🧡 XONLY 🧡

ลุ้นบทของ อุ๊กับลุงก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากัน 555

มีเหยื่อมาให้ลุงพลเรื่อย

น้องอุ๊ใจอ่อนแล้ว

น้องอุ๊ปากร้ายแต่มีใจรักนะ

รักลุงสะแล้วอุ๊

เร้าใจจริงๆ

บานฉ่ำกลับหออีกแล้วสาวอุ๊

 

อ้างจาก: nato87 เมื่อ กุมภาพันธ์ 11, 2020, 02:26:01 หลังเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนาน กลับมาอีกครั้งกับตอนใหม่ล่าสุด จากผลโหวตของพี่กรกับน้องเค้กเมื่อตอนที่แล้ว มันทำให้ผมรู้สึกว่าพวกคุณนี่นะ 5555+

รอดูแล้วกันกับคำเฉลยความสัมพันธ์ระหว่างพี่กรกับน้องเค้กในอนาคตอันใกล้ คำตอบนี้จะทำให้แฟน ๆ เกมรักเสียงแตกเป็นสองฝั่งแน่นอน

กลับมาที่ตอนนี้ แนนนี่ เริ่มมีบทแล้วนะครับ มาติดตามกันว่าเธอจะทำยังไงต่อไป เพื่อให้ได้เงินไปใช้หนี้นอกระบบของพ่อแม่ที่ขอนแก่น แล้วก็ฉากเลิฟซีนของลุงพลและน้องอุ๊ ซึ่งยังมีต่อนะครับ ในตอนที่ 3.5 ที่สานต่อความหวาน ความอีโรติกของลุงพลและน้องอุ๊ให้ฟินน์กว่าที่เคย

ความเดิมจากตอนที่แล้ว

อ้างถึงทางฝั่งลุงพล ที่เดินมาตรวจตราความเรียบร้อยภายในร้านค้าของตัวเอง โดยแกตั้งใจว่าเดี๋ยวจะขับรถออกไปตลาดเพื่อซื้อข้าวของเพื่อเตรียมทำน้ำเต้าหู้ขายในวันพรุ่งนี้ ระหว่างที่กำลังจะเดินกลับไปขึ้นรถปิคอัพที่จอดอยู่ด้านนอก ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา

"ใครโทรมาเนี่ย? เบอร์ไม่เห็นคุ้นเลย?" ลุงพลหรี่ตามองเบอร์โทรศัพท์แปลกหน้า ก่อนกดรับสาย "ฮัลโหล? นั่นใครครับ?"

"ลุงพล นี่อุ๊เอง" ที่แท้เป็นหทัยรัตน์สาวน้อยเจ้าปัญหาที่โทรมา "ลุงพลทำแบบนี้ คิดว่าตัวเองเป็นใครอ่ะ?"

"ลุงทำอะไรอีกละจ๊ะน้องอุ๊?" ลุงพลเหลือบมองซ้ายขวา พอเห็นว่าท่าทางไม่ค่อยดี ก็เลยตัดสินใจเดินออกมาจากโรงอาหารไปหามุมสงบเพื่อเจรจากับคนงามจากโพธาราม

"ลุงซื้อมือถือมาให้หนูทำไม?" หทัยรัตน์ถาม "ลุงคิดว่าทำแบบนี้แล้วหนูจะรักลุงเหรอ?"

"ลุงไม่ได้สนใจหรอกว่าอุ๊จะรักลุงหรือไม่รัก แต่ขอแค่อย่าเกลียดลุงก็พอ" ลุงพลสารภาพ "เป็นไงบ้าง? มือถือใหม่ที่ลุงซื้อมาให้ หนูชอบไหมจ๊ะ?"

"ลุงอยู่ไหน หนูจะเอามือถือไปคืนลุง" ยัยอุ๊ตอบ

"อุ๊ ลุงซื้อมือถือให้อุ๊เป็นของขวัญนะ ก็ลุงเห็นมือถืออันเก่ามันตกพื้นหน้าจอแตก" ลุงพลพยายามอ้อนสาวรุ่นหลาน "อุ๊เก็บไว้ใช้เถอะนะ"

"ถามจริง ๆ นะลุง ลุงต้องการอะไรจากหนูกันแน่?" ยัยอุ๊ถามแบบตรงไปตรงมา "ลุงจะมาจองเวรอะไรหนูนักหนา ห๊า!!!"

"ฟังนะจ๊ะน้องอุ๊ ลุงไม่ได้คิดร้ายกับอุ๊ ที่ผ่านมาเราอาจเริ่มต้นไม่สวยเท่าไร แต่ลุงเคยบอกแล้วไงว่าจากนี้ไป ลุงอยากให้เราสองคนหันมาคุยกันดี ๆ บ้าง ลุงไม่ได้คิดร้ายกับน้องอุ๊เลยแม้แต่น้อยนะ"

"หนูไม่เชื่อลุงหรอก? ลุงมันคนเจ้าเล่ห์ ตลบตะแลง ไว้ใจไม่ได้ แล้วก็บ้ากามด้วย!!!" ยัยอุ๊ตอบ "เอาเป็นว่ามือถือที่ลุงซื้ออ่ะ หนูจะเอาไปคืนลุงนะ ลุงอยู่ไหน เดี๋ยวหนูไปหา"

ไอ้คำว่า 'หนูไปหา' จากปากของน้องอุ๊นี่มันยังไงอยู่นะ ลุงพลก็เลยแกล้งตอบไป เผื่อว่าจะมีอะไรสนุก ๆ ให้ทำ

"ลุงอยู่ในโรงอาหาร กำลังมาตรวจร้าน เดี๋ยวลุงจะไปข้างนอก อุ๊จะไปกับลุงด้วยไหม?" ลุงพลถาม

"ไปบ้าอะไร!!! หนูจะเอามือถือไปคืนลุงเฉย ๆ ต่างหาก!!!" ยัยอุ๊ตอบ "แต่ว่าลุงจะไปตอนไหนอ่ะ หนูมีเรียนช่วงบ่าย"

"เลิกเรียนค่อยมาหาลุงก็ได้จ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลยิ้ม เอาละเว้ย จะได้สนุกกับน้องอุ๊ละมั้งเนี่ย "เดี๋ยวลุงต้องไปซื้อของก่อน แล้วเดี๋ยวลุงจะกลับมาเอาของใส่ตู้เย็นตอนเย็น แล้วอุ๊ค่อยมาหาลุงตอนนั้นก็ได้นะ"

"ก็ได้" หทัยรัตน์กดวางสายไป ส่วนลุงพลก็ยิ้มแป้นหน้าบาน เอาละเว้ย จะได้ครอบครองดวงใจของหทัยรัตน์อีกแล้วละซิ

ว่าแล้วลุงพลก็เลยเดินกลับออกไปเพื่อขับรถไปซื้อของที่ตลาด เพื่อเตรียมเอาของมาเก็บไว้ที่ตู้เย็นหลังร้านเอาไว้ขายน้ำเต้าหู้วันพรุ่งนี้

อ้างถึง
"จะพาหนูไปไหน?" หทัยรัตน์เอากล่องมือถือวางบนหน้าตกแล้วกอดอก ทำหน้าบึ้งใส่ลุงพล

"พาอุ๊ไปปรับทัศนคติไงจ๊ะ" ลุงพลยิ้มให้น้องอุ๊ "อุ๊จ๋า เดี๋ยวถึงป้อมยาม อุ๊มอบ ๆ ต่ำ ๆ หน่อยนะ เดี๋ยวยามหน้าป้อมมันเห็นเราสองคนมันจะแย่"

"ลุงนี่วุ่นวายจัง!!"ถึงจะบ่น แต่ยัยอุ๊ก็ทำตามอย่างว่าง่าย สาวน้อยจากโพธารามมอบต่ำลงเพื่อให้พ้นระยะสายตาของยามตรงป้อม พอลุงพลขับรถพ้นวิทยาลัยพยาบาลไป ยัยอุ๊ก็ลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับคู่ปรับวัยดึกต่อ "ตกลงจะเอายังไงกับอุ๊?"

"ก็พาไปหาข้าวเย็นกิน" ลุงพลตอบ "อุ๊หิวหรือยัง? อยากกินอะไรบอกลุงได้นะ เดี๋ยวลุงเลี้ยง"

"ลุงนี่ทำตัวเหมือนเสี่ยแก่ ๆ ชอบเลี้ยงเด็กเลยนะ?" ยัยอุ๊หรี่ตามองลุงพล "คิดว่าหนูจะง่ายเหรอลุง? มีปัญญาเลี้ยงหนูเหรอ?"

"ก็ถ้ามันจะทำให้อุ๊มีความสุขและยิ้มได้ ลุงก็พอใจแล้ว" ลุงพลตอบ "ลุงพลรักน้องอุ๊นะ"

พอเจอลุงพลบอกรักแบบนี้ ก็ทำเอายัยอุ๊ถึงกับเผลอยิ้มด้วยความเขินไม่ได้ ตาเฒ่าสุดหื่นแอบเหลือบไปเห็นยัยอุ๊กำลังนั่งเสียอาการ สังเกตได้จากมือที่จิกเกร็งตรงหน้าตัก

"ใจเย็น ๆ จ๊ะน้องอุ๊ เดี๋ยวเล็บก็ทะลุเข้าไปในเนื้อหรอก" ลุงพลเอ่ยปากแซว

"ลุงนี่พูดมากจัง!!!" ยัยอุ๊ทำหน้าดุใส่ลุงพล "เอาเป็นว่าไม่ต้องมาทำฟอร์มคนแก่ใจดีหรอก ถ้าลุงต้องการเรื่องอย่างว่า ก็พาไปละกัน"

"หือ...อุ๊พูดจริงเหรอ?" ลุงพลหันไปถามยัยอุ๊เพื่อความแน่ใจ นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่อุ๊เสนออะไรแบบนี้

"ก็ถ้าลุงต้องการแบบนั้น" ยัยอุ๊ตอบ "อุ๊ให้ก็ได้...."

น้ำเสียงสูงแปดหลอดของยัยอุ๊เริ่มอ่อนลง จนลุงพลสังเกตได้ สาวน้อยจากโพธารามมองไปตรงกระจกแก้เขิน ความจริงแล้วเธอเองก็รู้ตัวดีว่าแอบมีใจให้ลุงพลอยู่เหมือนกัน แต่เพียงแค่ทำฟอร์มจัดไปแบบนั้น เพราะยังวางตัวไม่ถูก

สุดท้ายลุงพลก็เลยขับรถพาน้องอุ๊ไปโรงแรมม่านรูด เพื่อใช้เป็นสังเวียนเกมรักต่างวัยระหว่างแกและสาวอุ๊ พอจอดรถเสร็จ ลุงพลก็จูงน้องอุ๊เข้าไปในห้องนอน ทั้งคู่อาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย โดยลุงพลเป็นคนเข้าไปอาบน้ำก่อน ตามด้วยน้องอุ๊ ระหว่างรอน้องอุ๊ ลุงพลก็ชงกาแฟกินแก้เซ็งไปพร้อม ๆ กับเปิดโทรทัศน์ดู

พอน้องอุ๊เปิดประตูห้องน้ำมาพร้อมกับผ้าขนหนูสีขาว ก็ทำเอาลุงพลมองตาค้าง สาวอุ๊ทำหน้ายี้ใส่ลุงพลด้วยความหมั่นไส้ ก่อนเดินไปที่โต๊ะแป้งเพื่อเอาไดร์มาเป่าผมให้แห้ง

ในจังหวะนั้น ลุงพลทนไม่ไหวแล้ว ก็เลยรีบลุกขึ้นนจนผ้าขนหนูหลุดจากเอว จนเผยให้เห็นหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเวอร์ชั่นอัพเกรด 8.5 ที่กำลังผงาด ส่วนน้องอุ๊ก็รีบหันมาด้วยความตกใจที่กำลังจะถูกลุงพลคลุกวงใน

"ลุงพล!!! เดี๋ยว!!! ไม่เอา!!! อย่าพึ่ง!!!" สาวอุ๊พยายามร้องห้าม แต่สุดท้ายก็ไม่อาจต้านทานแรงราคะของลุงพลได้ คนงามจากโพธารามโดนคนหื่นจากแก่งคอยแกะผ้าขนหนูเพื่อปลุกปล้ำ ขยำนมแล้วจกหกจนแฉะ ก่อนพาร่างอันอ่อนระทวยของหทัยรัตน์วางบนเตียงนอนที่แสนนุ่ม

"ลุงพล..." หทัยรัตน์เสียงอ่อนเสียงหวานขณะกำลังถูกลุงพลทับร่างอยู่ด้านบน "ทำเบา ๆ หน่อยนะลุง พรุ่งนี้หนูมีเรียนแต่เช้า"

"จ๊ะ" ลุงพลตอบก่อนโน้มตัวซุกไซ้ซอกคอของยัยอุ๊ที่หลับตาพริ้ม พอเห็นอุ๊เริ่มเคลิ้ม ลุงพลก็เลยจับน้องอุ๊พลิกคว่ำ คนงามจากโพธารามที่ปกติเป็นคนดื้อดึงยอมโอนอ่อนผ่อนตามที่ลุงพลต้องการอย่างง่ายดาย ตอนนี้แม่เสือสาวจากจังหวัดราชบุรีกลายเป็นแมวน้อยแสนเชื่องในอุ้มมือของมนุษย์ลุงสุดเซ็กส์

"น้องอุ๊หุ่นดีมากเลยรู้ไหม?" ลุงพลยิ้มหวาน พลางโน้มตัวจูบที่แผ่นหลังเปลือยเปล่าของหทัยรัตน์ด้วยความสุข กลิ่นสบู่ที่ติดตรงเรือนกายของหทัยรัตน์ช่างหอมหวานเหลือเกิน

"หุ่นดีแล้วชอบไหมล่ะ?" น้องอุ๊ที่นอนคว่ำหน้าอยู่หันไปมองลุงพล

"ชอบมากซิจ๊ะ ชอบมากด้วย" ลุงพลตอบ

"ชอบส่วนไหนของหนูมากที่สุด" หทัยรัตน์ถามต่อ

ลุงพลไม่ตอบ แกโน้มตัวลงต่ำเพื่อประทับรอยจูบตรงแก้มก้นเปลือยเปล่าของหทัยรัตน์ ก่อนทำการโลมเลียตรงร่องก้นของสาวน้อยจากโพธาราม จนร่างบางหัวเราะคิกคักด้วยความจั๊กกะจี๊

"ลุงพล!!! ลุงนี่ทะลึ่งจริง ๆ ไม่แปลกใจเลยที่เพื่อน ๆ กับน้อง ๆ ของหนูถึงชอบลุง" หทัยรัตน์เอ่ยปาก

"แล้วหนูล่ะ หนูรักหรือชอบลุงบ้างไหม?" ลุงพลถามอย่างตรงไปตรงมา "ว่าไงจ๊ะ"

###############

ลุงพลกดแผ่นหลังของน้องอุ๊ลงไป เพื่อให้เด็กสาวนอนคว่ำกับเตียงนอนสีขาว ก่อนทำการโน้มศีรษะซุกไซ้แผ่นหลังของคนงามจากโพธาราม

"อือ...อือ...อือ" หทัยรัตน์หลับตาพริ้ม ร่างของเธอกระตุกด้วยความสยิว จากลมหายใจและริมฝีปากร้อน ๆ ของลุงพลที่กำลังละเลียดลิ้มรสชาติความเป็นสาวของเธออย่างเอร็ดอร่อย

"น้องอุ๊นี่หอมไปทั้งตัวเลยนะจ๊ะ" ลุงพลเลื่อนตำแหน่งขึ้นไปด้านบน แกใช้มือแหวกปอยผมของหทัยรัตน์ออก จนเผยให้เห็นท้ายทอยของสาวน้อย ก่อนประทับรอยจูบตรงท้ายทอยของเด็กสาว หทัยรัตน์กระตุกเกร็งด้วยดีกรีความสยิวที่เพิ่มมากขึ้น


"อือ...ลุงพล...ทำอะไรก็ทำเถอะ...จะลีลาไปไหน...อือออ" หทัยรัตน์ร้องครางกระเส่า ส่วนลุงพลก็ไม่สนใจอะไร แกยังคงเพลิดเพลินไปกับการละเลียดลิ้มรสชาติความเป็นสาวของหทัยรัตน์ ของดีจากโพธารามคนนี้

ลุงพลตวัดลิ้นเลียท้ายทอยของสาวน้อยจนเปียกแฉะ ก่อนเปลี่ยนเป้าหมายไปที่หูของสาวน้อย แกดูดเลียใบหูของหทัยรัตน์ดังจ๊วบ ทำเอาเด็กสาวหลับตาพริ้ม หน้าแดงก่ำด้วยความเสียว

"จ๊วบ!!!! แผล๊บ!!! ซูด!!!" ลุงพลดูดใบหูของสาวน้อยจนแดง แต่ที่จะแดงยิ่งกว่าคือใบหน้าของจอมจุ้นจากราชบุรี ที่ต้องมาเจอลีลารักระดับปรมาจารย์อย่างชุมพลจนอ่อนระทวย ลุงพลดูใบหูสลับกับติ่งหูอย่างเอร็ดอร่อย ไม่เพียงเท่านั้น แกยังห่อลิ้นเข้าไปทำความสะอาดหูด้านในของหทัยรัตน์ จนสาวน้อยหลุดหัวเราะออกมาด้วยความจั๊กกะจี๊ปนเสียว

"ไอ้ลุงบ้า!!! ไอ้หื่น!!! อือ!!!! มันสกปรกนะ!!!" หทัยรัตน์ร้องห้ามไป ก็หัวเราะไป "ไอ้แก่ลามก!!"

"ก็ใครบอกให้หนูอุ๊ทำตัวน่ารักแบบนี้ล่ะ" ลุงพลแซว ก่อนโน้มตัวซุกไซ้ซอกคอของหทัยรัตน์ต่อ "หอมอร่อยไปทั้งตัวเลย ลุงล่ะอยากกลืนกินหนูอุ๊ทั้งตัวไม่เหลือไว้ให้ใครได้กลิ่นจริง ๆ เลยนะ"

"อือ!!! ลุงพล!!! ค่อย ๆ หน่อยเหอะ!!!" หทัยรัตน์อ้อนเสียงหวาน "นี่ลุงไปหื่นมาจากไหนเนี่ย!!! อร๊าย!!!!"

ลุงพลพลิกร่างของหทัยรัตน์ให้นอนหงาย ก่อนทำการหยอกล้อกับหน้าอกของสาวน้อย ตาเฒ่าหื่นใช้ปากร้อน ๆ ครอบยอดเม็ดบัวของหทัยรัตน์ สร้างความเสียวซ่านให้จอมจุ้นเป็นอย่างมาก

"อือ...ลุงพล...เสียว..." หทัยรัตน์หลับตาพริ้มหายใจรวยริน เธอเผลอหลุดคำว่าเสียวออกมา ก็แพราะมันเสียวจริง ๆ ลีลารักของลุงพลนั้นจัดว่าเด็ดขาดมาก ทำเอาคนงามจากโพธารามหายพยศได้

"เสียดาย ที่น้องอุ๊ยังไม่มีน้ำนม ถ้าไม่งั้นลุงคงได้ดื่ม" ลุงพลเอ่ยปากแซว ก่อนโน้มตัวหยอกล้อกับนมสดของหทัยรัตน์ต่อด้วยปลายลิ้น

"อือ!!! ลุงพล!!! ย่ะ!!!! อย่าค่ะ!!!" หทัยรัตน์ดิ้นพล่าน เมื่อลุงพลใช้ฟันขบยอดถันของหทัยรัตน์เล่น "เจ็บ!!!"

ลุงพลขบยอดปทุมถันของหทัยรัตน์แล้วดึงขึ้นมา เพื่อหวังให้มันชูชันมากขึ้น สร้างความเจ็บปนสยิวให้สาวน้อยเป็นอย่างดี ตาเฒ่าหื่นทำแบบนี้กับหน้าอกของหทัยรัตน์ทั้งซ้ายและขวา และในที่สุด

"ดูซิ หัวนมน้องอุ๊ตั้งเลย!!!" ลุงพลเอ่ยปากด้วยรอยยิ้มที่ชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่งจากปากของแก ด้วยความเกรียนแกใช้นิ้วเขี่ยปทุมถันของหทัยรัตน์ที่กำลังตั้งได้ที จนหทัยรัตน์ยิ้มตาหรือด้วยความหมั่นไส้

"ลุงนะลุง!!! พอหนูยอมหน่อย!!! ก็เอาใหญ่เลยนะ!!!" หทัยรัตน์แซวตาเฒ่าหื่น

"ก็ลุงรักน้องอุ๊ไงจ๊ะ" ลุงพลโน้มตัวจูบปากกับจอมจุ้นจากโพธาราม ที่ตอนนี้ไม่มีความพยศเหลืออีกแล้ว หทัยรัตน์หลับตาพริ้ม ยินยอมให้ลุงพลแทรกลิ้นเข้ามาภายในช่องปากของเธอเพื่อสัมผัสกับความหวานและลิ้นอ่อน ๆ ของสาวน้อย

เสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นภายในห้องนอน มันคือเสียงสวรรค์ของคู่รักต่างวัย ลุงพลวัย 60 ปี กับหทัยรัตน์วัย 19 ปี ที่กำลังแลกเปลี่ยนสารคัดหลั่งจากช่องปากของกันและกัน

"อือ..." หทัยรัตน์รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว ลุงพลคนนี้กำลังสุ่มไฟรักให้กับเธอ และที่องศารักมันจะเดือดไปมากกว่านี้ ก็เมื่อลุงพลกำลังใช้มือหยาบกร้านล้วงลึกลงไปทักทายกับกลีบสาวของเธอเบื้องล่าง
ปลายนิ้วของลุงพลสัมผัสได้ถึงความชุ่มฉ่ำจากน้ำรักที่หลั่งออกมาจากร่างกายของหทัยรัตน์เป็นสาว นิ้วกลางของตาเฒ่าหื่นบดบี้กับปุ่มกระสันต์เสียวของหทัยรัตน์ จนร่างเล็กกระตุกเกร็งด้วยความสยิว

"อือ..." หทัยรัตน์หลับตาพริ้ม แก้มของเธอแดงระเรือ ริมฝีปากก็เปียกแฉะไปด้วยสารคัดหลั่ง ส่วนลุงพลก็เปลี่ยนพิกัดใหม่ แกกลับมาหยอกเย้ากับหน้าอกของหทัยรัตน์อีกครั้ง

ลุงพลดื่มนมจากเต้าของหทัยรัตน์ ทั้งซ้ายและขวา ส่วนมือขวาก็ล้วงลึกและจกหอยของหทัยรัตน์ที่กำลังชุ่มฉ่ำ ในบางจังหวะ ลุงพลยกมือโชว์หลักฐานความชุ่มฉ่ำและเหนียวจากน้ำรักที่หลั่งออกมาจากถ้ำสาวของหทัยรัตน์

"เวลาโกรธก็อารมณ์รุนแรง เวลาเงี่ยนก็เงี่ยนจัดเลยนะจ๊ะน้องอุ๊ หุหุ" ลุงพลแซวสาวน้อย ที่ตอนนี้ไม่รู้เรื่องอะไรอีกแล้ว เพราะกำลังเสียวขั้นสุด จนถึงกับต้องเอื้อมมือบีบคลึงหน้าอกของตัวเองเล่น



"ลุงพล...อุ๊ขอล่ะ...ทำเถอะ" ยัยอุ๊ร้องครางกระเส่า "หนูไม่ไหวแล้ว...อือ"

"เดี๋ยวลุงจัดให้จ๊ะ" ลุงพลยิ้มหวาน ก่อนทำการแหวกขาของหทัยรัตน์กว้าง แล้วแทรกตัวเข้าไป โน้มศีรษะต่ำลงก่อนทำการลิ้นจี่หน้าของของหทัยรัตน์

หทัยรัตน์นอนแผ่หลาหมดสภาพนักศึกษาพยาบาล สาวน้อยหลับตาพริ้ม นอนหายใจรวยรินด้วยความเสียวขั้นสุด

"อืม..หนีลุงขึ้นสวรรค์จนได้นะจ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลลุกขึ้นมองสาวอุ๊ที่นอนแผ่หลาหมดสภาพ ใบหน้าของแกชุ่มฉ่ำไปด้วยคราบน้ำรักของหทัยรัตน์ที่แสนหวาน "รอลุงด้วยซิจ๊ะ"

หทัยรัตน์ไม่อยู่ในสถานะภาพที่จะตอบอะไร ตอนนี้เธอรู้สึกเบาหวิวโล่งสบาย ในหัวของเธอมันเบาหวิวไปหมด

ลุงพลไม่อยากรีบร้อนอะไรนัก แกเลยทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ หทัยรัตน์และกางแขนให้เด็กสาวนอนหนุนแทนหมอน ก่อนใช้มือสางปอยผมที่ปิดหน้าสาวน้อยด้วยความเอ็นดู

"น้องอุ๊นี่น่ารักไม่แพ้ใครเลยนะ" ลุงพลยาหอมใส่หทัยรัตน์ "ถ้าทำตัวดี ๆ ให้สมกับเป็นผู้หญิง เป็นกุลสตรีเนี่ย ลุงว่าหนุ่ม ๆ คงหลงหนูเป็นแถวแน่เลย"

หทัยรัตน์ลืมตามองลุงพล สายตาของเธอหวานเยิ้ม เธอไม่ได้สนใจชายฉกรรจ์คนไหนอีกแล้ว เพราะสายตาและหัวใจของเธอตอนนี้มีแค่ตาเฒ่าวัย 60 อย่างลุงพลจนหมดหัวใจเสียแล้ว

.........................

นริศรา พริตตี้สาวคนสวยเดินทางมาที่ภัตตาคารหรูใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง ตามคำเชิญของนายหัวภูชิต นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลจากภาคใต้ โดยนริศราได้ถูกเชิญตัวมายังห้องรับรอง VIP ของภัตตาคาร เพื่อความเป็นส่วนตัว

"คุณนริศรา เชิญทางนี้ครับ" บริกรหนุ่มผายมือเชิญแขกวีไอพีสาวแล้วเดินนำเส้นทาง เพื่อพานริศราไปหานายหัวภูชิตที่กำลังรออยู่ในห้องรับรอง VIP "เชิญครับ ท่านภูชิตรอคุณอยู่ข้างในแล้วครับ"

"ไง...เชิญนั่งก่อนซิครับ" นายหัวภูชิตในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงสแล็คสีดำนั่งรออยู่บนโต๊ะกินข้าวภายในห้องรับรองแขกระดับพรีเมี่ยม หนุ่มใหญ่ลุกขึ้นผายมือต้อนรับพริตตี้สาวในชุดเดรสสีดำที่อายุอ่อนกว่าตัวเองราว 30 ปี ในฐานะสุภาพบุรุษ

"ขอบคุณค่ะท่าน" นริศรา สาวสวยผิวขาวหน้าตาจิ้มลิ้มจากเมืองพล จังหวัดขอนแก่นพนมมือไหว้นายหัวภูชิตตามมารยาท

นายหัวภูชิตรอให้นริศราทิ้งตัวนั่งลงก่อน แล้วตัวเองถึงค่อยหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตาม นายหัวยิ้มให้พริตตี้สาวสวย ในขณะที่บริกรเดินเข้ามายื่นออเดอร์ให้ทั้งคู่

"อยากกินอะไรสั่งได้เลยนะครับ" นายหัวยิ้มหวาน "ไม่ต้องเกรงใจนะ"


"ขอบคุณค่ะท่าน" นริศราตอบอย่างไว้เชิง "ดิชั้นไม่หิวเท่าไร"

"อย่าเรียกท่านซิ มันดูห่างเหินไปนะ" นายหัวประท้วง "เรียกพี่ดีกว่า เรียกพี่ภู"

"ค่ะ...พี่ภู" พริตตี้สาวตอบ

"อยากกินอะไรก็สั่งมาเถอะ" นายหัวภูชิตยิ้ม "ไม่ต้องเกรงใจ แล้วก็ไม่ต้องกลัวว่าพี่จะใส่ยาอะไรจะมอบหนูหรอกนะ พี่เป็นลูกผู้ชายพอ สุภาพบุรุษที่ดีจะต้องไม่ทำตัวรุ่มร่ามให้สุภาพสตรีในการเจอกันครั้งแรก"

"ขอบคุณค่ะท่าน..เอ้ย!!" นริศราแอบโป๊ะแตก "ขอบคุณค่ะคุณพี่ภู"

"เชิญครับ" บริกรยื่นเมนูอาหารให้นริศรา ส่วนใหญ่เป็นอาหารสไตล์ฝรั่ง ซึ่งแนนนี่ไม่ค่อยชอบเท่าไร เธอเป็นลูกอีสาน เธอชอบกินส้มตำปูปลาร้า ลาบก้อย ลาบน้ำตก ไก่ย่าง อะไรแนวนี้มากกว่า แต่พอมาเจอนายหัวภูชิต นักการเมืองใหญ่ไฮโซที่ดูมีระดับแบบนี้ ก็เลยเป็นอะไรที่วางตัวยากเสียหน่อย

"อยากกินอะไรสั่งเลย ไม่ต้องเกรงใจ" นายหัวภูชิตแสดงความเป็นกันเอง

"คือแนน...เอ่อ...แน่นกินอาหารฝรั่งไม่ค่อยเป็นค่ะ" นริศราสารภาพตามตรง "พี่ภูพอจะแนะนำเมนูอร่อย ๆ ให้หน่อยได้ไหมคะ"

"ได้ซิครับ" นายหัวภูชิตยิ้ม ก่อนหยิบเมนูอาหารขึ้นมา "เราทานเนื้อไหม?"

"ค่ะ" นริศราตอบ

"งั้นสเต็กเนื้อสันนอก..." นายหัวสั่งเมนูสเต็กเนื้อพรีเมี่ยมจากออสเตรเลียให้นริศรา ก่อนสั่งเมนูที่ตัวเองอยากกินบ้าง

"เครื่องดื่มละครับ?" บริกรเอ่ยปากถาม "ไม่ทราบจะรับอะไรดีครับ?"

"เอาไวน์..." หนุ่มใหญ่สั่งไวน์องุ่นรสเลิศน้ำเข้าจากอิตาลี "เราดื่มเหล้าได้ใช่ไหม?"

"ค่ะ" นริศราพยักหน้า

"ดีมาก" นายหัวภูชิตยิ้ม ก่อนสั่งเครื่องดื่มและส่งคืนเมนูให้บริกรหนุ่ม ก่อนหันมาชวนพริตตี้สาวคุยระหว่างรออาหาร

"ขอบคุณสำหรับมื้อค่ำมื้อนี้นะคะ พี่ภู" นริศราตอบไปตามมารยาท

"ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ" นายหัวยิ้มหวาน นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่นายหัวภูชิตได้เจอกับนริศรา

เพราะเมียของแกอยู่ภูเก็ต ไม่ค่อยมีเวลาบินขึ้นมากรุงเทพ ก็เลยทำให้นายหัวภูชิตอยากจะเลี้ยงเด็ก ผูกปื่นโตนักศึกษาสักคนไว้คลายเหงา แล้วแกก็เล็งน้องแนนนี่ พริตตี้สาวคนสวยคนนี้มานานแล้ว

เพราะยังไม่อยากให้แม่กวางน้อยตัวนี้ตื่นตูม นายหัวภูชิตก็เลยอยากแสดงความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการเอาอกเอาใจเทคแคร์ดูแลแนนนี่ เพื่อสร้างความคุ้นเคยและสบายใจ ก่อนที่จะเริ่มดำเนินการณ์ต่อไป

"เดี๋ยวกินมื้อค่ำเสร็จแล้ว เดี๋ยวเรามาคุยกันถึงเรื่องธุรกิจระหว่างเราสองคนกันนะครับ"

สายตาของนายหัวภูชิตที่มองมาทางนริศรานั้นฉายแววเหมือนหมาป่ากำลังจะขย้ำลูกแกะไม่มีผิด นริศราได้แต่หลบหน้านักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลท่านนี้ มือของพริตตี้สาวกำแน่นอยู่ตรงหน้าตักของตัวเอง

"ทำไมชั้นต้องมาขายตัวให้ตาแก่หัวงูนี่ด้วย!!!" นริศราคิดในใจ "ไม่มีทางอื่นจริง ๆ แล้วใช่ไหม!!!!"

.........................

"อูย...คับแน่นไม่เปลี่ยนเลยจริง ๆ" ลุงพลสอดใส่ท่อนเอ็นขนาด 8.5 ขนาดกำลังน่ารักและอุ่น ๆ ดุนดันเข้าไปเล่นซนในถ้ำสาวของหทัยรัตน์ที่ชุ่มฉ่ำและร้อนฉ่าไม่แพ้กัน สองคู่รักต่างวัยแข่งกันร้องครวญครางเสียงหวาน

ลุงพลดึงแผงไรขนตรงเนินหัวหน่าวของหทัยรัตน์ด้วยความเพลิดเพลินใจ นิ้วโป้งก็บี้ติ่งเนื้อเล็ก ๆ ตรงแก่นกายสาวจนรับรู้ถึงความเปียกแฉะและเปราะบาง เมื่อหทัยรัตน์แอ่นตัวและร้องครางเสียงหวานกว่าที่เคย



"ลุงพล..อือ...อูยยย..." หทัยรัตน์เผยอปาก มองลุงพลตาปรือ สายตาคู่นั้นของหทัยรัตน์ช่างแสนเซ็กซี่เย้ายวนใจเหลือเกิน "ทำไม...ทำไมมันดีแบบนี้คะ...อูยยย"

"ดีแล้วชอบไหม?" ลุงพลดุนดันท่อนเนื้อเข้าไปลึกสุดโคนจนกระแทกกับปากมดลูกของหทัยรัตน์ดังกึ๊ก สาวน้อยถึงกับสะดุ้งด้วยความจุก สังเกตได้จากหน้าท้องที่แขม่วเกร็ง

"ชอบ..แต่จุก..อ่ะ..ลุง" หทัยรัตน์หลับตาปี๋ด้วยความเจ็บ จนลุงพลอดสงสารไม่ได้ ก็เลยถอนท่อนเอ็นออกมาแล้วสวนกลับเข้าไปอีก คราวนี้ยัยอุ๊จอมจุ้นถึงกับเผลอร้องคราง "อ๊า!!!!"

ลุงพลจัดการซอยถ้ำสาวยิก ๆ จนสะเด็ดน้ำ รอบถ้ำสาวของยัยอุ๊เกิดเป็นฟองฟอดที่เกิดจากกิจกรรมเข้าจังหวะที่แสนร้อนฉ่า ผนังช่องคลอดของหทัยรัตน์กลืนกินอาวุธประจำกายของลุงพลจนมิดลำ แนบแน่น และซาบซ่าน

"อูย...เด็ดจริง ๆ น้องอุ๊ของลุง" ลุงพลซูดปากแน่นขณะกำลังถอนท่อนเนื้อออกมา สายตาของแกก็เหลือบมองกลีบสาวที่ยับยู่ยี่จากการสอดใส่ และเนื้ออ่อนสีชมพูสดใสภายในช่องคลอดของหทัยรัตน์ที่ปลิ้นเข้าปลิ้นออกด้วยความเพลิดเพลินใจ

"อือ..." หทัยรัตน์ลืมตามองลุงพลคนหื่น คนงามจากโพธารามวางมือลงบนหน้าท้องของเธอ จนลุงพลอดขำไม่ได้

"มองลุงแบบนั้นมีอะไรเหรอ?" ลุงพลยิ้ม

"ถ้าหนูท้อง ลุงจะรับผิดชอบไหม?" หทัยรัตน์ถามตามตรง

"รับซิจ๊ะ" ลุงพลตอบ ก่อนเริ่มทำการซอยถ้ำสาวที่แสนคับแน่น ชุ่มฉ่ำ และร้อนฉ่า แต่ว่าหทัยรัตน์ยังไม่ได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจ

"ลุงพล" หทัยรัตน์ทำหน้าจริงจัง "ลุงจะทำเจ้าชู้แบบนี้กับทุกคนไม่ได้นะ ถ้าหนูยอมเป็นเมียลุง นั่นหมายความว่าลุงต้องหยุดเจ้าชู้ ถ้าไม่งั้นก็ไม่ต้องมาคุยกัน"

"โถ่!!! อุ๊จ๋า!!! มาคุยเรื่องเครียด ๆ ตอนนาทีทองแบบนี้ทำไม ดูซิ หดหมด!!!" ลุงพลถึงกับบ่นเพราะรู้สึกถึงความอ่อนย้วยที่เล่นงานอาวุธประจำกาย เพราะน้องอุ๊เล่นเปิดประเด็นซีเรียสแบบนั้น ทำเอาตาเฒ่าหื่นหมดอารมณ์

"อ่าว!!! ก็หนูเป็นคนแบบนี้แหละลุง!!!" หทัยรัตน์ตอบ "หนูน่ะลูกมีพ่อมีแม่นะลุงพล!!! ถ้าอยากได้หนูเป็นเมีย ลุงก็ต้องเลิกเจ้าชู้กับคนอื่นให้หมด!!! ทำได้ไหมละ?"

"ถ้าลุงตอบตกลง หนูอุ๊ก็คงไม่เชื่อลุงหรอกจริงไหม?" ตาเฒ่าหื่นตอบ "ก็เพื่อนอุ๊แต่ละคนแรง ๆ ทั้งนั้น อุ๊ก็เห็น ก็ทำไงได้ ลุงมันคนหน้าตาดี คารมณ์ก็ดี เงินเปย์ก็หนัก เพื่อนหนูก็เลยหลงรักกันทุกคน"

"แหวะ!!! หลงตัวเองที่สุด!!!" หทัยรัตน์แลบลิ้นปลิ้นตาใส่ลุงพล "อุ้ย!!! ลุงพล!!! อย่าแกล้งอุ๊ซิ!!!"

ลุงพลไม่รอให้จอมจุ้นเถียง แกสวนท่อนเอ็นเข้าออกอย่างรวดเร็วเพื่อกระตุ้นให้อาวุธประจำกายของแกกลับมาแข็งปั๋งอีกครั้ง และเพื่อปิดปากสาวอุ๊จอมจุ้นไม่ให้โวยวายไปมากกว่านี้

จะคุยอะไรค่อยคุยกันหลังน้ำแตก ลุงพลคิดแบบนี้ แต่ก่อนอื่นแกขอเพลิดเพลินไปกับความคับแน่นและชุ่มฉ่ำภายในถ้ำสาวของยัยอุ๊จอมจุ้นคนนี้เสียก่อนเถอะ

"อูยยย...ลุงพล...อือออ" หทัยรัตน์ร้องเสียงหลงขณะกำลังถูกลุงพลกระเด้า ตาเฒ่าหื่นจัดสาวน้อยด้วยท่าพื้นฐาน ก่อนโน้มตัวลงมาแลกปากดูดลิ้นกับสาวน้อย "อู้อี้!!!! อืออออ!!!"

ลุงพลดูดปากน้องอุ๊ดังจ๊วบ รับรู้ถึงความอ่อนนุ่มและซาบซ่านตรงปลายลิ้น ตาเฒ่าหื่นสัมผัสได้ถึงฝ่ามือของสาวน้อยที่ลูบไล้แผ่นหลังของแกขณะกำลังกระเด้าถ้ำสาวตามภาษาคนแก่เอวดี ฟิตจัด พลังม้า และมีลีลาการตวัดลิ้นที่เฉียบขาดชนิดหาตัวจับยาก

พอรู้สึกเบื่อหน่ายกับท่าเบสิคพื้นฐาน ลุงพลก็พลิกน้องอุ๊ให้ลุกขึ้นมา โดยที่ฝ่ายหญิงยังคงนั่งคล่อมร่างอยู่ด้านบน ส่วนลุงพลก็ทิ้งตัวลงไปนอน เพื่อให้ยัยอุ๊ขึ้นควบด้านบน ลุงพลใช้มือเป็นไกดไลน์ให้คนงามจากโพธารามว่าควรต้องทำอย่างไร

หทัยรัตน์เรียนรู้อย่างรวดเร็ว สาวน้อยขย่มตอของตาเฒ่า มือของเธอสางปอยผมที่ปกปิดใบหน้าทัดไว้หลังข้างหู ลุงพลมองภาพของสาวน้อยที่กำลังขึ้นทำให้ตัวอย่างมีความสุข

หน้าอกของสาวอุ๊สั่นกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะ หน้าท้องแขม่วเกร็งด้วยความสยิว จนตาเฒ่าอดใจไม่ไหว ต้องแหย่นิ้วเข้าไปทักทายตรงสะดือบุ๋ม ก่อนถอนมือออกมาแล้วประคองเอวของคนงามจากโพธารามแล้วกระเด้าตอบแทนในความน่ารักของนางสาวหทัยรัตน์ให้หนำใจ

"อึ๋ยยยย!!!" คนงามจากโพธารามถึงกับสะดุ้ง เพราะลุงพลเล่นแทงสวนขึ้นมาจนท่อนเนื้อกระแทกกับปากมดลูกของเธอดังกึ๊ก หทัยรัตน์คนงามมองลุงพลหน้าแดงก่ำด้วยความไม่พอใจที่โดนตาเฒ่าหื่นแกล้ง

"ลุง!! เบา ๆ หน่อยซิ!!" ยัยอุ๊ค้อนใส่คนขายน้ำเต้าหู้สุดเซ็กส์

"ขอโทษจ๊ะ ก็ใครบอกให้เมียของผัวคนนี้น่ารักล่ะ" ลุงพลเริ่มเปลี่ยนสรรพถนามของหทัยรัตน์ให้มีความใกล้ชิดมากขึ้น

"เรียกหนูว่าเมีย ไม่คิดว่าไม่เร็วไปหน่อยเหรอลุง?" ยัยอุ๊ถาม

"หอยหนูกลืนควยลุงมิดแบบนี้ ถ้าไม่ใช่คนเป็นผัวเมียกันคงไม่ทำแบบนี้หรอกใช่ไหมจ๊ะ?" ลุงพลถามไปตามตรง จนยัยอุ๊ถึงกับหน้าแดงเพราะความเขินและอาย

"นี่ลุง!!! พูดจาอะไรให้มันดี ๆ หน่อยได้ป๊ะ!!!" หทัยรัตน์ทำหน้าบึ้งตึงใส่ลุงพล "จะมาพูดเรื่องหี ๆ ควย ๆ อะไรของลุง มีมารยาท...อึ๊ย!!!"

เพราะทนให้สาวงามจากโพธารามบ่นไม่ไหว ลุงพลเลยสวยแท่งทวนขนาด 8.5 นิ้วเข้าไปเพื่อสั่งสอน จนหทัยรัตน์อ่อนระทวย ก่อนลุกขึ้นคล้องคอสาวอุ๊แล้วจัดการกระเด้าถ้ำสาวเพื่อปิดปาก

"อือ!!! อูยยย!!! อ๊า!!!" หทัยรัตน์คล้องคอลุงพลแน่น ขณะกำลังถูกลุงพลแทนสวนเข้ามา ฝีปากกล้าเมื่อครู่หายไปไหนไม่ทราบ ตอนนี้จะมีแค่เสียงครางเพราะความเสียวซ่านที่ผัวเฒ่าปรนเปรอให้

"เรียกผัวซิจ๊ะเมียจ๋า" ลุงพลต้องการได้ยินคำนี้จากปากหทัยรัตน์ ก็เลยจัดแจงกระเด้าหนักขึ้น ลุงพลกัดฟัน เกร็งตูดขณะกำลังซอยเข้าออกถ้ำสาวคนงามฝีปากกล้าจากโพธารามคนนี้

"อือ!!! ผัว!!!! อือ!!!! เบาหน่อยซิ!!! เจ็บ!!!" หทัยรัตน์หรี่ตามองลุงพล จนลุงพลอดสงสารไม่ได้ เพราะสาวน้อยน้ำตาซึมเพราะความเจ็บปนเสียว "คนแก่อะไรวะ!!! ชอบรังแกเด็ก!!! ฮือ!!!"

คำพูดนั้น ทำเอาลุงพลยิ้มแป้นหน้าบาน น้องอุ๊คนนี้น่ารักจริง ๆ เพื่อเห็นแก่ความน่ารัก ลุงพลเลยอยากจัดลีลารักแบบหวาน ๆ เนิบนาบ แต่อ่อนโยนเป็นการตอบแทนเสียหน่อย

ลุงพลจัดแจงเปลี่ยนท่าเป็นท่าพื้นฐานอีกครั้ง แกนอนทับร่างน้องอุ๊และปากดูดลิ้นขณะกำลังทำกิจกรรมทางเพศร่วมกัน ดูเหมือนว่าน้องอุ๊จะชอบอะไรแบบนี้ไม่น้อยเลย เพราะมันดูอ่อนโยน เนิบนาบ แต่ซาบซ่านดีเหลือเกิน

"อือ..." น้องอุ๊หลับตาพริ้ม แก้มของเธอแดงระเรือ ลุงพลสังเกตเห็นเส้นเลือดปูดโปนตรงคอ ก็เลยประทับรอยจูบตีตราเอาไว้ ก่อนเลื่อนริมฝีปากสูงขึ้น เพื่อสัมผัสกับแนวเชิงกรามของหทัยรัตน์ ไอร้อนจากปากของสาวน้อยลอยแตะจมูกของลุงพล มันช่างร้อนผ่าวและหอมกลิ่นยาแปรงฟันเหลือเกิน "กอดหนูหน่อยซิลุงพล"

ลุงพลทำตามแต่โดยดี แกโอบกอดหทัยรัตน์ขณะกำลังทำกิจกรรมรัก ตาเฒ่าหื่นสัมผัสได้ถึงแรงตอดที่รุนแรงด้านล่าง เลยทำให้แกรู้ว่าสาวอุ๊ถึงจุดสุดยอดไปอีกรอบแล้ว มีเหรอที่ยอดนักรักอย่างแกจะรอช้า แกเลยเร่งจังหวะเพื่อให้ตัวเองติดตามเมียรักขึ้นสวรรค์ด้วยอีกคน

"ลุงพล...อือ...เดี๋ยวก่อน...มันเสียว...หายใจไม่ออก!!!" หทัยรัตน์ใช้มือป้องแผงหน้าอกของลุงพล "โอย...อย่าพึ่งค่ะลุง...อือ...."

ถึงปากจะร้องห้าม แต่ถ้ำสาวของหทัยรัตน์ยังคงตอดรัดแน่น ร่างกายของเธอกระตุกเกร็งเพราะถึงจุดสุดยอด จนลุงพลรับรู้ถึงความคับแน่นได้จากผิวสัมผัสภายในถ้ำสาวที่ร้อนฉ่าและชุ่มฉ่ำ

ลุงพลเลยหยุดกิจกรรมแบบฉบับผัวเมีย แกมองหน้ายัยอุ๊ที่กำลังถึงจุดสุดยอดด้วยความสุข แกมองนัยน์ตาของยัยอุ๊ มองเหมือนพยายามจะมองลึกเข้าไปถึงก้นบึ้งของจิตใจยัยจอมจุ้นประจำวิทยาลัยพยาบาล จนเด็กสาวที่สติเริ่มกลับมาต้องตอบโต้ด้วยรอยยิ้มเขิน ๆ

"จะมองอะไรนักหนาหาลุงพล?" ยัยอุ๊ตอบ "ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง?"

คำตอบนั้นทำเอาลุงพลยิ้ม เช่นเดียวกับยัยอุ๊ที่ยิ้มตอบ เพราะทนความน่ารัก น่ารักจนเกินไปไม่ไหว ลุงพลเลยจูบปากสาวอุ๊เป็นการตอบแทน เวลาร้ายก็ร้ายกาจจนน่าใจหาย แต่พอเวลาน่ารัก นี่บอกเลยว่ายัยอุ๊ หทัยรัตน์นี่ไม่เป็นสองรองใครเลยแม้แต่น้อย

ลุงพลถอนท่อนเอ็นออกมาเสียงดังป๊อก สาวอุ๊ถึงกับตกใจกับเสียงดังที่ว่าจนลุงพลอดขำไม่ได้ คราวนี้ลุงพลทิ้งตัวลงนอนหงาย ปล่อยให้อาวุธประจำกายชี้เด่ขึ้นฟ้า คนงามจากโพธารามลุกขึ้นตามประกบติดหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียรุ่นอัพเกรด

"อยากให้หนูอมให้ไหม?" สาวอุ๊รูดแหนมลุงพลขึ้นลงระหว่างรอคำตอบคอนเฟิร์น

"จ๊ะ...จัดเลยคนสวย" ลุงพลตอบ "อูยยยย...แบบนั้นแหละ"

เสียงบ๊วบดังขึ้นจากการทำรักด้วยปากของหทัยรัตน์ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่สองกำลังดูดเลียท่อนเนื้อขนาด 8.5 นิ้วของลุงพลอย่างเอร็ดอร่อย ความจริงเธอควรรังเกียจมันไม่ใช่เหรอ? มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันนะ ทำไมเธอต้องมาทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงแบบนี้ กับการทำรักด้วยปากให้ลุงพล นี่ถ้าใครรู้ มีหวังเธอตายหยังเขียดแน่

รสชาติท่อนเนื้อของลุงพลนั่นเฝื่อน คาวก็คาว แถมไรขนสีดอกเลาตรงเนินหัวหนาวก็สากและทิ่มรูจมูกของเธอจนเกิดความรู้สึกระคายเคือง แต่ว่าเธอกลับรู้สึกวาบหวิวอย่างน่าประหลาด ขณะกำลังทำรักด้วยปากให้ลุงพล



"โถ่!!!! หนูอุ๊ของลุง" ลุงพลถึงกับอดขำไม่ได้ กับภาพของสาวน้อยที่กำลังบ่นถึงความคาวของน้ำกามที่ถูกปล่อยออกมาจากปลายองคชาตของผู้ชาย มันเป็นความฝันที่แสนลามกของคุณผู้ชายทุกคน ที่อยากให้ผู้หญิงที่คุณรักทำเช่นนั้น กลืนกินครีมข้นของคุณเข้าไปทุกหยาดหยดเพื่อพิสูจน์รัก

ถึงน้องอุ๊จะปากร้าย แต่น้องอุ๊ก็ได้แสดงให้ตาเฒ่าหื่นเห็นแล้วว่า เธอเองก็สามารถรักลุงพลได้ไม่น้อยกว่าที่เพื่อนของเธอคนอื่น ๆ รักลุงพลคนนี้ได้เช่นกัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่สาวอุ๊ทำแบบนี้กับลุงพล เธอเคยกลืนกินน้ำรักของลุงพลมาแล้วจากเกมรักเมื่อครั้งก่อน

เพราะทนความน่ารักของหทัยรัตน์ไม่ไหว ลุงพลเลยลุกขึ้นแล้วดึงร่างของยัยอุ๊คนสวยมาหอมแก้มแล้วดูดปาก ทั้งคู่หยอกเหย้าคลอเคลียด้วยความรัก ก่อนที่ลุงพลจะกระซิบข้างหูหทัยรัตน์เพื่อขออะไรบางอย่าง

"ขอลุงเล่นตูดหน่อยได้ไหม?" ลุงพลถาม "เล่นตูดเสร็จแล้วเดี๋ยวลุงพากลับบ้าน"

"ฮึยยยย....." หทัยรัตน์ที่เมื่อครู่กำลังยิ้มแย้ม พอเจอคำขอร้องแบบนี้จากตาเฒ่าก็ทำเอาเปลี่ยนโหมดในบัดดล นี่เธอจะโดนตาเฒ่าหื่นสวนทวารอีกแล้วเหรอเนี่ย!!!

.........................

ตัดมาที่ฝั่งนายหัวภูชิตและนริศรา หลังจากมื้อค่ำที่แสนโรแมนติกจบลง บริกรก็หยิบจานบนโต๊ะกับข้าวออกไป เหลือเพียงแค่แก้วไวน์ที่ยังวางอยู่ นายหัวภูชิตชวนนริศรา พริตตี้สาวคนสวยชนแก้ว

"เอาละ ถึงเวลาแล้วซินะ" นายหัวภูชิตเริ่มเปิดประเด็นเข้าเรื่อง "คือพี่รู้จักน้องแนนมานานแล้ว ก็ติดตามผลงานของน้องแนนมานาน ด้วยความที่พี่เป็นผู้ชาย พี่ก็ชอบผู้หญิงน่ารักและมีความสามารถแบบน้องแนน พี่ก็เลยอยากจะอาสาขอเป็นผู้สนับสนุนน้องแนนในด้านต่าง ๆ นะครับ"



"บอกมาตรง ๆ ก็ได้ค่ะพี่ภู" นริศราไม่ใช่คนที่จะมาอ้อมค้อมอะไร "ว่าอยากให้หนูเป็นเมียน้อยพี่?"

"แหม...พูดอะไรแบบนั้นจ๊ะ" นายหัวภูชิตยิ้มแก้เก้อ พอเจอคนตรงแบบแนนนี่ก็มีเหวอเหมือนกัน สาวรุ่นใหม่สมัยนี้พูดจาตรงไม่มีอ้อมค้อมกันเลย "พี่อยากอุปการะเลี้ยงดูหนู ให้ทุนการศึกษาหนู โดยมีข้อแลกเปลี่ยนว่าหนูต้องมากินข้าวกับพี่ตามตารางเวลาที่พี่นัด ส่วนเรื่องอนาคต ถ้าวันหนึ่งหนูต้องการถอนตัว หนูอยากไปเริ่มอนาคตใหม่กับผู้ชายที่หนูชอบ พี่ก็ยินดี"

"ฟังดูพี่ภูเนี่ย แก่ ใจดี สปอร์ต จังเลยนะคะ" นริศรายิ้ม

"แน่นอน" นายหัวยิ้มตอบขณะกำลังกระดกไวน์เข้าปาก "วันนี้ พี่อยากคุยกับแนนเป็นการส่วนตัว แนนพอมีเวลาให้พี่ไหม?"

"ขอโทษค่ะ พรุ่งนี้แนนมีเรียน"

"20,000" นายหัวภูชิตยื่นข้อเสนอแรก ทำเอาพริตตี้สาวถึงกับชะงัก

"เอ่อ..." ความจริงแล้วแนนนี่เป็นคนรักศักดิ์ศรีมาก การที่ให้เธอมาขายตัวเพื่อเงินอะไรแบบนี้ เธอไม่มีวันทำแน่ แต่ว่าการที่พ่อแม่ของเธอดันไปเป็นหนี้นอกระบบสองแสน มันเลยเป็นเงื่อนไขที่บีบคั้นให้เธอไม่มีทางเลือกนัก ก็เลย "หนูต้องการมากกว่านั้น เป็นเงินสดก้อนโต จ่ายครั้งเดียว"

"ต้องการเท่าไรจ๊ะ?" นายหัวภูชิตยิ้ม เพราะคิดว่าแนนนี่คงอัพค่าตัวเพิ่มอีกไม่เยอะ แต่ว่า....

"200,000" พริตตี้สาวตอบ ทำเอานายหัวภูชิตถึงกับอึ้ง เพราะไม่คิดว่าฝ่ายหญิงจะเรียกโหดอะไรแบบนั้น

"สองแสน?" นายหัวภูชิตย้ำตัวเลขอีกครั้ง

"ใช่ค่ะ สองแสน" นริศราตอบอย่างมั่นใจ

"ไม่คิดว่ามันเยอะไปเหรอ?" นายหัวขมวดคิ้วถาม "มันเยอะไปนะหนูแนน กับเงินจำนวนขนาดนี้ มันควรมีออปชั่นเสริมอะไรที่แบบทำให้พี่รู้สึกสนใจหน่อยไหม?"

"ถ้าแนนบอกพี่ว่าแนนยังซิงอยู่ พี่ภูจะเชื่อไหม?"นริศราถาม "แล้วก็ ถ้าแนนได้สองแสนนี้ แนนจะไม่ขออะไรจากพี่ภูอีกเลย ถ้าพี่ภูอยากเจอแนนเมื่อไรก็โทรมาแล้วกัน"

"แนนพูดเหมือนแนนร้อนเงินเลย" นายหัวภูชิตหรี่ตามองพริตตี้สาว "แล้วพี่จะเชื่อได้ยังไง ว่าน้องแนนยังสดซิงจริง ๆ ไม่ได้หลอกย้อมแมวขายพี่?"

แนนนี่นิ่งเงียบ หญิงสาวมองหน้านายหัวจอมเจ้าเล่ห์ตาไม่กระพริบ นี่คือโอกาสสำคัญที่เธอจะได้เงินไปช่วยใช้หนี้พ่อกับแม่ จะยอมเสียตัวก็ได้ แต่จะทำยังไง ไอ้แก่หัวงูคนนี้ถึงจะยอมรับข้อเสนอนะ เงินสองแสนมันเยอะนะ คงไม่มีใครบ้าพอจะจ่ายเงินขนาดนั้นหรอกน่า!!! แต่ก็ไม่แน่!!!

"แนนพร้อมให้พี่พิสูจน์" นริศราตอบ "แนนไม่ได้โกหก ถึงแนนจะทำงานแบบนี้ แต่แนนก็ถือตัว เพราะแนนมาจากครอบครัวคนจน แนนมีศักดิ์ศรีของแนน ถ้าพี่ไม่เชื่อ เราก็ไม่ต้องคุยกัน!!!"

นริศราลุกขึ้น เหมือนจะกลับ แต่ถูกนายหัวภูชิตห้ามเอาไว้

"ก็ได้!!!!" นายหัวภูชิตลุกขึ้น "แต่ว่า...ครั้งนี้พี่ขอจ่ายมัดจำได้ไหม?"

นริศราหันไปมองนายหัวภูชิตพร้อมรอยยิ้ม ถึงจะเป็นเงินมัดจำ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลยแล้วกัน

"พี่ภูจะให้แนนเท่าไร?" พริตตี้สาวจากขอนแก่นถาม

"50,000" นายหัวภูชิตตอบ "พี่จะโอนให้หนูก่อน 25,000 เพื่อความสบายใจ หลังจากที่พี่ได้พิสูจน์สินค้า พี่จะโอนเงินที่เหลือให้ แล้วโอกาสหน้าที่เจอกัน พี่จะทยอยจ่ายงวดละห้าหมื่นอีกสามครั้งเป็นอันครบสองแสน ตกลงไหม? "



ถึงจำนวนเงินจะไม่ได้ตามเป้าที่คาดหวัง แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไร นริศรายิ้มออก ถึงแม้ว่าเธอจะต้องเสียสาวและอาจต้องยอมเป็นเมียเก็บลับ ๆ ของนักการเมืองจอมหื่นคนนี้ก็ตาม

แต่เพราะความจำเป็น เพื่อช่วยพ่อแม่ที่ขอนแก่น เธอเลยจำใจต้องทำแบบนี้ บางครั้งชีวิตคนเราก็ไม่ได้มีทางเลือกอะไรมากหรอกนะ

โปรดติดตามตอนต่อไป

น้องอุ๊รักลุงซะแล้ว จัดหนักจัดเต็มจริงๆเลยลุง

ลุ้นระทึกกับฉากรักของลุงพลกับน้องอุ๊มากครับ  ดุเดือดมากบอกเลย

ปากร้ายอย่างน้องอุ๊ ต้องโดนหัวรบลุงพลที ร้องซี๊ด

มัดจำ

ค่าความสาว 2แสน มารอติดตาม

 ::YehYeh::เดียวลุงจะไปพาไปสวรรค์ชั้น7เอง

อ้างจาก: nato87 เมื่อ กุมภาพันธ์ 11, 2020, 02:26:01 หลังเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนาน กลับมาอีกครั้งกับตอนใหม่ล่าสุด จากผลโหวตของพี่กรกับน้องเค้กเมื่อตอนที่แล้ว มันทำให้ผมรู้สึกว่าพวกคุณนี่นะ 5555+

รอดูแล้วกันกับคำเฉลยความสัมพันธ์ระหว่างพี่กรกับน้องเค้กในอนาคตอันใกล้ คำตอบนี้จะทำให้แฟน ๆ เกมรักเสียงแตกเป็นสองฝั่งแน่นอน

กลับมาที่ตอนนี้ แนนนี่ เริ่มมีบทแล้วนะครับ มาติดตามกันว่าเธอจะทำยังไงต่อไป เพื่อให้ได้เงินไปใช้หนี้นอกระบบของพ่อแม่ที่ขอนแก่น แล้วก็ฉากเลิฟซีนของลุงพลและน้องอุ๊ ซึ่งยังมีต่อนะครับ ในตอนที่ 3.5 ที่สานต่อความหวาน ความอีโรติกของลุงพลและน้องอุ๊ให้ฟินน์กว่าที่เคย

ความเดิมจากตอนที่แล้ว

อ้างถึงทางฝั่งลุงพล ที่เดินมาตรวจตราความเรียบร้อยภายในร้านค้าของตัวเอง โดยแกตั้งใจว่าเดี๋ยวจะขับรถออกไปตลาดเพื่อซื้อข้าวของเพื่อเตรียมทำน้ำเต้าหู้ขายในวันพรุ่งนี้ ระหว่างที่กำลังจะเดินกลับไปขึ้นรถปิคอัพที่จอดอยู่ด้านนอก ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา

"ใครโทรมาเนี่ย? เบอร์ไม่เห็นคุ้นเลย?" ลุงพลหรี่ตามองเบอร์โทรศัพท์แปลกหน้า ก่อนกดรับสาย "ฮัลโหล? นั่นใครครับ?"

"ลุงพล นี่อุ๊เอง" ที่แท้เป็นหทัยรัตน์สาวน้อยเจ้าปัญหาที่โทรมา "ลุงพลทำแบบนี้ คิดว่าตัวเองเป็นใครอ่ะ?"

"ลุงทำอะไรอีกละจ๊ะน้องอุ๊?" ลุงพลเหลือบมองซ้ายขวา พอเห็นว่าท่าทางไม่ค่อยดี ก็เลยตัดสินใจเดินออกมาจากโรงอาหารไปหามุมสงบเพื่อเจรจากับคนงามจากโพธาราม

"ลุงซื้อมือถือมาให้หนูทำไม?" หทัยรัตน์ถาม "ลุงคิดว่าทำแบบนี้แล้วหนูจะรักลุงเหรอ?"

"ลุงไม่ได้สนใจหรอกว่าอุ๊จะรักลุงหรือไม่รัก แต่ขอแค่อย่าเกลียดลุงก็พอ" ลุงพลสารภาพ "เป็นไงบ้าง? มือถือใหม่ที่ลุงซื้อมาให้ หนูชอบไหมจ๊ะ?"

"ลุงอยู่ไหน หนูจะเอามือถือไปคืนลุง" ยัยอุ๊ตอบ

"อุ๊ ลุงซื้อมือถือให้อุ๊เป็นของขวัญนะ ก็ลุงเห็นมือถืออันเก่ามันตกพื้นหน้าจอแตก" ลุงพลพยายามอ้อนสาวรุ่นหลาน "อุ๊เก็บไว้ใช้เถอะนะ"

"ถามจริง ๆ นะลุง ลุงต้องการอะไรจากหนูกันแน่?" ยัยอุ๊ถามแบบตรงไปตรงมา "ลุงจะมาจองเวรอะไรหนูนักหนา ห๊า!!!"

"ฟังนะจ๊ะน้องอุ๊ ลุงไม่ได้คิดร้ายกับอุ๊ ที่ผ่านมาเราอาจเริ่มต้นไม่สวยเท่าไร แต่ลุงเคยบอกแล้วไงว่าจากนี้ไป ลุงอยากให้เราสองคนหันมาคุยกันดี ๆ บ้าง ลุงไม่ได้คิดร้ายกับน้องอุ๊เลยแม้แต่น้อยนะ"

"หนูไม่เชื่อลุงหรอก? ลุงมันคนเจ้าเล่ห์ ตลบตะแลง ไว้ใจไม่ได้ แล้วก็บ้ากามด้วย!!!" ยัยอุ๊ตอบ "เอาเป็นว่ามือถือที่ลุงซื้ออ่ะ หนูจะเอาไปคืนลุงนะ ลุงอยู่ไหน เดี๋ยวหนูไปหา"

ไอ้คำว่า 'หนูไปหา' จากปากของน้องอุ๊นี่มันยังไงอยู่นะ ลุงพลก็เลยแกล้งตอบไป เผื่อว่าจะมีอะไรสนุก ๆ ให้ทำ

"ลุงอยู่ในโรงอาหาร กำลังมาตรวจร้าน เดี๋ยวลุงจะไปข้างนอก อุ๊จะไปกับลุงด้วยไหม?" ลุงพลถาม

"ไปบ้าอะไร!!! หนูจะเอามือถือไปคืนลุงเฉย ๆ ต่างหาก!!!" ยัยอุ๊ตอบ "แต่ว่าลุงจะไปตอนไหนอ่ะ หนูมีเรียนช่วงบ่าย"

"เลิกเรียนค่อยมาหาลุงก็ได้จ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลยิ้ม เอาละเว้ย จะได้สนุกกับน้องอุ๊ละมั้งเนี่ย "เดี๋ยวลุงต้องไปซื้อของก่อน แล้วเดี๋ยวลุงจะกลับมาเอาของใส่ตู้เย็นตอนเย็น แล้วอุ๊ค่อยมาหาลุงตอนนั้นก็ได้นะ"

"ก็ได้" หทัยรัตน์กดวางสายไป ส่วนลุงพลก็ยิ้มแป้นหน้าบาน เอาละเว้ย จะได้ครอบครองดวงใจของหทัยรัตน์อีกแล้วละซิ

ว่าแล้วลุงพลก็เลยเดินกลับออกไปเพื่อขับรถไปซื้อของที่ตลาด เพื่อเตรียมเอาของมาเก็บไว้ที่ตู้เย็นหลังร้านเอาไว้ขายน้ำเต้าหู้วันพรุ่งนี้

อ้างถึง
"จะพาหนูไปไหน?" หทัยรัตน์เอากล่องมือถือวางบนหน้าตกแล้วกอดอก ทำหน้าบึ้งใส่ลุงพล

"พาอุ๊ไปปรับทัศนคติไงจ๊ะ" ลุงพลยิ้มให้น้องอุ๊ "อุ๊จ๋า เดี๋ยวถึงป้อมยาม อุ๊มอบ ๆ ต่ำ ๆ หน่อยนะ เดี๋ยวยามหน้าป้อมมันเห็นเราสองคนมันจะแย่"

"ลุงนี่วุ่นวายจัง!!"ถึงจะบ่น แต่ยัยอุ๊ก็ทำตามอย่างว่าง่าย สาวน้อยจากโพธารามมอบต่ำลงเพื่อให้พ้นระยะสายตาของยามตรงป้อม พอลุงพลขับรถพ้นวิทยาลัยพยาบาลไป ยัยอุ๊ก็ลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับคู่ปรับวัยดึกต่อ "ตกลงจะเอายังไงกับอุ๊?"

"ก็พาไปหาข้าวเย็นกิน" ลุงพลตอบ "อุ๊หิวหรือยัง? อยากกินอะไรบอกลุงได้นะ เดี๋ยวลุงเลี้ยง"

"ลุงนี่ทำตัวเหมือนเสี่ยแก่ ๆ ชอบเลี้ยงเด็กเลยนะ?" ยัยอุ๊หรี่ตามองลุงพล "คิดว่าหนูจะง่ายเหรอลุง? มีปัญญาเลี้ยงหนูเหรอ?"

"ก็ถ้ามันจะทำให้อุ๊มีความสุขและยิ้มได้ ลุงก็พอใจแล้ว" ลุงพลตอบ "ลุงพลรักน้องอุ๊นะ"

พอเจอลุงพลบอกรักแบบนี้ ก็ทำเอายัยอุ๊ถึงกับเผลอยิ้มด้วยความเขินไม่ได้ ตาเฒ่าสุดหื่นแอบเหลือบไปเห็นยัยอุ๊กำลังนั่งเสียอาการ สังเกตได้จากมือที่จิกเกร็งตรงหน้าตัก

"ใจเย็น ๆ จ๊ะน้องอุ๊ เดี๋ยวเล็บก็ทะลุเข้าไปในเนื้อหรอก" ลุงพลเอ่ยปากแซว

"ลุงนี่พูดมากจัง!!!" ยัยอุ๊ทำหน้าดุใส่ลุงพล "เอาเป็นว่าไม่ต้องมาทำฟอร์มคนแก่ใจดีหรอก ถ้าลุงต้องการเรื่องอย่างว่า ก็พาไปละกัน"

"หือ...อุ๊พูดจริงเหรอ?" ลุงพลหันไปถามยัยอุ๊เพื่อความแน่ใจ นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่อุ๊เสนออะไรแบบนี้

"ก็ถ้าลุงต้องการแบบนั้น" ยัยอุ๊ตอบ "อุ๊ให้ก็ได้...."

น้ำเสียงสูงแปดหลอดของยัยอุ๊เริ่มอ่อนลง จนลุงพลสังเกตได้ สาวน้อยจากโพธารามมองไปตรงกระจกแก้เขิน ความจริงแล้วเธอเองก็รู้ตัวดีว่าแอบมีใจให้ลุงพลอยู่เหมือนกัน แต่เพียงแค่ทำฟอร์มจัดไปแบบนั้น เพราะยังวางตัวไม่ถูก

สุดท้ายลุงพลก็เลยขับรถพาน้องอุ๊ไปโรงแรมม่านรูด เพื่อใช้เป็นสังเวียนเกมรักต่างวัยระหว่างแกและสาวอุ๊ พอจอดรถเสร็จ ลุงพลก็จูงน้องอุ๊เข้าไปในห้องนอน ทั้งคู่อาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย โดยลุงพลเป็นคนเข้าไปอาบน้ำก่อน ตามด้วยน้องอุ๊ ระหว่างรอน้องอุ๊ ลุงพลก็ชงกาแฟกินแก้เซ็งไปพร้อม ๆ กับเปิดโทรทัศน์ดู

พอน้องอุ๊เปิดประตูห้องน้ำมาพร้อมกับผ้าขนหนูสีขาว ก็ทำเอาลุงพลมองตาค้าง สาวอุ๊ทำหน้ายี้ใส่ลุงพลด้วยความหมั่นไส้ ก่อนเดินไปที่โต๊ะแป้งเพื่อเอาไดร์มาเป่าผมให้แห้ง

ในจังหวะนั้น ลุงพลทนไม่ไหวแล้ว ก็เลยรีบลุกขึ้นนจนผ้าขนหนูหลุดจากเอว จนเผยให้เห็นหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเวอร์ชั่นอัพเกรด 8.5 ที่กำลังผงาด ส่วนน้องอุ๊ก็รีบหันมาด้วยความตกใจที่กำลังจะถูกลุงพลคลุกวงใน

"ลุงพล!!! เดี๋ยว!!! ไม่เอา!!! อย่าพึ่ง!!!" สาวอุ๊พยายามร้องห้าม แต่สุดท้ายก็ไม่อาจต้านทานแรงราคะของลุงพลได้ คนงามจากโพธารามโดนคนหื่นจากแก่งคอยแกะผ้าขนหนูเพื่อปลุกปล้ำ ขยำนมแล้วจกหกจนแฉะ ก่อนพาร่างอันอ่อนระทวยของหทัยรัตน์วางบนเตียงนอนที่แสนนุ่ม

"ลุงพล..." หทัยรัตน์เสียงอ่อนเสียงหวานขณะกำลังถูกลุงพลทับร่างอยู่ด้านบน "ทำเบา ๆ หน่อยนะลุง พรุ่งนี้หนูมีเรียนแต่เช้า"

"จ๊ะ" ลุงพลตอบก่อนโน้มตัวซุกไซ้ซอกคอของยัยอุ๊ที่หลับตาพริ้ม พอเห็นอุ๊เริ่มเคลิ้ม ลุงพลก็เลยจับน้องอุ๊พลิกคว่ำ คนงามจากโพธารามที่ปกติเป็นคนดื้อดึงยอมโอนอ่อนผ่อนตามที่ลุงพลต้องการอย่างง่ายดาย ตอนนี้แม่เสือสาวจากจังหวัดราชบุรีกลายเป็นแมวน้อยแสนเชื่องในอุ้มมือของมนุษย์ลุงสุดเซ็กส์

"น้องอุ๊หุ่นดีมากเลยรู้ไหม?" ลุงพลยิ้มหวาน พลางโน้มตัวจูบที่แผ่นหลังเปลือยเปล่าของหทัยรัตน์ด้วยความสุข กลิ่นสบู่ที่ติดตรงเรือนกายของหทัยรัตน์ช่างหอมหวานเหลือเกิน

"หุ่นดีแล้วชอบไหมล่ะ?" น้องอุ๊ที่นอนคว่ำหน้าอยู่หันไปมองลุงพล

"ชอบมากซิจ๊ะ ชอบมากด้วย" ลุงพลตอบ

"ชอบส่วนไหนของหนูมากที่สุด" หทัยรัตน์ถามต่อ

ลุงพลไม่ตอบ แกโน้มตัวลงต่ำเพื่อประทับรอยจูบตรงแก้มก้นเปลือยเปล่าของหทัยรัตน์ ก่อนทำการโลมเลียตรงร่องก้นของสาวน้อยจากโพธาราม จนร่างบางหัวเราะคิกคักด้วยความจั๊กกะจี๊

"ลุงพล!!! ลุงนี่ทะลึ่งจริง ๆ ไม่แปลกใจเลยที่เพื่อน ๆ กับน้อง ๆ ของหนูถึงชอบลุง" หทัยรัตน์เอ่ยปาก

"แล้วหนูล่ะ หนูรักหรือชอบลุงบ้างไหม?" ลุงพลถามอย่างตรงไปตรงมา "ว่าไงจ๊ะ"

###############

ลุงพลกดแผ่นหลังของน้องอุ๊ลงไป เพื่อให้เด็กสาวนอนคว่ำกับเตียงนอนสีขาว ก่อนทำการโน้มศีรษะซุกไซ้แผ่นหลังของคนงามจากโพธาราม

"อือ...อือ...อือ" หทัยรัตน์หลับตาพริ้ม ร่างของเธอกระตุกด้วยความสยิว จากลมหายใจและริมฝีปากร้อน ๆ ของลุงพลที่กำลังละเลียดลิ้มรสชาติความเป็นสาวของเธออย่างเอร็ดอร่อย

"น้องอุ๊นี่หอมไปทั้งตัวเลยนะจ๊ะ" ลุงพลเลื่อนตำแหน่งขึ้นไปด้านบน แกใช้มือแหวกปอยผมของหทัยรัตน์ออก จนเผยให้เห็นท้ายทอยของสาวน้อย ก่อนประทับรอยจูบตรงท้ายทอยของเด็กสาว หทัยรัตน์กระตุกเกร็งด้วยดีกรีความสยิวที่เพิ่มมากขึ้น


"อือ...ลุงพล...ทำอะไรก็ทำเถอะ...จะลีลาไปไหน...อือออ" หทัยรัตน์ร้องครางกระเส่า ส่วนลุงพลก็ไม่สนใจอะไร แกยังคงเพลิดเพลินไปกับการละเลียดลิ้มรสชาติความเป็นสาวของหทัยรัตน์ ของดีจากโพธารามคนนี้

ลุงพลตวัดลิ้นเลียท้ายทอยของสาวน้อยจนเปียกแฉะ ก่อนเปลี่ยนเป้าหมายไปที่หูของสาวน้อย แกดูดเลียใบหูของหทัยรัตน์ดังจ๊วบ ทำเอาเด็กสาวหลับตาพริ้ม หน้าแดงก่ำด้วยความเสียว

"จ๊วบ!!!! แผล๊บ!!! ซูด!!!" ลุงพลดูดใบหูของสาวน้อยจนแดง แต่ที่จะแดงยิ่งกว่าคือใบหน้าของจอมจุ้นจากราชบุรี ที่ต้องมาเจอลีลารักระดับปรมาจารย์อย่างชุมพลจนอ่อนระทวย ลุงพลดูใบหูสลับกับติ่งหูอย่างเอร็ดอร่อย ไม่เพียงเท่านั้น แกยังห่อลิ้นเข้าไปทำความสะอาดหูด้านในของหทัยรัตน์ จนสาวน้อยหลุดหัวเราะออกมาด้วยความจั๊กกะจี๊ปนเสียว

"ไอ้ลุงบ้า!!! ไอ้หื่น!!! อือ!!!! มันสกปรกนะ!!!" หทัยรัตน์ร้องห้ามไป ก็หัวเราะไป "ไอ้แก่ลามก!!"

"ก็ใครบอกให้หนูอุ๊ทำตัวน่ารักแบบนี้ล่ะ" ลุงพลแซว ก่อนโน้มตัวซุกไซ้ซอกคอของหทัยรัตน์ต่อ "หอมอร่อยไปทั้งตัวเลย ลุงล่ะอยากกลืนกินหนูอุ๊ทั้งตัวไม่เหลือไว้ให้ใครได้กลิ่นจริง ๆ เลยนะ"

"อือ!!! ลุงพล!!! ค่อย ๆ หน่อยเหอะ!!!" หทัยรัตน์อ้อนเสียงหวาน "นี่ลุงไปหื่นมาจากไหนเนี่ย!!! อร๊าย!!!!"

ลุงพลพลิกร่างของหทัยรัตน์ให้นอนหงาย ก่อนทำการหยอกล้อกับหน้าอกของสาวน้อย ตาเฒ่าหื่นใช้ปากร้อน ๆ ครอบยอดเม็ดบัวของหทัยรัตน์ สร้างความเสียวซ่านให้จอมจุ้นเป็นอย่างมาก

"อือ...ลุงพล...เสียว..." หทัยรัตน์หลับตาพริ้มหายใจรวยริน เธอเผลอหลุดคำว่าเสียวออกมา ก็แพราะมันเสียวจริง ๆ ลีลารักของลุงพลนั้นจัดว่าเด็ดขาดมาก ทำเอาคนงามจากโพธารามหายพยศได้

"เสียดาย ที่น้องอุ๊ยังไม่มีน้ำนม ถ้าไม่งั้นลุงคงได้ดื่ม" ลุงพลเอ่ยปากแซว ก่อนโน้มตัวหยอกล้อกับนมสดของหทัยรัตน์ต่อด้วยปลายลิ้น

"อือ!!! ลุงพล!!! ย่ะ!!!! อย่าค่ะ!!!" หทัยรัตน์ดิ้นพล่าน เมื่อลุงพลใช้ฟันขบยอดถันของหทัยรัตน์เล่น "เจ็บ!!!"

ลุงพลขบยอดปทุมถันของหทัยรัตน์แล้วดึงขึ้นมา เพื่อหวังให้มันชูชันมากขึ้น สร้างความเจ็บปนสยิวให้สาวน้อยเป็นอย่างดี ตาเฒ่าหื่นทำแบบนี้กับหน้าอกของหทัยรัตน์ทั้งซ้ายและขวา และในที่สุด

"ดูซิ หัวนมน้องอุ๊ตั้งเลย!!!" ลุงพลเอ่ยปากด้วยรอยยิ้มที่ชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่งจากปากของแก ด้วยความเกรียนแกใช้นิ้วเขี่ยปทุมถันของหทัยรัตน์ที่กำลังตั้งได้ที จนหทัยรัตน์ยิ้มตาหรือด้วยความหมั่นไส้

"ลุงนะลุง!!! พอหนูยอมหน่อย!!! ก็เอาใหญ่เลยนะ!!!" หทัยรัตน์แซวตาเฒ่าหื่น

"ก็ลุงรักน้องอุ๊ไงจ๊ะ" ลุงพลโน้มตัวจูบปากกับจอมจุ้นจากโพธาราม ที่ตอนนี้ไม่มีความพยศเหลืออีกแล้ว หทัยรัตน์หลับตาพริ้ม ยินยอมให้ลุงพลแทรกลิ้นเข้ามาภายในช่องปากของเธอเพื่อสัมผัสกับความหวานและลิ้นอ่อน ๆ ของสาวน้อย

เสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นภายในห้องนอน มันคือเสียงสวรรค์ของคู่รักต่างวัย ลุงพลวัย 60 ปี กับหทัยรัตน์วัย 19 ปี ที่กำลังแลกเปลี่ยนสารคัดหลั่งจากช่องปากของกันและกัน

"อือ..." หทัยรัตน์รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว ลุงพลคนนี้กำลังสุ่มไฟรักให้กับเธอ และที่องศารักมันจะเดือดไปมากกว่านี้ ก็เมื่อลุงพลกำลังใช้มือหยาบกร้านล้วงลึกลงไปทักทายกับกลีบสาวของเธอเบื้องล่าง
ปลายนิ้วของลุงพลสัมผัสได้ถึงความชุ่มฉ่ำจากน้ำรักที่หลั่งออกมาจากร่างกายของหทัยรัตน์เป็นสาว นิ้วกลางของตาเฒ่าหื่นบดบี้กับปุ่มกระสันต์เสียวของหทัยรัตน์ จนร่างเล็กกระตุกเกร็งด้วยความสยิว

"อือ..." หทัยรัตน์หลับตาพริ้ม แก้มของเธอแดงระเรือ ริมฝีปากก็เปียกแฉะไปด้วยสารคัดหลั่ง ส่วนลุงพลก็เปลี่ยนพิกัดใหม่ แกกลับมาหยอกเย้ากับหน้าอกของหทัยรัตน์อีกครั้ง

ลุงพลดื่มนมจากเต้าของหทัยรัตน์ ทั้งซ้ายและขวา ส่วนมือขวาก็ล้วงลึกและจกหอยของหทัยรัตน์ที่กำลังชุ่มฉ่ำ ในบางจังหวะ ลุงพลยกมือโชว์หลักฐานความชุ่มฉ่ำและเหนียวจากน้ำรักที่หลั่งออกมาจากถ้ำสาวของหทัยรัตน์

"เวลาโกรธก็อารมณ์รุนแรง เวลาเงี่ยนก็เงี่ยนจัดเลยนะจ๊ะน้องอุ๊ หุหุ" ลุงพลแซวสาวน้อย ที่ตอนนี้ไม่รู้เรื่องอะไรอีกแล้ว เพราะกำลังเสียวขั้นสุด จนถึงกับต้องเอื้อมมือบีบคลึงหน้าอกของตัวเองเล่น



"ลุงพล...อุ๊ขอล่ะ...ทำเถอะ" ยัยอุ๊ร้องครางกระเส่า "หนูไม่ไหวแล้ว...อือ"

"เดี๋ยวลุงจัดให้จ๊ะ" ลุงพลยิ้มหวาน ก่อนทำการแหวกขาของหทัยรัตน์กว้าง แล้วแทรกตัวเข้าไป โน้มศีรษะต่ำลงก่อนทำการลิ้นจี่หน้าของของหทัยรัตน์

หทัยรัตน์นอนแผ่หลาหมดสภาพนักศึกษาพยาบาล สาวน้อยหลับตาพริ้ม นอนหายใจรวยรินด้วยความเสียวขั้นสุด

"อืม..หนีลุงขึ้นสวรรค์จนได้นะจ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลลุกขึ้นมองสาวอุ๊ที่นอนแผ่หลาหมดสภาพ ใบหน้าของแกชุ่มฉ่ำไปด้วยคราบน้ำรักของหทัยรัตน์ที่แสนหวาน "รอลุงด้วยซิจ๊ะ"

หทัยรัตน์ไม่อยู่ในสถานะภาพที่จะตอบอะไร ตอนนี้เธอรู้สึกเบาหวิวโล่งสบาย ในหัวของเธอมันเบาหวิวไปหมด

ลุงพลไม่อยากรีบร้อนอะไรนัก แกเลยทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ หทัยรัตน์และกางแขนให้เด็กสาวนอนหนุนแทนหมอน ก่อนใช้มือสางปอยผมที่ปิดหน้าสาวน้อยด้วยความเอ็นดู

"น้องอุ๊นี่น่ารักไม่แพ้ใครเลยนะ" ลุงพลยาหอมใส่หทัยรัตน์ "ถ้าทำตัวดี ๆ ให้สมกับเป็นผู้หญิง เป็นกุลสตรีเนี่ย ลุงว่าหนุ่ม ๆ คงหลงหนูเป็นแถวแน่เลย"

หทัยรัตน์ลืมตามองลุงพล สายตาของเธอหวานเยิ้ม เธอไม่ได้สนใจชายฉกรรจ์คนไหนอีกแล้ว เพราะสายตาและหัวใจของเธอตอนนี้มีแค่ตาเฒ่าวัย 60 อย่างลุงพลจนหมดหัวใจเสียแล้ว

.........................

นริศรา พริตตี้สาวคนสวยเดินทางมาที่ภัตตาคารหรูใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง ตามคำเชิญของนายหัวภูชิต นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลจากภาคใต้ โดยนริศราได้ถูกเชิญตัวมายังห้องรับรอง VIP ของภัตตาคาร เพื่อความเป็นส่วนตัว

"คุณนริศรา เชิญทางนี้ครับ" บริกรหนุ่มผายมือเชิญแขกวีไอพีสาวแล้วเดินนำเส้นทาง เพื่อพานริศราไปหานายหัวภูชิตที่กำลังรออยู่ในห้องรับรอง VIP "เชิญครับ ท่านภูชิตรอคุณอยู่ข้างในแล้วครับ"

"ไง...เชิญนั่งก่อนซิครับ" นายหัวภูชิตในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงสแล็คสีดำนั่งรออยู่บนโต๊ะกินข้าวภายในห้องรับรองแขกระดับพรีเมี่ยม หนุ่มใหญ่ลุกขึ้นผายมือต้อนรับพริตตี้สาวในชุดเดรสสีดำที่อายุอ่อนกว่าตัวเองราว 30 ปี ในฐานะสุภาพบุรุษ

"ขอบคุณค่ะท่าน" นริศรา สาวสวยผิวขาวหน้าตาจิ้มลิ้มจากเมืองพล จังหวัดขอนแก่นพนมมือไหว้นายหัวภูชิตตามมารยาท

นายหัวภูชิตรอให้นริศราทิ้งตัวนั่งลงก่อน แล้วตัวเองถึงค่อยหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตาม นายหัวยิ้มให้พริตตี้สาวสวย ในขณะที่บริกรเดินเข้ามายื่นออเดอร์ให้ทั้งคู่

"อยากกินอะไรสั่งได้เลยนะครับ" นายหัวยิ้มหวาน "ไม่ต้องเกรงใจนะ"


"ขอบคุณค่ะท่าน" นริศราตอบอย่างไว้เชิง "ดิชั้นไม่หิวเท่าไร"

"อย่าเรียกท่านซิ มันดูห่างเหินไปนะ" นายหัวประท้วง "เรียกพี่ดีกว่า เรียกพี่ภู"

"ค่ะ...พี่ภู" พริตตี้สาวตอบ

"อยากกินอะไรก็สั่งมาเถอะ" นายหัวภูชิตยิ้ม "ไม่ต้องเกรงใจ แล้วก็ไม่ต้องกลัวว่าพี่จะใส่ยาอะไรจะมอบหนูหรอกนะ พี่เป็นลูกผู้ชายพอ สุภาพบุรุษที่ดีจะต้องไม่ทำตัวรุ่มร่ามให้สุภาพสตรีในการเจอกันครั้งแรก"

"ขอบคุณค่ะท่าน..เอ้ย!!" นริศราแอบโป๊ะแตก "ขอบคุณค่ะคุณพี่ภู"

"เชิญครับ" บริกรยื่นเมนูอาหารให้นริศรา ส่วนใหญ่เป็นอาหารสไตล์ฝรั่ง ซึ่งแนนนี่ไม่ค่อยชอบเท่าไร เธอเป็นลูกอีสาน เธอชอบกินส้มตำปูปลาร้า ลาบก้อย ลาบน้ำตก ไก่ย่าง อะไรแนวนี้มากกว่า แต่พอมาเจอนายหัวภูชิต นักการเมืองใหญ่ไฮโซที่ดูมีระดับแบบนี้ ก็เลยเป็นอะไรที่วางตัวยากเสียหน่อย

"อยากกินอะไรสั่งเลย ไม่ต้องเกรงใจ" นายหัวภูชิตแสดงความเป็นกันเอง

"คือแนน...เอ่อ...แน่นกินอาหารฝรั่งไม่ค่อยเป็นค่ะ" นริศราสารภาพตามตรง "พี่ภูพอจะแนะนำเมนูอร่อย ๆ ให้หน่อยได้ไหมคะ"

"ได้ซิครับ" นายหัวภูชิตยิ้ม ก่อนหยิบเมนูอาหารขึ้นมา "เราทานเนื้อไหม?"

"ค่ะ" นริศราตอบ

"งั้นสเต็กเนื้อสันนอก..." นายหัวสั่งเมนูสเต็กเนื้อพรีเมี่ยมจากออสเตรเลียให้นริศรา ก่อนสั่งเมนูที่ตัวเองอยากกินบ้าง

"เครื่องดื่มละครับ?" บริกรเอ่ยปากถาม "ไม่ทราบจะรับอะไรดีครับ?"

"เอาไวน์..." หนุ่มใหญ่สั่งไวน์องุ่นรสเลิศน้ำเข้าจากอิตาลี "เราดื่มเหล้าได้ใช่ไหม?"

"ค่ะ" นริศราพยักหน้า

"ดีมาก" นายหัวภูชิตยิ้ม ก่อนสั่งเครื่องดื่มและส่งคืนเมนูให้บริกรหนุ่ม ก่อนหันมาชวนพริตตี้สาวคุยระหว่างรออาหาร

"ขอบคุณสำหรับมื้อค่ำมื้อนี้นะคะ พี่ภู" นริศราตอบไปตามมารยาท

"ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ" นายหัวยิ้มหวาน นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่นายหัวภูชิตได้เจอกับนริศรา

เพราะเมียของแกอยู่ภูเก็ต ไม่ค่อยมีเวลาบินขึ้นมากรุงเทพ ก็เลยทำให้นายหัวภูชิตอยากจะเลี้ยงเด็ก ผูกปื่นโตนักศึกษาสักคนไว้คลายเหงา แล้วแกก็เล็งน้องแนนนี่ พริตตี้สาวคนสวยคนนี้มานานแล้ว

เพราะยังไม่อยากให้แม่กวางน้อยตัวนี้ตื่นตูม นายหัวภูชิตก็เลยอยากแสดงความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการเอาอกเอาใจเทคแคร์ดูแลแนนนี่ เพื่อสร้างความคุ้นเคยและสบายใจ ก่อนที่จะเริ่มดำเนินการณ์ต่อไป

"เดี๋ยวกินมื้อค่ำเสร็จแล้ว เดี๋ยวเรามาคุยกันถึงเรื่องธุรกิจระหว่างเราสองคนกันนะครับ"

สายตาของนายหัวภูชิตที่มองมาทางนริศรานั้นฉายแววเหมือนหมาป่ากำลังจะขย้ำลูกแกะไม่มีผิด นริศราได้แต่หลบหน้านักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลท่านนี้ มือของพริตตี้สาวกำแน่นอยู่ตรงหน้าตักของตัวเอง

"ทำไมชั้นต้องมาขายตัวให้ตาแก่หัวงูนี่ด้วย!!!" นริศราคิดในใจ "ไม่มีทางอื่นจริง ๆ แล้วใช่ไหม!!!!"

.........................

"อูย...คับแน่นไม่เปลี่ยนเลยจริง ๆ" ลุงพลสอดใส่ท่อนเอ็นขนาด 8.5 ขนาดกำลังน่ารักและอุ่น ๆ ดุนดันเข้าไปเล่นซนในถ้ำสาวของหทัยรัตน์ที่ชุ่มฉ่ำและร้อนฉ่าไม่แพ้กัน สองคู่รักต่างวัยแข่งกันร้องครวญครางเสียงหวาน

ลุงพลดึงแผงไรขนตรงเนินหัวหน่าวของหทัยรัตน์ด้วยความเพลิดเพลินใจ นิ้วโป้งก็บี้ติ่งเนื้อเล็ก ๆ ตรงแก่นกายสาวจนรับรู้ถึงความเปียกแฉะและเปราะบาง เมื่อหทัยรัตน์แอ่นตัวและร้องครางเสียงหวานกว่าที่เคย



"ลุงพล..อือ...อูยยย..." หทัยรัตน์เผยอปาก มองลุงพลตาปรือ สายตาคู่นั้นของหทัยรัตน์ช่างแสนเซ็กซี่เย้ายวนใจเหลือเกิน "ทำไม...ทำไมมันดีแบบนี้คะ...อูยยย"

"ดีแล้วชอบไหม?" ลุงพลดุนดันท่อนเนื้อเข้าไปลึกสุดโคนจนกระแทกกับปากมดลูกของหทัยรัตน์ดังกึ๊ก สาวน้อยถึงกับสะดุ้งด้วยความจุก สังเกตได้จากหน้าท้องที่แขม่วเกร็ง

"ชอบ..แต่จุก..อ่ะ..ลุง" หทัยรัตน์หลับตาปี๋ด้วยความเจ็บ จนลุงพลอดสงสารไม่ได้ ก็เลยถอนท่อนเอ็นออกมาแล้วสวนกลับเข้าไปอีก คราวนี้ยัยอุ๊จอมจุ้นถึงกับเผลอร้องคราง "อ๊า!!!!"

ลุงพลจัดการซอยถ้ำสาวยิก ๆ จนสะเด็ดน้ำ รอบถ้ำสาวของยัยอุ๊เกิดเป็นฟองฟอดที่เกิดจากกิจกรรมเข้าจังหวะที่แสนร้อนฉ่า ผนังช่องคลอดของหทัยรัตน์กลืนกินอาวุธประจำกายของลุงพลจนมิดลำ แนบแน่น และซาบซ่าน

"อูย...เด็ดจริง ๆ น้องอุ๊ของลุง" ลุงพลซูดปากแน่นขณะกำลังถอนท่อนเนื้อออกมา สายตาของแกก็เหลือบมองกลีบสาวที่ยับยู่ยี่จากการสอดใส่ และเนื้ออ่อนสีชมพูสดใสภายในช่องคลอดของหทัยรัตน์ที่ปลิ้นเข้าปลิ้นออกด้วยความเพลิดเพลินใจ

"อือ..." หทัยรัตน์ลืมตามองลุงพลคนหื่น คนงามจากโพธารามวางมือลงบนหน้าท้องของเธอ จนลุงพลอดขำไม่ได้

"มองลุงแบบนั้นมีอะไรเหรอ?" ลุงพลยิ้ม

"ถ้าหนูท้อง ลุงจะรับผิดชอบไหม?" หทัยรัตน์ถามตามตรง

"รับซิจ๊ะ" ลุงพลตอบ ก่อนเริ่มทำการซอยถ้ำสาวที่แสนคับแน่น ชุ่มฉ่ำ และร้อนฉ่า แต่ว่าหทัยรัตน์ยังไม่ได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจ

"ลุงพล" หทัยรัตน์ทำหน้าจริงจัง "ลุงจะทำเจ้าชู้แบบนี้กับทุกคนไม่ได้นะ ถ้าหนูยอมเป็นเมียลุง นั่นหมายความว่าลุงต้องหยุดเจ้าชู้ ถ้าไม่งั้นก็ไม่ต้องมาคุยกัน"

"โถ่!!! อุ๊จ๋า!!! มาคุยเรื่องเครียด ๆ ตอนนาทีทองแบบนี้ทำไม ดูซิ หดหมด!!!" ลุงพลถึงกับบ่นเพราะรู้สึกถึงความอ่อนย้วยที่เล่นงานอาวุธประจำกาย เพราะน้องอุ๊เล่นเปิดประเด็นซีเรียสแบบนั้น ทำเอาตาเฒ่าหื่นหมดอารมณ์

"อ่าว!!! ก็หนูเป็นคนแบบนี้แหละลุง!!!" หทัยรัตน์ตอบ "หนูน่ะลูกมีพ่อมีแม่นะลุงพล!!! ถ้าอยากได้หนูเป็นเมีย ลุงก็ต้องเลิกเจ้าชู้กับคนอื่นให้หมด!!! ทำได้ไหมละ?"

"ถ้าลุงตอบตกลง หนูอุ๊ก็คงไม่เชื่อลุงหรอกจริงไหม?" ตาเฒ่าหื่นตอบ "ก็เพื่อนอุ๊แต่ละคนแรง ๆ ทั้งนั้น อุ๊ก็เห็น ก็ทำไงได้ ลุงมันคนหน้าตาดี คารมณ์ก็ดี เงินเปย์ก็หนัก เพื่อนหนูก็เลยหลงรักกันทุกคน"

"แหวะ!!! หลงตัวเองที่สุด!!!" หทัยรัตน์แลบลิ้นปลิ้นตาใส่ลุงพล "อุ้ย!!! ลุงพล!!! อย่าแกล้งอุ๊ซิ!!!"

ลุงพลไม่รอให้จอมจุ้นเถียง แกสวนท่อนเอ็นเข้าออกอย่างรวดเร็วเพื่อกระตุ้นให้อาวุธประจำกายของแกกลับมาแข็งปั๋งอีกครั้ง และเพื่อปิดปากสาวอุ๊จอมจุ้นไม่ให้โวยวายไปมากกว่านี้

จะคุยอะไรค่อยคุยกันหลังน้ำแตก ลุงพลคิดแบบนี้ แต่ก่อนอื่นแกขอเพลิดเพลินไปกับความคับแน่นและชุ่มฉ่ำภายในถ้ำสาวของยัยอุ๊จอมจุ้นคนนี้เสียก่อนเถอะ

"อูยยย...ลุงพล...อือออ" หทัยรัตน์ร้องเสียงหลงขณะกำลังถูกลุงพลกระเด้า ตาเฒ่าหื่นจัดสาวน้อยด้วยท่าพื้นฐาน ก่อนโน้มตัวลงมาแลกปากดูดลิ้นกับสาวน้อย "อู้อี้!!!! อืออออ!!!"

ลุงพลดูดปากน้องอุ๊ดังจ๊วบ รับรู้ถึงความอ่อนนุ่มและซาบซ่านตรงปลายลิ้น ตาเฒ่าหื่นสัมผัสได้ถึงฝ่ามือของสาวน้อยที่ลูบไล้แผ่นหลังของแกขณะกำลังกระเด้าถ้ำสาวตามภาษาคนแก่เอวดี ฟิตจัด พลังม้า และมีลีลาการตวัดลิ้นที่เฉียบขาดชนิดหาตัวจับยาก

พอรู้สึกเบื่อหน่ายกับท่าเบสิคพื้นฐาน ลุงพลก็พลิกน้องอุ๊ให้ลุกขึ้นมา โดยที่ฝ่ายหญิงยังคงนั่งคล่อมร่างอยู่ด้านบน ส่วนลุงพลก็ทิ้งตัวลงไปนอน เพื่อให้ยัยอุ๊ขึ้นควบด้านบน ลุงพลใช้มือเป็นไกดไลน์ให้คนงามจากโพธารามว่าควรต้องทำอย่างไร

หทัยรัตน์เรียนรู้อย่างรวดเร็ว สาวน้อยขย่มตอของตาเฒ่า มือของเธอสางปอยผมที่ปกปิดใบหน้าทัดไว้หลังข้างหู ลุงพลมองภาพของสาวน้อยที่กำลังขึ้นทำให้ตัวอย่างมีความสุข

หน้าอกของสาวอุ๊สั่นกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะ หน้าท้องแขม่วเกร็งด้วยความสยิว จนตาเฒ่าอดใจไม่ไหว ต้องแหย่นิ้วเข้าไปทักทายตรงสะดือบุ๋ม ก่อนถอนมือออกมาแล้วประคองเอวของคนงามจากโพธารามแล้วกระเด้าตอบแทนในความน่ารักของนางสาวหทัยรัตน์ให้หนำใจ

"อึ๋ยยยย!!!" คนงามจากโพธารามถึงกับสะดุ้ง เพราะลุงพลเล่นแทงสวนขึ้นมาจนท่อนเนื้อกระแทกกับปากมดลูกของเธอดังกึ๊ก หทัยรัตน์คนงามมองลุงพลหน้าแดงก่ำด้วยความไม่พอใจที่โดนตาเฒ่าหื่นแกล้ง

"ลุง!! เบา ๆ หน่อยซิ!!" ยัยอุ๊ค้อนใส่คนขายน้ำเต้าหู้สุดเซ็กส์

"ขอโทษจ๊ะ ก็ใครบอกให้เมียของผัวคนนี้น่ารักล่ะ" ลุงพลเริ่มเปลี่ยนสรรพถนามของหทัยรัตน์ให้มีความใกล้ชิดมากขึ้น

"เรียกหนูว่าเมีย ไม่คิดว่าไม่เร็วไปหน่อยเหรอลุง?" ยัยอุ๊ถาม

"หอยหนูกลืนควยลุงมิดแบบนี้ ถ้าไม่ใช่คนเป็นผัวเมียกันคงไม่ทำแบบนี้หรอกใช่ไหมจ๊ะ?" ลุงพลถามไปตามตรง จนยัยอุ๊ถึงกับหน้าแดงเพราะความเขินและอาย

"นี่ลุง!!! พูดจาอะไรให้มันดี ๆ หน่อยได้ป๊ะ!!!" หทัยรัตน์ทำหน้าบึ้งตึงใส่ลุงพล "จะมาพูดเรื่องหี ๆ ควย ๆ อะไรของลุง มีมารยาท...อึ๊ย!!!"

เพราะทนให้สาวงามจากโพธารามบ่นไม่ไหว ลุงพลเลยสวยแท่งทวนขนาด 8.5 นิ้วเข้าไปเพื่อสั่งสอน จนหทัยรัตน์อ่อนระทวย ก่อนลุกขึ้นคล้องคอสาวอุ๊แล้วจัดการกระเด้าถ้ำสาวเพื่อปิดปาก

"อือ!!! อูยยย!!! อ๊า!!!" หทัยรัตน์คล้องคอลุงพลแน่น ขณะกำลังถูกลุงพลแทนสวนเข้ามา ฝีปากกล้าเมื่อครู่หายไปไหนไม่ทราบ ตอนนี้จะมีแค่เสียงครางเพราะความเสียวซ่านที่ผัวเฒ่าปรนเปรอให้

"เรียกผัวซิจ๊ะเมียจ๋า" ลุงพลต้องการได้ยินคำนี้จากปากหทัยรัตน์ ก็เลยจัดแจงกระเด้าหนักขึ้น ลุงพลกัดฟัน เกร็งตูดขณะกำลังซอยเข้าออกถ้ำสาวคนงามฝีปากกล้าจากโพธารามคนนี้

"อือ!!! ผัว!!!! อือ!!!! เบาหน่อยซิ!!! เจ็บ!!!" หทัยรัตน์หรี่ตามองลุงพล จนลุงพลอดสงสารไม่ได้ เพราะสาวน้อยน้ำตาซึมเพราะความเจ็บปนเสียว "คนแก่อะไรวะ!!! ชอบรังแกเด็ก!!! ฮือ!!!"

คำพูดนั้น ทำเอาลุงพลยิ้มแป้นหน้าบาน น้องอุ๊คนนี้น่ารักจริง ๆ เพื่อเห็นแก่ความน่ารัก ลุงพลเลยอยากจัดลีลารักแบบหวาน ๆ เนิบนาบ แต่อ่อนโยนเป็นการตอบแทนเสียหน่อย

ลุงพลจัดแจงเปลี่ยนท่าเป็นท่าพื้นฐานอีกครั้ง แกนอนทับร่างน้องอุ๊และปากดูดลิ้นขณะกำลังทำกิจกรรมทางเพศร่วมกัน ดูเหมือนว่าน้องอุ๊จะชอบอะไรแบบนี้ไม่น้อยเลย เพราะมันดูอ่อนโยน เนิบนาบ แต่ซาบซ่านดีเหลือเกิน

"อือ..." น้องอุ๊หลับตาพริ้ม แก้มของเธอแดงระเรือ ลุงพลสังเกตเห็นเส้นเลือดปูดโปนตรงคอ ก็เลยประทับรอยจูบตีตราเอาไว้ ก่อนเลื่อนริมฝีปากสูงขึ้น เพื่อสัมผัสกับแนวเชิงกรามของหทัยรัตน์ ไอร้อนจากปากของสาวน้อยลอยแตะจมูกของลุงพล มันช่างร้อนผ่าวและหอมกลิ่นยาแปรงฟันเหลือเกิน "กอดหนูหน่อยซิลุงพล"

ลุงพลทำตามแต่โดยดี แกโอบกอดหทัยรัตน์ขณะกำลังทำกิจกรรมรัก ตาเฒ่าหื่นสัมผัสได้ถึงแรงตอดที่รุนแรงด้านล่าง เลยทำให้แกรู้ว่าสาวอุ๊ถึงจุดสุดยอดไปอีกรอบแล้ว มีเหรอที่ยอดนักรักอย่างแกจะรอช้า แกเลยเร่งจังหวะเพื่อให้ตัวเองติดตามเมียรักขึ้นสวรรค์ด้วยอีกคน

"ลุงพล...อือ...เดี๋ยวก่อน...มันเสียว...หายใจไม่ออก!!!" หทัยรัตน์ใช้มือป้องแผงหน้าอกของลุงพล "โอย...อย่าพึ่งค่ะลุง...อือ...."

ถึงปากจะร้องห้าม แต่ถ้ำสาวของหทัยรัตน์ยังคงตอดรัดแน่น ร่างกายของเธอกระตุกเกร็งเพราะถึงจุดสุดยอด จนลุงพลรับรู้ถึงความคับแน่นได้จากผิวสัมผัสภายในถ้ำสาวที่ร้อนฉ่าและชุ่มฉ่ำ

ลุงพลเลยหยุดกิจกรรมแบบฉบับผัวเมีย แกมองหน้ายัยอุ๊ที่กำลังถึงจุดสุดยอดด้วยความสุข แกมองนัยน์ตาของยัยอุ๊ มองเหมือนพยายามจะมองลึกเข้าไปถึงก้นบึ้งของจิตใจยัยจอมจุ้นประจำวิทยาลัยพยาบาล จนเด็กสาวที่สติเริ่มกลับมาต้องตอบโต้ด้วยรอยยิ้มเขิน ๆ

"จะมองอะไรนักหนาหาลุงพล?" ยัยอุ๊ตอบ "ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง?"

คำตอบนั้นทำเอาลุงพลยิ้ม เช่นเดียวกับยัยอุ๊ที่ยิ้มตอบ เพราะทนความน่ารัก น่ารักจนเกินไปไม่ไหว ลุงพลเลยจูบปากสาวอุ๊เป็นการตอบแทน เวลาร้ายก็ร้ายกาจจนน่าใจหาย แต่พอเวลาน่ารัก นี่บอกเลยว่ายัยอุ๊ หทัยรัตน์นี่ไม่เป็นสองรองใครเลยแม้แต่น้อย

ลุงพลถอนท่อนเอ็นออกมาเสียงดังป๊อก สาวอุ๊ถึงกับตกใจกับเสียงดังที่ว่าจนลุงพลอดขำไม่ได้ คราวนี้ลุงพลทิ้งตัวลงนอนหงาย ปล่อยให้อาวุธประจำกายชี้เด่ขึ้นฟ้า คนงามจากโพธารามลุกขึ้นตามประกบติดหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียรุ่นอัพเกรด

"อยากให้หนูอมให้ไหม?" สาวอุ๊รูดแหนมลุงพลขึ้นลงระหว่างรอคำตอบคอนเฟิร์น

"จ๊ะ...จัดเลยคนสวย" ลุงพลตอบ "อูยยยย...แบบนั้นแหละ"

เสียงบ๊วบดังขึ้นจากการทำรักด้วยปากของหทัยรัตน์ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่สองกำลังดูดเลียท่อนเนื้อขนาด 8.5 นิ้วของลุงพลอย่างเอร็ดอร่อย ความจริงเธอควรรังเกียจมันไม่ใช่เหรอ? มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันนะ ทำไมเธอต้องมาทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงแบบนี้ กับการทำรักด้วยปากให้ลุงพล นี่ถ้าใครรู้ มีหวังเธอตายหยังเขียดแน่

รสชาติท่อนเนื้อของลุงพลนั่นเฝื่อน คาวก็คาว แถมไรขนสีดอกเลาตรงเนินหัวหนาวก็สากและทิ่มรูจมูกของเธอจนเกิดความรู้สึกระคายเคือง แต่ว่าเธอกลับรู้สึกวาบหวิวอย่างน่าประหลาด ขณะกำลังทำรักด้วยปากให้ลุงพล



"โถ่!!!! หนูอุ๊ของลุง" ลุงพลถึงกับอดขำไม่ได้ กับภาพของสาวน้อยที่กำลังบ่นถึงความคาวของน้ำกามที่ถูกปล่อยออกมาจากปลายองคชาตของผู้ชาย มันเป็นความฝันที่แสนลามกของคุณผู้ชายทุกคน ที่อยากให้ผู้หญิงที่คุณรักทำเช่นนั้น กลืนกินครีมข้นของคุณเข้าไปทุกหยาดหยดเพื่อพิสูจน์รัก

ถึงน้องอุ๊จะปากร้าย แต่น้องอุ๊ก็ได้แสดงให้ตาเฒ่าหื่นเห็นแล้วว่า เธอเองก็สามารถรักลุงพลได้ไม่น้อยกว่าที่เพื่อนของเธอคนอื่น ๆ รักลุงพลคนนี้ได้เช่นกัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่สาวอุ๊ทำแบบนี้กับลุงพล เธอเคยกลืนกินน้ำรักของลุงพลมาแล้วจากเกมรักเมื่อครั้งก่อน

เพราะทนความน่ารักของหทัยรัตน์ไม่ไหว ลุงพลเลยลุกขึ้นแล้วดึงร่างของยัยอุ๊คนสวยมาหอมแก้มแล้วดูดปาก ทั้งคู่หยอกเหย้าคลอเคลียด้วยความรัก ก่อนที่ลุงพลจะกระซิบข้างหูหทัยรัตน์เพื่อขออะไรบางอย่าง

"ขอลุงเล่นตูดหน่อยได้ไหม?" ลุงพลถาม "เล่นตูดเสร็จแล้วเดี๋ยวลุงพากลับบ้าน"

"ฮึยยยย....." หทัยรัตน์ที่เมื่อครู่กำลังยิ้มแย้ม พอเจอคำขอร้องแบบนี้จากตาเฒ่าก็ทำเอาเปลี่ยนโหมดในบัดดล นี่เธอจะโดนตาเฒ่าหื่นสวนทวารอีกแล้วเหรอเนี่ย!!!

.........................

ตัดมาที่ฝั่งนายหัวภูชิตและนริศรา หลังจากมื้อค่ำที่แสนโรแมนติกจบลง บริกรก็หยิบจานบนโต๊ะกับข้าวออกไป เหลือเพียงแค่แก้วไวน์ที่ยังวางอยู่ นายหัวภูชิตชวนนริศรา พริตตี้สาวคนสวยชนแก้ว

"เอาละ ถึงเวลาแล้วซินะ" นายหัวภูชิตเริ่มเปิดประเด็นเข้าเรื่อง "คือพี่รู้จักน้องแนนมานานแล้ว ก็ติดตามผลงานของน้องแนนมานาน ด้วยความที่พี่เป็นผู้ชาย พี่ก็ชอบผู้หญิงน่ารักและมีความสามารถแบบน้องแนน พี่ก็เลยอยากจะอาสาขอเป็นผู้สนับสนุนน้องแนนในด้านต่าง ๆ นะครับ"



"บอกมาตรง ๆ ก็ได้ค่ะพี่ภู" นริศราไม่ใช่คนที่จะมาอ้อมค้อมอะไร "ว่าอยากให้หนูเป็นเมียน้อยพี่?"

"แหม...พูดอะไรแบบนั้นจ๊ะ" นายหัวภูชิตยิ้มแก้เก้อ พอเจอคนตรงแบบแนนนี่ก็มีเหวอเหมือนกัน สาวรุ่นใหม่สมัยนี้พูดจาตรงไม่มีอ้อมค้อมกันเลย "พี่อยากอุปการะเลี้ยงดูหนู ให้ทุนการศึกษาหนู โดยมีข้อแลกเปลี่ยนว่าหนูต้องมากินข้าวกับพี่ตามตารางเวลาที่พี่นัด ส่วนเรื่องอนาคต ถ้าวันหนึ่งหนูต้องการถอนตัว หนูอยากไปเริ่มอนาคตใหม่กับผู้ชายที่หนูชอบ พี่ก็ยินดี"

"ฟังดูพี่ภูเนี่ย แก่ ใจดี สปอร์ต จังเลยนะคะ" นริศรายิ้ม

"แน่นอน" นายหัวยิ้มตอบขณะกำลังกระดกไวน์เข้าปาก "วันนี้ พี่อยากคุยกับแนนเป็นการส่วนตัว แนนพอมีเวลาให้พี่ไหม?"

"ขอโทษค่ะ พรุ่งนี้แนนมีเรียน"

"20,000" นายหัวภูชิตยื่นข้อเสนอแรก ทำเอาพริตตี้สาวถึงกับชะงัก

"เอ่อ..." ความจริงแล้วแนนนี่เป็นคนรักศักดิ์ศรีมาก การที่ให้เธอมาขายตัวเพื่อเงินอะไรแบบนี้ เธอไม่มีวันทำแน่ แต่ว่าการที่พ่อแม่ของเธอดันไปเป็นหนี้นอกระบบสองแสน มันเลยเป็นเงื่อนไขที่บีบคั้นให้เธอไม่มีทางเลือกนัก ก็เลย "หนูต้องการมากกว่านั้น เป็นเงินสดก้อนโต จ่ายครั้งเดียว"

"ต้องการเท่าไรจ๊ะ?" นายหัวภูชิตยิ้ม เพราะคิดว่าแนนนี่คงอัพค่าตัวเพิ่มอีกไม่เยอะ แต่ว่า....

"200,000" พริตตี้สาวตอบ ทำเอานายหัวภูชิตถึงกับอึ้ง เพราะไม่คิดว่าฝ่ายหญิงจะเรียกโหดอะไรแบบนั้น

"สองแสน?" นายหัวภูชิตย้ำตัวเลขอีกครั้ง

"ใช่ค่ะ สองแสน" นริศราตอบอย่างมั่นใจ

"ไม่คิดว่ามันเยอะไปเหรอ?" นายหัวขมวดคิ้วถาม "มันเยอะไปนะหนูแนน กับเงินจำนวนขนาดนี้ มันควรมีออปชั่นเสริมอะไรที่แบบทำให้พี่รู้สึกสนใจหน่อยไหม?"

"ถ้าแนนบอกพี่ว่าแนนยังซิงอยู่ พี่ภูจะเชื่อไหม?"นริศราถาม "แล้วก็ ถ้าแนนได้สองแสนนี้ แนนจะไม่ขออะไรจากพี่ภูอีกเลย ถ้าพี่ภูอยากเจอแนนเมื่อไรก็โทรมาแล้วกัน"

"แนนพูดเหมือนแนนร้อนเงินเลย" นายหัวภูชิตหรี่ตามองพริตตี้สาว "แล้วพี่จะเชื่อได้ยังไง ว่าน้องแนนยังสดซิงจริง ๆ ไม่ได้หลอกย้อมแมวขายพี่?"

แนนนี่นิ่งเงียบ หญิงสาวมองหน้านายหัวจอมเจ้าเล่ห์ตาไม่กระพริบ นี่คือโอกาสสำคัญที่เธอจะได้เงินไปช่วยใช้หนี้พ่อกับแม่ จะยอมเสียตัวก็ได้ แต่จะทำยังไง ไอ้แก่หัวงูคนนี้ถึงจะยอมรับข้อเสนอนะ เงินสองแสนมันเยอะนะ คงไม่มีใครบ้าพอจะจ่ายเงินขนาดนั้นหรอกน่า!!! แต่ก็ไม่แน่!!!

"แนนพร้อมให้พี่พิสูจน์" นริศราตอบ "แนนไม่ได้โกหก ถึงแนนจะทำงานแบบนี้ แต่แนนก็ถือตัว เพราะแนนมาจากครอบครัวคนจน แนนมีศักดิ์ศรีของแนน ถ้าพี่ไม่เชื่อ เราก็ไม่ต้องคุยกัน!!!"

นริศราลุกขึ้น เหมือนจะกลับ แต่ถูกนายหัวภูชิตห้ามเอาไว้

"ก็ได้!!!!" นายหัวภูชิตลุกขึ้น "แต่ว่า...ครั้งนี้พี่ขอจ่ายมัดจำได้ไหม?"

นริศราหันไปมองนายหัวภูชิตพร้อมรอยยิ้ม ถึงจะเป็นเงินมัดจำ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลยแล้วกัน

"พี่ภูจะให้แนนเท่าไร?" พริตตี้สาวจากขอนแก่นถาม

"50,000" นายหัวภูชิตตอบ "พี่จะโอนให้หนูก่อน 25,000 เพื่อความสบายใจ หลังจากที่พี่ได้พิสูจน์สินค้า พี่จะโอนเงินที่เหลือให้ แล้วโอกาสหน้าที่เจอกัน พี่จะทยอยจ่ายงวดละห้าหมื่นอีกสามครั้งเป็นอันครบสองแสน ตกลงไหม? "



ถึงจำนวนเงินจะไม่ได้ตามเป้าที่คาดหวัง แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไร นริศรายิ้มออก ถึงแม้ว่าเธอจะต้องเสียสาวและอาจต้องยอมเป็นเมียเก็บลับ ๆ ของนักการเมืองจอมหื่นคนนี้ก็ตาม

แต่เพราะความจำเป็น เพื่อช่วยพ่อแม่ที่ขอนแก่น เธอเลยจำใจต้องทำแบบนี้ บางครั้งชีวิตคนเราก็ไม่ได้มีทางเลือกอะไรมากหรอกนะ

โปรดติดตามตอนต่อไป

อิจฉาลุงพล