🧡 XONLY 🧡

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ ครับ กับตอนล่าสุดของคุณหนูแพรวพรรณ ก็ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์ทุกท่านในตอนที่แล้วนะครับ สำหรับพี่สาวน้องสาวของไอ้บิ๊กนั้น ผมบอกได้แค่ว่า ผมตั้งใจจะเขียนเรื่องของพวกเธอด้วยเช่นกัน แต่อาจอยู่คนละจักรวาลเดียวกับลุงพลครับ เนื่องจากมันยากเกินไปที่จะโยงให้สองสาวคู่นั้นมาพบกับลุงพลได้ ในขณะที่น้องแพรว ยังพอมีโอกาสได้ง่ายกว่าที่จะมาเจอกับลุงพล (แต่ผมไม่รับปากว่าจะได้เจอกันจริง ๆ นะครับ)

ตอนนี้ก็จะเป็นการเฉลยถึงสาเหตุการตายของตาเกริกในภาคแรกแล้วว่า แกตายเพราะอะไร ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือสมเพชแกดี ณ จุดนี้ 5555+

ช่วงนี้เซ็ง ๆ ครับ กับสถานการณ์บ้านเมืองเรา โควิดแพร่ระบาดหนัก ผมเลยมาเขียนเรื่องเสียวแก้เครียดให้ทุกคนได้อ่านกัน ก็หวังว่ามันจะช่วยให้ทุกคนมีความสุขมากขึ้นนะครับ หรืออาจเครียดกว่าเดิมก็ได้ครับ 5555+

สำหรับเรื่องนี้ ผมก็มีโครงการจะนำขึ้นบนดินเหมือนกัน และในฉบับบนดินจะถูกปรับทอนความรุนแรงลง (พวกคำหยาบ, คำสบถ) ไม่เหมือนฉบับใต้ดิน แต่ความเข้มข้นของเรื่องราวและฉากรักยังเหมือนเดิมครับ

แล้วก็ เตรียมทิชชู่ไว้ในครับ เพราะผมอาจจะปล่อยคุณหนูแพรวพรรณภาค 2 ตอนที่ 4 และเกมรักปี 2 ตอนใหม่ในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน ซึ่งบอกได้แค่ว่าเหนื่อยแน่นอน ซึ่งผมได้ลงตัวอย่างบางส่วนของตอนหน้า ให้ทุกคนได้ลุ้นกันครับ

##########################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว

//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=246770.0


หลังจากทำงานในสวนดอกไม้หลังบ้านจารุศิริการกุลและกินข้าวมื้อเย็นเสร็จ ตาเทิดก็ไปเดินเล่นย่อยอาหารที่สวนดอกไม้ด้านหลังในช่วงเย็น ระหว่างที่กำลังเดินเล่น หนุ่มใหญ่ก็ได้ยินเสียงไวโอลีนบรรเลงขึ้น

ไอ้เทิดเงยหน้ามองบนระเบียงชั้นสอง ก็พบว่าคุณหนูแพรวพรรณกำลังเล่นไวโอลีน แต่ด้วยความที่ห่างเหินมานาน เลยทำให้คุณหนูคนสวยไม่สามารถเล่นได้อย่างคล่องแคล่วเหมือนที่เคยทำได้

"คุณหนูแพรว..." หนุ่มใหญ่แอบหามุมลับตาแอบดูคุณหนูแพรวพรรณบรรเลงไวโอลีนตาเป็นประกาย คุณหนูแพรวตัวน้อยในวันนั้นเติบโตเป็นสาวแล้ว ในใจของไอ้เทิดก็คิดไปไกลว่า คุณหนูสวยและน่ารักแบบนี้ อยู่เมืองนอกเมืองนาคงมีหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าวมาจีบเธอบ้าง ไม่มากก็น้อย "ยิ่งโตยิ่งสวยนะครับคุณหนู..."

"นี่!!! นายเทิด!!!" พลอยพรรณที่กินข้าวมื้อเย็นเสร็จพอดี และกำลังเตรียมตัวขับรถกลับกรุงเทพบังเอิญเดินออกมาเจอไอ้เทิดกำลังทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่ตรงมุมตึก "นายมาทำอะไรที่นี่!!"

"ป่ะ!!! ป่ะ!!! เปล่าครับคุณหนูพลอย!!" พอเห็นคุณหนูพลอย ไอ้เทิดถึงกับผงะหน้าซีดด้วยความกลัว

"ไม่มีงานทำหรือไง? ถึงมาทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ แบบนี้น่ะ!!?" พลอยพรรณทำหน้าดุใส่คนสวนของบ้าน ขณะเดียวกัน แพรวพรรณที่ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายของพี่สาวบนชั้นสอง ก็เลยชะเง้อหน้าลงมาดู

"ผมทำงานในสวนดอกไม้เสร็จเรียบร้อยแล้วครับคุณหนู" เทิดศักดิ์ตอบ "คือผมกำลังจะไปเดินย่อยอาหารที่สวนหลังบ้านแล้วก็จะกลับเข้าห้อง แล้วบังเอิญคุณหนูก็มาเจอพอดี"

"เหรอ? แต่เมื่อกี้ชั้นเห็นนายเหมือนกำลังแอบใครอยู่?" พลอยพรรณร่นคิ้วใส่ไอ้เทิดด้วยความสงสัย

"พี่พลอย? เกิดอะไรขึ้นข้างล่างคะ?" แพรวพรรณที่อยู่บนชั้นสองชะเง้อลงมาจากด้านบน

"ไม่มีอะไร แพรว!!! เข้าห้องไป!!! กระโปรงเราน่ะ!!" พลอยพรรณชะโงกหน้ามองน้องสาวที่ยังอยู่ในชุดเดรส ด้วยความกลัวว่าน้องสาวจะโป๊ ก็เลยตะโกนสั่งให้น้องสาวรีบเข้าห้องไป ก่อนรีบหันกลับมาทำหน้าดุใส่ตาเทิดเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายชะเง้อมองน้องสาวของตัวเองบนระเบียง

ไอ้เทิดก็ยืนก้มหน้าทำตัวเจี๋ยมเจี้ยม ส่วนหมอพลอยก็ถอนหายใจยาว ก่อนเริ่มพูดอะไรบางอย่างออกมา

"ถ้าเสร็จธุระแล้วนายก็รีบกลับไปที่ห้องนายซะ แล้วทีหลังก็อย่าทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ แบบนี้อีก ชั้นจะกลับกรุงเทพแล้ว ฝากดูแลความเรียบร้อยภายในบ้านด้วย"

"ครับ คุณหนู" ไอ้เทิดตอบรับ ก่อนที่พลอยพรรณจะหันหลังกลับไป ในใจของไอ้เทิดก็คิดว่า หน้าตาก็สวยดี แต่ดุเหลือเกิน คุณหนูพลอยพรรณ

หลังจากที่คุณหนูคนโตของบ้านเดินจากไป ไอ้เทิดก็เตรียมตัวเดินกลับไปที่ห้อง โดยไม่รู้ว่า คุณหนูแพรวพรรณกำลังแอบชำเลืองมองคนสวนคนใหม่ของบ้านอยู่บนชั้นสอง

.................................


พอกลับถึงห้อง ตาเทิดก็อาบน้ำชำระร่างกายตามปกติ ก่อนเดินออกมานอนดูโทรทัศน์จนรู้สึกง่วง ก็เลยหยิบรีโมตปิดโทรทัศน์และเอื้อมมือปิดสวิตซ์ไฟข้างเตียงก่อนเข้านอน ในคำคืนนั้น ที่ไอ้เทิดได้นอนพักในห้องนอนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นห้องนอนของตาเกริก มันได้ฝันถึงคนสวนรุ่นพี่ผู้ล่วงลับจากไป

"พี่เกริก? นั่นพี่เกริกใช่ไหม?" ไอ้เทิดกำลังเดินอยู่บนสวนดอกไม้ ที่ไม่ใช่สวนหลังบ้านจารุศิริการกุล แต่เป็นสวนดอกไม้ ณ ที่ไหนสักแห่งที่คนอย่างไอ้เทิดก็ไม่รู้จัก "พี่เกริก?"

"เอ็งต้องดูแลสวนดอกไม้นี้ให้ดีนะไอ้เทิด..." ตาเกริกในชุดตัดอ้อยหันกลับมา นัยน์ตาของตาเฒ่าไร้ซึ่งความรู้สึกใด ๆ "เอ็งต้องดูแลสวนดอกไม้นี้ให้ดี เข้าใจไหม? ข้ารักสวนดอกไม้นี้ยิ่งกว่าชีวิตของข้าง เอ็งต้องดูแลสวนดอกไม้นี้ให้ดี ไอ้เทิด!!!"

"เข้าใจพี่ ผมเข้าใจ..." เทิดศักดิ์พยักหน้า "ว่าแต่พี่เกริก ผมถามพี่หน่อยซิ พี่หายไปไหนมาตั้งนานเนี่ย ผมตามหาพี่ตั้งนานก็ไม่เจอ..."

"ข้าก็ไปในที่ ๆ ข้าควรจะไป..." เกริกฤทธิ์ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก "ฝากดูแลสวนดอกไม้นี้แทนข้าด้วยไอ้เทิด...ลาก่อน"

"พี่เกริก!!!! พี่เกริก!!!" แล้วเทิดศักดิ์ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก "โอ้ยยย!!! ฝันหรอกเหรอเนี่ย!!!"

หลังจากตื่นมาจากความฝัน ไอ้เทิดก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ แล้วแวะไปหาน้ำดื่มในตู้เย็นกินแก้กระหาย ระหว่างที่กำลังดื่มน้ำ หนุ่มใหญ่ก็เหลือบไปเห็นตู้พยาบาลที่ติดอยู่บนเพดาน ก็นึกสนใจเลยลองเปิดดูว่าข้างในมียาอะไรบ้าง



"อะไรวะ?" ไอ้เทิดถึงกับร่นคิ้ว เพราะในตู้พยาบาลมีขวดยาสีสันแปลก ๆ โดยบนฉลากมีรูปผู้ชายเปลือยท่อนบนกำลังขี่ม้าพร้อมกับภาษาจีนเขียนกำกับเอาไว้ ซึ่งแน่นอน คนการศึกษาน้อยอย่างเทิดศักดิ์ไม่มีวันอ่านออกแน่นอน "ยาอะไรเนี่ย? ฟุดฟิด ๆ"

ไอ้เทิดทดลองเปิดฝาขวด แล้วลองดม ก็พบว่ามันมีกลิ่นหอมคล้ายวิตามินซี

"ยาเสริมอาหารเหรอวะ? หรือว่าวิตามินซีเนี่ย?" ไอ้เทิดคิด "แหม่!!! นี่ซินะยาวิเศษที่พี่เกริกเคยพูดถึงสมัยมีชีวิต มีของดีแล้วไม่บอกนะพี่นะ!!"

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ไอ้เทิดก็เลยทดลองซัดยาเสริมอาหารนี้เข้าไปสักเม็ดเพื่อทดสอบ ก่อนกลับไปนอน

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป เทิดศักดิ์ที่พยายามข่มตานอน แต่ก็นอนไม่หลับ เพราะยาที่มันหยิบกินเข้าไปมันไม่ใช่วิตามินซีหรือยาเสริมอาหาร แต่มันเป็นยาปลุกเซ็กส์

"ยาอะไรวะเนี่ย!!!" ไอ้เทิดที่พยายามข่มตานอน แต่ก็นอนไม่หลับ เพราะไอ้น้องชายตรงเป้ากางเกงขนาด 7 นิ้ว กำลังชี้โด่กลางดึก "เชี่ย!! นี่มันยาอะไรของพี่วะ!!!"

ไอ้เกริกคงยังไม่รู้ ว่ายาที่มันพึ่งกินไปนั้น ไม่ใช่อาหารเสริม แต่เป็นยาปลุกเซ็กส์ ที่ไอ้เกริกสั่งไว้กินบำรุงกำลังเพื่อมีแรงไว้จัดหนักจัดเต็มกับสาว ๆ ในอาบอบนวด รวมไปถึงคุณหนูแพรวพรรณก่อนหน้านี้

"โอ้ยย!!! เชี่ย!!! นี่มันยาปลุกเซ็กส์นี่หว่า!!!!" เทิดศักดิ์ลุกขึ้นมองท่อนจรวดที่ตึงอยู่ตรงเป้ากางเกง  "แล้วกูจะทำไงเนี่ย?"

เทิดศักดิ์นอนงุ่นง่านพลิกตัวไปมา เพราะไม่รู้จะทำยังไง สุดท้ายพอคิดอะไรไม่ออก ไอ้เทิดเลยตัดสินใจล้วงกระปู๋ขึ้นมาสาวเล่นเพื่อรีดพิษสีขาวออก

"ซี้ดดดดด!!!! อูยยยย!!!" ไอ้เทิดร้องครางหลับตาปี๋ พลางนึกถึงภาพของคุณหนูแพรวพรรณคนสวย "คุณหนูแพรว คุณหนูแพรวของไอ้เทิด อูยยยยย!!!"

ไม่รู้เพราะฤทธิ์ยาหรือเพราะฤทธิ์ความหื่นของไอ้เทิด เลยทำให้การสำเร็จความใคร่ในครั้งนี้มันได้อารมณ์มากกว่าที่เคย จนทำให้ไอ้เทิดถึงกับร้องครางออกมา พร้อมกับครีมข้นสีขาวที่พุ่งออกมาเลอะหน้าท้องของมัน ก่อนที่ไอ้เทิดจะหยิบทิชชี่ตรงมุมโต๊ะไฟมาเช็ดทำความสะอาดแล้วนอน

แต่ว่าเรื่องมันไม่ง่ายแบบนั้น เพราะอีกไม่กี่นาทีต่อมา ท่อนเอ็นที่น่าจะเหี่ยวไปแล้วก็กลับมาผงาดอีกรอบ ทำเอาเทิดศักดิ์ถึงกับตกใจ

"เชี่ย!!! พี่เกริก!!! พี่ใช้ยาปลุกเซ็กส์เหรอเนี่ย?" ไอ้เทิดชะเง้อดูท่อนเอ็นที่กำลังตึงตรงเป้า แต่จะให้มันสำเร็จความใคร่อีกรอบก็คงไม่ไหวแล้ว สุดท้าย คนสวนของบ้านจารุศิริการกุลเลยตัดสินใจนอนในสภาพหำตุงแบบนี้ไปตลอดทั้งคืน

.......................................

"ยังแข็งอีกเหรอวะ?" ในวันรุ่งขึ้น เทิดศักดิ์ตื่นขึ้นมาก็พบว่าท่อนเอ็นของมันยังแข็งตัวอยู่ หนุ่มใหญ่ก็เลยลุกขึ้นไปอาบน้ำในสภาพแบบนั้น ดูเหมือนว่าท่อนเอ็นของมันยังแข็งไม่ยอมหดสักที ทำเอาไอ้เทิดถึงกับปวดหัว ไม่รู้จะทำยังไงดี ก็เลยลุกขึ้นไปหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบที่ระเบียงหลังห้อง พอสูบไปสักพัก ท่อนเอ็นที่แข็งตัวก็เริ่มหดตัวลง สร้างความยินดีให้กับตาเทิดเป็นอย่างมาก แกเลยขยี้ก้นบุหรี่กับที่เขี่ย ก่อนเดินไปหาข้าวเช้ากินที่โรงครัวจนอิ่มแล้วกลับไปทำงานต่อที่สวนดอกไม้หลังบ้านตามปกติ

คนสวนคนใหม่กวาดเศษใบไม้กิ่งหญ้าบนพื้นหินอ่อนและม้านั่งหิน ก่อนเหลือบไปเห็นท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดากำลังเดินขึ้นรถตู้เพื่อออกไปทำงาน โดยมีคุณหนูแพรวพรรณในชุดเดรสแขนกุดสีครีมโบกมืออยู่หน้าบ้าน

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ไอ้เทิดก็แอบชำเลืองมองคุณหนูคนเล็กของบ้านเช่นเคย เหมือนคุณหนูจะมีเซนต์ เลยหันกลับมาเห็นสายตาของไอ้เทิดที่กำลังแอบมองเธออยู่

"ชะอุ้ย!!!" เทิดศักดิ์รีบก้มหน้าก้มตาหนีสายตาของคุณหนูคนเล็กของบ้าน ในขณะที่แพรวพรรณ เหมือนนึกอะไรสนุก ๆ ออก ก็เลยเดินเอามือไขว้หลังมาที่สวนหลังบ้าน ตรงจุดที่นายเทิดกำลังกวาดเศษใบไม้และกิ่งไม้อยู่

"สวัสดีค่ะน้าเทิด..." แพรวพรรณเอ่ยปากทักทายคนสวนคนใหม่ของบ้านก่อน "จำหนูได้ไหมคะลุง?"

"จำได้ซิครับ..." ไอ้เทิดตอบ "โตเป็นสาวแล้วนะครับคุณหนู"

"ค่ะ..." คุณหนูแพรวพรรณยิ้ม "น้าเทิดมาทำงานแทนลุงเกริกใช่ไหมคะ? แล้วมาทำงานที่นี่นานหรือยัง? เป็นยังไงบ้าง? ปรับตัวได้หรือยังคะ?"

"ผมมาทำงานที่นี่ได้สักพักแล้วละครับ ก็ประมาณหนึ่งอาทิตย์ก่อนที่คุณหนูจะมา ชีวิตที่นี่ก็ดีครับผม ไม่วุ่นวายดี" ตาเทิดตอบ

"เหรอคะ? ดีจัง..." คุณหนูแพรวยิ้ม ก่อนหันหน้าเดินไปดูสวนดอกไม้พร้อมกับเอามือไขว้หลัง "สมัยที่ลุงเกริกยังมีชีวิต ลุงเกริกดูแลสวนดอกไม้แห่งนี้เป็นอย่างดีเลยนะคะ แกรดน้ำพรวนดิน กำจัดวัชพืชอยู่ไม่เคยขาด เสียดายจริง ๆ ที่ลุงเกริกมาด่วนจากไปซะก่อน..."

"ครับคุณหนู ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกันครับ..." เทิดศักดิ์ถึงกับกลืนน้ำลายดังเอื้อก เมื่อได้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของคุณหนูแพรวแบบชัด ๆ เต็มสองตา อวบอัดเหลือเกิน คุณหนูแพรว "อูยยย..."



พอจิตเริ่มคิดเรื่องอกุศล เลยทำให้ท่อนเอ็นอุ่น ๆ ของไอ้เทิดเกิดผงกหัวทักทายโดยอัตโนมัติ พอรู้สึกตัวอีกที หนอนชาเขียวที่นอนสงบนิ่งก็กลับมาผงาดเป็นมังกรฟ้าขนาด 7 นิ้วทักทายคุณหนูแพรวที่ยังหันหลังอยู่แบบนั้น

"มาแข็งตัวอะไรตอนนี้เนี่ย!!!" ตาเทิดคิดในใจ ก่อนที่คุณหนูแพรวพรรณจะหันกลับมา "อุ้ย!!!"

"น้าเทิดคะ? อ่าว?" แพรวพรรณที่หันกลับมาจะถามเรื่องอะไรบางอย่าง พอเห็นตาเทิดรีบหันหลังใส่ก็นึกแปลกใจ "เป็นอะไรหรือเปล่าคะน้าเทิด?"

"ป่ะ ป่ะ เปล่าครับคุณหนู..." เทิดศักดิ์ตอบ "พอดีผมจะเอาไม้กวาดไปเก็บน่ะครับ"

"เหรอคะ?" แพรวพรรณร่นคิ้วพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก พลางเหลือบไปเห็นเศษใบไม้ที่ยังกองอยู่เต็มพื้น "น้าเทิดแน่ใจแล้วเหรอคะว่ากวาดเสร็จแล้ว"

"เอ้ย!!!! ขอโทษครับคุณหนู!!!" ตาเทิดถึงกับตกใจ ตื่นเต้นจนพูดผิดพูดถูก ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ที่ทำให้คนอย่างไอ้เทิดต้องมาเสียอาการกับเด็กสาวรุ่นราวคราวลูกอย่างคุณหนูแพรว ทั้ง ๆ ที่คนอย่างไอ้เทิดก็เคยผ่านผู้หญิงมาแล้วไม่น้อย

"ว่าแต่น้าเทิดเป็นอะไรหรือเปล่าคะ? ทำไมไม่หันหน้ามาคุยกับแพรว?" แพรวพรรณถาม "น้าเทิด? น้าเทิดคะ? น้าเป็นอะไรหรือเปล่า?"

"น้าไม่เป็นอะไรครับ!!! เดี๋ยวน้าขอตัวกวาดเศษใบไม้กิ่งไม้ต่อนะครับคุณหนู!!" เทิดศักดิ์รู้ดีว่า ถ้าเกิดหันหน้าไปตอนนี้ มีหวังคุณหนูแพรวต้องเห็นแน่ว่าตรงเป้ากางเกงขาก๊วยของมันกำลังตุงตรงเป้า

แพรวพรรณพอเห็นแบบนี้ ก็ไม่รู้จะพูดอะไร คุณหนูคนเล็กของบ้านจารุศิริการกุลก็เลยเดินจากไป ปล่อยให้ตาเทิดยืนกวาดเศษใบไม้กิ่งไม้ไปตามลำพัง

"เฮ้อ!!! เกือบไปแล้วไหมกู!!" เทิดศักดิ์เหลือบมองเป้ากางเกงที่ยังตุง พลางนึกสงสัยว่ายาปลุกเซ็กสที่กินไปยังไม่ยอมหมดฤทธิ์อีกหรือไง แต่ว่าก็ยังมีอีกเรื่องที่ยังอดสงสัยไม่ได้ก็คือ ตาเกริกแกกินยาปลุกเซ็กส์เพื่อไปล่อกับใคร ในเมื่อป้าจวงเมียของแกก็เสียชีวิตไปแล้ว

เท่าที่รู้จักกัน หลังจากป้าจวงเมียของตาเกริกเสียชีวิต ตาเกริกก็ไม่ยอมมีเมียใหม่ บางครั้งแกก็ชวนไอ้เทิด คนสวนรุ่นน้องไปเที่ยวผู้หญิงบ้างตามภาษาผู้ชายโสด จนพักหลัง ก่อนที่ตาเกริกจะเสียชีวิต แกก็ไม่ได้ชวนไอ้เทิดไปเที่ยวผู้หญิงอีกเลย

มันเป็นข้อสันนิษฐานของคนที่มีการศึกษาน้อยอย่างไอ้เทิด พี่เกริกก็เป็นผู้ชาย เมียแกตายตั้งแต่อายุยังไม่เท่าไร ก็ไม่น่าจะแปลกใจหรอกที่แกจะออกไปหาของกินนอกบ้าน เพียงแต่ ด้วยนิสัยของแก แกมักจะไปเที่ยวผู้หญิงนาน ๆ ครั้ง แล้วเพราะเหตุใด แกต้องซื้อยาปลุกเซ็กส์มากินด้วย บางสมรรถนะทางเพศของแกเริ่มเสื่อมตาอายุขัย แต่คำถามที่ยังค้างคาใจของไอ้เทิดก็คือ

...พี่เกริกแกกินยาปลุกเซ็กส์เพื่อไปซื้อกินนอกบ้านอย่างเดียว หรือว่าจะไปแอบแซ่บกันสาวคนไหนภายในบ้านหรือเปล่า? นั่นเป็นคำถามที่ไอ้เทิด คนสวนรุ่นน้องยังหาคำตอบไม่ได้จนถึงตอนนี้

.................................

หลังจากทำงานในสวนดอกไม้ ไม่ว่าจะเป็นการกวาดเศษใบไม้กิ่งไม้ หรือการรดน้ำพรวนดิน พอถึงเวลาตาเทิดก็ไปหาข้าวเที่ยงกินที่ห้องครัว โดยเมนูในวันนั้นก็คือ ผัดกระเพราหมู แกงจืดเต้าหู้ไข่ ไอ้เทิดตักกับข้าวใส่จานไปนั่งกินริมระเบียงด้านนอกอย่างเอร็ดอร่อย

ระหว่างที่กำลังนั่งกินข้าว ไอ้เทิดก็เหลือบไปเห็นคุณหนูแพรวพรรณในชุดเสื้อยืดคอกลม กางเกงยีนส์เข้ารูปสีกรมเท่า สวมรองเท้าส้นสูงสีขาว พร้อมกับสะพายกระเป๋าหนังสีดำเดินออกมาจากบ้านไปที่โรงจอดรถ โดยคุณหนูแพรวพรรณได้ขับรถ Toyota Camry คันเก่าที่พ่อของเธอทิ้งเอาไว้ให้ เผื่อเอาไว้ว่าสมาชิกภายในครอบครัวคนใดมีธุระจะได้ใช้รถคันนี้ได้

"มองอะไรพี่เทิด?" ขวัญฤทัย หนึ่งในสาวคนใช้ของบ้านจารุศิริการกุล ที่เดินถือจานกับข้าวออกมาจากห้องครัว เอ่ยปากถามไอ้เทิดที่มองรถของคุณหนูแพรวแล่นออกไป

"เปล่า? ข้าแค่สงสัยว่าคุณหนูแพรวจะไปไหน?" ไอ้เทิดตอบขณะตักข้าวใส่ปาก

"คงขับรถเที่ยวเล่นในเมืองตามภาษาคนขี้เบื่อนั่นแหละพี่!!!" ขวัญฤทัยตอบ "ให้อยู่บ้านคนเดียว พี่สาวก็อยู่กรุงเทพ คุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน คุณหนูแพรวคงเหงาแหละ"

"อืม..." เทิดศักดิ์เคี้ยวข้าวอย่างเอร็ดอร่อย "ใครผัดกระเพราเนี่ย อร่อยจัง!!!"

"ชั้นเองแหละพี่!!!" ขวัญฤทัยยิ้ม "พี่เทิดชอบป่ะละ? เอาไว้วันหลังชั้นทำให้พี่กินอีกนะ"

"อืม..." เทิดศักดิ์พยักหน้า ส่วนขวัญฤทัยหรือที่ใครต่อใครภายในบ้านเรียกว่าพี่ขวัญ ก็ยิ้มหวานให้ไอ้เทิด สำหรับขวัญฤทัยแล้ว เธอเป็นสาวใหญ่วัย 40 ปี เคยมีผัวมาก่อน แต่ปัจจุบันเลิกกันไปแล้วเพราะผัวของเธอติดคุกในข้อหาแอบลักลอบค้ายาเสพติด ตอนแรกท่านวิทยากับคุณหญิงพนิดาก็คิดว่าจะไล่เธอออกจากการเป็นคนรับใช้ เพราะไม่อยากให้มีเรื่องเสื่อมเสียเกิดขึ้นภายในบ้านของตัวเอง แต่สุดท้ายทั้งสองคนก็ใจอ่อนและยังเลี้ยงดูขวัญฤทัย เนื่องจากเธอมีภาระต้องสงเสียเงินให้ลูก ๆ ที่บ้านนอกในภาคอีสานได้ร่ำเรียน

แน่นอน สายตาที่พี่ขวัญหรือนังขวัญมองมาที่ไอ้เทิด มันเป็นสายตาที่ส่อไปในเชิงชู้สาว แต่คนอย่างไอ้เทิดไม่ได้สนใจนังขวัญ เพราะนังขวัญไม่ใช่แนวของมัน

"เอาละ ข้าอิ่มละ..." หลังจากกินข้าวเสร็จ เทิดศักดิ์ก็หยิบจานข้าวขึ้นมาจะไปล้าง แต่ถูกขวัญฤทัยห้ามเอาไว้

"พี่เทิด!!! ไม่ต้อง!!! อยู่เฉย ๆ เดี๋ยวขวัญจัดให้เอง!!" ขวัญฤทัยพูดจาสองแง่สองง่าม "เดี๋ยวขวัญล้างให้เองพี่เทิด พี่กลับไปทำงานเถอะ"

"ขอบใจจ๊ะ เออขวัญ ข้าวเย็นพี่ไม่กินนะ ไม่ต้องเผื่อ" ไอ้เทิดยิ้มขอบคุณนังขวัญ ก่อนเดินจากไป แน่นอน คนอย่างไอ้เทิดก็รู้ดีว่านังขวัญคิดยังไง แต่เพราะไม่อยากก่อเรื่องให้ท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดาต้องวุ่นวายใจ ไอ้เทิดเลยไม่ขอเกินเลยความสัมพันธ์กับนังขวัญไปมากกว่าคำว่าเพื่อนร่วมงาน

หลังจากกินข้าวเสร็จ ไอ้เทิดก็เดินไปที่มุมหลังห้อง เพื่อหาที่สูบบุหรี่ ความจริงแล้วคนในบ้านจารุศิริการกุลมีกฎข้อห้ามไม่ให้สูบบุหรี่ภายในบ้าน ถ้าใครจะสูบ ต้องไปสูบในที่ลับตาคน และห้ามทิ้งก้นบุหรี่ลงท่อระบายน้ำโดยเด็ดขาด

"ซี้ดดดด!!!" พออัดควันเข้าปอดจนหนำใจแล้ว เทิดศักดิ์ก็ขยี้ก้นบุหรี่กับที่เขี่ย ก่อนเดินออกมาทำงานที่เหลือในสวนดอกไม้หลังบ้านจารุศิริการกุลต่อ พองานเสร็จเรียบร้อย ไอ้เทิดก็ไปหาเปลนอนที่ผูกติดกับเสา ที่ครั้งหนึ่งตาเกริกเคยใช้เป็นมุมพักผ่อนยามว่าง ในสวนดอกไม้ในช่วงบ่ายเพื่อนอนพักผ่อน

.................................

"เฮ้อ!!! ใกล้จะสี่โมงเย็นแล้วเหรอวะ?" ไอ้เทิดลืมตาตื่นก่อนลุกขึ้นมาจาเปล ตอนนี้เป็นเวลาสี่โมงเย็นแล้ว โดยงานในช่วงบ่ายของแกคือการนำเศษวัชพืชที่ได้ไปทำปุ๋ยหมักที่หลังสวนดอกไม้ของบ้านจารุศิริการกุล

เทิดศักดิ์เดินถือกระบุงที่เต็มไปด้วยเศษใบไม้และกิ่งไม้เทลงไปในหลุม พร้อมกับเทปุ๋ยเคมีแล้วใช้จอบคลุกเคล้าสวนผสมให้เข้ากัน หลังจากที่งานเสร็จแล้ว ไอ้เทิดก็เดินกลับไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำแต่งตัว

พออาบน้ำเสร็จก็ตามฟอร์ม ไอ้เทิดในสภาพเปลือยท่อนบน ด้านล่างมีเพียงแค่ผ้าขาวม้าลายขาวแดงเดินถือที่เขี่ยบุหรี่ออกมา ก่อนจุดบุหรี่สูบทำลายปอดแก้เซ็งไปตามเรื่อย

ควันสีขาวลอยอ้อยอิ่งขึ้นไปบนอากาศ จะว่าไปชีวิตคนสวนของบ้านจารุศิริการกุลนี่โคตรสบายเลย ทำงานที่ได้รับมอบหมาย ถึงเวลากินข้าว อาบน้ำนอน ไม่แปลกใจเลยที่ตาเกริกจะทำงานเป็นคนสวนที่บ้านหลังนี้จนสิ้นอายุขัย

"พี่เกริก? ผมถามพี่จริง ๆ นะ พี่เป็นคนสวนบ้านคุณผู้ชาย พี่ไม่เบื่อบ้างเหรอ?" เทิดศักดิ์นึกถึงภาพในอดีต สมัยที่เกริกฤทธิ์ยังมีชีวิตอยู่

"ก็มีบ้าง แต่ข้าก็พออยู่ได้ มันก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เอ็งคิดหรอกไอ้เทิด" ตาเกริกตอบ "เอ็งแค่ทำงานที่เอ็งได้รับมอบหมายไป ถึงเวลาก็ไปกินข้าว อาบน้ำนอน เงินเดือนก็ได้ ข้าว่าชีวิตแบบนี้แม่งโคตรสบายเลย"

แล้วก็เป็นอย่างที่ตาเกริกเคยพูดเอาไว้จริง ๆ เพราะชีวิตคนสวนของบ้านจารุศิริการกุลนั้นโคตรสบาย ขอเพียงแค่คุณต้องทำตามเงื่อนไขของบ้านหลังนี้ได้ เพียงเท่านี้คุณก็จะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข มีที่พักอย่างดี มีอาหารการกินครบครัน มีเงินเดือนให้ อยู่ที่บ้านหลังนี้แทบไม่ต้องใช้เงินเลยก็ว่าได้ ไม่แปลกใจเลยที่ตาเกริกจะมีเงินส่งเสียลูก ๆ ให้เรียนถึงระดับปริญญาตรีได้

พอสูบบุหรี่เสร็จ ในตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาเย็น ไอ้เทิดก็ไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยเปิดห้องดูโทรทัศน์แก้เซ็งไปตามเรื่อง ท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดาวันนี้มีธุระด่วนที่กรุงเทพ กว่าจะกลับมาก็วันมะรืน เลยทำให้บ้านจารุศิริการกุลมีแต่คนใช้อาศัยอยู่เต็มไปหมด ส่วนคุณหนูแพรวพรรณ เธอขับรถออกไปด้านนอกตั้งแต่ช่วงเที่ยง จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่กลับมา

ไอ้เทิดดูโทรทัศน์ไปตามเรื่อง จนเวลาล่วงเลยถึงช่วงห้าทุ่ม ที่พวกคนใช้ภายในบ้านน่าจะนอนหลับกันหมดแล้ว ก็นึกอยากสูบบุหรี่ มันก็เลยหยิบซองบุหรี่ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงแล้วเดินเปิดประตูออกมา ในจังหวะที่กำลังเดินออกมา เทิดศักดิ์ก็เหลือบไปเห็นคุณหนูแพรวพรรณในสภาพเมาแอ๋นั่งอยู่ตรงม้านั่งหินในสวนดอกไม้หลังบ้าน

"คุณหนู?" ไอ้เทิดถึงกับผงะ เพราะตอนแรกนึกว่าเป็นผี พอสังเกตดี ๆ ก็พบว่านั่นไม่ใช่ผีสางนางไม้หรือนางตะเคียนที่ไหน แต่เป็นคุณหนูแพรวพรรณ ที่พึ่งกลับมาถึงบ้าน "คุณหนูมานั่งทำอะไรที่สวนหลังบ้านตอนดึก ๆ ครับเนี่ย?"

"ทำไมจะนั่งไม่ได้..." คุณหนูแพรวพรรณในสภาพเมาแอ๋ถือกระป๋องเบียร์ขึ้นมาซดแก้อยาก ทำเอาไอ้เทิดถึงกับตกใจ ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่าคุณหนูแพรวพรรณคนสวยจะกลายเป็นนังลำยองขี้เมาแบบนี้ไม่ได้ "ที่นี่คือบ้านของชั้น ทำไมชั้นจะนั่งไม่ได้!!!! ตาเทิด!!!"

แล้วคุณหนูขี้เมาแอ๊บแตกก็ลุกขึ้นเดินสะเปะสะปะเข้ามาหาไอ้เทิดที่กำลังยืนทำหน้าเลอหลา อะไรกันวะเนี่ย? คุณหนูแพรวเมา นี่ถ้าคุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงมาเห็นเข้านี่งานหยาบเลยนะ!!"

"คุณหนูครับ คุณหนูเมาแล้วนะครับ รีบขึ้นไปอาบน้ำนอนเถอะครับคุณหนู เดี๋ยวถ้าใครมาเห็นเข้ามันจะไม่งามนะครับ!!" ไอ้เทิดเอ่ยปากเตือนคุณหนูแพรวพรรณด้วยความหวังดี

"ชั้นเห็นนายแอบมองชั้นตลอดเวลาเลย นายเทิด..." แพรวพรรณยิ้มแก้มแดงระเรือ "นายว่าชั้นสวยหรือเปล่า? ห๊ะ? นายว่าชั้นสวยหรือเปล่า?"

 

ตัวอย่างตอนต่อไป


ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่า คุณหนูแพรวพรรณที่ดูน่ารักสดใสคนนั้น จะร้อนแรงได้ถึงขนาดนี้

"โอ้ยยย!!! อ๊า!!!! อืออออ!!!! ซี้ดดดดด!!!" แพรวพรรณนอนแก้ผ้าถ่างขาให้ตาเทิดได้กระหนำซอยอย่างเมามันส์ ใครจะไปคิดว่าอยู่ดี ๆ นางอัปสรสวรรค์จะเกิดเบื่อหน่ายเทวดาแล้วโน้มลงมาพลีกายให้ยาจกได้ลิ้มลองเนื้อนวลนาง

"อูยยย!!! คับแน่นเหลือเกินครับ!!! หีคุณหนูมันคับแน่น ตอดรัดดีจริง ๆ เลย!!!" ไอ้เทิดซูดปากเกร็งตูดกระเด้าซอยหีคับ ๆ ของแพรวพรรณ พลางเอื้อมมือแหวกขนหมอยดำ ๆ ของคุณหนูคนสวยก่อนใช้นิ้วมือแหวกกลีบเนื้อสาวที่เปียกแฉะแล้วใช้นิ้วโป้งบี้ไปที่เม็ดแตดเพื่อเสริมสร้างความเสียวให้คุณหนูคนสวย

ในคืนนั้น แพรวพรรณและตาเทิดจัดหนักจัดเต็มกันชนิดไม่มีใครยอมใคร แพรวพรรณติดใจในความอึด ถึก ทน ของไอ้เทิด จนถึงขนาดร้องขอขึ้นทำให้เอง

ส่วนไอ้เทิดได้ฟังก็แปลกใจมาก ทำไมคุณหนูแพรวพรรณถึงได้ร่านขนาดนี้ มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ? บางทีตอนที่คุณหนูแพรวเรียนอยู่เมืองนอก เธอคงเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับหนุ่มฝรั่งมาบ้าง แต่พอเสร็จกิจแล้วก็แยกย้าย ไม่มีพันธะผูกพัน เหมือนคนที่คนสมัยนี้เรียกประสบการณ์แบบนี้ว่า 'One Night Stand' นั่นแหละ

 

จะเรียบร้อยนายเทิดใหมนะ

คือถ้ามี 3P สองพี่น้องกับลุงพลนี่คือฉากในฝันเลยนะครับ
และข่าวดีจากผู้ประพันธ์ 3P ของลุงพลกะพริตตี้ร้อนเงินและคู่ขาที่ร้อนแรงของลุงพรุ่งนี้จะออกไปซื้อทิชชูมาไว้สักกล่องก่อนครับ

ไอ้เทิดหมดแรงเจอคุณหนูแพรวพรรณดูดหมดตัวแน่ๆ

อยู่ๆก้อคิดถึงลุงพลมาเลย ถ้าไม่3p กะเทิด เปลี่ยนมากะลุงพลก้อได้คับ

เทิดจะใช้ยากับตัวเองหรือให้แพรวพรรณกินนะ

ตาเทิดแอบมองคุณหนูแพรวพรรณเพลินจนหมอพลอยมาเจอดีนะที่เอาตัวรอดไปได้ ว่าแต่คุณหนูแพรวพรรณเมามาแบบนี้สงสัยว่าจะคิดถึงตาเกริก เลยมีอารมณ์เพศถึงได้มาไล่ถามตาเทิดว่าตัวเองสวยไหม  แบบนี้มีหวังตาเทิดไม่พ้นมือคุณหนู แพรวพรรณแน่ๆเลย....อิอิ
อันที่จริง....อยากให้มี3พีระหว่างสองสาวพี่น้องกับตาเทิดมากกว่านะครับ....อิอิ

คุณหนูแพรวพรรณไม่เดียงสาอย่างที่คิด

ตาเทิดจะได้สานต่อคุณหนูแพรวจากตาเกริกยังงัยนะ

ไก้เพิ่มประสบกามอีกแน่น้องแพรว ตาเทิดจัดเลย

ตาเทิดรอไรคุณหนูมาหาถึงที่แล้ว

หนูแพรวไม่ได้ไร้เดียงสานะคร้าบบบบ

เทิดเจอทีเด็ดแล้ว

ของดี

ร้ายเดียงสาาาาาา