เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 44 : จดหมายรักสื่อใจ Part 5

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : อัพช้าไปวันนึง ขอโทษทีครับ ติดงานนิดหน่อย ก็กลับมาแล้ว

ฉากนี้จะเร่งความร้อนแรงมากขึ้น ที่จริงยาวกว่านี้ แต่ผมจำเป็นต้องตัดไปก่อน เพื่อความแน่ใจว่าทุกฉากมันจะละเมียดละไมที่สุดเท่าที่จะทำได้ และนี่เป็นฉากที่ผมได้ทดลองใช้บทกลอนในฉากสังวาสที่เราน่าจะเคยผ่านหูผ่านตาในหนังสือเรียนของเราสมัยก่อนนะครับ

ผมใช้ Chat GPT เขียนน่ะครับ ด้วยการคีย์ Prompt ข้อมูลให้ AI มันแต่งกลอนให้ ผมว่ามันดูเข้าท่า มันทำงานเนื้อหาดูละเมียดละไมอ่อนหวานขึ้น เลยลองเอามาใส่ดู เพื่อความแตกต่าง

ฉากนี้ยังไม่ซ่อนก็แล้วกัน เพราะยังไม่มีฉากโล้สำเภากัน แต่ Part6 มีแน่ และคุณอาจจะได้เห็นสารพัดฉากอัศจรรย์ในแบบฉบับบทกลอนเยอะขึ้น เพราะผมชักจะชอบแนวทางนี้ซะแล้ว อิอิ

ความเดิมตอนที่แล้ว

//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292537.0

ภัคจิรางามผ่องพริ้งดั่งหยาดฟ้า
สาวเชียงรายพาใจเสน่หา
อุทิศใจเมตตาสู่ศิษย์มา
ปณิธานรักษาน่ายลยล

งามทั้งกายจิตใจใสสะอาด
วาจาฉลาดล้ำลึกสุขสมผล
จิตอารีเปี่ยมรักดังสายชล
ใครได้ยลต่างรักภักดีมา

เป็นครูผู้ทุ่มเทด้วยหัวใจ
ปลูกวิญญาณยิ่งใหญ่ในรักษา
อบรมศิษย์ให้แกร่งด้วยปัญญา
ดั่งแสงฟ้าส่องนำทุกยามเย็น

เชียงรายงามพร้อมพรั่งแห่งกำเนิด
ศิษย์ประเสริฐเพราะครูอันร่มเย็น
ภัคจิรามอบรักให้ไม่เว้น
เป็นที่เห็นแห่งศรัทธาทุกนาที



หากพูดถึงภัคจิรา ภาพจำของเธอคืออาจารย์สาวประจำคณะพยาบาลที่เพรียบพร้อมไปด้วยความสวยทั้งกายและใจ หญิงสาวคนนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณแห่งวิชาชีพพยาบาล ถึงแม้ว่าเธอจะสามารถเข้าเรียนคณะแพทย์ศาสตร์ได้ แต่สุดท้ายแล้ว เป้าหมายของเธอคือคณะพยาบาล แม้ว่าพ่อกับแม่ของเธอจะคัดค้านก็ตามในช่วงแรก เพราะมองว่าอาชีพหมอยังไงก็ต้องดีกว่าพยาบาล

ภัคจิราให้เหตุผลว่า ถ้าเธอเรียนหมอ ภาพจำของใครต่อใครที่มีต่อเธอก็คือหมอ และมันนำมาสู่ความคาดหวังและความกดดันจากผู้คนมากมาย เลยทำให้เธอตัดสินใจเลือกเรียนพยาบาล ที่แม้จะงานหนักมากกว่า แต่หญิงสาวมองในมุมที่ต่างออกไป อาชีพพยาบาลมีบทบาทสำคัญในการดูแลคนไข้อย่างใกล้ชิด และพยาบาลมีความยืดหยุ่นและหลากหลายมากกว่า ใช้เวลาในการศึกษาที่สั้นกว่าการเรียนแพทย์ และการที่เรียนจบคณะพยาบาล ยังสามารถทำให้เธอเบนเข็มไปทำอาชีพอื่นได้อีกนอกเหนือจากพยาบาล ไม่ว่าจะเป็นอาชีพแอร์โฮสเตส หรืออาจารย์สอนพยาบาล ซึ่งอย่างหลังคือสิ่งที่เธอได้เลือกเป็นอาชีพจนถึงปัจจุบัน

แม้ภาพลักษณ์ภายนอกของภัคจิรา จะเปรียบได้กับนางฟ้าชุดขาว แต่เมื่อมองผ่านอาภรณ์สีขาว เครื่องแบบของพยาบาล แท้จริงแล้วเธอเองก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มีอารมณ์รักและหลงไม่ต่างจากคนอื่น ซึ่งในตอนนี้ เธอกำลังทำในสิ่งที่ใครหลายคนไม่คาดคิด นั่นคือการนัดพบกับลุงพล พามาเปิดห้องที่โรงแรมใจกลางเมืองเพื่อพรอดรักกันในช่วงกลางวันของวันที่ฝนพรำ

"ได้ไหมครับครู" ลุงพลอ้อนวอนภัคจิรา ให้ช่วยทำรักด้วยปากกับแท่งเอ็นขนาด 8.5 นิ้ว ให้หน่อย "โม๊คให้ผมหน่อยนะครับครู"

นางฟ้าพยาบาลเหลือบมองอาวุธประจำกายของชายชราในกำมือที่กำลังรูดขึ้นรูดลง จนเริ่มมีน้ำใส ๆ ซึมออกมาตรงปลายหัวถอก ที่ส่งสัญญาณบอกว่าตอนนี้เครื่องเริ่มร้อนได้ที่แล้วนะคนสวย

"อืม..." แล้วภัคจิราก็พยักหน้า เหลือบมองแท่งเอ็นในมือที่รูดขึ้นรูดลง ก่อนหันไปมองหน้าลุงพลพร้อมกับพูดอะไรบางอย่างขึ้นมา "ไม่เคยมีใครกล้าขอแบบนี้กับเบสท์ แบบที่ลุงขอเลยนะ"

"แน่นอน" คนปากหวานจากแก่งคอยยิ้ม "ก็เรารักกันไม่ใช่เหรอครับครู?"

ภัคจิราถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำท่าทางเหมือนกำลังจะบอกลุงพลว่า เอาที่ลุงสบายใจแล้วกัน แต่ก็ไม่วายเอาใจ ด้วยการเขยิบตัว จัดวางท่าทางให้รับรู้ว่าเธอพร้อมจะปรนเปรอความสุขให้ตาเฒ่าตามที่ร้องขอแล้ว

"แผล๊บ...แผล๊บ...แผล๊บ"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"อือ...อือ...อือ"



ลุงพลทิ้งตัวลงไปนอน พร้อมกับปล่อยกายปล่อยใจให้ครูเบสทได้ได้ละเลียดแก่นแท้แห่งความเป็นชายในวัย 62 ปี ที่ยังแข็งแกร่งฟิตปั๋งด้วยปลายลิ้นของเธอ

ลีลาการใช้ปากของภัคจิรา ยังดูเหนียมอายเมื่อเทียบกับรุ่นพี่อย่างพลอยพรรณ หรือแม้กระทั่งลูกศิษย์นักศึกษาพยาบาลคนอื่น ๆ เมื่อครูสาวทำแค่เพียงแลบลิ้นโลมเลียแท่งเอ็น ไม่กล้าที่จะอมเข้าไปทั้งลำให้หนำใจ เลยทำให้ตาเฒ่าตัดสินใจพูดอะไรขึ้นมา

"แผล๊บ...แผล๊บ...แผล๊บ"

"เลียตรงโคนด้วยครับครู"

"นี่ลุง!! สั่งจังเลยนะ!! เรื่องมากเกินไปป่ะ!!??"

"ขอโทษครับครู!!" ตาเฒ่าแก่งคอยยิ้ม "ทำให้ผมก่อน เดี๋ยวผมก็เลียให้ครูบ้าง เอางี้ไหมครับครู ผมไม่ใช่คนที่จะเอารัดเอาเปรียบใครอยู่แล้ว 69 กันไหม?"

พอโดนลุงพลยื่นข้อเสนอแบบนี้เข้าไป ภัคจิราถึงกับเสียอาการ เพราะเธอรู้ดีว่าไอ้ตัวเลขเจ้าปัญหานั้นมันทำให้เธอคิดดีไม่ได้เลย

"ว่าไงครับครู?" ลุงพลต้องลุกขึ้น เอื้อมมือแตะที่หน้าตักของครูเบสท์ที่ยังลังเล "ครูโม๊คควยให้ผม ผมเลียหีให้ครู ตกลงไหมครับ?"

"นี่!! ทีเรื่องแบบนี้ละชัดเจนตรงไปตรงมาเลยนะลุง!!" ด้วยความที่เป็นผู้หญิง เลยทำให้ครูเบสท์ต้องมีการไว้เชิงกันบ้าง จะมาแสดงอาการและความรู้สึกตรงไปตรงมากับเรื่องแบบนี้มันก็ดูไม่ดี "อ้อม ๆ บ้างก็ได้เถอะ!!"

"ขอโทษครับครู" ตาเฒ่าแก่งคอยยิ้มเขิน "เอาเป็นว่าตกลงตามนี้นะครับ"

"ยังไม่ทันตอบอะไรเลย!!" สาวเจียงฮายบ่น "มัดมือชกกันชัก ๆ เลยลุงเนี่ย"

"ถ้างั้นเอาใหม่ ผมถามว่าตกลงตามนี้ไหมครับครู"

"อือ..."

"ดีครับครู" ลุงพลทิ้งตัวลงไปนอน พร้อมกับบอกให้ครูเบสท์ต้องทำอย่างไร "เดี๋ยวครูหันก้นมาแล้วคร่อมบนตัวผมนะครับ"

"เอาท่าอื่นได้ไหมลุง?"

"ทำไมเหรอครับ? ไม่อยากเล่น 69 แล้วเหรอ?"

"เปล่า แต่เปลี่ยนเป็นนอนตะแคงได้ไหม?"

"อายเหรอครับครู?" ตาเฒ่าแก่งคอยถาม เมื่อเห็นแม่สาวเจียงฮายก้มหน้าหลบสายตา

"อย่ามาคาดคั้นคำตอบจากผู้หญิงให้มากนักนะลุง!!" นางฟ้าพยาบาลทำเสียงดุ "ถ้าไม่งั้นเบสท์จะกลับแล้ว!! ไม่ต้องมาคุยกันอีก!!"

"โอ๋ ๆ โทษทีครับครู!!" พอได้ยินแบบนี้ ลุงพลเลยต้องรีบคว้าตัวครูเบสท์มากอดและหอมเพื่อปลอบใจ "ผมก็แค่ถามเฉย ๆ ไม่เห็นต้องอายเลยครับ"

และสุดท้าย แม่สาวเจียงฮายกับตาเฒ่าแก่งคอยก็จับมือกันนอนตะแคงกลับหัว พลางเปิดขาออกเพื่อแสดงออกถึงแก่นแท้แห่งความเป็นชายและหญิงของตนให้อีกฝ่ายได้ชมเป็นขวัญตา

ภัคจิราเริ่มคุ้นเคยกับแท่งเอ็นขนาด 8.5 นิ้ว มากขึ้น หญิงสาวแลบลิ้นโลมเลียอาวุธประจำกายของลุงพล โดยยังไม่ยอมรุกเร้าไปมากกว่านั้น ในขณะที่ลุงพลที่นอนตะแคงหันหัวลงไปตรงปลายเตียง กำลังใช้มือแหวกพู่เนื้อสีชมพูที่เริ่มมีร่องรอยความเปียกชื้นจากอารมณ์กำหนัดออก จนเผยให้เห็นเนื้ออ่อนสีชมพู และพื้นผิวตรงส่วนที่ลึกซึ้งของฝ่ายหญิงตรงบริเวณปากทางช่องคลอด

"ซู๊ด...ซู๊ด...ซู๊ด"

"อ๊า...ลุง...อย่า"

"แจ๊บ...แจ๊บ...แจ๊บ"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า" ร่างของภัคจิราที่นอนตะแคงสั่นสะท้าน จากการรุกเร้าของสงวนด้วยปากของลุงพล ที่ดูเหมือนจะเพลิดเพลินและเอร็ดอร่อยกับรสชาติความหอมหวานของสาวเจียงฮาย ด้วยการซดน้ำเสาวรสที่หลั่งออกมาร่างกายตามธรรมชาติ "อื้อ...อื้อ...อื้อ"



ตาเฒ่าแก่งคอยปรนเปรอความสุขให้แม่สาวเจียงฮาย จนเครื่องเพศของเธอชื้นแฉะด้วยน้ำเสาวรสที่แสนหวานให้ชายสูงวัยได้ดื่มกินเพื่อบำรุงกำลัง ในตอนนั้นเองโฉมงามจากภาคเหนือได้ตอบแทนความรักด้วยการละเลียดแท่งทวนของชายชราด้วยอารมณ์หวามที่มากขึ้น

"บ๊วบ...บ๊วบ...บ๊วบ"

"อ๊า...ซี๊ด...ซี๊ด"

"อึ๊ก...อึ๊ก...อึ๊ก"

ตาเฒ่าชุมพลใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้แหวกกลีบเนื้อแห่งความเป็นหญิง จนเผยให้เห็นเม็ดละมุดที่ยื่นออกมา ด้วยอารมณ์ซุกซนของชายชรา จึงกดนิ้วชี้และบดบี้จนกายสาวของภัคจิราสั่นสะท้านเพราะความเสียว

"น้ำเยอะมากเลย"

"อื้ออ!! จะพูดทำไม!!"

"ไม่ต้องอายหรอกครับครู เดี๋ยวผมสอดนิ้วเข้าไปแล้วนะครับ"

"ยะ...อ๊า" ยังไม่ทันได้ร้องห้าม นักรักรุ่นลายครามสอดนิ้วกลางเข้าไปในช่องรักที่คับแน่นและชื้นแฉะของแม่สาวเจียงฮายที่ร้องเสียงหลง จนลืมไปว่าเธอกำลังจะพูดว่าอะไร "อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"ตอดนิ้วมากเลยนะครับเนี่ย"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"แตดโด่เชียว ขอดูดแตดหน่อยนะครับครู"

"ซู๊ด!!" ไม่รอช้า ตาเฒ่าชุมพลก็โน้มศีรษะลงไปดูดเลียปุ่มกระสันต์ของภัคจิรา จนหญิงสาวร้องครางเสียงดังมากขึ้น

"อ๊า!!! อ๊า!!!" เพราะกลัวว่าเสียงจะดังไปถึงข้างนอก นางฟ้าพยาบาลเลยตัดสินใจเก็บเสียงด้วยแท่งเอ็นอุ่นของตาเฒ่าด้วยปาก "บ๊วบ..บ๊วบ...บ๊วบ"

กระบวนท่าหมายเลขที่ 69 เป็นอันสมบูรณ์แบบ เมื่อต่างฝ่ายต่างทำรักตรงแก่นแท้แห่งความเป็นชายและหญิงด้วยปากอย่างลึกซึ้ง ลุงพลสอดนิ้วเข้าไปในโพรงสวาท พร้อมกับดูดปุ่มกระสันต์ของภัคจิราอย่างเอร็ดอร่อย ในบางคราว ตาเฒ่าถอดนิ้วที่เปียกเยิ้มไปด้วยเมือกรัก แทนที่จะหากระดาษทิชชู่เช็ดให้สะอาด แต่ชายชราเลือกที่จะโลมเลียและดูดความชื้นแฉะและเปียกเยิ้มและกลืนลงท้องอย่างเอร็ดอร่อย



เช่นเดียวกับภัคจิรา ที่ตอนแรกยังดูแสดงท่าทีเคอะเขินในการทำรักด้วยปากให้ตาเฒ่าชุมพล แต่เมื่ออารมณ์มันพาไป อะไรที่เคยไม่กล้าหรือเหนียมอายก็ถูกคลายลงไป เธอหลับตาพริ้ม ใช้มือประคองรูดลำทวนขึ้นลงพร้อมกับมอบความรักด้วยปากและลิ้น

ฟ้าขุ่นครึ้มฝนซัดกระหน่ำสาย
เที่ยงวันคล้ายราตรีที่พร่างพราย
ห้องโรงแรมกลางกรุงดั่งม่านสาย
ละอองฝนพรางกายในนิทรา

ชุมพลวัยชราแฝงปัญญาลึก
ดั่งสายน้ำใสซึ้งซึ่งเมฆา
ภัคจิราวัยเยาว์ดั่งดารา
พลิ้วล่องฟ้าประดับไว้ให้จดจำ

ต่างลมปราณสอดคล้องเร้าริ้วไหว
นอนตะแคงแนบใจใกล้ถ้อยคำ
สัมผัสลึกซึ้งนั้นพลันก่อกำ
เป็นสายธารแห่งความล้ำอันอบอวล

นิ้วสัมผัสดังแสงจันทร์อันอ่อนโยน
ร่ายเวทย์มนต์แห่งสัมพันธ์จนแปรปรวน
คลื่นอารมณ์ซัดสาดมิเรรวน
คือบทกวีแห่งคราสครวญที่สอดกัน

ณ วินาทีปล่อยใจในนิยาม
เส้นกาลผ่านลบเลือนเหมือนฝันนั้น
วัยหรือสิ่งขวางกั้นอันแปรผัน
เพียงหัวใจยึดมั่นในเสรี

ภัคจิราประคองแท่งทวนแห่งบุรุษเพศของลุงพล พร้อมกับละเลียดด้วยปากและลิ้น พลางหลับตาพริ้มด้วยเหตุเพราะเพลิดเพลินในรสชาติแห่งความเป็นชายที่ละลายไปทั่วปาก

"บ๊วบ...บ๊วบ...บ๊วบ"

"ซู๊ด...ซู๊ด...ซู๊ด"

"น้ำเยิ้มลงไปถึงง่ามตูดแล้ว"

"อื้ออ!!!" นางฟ้าพยาบาลกระตุก หลับตาปี๋พลางย่นคิ้วเพราะความสยิวปนจั๊กกะจี้ เมื่อตาเฒ่าแก่งคอยโลมเลียไปถึงแนวฝีเย็บและรองก้น "อื้ออ!!! อื้ออ!!! อื้ออ!!"

"แผล๊บ!! แผล๊บ!! แผล๊บ!!"

"อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!!"

"ลุง!! อย่าเอาก้นแหย่ลิ้นซิ!!"

"ฮึ ๆ ๆ ๆ" พอครูเบสพูดผิด ลุงพลถึงกับหลุดขำ จนสาวเจ้าเสียอาการทำหน้ามุ่ยใส่ ในขณะที่ริมฝีปากของเธอมีคราบเหนียวติดมาด้วย

"หัวเราะอะไร!!" ภัคจิราลุกขึ้น ทำหน้างอใส่ตาเฒ่าชุมพล พร้อมกับใช้นิ้วโป้งปาดคราบเหนียวออกจากปาก

"ครูเบสท์ครับ" ตาเฒ่าบอกให้ครูพยาบาลคนสวยหยุด ก่อนเอื้อมตัวไปหยิบกล่องทิชชู่ที่วางบนหัวเตียง เพื่อนำมาเช็ดคราบเหนียวตรงริมฝีปากของหญิงสาว "ให้ผมเช็ดให้นะครับครู"

"ไม่ต้อง!!"

"ไม่เห็นต้องอายเลยนิครับครู ให้ผมเช็ดให้นะครับ"

"นี่!! ก็บอก..."

เพราะความเขิน เลยทำให้ครูเบสท์ออกลูกงอแง แต่สุดท้ายก็ทนลูกตื้อของลุงพล ที่เอื้อมมือถือกระดาษทิชชู่เช็ดริมฝีปากของหญิงสาวจนได้

"ผมกับครูเบสท์เราเริ่มต้นกันไม่ค่อยดีเท่าไร" ตาเฒ่าแก่งคอยเผยความในใจ ในช่วงเวลาที่สาวเจียงฮายกำลังหวั่นไหวในความรู้สึกของตัวเอง "จากนี้ไป เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะครับครู"

เหมือนภัคจิราจะหลุดยิ้มออกมาในเสี้ยววินาที ก่อนเธอจะปั้นหน้าตึง แต่ถึงอย่างไร ครูสาวได้เอื้อมมือหยิบกระดาษทิชชู่เช็ดคราบเปียกชื้นบนใบหน้าของลุงพลด้วยเช่นกัน สายตาของทั้งคู่จ้องมองกัน โดยไม่มีใครยอมละสายตาออกจากกัน



เสียงฝนพรำคร่ำครวญกลางวันหม่น
ห้องลี้ลับพรางฝนที่ร่วงหล่น
สองเงาใกล้เคียงกันในห้วงมนต์
แห่งหทัยสับสนระคนใจ

ชุมพลยิ้มละมุนอบอุ่นอาย
ภัคจิราสบสายอย่างอ่อนไหว
กระดาษนุ่มเช็ดหยาดละอองใส
ปลายสัมผัสเบาไปให้พอทรง

เปลวรักจุดกลางตาเป็นภาษา
แทนถ้อยคำเสน่หาอันสูงส่ง
ไร้คำพูดคล้องใจไว้มั่นคง
สายตาสื่อเนื้อจำนงในจิตตรง

ยามฝนซัดเสียงฟ้าก้องพายุ
ใจสงบในคู่ที่มั่นคง
กระดาษแผ่นนั้นแสนเบาในสายลม
แต่ท่วมล้นรักซึ้งราวนิรันดร์

"ครูเบสท์ครับ" ลุงพลเป็นฝ่ายพูดก่อน "จากนี้ไป เวลาที่เราอยู่ด้วยกันสองคน ขอผมเรียกครูว่าน้องเบสท์ได้ไหมครับ?"

"กล้าดียังไงถึงเรียกครูว่าน้อง?" แต่ดูเหมือนภัคจิราจะไม่รับมุกด้วย "นี่!! ลุงน่ะ!! แก่พอจะเป็นพ่อของเบสท์เลยนะ!! หวังสูงมากไปหรือเปล่าที่เรียกเบสท์ว่าน้องน่ะ!!"
"ขอโทษครับ..." คำพูดของสาวเจียงฮายแอบทำร้ายจิตใจ จนตาเฒ่าแก่งคอยหัวใจห่อเหี่ยว "ผมจะไม่ถามอะไรแบบนี้อีก"

"ฮึ ๆ ๆ" พอเห็นลุงพลออกอาการน้อยใจ ครูเบสท์เลยหลุดขำขึ้นมา "เชื่อแล้วละที่เค้าบอกว่าคนแก่ขี้น้อยใจ!!"

"โถ!! น้องเบสท์ครับ!!"

"ครูเบสท์ต่างหาก!!"

"ครับครูเบสท์!!"

"ยอมขนาดนี้แล้วยังต้องการอะไรอีก?" ภัคจิราถามอย่างตรงไปตรงมา "อ้อ!! แบบนี้ซินะ วิธีที่ลุงพลใช้กับพี่พลอย  ใช้กับลูกศิษย์ของเบสท์ จนทุกคนเป็นบ้ากันหมด!! ถามหน่อยเถอะ!! ลุงเล่นของอะไรหรือเปล่าเนี่ย!!??"

"เล่นของเหรอครับ?" ลุงพลเหลือบมองซ้ายขวาเหมือนจะทำเป็นดูว่ามีใครแอบอยู่ในห้องหรือเปล่า ทั้ง ๆ ที่มันมีแค่แกกับครูเบสท์เท่านั้น "เข้ามาใกล้ ๆ ครับ เดี๋ยวผมจะบอกอะไรให้"

"อะไร?"
"จุ๊บ!!"

"นี่!! เหลี่ยมจัดจริงนะลุง!!!"

"ฮ่ะ ๆ ๆ" คราวนี้เป็นฝ่ายตาเฒ่ารุกเร้าใส่สาวเจียงฮายบ้าง ชายสูงวัยดึงร่างของหญิงสาวเข้ามากอดและย้ำด้วยรอยจูบและหอมฟอดใส่ จนอีกฝ่ายร้องโอ้ยขึ้นมา

"ครูเบสท์ครับ" แล้วลุงพลก็กระซิบข้างหูครูเบสท์เพื่อบอกอะไร "ขอลุงเล่นจิ๋มครูเบสท์ได้ไหม?"

ภัคจิราถึงกับหลุดขำ เมื่อลุงพลเล่นเลี่ยงบาลีด้วยคำว่าเล่นจู๋เล่นจิ๋ม ซึ่งมันเป็นคำสุภาพที่ตาเฒ่าจะนึกออก เพราะถ้าบอกไปตามตรงว่าขอเย็ด ผู้หญิงที่มีการศึกษาอย่างครูเบสท์ฟังแล้วอาจรู้สึกระคายหูได้

"ช่างหาคำมาใช้จริง ๆ นะลุงเนี่ย" นางฟ้าพยาบาลสางปอยผม ก่อนปลดตะขอยกทรงออก จนตอนนี้เธอเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า "เขยิบไปหน่อยซิลุง"

แล้วลุงพลก็เขยิบตัว เพื่อเปิดพื้นที่ให้ครูเบสท์ทิ้งตัวลองนอนหงาย เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ เหลือบมองลุงพลที่กำลังลุกขึ้นและยกขาขวาของหญิงสาวขึ้นมา เพื่อแทรกตัวเข้าไปตรงกลางหว่างขาของอีกฝ่าย

"แผล๊บ...แผล๊บ...แผล๊บ" กลีบเนื้อชมพูอมแดงแถมเปียกเยิ้มของภัคจิรา ที่ปรากฏตรงหน้า เป็นภาพที่เร้าอารมณ์จนทำให้ลุงพลถึงกับกลืนน้ำลาย จนทนไม่ไหว เลยต้องก้มตัวลงไปขอลิ้นจี่หน้าหอสาวเจียงฮายอีกสักรอบ

ไม่ใช่แค่ลุงพลหรอก แต่ผู้ชายคนไหนได้เห็นภาพโยนีของผู้หญิงที่สวยถึงขนาดเคยประกวดนางงามวัยรุ่นของช่องโทรทัศน์ช่องหนึ่งแล้วได้รองอันดับห้าแล้วไม่เกิดอารมณ์กำหนัดนี่ต้องถือว่าช่างผิดแปลกนัก หรือไม่ก็ชายผู้นั้นอาจไม่ได้ปรารถนาในสตรีเพศก็เป็นได้

"ซู๊ด...ซู๊ด...ซู๊ด"

"อ๊า...ลุงพล...เบสท์ใกล้จะเสร็จแล้ว"

"แผล๊บ...แผล๊บ...แผล๊บ"

...ลุงพลกวาดลิ้นเลียจากแตดไปถึงตูด ก่อนลุกขึ้นนั่งคุกเข่าประคองหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียรูดผ่านร่องเนื้อกลางหว่างขาที่ชื้นแฉะของภัคจิราที่ตอนนี้กำลังพร้อมแล้วสำหรับฉากอัศจรรย์ที่เร้าอารมณ์มากขึ้นไปอีก


โปรดติดตามตอนต่อไป...

[Pm Nuttakan]

เปิดใจให้กันแล้วหวานใหญ่เลยนะลุงพล

[jaja]

คู่รักวัยรุ่นออเซาะกันหวานแหวเลย  

[xonly-1786]

ขอบคุณมากครับ โอ้ยอิจฉาลุงพลครับ น้ำผมหมดก่อนลุงพลแล้วครับ

[ngern]

โอ้ย เซ็ง
กำรอตั้งแต่เมื่อวาน
วันนี้ไม่มาซะงั้น

[chanky2007]

ลิ้นสาลิกาจริงๆ มีรักมีหลงกันบางแหละ อยู่กันสองคน

ขอบคุณครับ

[jetdo100]

ครูเบสท์เริ่มสั่งได้ละ อีกไม่นานก็คงทันหมอพลอยแล้ว

[Yut2530]

ครูเบสท์สุดยอดเลย อยากเห็นร่วมมือกับหมอพลอยจัง

[Eak825987]

คืนนี้ลุงพลคงจะหนักทั้งคืน

[papa969]

ใครจะทนลุงพลไหวทำถึงขนาดนี้ ครูเบสยังทนไม่ไหว

[Mongmong99]

ลองแล้วติดใจ จนมาหาลุงพลเองเลย

[therasak]

เขียนหวานและละเมียดครับ  สะดุดนิดหน่อยกับกลอนใช้แอปพลาดเรื่องสัมผัสกับเสียงวรรณยุกต์และคำบางคำ  ถือว่าเป็นงานทดลองที่สนุกครับ

[ball55]

ครูเบสหลงสุดๆแล้ว

[tum12633]

เบสท์เปิดใจให้ลุงพลขนาดนี้แล้ว ลุงพลกระเด้าเบสท์ให้น้ำเงี่ยนกระฉอกเลยนะ

[Shevchenko55]

ละมุนละไมจริงๆรอบนี้ ครูเบสติดใจจนลืมไม่ลงแน่ๆ

แอบอยากเห็นฉาก3Pกับหมอพลอยจริงๆ