มาถึงตอนที่3แล้วนะครับ  เริ่มจะเข้าจุดไฟลุกแล้ว ช่วยคอมเม้นและติชมได้เลยครับ
ผมตามอ่านทุกเม้น แล้วก็อย่าลืมเม้นให้ถูกฎระเบียบด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

หมอบลูคนสวยยยยยย


การที่นพและบลู อยู่ที่ดอนป่าไม้มาอาทิตย์หนึ่งแล้ว มันทำให้ทั้งสองเริ่มเรียนรู้และเข้าใจวิถีของชาวบ้านที่นี่ พวกเค้ามีความสุขได้โดยไม่ต้องพึ่งสิ่งของสะดวก สบายอย่างในเมืองแม้แต่น้อย นั้นเองที่ทำให้บลูที่เคยคิดว่ามาอยู่ที่นี้ถ้าไม่ใช่เพื่อนพและประสบการณ์คงไม่มาหรอก แต่หลังผ่านมาอีก1เดือน ความคิดนั้นๆก็   เปลียนไป กลับกลายเป็นความชอบ บลูเคยใช้ชีวิตอย่างวุ่นวายในเมืองใหญ่  เมื่อมาใช้ชีวิตที่นี่ที่ๆมีแต่ป่าและเขา  มันทำให้บลูรู้สึกสงบพายในใจ และการที่ได้มอบความสุขและรอยยิ้มให้ผู้คนที่นี่ ด้วยการศึกษาและการดูแลร่างกายให้พวกเค้า ปราศจากโรคภัย มันทำให้บลูเริ่มมีความสุขกับสิ่งที่ทำ และยังได้เห็นคนที่เธอรักยิ้มแย้ม กับสิ่งที่เค้าตั่งใจทำฯ


แล้วนี้ก็เป็นวันสุดสัปดาห์คือวันเสาร์ช่วงปลายเดือนแรก เลยทำให้มานพหยุดสอน พวกเด็กๆ แต่มานพก็ไม่ได้หยุดทำงาน ช่วยเหลือคนในหมู่บ้าน วันนี้เองทางผู้ใหญ่มอแลและชาวบ้าน ก็ได้ทำการลงมือช่วยกันซ่อมแซม ที่พักอาศัยของลูกบ้าน โดยการมุงหลังคาด้วยหญ้าคาใหม่ ผู้คนมากมายต่างลุยงานขยันขันแข็ง โดยมีบลูคอยซัพอร์ตถ้าเกิดอุบัติเหตุมันทำให้มีการเลือดตกยางออกฯ

พอตกเย็นผู้คนก็ต่างมารวมตัวกันที่กองไฟกลางหมู่บ้าน หลังจากลุยงานกันทั้งวัน ก็ถึงเวลางานเลี้ยงและคืนนี้เอง ผู้ใหญ่มอแลก็ได้ประกาศบางอย่างแก่ลูกบ้านฟัง...?
          "เอาละพวกเราชาวดอนป่าไม้ วันนี้เราทุกคนก็ต่างเตรียมพร้อม จัดการซ่อมแซมหมู่บ้าน เนื่องจากคืนพรุ่งนี้ จะเป็นวันพิเศษ ที่เหล่าหญิงชายทั้งหมู่บ้านจะเข้าพิธีหาคู่ ตามประเพณีที่สืบต่อกันมาช้านาน และพวกเราชาวดอนป่าไม้ จะต้องปฎิบัตเช่นไร ทั้งนี้จะขอบอกเล่าอีกทั้งถึงการปฎิบัตอย่างไรสำหลับเหล่าชายหญิงที่พึ่งมีอายุเข้าเกณฑ์ เอาละตั่งใจฟังให้ดี  ประเพณีหาคู่ที่เราสืบทอดกันมานั้น ฝ่ายหญิงจะต้องขึ้นไปรอบนกระท่อมแต่ละหลังในตอนเย็นของพรุ้งนี้ส่วนฝ่ายชายจะต้องนำเหล้าที่ตนทำมาให้ฝ่ายหญิงดื่ม และถ้าฝ่ายหญิงชอบรสชาดเหล้าของฝ่ายชาย ก็เป็นอันจะได้เป็นคู่กัน,,


นั้นคือคำกล่าวประกาศของผู้ใหญ่มอแล ที่กล่าวแก้ลูกบ้านทั้งหลาย เมื่อกล่าวจบผู้คนทั้งหมู่บ้านก็ต่างเลี้ยงฉลองคุยโวโอ้อวด เรื่องเหล้าที่ตนหมัก ว่าจะทำให้หญิงคนนั้นคนนี้ในหมู่บ้านยอมเป็นของตน และทางฝั่งของมานพนั้น เมื่อได้ฟังที่ผู้ใหญ่มอแลประกาศ เค้าก็รู้สึกอยากรู้ว่าการหาคู่ด้วยเหล้าตามประเพณีของคนที่นี้มันคืออะไร? ด้วยความอยากรู้มานพจึงลุกไปนั่งข้างๆผู้ใหญ่มอแล  พร้อมๆกลับผู้ใหญ่มอแล ที่ส่งกลับแกล้มและเหล้า ให้มานพดื่มกิน  ก่อนมานพจะเอ่ยถาม.ฯ
     "เออ..ผู้ใหญ่ ประเพณีหาคู่ด้วยเหล้าของคนที่นี้มันคือยังไงหรอครับ ผมไม่เคยได้ยินหรือรู้จักประเพณีแบบนี้เลย,,
   
      "คุณมานพอยากรู้หรอ ได้ๆเดียวผมยะอธิบายให้ฟัง คือสมัยก่อนคนที่นี้ไม่มีลูกกัน มีลูกยาก ทำให้ผู้คนในหมู่บ้านมีน้อย และคนแก่ๆก็ตายลงๆทุกวัน คนสมัยก่อนเลยกลัวว่าวิถีชีวิตของชาวดอนป่าไม้ จะหายไปในวันหนึ่ง ทั้งชาวบ้านและหัวหน้าหมู่บ้านเลยช่วยกันคิดวิธีแก้ปัญหา ว่าให้ทำยังไงถึงจะมีเด็กรุ่นใหม่มาสืบทอดวิถีชีวิตนี้ต่อ และวันหนึ่งก็ตกลงกันได้ว่าหมู่บ้านเรา ผู้คนต่างก็หมักเหล้าเก่งและรสชาดดี เลยตกลงกันว่า ถ้าหากชายใดนำเหล้าที่ตนหมักไปให้หญิงในหมู่บ้านดื่ม และถ้าหากเหล้าของชายคนไหนถูกใจฝ่ายหญิง ชายหญิงคู่นั้นจะได้เป็นคู่กัน,,
   
   "อ้อแบบนี้เองหรอครับ เป็นประเพณีที่ไม่เคยเห็นเลยนะครับ คงจะมีที่นี้เป็นที่แรก ผมเองก็พึ่งรู้จัก,,
     
     "ครูสนใจเข้าร่วมไหมละ คนนอกก็เข้าได้นะ เผื่อครูจะสนใจศึกษา,,
     
       "อะ..อะไรนะครับ ไม่ดีกว่าครับ ผมมีคู่แล้วครับ,,
   
  "อือ..ผมพูดเล่นนะครู อย่าถือสาผมละ ฮาฺฮา,,

  "อ้อ...ครับ ไม่เป็นไรครับ ผมก็ว่าแล้วผู้ใหญ่พูดเล่นแน่ๆ,,
   
   มานพเมื่อได้ฟังคำที่ผู้ใหญ่มอแลพูดหยอก เค้าก็รู้สึกตกในหน่อยๆ แต่ในตาเค้าเองกับจองมองกองไฟและคิดอะไรบางอย่างฯ


    มานพเดิมที่แล้วเค้าเป็นคนยังไงไม่ค่อยมีไครรู้นัก ในใจลึกๆเค้าเองก็เป็นคนแปลกๆไม่ใช่น้อย เค้าเป็นคนที่ชอบอะไรแปลกๆ มานพสมัยก่อนนั้นเค้าเองเคยมีแฟนมาแล้วหลายคน แต่ทั้งหมดล้วนเลิกลากันไป อาจเพราะด้วยนิสัยที่เค้ามักจะชอบกินเหล้า เวลาอยู่กับเพื่อน และพอเมา เค้ามันจะแสดงท่าทีไม่เหมือน เดิม เมื่ออยู่กับเพื่อนฝูง ถ้าได้เมาเค้ามักจะเป็นคนง่าย?


ง่ายคืออะไร...ง่ายสำหรับมานพนั้น คือการที่เวลาเมาเพื่อนเค้ามักจะพูดถึงแฟนของมานพ ทั้งดีและเสียหาย แต่จะไปทางหยาบคายสะมาก แต่มานพกลับไม่รู้สึกโกรธแต่อย่างได้ อาจเพราะด้วยความเมาหรือนิสัยแปลกๆพายในตัวเค้า อันมีคำว่า แฟนนายสวยจังว๊ะ หาที่ไหน แม้งโครตได้แฟนสวย, ทำไงถึงได้มาว๊ะ, นี้ถ้ากูได้แฟนสวยอย่างนี้นะ ทั้งคืนว๊ะ จากคำเบาๆที่เพื่อนมานพกล่าวจนถึงคำหยาบคายรุนแรงอย่าง!..ก็เย็ดทั้งคืนสิว๊ะแฟนสวยอย่างนี้...จัดทั้งคืนอะ...ว่าแต่มึงเหอะนพ  ได้จัดบางป่าว แฟนสวยขนาดนี้..รึสนใจแต่มาแดกเหล้ากับพวกกู...รึจะแบ่งพวกกูเย็ดบ่างก็ได้นะเว้ย และนั้นคือคำกว่างของเพื่อนๆสมัยเรียน ที่มีต่อแฟนคนก่อนๆของเค้า แต่คำเหล่านั้นมานพกลับไม่ได้รู้สึกโกรธ กลับกันเค้ากลับรู้สึกร้อนรุ่มพายในใจ และรู้สึกมีอารมณ์แปลกๆ และด้วยความแปลกนั้น ทำให้มานพเสียทั้งเพื่อนและแฟน เพียงเพราะอารมณ์ของเค้าที่มักชอบเรื่องที่เพื่อนเค้ากล่าวฯ
   
แรกๆมานพก็เป็นแค่ตอนเมา แต่หลังๆมันมักจะเป็นตลอดเวลา ขั้นหนักถึงการที่เค้าเห็นเพื่อนรวนรามแฟน แต่กลับไม่ไปห้ามแต่อย่างใด กลับแอบดูอยู่ห่างๆและยังรู้สึกตื่นเต้นในใจ นั้นคือความแปลกของนิสัยมานพที่นับวันยิ่งรุ่นแรงมากขึ้น จนกะทั้งเค้าได้มาคบกับบลู สาวการแพทย์ที่เป็นถึงดาวมหาลัยในปีสุดท้ายก่อนทั้งคู่จะเรียนจบ  และ ใช่เวลากว่า2ปีเพื่อศึกษาดูใจกัน แต่มานพกลับไม่ได้บอกถึงความชอบจริงๆของเค้าให้บลูรู้ และมานพนั้นด้วยความที่เค้ารักบลู เค้าพยายามห้ามตัวเองไม่ให้คิดหรือทำอะไรที่เคยทำมา จนมานพนั้นตัดขาดจากเพื่อนฝูก และเลือกที่จะหนีออกห่างจากความวุ้นวาย เพื่อไม่ให้บลู ต้องมาตกชะตาอย่างแฟนคนผ่านๆมา ที่มักจะลงเอยจากความชอบของมานพ โดยการท้องป๋องกับเพื่อนของเค้าเอง และนั้นคือเหตุให้มานพ เลือกออกมาเป็นครูจิตอาสาฯ


ตัดมาที่มานพหลังจากฟังคำผู้ใหญ่มอแลหยอกล้อเค้าเล่น และคำนั้นมันทำให้เค้าจองมองไปที่กองไฟขนาดใหญ่และคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านๆของเค้า ว่าจริงๆแล้วเค้าเคยชอบเรื่องเสียวที่เกิดขึ้นกับแฟนโดยการกระทำของคนอื่น แต่ก่อนจะคิดไปไกลกว่า เค้าต้องสะดุ้งเมื่อบลูมาสะกิดที่ไหล่เค้า ...?

    "พี่นพคะบลูง่วงแล้ว เรากลับไปนอนกันไหมคะนี้ก็เริ่มดึกแล้ว,,
     "เออ..งั้นถ้าบลูง่วงกลับก่อนเลยก็ได้จ๊ะ เดียวพี่นั่งคุยกับผู้ใหญ่สักพักแล้วจะตามไป,,
    "ค่ะ...งั้นบลูไปก่อนนะ,,
 
หลับจากบลูกลับไปแล้วมานพก็นั่งคุยนั่งดื่มต่ออีกนานโข ส่วนบลูที่เดินกลับไปคนเดียวนั้นระหวางทางมันก็ดันมืดสะจนน่ากลัว ถึงแม้ว่าบลูจะเป็นคนไม่เชื่อเรื่องผีและไม่กลัว แต่ความมืดมันก็ทำให้เธอหวั่นใจไม่น้อย และพรางคิดถึงความฝันเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ถึงแม้หลังจากตื่นจะเป็นนพก็ตามแต่ในฝันนั้นมันก็ทำให้คนไม่กลัวผีอย่างบลูขนลุกเช่นกัน ฯ

และในวินาทีที่บลูเดินมาถึงทางแยกเข้าไปยังบ้านที่เธอพักนั้น ในเงามืดก็ปรากฎร่างดำขึ้น จนบลูที่ยืนทำใจก่อนจะเดินไปที่พักนั้นต้องตกใจ เธอยืนนิ่งเริ่มที่จะกลัว จนใจของเธอเต้นตูมตาม! แต่ในวินาทีที่เธอจะวิ่งหนีนั้น พลัน! ก็มีเสียเรียกมาจากร่างดำนั้นพร้อมกับปรากฎร่างของไครบางคน? 
"กลับแล้วหรอครับคุณหมอแล้วคุณครูไปไหนละครับไม่ได้กลับมาด้วยหรอ,,
"หู๊ย...นึกว่าไคร ชอลือ มาทำอะไรมืดตกใจหมดเลย,,
"ขอโทษครับ ที่ทำให้คุณหมอตกใจ คือผมไปบ้านลุงมอแจมานะครับ,,
"อ้อ..จ๊ะ แล้วนี้ไม่ได้ไปรวมสนุกกับเค้าที่งานหรอ,,
"ไปมาแล้วครับ...พอดีมีธุระกับลุงมอแจเลย ออกมาก่อนน่ะครับ,,
   "อ้อจ๊ะ...งั้นชั้นกลับไปพักก่อนละ ง่วงแล้ว,,
"เออคุณหมอครับ ให้ชอลือเดินไปเป็นเพื่อนไหมครับ ดูท่าทางๆคุณหมอจะกลัวนะครับ ขนาดเห็นผมตะกี้ยังตกใจเลย,,
  "อือ...จ๊ะ รบกวนหน่อยนะ,,
ด้วยความที่บลูคิดว่าชอลือเป็นแค่ชาวเขาคงไม่มีผิดภัยอะไรหรอก ดูเป็นคนซื่อๆเลยยอมให้ชอลือเดินไปเป็นเพื่อน
      "นี้แล้วก็ไม่ต้องเรียกว่าหมอแล้ว เรียกบลูเฉยๆก็ได้จ๊ะ เพราะบลูก็อยู่นี้อีกนาน เรียกคุณหมอมันเป็นทางการเกินไป,,
    "ไม่ให้เรียกคุณหมอ ก็ได้ครับ ครับคุณบลู,,
หลังยืนคุยกันสักพัก บลูก็เดินกลับที่พักโดยมีเดินไปเป็นเพื่อน เลยทำให้บลูใจชื้นขึ้นมาหน่อย แต่ก็ยังรูสึกระแวงกับความมืดฯ
   ตัดมาทางมานพ ที่นั่งดื่มจนเพลิน เค้าถูกท้ายกเหล้าแข็งกับดอมี ซึ่งก็หมดไปคนละไห แต่มานพกลับยังคงสติอยู่ได้ เพราะการมาอยู่หลายวันทำให้เค้าเริ่มที่จะปรับตัวให้เข้ากลับเหล้าที่เค้ากิน แต่สุดท้ายมานพก็ไม่ไหวและยกมือพ่ายแพ้ให้กับดอมี ที่สีหน้าไม่ต่างอะไรกับคนพึ่งกิน แต่กลับมานพ ถึงกลับอ๊วกแตกหน้าแดง แต่ดีที่สติยังคงอยู่ เมื่อเป็นอย่างนั้นมานพที่รู้ว่าสู้ไม่ไหวเลยขอตัวกลับ โดยที่ดอมีอาสาจะไปส่งแต่มานพกลับปฎิเสธและบอกให้ดอมีสนุกต่อเถอะ เค้ากลับเองได้ มานพเดินโซซัดโซเซ เอียงซ้ายเอียงขวา มาจนถึงต้นไม้ที่ห่างจากหน้าบ้าน ออกไปราว80เมตร เค้ามองเห็นบลูที่นั่งอยู่หน้าประตูบ้าน พร้อมกับชอลือที่นั่งอยู่ ม้านั่งข้างๆเส้าบ้าน ทั้งสองนั่งหางกันอยู่พอสมควร และคุยอะไรบางอย่าง มานพเมื่อเห็นดังนั้นเค้ากลับไม่เดินเข้าไปแต่เลือกแอบดูอยู่ในเงามืด และนิสัยเก่าของเค้าก็เริ่มออกลาย มานพเริ่มคิดไปต่างๆนาๆว่าสองคนนั้นคุยอะไรกัน และจะทำอะไรกันต่อ เค้าพยายามเงียงหูฟังแต่ก็ไม่ได้ยิน จึ่งเริ่มอยากจะรู้ว่าสองคนคุยไรกัน จากอารมณ์เมากลายเป็นว่ามานพตื่นเต้นจนลืมความเมา เค้าย่องแอบฝาความมืดเข้าไปใกล้ๆ จนหาจากสองคนนั้นแค่10เมตร แต่ทันใดนั้นเอง ชอลือก็ลุกขึ้นและขอตัวกลับ ด้านมานพที่ย่องแอบมาฟังเลยไม่รู้เลยว่าทั้งสองคุยอะไรกัน หลังจากชอลือเดินจากไปจนหายไปในความมืด มานพก็ทำเป็นเดินออกมาจากต้นไม้หน้าบ้าน และเข้าไปกอดหอมบลู โดยที่เค้าไม่ได้สังเกตเลยว่า ก่อนบลูจะออกมาจากงานนั้น บลูไม่ได้เมา  ก่อนมานพจะเดินเข้าบ้านและปิดไฟนอนฯ
                  ตัดมาที่บลูก่อนมานพจะกลับ
ชอลือที่เดินมาส่งบลูจนถึงหน้าบ้าน บลูที่มีเรื่องสงสัยเกียวกับพิธีหาคู่ก็เอยถาม ชอลือไปด้วยความอยากรู้
"เออเดียว ชอลือ คือบลูสงสัยเรีองพิธีหาคู่นะ พอจะบอกได้ไหมคือยังไง,,
"ออ...พิธีหาคู่ คือ พิธีการที่ฝายชายต้องเอาเหล้าที่ตนหมัก ไปให้ฝ่ายหญิงที่นั่งอยู่ในแต่ละบ้านดื่มจนฝ่ายหญิงชอบเหล้าฝ่ายชาย ถึงจะได้เป็นคู่กัน,,
"หรอ...แค่นี้หรอ ง่ายจังแค่ชอบเหล้าของฝ่ายชายก็ได้เป็นคู่,,
" มันมีอีกนะครับ คือคู่ไหนท่าได้เป็นคู่ดันแล้ว ภายในระยะเวลา4เดือนต้องท้องนะครับ ไม่งั้นหลังจาก4เดือนจะต้องเข้าพิธีเลือกคู่ใหม่ โดยที่ฝ่ายชายเองก็จะถูกตัดสิทธิ์ ให้ผ่านไป1ปีถึงจะได้มาเข้าพิธีใหม่อีกรอบฝ่ายหญิก็จะได้คู่ใหม่ วนอย่างนี้จนกว่าจะท้องครับ,,
"โห...พิธีอะไรกันเนี้ยชอลือ..ไม่เคยเห็นที่ไหนเลยแปลกจัง,,
บลูที่ฟังชอลือเล่าเธอก็รู้สึกแปลกใจกับพิธีแบบนี้ไม่น้อย แต่ในใจก็เกิดคำถามเช่นกัน ว่าจะไม่ทำให้ฝ่ายหญิงกลายเป็นหญิงหลายใจหรอกหรอฯ

แต่ทั้งนี้ชอลือก็ไม่กด้บอกทั้งหมดเกี่ยวกลับพิธี หากแต่เก็บที่เหลือใว้โดยไม่บอก ว่า ฝ่ายหญิงที่คอยอยู่บนบ้านนั้น จะต้องดื่มเหล้าที่ฝ่ายชายทั้งหมู่บ้านน้ำมาให้ดื่ม และถ้าหากได้คู่ที่เหล้าถูกใจ กระท่อมหลังนั้นจะถูกปิด และคู้นั้นจะเริ่มกิจกรรมกามาคือการร่วมรักจนเช้าถึงจะออกจากกระท่อม นั้นคือสิ่งที่ชอลือไม่ได้บอกบลู
       และในเวลาต่อมาชอลือ ก็เอ่ยบางอย่าง
  "คือ...คุณบลูครับ คือพรุ้งนี้ผมจะเข้าพิธีด้วยนะครับ คือผมยังไม่รู้เลยว่าเหล้าผมมันจะทำให้ฝ่ายหญิงถูกใจรึป่าวน่ะครับ เออ..คือ ผมอยากจะขอให้คุณบลู...,,
"จะให้ฉันลองชิมหรอ...,,
"เออ..ใช่ครับ คือผมมีเหล้าสองแบบนะครับ เลยไม่รู้ว่าจะใช้อันไหน,,
"หือ...ฉันคงไม่รู้หรอกชอลือ ฉันไม่ใช่คนดื่มเหล้า,,
"เออ...นิดเดียวนะครับชิมแล้วบอกว่าอันไหนดีกว่า,,
"อะ..อะ..เดียวช่วยก็ได้นิดเดียวนะ,,
"ครับ..ขอบคุณมากๆครับ,,
บลูเมื่อเห็นท่าางการอ้อนวอนของชอลือหนุ่มชาวเขา เธอก็คิดอยากจะช่วย จึงตัดสินใจลองชิม แต่การชิมของเธอนั้น กลับกลายเป็นว่า บลูดื่มเหล้าทั้งสองแบบของชอลือ ไปอย่างละสองแก้ว จนเมาแอ๋กว่าเลือกถูก แและหลังจากบลูเลือกว่าเหล้าอันไหรสดีสุด
"คุณบลูเป็นอะไรไหมครับ นี้ขนาดนิดเดียวนะ คุณยังเมาขนาดนี้ ผมไม่น่าขอร้องให้ชิมเลย ขอโทษนะครับ,,
"เอ..เออ..ไม่เป็นถือว่าช่วยชอลือละกัน อือ..แล้วชอลือเลือกคนที่จะเอาไปให้เค้าดื่มรึยัง,,
"เลือกแล้วครับ!!,,
และก่อนที่ชอลือจะกลับ ชอลือก็ได้ถามบลูว่าอยากลองเข้าพิธีดูไหม บลูก็ตอบกลับว่าฉันมีคู่แล้วไม่เข้าหรอก แต่ชอลือก็บอกว่า คุณบลูไม่อยากเรียนรู้นะหรอครับ ว่าพิธีนี้มันมีขันตอนยังไง เพราะสำหรับคุณบลูหรือคนภายนอกที่เข้า เค้าก็เรียนรู้เข้าพิธี แต่ก็ไม่ได้ให้เลือกคู่ใหม่ครับ แค่เรียนรู้ขั้นตอนของพิธี บลูฟังแล้วก็รู้สึกว่าสนใจเช่นกัน ว่าพิธีกรรมนี้มันเป็นยังไง จึงตอบกลับชอลือ ว่าตกลง ฯ

 

หลวมตัวเข้าพิธี แล้วจะได้เจอรสชาติที่ไม่อาจลืม

เข้าทาง โดนชอลือเปิดก่อนแน่

จะโดนเย็ดจนท้องเปล่า

หมอบลูเสียเหลี่ยมซอลือซะแล้ว โดนจัดยันเช้าแน่

น่าจะโดนจนท่องเป็นแน่แท้

หมอบูลจะหลวมตัวเข้าพิธีกับชอลือป่าวเนี้ย 

ชอลือ !! นายจะใช้มุกหลอกเด็กกับหมอบลูไม่ด้ายยยย 

ปัญหาคือ คนเข้าพิธีไม่ได้มีแค่ชอลือนี่สิ   

งานนี้หมอบลูคงได้ชิมหลายแก้ว ถ้าหมอบลูซวยเมาแอ๋จับจังหวะลับตาคนกับคนอื่นก่อนพอดี ป๋มว่าเสร็จคนนั้นก่อนชัวร์ป้าบๆ   ชอลืออาจมีแห้ว ntr ซ้อนสองเลยคราวนี้  ><

เมาแล้วหมอครูก้อเมามันแน่ๆ

หมอนี้หลอกง่ายจัง

ต่างคนต่างเลือกกันไปดีไหมครับ ลองดูครับคุณครูและคุณหมอ

สงสัยงานนี้หมอบลู โดนทั้งหมู่บ้านแน่เลย ยิ่งซื่อๆแบบนี้อยุ่ด้วย แถมมานพก้อชอบสไตล์นี้ซะด้วย

บลูหลวมตัวเข้าพิธี แบบนี้ก็เข้าทางชอลือนะซิ

หมอบลูได้สนุกแน่

หมอบลูหลวมตัวตกลง โดนจองตัวแล้วล่ะ