### ตอนที่ 4 ###

15.00 ใกล้จะเลิกเรียนแล้ว มินท์ง่วงนอนมากกับอากาศเย็นจนแทบจะฟุบในห้องเรียน ครูที่สอนก็พูดแบบเนิบนาบเสียงในระดับเดียวกันจนเบื่อ ไม่นานเธอก็หลับฝุบไปจริง ๆ
ในความฝันเธอได้พบกับมัน..
"พบกันอีกแล้วมินท์"
"ไง ขอบใจนะตอนนี้ยัยนัทไม่กล้าเถียงฉันเลย แถมยังต้องทำตามฉันตลอดอีก"
"วันนี้เธอจำได้ไหมว่าวันอะไร"
"ไม่รู้สิ"
"วันนี้ ฉันต้องวางไข่เพื่อขยายเผ่าพันธ์และเธอก็จะได้หาทาสใหม่ด้วย"
"อ๋อจำได้เลยวันนี้ฉันจะได้ทาสใหม่แล้วที่จริงตอนนี้ฉันก็เบื่อยัยนัทแล้วเหมือนกัน"
"อย่าลืมล่ะ..."มินท์ค่อย ๆ ตื่นขึ้น
มินท์ตื่นขึ้นก็คลำไปที่ท้องพบว่าท้องของเธอพองขึ้นขนาดใข่ไก่ และค่อย ๆ เลื่อนต่ำลงไปเรื่อย ๆ เธอรู้สึกตึงภายในหีผิวขรุขระของไข่ครูดกับด้านในทำไห้เกิดน้ำหล่อลื่นนิดหน่อย
"อา.."เธอครางออกมาอย่างลืมตัวกว่า 10 นาทีที่ไข่เลื่อนตัวมาจนถึงปากหี ไข่หลุดออกมาติดบริเวณเป้ากางเกงในจนเป็นคราบ เธอหาโอกาสจะล้วงเอาไข่หลายรอบแต่ก็ไม่มีโอกาส เพราะอยู่ในห้องเรียน
"กรี๊งงงงงงง"สัญญานบอกว่าหมดเวลาเลิกเรียนเธอจึงค่อย ๆ เดินไปที่ที่ห้องน้ำ

16.00 ห้องน้ำ
มินท์เข้าห้องน้ำแล้วค่อย ๆ ถอดกางเกงในออกมาที่เป้ากางเกงในมีคราบเมือกเหนียวหนึบเฉอะแฉะไปหมด เธอหยิบใข่ที่ติดอยู่ที่กางเกงในขี้นมาดูไข่มีลักษณะรีไล้ายไข่ไก่แต่ผิวขรุขระเต็มไปด้วยหนวดเล็ก ๆ
เหมือนกับเงาะเธอคิดว่าวางใข่ใครดีฉับพลันก็มีเสียงคนเข้าห้องน้ำข้าง ๆ เธอก็ตกลงใจทันทีว่าเอาคนนี้ล่ะเธอเดินออกมาเห็นกระเป๋าว่าอยู่ในกลุ่มเด็กสาวที่เข้าห้องน้ำนั้น เธอสังเกตว่าเด็กพวกนี้อายุประมาณ
ป 6 ถึง ม1 นี่เองเธอทำทีเป็นล้างมือในขณะที่เด้กสาวพวกนั้นเผลอเธอก็โยนไข่เข้าไปในช่องว่างของกระเป๋าก่อนที่จะเดินจากไป

ยุ้ย เด็กสาว ป 6 วิ่งออกมาจากห้องน้ำ เธอโดนเพื่อน ๆ บ่นว่าช้าเพราะว่าวันนี้เธอมีประจำเดือนซื่งครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 ในชีวิตเธอทำให้เธอยังเปลี่ยนผ้าอนามัยไม่เก่งนักเลือดประจำเดือนยังเปื้อนตามซอกเล็บแม้ว่าเธอจะเอากระดาษทิชชู่เช็ดแล้วก็ตาม ยุ้ยคว้ากระเป๋าแล้วก่อนจะลำลาเพื่อน ๆ
"ไปนะยุ้ย "
"พรุ่งนี้เจอกันน้า"
"อย่าลืมน้าพรุ่งนี้เอาลูกสุนัขมาให้ดูด้วย"
"จ้า"ใช่แล้วที่บ้านเธอทำเพาะสุนัขขาย
เธอขึ้นรถเมล์สายประจำ หลายครั้งที่เธอพยายามจะขึ้นช้าหรือเร็วเพื่อที่จะไม่ได้เจอรถสายนี้เนื่องมาจากชอบมีพวกโรคจิตมาล้วงควักเด็ก ๆ เสมอ เรื่องนี้เป็นที่ร่ำลือกันของเด็กนักเรียนในโรงเรียน
และเธอก็หวังว่าวันนี้จะไม่เจอคนโรคจิตคนนั้น เกือบ 20 นาที่ที่รถเมล์ผ่านแต่ละป้าย จากที่แทบจะไม่มีคนยืนแต่ตอนนี้กลับแน่นเอียด ตอนนี้เธอยืนแทบเท้าจะไม่ติดพื้นเพราะแรงเบียดเธอจึงมองหาที่นั่งแต่กลับ
ไม่มีใครลุกให้เธอนั่นเลยจนกระทั่งมีคนกวักมือเรียกเธอไปนั่ง
"น้อง ๆ มานั่งตักพี่ไหม"หญิงสาวคนหนึ่งใส่แว่นดำดุจากภายนอกสวยพอดูเรียกเธอไปหา ยุ้ยก็วิ่งไปทันทีเพราะเห็นว่าเป็นผู้หญิงคนไม่มีอันตราย
"ขอบคุณค่ะ"
"น้องลงตรงไหนเหรอค่ะ"
"อีกซัก 40 นาทีก็ลงแล้วค่ะ"
"เหรอจ๊ะ งั้นเราก็ลงก่อนพี่ซินะของพี่อีก 1 โมงแน่ะ"
"ค่ะ"ยุ้ยนั่งดูวิวจนคล้อยหลับไป ขณะที่หญิงสาวเอามือลูบหัวยุ้ย นานเข้ามือของหญิงสาวคนนั้นค่อย ๆ เลื่อนมาที่หน้าอกขณะที่ยุ้ยค่อย ๆ เคลิ้มหลับ เธอวนเป็นวงไปตามราวนมที่พึ่งตั้งเต้าของเธอแล้วค่อย ๆ เข้าไปยังหัวนมอย่างช้า ๆ
ยุ้ยเริ่มหายใจแรงขึ้นแม้ยังหลับอยู่ ยกทรงน้อย ๆ โดนดันขึ้นจากภายนอกเสื้อผ้า เธอเอานิ้วกลางและนิ้วชี้หนีบหัวนมของยุ้ยและคลึงเบา ๆ ยุ้ยเริ่มรู้สึกตัวเธอก้มไปดูที่หน้าอกตัวเองเห็นมือหญิงสาวคนนั้นกำลังครึงหน้าอกเธออยู่
"พะ พี่ คะ...คือ."เธอเงยหน้าถามหญิงสาวคนนั้น แต่เธอกลับตอบมาเบา ๆ
"ชู่ เงียบ ๆ สิจ๊ะ"แล้วมืออีกข้างหนึ่งก็เลื่อนไปที่ใต้กระโปรง สอดเข้าไปไต้กางเกงในเบา ๆ จนกระโปรงด้านบนแทบไม่ขยับเลยสัมพัสแต่ละสัมพัสบ้างถ่างปากรูบ้างสีไปมาที่แคมที่ปิดสนิดทั้ง 2 บ้างกรีดไปตามร่องจนน้ำเมือกที่เปื้อนเลือดไหลออกมาประปราย
"อื้อ"ยุ้ยกระตุกเหมือนโดนมีดบาด เพราะนิ้วที่เย็นเยียบนั้นค่อย ๆ แหย่แยงในไปในรูที่ปิดสนิดน้ำเมือกที่ไหลออกมาช่วยลดควมเจ็บลงไปได้มาก หญิงสาวถ่างแคมทั้ง 2 ออกก่อนจะแหย่นิ้วเข้าไปซักพักแล้วจึงปล่อยให้แรงบีบภายในดึงนิ้วของเธอข้าไป
ภายในของยุ้ยตอดและหนีบรักตลอดเพื่อปรับตัวกับสิ่งแปลกปลอม น้ำเมือกไหลออกมาเต็มมือหญิงสาวผู้นั้น อีกนิดเดียวยุ้ยก็จะถึงจุดสุดยอดแต่เธอกลับกดกริ่ง หยุดรถ ทำให้หญิงสาวคนนั้นชักมือออกยุ้ยจัดเสื้อผ้าแล้วรีบวิ่งลงรถไป เพราะเธอถึงบ้านแล้ว
ยุ้ยมองดูรถเมล์ผ่านไปอย่างตาละห้อย ขณะที่น้ำเมือกไหลผ่านขามาจนถึงถุงเท้าบาง ๆ ของเธอเธอเดินไปบ้านของเธออย่างเสียดาย

17.00
ยุ้ยเดินเข้าบ้านเปิดไฟเพราะในบ้านของเธอนั้นมืดมาก เสียงหมาจำนวนมากเห่าเพราะเห็นเธอ วึ่งเธอเองก็ชินซะแล้ว
"พ่อ แม่ อยู่ไหมคะ"เธอเดินเข้ามาเห็น กระดาษที่วางไว้บนโต๊ะ
"พ่อกับแม่ไปขายลูกหมาที่ตลาดนัดโต้รุ่ง กลับเช้านะลูก"
"จริงสิวันนี้มีตลาดนัดนี่นา"เธอวางกระดาษลงแล้วเอาอาหารในตู้เย็นออกมากินก่อนจะเดินขึ้นห้องไป เหตุการณ์วันนี้ทำให้เธอมึนหัวไปหมดและอยากหลับมาก เมื่อหัวถึงหมอนเธอก็คล้อยหลับไปทันที โดยวางกระเป๋าไว้ข้าง ๆ ตัว

[s:125] จ๊ะเอ๋ จบละ แข็ง กานแล้วสิ นะ อย่า พึ่ง สาว .... กัน ละ เหลือ อีก หลาย ตอน