เงารัก นักเปิดซิง ตอนที่ 8: ขี้แพ้

[KaohomLM]

   "เอาหล่ะ พวกเรา พร้อมนะโว๊ยยยยยยยย" พี่ชาตะโกน "แล้วไปลุยแม่งเลยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!"

   แม้ว่าคำสั่งจะมาจากปากพี่ชา แต่สายตาของสมาชิกในทีมกลับมองมาที่สุเมธก่อนจะพยักหน้า
   "เอาหล่ะครับบบบบบบบ ลงสนามแล้ว กับทีมเจ้าบ้าน" ไอ้ไก่แจ้ นักพากย์ประจำโรงเรียนแหกปากใส่ไมค์
   เสียงปรบมือที่ดังมาจากคนดูเบาจนไม่น่าเชื่อ
   ก็นั่นแหละ เพื่อน ๆ ในโรงเรียนเห็นความแหลกเหลว ความขี้แพ้ของทีมบอลประจำโรงเรียนมาหนึ่งเทอมติดต่อกันแล้ว จะเอาแรงใจที่ไหนมาเชียร์
   แต่ รอบนี้ต้องไม่เป็นอย่างนั้น
   รอบนี้ ทีมนี้....ไม่ใช่ทีมของไอ้พี่ชา แต่เป็นทีมของเขา ต้องชนะ
   ตลอดที่ซ้อมหนักช่วงปิดเทอม ไอ้พี่ชาโผล่มาซ้อมบ้าง ไม่มาบ้าง ทิ้งให้สุเมธกลายเป็นหัวหน้าทีมไปโดยปริยาย
   และสุเมธก็คิดว่า ทีมพัฒนาขึ้นเยอะหลังจากได้ฝึกซ้อมโดยไม่มีภาวะผู้นำเหี้ย ๆ ของไอ้พี่ชามารบกวน
   สุเมธกวาดตามองไปที่วงโยทวาทิตที่เพิ่งบรรเลงจบและทยอยกันเข้านั่งเตรียมชมการแข่งขัน
   หมวยหลิน มองเรา แล้วเป็นกำลังใจให้เรานะ

   เรารักหมวยหลินมาก
   รอบนี้ ถ้าชนะ เราจะไปบอกรักหมวยหลินอย่างตรงไปตรงมาชัด ๆ นะ
   ทีมคู่ต่อสู้ก็ลงสนามแล้วเช่นกัน ทีมนี้เป็นแค่ทีมกลาง ๆ ตาราง แต่ทีมของเขาก็ไม่ได้ชนะใครเลยมาหนึ่งเทอมเต็ม ๆ แล้ว
   ชนะคือชนะ จะชนะใครก็น่าภูมิใจทั้งนั้น
   "ไอ้เมธ มึงเป็นกองหน้านะ" พี่ชาตะโกนสั่ง "ไอ้แว่น ไอ้โม่ง มึงอยู่กองกลาง ไอ้....."
   แต่ถึงพี่ชาสั่งแบบนั้น ไอ้แว่นกับไอ้โม่งก็เข้าประจำตำแหน่งกองหน้า

   "อะ....อะไรของมึงเนี่ย" พี่ชาตะโกน
   "พี่ชาครับ" สุเมธสูดลมหายใจลึก ๆ "ให้ไอ้แว่นกับไอ้โม่งอยู่กับผมที่กองหน้า น้องเจมส์กับน้องอาทิตย์อยู่กองกลางเถอะครับ"
   พี่ชาคว้าคอเสื้อสุเมธ เสียงโห่ห่าดังมาจากรอบอัฒจันทร์ "กูเป็นหัวหน้าทีม ไม่ใช่มึง ไอ้เหี้ยเมธ"
   "อะไรกันครับเนี่ย" เสียงไก่แจ้พากย์ "พี่ชาทะเลาะอะไรกับสุเมธเพื่อนผมครับเนี่ย หรือว่า....จะแกล้งหลอกให้ทีมฝ่ายเยือนตายใจ..."
   พี่ชาเหลียวมองรอบตัว ดูมันจะหงอลงหน่อย เมื่อเห็นสายตาที่เพื่อนร่วมทีมมอง
   "ก็ได้ เอาตามมึงพูดก็ได้" ไอ้พี่ชาคำราม "แต่ถ้าแพ้ มึงออกจากทีมไปได้เลยนะ ไอ้เมธ"
   ส่วนที่ยากผ่านไปแล้ว ตอนนี้แหละ ได้เวลาแสดงฝีมือแล้ว สุเมธหันไปพยักหน้าให้ไอ้แว่นกับไอ้โม่ง
   ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
   "เอาหล่ะครับ เปิดเกมแล้ว ผมเห็นเพื่อนผมซ้อมหนักตลอดปิดเทอม ดูซิจะทำได้ดีกว่าเทอมที่แล้วไหมนะครับ ฝ่ายทีมเยือนได้ลูกไปก่อนครับ เมธีเลี้ยงลูกผ่านสุเมธ ผ่านแม็กซ์ แต่ถูกอาทิตย์สกัดไว้ได้ครับ อาทิตย์พยายามส่งให้สุเมธแต่ถูกสกัดไว้ได้ เตะก้านคอมันเลยครับ! เตะก้านคอ! นั่นแหละครับ ลูกไหลไปอยู่กับแม็กซ์แล้ว"
   แม็กซ์ (ซึ่งเพื่อนชอบเรียกว่าไอ้โม่ง เพราะปกติสวมหมวกไอ้โม่งตลอดเวลา) รับลูกมาได้ ก่อนจะส่งให้สมาชิกในทีมที่อยู่ใกล้ที่สุด ซึ่งก็คือพี่ชา
   ไอ้พี่ชารับลูกแล้ว รีบมุ่งหน้าตรงไปที่ประตูฝั่งตรงข้ามทันที
   "พี่ชา ส่งมาครับ" สุเมธร้อง
   แต่พี่ชาไม่สน หนทางสู่ประตูเปิดโล่งอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ ๆ ส่งก็โง่สิวะ
   "โอชาเลี้ยงบอลไปถึงหน้าประตูแล้วนะครับ ยิงแล้ว!!!!!! โธ่ ประตูรับไว้ได้ครับ ประตูโยนลูกกลับมาแล้ว"
   "พี่ชาทำไมไม่ส่งให้ผมครับ พี่ก็รู้ว่าผมยิงแม่นสุด เราก็อยู่ใกล้พอกัน..."
   "เงียบไปเลย ไอ้ส้นตีน"
   ทีมฝ่ายตรงข้ามได้ลูกไป แต่ไม่นานไอ้แว่นกับไอ้โม่งก็เข้าไปแย่งมาได้
   "แหม ดูเหมือนฟอร์มทีมโรงเรียนเราจะดีขึ้นนะครับเนี่ย ผมนี่ นึกถึงทีมสมัยพี่ชาคริตเลย" ไก่แจ้พากย์
   "หิ้ววววววววววววววววววววววววว"
   ทันทีที่เสียงชื่อพี่ชาคริตหลุดออกมาจากไมค์ เสียงวี๊ดว๊ายก็ดังลั่นจากกองเชียร์ทั่วสนาม
   "มันจะอะไรขนาดนั้นนนนน" สุเมธพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเข้าไปพยายามสกัดลูกจากอีกทีม
   
   "หมวยหลินว่าทีมเราเก่งกว่าเทอมแรกไหม" โอ๊ค ที่ขึ้นมาอาศัยที่ข้างพวกวงโยเป็นฐานถ่ายรูปอีกครั้งถาม
   "อือ เก่งขึ้นเยอะเลย" หมวยหลินบอก
   สายตาของเธอจับจ้องอยู่ในสนามด้านล่าง แต่โอ๊คบอกไม่ได้จริง ๆ ว่าเธอมองใครอยู่
   แต่เขาเชื่อว่าก็คงเป็นไอ้เมธนั่นแหละ มันกลายเป็นดาวเด่นประจำทีมไปแล้วนี่
   "แต่ก็ยังไม่เท่าทีมสมัยพี่ชาคริตนะ......ถ้าเป็นพี่ชาคริต ป่านนี้เรานำสองศูนย์แล้วมั้ง"
   ไม่มีอะไรสวยเท่ารอยยิ้มของหมวยหลินตอนเธอพูดถึงพี่ชาคริตจริง ๆ โอ๊คได้แต่ทอดถอนใจ หวังเหลือเกินอยากจะให้เธอพูดถึงเขาด้วยสีหน้าแบบนั้นบ้าง
   
   "เท่าที่สังเกต เหมือนฝ่ายเหย้าจะได้ครองบอลมากกว่านะครับ บุกเข้าไปถึงประตูได้สามสี่ครั้งแล้ว แต่ยังทำประตูไม่ได้...ระวังครับ!!! กองหน้าฝ่ายทีมเยือนบุกขึ้นมาได้แล้ว เจมส์กับอาทิตย์พยายามเข้าสกัดแต่พลาดครับแตมเลี้ยงลูกเข้ามา แตมเตะลูกเข้ามาแล้วครับ!! พี่วัฒรับ เย้!!!!! พี่วัฒรับลูกไว้ได้ครับ คะแนนยังอยู่ที่ศูนย์ ศูนย์"
   "ตอนนี้ ทีมเหย้าเปิดฉากบุกอีกแล้วนะครับ ลูกอยู่ที่เจมส์ อาทิตย์ ส่งกลับมาที่เจมส์ แม็กซ์ แว่น สุเมธ ส่งกลับมาที่เจมส์ เจมส์จะเอาไงครับ เลี้ยงหลบเมธีได้ไหม ได้ไหม ได้ครับ ผ่านแล้ว ส่งลูกต่อให้สุเมธ และ และ....อ้าว..........."
   ไอ้พี่ชาวิ่งมาขวางแล้วเลี้ยงเอาลูกบอลที่กำลังลอยมาหาสุเมธไป
   "โอชารับลูกไว้ได้นะครับ โอชานำลูกขึ้นไปแล้ว โอชาส่งต่อให้แว่นครับ แว่น แว่น....แว่นโดนกานต์แย่งลูกไปได้ครับ แล้ว นั่น!!!!!!"
   ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
   สุเมธมองไม่ทันว่าเกิดอะไรขึ้น แต่รู้อีกทีพี่ชาก็ลงไปนอนอยู่กับพื้น กุมเข่า
   "ไอ้เหี้ย แม่ง เตะกู สัสเอ๊ยยยยยย" พี่ชาคราง
   "เมื่อกี้ตอนแย่งลูกกัน เมธีเตะไปโดนขาโอชาแทนที่จะเป็นลูกบอลนะครับ เจ็บไหมละนั่น โธ่"
   นักบอลอีกทีมที่ชื่อเมธีทีท่ายกมือไหว้ ไอ้พี่ชาเงื้องหมัดจะต่อย แต่ไอ้แว่นกับไอ้โม่งรีบรั้งไว้
   "กรรมการว่าไงครับ.....เมธีได้ใบเหลืองครับ โอชาจะลุกไหวไหม ไหวไหม"
   "พี่ชาครับ ไปนั่งพักเถอะ"
   "แล้ว.....เอาไอ้เอิร์ธลงแทนเนี่ยนะ" พี่ชาถาม แต่มันก็ยังเดินกะเผลกอยู่ "แม่งกระจอก..."
   "แต่พี่เจ็บแบบนี้ ก็วิ่งไม่ได้นะครับ ไปนั่งพักก่อนเถอะ เดี๋ยวหายเจ็บค่อยลงมาเล่นต่อ"
   ไอ้พี่ชาจะเถียง แต่ก็สะดุ้งทันทีที่เอาเท้าข้างที่เจ็บลงพื้น
   "ก็ได้ว๊ะ ไอ้สัส" มันตะโกน ก่อนจะเดินกะโผลกกะเผลกออกจากสนามไป
   "ทีมเหย้า เปลี่ยนตัวผู้เล่นจากโอชาที่บาดเจ็บเป็นอริยะนะครับ น้องอริยะคนนี้อยู่ห้อง ม.4/5 เคยเป็นตัวเด็ดในรุ่นม. ต้นมาก่อนจะมาเป็นตัวสำรองให้ทีมม.ปลายในนั้ดนี้นะครับ มาดูกันซิว่าน้องเขาฝีมือเล่นจริงดีขนาดไหน เอาแล้ว....ฝั่ง....ไม่ครับ สุเมธแย่งลูกมาได้แล้ว ส่งให้แว่น แม็กซ์ อาทิตย์ อริยะ อาทิตย์ อริยะยิง!!!! เข้าไปแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!! สุดยอดครับ สุดยอด เรานำแล้ว เรานำแล้ว เรานำแล้วจริง ๆ เย้ หนึ่งศูนย์ หนึ่งศูนย์ครับ หนึ่งศูนย์ น้องเอิร์ธ อริยะของเราลงมาห้านาทียิงได้เลยหนึ่งประตู นี่สิครับ สุดยอดดดดดดด"
   เป็นครั้งแรกในปีการศึกษานี้ ที่ทีมของเขาได้ทำคะแนนนำทีมอื่น
   ไม่เลวเลยนะเนี่ย
   "เก่งมาก น้องเอิร์ธ" สุเมธเดินไปตบบ่ารุ่นน้อง
   "ขอบคุณครับ พี่เมธ"
   "แต่เราอย่าประมาทนะ เดี๋ยวฝ่ายนู้นต้องพยายามทำประตูคืนแน่"
   คำทำนายของสุเมธกลายเป็นความจริงเกือบจะในทันที เพราะทีมศตรูเริ่มบุกหนัก มุ่งหมายจะยิงประตูคืนให้ได้
   แต่เรื่องแบบนี้ ยิ่งบุกหนัก การป้องกันยิ่งหละหลวม อีกสิบนาทีสุเมธก็แย่งบอลมาแล้วยิงประตูได้อีกหนึ่งลูก
   จบครึ่งแรก ทีมของเขานำอยู่สองประตูต่อศูนย์
   และจบครึ่งหลังด้วยคะแนนสามประตูต่อหนึ่ง
   ทันทีที่เสียงนกหวีดจบเกมดังขึ้น สมาชิกในทีมก็รุมกันเข้ามากอดสุเมธ
   สำเร็จ สำเร็จแล้ว
   ชัยชนะครั้งแรกของทีมนี้
   หัวใจของสุเมธหล่นไปวูบหนึ่งเมื่อเห็นสายตาที่พี่ชามองเขาจากขอบสนาม
   แต่ความหวั่นกลัวก็อยู่ได้ครู่เดียว เมื่อเสียงโห่ร้องดีใจของผองเพื่อนรอบตัวมากลบความหวั่นไหวนั้นจนสิ้น
   จะไปกลัวอะไรกับพี่ชาล่ะ ก็เห็นอยู่แล้วนี่ ว่าเขาทำได้

   "พี่ญาครับ...." ราชณิญาที่กำลังจะเดินลงจากอัฒจรรย์เหลียวกลับมามอง
   "น้องโอ๊ค มีอะไรหรือเปล่าคะ"
   "พี่ญาครับ....ผมมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย"
   น้องพรรณแทรกตัวเข้ามา ทำจมูกฟุตฟิต
   "พี่โอ๊ค....ไม่น่าจะหวังร้ายกับพี่ญานะคะ แต่หนูก็ได้กลิ่นอะไรไม่ชอบมาพากลอยู่ดี" เธอบอก
   "โธ่ น้องพรรณก็ พี่ไม่ได้ชั่วร้ายอะไรขนาดนั้นสะหน่อย"
   "วันนั้นพี่ญาจับหนูซูเพล็กซ์ พี่โอ๊คไม่มาช่วยสักนิด รู้ป่ะคอหนูยังเคล็ดอยู่เลย" น้องพรรณท้าวสะเอวงอน ๆ
    "เอ้า ถอยไป น้องพรรณ โอ๊คมีเรื่องอะไรจะปรึกษาพี่เหรอคะ" ราชณิญาผลักหัวน้องนางรำ
   "โอ๊ยยยยยยยยยย คอหนู!!!!!"
   "ครับ คือ......" โอ๊คลังเล ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง
   จะบอกพี่ญาว่ายังไงดีนะ โพล่งไปเลยว่าเขาเจอกรุสมบัติหื่นของพี่ชัยเหรอ หรือค่อย ๆ เลียบเลียบ เคียงเคียงบอก
   แต่ไม่มีใครช่วย เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าจะทำลายของที่ซ่อนอยู่ในห้องลูกเสือได้ยังไง จริง ๆ มันเยอะจนแค่จะเอาออกมาโดยไม่ให้ใครเห็นเขาก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
   แล้วเพื่อนผู้ชายคนไหนล่ะ ที่เขาจะไว้ใจให้รับรู้เรื่องพวกนี้ได้
   คำตอบคือ ไม่มี เขาอาจจะสนิทกับสุเมธ แต่ค่อนข้างมั่นใจว่าถ้าสุเมธรู้ว่ามีอุปกรณ์หื่นพวกนี้อยู่ ต้องรีบเอาไปใช้กับหมวยหลินแน่
   เขาชอบหมวยหลิน ไม่อยากจะใช้อุปกรณ์พวกนั้นกับเธอ และแน่นอนว่าก็ไม่อยากให้เธอโดนคนอื่นเล่นงานด้วยเหมือนกัน
   "คือ....จำวันที่เรากลับมาจากไปแข่งครั้งล่าสุดได้ไหมครับ ที่ผมเอากล้องวิดิโอใหญ่ไปถ่ายให้"
   "วันที่พี่ญาซูเพล็กซ์หนูอ่ะ"
   "น้องพรรณ เงียบ"ราชณิญาสั่ง ก่อนจะหันมาหาน้องโอ๊ค "พี่จำได้ค่ะ"
   "พี่โอ๊คจะไม่เข้าข้างหนูสักหน่อยเลยหรอค๊ะ"
   โอ๊คอดหัวเราะไม่ได้ "ก็น้องพรรณคิดจะแย่งแฟนพี่ญาเค้าทำไมล่ะ"
   "แงงงงงงงง พี่โอ๊คคคคคคคคค หนูไม่คิดเลยนะว่าพี่โอ๊คจะเข้าข้างพี่ญามากกว่าเข้าข้างหนู"
   โอ๊คหันกลับไปหาราชณิญา ปั้นหน้าจริงจัง แต่ยังแอบยิ้มมุมปากจากท่างอแงของน้องพรรณ
   "ครับ พี่ญา คือ ผมไปเจอวิดีโอเก่าของพี่ชัย"
   ราชณิญาหน้ากระตุก
   "พี่ชัยคือใครเหรอคะ"
   "คือคนเหี้ย ๆ ที่ไม่ควรถูกพูดถึง" ราชณิญาตอบด้วยเสียงเหี้ยมเกรียม "น้องโอ๊ค รู้ใช่ไหมคะ ว่าคนอย่างมัน ลงเอยยังไง"
   "ผมทราบครับ แล้วผมก็ไม่คิดจะเอาอย่างพี่เค้าด้วย" โอ๊คยืนยัน หลังจากเหลียวมองรอบกายแล้วว่าเหลือแต่เขากับสองสาวจริง ๆ "แต่...ในวิดีโอนั้น เค้าบอกว่าเค้าแอบซ่อนอุปกรณ์ของเค้าไว้ให้ผมในห้องลูกเสือ ให้ผมเอาไปใช้ ผมไปดูมา มันเป็นยาปลุกเซ็กส์กับอุปกรณ์หื่นเพียบเลย เต็มตู้เซฟเลย ผมไม่คิดจะเอาๆไปใช้อยู่แล้ว แต่...ผมไม่รู้จะกำจัดมันยังไง แล้วถ้ามีคนอื่นรู้ว่าของพวกนี้อยู่ในนั้น....พี่ญาต้องช่วยผมนะครับ"
   น้องพรรณตาโต
   ราชณิญาหายใจออกยาว ๆ ทีหนึ่ง
   "พี่มองว่าโอ๊คเป็นคนดีมาตลอด ขอบใจนะ ที่พิสูจน์ว่าพี่คิดถูก" ราชณิญายิ้มน้อย ๆ ให้เขา "เราต้องเอาของของไอ้ชัยไปเผาทิ้งให้หมด......ของมันเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ"
   "เต็มตู้เซฟครับ หนักอึ้งเลยด้วย ผมพยายามยกออกมาแทบจะยกไม่ขึ้นเลย แล้วเอาออกมาไม่ให้ใครเห็นไม่ได้อยู่แล้ว"
   "เดี๋ยวพี่จะลองคิดดูนะ ว่าทำอะไรได้บ้าง อาจให้พี่ชาคริตมาช่วยก็ได้" ราชณิญาบอก "ระหว่างนี้ อย่าให้ใครรู้เด็ดขาดเรื่องของพวกนี้นะคะ"

   "พวกเรา!!!!" พี่ชาประกาศก้อง "วันนี้ ปาร์ตี้ที่บ้านกูนะ งานใหญ่ อาหารการกิน เครื่องดื่ม กูเลี้ยงไม่อั้นอยู่แล้ว!!!"
   สมาชิกทีมฟุตบอลร้องรับด้วยความยินดี
   ถ้าจะมีอะไรที่เป็นด้านบวกหน่อยเกี่ยวกับพี่ชาก็เรื่องบ้านรวยนี่แหละ
   "พวกมึงทุกคนเก่งมาก ควรได้รางวัลอย่างงาม"
   พี่ชามองรอบตัวไปที่ลูกทีมทุกคน
   สุเมธคิดไปเองหรือเปล่านะ ว่าแววตาของพี่ชาเหมือนจะเยาะเขาในชั่ววูบที่มองผ่านมา
   "กูสั่งเหล้าเรียบร้อย หญิงพวกมึงเอามาได้เต็มที่เลยนะ"
   ไอ้แว่นกับไอ้โม่งเป่าปากวี๊ดวิ๊ว น้องเอิร์ธหน้าแดง

 
   "น้องเมธธธธธธธธธธธธธธธธธธธ"
   "พี่เกรซ" สุเมธหันไปหาสาวร่างสูงที่วิ่งมาหา
   "วันนี้น้องเมธเก่งมากเลยนะคะ เป็นดาวเด่นในทีมเลย"
   "ขอบคุณครับ พี่เกรซ"
   "เอ่อออออ เพื่อนพี่เค้าบอกกันว่า ทีมฟุตบอลจะฉลองกันที่บ้านโอชาใช่ไหมคะ"
   "ครับ....พี่เกรซอยากจะมากับผมไหมครับ"

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Somchai6666]

ลงแขก น้องเกรซ มั๊ย

[ones26421]

หญิงคนไหนมาจะโดนรุมลงแขกไหมนะ

[Pop2522]

งานนีมันแน่

[GozOnyx]

เรื่องน่าติดตาม

[เดช12341]

ฉลองยิงประตูพี่เกรซเลยนายเมธ

[game smith]

เอ้า ทำไมไม่เอามาใช้เล่า

[วินัย09052512]

เปลี่ยนมาล่าตะข่ายแทน

[natt4556]

อย่าเอาไปเผาเลย เสียดาย

[peddo]

ไปฉลองกับพี่เกรซเถอะ อย่าไปบ้านชาเลย เดี๋ยวจะโดนจนใจชาเปบ่าๆ

[lekvoid]

จะได้ของขวัญจากพี่เกรซแล้ว 

[terapoong48]

เอาไปทดรองกับน้องพรรณก่อน

[thep59]

น้องเมธเก่งแบบนี้พี่เกรซต้องมีรางวัลให้ละ

[Mosser12345]

ไม่ใช้จริงอ๊ะป่าว สมบัติของท่านชัยอ่ะ

[dalton]

กลายเป็นขาประจำกันซะแล้ว