พยาบาลกะดึก 4

[sai223344]

เรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน ลงวันละ 3 ตอนนะครับ


บทที่ 4 — เสียงห้ามดัง

รุ่งเช้าของวันถัดมา แป้งนั่งอยู่ในห้องพักเจ้าหน้าที่ มือจับแฟ้มคนไข้พลิกไปมาแบบไม่มีสมาธิ ใจล่องลอยทุกครั้งที่นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ความร้อนวาบแผ่ขึ้นจากขาอ่อนถึงลำคอ เพียงแค่เผลอหลับตา ภาพสะโพกตัวเองที่โยกอยู่บนท่อนลำใหญ่ของคนไข้ก็แวบขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

เธอยังจำได้ทุกสัมผัส ทุกเสียงแฉะ ทุกการเต้นตุบในรูที่ถูกรัดจนแน่น เธอจำแม้กระทั่งว่าเธอเสร็จบนตัวเขาไปสองรอบ ก่อนจะก้มลงจูบแผ่วที่ปลายคางแล้วรีบถอยออกมาเหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้น

แต่วันนี้...

"คนไข้ห้อง 04 เริ่มรู้สึกตัวแล้วนะจ๊ะ เดี๋ยวไปวัดไข้ตรวจชีพจรให้ที" เสียงเพื่อนพยาบาลพูดขึ้นก่อนจะเดินสวนไปอีกทาง

แป้งสะดุ้งเบาๆ แล้วลุกขึ้นช้าๆ ใจเต้นแปลกๆ ทุกก้าวที่เดินเข้าใกล้ห้องนั้น

เธอเคาะประตูเบาๆ แล้วเปิดเข้าไป

แสงแดดลอดผ่านม่านทำให้บรรยากาศในห้องดูอุ่นขึ้นนิดหน่อย แต่คนบนเตียงนั่นนั่งพิงพนักได้แล้ว ตาสีดำเข้มของเขาจ้องมาอย่างไม่ลดละ แป้งรู้สึกเหมือนตัวเองเปลือยอยู่ตรงหน้าเขา

"ตื่นแล้วเหรอคะ...รู้สึกยังไงบ้าง" เธอถามพอเป็นพิธี พยายามไม่สบตา

"ดีขึ้นเยอะครับ...แต่เมื่อคืนฝันแปลกๆ..." เขาตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ มุมปากยกขึ้นน้อยๆ

"ฝันเหรอคะ?" แป้งเงยหน้าขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่ ใจเต้นแรงอย่างไม่เป็นเหตุเป็นผล

"ฝันว่ามีใครบางคน...มาขึ้นคร่อมผมกลางดึก...ทั้งตัวอุ่น หอม แล้วก็แน่นมาก..." เขาพูดเสียงแผ่วพร้อมจ้องเธอตรงๆ

แป้งหน้าแดงวูบ มือเกือบทำปากกาหล่น ดวงตาเบิกโพลงเล็กน้อย

"คุณเพ้อแน่เลยค่ะ..." เธอว่าเสียงสั่น แต่มือเขากลับเอื้อมมาจับข้อมือเธอไว้ก่อนที่เธอจะถอยหนี

"จะทำอะไรคะ..." เธอถามเสียงสั่น

"พาไปที่ที่เงียบๆ..." เขาตอบเบาๆ แต่แววตากร้าวราวกับไม่ยอมปล่อยเธอหนีอีกแล้ว

ก่อนที่เธอจะทันขัดขืน มือเขาก็รั้งเอวเธอแล้วลากตรงไปยังห้องน้ำในตัวห้องพักฟื้นทันที ประตูห้องน้ำถูกปิดลง ปึ้ง ตามหลังเสียงฝีเท้าของเธอที่ถลาลงไปข้างใน

แป้งหอบหายใจ ยืนหันหลังพิงผนังเย็น มือเธอสั่นเมื่อเขาประชิดตัวเข้ามา กลิ่นกายเขายังร้อนจัดเหมือนคืนก่อน ริมฝีปากเขากระซิบแผ่วตรงข้างหู "เมื่อคืนไม่ได้ฝัน...มันเป็นของจริงใช่มั้ย"

เธอไม่ตอบ แต่สายตาเธอบอกหมด

ชายหนุ่มไม่รอช้า มือเขารั้งชายกระโปรงเธอขึ้น สอดนิ้วถูแผ่วที่ร่องกลางซึ่งเปียกเยิ้มมาจนถึงขอบต้นขาโดยไม่ต้องกระตุ้น

 

เขาค้างตัวไว้ในเธอ ลมหายใจหอบ ขณะที่แป้งฟุบหน้ากับไหล่เขาอย่างหมดแรง ร่างยังสั่นระริกจากจุดสุดยอดที่ถูกอั้นมาตลอดช่วงเพื่อนอยู่ในห้อง

แต่สิ่งที่เธอไม่รู้เลยก็คือ...

ด้านนอกห้องพักฟื้นนั้นเอง — ตรงมุมระเบียงกระจกข้างตึก ชั้นเดียวกับที่เธออยู่พอดี

ผู้อำนวยการโรงพยาบาล ยืนกอดอกอย่างเงียบงัน ดวงตาสงบเย็นแต่แววลึกเต็มไปด้วยความรู้อย่างน่ากลัว มือหนึ่งถือมือถือที่เปิดกล้องวิดีโอเงียบ

เขายกกล้องส่องผ่านช่องม่านบังแสงเล็กๆที่เปิดแง้มพอดี

แม้ภาพจะเบลอบ้าง แต่เขามองเห็นชัดเจน — พยาบาลสาวคนโปรดกดร่างกับผนังห้องน้ำ ร่างสั่น ร่องปลิ้น กำลังโดนกระเด้าอย่างดุเดือดใต้แสงไฟสีซีด

เสียงครางหลุดมาบางคำ...พอให้ใจเต้นแรง

เขากด "บันทึก" พร้อมรอยยิ้มบางที่ยากจะตีความ

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[skynaza]

สงสัยจะโดนเพิ่มทั้ง ผอ ทั้งยาม

[Pooh]

ทีนี้ก็ไม่ต้องแอบแล้วนะ

[paroh]

ได้ทำเต็มที่และแป้ง

[mighty]

แป้งไม่สามารถห้ามใจได้แต่ทุกครั้งมักมีคนเห็นและบันทึกเก็บไว้เสมอ

[♤judas♤]

ผอ.ก็จะเอาด้วยเหรอ

[banana_nakrab]

พยาบาลแป้งจะโดนหลายคนละ

[subanrl2]

มึความลับแบบนี้เห็นทีจะรอดยาก

[tuktong21]

แป้งบานตะไท

[sakornsaeng]

แป้งจะโดนใครก่อน

[chaiwat99]

งานนี้แป้งต้องสำลักความเสียวแน่

[bossbellbest]

ผอ.ก็อยากเล่นด้วย

[targus]

คนไข้คนนี้มีอะไรพิเศษรึเปล่า ยัยพยาบาลแป้งนี้มีคนจ้องจะฟันทั้งโรงบาลเลยรึไง

[natt4556]

ทำอะไรไม่รอบคอบ ก็เจอแบบนี้แหละ

[Sergio]

น่าจะได้ผัวโรงบาล