เติมเชื้อไฟไปก่อน ระหว่างรอแก๊สมาส่ง

แอนผู้ร้อนแรง

ทิ้งทวนก่อนลา

อยากเจอจุดติดง่ายแบบนี้บ้าง

[font="Bai Jamjuree", sans-serif]เครื่องติดแล้วที่ไหนก็ไม่เกี่ยง[/font]

เด็กส่งแก๊ซมาถึง ก็น่าจะเข้าร่วมวงเลยนะ เปิดเส้นเรื่องใหม่ๆให้สุดๆไปเลย

สวัสดีครับ เรื่องของวีกลับมาแล้วครับ วันนี้ผมตกลงท้าดวลกับน้องบานเย็นว่าใครจะมีคอมเมนท์มากกว่ากัน โดยจะกดลงบทความพร้อม ๆ กัน เพื่อไม่ให้ใครมีส่วนได้เสีย เพราะเดิมนางอ้างว่าผมลงก่อนได้เปรียบ ส่วนบทลงโทษสำหรับคนแพ้นั้น ยังไม่บอกครับ เนื่องจากคราวที่แล้วมีแต่คนอยากให้นางแพ้ครับ 555

คำเตือน เนื้อหาในเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งมีไว้เพื่อวัตถุประสงค์เพื่อความบันเทิงเท่านั้น อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษาที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน



ขึ้นสัปดาห์ใหม่หลังปิดปีใหม่ ผมก็ไปส่งรัณที่โรงเรียน (หลายคนอาจสงสัยว่าทำไมลูกคนอื่นชื่อขึ้นต้นด้วย ว.แหวน ได้แก่ วอร์ม ไวท์ วรรณ แต่ทำไมคนสุดท้ายชื่อ "รัณ" จริง ๆ แล้วมาจากชื่อจริงชื่อ วรัณ แต่จะเรียก "วะ" ก็แปลก ๆ แต่เพราะลูกคนนี้ผ่าคลอดตามฤกษ์ จึงขอชื่อจริงจากพระท่านมาพร้อมฤกษ์เลย ตอนที่ยังไม่ได้คิดชื่อเล่นเลยเรียก รัณ กันไปก่อน ไป ๆ มา ๆ ก็เลยติดเรียก "รัณ" ไปครับ)

แน่นอนผมก็ได้เจอแอนหลังจากที่แอนส่งน้องธีร์เข้าโรงเรียนแล้วเหมือนกัน ผมเลยถามความคืบหน้าถึงเรื่องที่จะย้าย
แอน "แอนถามแล้ว จริง ๆ สายการบินมาทาบทามพี่อ๊อดเขานานแล้ว พี่อ๊อดก็คิดว่าจะไป เพราะได้แพคเกจดีมาก ตำแหน่งใหม่ที่ใหญ่ขึ้น ไม่ต้องบินมากเท่าเดิมเพราะจะไปในทางบริหาร แต่ยังพอมีบินบ้างเพื่อรักษาชั่วโมงบิน ที่พัก แถมยังไปต่อรองเรื่องค่าเล่าเรียนลูกที่โน่น โดยได้เรตเท่ากับค่าเทอมรร.อินเตอร์ ซึ่งก็ต้องไปหาว่าจะเรียนที่ไหน เพราะที่ภูเก็ตก็มีรร.อินเตอร์หลายโรงอยู่ แต่ยังไม่ได้คุยคอนเฟิร์มกับแอน แต่พอเกิดเหตุการณ์วันนั้นพี่เขาเลยคิดหุนหันจะย้ายไปให้ได้เลย"
วี "แล้วสรุปว่าจะเรียนถึงปิดเทอมค่อยย้ายใช่ไหม"
แอน "พี่เขาไม่รู้เลยว่าปิดเทอม เปิดเทอม รร.ไทยกับรร.อินเตอร์ไม่เหมือนกัน จะย้ายไปเมื่อไหร่ยังไง ให้แอนจัดการหาข้อมูล ซึ่งพี่อ๊อดอาจจะต้องบินไปประจำก่อน หรือไป ๆ กลับ ๆ จนกว่าแอนกับธีร์จะย้ายไปอยู่ที่โน่นถาวร"
วี "อื้อ ก็ดีแล้ว พี่ถึงบอกแอนว่าอย่าเพิ่งตระหนกตกใจไป ให้ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ จัดการ" แล้วผมก็เหลือบเห็นผ้าก๊อตติดแผลที่ต้นแขนของแอนที่วันนี้ใส่เสื้อแขนกุดมาเลยถามต่อว่า "แล้วนี่แขนไปโดนอะไรมา"
แอน "โอ๊ย พี่ เมื่อวานมีเรื่องตื่นเต้น คอนโดฯ แอนเกือบจะไฟไหม้ คือว่าแอนทำกับข้าว แล้วน่าจะตั้งกระทะทิ้งไว้นานเกินไป แล้วกระทะร้อนจัด พอใส่น้ำมันลงไป ไฟพุ่งขึ้นมาอย่างกับผักบุ้งลอยฟ้า แต่มันดันลุกไปติดกับฮู้ดดูดควันที่มีน้ำมันเขรอะอยู่ เพราะแอนยังไม่มีเวลาเช็ด แล้วก็ลวกแขนแอนไปด้วย"
วี "อ้าว แล้วดับไฟยังไง สปริงเกอร์ปล่อยน้ำห้องเปียกหมดเลยสิ"
แอน "สปริงเกอร์ไม่ทำงานพี่ แล้วควันก็เต็มห้อง ออกนอกหน้าต่าง แล้วแอนก็เปิดหน้าต่างออกไปหายใจ แล้วตะโกนบอกรปภ.ข้างล่าง ที่เงยหน้ามองควันอยู่พอดี รปภ.รีบวิ่งเอาถังดับเพลิงวิ่งมาฉีดดับได้"
วี "อ่ะ ทำไมสปริงเกอร์ไม่ทำงาน แบบนี้ต้องไปฟ้องบริษัทรับสร้างคอนโด ฯ นะเนี่ย"
แอน "หนูก็ถามหลังจากดับไฟแล้ว น้องที่นิติฯ เขาบอกว่า ตอนที่ส่งมอบห้อง ได้บอกให้ลูกบ้านปีนดึงเอาสลักพลาสติกสีส้มออก นี่ ๆ แบบนี้ (แล้วแอนก็เอาภาพถ่ายในมือถือมาให้ดู) หนูก็จำไม่ได้ว่าเขาบอก หรือพี่อ๊อดฟังมาแต่ลืมเลยไม่ได้ดึงหรือเปล่า หนูก็เห็นมันมีสีส้ม ๆ แบบนี้ติดมาตั้งนานแล้ว ทุกอันในห้องด้วย นี่เมื่อวานน้องนิติฯ เลยให้รปภ.เอาบันไดมาปีนดึงออกให้หมด แล้วยังบอกว่า จะประชาสัมพันธ์และไปตรวจดูทุกห้องให้แกะออกให้หมด"
ผมลูบหัวนางปลอบใจ แล้วบอก "ดีนะ ที่ไม่เป็นอะไรมาก แล้วนี่แสบแผลไหม"
แอน "เมื่อวานหลังจบเรื่อง ก็ไปหาหมอที่รพ.ทำแผล ใส่ยามาแล้วล่ะค่ะ แต่ว่าตอนนี้ห้องเละมาก เมื่อคืนก็เลยจะกลับไปอยู่บ้านก่อน แล้วก็เคราะห์ซ้ำกรรมซัด อะไรรู้ไหมพี่ เดี๋ยวจบเรื่องหนูจะไปถวายเตาแก๊สกับแก๊สที่วัดเลย"
วี "ทำไมเหรอคะ"
แอน "ก็ที่บ้านเตาแก๊สก็เสีย แถมแก๊สก็หมด มันเกิดจากแก๊สใกล้หมดแหละ คือไฟมันค่อย ๆ อ่อนลง ๆ จนดับ หนูก็เลยหมุนที่เปิดเตาแก๊ส มันจะดังแกร๊ก ๆ เพื่อจุดเตาใช่ไหมคะ แต่ไฟก็ไม่ติด เพราะจริง ๆ คือแก๊สหมด หนูก็หงุดหงิดก็เลยหมุนแกร๊ก ๆ ๆ ๆ จนมันหักคามือหนูเลย หนูก็เลยรีบไปปิดวาล์วที่ถังแก๊ส พอดันแล้วมันเบา ๆ ก็เลยถึงบางอ้อว่าแก๊สหมด"
วี "แล้วนี่ให้พี่ช่วยอะไรได้บ้างเนี่ย"
แอน "ได้สิคะ แอนก็ว่าจะขอให้พี่ช่วย แอนจะขอให้พี่ไปส่งบ้านหน่อย เพราะที่บ้านรถไฟฟ้าวิ่งผ่านมาใกล้บ้านแต่ไม่ถึง ต้องนั่งรถต่อ ไม่เหมือนคอนโดฯ ที่ลงบันได ก็ถึงหน้าคอนโดฯ เลย"
วี "ได้สิ ๆ เดี๋ยวเราดื่มกาแฟหมดแล้วไปกันเลย"

หลังจากนั้นผมก็ขับรถพาแอนไปที่บ้าน ระหว่างทางแอนก็โทรไปที่ร้านแก๊ส สั่งแก๊สพร้อมเตาแก๊สใหม่ให้มาส่ง แต่ปลายสายน่าจะบอกว่าไม่ว่าง แอนก็ทำเสียงออดอ้อนขอให้รีบมาก่อนได้ไหม เพราะเดือดร้อนไม่มีทั้งแก๊สไม่มีทั้งเตาใช้ ทำอาหารไม่ได้ แล้วดูเหมือนปลายสายจะใจอ่อนยอมเลื่อนนัดลูกค้าคนอื่นมาให้ก่อน แต่ต้องรอให้ลูกน้องที่ไปส่งแก๊สรอบแรกกลับมาก่อน แล้วเถ้าแก่จะมาพร้อมลูกน้องเพื่อติดตั้งเตาแก๊สใหม่ให้

รถติดพอสมควรแต่ไม่มาก บ้านแอนอยู่ในหมู่บ้านเชนดังนอกเมืองออกไป หากพักอยู่ที่นี่วันที่เด็กไปโรงเรียนจะไปเรียนไม่ทัน แอนเลยขอพี่อ๊อดผ่อนคอนโดฯ ใกล้โรงเรียนเพื่อพักอยู่อาทิตย์ละ 5 คืนคือวันอาทิตย์ถึงพฤหัส แล้วทุกเย็นวันศุกร์ก็จะมาพักที่บ้านจนถึงวันอาทิตย์เย็นเพื่อพักที่บ้าน 2 คืนสลับกันไปอย่างนี้

เราใช้เวลาไม่นานนักก็ขับมาถึงบ้าน แอนเปิดประตูรั้วให้ผมเอารถเข้าจอด แล้วเปิดประตูรั้วทิ้งไว้เพราะเดี๋ยวจะมีร้านแก๊สมาหาต่อ พอเข้าบ้าน แอนเทน้ำมาให้ดื่มแก้วนึง แล้วพาเข้าไปในห้องครัว ดูสภาพเตาแก๊ส ก็คงจะทำอะไรไม่ได้นอกจากรอ ผมก็เลยเดินเข้าประกบด้านหลังแอนแล้วกอด แอนหันหน้ามาจูบผม
แอน "มาดุน ๆ ดัน ๆ อย่างงี้ เดี๋ยวเครื่องติดมาจะเป็นเรื่อง"
วี "อยากให้เครื่องติดอ่ะ" ก่อนจะจูบต่อแล้วก็เอามือลูบไปที่หน้าอกทั้งสองข้าง แล้วล้วงเข้าไปในเสื้อกุมเต้านมอันเปล่าเปลือย แอนใส่เสื้อแบบที่มีบราฟองน้ำติดกับเสื้อเลย พอล้วงไปก็เจอเลยไม่ต้องดันบราออก ผมบี้หัวนมแอน จนแอนหันตัวมา แล้วเอามือคล้องคอผมแล้วจูบ แอนดึงมือผมออกมาจากห้องครัว ตรงมาที่บันไดแล้วเลี้ยวขึ้นชานพักบันได

แอน "ทำในห้องครัวอันตราย เดี๋ยวข้างหลังบ้านส่องมาเห็น มาตรงนี้จะอับสายตาหน่อย ด้านหน้ามีตู้บังนิดนึง แล้วมีประตูกระจกออกสวนที่บ้านข้าง ๆ ไม่มีคนอยู่"

สั่งลา

 

กู่ไม่กลับ ก็คือ ยังสว่าง 

น้องแอน..รอบคอบดีจัง
อ้างโน่น..อ้างนี่สารพัด
ก็แค่บอกไปว่า..อยาก..คำเดียว
เดี๋ยว..พี่วีก็จัดให้แล้วล่ะ

แอนนี่แรงไม่ตก

แอนนี่เด็ดจริง เครื่องฟิต สตารท์ติดง่าย

วัตถุไวไฟ มีประกายก็ติด

จุดติดไวกว่าแก๊สก็แอนนี่หละ