....แค่เข้ามาสมัครในร้านฉันก็ถูกสั่งให้แก้ผ้าต่อหน้าพนักงานในร้าน..แน่ละว่า หลังจากนั้นพนักงานผู้ชายก็มักทำสายตาแปลกๆกับฉัน…และนั่นมันเหมือนเป็นการเริ่มต้น..ของความอับอายจริงๆ…
รู้อยู่หรอกว่า สาวเสริฟโนบรา…ต้องแต่งตัวxxx แต่ไม่นึกว่ามันจะX ขนาดนี้นี่…เสื้อที่ใส่…อย่าให้เรียกว่าเสื้อเลยเหมือนเศษผ้าเสียมากกว่า….แถมกระโปรงก็ยาวแค่คืบ…แค่ยืนปกติกางเกงในก็โผล่แล้ว กางเกงในก็เป็น T-back ตัวจิ๋วเล็กนิดเดียว สายกางเกงมันเข้าไปรัดในร่องก้น ใครมองจากข้างหลังก็คงเห็นก้นฉันเต็มๆตา …และแถมยังโนบรา ท่อนบนก็เป็นผ้าบางจนมองทะลุเห็นหมด…
วันแรกที่ทำงานก็เต็มไปด้วยความอับอาย….เพราะอะไรนะเหรอ…ขนปุกปุยที่ทำหน้าที่ให้ความอบอุ่นกับน้องจิ๋มของฉันมาสิบกว่าปี ตอนนี้มันออกมาเพ่นพ่านนอกกางเกงในตัวจิ๋วให้ขายขี้หน้า อย่างกะป่า เก็บอย่างไงก็ไม่มิด
ท่ามกลางเสียงแซวของแขกในร้าน…. “คนสวนหยุดงานเหรอน้อง หญ้ารกเชียว” แน่ละว่าฉันอายมาก..แทบจะแทรกแผ่นดินหนีก็ว่าได้….สัญญากับตัวเองเลยว่ากลับไปต้องไปจัดการเจ้าขนน้อยให้เรียบเลย….
เรื่องเป้าหมายของภารกิจ….ตามเท่าที่รู้เป้าหมายของฉันมักจะมาที่ร้านนี้….อ้อ…ใช่แล้วฉันก็ไม่ได้ทำงานนี้คนเดียวหรอกคะ…รู้สึกว่าผู้กองให้ใครมาคอยติดต่อกับฉัน…เรื่องของเป้าหมาย..ในใจตอนนี้ขอผู้ร่วมงานเป็นผู้หญิงเถอะ.
ถ้าเป็นผู้ชายฉันได้อาย….ไม่รู้จะว่ายังไงแน่… นันทกาที่ครุ่นคิดเล็กน้อยก็ต้องสะดุ้งเมื่อหล่อนถูกผู้จัดการเอ่ยเรียกไปพบ ซึ่งเขาก็พาเธอไปบนที่โต๊ะๆหนึ่งที่ค่อนข้างมิดชิด…ก่อนที่จะชะงัก…เมื่อเห็นแขกที่นั่งอยู่
เป็นคนที่รู้จักดี…จ่าสมหมาย ที่มีอายุเกือบ 38 ที่ขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้และหัวงู ก็มองเธอในสภาพนี้ด้วยรอยยิ้ม…
“แกเองก็หูตาไว จังนะ…ยังไงก็อย่าเพิ่งไปทำอะไรน้องเค้ามากละ…” ชาติผู้เป็นผู้จัดการร้านเอ่ย ซึ่งเธอก็ชายตากลับไปมอง นี่จ่าสมหมายรู้จักกับผู้จัดการร้านเรอะ…และนั้นก็พาลทำให้เธอนึกถึงคนที่จะคอยช่วยที่ผู้กองบอก…อย่าบอกนะว่าเป็น…ตาจ่าหัวงูนี่นะ… นันทกาที่ยิ่งคิดก็อยากร้องไห้…ก่อนที่ผู้จัดการจะพูดต่อ
“บริการให้ดีละ..อย่าก่อเรื่องเข้าใจ๋?…” ผู้จัดการเอ่ยเตือนก่อนจะเดินกลับไป…ซึ่งนันทกา ก็นั่งลงข้างๆ..จ่าสมหมาย..และทำหน้าที่ชงเหล้าให้กับเขาพร้อมกับเอ่ยถามเบาๆ…
“ผู้กองเค้าให้…จ่าเป็นคนคอยดูแลฉันงั้นเหรอ?…” หญิงสาวถาม พร้อมกับยื่นแก้วให้..ซึ่งชายวัย38 ที่ไว้หนวดเคราก็ตอบ…
“อือ…ใช่แล้ว…น้องหญิงคนสวย…”มันตอบอย่างถือวิสาสะเรียกชื่อเธอตรงๆ ทั้งๆที่เธอมียศมากกว่า และสายตาของเขาไม่ได้มองหน้าเธอด้วย…แต่มองเนินอกของเธอต่างหาก..
ในใจของหญิงสาวก็นึกด่าทอเล็กน้อยว่าคนมีตั้งเยอะแยะไม่ส่ง..ดันส่งตาจ่าหัวงูนี่มาทำไม…แน่นอนว่าสิ่งที่เธอกังวลก็เกิดขึ้นเมื่อสักพักตาจ่าก็เริ่มออกลาย…ลวนลามเธอ…
“จ่า..” นันทกาที่เอยเรียกอย่างห้ามเล็กน้อย…ขณะที่อีกฝ่ายไม่สนใจ…
“ทำไม….เรอะ..น้องหญิงพี่จะกอดนิดกอดหน่อยไม่ได้เรอะไง….” มันเอ่ยอย่างยิ้มๆ….ขณะที่หญิงสาวนั้นก็แทบเหลืออดกับมือที่ลูบคลำที่ต้นขาของเธอ….
“ให้มันน้อยๆหน่อยนะจ่า…ไม่งั้นฉันจะกลับไปฟ้องผู้กอง…” นันทกาขู่อย่างเบาๆ…อย่างไม่พอใจ ขณะที่ ตาจ่าสมหมายถ้าเป็นปกติมันก็คงจะกลัว แต่ตอนนี้มันไม่นึกกลัว แถมมันยังถือไพ่เหนือกว่าเธอก็ตอบกลับ..
“ตามสบายแต่ถ้าผมบอก พี่ชาติว่าหมวด..ไม่สุภาพกับผมและลงมือกับผม…ลองคิดดูนะว่าจะเป็นยังไงและหมวดหญิงจะกลับไปบอกผู้กองยังไงถ้าโดนไล่ออกนะ..” คำกล่าวกลับของจ่าทำให้นันทกาถึงกับชะงัก…และขบกัดริมฝีปากอย่างเจ็บใจ…
“และจะให้ฉันทำยังไงล่ะ….” หญิงสาวถามกลับ…ในใจได้ฝากความแค้นนี้เอาไว้….ขณะที่จ่าสมหมาย ก็ยิ้มและตอบ..”อย่างน้องหญิงไม่ต้องทำอะไรมากแค่บริการเหมือนสาวๆคนอื่นในร้านก็พอ…”
“บริการเหมือนคนอื่น..” นันทกาเอ่ยทวนก่อนจะชายตามองรอบๆร้านและก็ต้องตกใจ…กับสิ่งที่เธอเห็น..แน่นอนว่าทางชั้นหนึ่งของร้านแทบจะไม่มีอะไรที่มันน่ากังวลเลย แต่พอ ชั้น 2 ของร้านที่แต่ละโต๊ะต่างจัดเป็นแถวและมิดชิดนี่สิ…
ร่างของพนักงานสาวในร้านแบบเธอที่ต่างไม่เพียงแค่นั่งชงเหล้าให้กับแขก…แต่ยังมีอะไรมากกว่านั้น บ้างก็ก้มหน้าไปบนตักของแขก….บ้างก็นั่งคร่อมร่างของแขกซึ่งท่อนบนนั้นเปลือยและถูกแขกดูดเลียหน้าอก…และหนักกว่าบางโต๊ะถึงขั้นร่วมรักอย่างโจ๋งครึ่ม…อา.
แน่นอนแหละว่า…ทันทีที่เห็นนันทกา อกแทบแตก…เพราะเธอไม่รู้เลย .. ต้องบอกว่าไม่มีข้อมูลเลยต่างหากว่า บาร์แห่งนี้ ยังมีการแอบขายบริการทางเพศด้วยนี่นอกจากอับอายแล้ว เธอยังต้องเป็นกระหรี่จำเป็นด้วยเหรอ?…
“แค่เห็นก็คงไม่ต้องบอกนะ…ว่าจะต้องทำยังไง…” จ่าสมหมายที่พูดอยู่ข้างหูพร้อมกับมือที่โอบกอดก็บีบนมที่อวบอึ๋มของเธอ…แน่ละว่านันทกาก็หน้าแดงฉ่าและขบกัดด้วยความเจ็บใจกับการได้ทีของตาจ่าหัวงูผู้นี้..
“อือ…เข้าใจแล้ว…จะให้ฉันทำอะไรก็ว่ามา..” นันทกาถามด้วยความเจ็บใจขณะที่อีกฝ่ายก็ยิ้ม….
“สวยๆซิงๆอย่างน้องหญิง…เริ่มแรกก็อมควยให้พี่ก่อนก็แล้วกัน..อมดีๆพี่แถมทิปให้ด้วยนะ..” คำตอบของจ่าที่เอ่ยด้วยอาการเมานิดๆ…แน่นอนว่ามือน้อยๆของเธอก็กำด้วยความโกรธแค้น…
“เข้าใจแล้ว…” หมวดสาวแสนสวยเอ่ย พร้อมกับนั่งคุกเข่าตรงหน้าของจ่า..มือน้อยๆของเธอที่ค่อยรูดซิปกางเกง..ก่อนที่ท่อนเนื้อของจ่าดีดผึงออกมา…สาวพรหมจรรย์อย่างนันทกาก็ต้องตกใจ…ด้วยความอาย..กับควยที่ตั้งเด่ยาวใหญ่ขนาด 7นิ้ว….ตรงหน้า
พร้อมกับกลิ่นคาว เหม็นคลุ้งจนทำให้เธอ…ทำหน้าอย่างบอกไม่ถูก…สายตาที่เหล่ขึ้นไปมองตาจ่าที่ถือเกมเหนือกว่า เธอต้องทำใจก่อนก้มลง..ใช้ลิ้นแตะๆๆ....ที่ท่อนเนื้อ…
“นั้นแหละค่อยๆลากขึ้นลงแบบนั้น….จากนั้นก็อมเข้าไปนะน้องหญิง…” จ่าสมหมายที่ครางด้วยความเสียว กับริมฝีปากที่ค่อยๆไล่เลียที่ควยของมันลิ้นที่เลียตั้งแต่โคนยังถึงปลาย…ก่อนที่เรียวปากของเธอจะอ้าและอมควยของมันตามที่เอ่ยบอก…
ใบหน้าของนันทกาที่แดงก่ำและน้ำตาที่เอ่อคลอ เพราะแม้แต่เอก แฟนหนุ่มของเธอ เธอยังไม่เคยทำให้เขาขนาดนี้เลย….ขณะที่จ่าสมหมายก็ยิ้มอย่างสุขสม ผสมด้วยความสะใจ…เมื่อผู้หมวดคนสวยที่เคยหยิ่งเล่นตัวแถมด่าทอมัน ตอนนี้กำลังอมควยของมันอยู่…ขณะที่ฝ่ายหญิงสาวก็อมควยด้วยท่าทีที่เคอะเขินเพราะเป็นครั้งแรกของเธอ…เสียงครางของจ่าที่บ่งบอกถึงความเสียว…
”มันดีฉิบหาย….” ก่อนที่มันจะคำรามกัดฟันกรอดๆๆ..ซึ่งก็ทำให้หญิงสาวถึงกับร้องอย่างตกใจเมื่อมีของเหลวไหลพุ่งเข้ามาในปากของเธอจนเอ่อล้น ซึ่งเธอก็ไม่สามารถจะผละออกจากท่อนเนื้อนั้นได้…เพราะมือของจ่าสมหมายกดศีรษะของเธอไม่ให้เงยหน้าขึ้น…
“กลืนลงไปให้หมดนะ…คนดีของจ่า..หึๆ…” จ่าสมหมายสั่ง…ซึ่งนันทกาก็ได้ทำตามด้วยหยาดน้ำตาที่ไหลรินออกมา….เรียวปากค่อยๆดูดน้ำกามของมันลงท้องจนหมด…
“หึๆ…น้ำควยพี่อร่อยมั่ยละ….เอ้านี่ พันหนึ่ง…ขนาดครั้งแรกยังอม..ควยให้พี่ได้มันส์..เห็นทีต่อจากนี้คงต้องมาให้น้องหญิงดูดให้บ่อยๆแล้วละ…” จ่าสมหมายที่เอ่ยชมพร้อมกับโยนธนบัตร 1 พันให้กับเธอ ท่ามกลางสีหน้าของนันทกาที่ต้องข่มความอับอายในใจไว้อย่างสุดๆ…..
จบตอน ที่ 2