พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาอย่างไว กับ Part II ของตอนที่ 69 นะครับทุกคน สำหรับตอนนี้ผมก็ปูเรื่องราวเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับภาคสองต่อไป ทั้งในส่วนเรื่องราวของ ไอ้เจ๋งเด็กเดินยากับไอ้ลอย ญาติผู้พี่ของมัน ที่ได้มาอุดหนุนร้านขายข้าวแกงของป้าแต๋ว ตวงพร แม่ของน้องทราย รวมไปถึงฉากการสนทนาของลุงพลและหมอพลอย ฉากบ้านของไอ้บอย ลูกขวัญ และนายหัวภูชิต พร้อมกับตบท้ายด้วยซีนของน้องอีฟและน้องหมวย (ตอนนี้มีบทของหมอเค้กแว้บๆ นะ แค่กล่าวถึงเฉยๆ อิอิ)

ภาคสองผมยังเขียนต่อในเว็บนี้และเว็บบ้านนะครับ แต่อาจทิ้งช่วงสักระยะ เพราะผมอยากไปเคลียร์เกมรักฉบับบนดินก่อน แต่จะแวะมาอัพให้อ่านเป็นระยะนะ

เมียคนที่เจ็ดของลุงพลก็คือ "น้องอีฟ อรัญญา" นะครับ เผื่อใครยังไม่รู้ แล้วตามด้วยน้องหมวย ที่เหลือลองเดาเอา ซึ่งจริงๆ ผมใบ้ไปเยอะพอแล้ว ถ้าใครเป็นคนช่างสังเกตน่าจะรู้นะ 55555+

ในตอนหน้า Part III คุณจะได้เห็นความร้ายกาจของนาถลดาและลุงพล พร้อมกับชะตากรรมที่แสนโหดร้ายของน้องอีฟ ที่จะต้องมาพลาดท่าเพราะความไว้ใจและมองโลกในแง่ดีเกินไปของเธอนั่นเอง ครบรสแน่นอน

ปล.ภาษาใต้ที่นายหัวภูชิตพูดออกมาอาจจะแปร่งๆ ไปบ้างนะครับ เพราะภาษาใต้ในแต่ละพื้นที่จะไม่เหมือนกัน ให้คิดเสียว่านายหัวแกเมา แกเลยพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร 5555+

ตัวอย่างจากตอนที่แล้ว

อ้างถึงวันนี้นาถลดาตื่นสาย เพราะความอ่อนเพลียจากการร่วมรักกับลุงพลเมื่อคืนร่วมกับสองสาวรุ่นพี่อย่างใบเฟิร์นและโดนัท ซึ่งตอนแรกนาถลดามีเรียนตอนเช้า แต่เธอลุกขึ้นตื่นไม่ไหว เพราะยังรู้สึกแสบตรงช่องคลอดและช่องทวารหนัก สาวน้อยจากปักษ์ใต้ก็เลยตัดสินใจทิ้งตัวลงไปนอนต่อ กว่าจะตื่นขึ้นมาอีกรอบก็ล่อเข้าไป 10 โมงเช้าแล้ว

   
เสียงนาฬิกาปลุกสมาร์ทโฟนของนาถลดาดังขึ้นมา เด็กสาวตื่นขึ้นมาในสภาพงัวเงียสุดขีด ร่างเล็กนอนหลับต่ออีกสักพัก จนนึกขึ้นได้ว่างช่วงบ่ายมีสอบเก็บคะแนนวิชาบังคับที่ลงเรียนไหว

"ตายแล้ว!!! นี่กี่โมงเนี่ย!!!" นาถลดาสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ เด็กสาวหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดู พอเห็นนาฬิกาบอกว่า 11.00 น. สาวน้อยจากปักษ์ใต้ก็ถอนหายใจเพราะยังมีเวลา ไม่รอช้า นาถลดาในชุดนอนลายหมีพูห์ลุกขึ้นจากที่นอน หยิบรีโมตปิดแอร์แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย

"อูยยย....แสบจัง" นาถลดาในสภาพเปลือยเปล่ากำลังชำระล้างร่างกาย ในจังหวะที่เธอกำลังล้วงมือทำความสะอาดน้องสาวของเธอ เด็กสาวก็สะดุ้งด้วยความเจ็บแสบ จากการถูกลุงพลทะลวงทั้งรูหน้าและรูหลัง "ที่หลังไม่ยอมแล้ว ลุงพลนะลุงพล เห๊อะ!!!"

ความเจ็บแสบจากบาดแผลที่โดนลุงพลทะลวงยังพอทน นาถลดาอาบน้ำแล้วก็จัดแจงแต่งตัว เพื่อเตรียมลงไปหาข้าวกินเพื่อเตรียมตัวเข้าสอบเก็บคะแนนในคาบบ่าย ระหว่างที่เธอเดินลงมาด้านล่างหอพักสตรี โดนัทก็โทรเข้ามา

"โหล...ตื่นยังนาถ...วันนี้ไปเรียนไหม?" น้ำเสียงของโดนัทดูอิดโรยไปมาก คงไม่ต้องสืบว่าโดนัทยังอ่อนเพลียอยู่หลังจากเสร็จศึกครั้งใหญ่กับลุงพล "พี่ว่าช่วงบ่ายจะชวนเฟิร์นกับเราไปหาไรกินข้างนอก"

"ขอโทษค่ะพี่โดนัท" นาถลดาตอบ "นาถมีสอบช่วงบ่าย"

"อ้อเหรอ...โอเคๆ งั้นโทษทีนาถ" โดนัทกดวางสาย

"สงสัยยังไม่ตื่น" นาถลดาแอบยิ้มที่มุมปาก เพราะเมื่อคืน ลุงพลจัดหนักจัดเต็มทุกคน ทั้งตัวเธอเอง ใบเฟิร์น และโดนัท โดยเฉพาะโดนัท เธอยังจำภาพที่รุ่นพี่สาวห้าวของเธอฉี่แตกเพราะความเสียวได้เป็นอย่างดี เห็นท่าทางหยิ่งๆ ห้าวๆ แบบนั้น แต่พอโดนลุงพลจี้ถูกจุดก็ละลายยังกะขี้ผึ้ง

นาถลดาเดินมาที่โรงอาหาร ก็เจอกับลุงพละกำลังขายน้ำเต้าหู้อาจารย์และนักศึกษาพยาบาลทั้งชายละหญิงอยู่ ลุงพลส่งยิ้มให้นาถลดา เช่นเดียวกับนาถลดา ที่ส่งยิ้มให้ลุงพลเช่นกัน เหมือนทั้งคู่สามารถส่งความรู้สึกถึงกันได้

แน่นอนว่าเมนูน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋คงไม่สามารถทำให้นาถลดารู้สึกอิ่มท้องได้ สาวน้อยจากปักษ์ใต้เดินไปร้านข้าวแกง สั่งเมนูง่ายๆ อย่างผัดวุ้นเส้นและไข่เจียวมากิน ระหว่างกินข้าวร่างเล็กก็หยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดูดข่าวสารและข่าวคราวไปตามเรื่อง

"กองปราบบุกตรวจสอบบริษัทชื่อดังใจกลางกรุง ที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมจากแชร์ลูกโซ่ เบื้องต้นตำรวจกำลังเตรียมเรียกผู้บริหารหนุ่มหล่อไฮโซ ดีกรีนักเรียนนอกและลูกชายนักการเมืองชื่อดังจากภาคใต้มาสอบปากคำในเร็ววันนี้"

นาถลดาอ่านข่าวพาดหัวในฟีดข่าวบนเฟสบุ๊ค ในใจก็ไม่คิดอะไร เด็กสาวเลื่อนหน้าจอลงไปเรื่อยๆ พลางกินข้าวอย่างอ้อยอิงเพื่อรอเวลาไปสอบเก็บคะแนนช่วงบ่าย

พอกินข้าวเสร็จ ยังมีเวลาอีกเหลือเฟือ นาถลดาเลยเดินตรงไปยังห้องสมุด เพื่อนั่งหาหนังสืออ่านฆ่าเวลาและตากแอร์เย็นๆ ระหว่างเดินไปก็เจอกับยัยอุ๊ ที่บังเอิญพึ่งเลิกเรียนคาบเช้า แล้วพึ่งแยกตัวมาจากกลุ่มของสาวอีฟและยัยหมวยจากตึกเรียนพอดี

"หวัดดีค่ะพี่อุ๊..." นาถลดายิ้มที่มุมปากทักทายรุ่นพี่จอมจุ้น ที่ดูเหมือนไม่สบอารมณ์เท่าไร

ยัยอุ๊เชิดหน้าแล้วเดินหนีนาถลดาไป สาวน้อยจากปักษ์ใต้ก็หันไปมองรุ่นพี่ด้วยนัยน์ตาที่แฝงด้วยความสะใจ ที่ทำให้จอมจุ้นอย่างพี่อุ๊ต้องเจอบทเรียนเสียบ้าง แต่นาถลดาก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะขี้เกียจมีเรื่อง วันนี้เธอยังรู้สึกอ่อนเพลียไม่หาย เพราะเมื่อคืนโดนลุงพลจัดหนักจัดเต็มไปหน่อย

พอถึงห้องสมุด นาถดลดาก็วางกระเป๋า แล้วหยิบหนังสือมาอ่านเล่นฆ่าเวลาและนั่งตากแอร์ไปตามเรื่อง พอใกล้เวลาสอบ นาถลดาก็เอาหนังสือไปวางบนชั้น แล้วเดินขึ้นบันไดชั้นบนเพื่อเตรียมเข้าสอบเก็บคะแนน โดยมีสาวอีฟและยัยหมวยนั่งรออยู่ในห้องแล้ว

"เมื่อเช้าทำไมไม่เข้าเรียนอ่ะนาถ?" สาวอีฟเอ่ยปากถามด้วยความเป็นห่วง
   
"เราไม่ค่อยสบายอ่ะอีฟ" นาถลดายิ้มหวานให้เพื่อน

"เราเก็บชีตที่อาจารย์แจกไว้" อรัญญาหยิบเอาชีตบทเรียนจากกระเป๋าให้นาถลดา ด้วยความน่ารักและอัธยาศัยดี เลยทำให้น้องอีฟเป็นที่รักของใครต่อใครในฐานะนางงามมิตรภาพที่ไม่ค่อยมีพิษมีใครกับใคร

"ขอบใจจ้าอีฟ!!!" นาถลดายิ้มหวานให้อรัญญา พลางเหลือบมองไปที่ยัยหมวย เดือนดาราที่นั่งเชิดหน้าใส่อยู่ด้านหลัง

นาถลดายิ้มให้ยัยหมวย ที่เหมือนทำตัวไม่รู้ไม่เห็นกับอะไรสักอย่าง ส่วนน้องหมวยก็ยิ้มตอบพอเป็นพิธี ไม่ได้อะไรทั้งนั้น เพราะอยากรีบสอบให้เสร็จๆ เพื่อจะได้กลับห้องไปดูซีรีส์เกาหลีที่ตัวเองชอบ

อ้างถึง"อูยยยย....ปวดท้องจัง" นาถลดากำลังนั่งปลดทุกข์ในห้องน้ำ ด้วยความที่ติดการเสพสื่อโซเชียล เลยทำให้สาวน้อยจากปักษ์ใต้นั่งในห้องน้ำนานไปหน่อย เพราะกำลังเพลิดเพลินไปกับการอัพเดตข่าวสารบนโลกโซเชียล

อ้างถึงในจังหวะที่นาถลดากำลังกดชักโครกและเตรียมแต่งตัวเพื่อออกจากห้องน้ำ สาวน้อยจอมวายร้ายจากปักษ์ใต้ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังออกมาจากด้านนอก

"นี่มันเสียงของพี่อุ๊ กับอีฟนิ" นาถลดาหรี่ตา และพยายามเงี่ยหูฟังด้วยความสนใจว่าทั้งคู่กำลังคุยเรื่องอะไร

"เมื่อเช้าพี่เห็นครูเบสท์ หมอพลอย ด้วยล่ะ" ยัยอุ๊เริ่มเปิดประเด็นก่อน

"แล้วยังไงเหรอคะพี่?" สาวอีฟถาม "มันมีอะไรผิดปกติเหรอคะ?"

"คือ...." ยัยอุ๊เหลือบมองซ้ายขวา ก็เห็นบานประตูห้องน้ำแง้มทุกบาน ยกเว้นบานหนึ่งที่ติดขอบเพดานด้านในสุด แต่ตอนนั้นยัยอุ๊คงคิดไม่ถึงว่าข้างในจะมีนาถลดาแอบฟังอยู่ "จำที่พี่พูดได้ไหม? เกี่ยวกับลุงพล"

"ค่ะ..." อรัญญาพยักหน้า

"พี่ก็ไม่อยากพูดแบบนี้หรอกนะ แต่พี่ชักไม่แน่ใจแล้วว่า ครูเบสท์อาจเป็นพวกเดียวกับ......"

"เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวก่อนค่ะพี่อุ๊!!!" สาวอีฟรีบยกมือขึ้นมาห้าม "นี่อะไรกันคะพี่ อีฟงงไปหมดแล้ว อีฟว่าพี่ต้องใจเย็นๆ ก่อนนะคะ ใจเย็นก่อน"

"พี่ใจเย็นสุดๆ แล้วนะอีฟ!!!" ยัยหมวยเหมือนไม่พอใจ "พี่หวังดีกับอีฟนะ พี่ไม่อยากให้อีฟพลาดท่าลุงพลเหมือนพี่ เหมือนคนอื่นๆ ไอ้ลุงพลนั่น หมอพลอย หรือบางทีครูเบสท์..."

"พี่อุ๊คะ..." อรัญญาเรียกชื่อรุ่นพี่ "ตั้งสติหน่อยนะคะพี่ ไม่ใช่ว่าอีฟไม่เชื่อในสิ่งที่พี่อุ๊กำลังพูดนะ แต่ครูเบสท์กับหมอพลอยเนี่ยนะจะมารู้เห็นเป็นใจกับลุงพล อีฟว่าไม่ใช่หรอกมั้งค่ะพี่อุ๊"

"อีฟ อีฟยังไม่รู้อะไร" ยัยอุ๊เอ่ยปาก "คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจนะอีฟ"

"แล้วพี่อุ๊จะเอาเรื่องนี้มาบอกอีฟทำไมคะพี่?" อรัญญาเริ่มมีสีหน้าไม่พอใจ "คืออีฟบอกแล้วไง ว่าพี่อุ๊ควรเอาเรื่องนี้ไปบอกผู้หลักผู้ใหญ่ที่ไว้ใจได้ โอเค ถ้าพี่ไม่ไว้ใจหมอพลอย ครูเบสท์ พี่ก็แจ้งตำรวจซิคะ อีฟช่วยอะไรพี่ไม่ได้มากกว่านี้หรอกนะ"

"ก็พี่...พี่กลัวน่ะ...อีฟ" ยัยอุ๊ เริ่มใจเสียเมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้นจากรุ่นน้อง

"อีฟเข้าใจนะคะพี่อุ๊ ว่าพี่อุ๊กลัว แต่การที่พี่อุ๊ไม่ยอมทำอะไรสักอย่างแบบนี้ พี่คิดว่าผลลัพธ์ที่ออกมามันจะแตกต่างไปจากเดิมหรือไง?" อรัญญาที่ปกติไม่ค่อยพูดมากเริ่มพูดมากขึ้น "ถ้าพี่ต้องการเพื่อนไปบอกเรื่องนี้กับผู้หลักผู้ใหญ่ อีฟยินดีไปเป็นเพื่อนค่ะพี่ แต่ถ้าจะให้อีฟมานั่งฟังพี่อุ๊ปรับทุกข์แล้วหาทางออกไม่ได้แบบนี้ ขอโทษนะคะพี่อุ๊ บางทีเราคงคุยกันไม่รู้เรื่องแล้ว"

ว่าแล้วอรัญญาก็เดินออกไป ปล่อยให้ยัยอุ๊ ยืนกระวนกระวายใจต่อไป จะเอายังไงดีนะ หทัยรัตน์ จะทำยังไงดี?

"แบบนี้เองเหรอ...." นาถลดาที่แอบซ่อนในห้องน้ำครุ่นคิดในใจ "พี่อุ๊นะพี่อุ๊ จุ้นจ้านไม่พอ ยังเอาเรื่องไปบอกต่อคนอื่นอีก"

หลังจากที่สาวอีฟและยัยอุ๊เดินออกไป นาถลดาก็ค่อยๆ แง้มประตูแล้วเดินออกมา ร่างเล็กกอดอกแล้วครุ่นคิดถึงวิธีการแก้ปัญหา เธอควรทำยังไงดีนะ คิดซิคิด

"อืม...ก็ช่วยไม่ได้ละนะ" นาถลดาพูดกับตัวเอง "อย่าโกรธกันเลยนะอีฟ ถ้าจะโทษ ก็โทษพี่อุ๊แล้วกัน"

"ครับ ผมทราบครับ ขอบคุณครับพี่" เจ้าบอย ภูวนาท ในชุดสูทผูกเน็คไทกำลังยืนดูวิวทิวทัศน์ของเมืองหลวงบนตึกแห่งหนึ่งใจกลางกรุง หลังจากทราบข่าวว่าตำรวจกำลังต้องการตัวผู้บริหารบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่งที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมแชร์ลูกโซ่ "นี่มันอะไรกันวะ!!!"

เมื่อช่วงเช้าหนุ่มบอยตั้งใจจะไปเซอร์ไพรซ์หมอพลอย แต่ก็ดันจบไม่ค่อยสวย พอมาช่วงบ่าย ก็มาเจอข่าวไม่สู้ดีอีก ตกลงนี่มันอะไรกันวะเนี่ย หนุ่มบอยคิด

ทีนี้ พอเห็นตัวเองไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีดัง ด้วยความไม่ประมาท หนุ่มบอยก็เลยโทรศัพท์คุยเพื่อหาทนายมาช่วยว่าความให้ พอคุยเรื่องธุระ เจ้าหนุ่มคาสโนว่าก็บึ้งรถไปรับน้องลูกขวัญที่โรงเรียนทันที

Lamboghini สีส้มของหนุ่มบอยแล่นด้วยความเร็วบนถนนหลวงในช่วงบ่ายสามของวันที่เริ่มมีการจราจรหนาแน่น เพื่อมุ่งหน้าไปยังโรงเรียนคอนแวนต์ที่น้องรักอย่างลูกขวัญเรียนอยู่

"หวัดดีค๊าพี่ชาย" ลูกขวัญพนมมือไหว้พี่ชายที่ลงทุนขับรถมารับถึงโรงเรียน

"หวัดดีจ๊ะลูกขวัญ" แม้จะผ่านช่วงมรสุมชีวิต แต่หนุ่มบอยยังมีแง่มุมอ่อนโยนต่อน้องสาวอย่างลูกขวัญเหมือนเคย "หิวยัง เดี๋ยวพี่ขับรถพาไปหาร้านอร่อยๆ กินกันนะ"

สุดท้าย หนุ่มบอยเลยขับรถพาน้องลูกขวัญไปภัตตาคารญี่ปุ่นในห้างชื่อดังแห่งหนึ่งย่านพระราม 9 พอสั่งเมนูเสร็จ หนุ่มบอยก็หันไปยิ้มให้น้องสาวด้วยความเอ็นดู

"ใกล้จะจบ ม.ปลายแล้วซินะ" หนุ่มบอยยิ้ม "อีกหน่อยก็เป็นคุณหมอลูกขวัญแล้ว"

"โห...ยังอีกนานค่ะพี่บอย" ลูกขวัญตอบ พลางหยิบน้ำเลม่อนขึ้นมาดื่ม "ขวัญยังไม่ได้เริ่มเรียนมหาลัยสักหน่อย"

"เรียนเก่งแบบขวัญ แป๊ปเดียวเดี๋ยวก็จบ" หนุ่มไฮโซตอบอย่างอารมณ์ดี "ตั้งใจเรียน เป็นเด็กดีนะขวัญ"

"วันนี้พี่บอยมาแปลกนะคะ" ลูกขวัญหรี่ตามองพี่ชาย "ทำไมหนูรู้สึกว่าพี่พูดจาแปลกๆ พี่ทำอะไรผิดมาหรือเปล่า?"

"เปล่าสักหน่อย!!!" หนุ่มบอยปฏิเสธเสียงแข็ง "คิดไปเองหรือเปล่าขวัญ!!"

"เรื่องงานหมั้นกับพี่พลอยเป็นไงบ้างคะ?" ภาสินี ลูกสาวของนายหัวภูชิต และน้องสาวสุดเลิฟของภูวนาทพูดถึงว่าที่พี่สะใภ้คนสวย

"ก็เรื่อยๆ จ๊ะขวัญ" ภูวนาทตอบด้วยใบหน้าที่ดูอิดโรยกว่าปกติ

"เรื่อยๆ ของพี่ มันหมายถึงดีหรือไม่ดีคะ?" ลูกขวัญเหมือนยังไม่ยอมเลิกรา ยังคงจี้ใจดำพี่ชายตัวแสบต่อไป "พี่ทำอะไรไม่ดีให้หมอพลอยรู้สึกไม่สบายใจหรือเปล่าคะ?"

"ไม่เอาน่าขวัญ ไม่พูดแบบนี้ซิ" ภูวนาทปฏิเสธเสียงแข็ง

"วันนั้น ขวัญเห็นนะคะพี่บอย" ลูกขวัญทบทวนความจำให้พี่บอย "วันที่เราไปดินเนอร์กับหมอพลอย ขวัญพอเดาออกนะคะว่าความสัมพันธ์ของพี่บอยกับพี่พลอยไม่ค่อยสู้ดีนัก"

พอได้ยินลูกขวัญพูดแบบนั้น หนุ่มบอยก็ไม่รู้จะแก้ตัวไปเพื่ออะไร คาสโนว่าหนุ่มถอนหายใจยิ้มแห้งๆ เหมือนจนมุมเพราะหลักฐาน

"โดนจี้ใจดำซะแล้ว..." หนุ่มบอยตอบ

"พี่บอยคะ ขวัญอาจจะยังเป็นเด็ก แต่ยังไงขวัญก็เป็นผู้หญิงเหมือนพี่พลอย ผู้หญิงย่อมเข้าใจผู้หญิงด้วยกันค่ะพี่บอย"  ลูกขวัญเริ่มสอนเคล็ดลับจีบสาวให้พี่บอยรู้ "ผู้หญิงคนอื่นพี่บอยอาจจะมองว่าง่าย แต่ผู้หญิงอย่างหมอพลอยไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะคะ"

"แล้วขวัญจะให้พี่ทำยังไงละจ๊ะ?"

"พี่นี่ไม่ฉลาดเหมือนที่หนูคิดไว้เลย" ลูกขวัญยิ้มเยาะ

"นี่ขวัญว่าพี่เหรอ!!!"
   
"ก็แล้วแต่พี่จะคิด" สาวน้อยคอนแวนต์ตอบ พลางหยิบน้ำเลม่อนขึ้นมาดื่มผ่านหลอดแก้กระหาย พอดื่มเสร็จก็หยิบหลอดขนน้ำแข็งในแก้วเล่น "พี่พลอยน่ะ ปกติแล้วเป็นผู้หญิงที่ดูเข้าถึงยาก จะบอกว่ายังไงดีล่ะ เย็นชา เป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งอะไรประมาณเนี้ย พี่บอยนึกออกใช่ไหม?"

"อาฮ๊ะ!!" หนุ่มบอยพยักหน้า พอเห็นน้องสาวพูดจาอะไรเข้าท่าเกี่ยวกับหมอพลอย ก็ทำให้เจ้าหนุ่มคนนี้กอดอกแล้วตั้งใจฟังติวเตอร์น้องลูกขวัญสอนเคล็ดลับจีบสาวหัวใจน้ำแข็งอย่างหมอพลอยทันที "ว่ามาเลยขวัญ พี่ฟังอยู่"

"ถ้าพี่อยากชนะใจพี่พลอย พี่ต้องใช้ใจแลกใจค่ะ" ลูกขวัญยิ้ม "พี่บอยน่ะมีทุกอย่างที่ผู้หญิงทุกคนต้องการ แต่พี่บอยคะ ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนจะต้องการสิ่งที่พี่บอยมีเสมอไปหรอกนะ บางครั้ง ผู้หญิงเราก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าคำว่า..."

"ความจริงใจ ความซื่อสัตย์ และความเสมอต้นเสมอปลาย" ภูวนาทตอบ

"เห็นมะ...พี่บอยก็รู้" ลูกขวัญตอบ "ทำไมพี่ต้องไปทำอะไรให้มันยากเกินความจำเป็นด้วยคะ ถ้าพี่อยากได้คนดีๆ แบบพี่พลอย พี่ก็ต้องพิสูจน์ตัวเองให้พี่พลอยมั่นใจก่อนซิ"

"เป็นคำแนะนำที่ดีจริงๆ น้องรักของพี่" หนุ่มบอยยิ้มหวานให้กับน้องลูกขวัญ "ถามจริงเถอะ ไปเรียนรู้จากเรื่องพวกนี้มาจากไหนเนี่ย?"

"ก็บทความทั่วไปในเน็ตนี่แหละค่ะพี่..." ลูกขวัญหยิบเลม่อนขึ้นมาดื่มอีกครั้ง "เอาเป็นว่าพี่บอยลองเอาไปคิดดูแล้วกัน"

ตัวอย่างบางส่วนของตอนนี้ครับ


ในช่วงเวลาเดียวกันของวัน ไอ้เจ๋งเด็กเดินยาได้พาไอ้ลอย ญาติของมันมาหาข้าวเย็นกินที่ร้านขายข้าวแกงของป้าตวง

"ร้านนี้ทีเด็ดเฮีย เชื่อผม" ไอ้เจ๋งเด็กเดินยาบิดกุญแจรถมอเตอร์ไซค์แล้วลงมาจากรถ ส่วนไอ้ลอยที่นั่งซ้อนท้ายเขวี้ยงบุหรี่ลงพื้นแล้วใช้เท้าขยี้เพื่อดับไฟ

ไอ้ลอยที่เป็นญาติของไอ้เจ๋ง เหลือบไปเห็นน้องทรายในชุดสาวอาชีวะครึ่งท่อน ส่วนท่อนล่างเป็นกางเกงยีนส์ขาสั้นเอวต่ำ กำลังเสิร์ฟน้ำให้แขกที่มากิน ก็ยิ้มแล้วหันมามองไอ้เจ๋งญาติผู้น้อง

"กูรู้แล้ว ทำไมมึงถึงอยากมากินร้านนี้" ไอ้ลอยตบบ่ารุ่นน้อง แล้วเดินไปหน้าร้านป้าตวงเพื่อสั่งอาหาร

"อยากกินอะไรสั่งมาเลยคุณ" ป้าแต๋วตักข้าวรอไอ้ลอยสั่งอาหาร "อ่าวไอ้เจ๋ง สบายดีไหมมึง?"

"สบายดีครับป้า" ไอ้เจ๋งพนมมือไหว้ป้าแต๋ว "วันนี้ผมพาพี่มาฝากท้องกับร้านป้าหน่อยนะ"

"เออๆ อยากกินไรบอก เร็วๆ หน่อย ข้าวจะหมดแล้ว" ป้าแต๋วตอบ

"ผมเอา ผัดเผ็ดหมูกับผัดผังบุ้ง" ไอ้ลอยสั่งอาหาร

"ของผมแกงเขียวหวานกับไก่ผัดขิง" ไอ้เจ๋งสั่งบ้าง "ขอข้าวเยอะๆ หน่อยป้า ผมหิว"

"เออๆ ไปนั่งซะ ทั้งสองคนเลย เดี๋ยวป้าเอาไปเสิร์ฟให้ ตอนนี้คิวเยอะมาก" ป้าแต๋วจัดเมนูตามที่สองหนุ่มสั่ง "นังทราย เสิร์ฟน้ำให้พี่ๆ เค้าหน่อยเร็ว!!!"

"อ่าว...ไอ้สัสเจ๋งนี่หว่า" น้องทรายในชุดอาชีวะ "จะมาทำไมวะ?"

น้องสาวเหลือบไปมองแม่ ก่อนหันไปหยิบแก้วตักน้ำแข็งแล้วเอาไปเสิร์ฟโตะของไอ้เจ๋งและไอ้ลอยที่นั่งอยู่ ถึงแม้จะไม่พอใจยังไง แต่คำสั่งของแม่ก็ต้องมาก่อนเสมอ

"สบายดีไหมจ๊ะทราย?" ไอ้เจ๋งยิ้มหวานให้กิ๊กเก่าของมัน "ช่วงนี้เราอ้วนไปหรือเปล่า พี่เจ๋งคิดถึงทรายนะ"

"เสือก..." น้องทรายสบถเบาๆ แต่ก็ดังพอให้ไอ้เจ๋งและไอ้ลอยได้ยิน โดยเฉพาะไอ้ลอย ถึงกับอดขำไม่ได้ที่น้องทรายหักหน้าญาติผู้น้องแบบนั้น

"เอ่อ....น้องสาว" ไอ้ลอยเรียกน้องทรายที่กำลังเสิร์ฟน้ำแข็ง "พี่ขอโค้กขวดซิ"

"ร้านนี้ไม่มีโค้กเพ่ มีแต่เอส" น้องทรายตอบ เธอจำหน้าไอ้ลอยได้ เพราะเมื่อวาน ขณะที่น้องทรายกำลังไปซื้อของให้แม่ที่เซเว่น เธอเกือบขับรถมอเตอร์ไซค์ชนกับไอ้ลอยที่เดินตัดหน้าโดยไม่ดูตาม้าตาเรือ


"เอสก็ได้จ้า..." ไอ้ลอยตอบอย่างอารมณ์ นัยน์ตาของมันมองบั้นท้ายของน้องทรายคนสวย ที่จัดว่างอนเอาเรื่อง พลางหันไปคุยกับไอ้เจ๋งที่กำลังรินน้ำใส่แก้ว "เด็กเก่ามึงน่ารักวะไอ้เจ๋ง มึงโคตรพลาดเลยที่ไม่ได้ล่อ"

"ผมพยายามแล้วพี่" ไอ้เจ๋งตอบ "แต่น้องเขาโคตรใจแข็ง ได้แค่ล้วง"

"อ่อน!!" ไอ้ลอยยิ้มเยาะใส่ญาติคนน้อง พอเหลือบไปเห็นป้าแต๋วแม่น้องทรายกำลังเอาข้าวมาเสิร์ฟ สองหนุ่มทรชนก็ปิดปากเงียบเหมือนไม่มีอะไรเกิด

"เอ๊า!!! มาแล้วนะไอ้เจ๋ง" ป้าแต๋วตอบ "กูเห็นมึงขับรถมอไซค์ร่อนไปมา ถามจริงมึงทำงานอะไรวะ?"


"ก็ส่งของน่ะป้า ผมเป็นเมสเซนเจอร์" ไอ้เจ๋งตอบ ไอ้ลอยที่กำลังหยิบช้อนส้อมจากกล่องแอบยิ้มด้วยความขบขันในตัวรุ่นน้อง

"เมสเซนจง เมสเซนเจอร์อะไรกูไม่รู้จักกับมึงหรอก" ตวงพร สาวใหญ่เจ้าของร้านขายข้าวแกง และแม่หม้ายทรงเครื่องตอบ "มึงก็โตแล้วนะไอ้เจ๋ง ทำงานอะไรก็ให้มันเป็นงานสุจริตนะ อย่าไปยุ่งกับเรื่องยาเสพติด กับอบายมุขเชียวละมึง"

"ผมรู้แล้วป้า!!" ไอ้เจ๋งตอบ "ผมจะกินข้าวแล้ว ผมหิว!!"

"เออๆ ป้าไม่รบกวนแล้ว" ป้าแต๋วโบกมือ "กินเยอะๆ นะคุณน่ะ เป็นญาติกับไอ้เจ๋งเหรอ ไม่เคยเห็นหน้าคุณมาก่อนเลย"

"ผมไม่ได้อยู่แถวนี้ครับป้า พอดีว่าง ผมเลยแวะมาเยี่ยมมันที่นี่" ไอ้ลอยตอบขณะกำลังตักพริกน้ำปลาราดข้าว

"โอเคๆ ป้าไม่กวนละ กินให้อิ่มนะ ถ้าไม่อิ่มก็บอกได้" ในจังหวะที่ป้าแต๋วกำลังจะหันกลับไป ก็เหลือบไปเห็นน้องทรายกำลังเอาเอสมาส่งให้ไอ้ลอย แล้วทีนี้ ป้าแต๋วเหลือบไปเห็นกางเกงยีนส์ขาสั้นเอวต่ำของน้องทรายก็เกิดอาการไม่พอใจ "นังทราย!! มึงไม่มีกางเกงดีๆ ใส่อีกแล้วเหรอวะ สั้นจนจะเสมอกับหอยอยู่แล้ว ฮึ๊ย!!! ไอ้ลูกคนนี้ไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง!!!"

"โห!!!แม่!!! สมัยนี้เค้าฮิตแบบนี้อยู่ แม่ไม่รู้เหรอ!!!" น้องทรายบ่น จนทำให้คนที่กินข้าวอยู่อดขำไม่ได้

"เด็กเก่ามึงน่ารักดีว่ะ...." ไอ้ลอย เหล่มองน้องทรายด้วยความสนใจ "กูชอบน้องเค้าว่ะ"

"ผมโคตรชอบน้องเค้าเลยเฮีย แต่เสียดายที่น้องเขาหัวสูงเกิ๊นนน!!!" ไอ้ลอยพูดขณะกำลังเคี้ยวข้าวอยู่ในปาก

"ถ้าสมมุติว่ากูขอจีบ มึงจะโกรธกูป่ะวะไอ้เจ๋ง" ไอ้ลอยขอญาติคนน้องแบบแมนๆ "ไหนๆ มึงก็แห้วแล้ว กูขอจีบน้องเค้าต่อนะ"

"เฮียว่าไงนะ...." ไอ้เจ๋งมองหน้าเฮียลอยตาขวาง เหมือนไม่พอใจที่อยู่ดีๆ ญาติคนพี่จะมาขอจีบเด็กเก่ามัน

"มึงโกรธกูเหรอไอ้เจ๋ง?" ลอยศักดิ์ยิ้ม มันรู้สึกได้ว่าไอ้เจ๋งเหมือนไม่พอใจมันอยู่ "กูพูดเล่น!!! มึงอย่าโกรธกูดิ!!"

##################

"เอางี้ ไอ้ลอย ถ้ามึงทำงานนี้สำเร็จ เดี๋ยวนายกูจะตอบแทนมึงอย่างดี มึงจะได้ไม่ต้องร่อนเร่เป็นเจ้าไม่มีศาลแบบนี้ต่อไป"

"ขอบคุณครับนาย" ไอ้ลอยพนมมือไหว้เลขาของนายหัวภูชิต โดยที่ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้ว นายหัวภูชิตไม่ได้ทำตามสัญญาและลอยแพมันจนได้ ขณะเดียวกัน มันก็ไม่สามารถหันหลังกลับไปหาท่านวิทยาได้อีก เพราะท่านวิทยาทราบข่าวแล้วว่าไอ้ลอยคือคนทรยศ แต่ยังไม่รู้ว่าทั้งหมดเป็นแผนของนายหัวภูชิต

"มึงคิดว่ามึงเป็นใคร ไอ้ภูชิต" ไอ้ลอยหยิบมือถือขึ้นมา มันเปิดโฟลเดอร์ที่บันทึกเสียง ถึงมันจะเป็นทรชน แต่มันก็ไม่ได้โง่ เพราะมันได้บันทึกการพูดคุยทั้งหมดระหว่างมันและเลขาของท่านภูชิตไว้เรียบร้อยแล้ว

"นายกูเข้าใจนะว่ามึงโกรธท่านวิทยา เอางี้ไหม? มึงสนใจมาทำงานกับนายกูป่ะ แต่นายกูมีเงื่อนไขอย่างนึง ที่มึงต้องทำให้ได้"

"ว่ามาเลยครับพี่" ไอ้ลอยตอบ

"ท่านวิทยาน่ะ เบื้องหน้าก็คือนักการเมืองรุ่นใหญ่ที่มีประวัติขาวสะอาด แต่ความจริงแล้วแกเองก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องเทาๆ ธุรกิจเทาๆ เยอะ อย่างพวกธุรกิจสีเทาในชลบุรี แล้วก็พวกขนไม้เถื่อนตามตะเข็บชายแดนไทยกัมพูชา กูอยากให้มึงแทรกซึมตัวเข้าไปสืบหาหลักฐานพวกนี้มาให้นายกูหน่อย"

"ถ้านายหัวภูชิตต้องการ ผมทำให้ได้ครับ แต่ผมมีเงื่อนไขอยู่ข้อ"

"เงื่อนไขอะไร?"

"ผมขอแสนนึง"

"ได้ แต่นายกูมีเงื่อนไขเหมือนกัน นายกูจะจ่ายมัดจำให้มึงก่อนห้าหมื่น ที่เหลือถ้ามึงทำสำเร็จ นายกูจะโอนเพิ่มให้ แล้วถ้างานมันดี นายกูอาจมีโบนัสพิเศษ"

"ขอบคุณครับพี่" ลอยศักดิ์ยิ้มกว้าง เมื่อข้อเสนอเป็นไปตามที่ตกลง มันใช้เวลานานนับปีกว่าจะรวบรวมหลักฐานทั้งเอกสารและภาพถ่ายทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องทุจริตของท่านวิทยา เพื่อเอาไปมอบให้นายหัวภูชิต ก่อนที่จะถูกนายหัวภูชิตหักหลัง และเงินก้อนสุดท้ายก็ไม่ได้

ไอ้ลอยกดปิดคลิปเสียงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความแค้น นี่คือหลักฐานเด็ดที่มันจะใช้เล่นงานนายหัวภูชิตให้จนมุม

"กูเล่นมึงแน่...ไอ้ภูชิต" ไอ้ลอยกัดฟันแน่นด้วยความแค้น เดี๋ยวรู้แน่ว่าใครเป็นใคร

##################

หลังจากผ่านเหตุการณ์วุ่นวายในห้องพยาบาล หมอพลอยก็ตั้งสติและทำงานตามที่ได้รับมอบหมาย จนถึงเวลาเลิกงาน หมอพลอยเดินมาที่โรงจอดรถ เพื่อขับรถกลับคอนโดย่านเพชรบุรี

"หมอครับ หมอ!!" ลุงพลที่จัดเก็บร้านน้ำเต้าหู้เสร็จแล้ว ก็มานั่งรอแถวๆ โรงจอดรถเพื่อดักเจอเมียรักอย่างหมอพลอยคนสวย พอหมอพลอยเห็นหน้าลุงพล ก็ทำหน้ามุ่ยใส่ด้วยความไม่พอใจในหลายๆ เรื่อง หมอพลอยกดรีโมตปล็ดล็อคประตูรถ และไขประตูรถ Toyota Prius สีขาว เพื่อเตรียมกลับ โดยไม่สนใจว่าลุงพลกำลังเรียกอยู่

"หมอพลอย อย่าพึ่งกลับ รอลุงก่อน!!" ลุงพลเรียกชื่อคุณหมอสาวดังขึ้น จนหมอพลอยเริ่มฉุน เพราะกลัวว่าคนอื่นจะมาได้ยิน ก็เลยหันไปเผชิญหน้ากับคนขายน้ำเต้าหู้วัยดึกอย่างไม่สบอารมณ์

เจ้าหญิงน้ำแข็งปิดประตูรถ แล้วหันไปเผชิญหน้ากับลุงพลที่เดินมาหาพร้อมกับถุงน้ำเต้าหู้ จะอะไรกันนักกันหนานะไอ้เฒ่าบ้ากามคนนี้ หมอพลอยคิด

"มีอะไรคะลุง?" หมอพลอยถามอย่างไม่สบอารมณ์ "จะพูดอะไรก็รีบพูด หมอจะกลับแล้ว"

"คือลุงเอาน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋มาฝาก ลุงอุ่นให้ร้อนๆ เลย หมอพลอยเอาไปกินนะครับ" ลุงพลยื่นถุงน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ให้หมอพลอยด้วยไมตรี

"นี่เย็นแล้วค่ะลุง หมอไม่กินข้าวแล้ว" เจ้าหญิงน้ำแข็งตอบแบบไม่ไยดี "ลุงเก็บไว้กินเองเถอะ หรือไม่ก็เก็บไว้ให้ครูเบสท์ซะ"

"โถ...เข้าใจลุงผิดแล้วครับคุณหมอ" ลุงพลตัดพ้อ "ลุงไม่ได้อะไรกับครูเบสท์สักหน่อย"

"โกหก!!!" หมอพลอยตอบแบบไม่ลังเล "แก่จนจะลงโรงแล้วยังทำตัวเจ้าชู้เป็นปลาไหลไก่แจ้นะคะลุง หัดเจียมสังขารซะบ้าง แก่แล้วก็ควรทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่ที่ดีให้ลูกให้หลานเคารพซะบ้าง!!!"


"หมอโกรธอะไรลุงเหรอครับ ลุงทำอะไรผิด?" ลุงพลถึงกับงงว่าวันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับหมอพลอย ทำไมคุณหมอคนสวยถึงวีนแตกใส่มันได้ถึงขนาดนี้กันนะ

"ไม่รู้ว่ามันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของหมอ ที่ต้องมารู้จักกับคนอย่างลุง!!" หมอพลอยตอบ "เลิกยุ่งกับหมอได้แล้ว หมอมีคู่หมั้นแล้วนะคะลุง ตัดใจและปล่อยวางซะบ้างเถอะ!! ไม่อายลูกอายหลานหรือไง!!!"

"ก็ลุงบอกแล้วไงครับว่าลุงจะช่วย...."

"ช่วยอะไรคะลุง?" หมอพลอยรีบตัดบท "หมอไม่เห็นลุงทำอะไรสักอย่าง นอกจากขายน้ำเต้าหู้กับทำเจ้าชู้ใส่ครูเบสท์ แล้วก็เด็กสาวคนอื่นๆ ที่หลังถ้าทำอะไรไม่ได้อย่างที่พูด ก็อย่าพูดเลยนะคะ มันเสียความรู้สึก!!!"

ว่าแล้วหมอพลอยก็หันกลับไปแล้วเปิดประตูรถ ก่อนสตาร์ทเครื่องแล้วเหยียบคันเร่งบึ่งตรงกลับไปที่คอนโด ปล่อยให้ลุงพลยืนเกาหัวด้วยความงงแบบนั้น

"กูทำอะไรผิดวะ...." ลุงพลพูดกับตัวเอง "ท่านท้าว!!! นี่มันอะไรกันเนี่ย!! ทำไมหมอพลอยถึงโกรธผม!!!"

##################

ตัดมาที่ช่วงหัวค่ำ หลังจากพาน้องลูกขวัญไปกินมื้อเย็นเสร็จแล้ว หนุ่มบอยก็ขับรถพาลูกขวัญน้องรักกลับมาที่คฤหาสน์หรูใจกลางเมือง พอสองพี่น้องเดินเข้ามาในบ้านเท่านั้นแหละ ทั้งคู่ก็เจอกับนายหัวภูชิตที่กำลังยืนมองดูภาพถ่ายหมู่ครอบครัวของตัวเองอยู่ตรงห้องโถงด้านหน้า

"อ่าวพ่อ มายืนทำอะไรตรงนี้ครับ" ภูวนาทพนมมือไหว้นายหัวภูชิตที่กำลังหันมา

"สวัสดีค่ะพ่อ" ลูกขวัญวางกระเป๋านักเรียนบนพื้นแล้วยืนพนมมือไหว้พ่อ

"ลูกขวัญขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วอ่านหนังสือเถอะลูก" นายหัวภูชิตยิ้มให้น้องลูกขวัญ เด็กสาวก้มหน้าหยิบกระเป๋านักเรียนแล้วรีบขึ้นชั้นสองทันที "ส่วนมึงไอ้บอย มึงอยู่คุยกับกูก่อน"

พอลูกขวัญ ภาสินี ขึ้นชั้นสองไปเรียบร้อยแล้ว นายหัวภูชิตก็บอกให้หนุ่มบอยไปนั่งบนโซฟารับแขก ส่วนตัวเองก็รินบรั่นดีชั้นเลิศจากต่างประเทศใส่แก้ว แล้วหยิบมาวางบนโต๊ะ ก่อนเริ่มหัวข้อสนทนา


"พ่อมีอะไรกับผมหรือเปล่าครับ?" หนุ่มบอยเอ่ยปากถามนายหัวภูชิต ที่กำลังหยิบสมาร์ทโฟตขึ้นมาเปิดเฟสบุ๊ค แล้วยื่นให้ลูกชายตัวแสบได้ดู

"เหยดแมม หาเรื่องให้กูหวิบแล้วหลาวไอ้บอย!!!!!!" นายหัวภูชิตแหล่งใต้ด่าลูกชายคนโต "มึงแลต๊ะ มึงแล เหยดแมม ผลงานมึงทังเพ!!!"

"พ่อ ใจเย็นก่อนครับ เรื่องนี้ผมอธิบายได้" ถึงแม้ได้ชื่อว่าเป็นลูกชายนายหัว แต่หนุ่มบอยกลับแหลงใต้ไม่เป็น ทั้งๆ ที่เคยใช้ชีวิตในภูเก็ตวัยเด็ก เช่นเดียวกับลูกขวัญ "ผมให้ทนายเตรียมคุยแล้ว เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผมนะ"

"ให้มันจริงต๊ะไอ้บอยเอ้อ!!!" นายหัวภูชิตชี้หน้าด่าลูกชาย "แล้วทำพรือหล่าว วันๆ ทำตัวหล็อกแหล็กนะมึงนะไอ้บอย นี่กูจะไว้ใจมึงได้บ้างม่ายนิ หัวดอ!!!"

"พ่อ!!! ฟังผมก่อนเถอะ" หนุ่มบอยอธิบาย "ไอ้ที่มันฆ่ากันตายก็เป็นเรื่องของพวกอัพไลน์ ดาวไลน์ ที่พอทำยอดไม่ได้ตามเป้าก็ขัดแย้งกัน มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับผมสักหน่อย แล้วพ่อก็รู้ว่าบ้านเรามันมีอคติกับธุรกิจประเภทนี้ พ่อเองก็รู้"

"กูรู้ต๊ะ ไม่ต้องมาสอนกู ไอ้บอย" นายหัวภูชิตที่เริ่มกรึ่มๆ แหลงเป็นภาษาใต้ไม่หยุด "แล้วมึงจะไปคุยกับนายวันไหนนิ?"

"เร็วๆ นี้ครับพ่อ" ภูวนาทตอบ "พ่อไม่ต้องกลัวนะครับ เรื่องนี้ไม่ส่งผลต่องานหมั้นของผมกับน้องพลอยแน่นอน คนอย่างผมจัดการเรื่องนี้ได้แน่นอนครับ"

"อย่ามาทำแค๊กต๊ะไอ้บอย ระวังต๊ะ เดี๋ยวมึงจะติดหลางหัวโต!!! แล้วกูนินะจะฉัดมึงให้คอพับ!!!" นายหัวภูชิตกระดกบรั่นดีใส่ปาก "แขบๆ จัดการเรื่องนี้นะมึงนะไอ้บอยนะ อย่าให้ส่งผลต่องานแต่งระหว่างมึงกับหนูพลอยเด็ดขาด ขวยใจจริง เหยดแมม!!"

##################

ตัดมาที่ปัจจุบัน น้องอีฟและยัยหมวยมานั่งกินบะหมี่ตรงซอยฝั่งตรงข้ามที่เดิม ทั้งคู่กินบะหมี่อย่างเอร็ดอร่อย พอกินไปสักพัก สาวอีฟก็เหลือบไปเห็นหนุ่มกรวิทย์ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสามส่วนและรองเท้าแตะแบบสบายๆ กำลังเดินหาของกินอยู่แถวนั้นพอดี


"มีอะไร..." หมวยที่กำลังกินบะหมี่อย่างเอร็ดอร่อยเหลือบมาเห็นสาวอีฟกำลังเหม่อไปทางอื่น หมวยเลยหันไปมองตาม ก่อนพบว่านั่นคือกรวิทย์ เภสัชหนุ่มที่สาวอีฟแอบชอบอยู่ "ฮั่นแน่!!! แอบเหล่ผู้ชายนี่นา!!!"

"บ้า!!! ไม่ได้เหล่อะไรสักหน่อย!!" สาวอีฟปฏิเสธเสียงแข็ง หน้าของเธอแดงก่ำด้วยความอาย

"ถ้าไม่ได้คิดอะไรกับเค้า ทำไมเราต้องหน้าแดงด้วย!!" ยัยหมวยสังเหตุเห็นพวงแก้มของสาวอีฟแดงระเรือ

"ซุปมันร้อนต่างหาก" สาวอีฟตอบ

"เหรอจ๊ะ!!" ยัยหมวยยิ้มหวาน "ไม่เอาน่าอีฟ ถ้าชอบพี่เค้าก็ลุยเลย สมัยนี้ผู้หญิงจะมานั่งรอผู้ชายมาจีบ สงสัยคงได้ขึ้นคานแน่ๆ"

"พูดอะไรไม่รู้เรื่อง!!!" สาวอีฟปฏิเสธเสียงแข็ง ก่อนหันไปเห็นสาวสวยหน้าตาดีเดินเข้ามาพูดคุยกับกรวิทย์

"อะไรอีกล่ะ...." ยัยหมวยเห็นน้องอีฟทำหน้านิ่ง ก็เลยหันกลับไปดูข้างหลังอีกครั้ง ก็พบว่าหนุ่มกรกำลังคุยกับสาวสวยคนหนึ่งอยู่ "นั่นมันคุณหมอเค้ก ที่เป็นสัตว์แพทย์คลีนีกใกล้ๆ โรงพยาบาลเรานิ"



"เหรอ..."

"อกหักซะแล้วเพื่อนเรา..." ยัยหมวยยังคงแซวเพื่อนรักไม่เลิก

"อกหักอะไร ไร้สาระ!!!" สาวอีฟปฏิเสธเสียงแข็ง แต่ในใจลึกๆ ก็เริ่มรู้สึกเจ็บปวด เพราะเธอรู้ดีว่าผู้ชายระดับพี่กร คงไม่หันมามองเด็กกะโปโลจากต่างจังหวัดอย่างเธอแน่ สาวอีฟเหลือบมองพี่กรกับสัตว์แพทย์สาวคนนั้นเป็นระยะๆ จนยัยหมวยเริ่มอดเป็นห่วงเพื่อนรักไม่ได้

"ไม่เป็นไรนะอีฟ..." หมวยเอ่ยปากถามเพื่อนรัก "ยังไงอีฟก็ยังมีเราเป็นเพื่อนนะ"



"อือ...เราไม่เป็นไรสักหน่อย" อีฟหันมายิ้มให้กับหมวยเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่เกิดขึ้น เมื่อตอนสายเธอก็ต้องผิดหวังกับการตอบสนองของพี่กร ที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อย

"ตื่นได้แล้วยัยเด็กโง่!!!! ผู้ชายอย่างพี่กรไม่มีทางหันมามองผู้หญิงแบบเธอหรอก!!! อรัญญา!!! เธอไม่คู่ควรกับพี่กรหรอก จำใจกะโหลกไว้!!!" เสียงบ่นตัดพ้อของอรัญญาดังก้องในหัว เมื่อรู้ตัวว่าเภสัชหนุ่มอย่างกรวิทย์คงไม่คิดหันมามองเด็กสาวที่แสนธรรมดาและจืดชืดอย่างเธอแน่นอน


ลิงค์อยู่ด้านล่างครับ

 

มีหลายคนจนงงไปหมด ลุงพลแยกไหวเหรอ

nato87: ผมว่าลุงไม่งงหรอก แต่ผมจะงงแทน เขียนได้ไงตั้ง 12 นางเอก 

ให้หมอเค้กเค้าคู่กับพี่กรไปเถอะ สงสารเค้า ให้แกสมหวังซักคนเถอะนะ 555

nato87: ไม่ได้ครับ พี่กรต้องเจ็บปวดซ้ำซากแบบนี้แหละ ผมอยากเห็นพี่กรตายทั้งเป็น 55555+  

ปล.ผมแซวเล่นครับ ผมไม่ได้ใจร้ายกับพี่กรขนาดนั้น พี่กรจะได้สมหวังกับผู้หญิงที่ดีพร้อมพอๆ กับหมอพลอยแน่นอน

ยังไงก้ออย่าลืมลาสบอสเรือหลวงหมอพลอยนะครับ

Nato87: ไม่ลืมครับ เธอยังมีบทบาทในภาคสองแน่นอน ก็นางเอกคนสำคัญของเรื่องนี่นะ

อยากให้น้องทรายมีบทมากกว่านี้จัง อยากดูฉากเลิฟซีนของน้องทรายจัง

Nato87: รอดูภาคสองครับ

มีภาษาใต้ด้วย แปลยากดี แต่สนุกครับ ยิ่งอ่านยิ่งติด พัฒนาการเขียนดีขึ้นเรื่อยๆครับ แต่ติดตรงที่ไม่ชอบบทประตูหลังครับ 555

Nato87: คอนเซปต์ลุงพลครับ ต้องเอาให้คุ้มทั้ง 3 ช่องทาง  

น่าสงสารน้องอีฟจัง ตาลุงน่าจะช่วยปลอบใจได้บ้างนะ

Nato87: เดี๋ยวก็ได้ปลอบแล้วครับ 555

ลุงพลกับหมอเค้ก หรือน้องลูกขวัญ

Nato87: หมอเค้กผมสงวนให้พี่กรครับ สงสารแก ส่วนน้องลูกขวัญต้องเป็นของลุงพล

ไหนๆๆภาคแรกเหล่ากองเชียร์ก้อเทใจไปที่คุณหมอ ภาคนี้น้องรองคงเป็นหมดเช่นกัน

Nato87: โดยส่วนตัว ผมเชียร์มวยรองครับ มันน่าตื่นเต้นกว่า

ขอบคุณมากครับ นายบอยจะแก้ปัญหาได้มัย ภาค 2 ขอแบบนิ่มนวล สำหรับครูเบสท์ ครับ

Nato87: สำหรับสาวอ่อนหวานแบบครูเบสท์ ต้องจัดเลิฟซีนสวยๆ จ๊ะจ๋า แบบที่่เคยจัดกับหมอพลอยแน่นอนครับ

ผมเชียร์ลุงพลจัดใครๆก็ได้ สุดยอดแค่ไหนก็ได้ แต่ต้องมีหมอพลอยกับหมอเบสท์ชูโรงด้วยเถอะ 555 มันสุดยอดอ่ะ

Nato87: แน่นอนครับ ครูเบสท์หมอพลอย คือที่สุดของเรื่องแล้ว

ขอให้น้องอีฟโดนจัดในเร็ววันนี้
แฟนคลับลุงพลรออยู่ครับ

Nato87: คุณใกล้สมหวังแล้วครับ 55555

น้องนาถจัดน้องอีฟให้ลุงแล้ว​ อย่าลืมให้ลุงตอบแทนน้องนาถอีกซักยกนะครับ​รางวัลคนชงเด็ก

Nato87: ถ้าพูดถึงน้องนาถ ลุงพลแทบไม่เคยพาน้องเค้าออกไปเที่ยวข้างนอก เปลี่ยนบรรยากาศ และร่วมรักอย่างโรแมนติกสักครั้งเลยนะครับ ในภาคสองลุงพลจะจัดวางวัลให้เธออย่างงามครับ

ขอบคุณครับ ภาคนี้ ครูเบสท์คงอีกไม่นานแน่ๆเลย ที่จะได้เป็นหนึ่งในฮาเร็มของลุงพล แฟนคลับลุงพลเอาใจช่วยลุงพลสู้ๆ

Nato87: อาจจะนานสักหน่อยครับ คิวเยอะจัด แต่คุ้มค่าและมีหลาย Part แน่นอน

ลุงพล ท่าทางจะได้สาวเพิ่มแน่แค่เก็บคนเก่าก็มันส์

Nato87: แน่นอนครับ ยังเหลืออีก 6 คน