รุมทึ้งวิศวกรสาวกลางไซต์งานเถื่อน 2

[wachira123]

ตอนที่ 2 ขึ้นให้แฟนหนุ่ม NC

"ขอบคุณนะ"

เขาพูดออกมาเบาๆ เสียงแหบพร่า เธอเพียงแค่ยิ้มตอบเบาๆ ก่อนที่จะผลักหน้าอกของเขาลงไปบนเตียง พร้อมกับคืบคลานตามขึ้นไปคร่อมบนตัวของเขา

"อย่าพึ่งเหนื่อยสิ รุตยังไม่ทันได้ทำให้แก้วรู้สึกดีเลย ดูสิมันเพราะอยากได้ดุ้นของรุตจะแย่แล้ว"

เธอนั่งคุกเข่าบนตัวหนุ่มแว่น ใช้นิ้วแหวกร่องรักที่สั่นระริกไปมา น้ำรักไหลหยาดย้อยออกมาจนล้น

ทำชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ พร้อมกับดุ้นที่แข็งขึ้นมาอีกรอบ ชี้ตั้งขึ้นถูไปกับร่องก้นของหญิงสาว

"แหม่...รุตละก็ ลกมกจังเลยนะ เดี๋ยววันนี้แก้วขึ้นให้ดีว่า"

พูดจบเธอก็เอื้อมมือเข้าจับดุ้นแข็งๆ จ่อเข้าใส่ร่องรักของเธอเอง หย่อนเอวลงไปสอดใส่ดุ้นเข้าไปจนมิดลำ

"อู๊ย~ ร่องของแก้วนุ่มดีจังเลย มันนุ่มเหมือนกำลังจะละลายเลย"

"วันนี้ปากหวานจริงเชียว ต้องให้รางวัลเสียหน่อยแล้ว"

เธอบดเอวเข้าใส่รัวเร็ว สะโพกที่อวบอิ่มโยกไปมาด้วยแรงอันท่วมท้น ดุ้นของหนุ่มแว่นถูกบดบี้ตอดรัดรุนแรง เขาหลับตาแน่นปากกัดฟันอย่างเสียวซ่านทนแทบไม่ไหว

"อืออออ~ เราเสียวมากเลย อู๊ยยยย~ แก้วเก่งจริงๆ เลย"

เขาพูดของเขาทำเธอยิ้มระรื่นออกมาอย่างดีใจ ก่อนที่จะเร่งรีบบดขยี้เอวเข้าไปใส่อย่างต่อเนื่อง สองมือค้ำบนหน้าอกของอีกฝ่าย ก้นที่กลมกลึงต้องเด้งสะท้านเมื่อเธอกระแทกเอวเข้าใส่

"แฮก!...แฮก!...แก้วเหนื่อยจังเลย รุตทำต่อให้เราหน่อยสิ"

พูดจบเธอก็ดึงตัวของหนุ่มแว่นให้ลุกขึ้น ในขณะเดียวกันเธอก็นอนถางขากว้างอยู่บนเตียง แต่ดุ้นก็ยังคาอยู่เสียบอยู่ในร่องรัก มันสั่นกระตุกไปด้วยความเสียวไม่หายไปไหน

"เข้าใจแล้ว...จะเอาให้แก้วเสียวจนทนไม่ไหวเลย!"

พูดจบเขาก็จับต้นขาแน่นๆ ของหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน เอวผอมแห้งกระแทกดุ้นเข้าใส่ร่องรักอย่างถี่รัว

"อ๊า...รู้สึกดีมากเลย...อ๊า...แก้วเสียวจังเลย...กระแทกเข้ามาอีกอย่าหยุดนะ"

เธอร้องครางด้วยความเสียวซ่าน พร้อมกับแฟนหนุ่มที่กระเด้าเอวเข้าใส่ไม่หยุด ใบหน้ายิ้มปลื้มปริ่ม สองมือโอบกอดเขาไปทางด้านหลัง

"ได้เลย! ถ้างั้นเราจะจริงแล้วนะ..."

พูดจบเอวที่ผอมแห้งของเขากระทุ้งเข้าไปอย่างแรงใส่สะโพกอวบแน่นของหญิงสาว เนื้อเนียนนุ่มของเธอสั่นสะเทือนไปทั่วร่าง ดุ้นที่กระแทกเข้าไปสุดลำทำเธอโก่งเอวบิดขึ้น

"อ๊างงงงง! แก้วเสียวจังเลยค่ะ~ ดุ้นของสุดที่รักของแก้วมันดีจังเลย"

เธอร้องคราญครางออกมาดัง ใบหน้าแววตาเต็มไปด้วยความสุขที่เอ่อล้น ดวงตาเบิกกว้างกับความเสียวสะท้านที่ถาโถมเข้าใส่ ก่อนที่จะหนุ่มแว่นจะโหมเอวเข้าใส่เหมือนกับม้าที่คึกคัก

"ตั่บ!.... ตั่บ!... ตั่บ!..."

เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่น ทั่วร่างของหญิงสาวไหวระริก สองเต้ากระเพื่อมไหวไปมา มันใหญ่เสียจนสั่นสะบัดโยกตามจังหวะ

"หน้าอกแก้วมันสวยจังเลย เราขอขย้ำมันหน่อยนะ!"

พูดจบหน้าอกทั้งสองก็ถูกมือหยาบๆ เข้าบีบจับ เขาทั้งขย้ำบีบคลึงมันเต็มไม้เต็มมือ ก่อนที่จะก้มหน้าลงดูดดื่มกับปลายยอดแข็งตั้งสีชมพู เสียงดูดรุนแรงดังจ๊วบจ๊าบทำเอาหญิงสาวอ้าปากหายกระเส่า

"อ๊า...รุตดูดแบบนั้นแก้วก็เสียวนะสิ อ๊างงงง!...เสียวจังเลย แก้วเสียวจะตายอยู่แล้ว"

มือของเธอเลื่อนลงไปขยี้ที่เม็ดเสียวอย่างระรัว ขณะเดียวกันดุ้นของหนุ่มแว่นก็กระแทกเข้าใส่ไม่หยุดยั้ง ความเสียวของทั้งสองพุ่งทะลุขึ้นสู่สุดสูง อารมณ์ร้อนแรงกำลังจะปะทะดั่งภูเขาไฟระเบิด

"อ้าาาาา! ร่องของแก้วมันตอดอีกแล้ว...เราทนไม่ไหวแล้ว วันนี้เราขอแตกในได้ไหม!?"

พอได้ยินแบบนั้นสีหน้าของแก้วก็เปรียบไป เธอขมวดคิ้วมองไปทางหนุ่มแว่นด้วยแววตาที่จริงจัง

"ไม่ได้นะ! ห้ามเสร็จข้างใน เรายังไม่อยากท้อง มันจะทำงานลำบาก"

เธอพูดแบบนั้นเขาก็ได้แต่เขาก็ได้ถอนหายใจ ก่อนที่หญิงสาวจะดึงตัวเขาให้เลื่อนขึ้นมาด้านบน ตรงหน้าของเธอ

"แตกใส่ตรงนี้สิ มันสียวดีเหมือนกัน รุตลองดูสิ"

เธอบีบหน้าอกทั้งสองข้างเข้ากับดุ้นของชายหนุ่ม ทำเขาตาเบิกกว้างรู้สึกมีแรงฮึกเหิมขึ้นมาอีกรอบ

"อือ!"

เขาพยักหน้าตอบรับ ก่อนที่จับหน้าอกนุ่มๆ ทั้งสองข้าง ขนาบข้างไปกับดุ้นตัวเอง โยกเอวระรัวเข้าใส่ทั้งสองเต้าที่นุ่มนวลทำดุ้นเขาแทบจะละลาย

"อ้า....ทนไม่ไหวแล้ว จะแตกแล้ว! อ๊า..."

น้ำขาวขุ่นระอุแตกกระจายพุ่งออกไปเป็นสายไปทางใบหน้าสวยๆ ของหญิงสาวหลายระลอก ทิ้งคราบน้ำเหนียวๆ เต็มทางที่พุ่งออกไป ทำทั้งหน้าและกลางอกของเธอเอ่อนองไปด้วยน้ำกามจนเลอะไปหมด

แต่เธอกลับยิ้มออกมาอย่างพอใจ พลางปาดน้ำกามด้วยนิ้วที่หน้าดูดอมมันเข้าไปในปากอย่างเย้ายวน

*

*

*



หลังจากช่วงเวลาที่รุตกับแก้วได้ใช้ด้วยกันบนเตียง บรรยากาศห้องนอนเงียบสงบ มีเพียงแสงไฟอ่อนๆ จากโคมข้างเตียงที่ส่องให้เห็นเงาของทั้งคู่ที่นอนเปลือยกายอยู่เคียงกัน

รุตนอนหงาย มองเพดานอย่างเหม่อลอย ขณะที่แก้วนอนตะแคงข้าง หันมามองรุตด้วยสายตาอ่อนโยน มือของเธอลูบไล้แผ่วเบาที่แขนของเขาเหมือนต้องการปลอบใจ

"แก้ว...เราคิดเยอะนะ"

ในที่สุดรุตพูดขึ้นมา เสียงของเขาแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยความกังวลใจ ดวงตาเลื่อนมองด้านล่าง

"เรารู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรกับแก้วเลย แต่เราอยากแต่งงานแก้วมาก อยากทำให้ทุกอย่างมันชัดเจนเป็นทางการ แต่..."

เขาหยุดเว้นจังหวะ ราวกับพูดต่อไม่ออก ก่อนที่จะถอนความอึดอัดผ่านลมหายใจ

"แต่...อะไรเหรอ?"

แก้วถามเสียงเบา ลูบแขนเขาเบาๆ รอคำตอบ

"เรายังไม่มีเงินจ่ายค่าสินสอดมากพอเลย ไหนจะตำแหน่งหน้าที่การงานอีก ตอนนี้แก้วเป็นถึงวิศวกรโครงการ แต่เรา...ยังเป็นแค่วิศวกรสนามอยู่เลย คิดแล้วมันก็อดน้อยใจไม่ได้จริงๆ"

รุตพูดแล้วถอนหายใจ แววตาสลดลง รู้สึกเหมือนตัวเองยังไม่ดีพอสำหรับคนที่รัก

แก้วขยับเข้าไปใกล้รุต เอาศีรษะพิงไหล่ของเขา

"รุต อย่าคิดมากสิ เราไม่ได้มองอะไรแบบนั้นเลย เรื่องตำแหน่งงานมันเป็นแค่เรื่องภายนอก เรารักรุตที่ตัวตนของรุตต่างหาก ไม่ใช่ตำแหน่งในงาน หรือว่าเงินทอง"

เธอพูดปลอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ถึงใบหน้าจะเศร้าหมองแต่ก็เต็มไปด้วยความรักต่อแฟนหนุ่ม

"แต่ว่า..."

ขณะที่รุตพูด แก้วก็เอานิ้วแตะที่ริมฝีปากเขาไว้ก่อน

"เราช่วยกันได้นะรุต ไม่ต้องกังวลหรอก แก้วก็จะช่วยหาเงินค่าสินสอดเหมือนกัน ถ้าเราตั้งใจจะทำโปรเจคนี้ให้เสร็จไวๆ ปีนี้คงได้โบนัสมามาก จะเอามาเก็บไว้เป็นสินสอดให้กับพวกเรา แบบนี้เราจะได้แต่งงานกันสักทีไง"

แก้วพูดพร้อมยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มอบอุ่นและมั่นคง

รุตมองแก้วด้วยความรู้สึกซาบซึ้งที่ท่วมท้น หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความรักและความขอบคุณ

"ขอบคุณนะ...ขอบคุณจริงๆ แก้ว ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกันมาตลอด เราไม่รู้ว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไงถ้าไม่มีแก้วอยู่ด้วย"

แก้วฉีกยิ้มกว้าง กระชับตัวเข้ากอดกันและกันแน่นขึ้น ปล่อยให้ความอบอุ่นของอ้อมกอดนั้นช่วยทำให้ความกังวลของรุตคลายลง

เขาเองก็กอดเธอกลับ รับรู้ถึงความมั่นคงและความรักที่มีต่อกัน รุตก้มลงจูบแก้วอย่างอ่อนโยน จูบที่ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ ก็สามารถสื่อสารได้ถึงความรักที่เขามีต่อเธออย่างหมดหัวใจ

"เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ"

รุตกระซิบบอกในขณะที่เขายังกอดเธอไว้แน่น หวังให้คำสัญญานี้ย้ำให้เธอมั่นใจว่าเขาพร้อมที่จะสู้เคียงข้างเธอ

👉ติดตามอ่านได้ที่👈

readawrite :

fictionlog :

[Nutter56]

Wow

[swss2511]

รักจริงหวังแต่งทั้งคู่

[tantawanjames]

ดูรักกันดีแล้วแก้วจะไปเสียท่ายังไง