ตอนที่ 6  โดย ช.ชัชวาลย์
จากเหตุการณ์วันนั้นจนล่วงมาถึงวันจัดงานทำบุญ วิภาวรรณจัดแจงเป็นแม่งาน ดูแลแทบจะทุกอย่างภายในงาน แทบจะว่าหล่อนเจ้าของงานซะเอง วันนั้นมีแขกมาร่วมงานพอสมควรเพราะเป็นหมู่บ้านที่ไม่ใหญ่โตคับคั่งเท่าไหร่ ส่วนมากที่มาก็คือเพื่อนร่วมงานที่โรงพยาบาลและธนาคารในตัวเมือง ส่วนคนในหมู่บ้านก็มีประปราย วิภาวรรณกุลีกุจอจัดแจงงานจนมีคนแซวหล่อน
"คุณภา ทำอย่างกับเป็นเจ้าของบ้านซะเองเลยนะครับ แบบนี้ ผมเป็นเจ้าของบ้านละปลื้มตายเลย เอ หรือว่าทางที่ดีนะ ผมว่าให้คุณหมอเค้ารื้อรั้วกั้นบ้านออก ให้มันเป็นผืนเดียวกันดีกว่ามั้ง ว่ามั้ยพวกเรา"
"คงอีกไม่นานหรอกคะ ทุกคน พี่ภารื้อแน่" เสียงแพรวาเสริมทัพ ผู้คนในงานบ้างก็พอรู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร ก็พากันเฮ โห่ฮิ้ว สนุกสนาน ขณะนั้นวิภาวรรณยืนคู่กับวีรพล ทั้งคู่ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ทำหน้ายิ้มเขินอาย
จนงานเลี้ยงจบลง ดึกพอสมควรทุกคนกลับหมดแล้ว คงเหลือธนธรณ์ แพรวา วิภาวรรณ และเจ้าภาพ ทุกคนช่วยกันจัดแจงทำความสะอาดพักใหญ่จนเกือบหมด เห็นว่าดึกมาก ธนธรณ์และแพรวาก็ขอตัวกลับ วีรพลมองหน้าวิภาวรรณ เห็นเธอท่าทางอิดโรย เพราะวันนี้แทบไม่ได้หยุดพัก ที่จริงก็ตั้งแต่วันศุกร์ก่อนวันงาน
"พี่ภา นั่งพักก่อนเถอะครับ ที่เหลือนิดหน่อยเดี๋ยวผมจัดการเอง เสร็จแล้วผมจะพาไปส่งบ้านนะครับ"
วิภาวรรณจึงนั่งที่โซฟารับแขกเอนกายผล๊อยหลับไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย วีรพลจัดแจงเก็บข้าวของจนคิดว่าเรียบร้อยหมดแล้วก็กลับมาที่ห้องรับแขก เห็นเธอหลับ ไม่อยากจะปลุกกลัวจะเป็นการรบกวน จึงอุ้มร่างไร้สติขึ้นไปบนห้องนอนของเขา วางหล่อนไว้บนเตียงห่มผ้าให้ เสร็จแล้วเขาเองก็จัดที่นอนอยู่ข้างเตียงด้านล่าง จนถึงรุ่งเช้า วันนี้วันจันทร์ก็จริงแต่ทั้งสองได้ลางานไว้แล้วจึงไม่ต้องกังวลเรื่องทำงาน วิภาวรรณตื่นก่อน มองเห็นห้องแล้วก็ฉงนนิดหน่อยที่ไม่ใช่ห้องตัวเอง มองไปรอบๆ ก็เห็นวีรพลนอนที่พื้น มีผ้าห่มพันตัว หลับตาเหมือนคนนอนหลับสบายประหนึ่งว่าฝันดี วิภาวรรณนั่งมองเขาอยู่นานก่อนที่จะขยับลงจากเตียงนอนมานั่งข้างกายเขามองด้วยสายตารักใคร่ ยิ้มแล้วเอามือมาลูบตามใบหน้าเขาเบาๆ โน้มใบหน้าลง ลมหายใจหล่อนราดรดอยู่บนไปหน้าเขา แล้ววิภาวรรณก็ประกบปากจูบวีรพล เขารู้สึกตัวลืมตา วิภาวรรณรีบขยับตัวออก ตกใจกึ่งอาย วีรพลยังนอนอยู่ แต่ส่งยิ้มหวานมาให้เธอ
"เอ้อออออออ ผมไม่อยากตื่นเล้ยยยยย อยากหลับนานๆจัง" พูดพลางยิ้มทำหน้ากรุ้มกริ่ม คนจูบก็ชักวางหน้าไม่ถูก แก้มเริ่มร้อนผ่าว มีสีเลือดฝาด ไม่กล้าสบตา วีรพลคว้ามือหล่อนมากุมเบาๆ
"ขอบคุณนะครับพี่ สำหรับการจัดงานให้ผม ผมไม่รู้จะขอบคุณยังไงแล้ว"
"ไม่เป็นไรคะ พี่เต็มใจทำ วันเกิดพล คนอื่นเค้ามอบของขวัญอวยพรพลหมดแล้ว แต่พี่ยังไม่ได้ให้อะไรเลย"
"แค่พี่ช่วยผมแค่นี้ ก็มากสุดๆ แล้วครับ"
"พล!!" หล่อนจ้องตาเขาเป็นประกาย "พี่มีของขวัญมอบให้พลเหมือนกัน ไม่รู้ว่าพลจะยินดีรับมันมั้ย" แล้วดึงร่างเขาลุกนั่ง จ้องมองตา ส่งประกายวาบหวาม สองแขนโอบรวบคอวีรพลเข้ามาประชิด โดยที่หมอหนุ่มยังไม่ทันตั้งตัว ปากอวบอิ่มก็ประกบเข้า หล่อนจูบเขานิ่มนวล สักพักก็ถอนใบหน้าสวยออกแต่ตาหล่อนยังมองเขาเป็นประกาย
"พลจะแกะของขวัญ ที่พี่ให้มั้ย อยู่นี่แล้วไงคะ" หล่อนกุมมือเขามาที่อกเสื้อ ค่อยๆ ปลดกระดุมเม็ดแรก
"พี่ภา!! นี่.. นี่พี่ภาหมายความว่า...." วีรพลนึกได้ ดีใจจนลน แต่ยังไม่มั่นใจ
"คะ ถ้าพลไม่รังเกียจพี่ พี่ก็จะมอบของขวัญชิ้นนี้ให้พล"
วีระพลคว้าร่างนั้นมากอดกระชับเหมือนกับว่ากลัวหล่อนจะหายไป ระดมจูบแลกจูบกันอย่างเร่าร้อน วิภาวรรณเองก็โต้ตอบเขาเช่นกัน มือวีรพลก็ค่อยๆ ปลดกระดุม จนเม็ดสุดท้าย ปากก็ยังประกบจูบอย่างเร่าร้อนและดูดดื่ม หล่อนเองก็จัดการเสื้อผ้าเขาออกหมด พอถอดเสื้อออกหมดแล้ว วีรพลก็ประคองร่างนั้นขยับขึ้นไปที่เตียง
"พี่ภาครับ รู้มั้ย พี่สวยจนผมอดใจไม่ไหวแล้ว ผมรอวันนี้มานาน ผมยินดี ดีใจที่จะรับของขวัญจากพี่แล้ว"
"คะ พี่ก็รอวันนี้ วันที่พี่มั่นใจว่า พี่ได้มอบหัวใจให้กับคนที่พี่รัก รักมากที่สุดแล้ว"
ไม่ต้องพูดอะไรอีก วีระพลจูบหล่อนอีกครั้ง แล้วก็ไล่ไปตามใบหู ซอกคอ จนมาถึงอกอิ่ม ขาวผ่อง เขาพรมจูบอกนั้น ซ้ายที ขวาที จากนั้นก็ลิ้มเลีย ลิ้นตวัดเลียปลายหัวนมจนทำเอาวิภาวรรณเสียวสะท้าน ต้องแอ่นกายรับรสจูบเลียนั้น เขาเลียบัวงามคู่นั้นอยู่นาน ทุกครั้งที่เขาตวัดลิ้นลงไป บางครั้งก็ดูดดุนปลายติ่ง วิภาวรรณครางซี้ดปาก เสียวซ่านทุกครั้ง เขาไล่ลงมาถึงท้องน้อยแบนราบงามผ่อง พรมจูบ แล้วตวัดลุ้นลงตรงรอยบุ๋มสะดือ วิภาวรรณถึงกับแอ่นรับ เชิดหน้าเหยเก ขบริมฝีปากกลั้นเสียงร้องของตน มือทั้งสองข้างตอนนี้ขยุ้มผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่
"ซี้ดดดดด พลจ๋าาา พี่เสียวไปหมดแล้ว อูยยย" กายยังแอ่นกระเด้งรับการจูบ เลียของเขา ถึงแม้จะผ่านการแต่งงานมีผัวมาแล้ว แต่นั่นมันเป็นสิบปีแล้วที่หล่อนไม่ได้รับรสอย่างงี้อีกเลย วีรพลจูบเลียหน้าท้องไป มือหนึ่งก็เคล้นคลึงเต้านม นิ้วโป้งกับชี้ ก็บดบี้เบาๆ ที่ปลายหัวนม ทำเอาวิภาวรรณสะท้านซ่านทรวง ร่องสวาทเริ่มขมิบน้ำเมือกออกมา ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ถูกล่วงล้ำผ่านไปเลย กระโปรงยังไม่ได้ถอดออก
สักพักวีรพลก็ขยับตัวขึ้น ค่อยๆ ปลดตะขอกระโปรงกลีบบางๆ ของหล่อนออกแล้วถอดทิ้งอย่างไม่ใยดี เหลือเพียงชั้นในตัวจิ๋วติดกายอยู่ขนาดนี้ เขาลูบไปทั่วหน้าท้องก่อนจะมาถึงขอบตะเข็บชั้นใน แค่นี้วิภาวรรณก็สยิว ร่างเกร็งไปหมดแล้ว จากนั้นเค้าก็ถอดกางเกงชั้นในของหล่อนออก โยนไปข้างล่าง วีรพลปล่อยร่างหล่อนชั่วครู่ทำให้ได้ผ่อนหายใจยาวๆ ดังฟู่ แต่อีกใจก็ยังเสียดายอยู่ เขารีบถอดกางเกง และกางเกงในออกอย่างร้อนรน แล้วก็กลับมานั่งหย่งโย่ ที่หน้าขาหล่อน จับขาหล่อนแบะกว้าง วิภาวรรณจ้องมองร่างล้อนจ้อนของเขา นี่เป็นครั้งแรกที่หล่อนได้เห็นทุกสัดส่วน ทุกซอกมุมของเขา แก่นกายของวีรพลเป็นลำเขื่อง อวบใหญ่ หล่อนไม่คิดว่านี่เป็นของชายไทย มันไซ้ส์ยุโรปชัดๆ นี่ขนาดยังไม่ถูกเล้าโลมอะไรเลย มันยังพองก๋าได้ขนาดนี้ นึกแล้วหล่อนถึงกับเสียวแว้บบที่ร่องหี เขาจับมันประคองจ่อที่ปากรู
"พี่ภา เป็นของผมนะ ผมจะยัดเข้าไปแล้ว"
"พล พลจ๋าาา เดี๋ยวก่อนคะ ของพลมันใหญ่มากเลย พี่กลัวเจ็บ เดี๋ยวพลช่วยพี่ก่อนนะ"
ความไม่ค่อยประสีประสา จะยัดท่าเดียว วีรพลชะงักกึก
"ทำยังไงอีกละ ผมทนไม่ไหวแล้วครับพี่ อาาา"
"อย่าลืมสิพล พี่เคยมีสามีมาแล้วนะ พี่อยากให้พล ทำให้พี่นานๆ สมกับที่พี่รัก พลใช้ปากเลียที่ร่องของพี่ เหมือนที่พลเลียหน้าอกพี่น่ะ นะจ๊ะ ให้พี่พร้อมอีกหน่อย ค่อยใส่เข้าไป อาาา าา าา คะๆ อย่างน้านคะ"
"อู้วววว ของพี่น่าเลีย ผมใจร้อนไปหน่อย ตื่นเต้น อืมมม ร่องของพี่มันมีน้ำออกมาด้วย รสชาติดีเหลือเกิน" วิภาวรรณเองก็เอามือมาแหวกเบิกทางให้เค้าได้ลิ้มเลียอย่างเต็มๆ สักพักวิภาวรรณก็ให้เขาหยุด หล่อนลุกขึ้นนั่งแล้วก้มลงที่แก่นกายวีรพล คว้าท่อนควยเขาได้ ก็ใช้มือกำ ลูบไปเบา จากนั้นก็กำแน่นแล้วรูดขึ้นลงไปมา
"โอ้วววว พี่ภาครับ สุดยอดเลย มันเสียวสุดๆ"
"พี่อยากให้พลได้มีความสุข เด๋วจะมีดีกว่านี้จ๊ะ" มองนัยน์ตาเขาหวานเยิ้ม จากนั้นก็ก้มลงอ้าปากอมท่อนควยวีรพล เข้าถึงกับเสียวสุดๆ ขมิบก้นแล้วกระเด้งขึ้นสวน
"อูยยยยย พี่ทำเก่งจริงๆ ผมเสียวไปหมดแล้วพี่ มันจะไม่ไหวแล้วครับพี่" หล่อนจึงคายลำควยของเขาออก แล้วนอนแผ่หรา ถ่างขาออกเล็กน้อย
"มาสิคะ ที่รัก เอาท่อนของพลมาปักที่ร่องพี่ได้แล้ว พี่พร้อมแล้วจ๊ะ พลจ๋าาาาา" พลเข้าไปนั่งคุกเข่าตรงหว่างขาแล้วแบะขาออก ค่อยบรรจงจับท่อนควยแข็งก๋า เล็งเป้า
"ค่อยๆ ก่อนนะคะ พล ไม่ต้องใจร้อน พี่ไม่หนีไหนหรอก วันนี้พี่จะยอมให้พลหมดทั้งตัว และหัวใจ โอยยยย ซี้ดดดด เข้าแล้ววว ค่อยๆ นะ พี่ไม่ได้โดนอย่างนี้มาหลายปีแล้ว อูยยยย ขยับเข้ามาเลยจ๊ะ"
"อ๊าาา ร่องพี่มันคับมากเลย เข้ายากมากๆ แต่ผมเสียวตรงปลายไปหมดแล้วนะครับพี่ อ๊าาา ครึ่งลำแล้ว อึ้บๆๆๆ" จนในที่สุดวีรพลก็ยัดควยเข้าไปจนหมด เขาเองสุดกลั้นมาตั้งแต่หล่อนอมควยให้แล้ว พอเข้าสุดกั่น เขาก็โน้มตัวทาบบนร่างวิภาวรรณ โอบรัดกายหล่อน ประกบปากจูบไปด้วย บั้นเอวก็ทำงานไปด้วย ด้วยความที่ยังหนุ่มจึงมีแรงมากมาย
"อ๊ายยยย พลจ๋าาา าา เบาๆ ก่อนสิจ๊ะ พี่ยังเจ็บอยู่เลย อู้ยยยยยยย"
"ผมไม่ไหวแล้วครับพี่ มันสุดจะทนแล้วววววววว อ้ากกกกกกกกกกกกกกกก"
วีรพลเร่งเครื่องได้สักพัก ก็เกร็งร่าง กระตุก วิภาวรรณเอง เหินห่างจากเรื่องนี้มานานก็ไม่ด้อยไปกว่ากัน เด้งเอวตอบโต้เขาอย่างเผ็ดร้อนจนเขาฉีดน้ำรักเข้ารูหีหล่อน ก็สะอึกฮักๆ เกร็งกระตุกด้วยกันกับเขา พอผ่อนคลายความเสียวสะท้านได้ วีรพลก็ทิ้งกายลงข้างๆ วิภาวรรณ หล่อนเองก็ตะแคงตัวนอนกอดเขา มือลูบไล้ตามตัวเขาอย่างหลงใหล
"พลจ๋า เป็นยังไงบ้าง เหนื่อยมั้ย"
"เหนื่อยนิดหน่อย แต่มันเสียวสุดๆ ผมขอโทษนะครับ มันตื่นเต้นไปหน่อย เลยไม่ระวัง ทำรุนแรงกับพี่" วิภาวรรณขยับขึ้นจูบเขาอีกครั้ง
"ไม่หรอกจ๊ะ พี่เข้าใจ ไม่ว่าจะเป็นอะไร พี่ยอมมอบให้พลหมดแล้ว รู้มั้ย อะ เอ่อ...ภารักพลคะ ยิ่งตอนนี้ยิ่งรักมากที่สุด"
"ผมก็รักพี่ภา" หล่อนเอามือแตะปากเขาแล้วพูดว่า
"ต่อไปไม่ต้องเรียกพี่แล้ว เรียกภาเฉยๆ ก็ได้ นะ ภาเป็นเมียพลแล้ว ยอมเป็นเมียพลแล้ว อย่าเรียกพี่ อย่างน้อยก็เวลาที่เราอยู่ด้วยกัน นะคะ พลจ๋าาา" ได้ยินเสียงออดอ้อน ฉอเลาะ อย่างงี้ วีรพลถึงกับปลื้มรั้งหน้าวิภาวรรณเข้าจูบอย่างดูดดื่ม
"เดี๋ยวภาไปทำอาหารเช้าก่อนนะ พลพักก่อน แล้วค่อยลงไปทานข้าวด้วยกัน"
"ขอกอดอย่างนี้ก่อนไม่ได้เหรอ อยากกอดภาอย่างนี้ทั้งวันเลย ปีนี้เป็นวันเกิดของผมที่มีความสุขที่สุดเลยรู้มั้ย นะนะ ขอกอด และทำอย่างมะกี้อีก"
"ไม่เอาคะ ทานข้าวก่อน ภาไม่หนีไปไหนหรอกคะ วันนี้ภาจะอยู่กับพลทั้งวัน รับรองจะทำให้พลลืมโลกไปเลย นะคะ คนดี ภาไปทำอาหารก่อน พลอาบน้ำเสร็จค่อยตามลงไป"
"อ้าว แล้วพี่ภา เอ่อ ภา ไม่อาบน้ำก่อนเหรอ" "ไม่ค่ะ ขอเก็บเป็นความประทับใจ คิคิคิคิ" ว่าแล้วก็จุ้บที่แก้มวีรพลอีกที แล้ววิภาวรรณก็ลุกขึ้นจากเตียง หล่อนขอเสื้อเชิ้ตแขนยาวของเขา แล้วก็สวมลวกๆ เดินออกจากห้องไป วีรพลได้แต่นอนยิ้มอย่างเป็นสุขบนเตียง....

ขอบคุณครับเหมือนจะมีเงื่อนงำแหะรอติดตามต่อคนับ

ในที่สุดพี่ภาก็เรียบร้อย

โหหหหห กว่าจะได้เยด55555