แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 11 ไม่เคยลืม

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย      
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์      
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง    

แฟนกู ภาค 1 
แฟนกู ภาค 2 
แฟนกู ภาค 3 
แฟนกู ภาค 4

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4

วันธรรมดาของชีวิต

ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้


หรือดูเรื่องที่เคยโพสทั้งหมด

*******************************************************************************
*******************************************************************************

   ผมยังอยู่ในตัวน้องอิ๊บเลยนะ  อิ๊บพูดอะไรอย่างนั้นอ่ะ

   "ทำไมอ่ะ.... มีอะไรเหรออิ๊บ"

   สาวน้อยทำตัวลีบเล็กหลุดจากอ้อมกอดของผมไปนอนข้างๆ  หันหน้ามามองผม  ผมเห็นเธอน้ำตาไหล  แต่ไม่รู้ว่าเศร้าหรือสุขสมกันแน่  อิ๊บดึงหน้าผมเข้ามาจูบปากครั้งนึง
   "อิ๊บบอกพี่ไปแล้ว  อิ๊บมีผู้ชายครั้งละคนนะพี่  วันนี้ไอ้สองขออิ๊บเป็นแฟนแล้วอ่ะพี่  อิ๊บอยากให้โอกาสมัน  มันก็ดูแลอิ๊บได้ดี  พี่ก้องกะอิ๊บเป็นพี่รหัสน้องรหัสกันเหอะนะ  อิ๊บรู้นะว่าพี่มีแฟนมีผู้หญิงหลายคน  จนอิ๊บเองก็ไม่รู้ว่าอิ๊บอยู่ตรงไหนของพี่ก้อง  พี่ก้องปล่อยอิ๊บไปเหอะ  ให้อิ๊บได้เริ่มกะไอ้สองมัน  นะคะ..."
   
เธอมองผมด้วยตาแป๋วที่ใสบริสุทธิ์  ไม่มีหลอกลวงปลิ้นปล้อน  และสายตานี้ผมหลงรักมาแล้วเมื่อตอนเธอทำเป้หาย  เพราะสายตานี้บอกผมหมดทุกอย่าง  ตอนนี้เธออยากไปจากผม  แต่เธอก็อาลัยอาวรณ์ผม  เธอกลัวผมโกรธเธอ และเธอชวนผมมาหอเธอก็คงจะต้องการส่งท้าย

"พี่ไม่ว่าอะไรหรอก  แต่พี่อยากฟังว่าไอ้สองมันจะกล้ามาขอเป็นแฟนอิ๊บกะพี่หรือเปล่า  พี่เองก็เชียร์น้องสองคนนี้นะ   ถ้าไอ้สองทำไม่ดี มาบอกพี่ด้วย..."
   ....................................................................................

   แค่สามวันเท่านั้นครับ   ไอ้สองก็เดินเข้ามาหาผม
   "พี่ครับ  พี่ก้อง..."
   ผมหันไปมองหน้า  และมองไปรอบๆ  ไม่มีอิ๊บอยู่บริเวณใกล้ๆ
   "พี่ก้องครับ  พี่คบกะน้องอิ๊บจริงหรือเปล่าครับพี่"
   "ไม่มีไร เป็นพี่รหัสน้องรหัสเฉยๆ  ทำไม...มึงมีไร"
   "ผมชอบอิ๊บครับ  พี่ก้องจะว่าไรมั๊ย ถ้าหากผม....เอ่อ....ผมจะขออิ๊บเป็นแฟน   นะครับพี่  ผมรับรองว่าผมจะดูแลอิ๊บให้ดีที่สุดครับ"
   "มึงถามกูทำไมอ่ะ???   มึงไปถามอิ๊บเค้าดิ   ถ้าเค้าโอเค  ก็โอเค..."
   ไอ้สองยิ้ม  ก่อนมันจะยกมือไหว้ผมแล้ววิ่งไป  อิ๊บอยู่ไกลมากถึงหน้าประตูมหาลัย  พอไอ้สองมันไปถึงน้องอิ๊บ  มันก็อุ้มอิ๊บขึ้นมากอดแน่น..... 

   เรื่องราวของผมกะน้องอิ๊บก็จบลงไปอย่างราบรื่น   ไอ้สองรับปากจะดูแลน้องอิ๊บอย่างดี  และมันก็ทำตามที่มันพูดจริงๆ  ยิ่งนานวันคู่นี้ก็เป็นคู่รักที่หวานแหววประจำปี 1  ผมดีใจที่น้องอิ๊บมีความสุขตามที่เธอต้องการ  แต่กลายเป็นผมเองที่กลับมาเซ็ง  เบื่อ  ไม่มีแฟน...ไม่มีใครเลย 
.....................................................................

   พ้นปีใหม่แล้ว  เหลือเรียนและสอบอีกแค่สองเดือน  ผมก็จะขึ้นปีสาม  ช่วงนี้เป็นช่วงเคลียร์งานส่งอาจารย์ทั้งหลาย  ผมมีรายงานคั่งค้างมากมายเพราะผมมัวแต่เตะบอล  กลับบ้านก็นอน  ผมตัดสินใจมาทำรายงานที่คณะแทน  แล้วผมก็เลยกลายเป็นขาประจำที่นั่งในห้องกิจกรรมและกลับเป็นคนสุดท้ายบ่อยๆ 

   "เฮ้ย  มาได้ไงวะ  ประหลาดมากวันนี้  ปกติไม่ค่ำนี่หว่า"
   ผมเดินเข้าไปหาเพื่อนผู้หญิงของผมที่เป็นแฟนไอ้เอ็ม  ใช่แล้วครับ..ไอ้โอ๋มันนั่งในห้องกิจกรรม  ผมเดินเข้าห้องมาก็เกือบหกโมงแล้ว  เห็นโอ๋นั่งก้มหน้าอ่านหนังสืออยู่
   "อยากมาดูหน้าคนขยันว่ะ 55555 ข่าวว่ามีคนชอบกลับดึก"
   ผมเดินเข้ามาถึงแล้วผมก็ผลักหัวมันตามประสาที่ผมชอบแกล้งมัน  แต่คราวนี้ไอ้โอ๋ลุกขึ้นมาและเตะหน้าแข้งผม   วันนี้..ดุแฮะ...
   "มึงแม่ง  เมื่อไหร่เลิกผลักหัวกูวะ  เนี่ยหัวกูจะหลวมหมดแล้ว"
   "กินข้าวยัง  ไปกินกันมั๊ย"

   ไอ้โอ๋ส่ายหน้า  ผมนั่งลงข้างมันแล้วก็เอาหนังสือออกมากองก่อนเริ่มลงมือเขียนรายงาน  ไอ้โอ๋ยื่นหน้ามาดู 
   "เชี่ย  มึงแม่งยังไม่ส่งเหรอวะ  วันนี้เดทไลน์ไปแล้วอ่ะ"
   "ช่วยป่ะหละมึง...  กูลืม  อันนี้ลืมจริง เลยว่าจะรีบทำ เดี๋ยวไปส่งหน้าห้อง"
   "อาจารย์เค้าเก็บไปแล้วมั้ง"

   แล้วไอ้โอ๋ก็ทำตัวเป็นเพื่อนที่ดี  ย้ายเข้ามานั่งชิดผมและเข้ามาช่วยผมทำรายงาน  มันง่ายขึ้นมากเพราะไอ้โอ๋แทบจะบอกเลยว่าตรงนี้เขียนอะไร  ไม่นานผมก็ทำเสร็จ 
   "เป็นไงวะมึง  วันนี้แปลกนะ..ทำไมไม่ไปกะไอ้เอ็มมัน"
   "เบื่อแม่ง..."

   น้ำเสียงแบบนี้แปลว่า..มีเรื่องกันมา   เฮ้อ  ไม่รู้ว่ามันรักกันจริงมั๊ย  ตีกันอยู่เรื่อย 
   "อะไรของมึงอีกกกก  กูขี้เกียจเป็นกาวใจแล้วนะ"
   "ก็มึงดูซิ  ไอ้เหี้ยเอ็มไปดูหนังกะน้องรหัส...ปล่อยกูค้างเติ่งรอเก้อเลยอ่ะ"
   "อ้าว  ก็ไปดิ  แค่เนี้ย...งอน    โหย...มึง   กูดีใจมากเลยที่มึงไม่ได้เป็นแฟนกูเนี่ย  ไม่งั้นกูต้องโดนโทษคุมขังทุกวัน  ต้องมารายงานตัวกะเสด็จแม่  55555"
   ไอ้โอ๋เล่าให้ฟังว่า  นี่เป็นแค่ส่วนนึงเท่านั้น  แล้วเธอก็เล่าวีรกรรมของไอ้เอ็มในช่วงหลายเดือนมานี้ตั้งแต่น้องใหม่เข้ามา  ไอ้เอ็มดูจะหลงน้องรหัสสาวสวย  และเทคแคร์อย่างออกหน้าออกตา จะว่าไปผมก็ระแคะระคายเรื่องนี้เหมือนกันตอนที่ผมดูแลน้องอิ๊บมาเทอมนึง   ก็แหม..น้องมันน่ารักอ่ะครับ  ผมเข้าใจไอ้เอ็ม  แต่ที่มันต่างกะผมคือแฟนผมอยู่ญี่ปุ่น  แต่แฟนไอ้เอ็มมันเรียนคณะเดียวกะมัน 

   "เออ น่า เดี๋ยวมันก็เบื่อก็เลิกไปเองแหละ  ดีซะอีก  ถ้ามันไป  โอ๋ได้เป็นแฟนกะเราไง"

ไม่ต้องตกใจครับ  ผมปลอบใจมันแบบนี้บ่อยๆแบบเดียวกับที่มันชอบมาบอกว่าผมเป็นแฟนมันแหละ  เราล้อเล่นกันบ่อย...รู้ทางกันดี   ไอ้โอ๋หันมามองหน้า ไม่ได้พูดอะไร  แค่มองหน้าผมในระยะใกล้  ทำให้ความคิดถึงไอ้โอ๋ตั้งแต่หนหลังครั้งก่อนเริ่มไหลกลับมา  จะว่าไป...ผมยังคงชอบไอ้โอ๋อยู่นะ  ไม่ว่าเมื่อไหร่หรือฐานะไหนก็ตาม  และก็คงเหมือนอย่างที่น้องอิ๊บบอก  ไอ้โอ๋ก็คงคิดแบบเดียวกัน  มันจะหาเวลามานั่งคุยกะผมเสมอ  ผมยิ้มให้โอ๋  แล้วเอามือลูบหัวมันอย่างทะนุถนอม
   "กูก็...เอ่อ..คิดถึงมึงเหมือนกันนะโอ๋"

ผมพูดไปแค่นั้น  ไอ้โอ๋กอดผมเลยครับ  ผมตกใจและไม่คิดว่าไอ้โอ๋จะทำแบบนี้กะผม  เราห่างกันไปนานมากแล้ว  คิดถึงกัน...เป็นเพื่อนกัน  ผมเองก็จำไม่ได้แล้วว่าครั้งนึงไอ้โอ๋เคยขอผมว่าให้มีอะไรกะมันเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อโอ๋มันจะได้เดินหน้ากะไอ้เอ็มเต็มที่   แต่วันนี้ไอ้โอ๋มาพร้อมน้ำตาอีกครั้ง  มันกอดผมร้องไห้ออกมา 
   
"เฮ้ย  เป็นไร  ร้องไห้ไมวะเนี่ย"
   ไอ้โอ๋ยังคงสะอื้น  ร้องไห้เรื่อยๆ   อะไรของมันวะ  ผมผลักตัวมันออกมาหน่อยก่อนจะมองหน้า
   "เป็นไร  มีไรวะ..."
   "กูเหงาเป็นนะ...."

   แล้วไอ้โอ๋ก็พรั่งพรูเรื่องไอ้เอ็มออกมามากมายก่ายกอง  เริ่มตั้งแต่รับน้อง  ไอ้เอ็มเริ่มออกจากไอ้โอ๋ไปและเริ่มไปวุ่นวายกะน้องรหัสและปล่อยโอ๋ไร้จุดหมายไปหลายครั้ง   ส่วนเรื่องแบบนั้น..มันก็ไม่ได้หาโอ๋เป็นเวลานานมากแล้ว  เจอกันก็รู้สึกเหมือนเพื่อนกัน  ไม่ชวนไปเที่ยว ไม่ชวนไปดูหนัง ไม่ถือของให้ ไม่ไปกินข้าวด้วย  จนโอ๋มันมีความรู้สึกโดนเทแบบเนียนๆ   ไอ้เหี้ยเอ็ม..ก็มึงขอกูจีบโอ๋ใช่มั๊ยอ่ะ  แล้วมึงทำแบบนี้ได้ไงวะ  ทำไมมึงไม่ดูแล....

   "แล้วทำไมโอ๋เพิ่งมาบอกเนี่ย..."
   "บอกไรอ่ะ  มึงก็ติดน้องอิ๊บแจเชียว  ไม่เหลียวแลกูเหมือนกัน"
   "เหลียวแลสิวะ... ก็แอบดูมึงทำแลปอยู่ตลอด  แต่ไม่ค่อยได้คุยเท่านั้นแหละ  กูเข้าไปดูแลมาก  ไอ้เอ็มก็ถีบกูอ่ะดิ  มึงเป็นเพื่อนกะกู  แต่เป็นแฟนกะไอ้เอ็มมันนะ"
   "ก้อง  ถามจริง...มึงชอบกูมั่งมั๊ย...."

   ผมจับหน้าไอ้โอ๋หันมาหาผมตรงๆ  ไอ้โอ๋ยังเหมือนเดิม  หนึ่งในสามสาววัยรุ่นที่ผมเจอที่หลังสวนในวันนั้น ยังไม่ต่างจากเดิมเลย  ไอ้โอ๋ยังคงความน่ารักของมันเอาไว้   ผมยาวของมัน  หน้ากลมรูปไข่ของมัน  ปากสวยงามเข้ากันได้ดีกะจมูกและใบหน้า  ที่สำคัญตาที่สดใสของมันไม่เคยเปลี่ยนไปจากเดิม  ผมดึงมันมากอดแน่นๆ

   "ชอบมึงเสมอ...ชอบมึงตั้งแต่หลังสวนแล้ว"
   คำตอบของผมน่าจะประทับใจไอ้โอ๋มาก  มันเลยร้องไห้โฮออกมาอีกยกใหญ่  ผมเอามือลูบหัวมัน ตบหลังมันเบาๆและกอดมันแน่นเพื่อปลอบมันและให้มันรู้สึกว่าไม่ว้าเหว่  หลังจากที่ไอ้สองมาขอจีบน้องอิ๊บอย่างเป็นทางการ  ผมก็ร้างราน้องอิ๊บไป  ผมเองก็ไม่มีใครแล้วช่วงนี้...แต่มันไม่ได้หมายความว่าผมควรมาแย่งไอ้โอ๋จากไอ้เอ็ม  ผมไม่แทงข้างหลังเพื่อนผมแน่ๆ  แต่ไงต้องเคลียร์กะมันนิดนึงว่าไอ้เอ็มกะน้องรหัสมันจะเอาไง  และกะโอ๋จะเอาไง

   "ไม่ต้องหรอก... โอ๋จะหายไปจากมันพักนึง... แต่โอ๋จะขอยืมก้องเป็นแฟนชั่วคราว"
   ชิบหายแล้วสิเนี่ย..  ถ้าทำงี้จริง...นี่คือเราคงต้องฆ่ากันแน่ๆ  ผมรู้ว่าโอ๋จะทำประชดไอ้เอ็ม  แต่ผมเสือกโดนลากเข้าไปเป็นตัวกลาง
   "ไม่ใช่ไม่อยากเป็นแฟนโอ๋นะ  แต่ว่า  โอ๋ไม่ต้องลงทุนขนาดนั้นหรอก  เราจะผิดใจกะไอ้เอ็มเปล่าๆ  เดี๋ยวเราดูแลโอ๋ช่วงนี้เอง"

   พระเอกมันเป็นงี้นี่เอง...  และเมื่อผมจะเป็นพระเอก  ผมต้องลองทดสอบนางเอกของผมด้วย  ผมก้มลงจูบปากโอ๋มันที  ไม่มีการปฏิเสธหรือกิริยาต่อต้านใดๆจากไอ้เพื่อนหลังสวนของผมเลยแม้แต่น้อย  ไอ้โอ๋ยอมรับการเข้ามาของผม  มือที่เย็นทั้งสองของมันจับมาที่แก้มผม  และจูบผมอย่างกระหาย  ลิ้นของโอ๋เข้ามาพัวพันในปากของผม  ผมห่างหายกะไอ้โอ๋นานมากจริงๆ 
   "คิดถึงแกว่ะโอ๋.."
   "เหมือนกัน..."

   ผู้หญิงของผมมีมากมายก่ายกอง  แต่ที่เคมีตรงกันมากๆมีอยู่ไม่กี่คนหรอกครับ  ถ้าไม่นับซาย่าและน้องทั้งสอง เก๋ แบม ก็คงมีกอหญ้า พี่แก๋ม  เจน และ...ไอ้โอ๋นี่แหละ ที่ผมรักผมชอบจริงๆและพร้อมจะแต่งงานด้วย (โห มึง...นี่มัน 9 คนเชียวนะ)   สำหรับวันนี้..หนึ่งในเก้าก็อยู่ในอ้อมกอดของผมแล้ว   ถ้าไอ้เอ็มรู้ว่าผมกะโอ๋ทำอะไรกันอยู่  ผมว่าเราสามคนคงไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีกต่อไป  แต่สำหรับวันนี้แล้ว  ไอ้เอ็มอยู่ที่ไหนล่ะ????

   ผมไม่ถามโอ๋ให้ขุ่นเคืองหัวใจหรอกครับว่าไอ้เอ็มอยู่ไหน  แต่สิ่งที่ผมถามคือ...
 

โหหห กว่าจะโพสได้สำเร็จ
มาวานนี้ทีนึงหละ  ว่าจะลองตอน 11 ให้
แต่ว่าเวบเป็นไรไม่รู้ โพสไม่ได้สักที
ลองหลายที จนง่วง
วันนี้ลองใหม่...ก็ลงไม่ได้ ลองอยู่นานนนนน...

เอาหละ  มาตามเรื่องนายก้องกันต่อไป
เป็นอันว่านายก้องก็คงหมดหวังกะน้องอิ๊บไปอีกคน
มาง่ายก็ไปไว...แต่มันยังไม่จบตอนนะ  ยังคงไปต่อ
ทุกอย่างยังมีหวัง

ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ
เป็นอันว่าเรื่องต่อไป...ไม่ดาร์ก
อาจจบผู้ชายขายน้ำก่อนนะครับ

หวังว่าไม่หลงไปตามอารมณ์นะครับ

ไม่น่านะ

เคร ดาร์กๆ รอไปก่อน
ว่าแต่โอ๋เนี่ยมันจะยังไงๆอยู่นะ จะเอาจริงกะก้องป่าว

ปลอบใจ

เพื่อนกันไม่เคยลืม

สงสารก้อง

เจ้าเอ็มคงเป็นความรู้สึกที่เริ่มเบื่อรสชาติเดิมๆพอมีของใหม่ๆเข้ามามันก็หอมหวานแบบนี้แหระ สุดท้ายก็เหมือนเพื่อนจะกั๊กกันเอง 

โอ๋โดนก้องจัดอีกแน่ๆ เอาให่หนัก

รำลึกความหลังซะยกสองยกหน่อยมะ้ยโอ๋

ต่างคนต่างเหงา สองเรามาแก้เหงากันดีกว่านะ

ต้องรื้อฟื้นกันหน่อย

ท่าทางจะติดอ่าง ออ อ่างนะครับ ออกจากอิ๊บก็กลับมาโอ๋ แต่จะโดนเอ็มซะก่อนน่ะสิ

ความเหงาเป็นขั้วบวกขั้วลบ