พี่สาวที่รัก ตอนที่ 4

[Ballz123]

พี่สาวที่รัก ตอนที่ 4

   หลังจากวันนั้น ภาพของเรือนร่างแพมก็ติดตรึงอยู่ในใจของพอช ราวกับภาพวาดที่ถูกสลักเสลาไว้อย่างประณีต ทุกครั้งที่หลับตาลง ภาพเรือนร่างนั้นก็จะปรากฏขึ้นมาอย่างชัดเจน ราวกับอยู่ตรงหน้า ความทรงจำในวันนั้นหวนกลับมา ราวกับภาพยนตร์ที่ฉายซ้ำไปซ้ำมาในหัวของเขา ภาพนั้นติดตรึงอยู่ในใจของพอช ราวกับภาพถ่ายที่คมชัด เขาจดจำทุกรายละเอียด ราวกับบันทึกไว้ในความทรงจำ รูปร่างที่สมส่วน ราวกับเทพปั้น ผิวพรรณที่เปล่งปลั่ง ราวกับแสงจันทร์ และเส้นผมที่สลวยงดงามที่ยาวถึงกลางหลัง ราวกับแพรไหม ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอช่างดูเพอร์เฟ็กต์ ราวกับเทพธิดาที่ลงมาจากสรวงสวรรค์ ภาพเสื้อสองเต้าอวบที่มียอดสีระเรื่อประดับอยู่ภายใต้เนื้อผ้าบางเบา มันวนเวียนอยู่ในหัวเขา ราวกับภาพที่ถูกฉายซ้ำไปซ้ำมาในโรงภาพยนตร์ส่วนตัว เขาอยากเห็นอีก ราวกับคนกระหายน้ำในทะเลทราย ความต้องการของเขามากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับไฟลามทุ่ง

คืนหนึ่งที่อากาศอบอ้าวผิดปกติ แอร์ห้องแพมเสียอย่างกะทันหัน แพมถอนหายใจ เดินออกจากห้องไปเคาะประตูห้องพอชเบาๆ ประตูเปิดออก พบกับน้องชายในชุดนอนสบายๆ เสื้อยืดสีเทาเก่าๆ กับกางเกงขาสั้น พอชอยู่ในสภาพงัวเงีย ผมเผ้ากระเซิงเล็กน้อย ดวงตาของเขาเบิกกว้างเล็กน้อยเมื่อเห็นแพม "พอช แอร์ห้องเจ๊เสีย" ขอนอนด้วยนะ แพมพูดพร้อมส่งสายตาหวานเยิ้มอย่างใสๆ ไร้เดียงสา ราวกับลูกแมวน้อย ดวงตากลมโตเป็นประกาย ขนตายาวงอนกระพริบปริบๆ ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อคลี่ยิ้มเล็กน้อย

แพมอยู่ในชุดนอนกางเกงขาสั้นสีชมพูอ่อน เนื้อผ้าบางเบาแนบไปกับผิวขาวเนียน เผยให้เห็นรูปร่างที่ชัดเจน กางเกงขาสั้นร่นขึ้นไปเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาขาวผ่อง เนียนละเอียด ปราศจากไขมันส่วนเกิน ชุดนอนสีชมพูอ่อนนั้นยิ่งทำให้เธอดูสดใสและน่ารักอย่างที่สุด ราวกับดอกซากุระแรกแย้มในยามเช้าตรู่ ผิวขาวอมชมพู เปล่งปลั่งราวกับมีแสงออร่า ผมยาวสลวยสีดำขลับ ปลายผมล้อเล่นกับต้นคอขาวเนียน

พอชกลืนน้ำลาย ราวกับกินก้อนหิน พร้อมพยายามทำเสียงนิ่งๆ ตอบว่า "อืม เจ๊แพมเข้ามาสิ" ราวกับหุ่นยนต์ แต่ภายในใจของเขาเต้นระรัวราวกับกลองชุดที่ถูกบรรเลงอย่างหนักหน่วง แค่ได้เห็นเรือนร่างเธอเขาก็แทบคลั่ง ราวกับคนบ้า แต่นี่เธอกำลังจะมานอนเตียงเดียวกับเขา ราวกับฝัน มันช่างเหมือนของขวัญชั้นเยี่ยมที่เทวดา หรือว่าซาตานประทานมาให้เขา ราวกับถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง เขาตัวสั่นระริก ราวกับไข้จับ ขนลุกซู่ ราวกับอยู่ในห้องน้ำแข็ง

แพมยิ้มหวานๆ เหมือนรู้สึกเกรงใจเขา เดินเข้าไปในห้องอย่างอ้อยอิ่ง ราวกับดอกไม้ที่ต้องลม แผ่วเบาและงดงาม ทุกย่างก้าวของเธอช่างนุ่มนวลและอ่อนช้อย ขณะที่แพมเดินผ่านประตูที่มีพอชยืนอยู่ ทำให้ส่วนของร่างกายเธอเฉียดพอชเล็กน้อย อาจเป็นเพียงแขนเสื้อที่สัมผัสกับแขนของเขา หรืออาจเป็นเพียงเส้นผมที่ปัดผ่านแก้มของเขา แขนเสื้อผ้าฝ้ายสีชมพูอ่อนสัมผัสกับแขนของพอชอย่างแผ่วเบา เส้นผมยาวสลวยปัดผ่านแก้มของเขา ทิ้งไว้ซึ่งกลิ่นหอมอ่อนๆ แต่การสัมผัสเพียงแผ่วเบานั้น กลับทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าสถิตเล็กๆ วิ่งพล่านไปทั่วร่างกายของทั้งสองคน สำหรับพอช ความรู้สึกนั้นราวกับถูกไฟช็อต หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง เลือดสูบฉีดไปทั่วใบหน้า เขารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ราวกับยืนอยู่กลางแสงแดดจ้า กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวแพมโชยมาแตะจมูกเขา กลิ่นหอมของดอกไม้ป่า ผสมกับกลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวแพมยิ่งทำให้เขาประหม่ามากขึ้น เขาพยายามควบคุมสีหน้าและท่าทางของตัวเอง แต่ภายในใจนั้นกลับสับสนวุ่นวาย

แพมนั่งลงบนขอบเตียงเยื้องๆ กับเขา อย่างระมัดระวัง ราวกับกลัวจะรบกวนเขา ขอบเตียงนุ่มยุบลงเล็กน้อยเมื่อเธอนั่งลง เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนที่โผล่พ้นกางเกงนอนขาสั้นของเธอ กางเกงนอนผ้าฝ้ายสีชมพูอ่อน เนื้อผ้าบางเบาแนบไปกับผิวเนื้อ เผยให้เห็นทรวดทรงของเรียวขาอย่างชัดเจน ขอบกางเกงเลื่อนขึ้นไปเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาขาวเนียนที่เกลี้ยงเกลา ขาเรียวสวยนั้นยาวและขาวผ่อง ราวกับหยกเนื้อดี ขาเรียวสวยนั้นสั่นคลอนสติของพอชอย่างรุนแรง ราวกับแผ่นดินไหวที่สั่นสะเทือนไปถึงจิตใจของเขา สายตาของพอชจับจ้องอยู่ที่เรียวขาขาวผ่องของเธอ เขาแทบไม่อาจละสายตาไปได้

พอชได้กลิ่นหอมจากผมยาวสลวยของเธอ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ป่า ผสมกับกลิ่นแชมพูที่เขาคุ้นเคย มันช่างหอมหวานและเย้ายวน กลิ่นนั้นมันกระตุ้นอารมณ์ดิบในตัวเขาอย่างรุนแรง ราวกับไฟป่าที่โหมกระหน่ำ เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่าง กลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยอบอวลอยู่ในอากาศ กระตุ้นความรู้สึกของพอชอย่างมาก กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ผสมกับกลิ่นเหงื่อจางๆ ของเธอ กลิ่นนั้นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของแพม เป็นกลิ่นที่เขาคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก แต่ในวันนี้กลิ่นนั้นกลับมีความหมายที่แตกต่างออกไป มันไม่ใช่กลิ่นของพี่สาวที่แสนดีอีกต่อไป แต่มันเป็นกลิ่นที่กระตุ้นความต้องการในส่วนลึกของเขา ทำให้เขาแทบคลั่ง ราวกับคนขาดสติ เขาแทบอยากจะเข้าไปกอดเธอไว้แนบอก และสูดดมกลิ่นกายของเธอให้เต็มปอด เขาจินตนาการถึงสัมผัสของผิวเนียนละเอียดของเธอ ความอบอุ่นของร่างกายเธอ ความนุ่มนวลของทรวงอกอิ่ม

แพม: "พอชนอนตรงไหนดี เจ๊เกรงใจ" เธอเอ่ยถามเสียงเบา ทำลายความเงียบ

พอช: "ไม่เป็นไรเจ๊ แพมนอนบนเตียงเถอะ ผมนอนพื้นได้" เขาตอบอย่างรวดเร็ว พยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่น

แพม: "ไม่เอาหรอก พอชนอนบนเตียงเถอะ เจ๊ไม่สบายใจ" เธอพูดพร้อมกับเหลือบมองพอชด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความกังวลเล็กน้อย "เตียงก็ออกจะกว้าง" เธอพูดพลางขยับตัวเล็กน้อย ทำให้พอชเห็นต้นขาขาวเนียนของเธอชัดเจนยิ่งขึ้น ทั้งที่ในความเป็นจริง เตียงของพอชมีขนาดไม่ใหญ่เลย ถ้านอนสองคนนี่แทบจะเบียดกันเลย แต่แพมไม่อยากให้น้องชายนอนพื้น เธอจึงพูดออกไปอย่างนั้น ด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่ไร้เดียงสา "นอนด้วยกันได้สบายๆ"

พอช: "แต่..." เขาอึกอัก ไม่รู้จะพูดอะไรดี ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในใจของเขาต่อสู้กันอย่างหนัก
ในใจพอช: บ้าจริง! เจ๊พูดอะไรออกมาเนี่ย นอนด้วยกันเหรอ? บนเตียงเดียวกัน? หัวใจผมจะวายแล้ว!

แพม: "พอชไม่ต้องคิดมากหรอกน่า เจ๊ไม่ถือหรอก เราเป็นพี่น้องกัน" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พลางยิ้มบางๆ "มานอนด้วยกันเถอะ" เธอพูดพลางตบลงบนเตียงเบาๆ

ในใจพอช: ให้ตายสิ! เจ๊ตบเตียงเรียกผมด้วย! ผมแทบอยากจะกระโดดขึ้นไปนอนข้างๆ เจ๊ตอนนี้เลย แต่ต้องเก็บอาการไว้ก่อน 

แพม: "รบกวนหน่อยนะ พอช" เธอพูดเสียงเบา "เจ๊เกรงใจจริงๆ"

พอช: "อืม" เขาตอบเสียงแผ่ว เขาพยายามไม่มองแพม แต่สายตาของเขาก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปยังเรียวขาขาวเนียนของเธอ เขากำลังต่อสู้กับตัวเองอย่างหนัก

(หลังจากความเงียบผ่านไปสักพัก)
แพม: "ปิดไฟเถอะ พอช" เธอพูดขึ้น "เจ๊ง่วงแล้ว"

พอช: "อืม" เขาตอบรับ ในใจพอช: ต้องนอนในความมืดข้างๆ เจ๊เหรอเนี่ย? คืนนี้ผมคงนอนไม่หลับแน่ๆ
(หลังจากนั้นพอชก็เอื้อมมือไปปิดไฟปิดไฟ)

แพม: "ฝันดีนะ พอช" เธอพูดเสียงกระซิบ

พอช: "ฝันดีครับเจ๊" เขาตอบกลับด้วยเสียงที่แผ่วเบาไม่แพ้กัน หัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาจากอก ในความมืดมิด เขาสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากร่างกายของแพมที่อยู่ข้างๆ เขา กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอยังคงอบอวลอยู่รอบตัวเขา

เพียงไม่นานแพมก็คล้อยหลับไป ลมหายใจของเธอแผ่วเบาและสม่ำเสมอ พอชเหลือบมองแพมที่นอนหลับอยู่บนเตียง แสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟหัวเตียงส่องกระทบใบหน้าของเธอ ทำให้เธอดูงดงามและไร้เดียงสา แสงไฟสีส้มนวลส่องกระทบผิวของเธอ ทำให้ผิวของเธอดูเปล่งปลั่งและมีชีวิตชีวา ผิวของเธอดูเนียนละเอียด ราวกับผิวของเด็กแรกเกิด แก้มของเธอแดงปลั่งเล็กน้อย ราวกับลูกพีช ผมยาวสลวยของเธอกระจายอยู่บนหมอน ผมของเธอดำขลับ ตัดกับหมอนสีขาวสะอาด ริมฝีปากบางเผยอขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นไรฟันขาวสะอาด ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอแผ่วเบา สม่ำเสมอ

พอชขยับตัวเล็กน้อยบนเตียง ราวกับมีหนามเล็กๆ นับพันทิ่มแทงอยู่ใต้ผิวหนัง ความอึดอัดแล่นริ้วไปทั่วร่าง มันไม่ใช่ความอึดอัดทางกาย แต่มันเป็นความอึดอัดทางใจ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความต้องการทางเพศต่อสู้กันอย่างรุนแรงในใจของเขา เขาขยับท่านอนพลิกไปมาหลายครั้งแต่ก็ไม่พบกับความสบายตัว เตียงนอนที่เคยคุ้นเคยในคืนนี้กลับกลายเป็นที่ที่อึดอัดที่สุด คืนนี้แม่งโคตรจะประหลาดสำหรับเขา

เขาไม่เคยนอนร่วมเตียงกับแพมอีกเลยตั้งแต่แพมเข้าเรียนมัธยม  ความทรงจำในวัยเด็กที่เคยเล่นด้วยกัน วิ่งไล่จับกัน ภาพของพี่สาวที่คอยดูแลเอาใจใส่เขา วนเวียนอยู่ในหัวของเขา ความใกล้ชิดในระยะประชิดแบบเนื้อแนบเนื้อเช่นนี้ทำให้เขาแทบคลั่ง มันเป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน ความรู้สึกที่ทั้งตื่นเต้นและหวาดกลัว ไอ้ความรู้สึกประหม่าและตื่นเต้นมันตีกันยุ่งในอก เหมือนมีฝูงแมลงวันทองนับร้อยบินวนเวียนอยู่ใต้สะดือ สร้างความรู้สึกปั่นป่วนและเสียวซ่านวาบหวามไปทั่วช่องท้องลามลงไปถึงหว่างขา ท่อนเอ็นของเขาเริ่มขยายตัวแข็งขึงจนปวดหนึบดันกางเกงนอนออกมาอย่างน่าเกลียด

เขาจ้องมองแพมอย่างเงียบๆ ในความมืดสลัว แสงจันทร์ที่ลอดผ่านหน้าต่างมากระทบกับใบหน้าของเธอ ทำให้เห็นเค้าโครงที่งดงาม แสงจันทร์สีนวลอาบไล้ไปทั่วใบหน้าของเธอ ทำให้ผิวของเธอดูเปล่งปลั่งและมีมิติ แม้ในยามหลับใหลก็ยังดูเซ็กซี่ชิบหาย ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนกำลังก่อตัวขึ้นในใจของเขา มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งแปลกใหม่และอันตราย ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความต้องการทางเพศต่อสู้กันอย่างรุนแรงในใจของเขา หัวใจของเขาเต้นระรัวราวกับกลองศึก จังหวะจะถี่และแรง เมื่อนึกถึงว่าเขากำลังนอนอยู่ข้างๆ พี่สาวของเขา ในระยะที่เขาเอื้อมมือไปก็แตะต้องเธอได้ ระยะห่างเพียงแค่คืบ ระยะห่างเพียงลมหายใจกั้น ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอที่รวยรินมากระทบกับผิวแก้มของเขา ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอพัดผ่านแก้มของเขาเบาๆ พร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เขาคุ้นเคย มันเป็นเหมือนเชื้อเพลิงชั้นดีที่โหมกระพือไฟราคะในตัวเขาให้ลุกโชนอย่างบ้าคลั่ง เขาอยากจะสัมผัสเธอ อยากจะลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธอที่อยู่ใต้ผ้าห่มผืนบาง ผ้าห่มผืนบางสีขาวคลุมร่างกายของเธอไว้ เผยให้เห็นทรวดทรงอย่างชัดเจน อยากจะเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อผ้าของเธอ อยากจะ... เขาแทบควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ท่อนเอ็นของเขามันแข็งจนปวดไปหมดแล้ว

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[pongton1]

แทบคลั่ง

[wmpm2703]

อดทนไว้ก่อนนั่นพี่สาวนะ

[Chetniphat2014]

  ตามๆ​ ยาวๆ

[Sinnes]

ชอบ

[จักรวาลต้องห้าม]

อดทนไว้ก่อน

[Nobita Nobituta]

คืนนี้จะได้นอนมั้ย ตื่นเต้นมาก

[commail]

คืนนี้ต้องลักหลับ

[Sanya Jai]

จัดการเลย  

[terapoong48]

ไม่ได้นอนกันล่ะแบบนี้

[naja313]

คืนนี้ได้จัดแน่

[gusjung111]

จะได้ไหมหรือรอไปก่อน

[woott]

จะรอดไหมพี่สาว

[tatong2222]

   ได้นอนด้วยกันแล้ว หลับทั้งคืน หลับเต็มตื่นแน่ๆพอช 

[jjhunter]