🧡 XONLY 🧡

แป้งสบายแล้วละผอ.มาแจมด้วย

ขอบคุณคับ แป้งผู้ร้อนแรง

โดนอีกคนแน่น โดยถ่ายไว้แบบนี้

 

อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 10, 2025, 07:03:26 ก่อนเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน ลงวันละ 3 ตอนนะครับ

---

บทที่ 4 — เสียงห้ามดัง

รุ่งเช้าของวันถัดมา แป้งนั่งอยู่ในห้องพักเจ้าหน้าที่ มือจับแฟ้มคนไข้พลิกไปมาแบบไม่มีสมาธิ ใจล่องลอยทุกครั้งที่นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ความร้อนวาบแผ่ขึ้นจากขาอ่อนถึงลำคอ เพียงแค่เผลอหลับตา ภาพสะโพกตัวเองที่โยกอยู่บนท่อนลำใหญ่ของคนไข้ก็แวบขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

เธอยังจำได้ทุกสัมผัส ทุกเสียงแฉะ ทุกการเต้นตุบในรูที่ถูกรัดจนแน่น เธอจำแม้กระทั่งว่าเธอเสร็จบนตัวเขาไปสองรอบ ก่อนจะก้มลงจูบแผ่วที่ปลายคางแล้วรีบถอยออกมาเหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้น

แต่วันนี้...

"คนไข้ห้อง 04 เริ่มรู้สึกตัวแล้วนะจ๊ะ เดี๋ยวไปวัดไข้ตรวจชีพจรให้ที" เสียงเพื่อนพยาบาลพูดขึ้นก่อนจะเดินสวนไปอีกทาง

แป้งสะดุ้งเบาๆ แล้วลุกขึ้นช้าๆ ใจเต้นแปลกๆ ทุกก้าวที่เดินเข้าใกล้ห้องนั้น

เธอเคาะประตูเบาๆ แล้วเปิดเข้าไป

แสงแดดลอดผ่านม่านทำให้บรรยากาศในห้องดูอุ่นขึ้นนิดหน่อย แต่คนบนเตียงนั่นนั่งพิงพนักได้แล้ว ตาสีดำเข้มของเขาจ้องมาอย่างไม่ลดละ แป้งรู้สึกเหมือนตัวเองเปลือยอยู่ตรงหน้าเขา

"ตื่นแล้วเหรอคะ...รู้สึกยังไงบ้าง" เธอถามพอเป็นพิธี พยายามไม่สบตา

"ดีขึ้นเยอะครับ...แต่เมื่อคืนฝันแปลกๆ..." เขาตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ มุมปากยกขึ้นน้อยๆ

"ฝันเหรอคะ?" แป้งเงยหน้าขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่ ใจเต้นแรงอย่างไม่เป็นเหตุเป็นผล

"ฝันว่ามีใครบางคน...มาขึ้นคร่อมผมกลางดึก...ทั้งตัวอุ่น หอม แล้วก็แน่นมาก..." เขาพูดเสียงแผ่วพร้อมจ้องเธอตรงๆ

แป้งหน้าแดงวูบ มือเกือบทำปากกาหล่น ดวงตาเบิกโพลงเล็กน้อย

"คุณเพ้อแน่เลยค่ะ..." เธอว่าเสียงสั่น แต่มือเขากลับเอื้อมมาจับข้อมือเธอไว้ก่อนที่เธอจะถอยหนี

"จะทำอะไรคะ..." เธอถามเสียงสั่น

"พาไปที่ที่เงียบๆ..." เขาตอบเบาๆ แต่แววตากร้าวราวกับไม่ยอมปล่อยเธอหนีอีกแล้ว

ก่อนที่เธอจะทันขัดขืน มือเขาก็รั้งเอวเธอแล้วลากตรงไปยังห้องน้ำในตัวห้องพักฟื้นทันที ประตูห้องน้ำถูกปิดลง ปึ้ง ตามหลังเสียงฝีเท้าของเธอที่ถลาลงไปข้างใน

แป้งหอบหายใจ ยืนหันหลังพิงผนังเย็น มือเธอสั่นเมื่อเขาประชิดตัวเข้ามา กลิ่นกายเขายังร้อนจัดเหมือนคืนก่อน ริมฝีปากเขากระซิบแผ่วตรงข้างหู "เมื่อคืนไม่ได้ฝัน...มันเป็นของจริงใช่มั้ย"

เธอไม่ตอบ แต่สายตาเธอบอกหมด

ชายหนุ่มไม่รอช้า มือเขารั้งชายกระโปรงเธอขึ้น สอดนิ้วถูแผ่วที่ร่องกลางซึ่งเปียกเยิ้มมาจนถึงขอบต้นขาโดยไม่ต้องกระตุ้น



เขาค้างตัวไว้ในเธอ ลมหายใจหอบ ขณะที่แป้งฟุบหน้ากับไหล่เขาอย่างหมดแรง ร่างยังสั่นระริกจากจุดสุดยอดที่ถูกอั้นมาตลอดช่วงเพื่อนอยู่ในห้อง

แต่สิ่งที่เธอไม่รู้เลยก็คือ...

ด้านนอกห้องพักฟื้นนั้นเอง — ตรงมุมระเบียงกระจกข้างตึก ชั้นเดียวกับที่เธออยู่พอดี

ผู้อำนวยการโรงพยาบาล ยืนกอดอกอย่างเงียบงัน ดวงตาสงบเย็นแต่แววลึกเต็มไปด้วยความรู้อย่างน่ากลัว มือหนึ่งถือมือถือที่เปิดกล้องวิดีโอเงียบ

เขายกกล้องส่องผ่านช่องม่านบังแสงเล็กๆที่เปิดแง้มพอดี

แม้ภาพจะเบลอบ้าง แต่เขามองเห็นชัดเจน — พยาบาลสาวคนโปรดกดร่างกับผนังห้องน้ำ ร่างสั่น ร่องปลิ้น กำลังโดนกระเด้าอย่างดุเดือดใต้แสงไฟสีซีด

เสียงครางหลุดมาบางคำ...พอให้ใจเต้นแรง

เขากด "บันทึก" พร้อมรอยยิ้มบางที่ยากจะตีความ

โดนจับได้ง่ายจัง ทั้งนักการ ทั้ว ผอ. และ คนไข้

งานนี้ไม่เหงาแน่

มีคนเห็นอีกแล้วโดนสวิงไหมหนอ

รอบนี้ไม่ต้องลักหลับแล้ว

พยาน มี 2 คนแล้ว

บาน

โดนเก็บหลักฐานไว้อีกแล้ว ทั้งผอ.และยาม รอคิวต่อจากคนไข้

โอ้จะโดนเยดอีกแล้ว55555  

สงสัยจะโดน ผอ ด้วยละ

แป้งติดใจแล้ว แต่เดียวเจอลุงต้อยอีกคน.