ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ชุ้ง

คุณแม่ยังสาววัยแซ่บ ตอนที่8 เจ้าสาวแวมไพร์

เริ่มโดย ชุ้ง, กันยายน 15, 2024, 10:17:40 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ชุ้ง

มินตราสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก หัวใจเธอเต้นแรงและเหงื่อท่วมไปทั่วร่าง เสียงลมหายใจหนักหน่วงของเธอดังก้องในห้องที่มืดสนิท ความฝันที่เพิ่งประสบชัดเจนเกินกว่าที่จะเป็นแค่ความฝัน ราวกับว่าเธอถูกดึงออกจากโลกเดิมและเข้าสู่สถานที่ที่ไม่คุ้นเคย
เธอหันไปมองข้างเตียง เห็นแป้งที่นอนหลับสนิทอยู่เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น มินตราพยายามสงบสติอารมณ์ แม้ว่าใจเธอยังเต้นแรงไม่หยุด แต่สิ่งที่เธอเห็นต่อหน้ากลับยิ่งทำให้เธอรู้สึกแปลกประหลาด

ห้องที่เธออยู่ไม่ได้เป็นห้องนอนเดิมอีกต่อไป ผนังกลายเป็นหินเย็นและสูง เฟอร์นิเจอร์รอบตัวหรูหราและมืดครึ้มเหมือนปราสาทโบราณ เมื่อเธอเริ่มลุกขึ้นยืนและสำรวจรอบ ๆ เธอจึงได้เห็นรายละเอียดของสถานที่ มันเหมือนปราสาทยุโรปเก่าแก่มีโคมไฟเหล็กแขวนอยู่ตามผนัง



ไฟจากเทียนสว่างเพียงแผ่วเบา ทำให้บรรยากาศโดยรอบดูน่ากลัวและลึกลับ เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังขึ้นจากทางเดินไกลออกไป ทำให้มินตราหยุดนิ่ง เธอหันไปมองทางที่เสียงมาจนกระทั่งประตูห้องเปิดออก  ชายหนุ่มร่างสูงผิวขาวซีดเดินเข้ามา เขามีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาอย่างน่าประหลาด ใบหน้าคมคาย ดวงตาคมสว่างไสวด้วยสีแดงเข้มราวกับเลือด


"เจ้าตื่นแล้ว" เขาพูดด้วยเสียงนุ่มลึก ริมฝีปากเขายิ้มเยือกเย็น

มินตราสะดุ้งถอยหลัง รู้สึกถึงความหนาวเย็นที่แผ่ออกมาจากชายผู้นั้น "คุณเป็นใคร?" เธอถามเสียงสั่น

"ข้า...คือผู้ที่รอคอยเจ้ามาแสนนาน ข้าคือเจ้าของที่แห่งนี้ และเจ้าคือเจ้าสาวคนใหม่ของข้า" เขาตอบ รอยยิ้มยิ่งลึกซึ้งขึ้น พร้อมกับย่างก้าวเข้ามาใกล้

มินตราหายใจติดขัดเมื่อชายหนุ่มเข้ามาใกล้ กลิ่นอายของเขาเย็นยะเยือกและน่าหวาดหวั่น ราวกับความมืดที่กำลังกัดกินแสงเทียนในห้อง

"เจ้าสาวของคุณ?" มินตราถามเสียงสั่น เธอยืนตัวแข็งเหมือนถูกตรึงไว้

"ใช่ เจ้าสาวผู้สมบูรณ์แบบสำหรับข้า..." เขาพูดต่อด้วยเสียงนุ่มลึกแต่แฝงด้วยความเย็นชา ดวงตาแดงฉานจับจ้องเธออย่างไม่ลดละ "ข้ารอคอยเจ้าอยู่ในความมืดมานาน และในที่สุด... เจ้าก็มา"

มินตราถอยหลังจนชนเข้ากับกำแพงหินเย็น เธอรู้สึกได้ว่าพลังงานบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้แผ่ซ่านจากตัวชายหนุ่ม ไม่ใช่เพียงแค่เขามีเสน่ห์ที่น่าหลงใหล แต่มีอะไรบางอย่างในตัวเขาที่ดึงดูดและคุกคามในเวลาเดียวกัน

"ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร ฉันไม่ได้ต้องการอยู่ที่นี่!" มินตราเถียงเสียงสั่น เธอพยายามหาทางหนี แต่ทุกทางดูเหมือนถูกปิดล้อมด้วยกำแพงหินสูงและประตูหนัก

ชายหนุ่มเพียงยิ้มและเอื้อมมือเข้ามาหาเธอ มือของเขาเย็นราวกับน้ำแข็ง สัมผัสของเขาอ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยพลังเหนือมนุษย์ที่เธอไม่อาจต่อต้าน


"ไม่ต้องกลัวไป ข้าจะทำให้เจ้ารู้จักโลกใบนี้...โลกที่เจ้าไม่เคยสัมผัสมาก่อน" เสียงของเขาเหมือนเสียงกระซิบในความมืด

ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าหลายคู่ก็ดังขึ้นจากนอกประตู ทำให้บรรยากาศตึงเครียดขึ้น ชายหนุ่มหันไปทางต้นเสียง ประตูเปิดออกอีกครั้ง และกลุ่มผู้หญิงที่มีสภาพเปลือยเปล่า สับสน และหวาดกลัว 11 คน ก้าวเข้ามาในห้อง แต่ละคนมีแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและสิ้นหวัง

"นี่คือผู้ที่มาที่นี่ก่อนเจ้า" ชายหนุ่มพูดขึ้น "และเจ้า...มินตรา จะเป็นคนสุดท้ายที่ข้ารอ"

มินตรารู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นที่ลามไปทั่วร่างกาย เธอตระหนักได้ว่าตนเองไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวที่ถูกดึงเข้ามาในโลกแปลกประหลาดนี้ เธอต้องหาทางออกจากสถานการณ์นี้ก่อนที่สิ่งเลวร้ายจะเกิดขึ้น

มินตรากวาดตามองไปรอบห้องเพื่อหาแป้ง แต่กลับไม่พบเธอที่เดิม ความกังวลเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ

"แป้งอยู่ไหน?" มินตราถามเสียงสั่น มองชายหนุ่มราวกับจะหาเบาะแส

ชายหนุ่มเพียงยิ้มเย็น "เพื่อนของเจ้า...นางถูกพาไปยังที่ที่เหมาะสมแล้ว นางไม่สำคัญสำหรับข้าเท่าเจ้า"

มินตรารู้สึกถึงความหวาดกลัวที่เพิ่มขึ้น เธอไม่อาจเข้าใจได้ว่าแป้งถูกพาไปที่ไหน หรือจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แต่สิ่งที่ชัดเจนคือเธอไม่สามารถเชื่อใจชายคนนี้ได้

"ปล่อยแป้งไปเถอะ!" มินตราตะโกนขึ้น แม้จะรู้สึกว่ากำลังเผชิญกับอันตราย

ชายหนุ่มก้าวเข้ามาใกล้เธออีกครั้ง ดวงตาสีเลือดของเขาจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของมินตรา ราวกับกำลังสะกดจิต "เจ้าไม่มีสิทธิ์สั่งข้า แต่ข้าจะให้เจ้าได้พบเพื่อนของเจ้าอีกครั้ง...หากเจ้ายอมรับชะตากรรมของตัวเอง"

คำพูดนั้นทำให้มินตรารู้ว่าการต่อรองกับเขาเป็นเรื่องยาก เธอต้องคิดหาทางหนีให้ได้ ก่อนที่จะสายเกินไป

มินตรารู้สึกถึงความเย็นเยือกจากการสัมผัสของชายหนุ่มที่ยืนใกล้เธอ มือของเขาเบา ๆ ลูบไปตามแขนของเธออย่างระมัดระวัง ความรู้สึกเย็นชาแผ่ซ่านไปทั่วร่างของเธอ ทำให้เธอรู้สึกเหมือนโดนตัดขาดจากโลกภายนอก

"เจ้าจะต้องรู้ว่าชะตากรรมของเจ้าจะเป็นเช่นไร" ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงนุ่มลึก แต่แฝงด้วยความมั่นใจ ดวงตาของเขาจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของมินตรา ความร้อนรนที่เธอรู้สึกในตอนนี้คือการดิ้นรนเพื่อหาทางออก แต่ทุกอย่างกลับถูกบีบคั้นด้วยความรู้สึกที่ถูกบีบเข้ามา

เขายิ้มเยือกเย็น ขณะที่มือของเขาเลื่อนขึ้นไปที่ใบหน้าของมินตรา ค่อย ๆ สัมผัสอย่างนุ่มนวลไปที่ผิวหน้า ความรู้สึกที่แผ่ซ่านไปถึงริมฝีปากทำให้เธอรู้สึกถึงแรงดึงดูดที่ไม่สามารถอธิบายได้

"ข้าจะให้เจ้ามีทางเลือก... แต่จะเป็นเจ้าที่ต้องตัดสินใจ" เขากระซิบเบา ๆ ขณะมือของเขาไล่ลงไปที่ลำคอของเธอ ความรู้สึกที่เขาให้มาเป็นการล่อใจแบบใหม่ ที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน


มินตราสะดุ้งเมื่อมือของเขาสัมผัสไปที่เสื้อผ้าของเธออย่างเบา ๆ ความรู้สึกที่แปลกใหม่นี้ทำให้เธอรู้สึกถึงการถูกควบคุมและถูกดึงดูดไปพร้อมกัน ความหวาดกลัวและความต้องการปะปนกันอยู่ในจิตใจของเธอ

"เจ้าจะยอมรับชะตากรรมนี้หรือไม่?" ชายหนุ่มถามอีกครั้ง ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความต้องการและความทรงพลัง

มินตรารู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของเขาอย่างใกล้ชิด ความรู้สึกที่เข้มข้นทำให้เธอพยายามควบคุมความรู้สึกของตัวเอง แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงแรงดึงดูดที่ชวนให้เธอหลุดลอยไปกับความรู้สึกที่เขาก่อขึ้น

ความตึงเครียดในห้องเริ่มเพิ่มขึ้น ขณะที่เธอต้องตัดสินใจว่าจะยอมรับชะตากรรมนี้หรือหาทางหลบหนีจากการควบคุมของชายหนุ่มคนนี้

มินตรารู้สึกได้ถึงความตึงเครียดในห้องที่เพิ่มสูงขึ้นเมื่อชายหนุ่มเข้ามาใกล้เธอ ความรู้สึกที่เขาให้มาเป็นการหล่อหลอมทั้งความหวาดกลัวและแรงดึงดูด ทำให้เธอรู้สึกสับสนและท่วมท้นไปด้วยอารมณ์ที่ขัดแย้ง

ชายหนุ่มขยับเข้าใกล้จนลมหายใจของเขาสัมผัสกับผิวของมินตรา ความรู้สึกเย็นเฉียบจากลมหายใจของเขาทำให้เธอสั่นสะท้าน เขายิ้มอย่างมีเสน่ห์ ดวงตาสีเลือดของเขาจ้องมาที่เธออย่างลึกล้ำ

"เจ้ารู้สึกถึงมันไหม?" เขาถามด้วยเสียงที่นุ่มนวล แต่แฝงไปด้วยความลึกลับและพลังเหนือมนุษย์ "ความรู้สึกนี้เป็นส่วนหนึ่งของการตัดสินใจของเจ้า"

มินตราพยายามสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ แต่ความรู้สึกของเขากำลังเข้ามาปะทะกับความรู้สึกของเธอในแบบที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน มือของเขาเลื่อนขึ้นไปจับที่คางของเธอให้เงยขึ้นไปมองเขา

"ถ้าเจ้ายอมรับชะตากรรมของเจ้าตรงนี้ ข้าจะให้เจ้าได้พบเพื่อนของเจ้าอีกครั้ง" เขากล่าวอย่างมั่นใจ "แต่ถ้าเจ้าต่อสู้... เจ้าจะต้องเผชิญกับสิ่งที่เลวร้ายกว่านี้"

มินตรารู้สึกถึงแรงดึงดูดที่เพิ่มขึ้น เมื่อเขาใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ความหวาดกลัวและความต้องการเริ่มรวมตัวกันในจิตใจของเธอ มือของเขาอ่อนโยนและมั่นคงในเวลาเดียวกัน ความรู้สึกที่เขาก่อขึ้นทำให้เธอรู้สึกอ่อนแอและโดดเดี่ยว

ในที่สุด มินตราก็ตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับความจริง เธอพยายามทำใจให้สงบและหาทางที่จะควบคุมสถานการณ์ให้ได้

"ฉันจะยอมรับมัน" เธอกล่าวด้วยเสียงที่มั่นคงแม้จะยังสั่นสะท้านอยู่บ้าง "แต่ฉันต้องการที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนของฉัน"

ชายหนุ่มยิ้มอย่างพอใจ "ดีแล้ว" เขากล่าว "ข้าจะพาเจ้าไปพบกับสิ่งที่เจ้าต้องการ และพร้อมกันนั้นเจ้าจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับตัวตนของข้ามากขึ้น"

มือของเขาเริ่มเคลื่อนไหวอย่างอ่อนโยน แต่มีพลัง เขานำทางเธอไปยังที่ที่ไม่คุ้นเคยมากยิ่งขึ้น ความรู้สึกของมินตราเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความหวังใหม่ ขณะที่เธอเดินตามชายหนุ่มไป ท่ามกลางความมืดที่เต็มไปด้วยความลึกลับและความเยือกเย็น

มือของชายหนุ่มยังคงสัมผัสมินตราอย่างอ่อนโยน แต่ทุกการเคลื่อนไหวของเขาก็มีความมั่นคงและพลัง เขานำทางเธอผ่านทางเดินที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งเต็มไปด้วยความมืดและความเยือกเย็น

มินตรารู้สึกถึงความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นในทุกย่างก้าว แต่ความหวังที่เธอจะได้พบกับแป้งและการค้นพบบางสิ่งที่สามารถช่วยเธอได้ ยังคงเป็นแรงผลักดันให้เธอเดินต่อไป

"ที่นี่คือห้องส่วนตัวของข้า" ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบและมั่นใจ ขณะที่พวกเขามาถึงประตูใหญ่ที่ทำจากไม้ดำและมีลวดลายแกะสลักซับซ้อน "ที่นี่จะเป็นที่ที่เจ้าสามารถค้นพบสิ่งที่เจ้าต้องการ"

เมื่อประตูเปิดออก เผยให้เห็นห้องกว้างขวางที่ถูกตกแต่งอย่างหรูหราและสวยงาม ผนังห้องถูกตกแต่งด้วยผ้าซาตินสีดำและทองที่ส่องแสงอ่อนๆ จากโคมไฟระยิบระยับที่แขวนอยู่บนเพดาน หัวเตียงทำจากไม้ที่แกะสลักอย่างประณีต มีผ้าห่มและหมอนที่วางเรียงรายอย่างสวยงาม

มินตราเดินเข้ามาในห้องด้วยความรู้สึกทั้งหวาดกลัวและสงสัย ขณะที่ชายหนุ่มปิดประตูหลังเธออย่างเงียบเชียบ เขาเดินไปยังโต๊ะที่เต็มไปด้วยขวดไวน์และแก้วสวยงาม

"เจ้าสามารถนั่งพักที่นี่ได้" เขากล่าวเสียงนุ่ม "และข้าจะจัดการเรื่องที่เจ้าต้องการ"

มินตราพยายามทำให้ตัวเองรู้สึกผ่อนคลาย แต่ความตึงเครียดยังคงทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ ชายหนุ่มยิ้มให้เธอด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมั่นใจและลึกลับ "ทุกสิ่งที่เจ้าต้องการจะเป็นไปตามที่เจ้าต้องการ แต่เจ้าต้องเข้าใจว่าเจ้าต้องปฏิบัติตามกฎของที่นี่"

เธอมองไปยังห้องและรู้สึกว่าการพบกับแป้งเป็นสิ่งที่เธออยากให้เกิดขึ้นที่สุด ความหวังของเธอทำให้เธอมีความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งที่รออยู่

"หากฉันทำตามกฎที่นี่" มินตราพูดเสียงเครียด "ฉันจะได้พบกับแป้งใช่ไหม?"

ชายหนุ่มพยักหน้าและเดินเข้าไปใกล้เธอ "ใช่ เจ้าจะได้พบกับเพื่อนของเจ้าหากเจ้าสามารถปฏิบัติตามกฎของที่นี่ได้"

มินตราพยายามตั้งสติให้มั่นคงและเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับสิ่งที่รออยู่ เธอรู้ว่าการเผชิญหน้ากับสถานการณ์นี้ต้องการทั้งความคิดและความกล้าหาญ หากเธอจะสามารถหาวิธีในการรักษาความหวังของเธอและทำให้แผนของเธอสำเร็จได้

ชายหนุ่มมองไปยังมินตราและรู้สึกถึงความมุ่งมั่นในดวงตาของเธอ "เจ้าดูเหมือนจะมีความมุ่งมั่น" เขากล่าว พร้อมกับเดินไปยังโต๊ะและหยิบขวดไวน์เปิดออก "ข้าชื่นชมความกล้าหาญของเจ้า"

มินตราสังเกตเห็นว่าเขาพยายามสร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลาย แม้ว่าเธอจะยังรู้สึกถึงความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นในห้อง เธอพยายามทำให้ตัวเองสงบและตั้งใจฟังสิ่งที่เขาจะพูดต่อไป

"ข้าจะให้เจ้ามีเวลาสำหรับการตัดสินใจ" เขาพูดด้วยเสียงที่เรียบและนุ่ม "เพียงแค่จดจำไว้ว่าการตัดสินใจของเจ้าในตอนนี้จะมีผลต่ออนาคตของเจ้าที่นี่"

มินตรายิ้มอ่อนโยนและพยักหน้า "ขอบคุณค่ะ" เธอกล่าว "ฉันจะพิจารณาอย่างรอบคอบ"

ชายหนุ่มเดินกลับไปที่ประตูและเปิดให้มินตราออกไปข้างนอกห้อง เธอเดินออกไปยังทางเดินที่เงียบสงัด ซึ่งเต็มไปด้วยแสงสลัวจากโคมไฟที่แขวนอยู่ตามผนัง เธอเห็นห้องต่าง ๆ ที่มีลักษณะคล้ายกับห้องที่เธอเพิ่งออกมา

ขณะที่มินตราเดินไปเธอพยายามรวบรวมความคิดและวางแผนที่จะค้นหาวิธีในการค้นพบแป้งและหาทางออกจากสถานการณ์นี้ เธอรู้ว่าความสำเร็จของแผนขึ้นอยู่กับความสามารถในการปรับตัวและใช้สถานการณ์ที่เธอมีอยู่ให้เป็นประโยชน์

เธอเดินไปยังห้องอื่น ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ปราสาทและสังเกตเห็นว่าห้องทุกห้องล้วนมีรายละเอียดที่ลึกลับและน่าสนใจ บางห้องมีสัญลักษณ์ที่ดูเหมือนจะเป็นปริศนา บางห้องเต็มไปด้วยโบราณวัตถุและศิลปะที่ดูเหมือนจะบอกเล่าเรื่องราว

มินตราค่อย ๆ สำรวจและค้นหาข้อมูลที่อาจช่วยให้เธอเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นและค้นพบความเป็นไปได้ในการพบกับแป้ง เธอรู้ว่าเธอจะต้องใช้ทั้งความคิดและความกล้าหาญในการเผชิญกับสิ่งที่รออยู่ และเธอจะต้องทำทุกอย่างที่สามารถทำได้เพื่อให้ได้สิ่งที่เธอต้องการ

การเดินทางของมินตราในปราสาทที่เต็มไปด้วยความลึกลับและความท้าทายนี้ เพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น แต่เธอเชื่อว่าการค้นพบสิ่งที่เธอต้องการและการทำให้แผนของเธอสำเร็จจะเป็นผลมาจากความมุ่งมั่นและความพยายามของเธอในที่สุด

มินตรายังคงเดินไปตามทางเดินในปราสาท เธอพยายามรวบรวมความคิดและวางแผนเพื่อให้สามารถค้นพบแป้งและหาทางออกจากสถานการณ์นี้ เธอรู้ว่าการมีสติและการสังเกตเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้

หลังจากเดินไปไม่นาน มินตราก็พบกับห้องที่ดูเหมือนจะเป็นห้องเก็บของหรือห้องทดลอง มีโต๊ะไม้เก่า ๆ และเครื่องมือที่ดูเหมือนว่าจะใช้ในการทดลองหรือการศึกษาวิทยาศาสตร์ นอกจากนี้ยังมีหนังสือและเอกสารที่วางอยู่บนชั้นวาง

เธอเริ่มค้นหาสิ่งที่น่าสนใจและเอกสารที่อาจช่วยให้เธอเข้าใจเกี่ยวกับสถานการณ์และสิ่งที่เกิดขึ้นในปราสาทนี้ ขณะเดียวกันก็หวังว่าจะพบเบาะแสเกี่ยวกับแป้ง

มินตราหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาและเปิดอ่าน มันเต็มไปด้วยข้อมูลเกี่ยวกับการทำพิธีและการใช้เวทมนตร์ในอดีต ข้อความที่เธออ่านเริ่มทำให้เธอเข้าใจว่าสถานที่นี้อาจเกี่ยวข้องกับการทำพิธีหรือการควบคุมที่ไม่ธรรมดา

ขณะที่เธอกำลังอ่านอยู่ เธอได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากทางเดินข้างนอก ห้องถูกเปิดออกและชายหนุ่มผู้ที่เธอพบก่อนหน้านี้เดินเข้ามา เขามองไปยังมินตราด้วยดวงตาสีเลือดที่มีความลึกลับ

ขณะที่เธอกำลังอ่านอยู่ เธอได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากทางเดินข้างนอก ห้องถูกเปิดออกและ

ในขณะที่มินตรายังคงยืนอยู่ในห้องที่เต็มไปด้วยความลึกลับและความตึงเครียด ชายหนุ่มที่เธอพบก่อนหน้านี้เดินเข้ามาอย่างเงียบ ๆ เขามองไปยังมินตราด้วยดวงตาสีเลือดที่เต็มไปด้วยความลึกลับและแรงดึงดูด

ชายหนุ่มยิ้มอย่างลึกลับและปิดประตูห้องอย่างช้า ๆ และมั่นคง เพื่อไม่ให้มีใครเข้ามาในห้องนี้หรือออกไปได้ เขาเดินเข้ามาใกล้โดยไม่พูดอะไรเพิ่มเติม จนถึงขนาดที่มินตรารู้สึกถึงลมหายใจของเขาและความใกล้ชิดที่เพิ่มมากขึ้น

มินตรารู้สึกถึงความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นในอากาศ เธอพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเอง แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ถึงความดึงดูดที่แผ่ซ่านออกมาจากชายหนุ่ม

ชายหนุ่มหยุดตรงหน้ามินตรา เขายิ้มและยกมือขึ้นมาสัมผัสใบหน้าของเธอด้วยความอ่อนโยน แต่มีความมั่นคง เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงความร้อนจากร่างกายของเธอ

"เจ้าดูเหมือนจะมีความหวังและความกล้าหาญ" เขาพูดด้วยเสียงนุ่มลึกและเย้ายวน "แต่เจ้าจะต้องเลือกเส้นทางที่เจ้าเชื่อว่าจะนำพาเจ้าสู่อิสระ"

ด้วยความรู้สึกของความต้องการและความดึงดูดที่เพิ่มขึ้นในอากาศ ชายหนุ่มเริ่มโน้มตัวเข้ามาใกล้มากขึ้น เขาเอาหน้าไปใกล้กับใบหน้าของมินตรา ก่อนจะสัมผัสปากของเธอด้วยจูบที่อ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรู้สึก

มินตรารู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่ละเอียดและลึกล้ำ ชายหนุ่มใช้ริมฝีปากของเขาในการสำรวจและสร้างความรู้สึกที่ลึกซึ้ง เธอรู้สึกถึงความร้อนและแรงดึงดูดที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่เขาเพิ่มความเข้มข้นของจูบ

แม้ว่าเธอจะรู้สึกถึงความดึงดูดและความรู้สึกที่ท่วมท้น แต่ในใจของมินตราก็ยังคงมีความกังวลและความตึงเครียดเกี่ยวกับสิ่งที่เธอต้องเผชิญอยู่ เธอรู้ว่าการตัดสินใจในตอนนี้จะมีผลต่ออนาคตของเธอและเธอต้องใช้ทั้งความคิดและความกล้าหาญในการเผชิญหน้ากับสิ่งที่รออยู่

ในขณะที่ชายหนุ่มยังคงจูบและสำรวจปากของเธอ มินตราพยายามรวบรวมความคิดและเตรียมตัวสำหรับการตัดสินใจที่สำคัญในเวลาที่จะมาถึง

ลิ้นของชายหนุ่มสอดเข้ามา ลิ้นเราสัมผัสกัน จูบอันดูดดื่ม

จ๊วบ!! อื้ออ อื้อออ

มือชายหนุ่มค่อยๆลูบไล้ที่ต้นคอ ก่อนจะค่อยๆเอื้อมลงมาที่หน้าขาของมินตรา  มือค่อยๆล้วงไปข้างในกกน.

ซี๊ดดดด~ ทะ...ชายหนุ่ม

ชายหนุ่มเล้าโลมมินตราที่ต้นคอ และค่อยเบ็ดหีมินตรา ชักเข้าชักออก จนน้ำเริ่มเดิน

แจ๊ะๆๆ อื้อออซี๊ดดด อูยยย ชายหนุ่ม~

จนชายหนุ่มเสร็จ

น้ำพุ่งกระฉูดออกมาปนกับบนพื้นประสาทไปหมดเลย


เราทั้งคู่ต่างมองหน้ากันสักพัก

เราไปกันดีกว่าครับ

(พยักหน้า😶)

แล้วคุณชื่ออะไรค่ะ

มีคนเรียกผมว่า Vampire Lord alex

มินตราก็ลุกเดินตามalexไป

ณปราสาทในห้องนอนของalex

และจะเป็นใครไม่ได้นอกจากมินตราคุณแม่ยังสาวสวยหุ่นสุดX เจ้าสาวคนใหม่ของalex ตอนนี้ก้มหน้าฟุบกับหมอน กัดปากครางซี๊ดด้วยความเสียว
รู้สึกได้ถึงท่อนเอ็นที่ยังกระตุกหงึกๆในร่องสาวของเธอและความร้อนผ่าวในตัว

มินตราตอนนี้อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า นอนคว่ำหน้าแนบไปกับเตียง บนตัวเธอมีหนุ่มหล่อเป็นแวมไพร์ด้วยซิคเเพ็คกล้ามเป็นมัดๆนั่งคร่อมเธออยู่บริเวณก้นของเธอ
อาวุธประจำตัวขนาดลำใหญ่น้อยกว่าของชุ้งมากที่ตอนนี้กำลังดันแทรกเข้าออกสุดรูเสียวเธอเสียวสยิวไปทั้งตัว ถึงกับต้องแอ่นเอวรับเอาเนื้อท่อนยาวใหญ่เข้ามาลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้  มือมินตราจิกหมอนอย่างแรง  นี่แหละสิ่งที่มินตรา รู้สึกว่า  นี่แหละสิ่งที่มินตรา รู้สึกว่า อยากได้ลูกชายมาทำได้มินตรามีความสุขทำไมไม่ใช่ลูกชายที่ทำแบบนี้

alexไม่รอให้สาวสวยฟื้นตัว เขารีบขยับควยยาวใหญ่ออกมาจนสุดลำก่อนจะกระแทกกลับเข้าไปมิดด้ามอย่างแรงจนเนื้อกระทบกันดัง ปั้ก!

อื้อ! โอยยยยยยย alex~ เสียวมากเลย ซี๊ดดด โอ๊ยยยย

alexซอยเข้าซอยออกอย่างต่อเนื่องไม่ให้มินตราหยุดพักหายใจ ความใหญ่ยาวบวกกับความอึดทน ช่วยให้alexสามารถปรนเปรอความสุขให้มินตราได้อย่างไม่ติดขัด

alexก้มมือไปรั้งนมขนาด 38 นิ้วของสาวสวยที่กำลังแขว่งไปมาตามแรงของควยที่แหวกเข้าออกจนน้ำกามเธอเคลือบควยเขาเปียกไปหมดก่อนจะห่อปากซู๊ดด้วยความเสียว

alexเห็นมินตราที่นอกจากจะแอ่นเอวรับแรงกระแทก ยังขยับตัวขึ้นลงรับการกระแทกของเขาได้ตรงจังหวะดีด้วยทำให้alexรู้สึกว่าที่เจ้าสาวคนใหม่

alexจึงจับมินตราพลิกเอาขาขาวเพรียวทั้งสองข้างของสาวสวยมาพาดคอตัวเองให้ร่องสาวของบีบรัดของเขาให้มากขึ้น พร้อมกับบรรจงกระแทกให้โดนจุดเสียวของเธอ เพิ่มความเสียวให้มินตราจนร้องดังระงม

ปึ้ก ปึ้ก ปึ้ก ปึ้ก ปึ้ก

"อื้อๆๆๆๆๆ ทะ...alex ซี๊ดดดดดดด มินตราจะเสร็จอีกแล้ววว โอ้ยยยย"

เธอร้องเสียงดังก่อนจะกระตุกอีกครั้งอย่างรุนแรง alexเห็นดังนั้นจึงรอซักพักก่อนจะถอนควยออกมา  มินตราเหมือนจะไม่ยอมให้เขาเอาออก พยายามขยับตัวตามมา  alexเห็นสาวสวยกำลังเงี่ยนได้ที่จึงจับพลิกอีกครั้ง ดึงเอาก้นงอนนูนขึ้นมาตั้งขาสาวสวยจัดท่าเป็นท่าหมา แล้วจัดตัวเอาลำควยแข็งเสียบเข้าไปอีกครั้งและเริ่มต้นซอยเอวใหม่โดยไม่รอให้มินตราฟื้นตัว

ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ

มินตราได้แต่ก้มหน้าก้มตานอนแอ่นก้นรับแรงกระแทกเข้าออกอย่างป่าเถื่อนของalex

เธอร้องครางเสียงดังด้วยความเสียวแทบขาดใจอยู่ในท่านี้อีกเกือบยี่สิบนาที จนเธอเสร็จแล้วเสร็จเล่า

ร่องเสียวเธอตอนนี้มีแต่น้ำรักของเธอไหลเยิ้มลงมาที่ต้นขาทั้งสองข้าง กลีบอูมที่เนินสาวโดนควยยาวใหญ่ตีเข้าออกจนน้ำหล่อลื่นแตกเป็นฟองขาวเลอะเทอะทั้งร่องเสียวกลีบสีชมพูเข้มทั้งบั้นท้ายนูนงอนของเธอ เลอะเปื้อนผ้าปูที่นอนไปหมด

ตับๆๆๆๆๆๆ

อืออๆๆๆๆๆ alex ทะ..alexขา ซี๊ดดดดดด ยังไม่เสร็จอีกหรอ

มินตราครางเสียงสั่นเพราะใกล้จะถึงสวรรค์อีกครั้ง alexสัมผัสถึงความตอดรัดอีกครั้งจึงกระแทกสุดลำ alexเองก็รู้สึกได้ถึงความรุนแรงที่กระแทกalexที่เพิ่มขึ้น

ปึ้กๆๆๆๆๆๆ

ซี๊ดดดดด โอยยยยยย alexขาาาา กรี๊ดดด

มินตราที่ถึงสวรรค์แล้ว ตัวกระตุกได้แต่เชิดหน้ากัดฟันด้วยความเสียว alexจึงจับรวบผมและกระแทกต่อเนื่องไม่หยุด

มินตราทนความเสียวที่ต่อเนื่องไม่ไหวทำให้หน้าเธอจะฟุบหน้าลงหมอนแต่ถูกมือที่alexรวบผมรั้งไว้

ปั้บๆๆๆๆๆๆๆ


อื้ออ ซี๊ด...  อึ๊...ออ

จังหวะนี้alexจึงพูดบอกให้เธอได้ยิน

ผมไม่ไหวแล้ว ขอเสร็จเลยนะครับ พร้อมกับจับเอวมินตรา เร่งความเร็วซอยกระแทกเข้าออกลึกเข้าไปอีก

ปั้กๆๆๆๆๆๆ

อะ...อื้ออ ซี๊ดดดดด (พร้อมสีหน้าเหยเกเพราะความเสียวที่ใกล้เสร็จสม)

alexรู้สึกได้ถึงน้ำเชื้อที่เริ่มเอ่อล้นมาพร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อจึงรีบเร่งเอวซอยรับกับแรงตอดสุดยอดจากมินตรา

อื้ออออ ซี๊ดดด ซี๊ดดด... อื้ออ.. (มินตราเขยิบตัวเข้าออกสอดรับกับการกระแทกกระทั้นของalex)


ปั้กๆๆๆๆๆๆ

"โอย น้ำจะแตกแล้วนะมินตรา" alexร้องออกมาให้เธอรู้

อื้อๆๆ ซี๊ดดด.. ไม่ไหวแล้ววววว...อื้ออออออ

ด้วยแรงตอดของร่องเสียวที่บีบรัดควยalexจึงกระแทกควยยาวใหญ่เข้าออกอย่างแรงอีกสามสี่ครั้งก่อนจะดันให้สุดด้าม

แรงจนขามินตราต้องเกรงไปทั้งตัว และalexก็ปล่อยให้น้ำสีขาวข้นพุ่งทะลักเข้าไปในรูสวรรค์ของสาวสวยอย่างเต็มเหนี่ยว

สาวสวยครางซี๊ด ตัวกระตุกสั่น ตัวหอบหายใจถี่อย่างหมดเรี่ยวแรง ล้มตัวลงหน้าฟุบหมอน เธอครางออกมาอีกครั้งเพราะรู้สึกได้ถึงท่อนเอ็นที่ยังกระตุกอยู่ในร่องเสียว

ซี๊ดดด อูยยย เบาๆนะ  (เสียงกระเส่าหน้าฟินเว่อร์)

ทันทีที่ควยเขาหลุดออกมาก็เกิดเสียงดัง ป๊อบ และน้ำเชื้อสีขาวก็ล้นทะลักออกมาจากรูเสียวจนเลอะผ้าปูที่นอน มินตราหลับไปในน้ำเชื้อสีขาวก็ล้นทะลักออกมาจากรูเสียวจนเลอะผ้าปูที่นอน หลังจากที่อเล็กซ์เดินออกไปจากห้อง เขาหยุดอยู่ครู่หนึ่งที่ประตู มองกลับไปยังมินตราที่กำลังหลับสนิทอยู่บนเตียง เขาปิดไฟในห้องอย่างเงียบๆ ปล่อยให้ความมืดเข้าครอบคลุมทั่วทั้งห้อง บรรยากาศเงียบสงบและเยือกเย็นเข้ามาแทนที่

เมื่อเขาเปิดประตูออกไป แสงสลัวจากทางเดินส่องเข้ามาเล็กน้อย อเล็กซ์ก้าวออกจากห้องอย่างเบาๆ โดยไม่ทิ้งเสียงใดๆ ตามหลัง เขาปิดประตูห้องอย่างระมัดระวัง ให้ทุกอย่างกลับมาเงียบสงบเหมือนเดิม ทิ้งมินตราไว้ในความฝันที่ไม่มีใครรบกวน

ในทางเดินที่ยาวและมืดมิด เขาเดินหายไปในเงามืด




therasak

มินตราจะเลือกอยู่ในโลกแห่งรัตติกาลไปตลอดกาลเลยรึ  ชีวิตนิรันดร์ที่แสนแพง

Nagi

มินตราจะเลือกอยู่ในโลกแห่งรัตติกาลไปตลอดกาลเลยรึ

swss2511



peddo

สำนวนดี แนวทางลึกลับน่าติดตามครับ ว่าแต่ ของอเล็กซ์ใหญ่หรือเล็กกว่าชุ้งนะครับ


peddo

ตอบเมสเสจนะครับ เหมือนกล่องจะเต็ม ตาลาย แต่ชอบ 5 กับ6 ครับ