🧡 XONLY 🧡

อ้างจาก: adisakwa เมื่อ สิงหาคม 12, 2018, 12:42:51 หลังเที่ยง สวัสดีครับเพื่อนๆหายไปนานเลยครับก็โดนแบนอ่ะสิ  แต่ด้วยความผูกพันและรักในเว็บนี้เลยกลับมาอีก จริงๆแล้วผมมีเรื่องแนวอิโรติคแต่งไว้หลายเรื่องแต่เป็นอีกเว็ปที่ต้องเสียเงินอ่าน แต่สำหรับเพื่อนๆในนี้ ผมลงให้อ่านฟรี !! คงเพราะความผูกพันดั่งว่า ถึงแม้นว่าไร้ท์จะโดนแบนโดยไม่ได้ตั้งใจ และมีความรู้สึกน้อยใจอยู่บ้าง แต่ก็ถือว่าเป็นสีสันแล้วกันเนอะ อิๆ

    "สวัสดีครับคุณฟ้า วันนี้ไปทำงานสายเลยนะครับ"ผมเอ่ยพร้อมสังเกตอาการที่เศร้าหมองบนใบหน้าอย่างเห็นได้ชัด
   "ค่ะ ...."เธอตอบสั้นๆ เหมือนมีเรื่องกลุ้มใจที่ไม่สามารถบอกใครให้รับรู้ได้ ก้มหน้าที่เศร้าหมองเหมือนคนกำลังหลบสายตาเมื่อทำอะไรผิด  แล้วรีบก้าวขึ้นรถขับไปทำงาน 




PART 16
ผมมองจนรถละสายตาออกจากบ้านไป รดน้ำต้นไม้อีกพักใหญ่แล้วเดินกลับเข้ามาในห้องพักคนงาน หยิบโทรศัพท์ขึ้นพิมพ์ส่งข้อความหาคุณหนูฟ้าทันที
   " สวัสดีครับ น้องฟ้า" ผมพิมพ์ไป ข้อความยังไม่ได้อ่าน ผมรอสักพักเธอคงกำลังขับรถอยู่แน่ๆ ผ่านไปชั่วครู่ข้อความขึ้นมาว่าคุณหนูฟ้าอ่านแล้วแต่เธอไม่ตอบอะไร คาดว่าเธอคงจอดรถติดไฟแดงที่ไหนสักแห่ง
   " อ่านแล้วไม่ทักทายพี่เลยนะ  ไหนถ่ายรูปมาให้พี่ดูหน่อยสิว่าวันนี้น้องฟ้าคนสวยใสชุดอะไร" ผมพิมพ์ไป เธอเปิดอ่านแล้วแต่ไม่ตอบ  จนผมเริ่มชักหงุดหงิด
   " พี่บอกครั้งเดียวนะ อย่าให้พี่ต้องโมโห น้องฟ้ารู้นะหากพี่อารมณ์ไม่ดีแล้ว จะเกิดอะไรขึ้น" ผมรีบพิมพ์ไป  รอเธอตอบกลับ 
" ติ้งค์" เสียงไลน์เมสเสจ ดังขึ้น ก็ปรากฎภาพคุณฟ้ากำลังนั่งอยู่ในรถหันใบหน้าไปอีกทาง ให้เห็นเฉพาะชุดที่ใส่อยู่ตามที่ผมเห็นก่อนหน้าเมื่อเช้า
" ดีมากครับ สวยที่สุดเลยน้องฟ้า " ผมพิมพ์ไป คุณฟ้าก็ยังไม่อ่าน  ผ่านไปหลายนาที จนผมเริ่มหงุดหงิด
" พี่ขอตั้งกฎนะ คราวหน้าหากพี่พิมพ์อะไรไปแล้วน้องฟ้าไม่อ่าน หรือไม่ตอบกลับให้เร็ว อย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะ" ผมกดส่งข้อความไปพร้อมแนบรูปภาพเป็นรูปคุณหนูฟ้ากำลังโดนไอ้หน้าตี๋กำลังเอาหน้าของมันตะโบมที่ก้อนทรวงอกเปลือยเปล่าบนเตียง เพื่อย้ำเตือนเธออีกครั้ง คราวนี้ผมรอเพียงครู่เดียว คุณหนูฟ้าก็กดส่งข้อความกลับมา
" ค่ะ" เธอตอบสั้นๆ เหมือนกำลังเครียดกับปัญหาที่เกิดขึ้น ผมยิ้มมุมปาก ได้ผลเธอกลัวจนไม่กล้าขัดคำสั่งของผม
" วันนี้น้องฟ้าแต่งตัวสวยเชียวนะครับ   ทานข้าวเช้ายังครับ" ผมพิมพ์ไป
" ทานแล้ว" คุณหนูฟ้าตอบกลับแทบจะทันที  เป็นอันว่าแรงขู่ของผมได้ผล ผมวางโทรศัพท์ กลับมานั่งคิดแผนการต่อไปว่าจะทำอย่างไรกับนางฟ้าของผมคนนี้ดี ผมนั่งวางแผนจนเกือบเที่ยง งานการไม่เป็นอันต้องทำ จนหลังเครียร์งานรดน้ำต้นไม้ ล้างรถเสร็จผมรีบกลับมานั่งพิมพ์เมสเสจต่ออย่างตื่นเต้นที่ได้แกล้งปลอมเป็นไอ้หน้าตี๋นั่นหลอกคุณฟ้าได้สำเร็จ
" สวัสดีครับน้องฟ้า"  ผมพิมพ์ทักไป
" ค่ะ" เธอตอบมาแบบรวดเร็ว จนผมอดอมยิ้มไม่ได้
" น้องฟ้าทำอะไรอยู่หรอ" ผมพิมพ์ไป
" ทำงาน" เธอตอบกลับสั้นๆเหมือนคนไม่อยากจะคุยด้วย
" พรุ่งนี้พี่อยากให้น้องฟ้าลางานสัก สี่ห้าวัน " ผมพิมพ์ไป ดูเธออ่านข้อความแล้วนิ่งไปสักครู่
" ทำไม"  เธอตอบสั้นๆ
" พี่จะให้น้องฟ้า ไปเที่ยว สักหน่อย เอาเป็นที่ปราญบุรีก็แล้วกัน เนอะ ไม่ไกลมากเงียบๆดีด้วย" ผมพิมพ์ไปดูคุณหนูฟ้านิ่งไม่ตอบเธอคงกำลังคิดว่าผมจะมาไม้ไหนแน่ๆ
" ฟ้าลางานไม่ได้" เธอตอบมาในที่สุด
" ถ้าน้องฟ้าคิดว่าจะไปเที่ยวกับพี่น่ะ ไม่ใช่ครับ ไม่ต้องกลัว แล้วจะต้องลางานให้ได้ด้วย อย่าให้พี่พูดซ้ำ เดี๋ยวพี่โมโหนะ" ผมพิมพ์ไป ดูเธอยังนิ่งไม่ตอบกลับคงกำลังสงสัยอย่างหนัก
" พี่จะให้น้องฟ้าพาไอ้คนขับรถไปด้วย" ผมพิมพ์ไปรอดูเธอตอบกลับ
" พี่นพจะทำอะไรนายเดช อย่าเลยค่ะฟ้าขอร้อง " คุณฟ้ารีบพิมพ์กลับมา เธอคงคิดว่าไอ้หน้าตี๋มันต้องการให้คุณฟ้าพานายเดชไปให้มันทำร้ายกระมั้ง
"ก็ไม่มีอะไร พี่ต้อ้งการแก้แค้นมันนิดหน่อยที่มันบังอาจทำร้ายพี่  พี่จะทำให้มัมเจ็บกว่าพี่เป็นร้อยเท่า" ผมพิมพ์ไป คุณฟ้านิ่งเงียบไปครู่หนึ่งคงกำลังเครียดหาทางออกกับเรื่องนี้
" พี่นพจะทำอะไรเขา  อย่าเลยค่ะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของฟ้ากับพี่นพ"เธอพิมพ์มา ผมยิ้มมุมปาก
" ยังไม่บอกแต่ที่แน่ๆมันจะต้องเจ็บปวดที่มาทำร้ายพี่" ผมพิมพ์ไป
"อย่าเอานายเดชเข้ามายุ่ง ฟ้าขอล่ะอย่าทำร้ายฟ้าและคนอื่นเลย ฟ้าจะลืมเรื่องนั้นไป ขอแค่พี่นพคืนไฟล์บ้าๆนั่นให้ฟ้า " คุณฟ้าพิมพ์ร่ายยาวมาแสดงถึงอารมณ์ที่คงหมดทางสู้
" พี่สั่ง ก็ต้องได้ น้องฟ้าต้องไม่ขัดใจพี่ สรุปพรุ่งนี้น้องฟ้าลางานแล้วไปปราณบุรีกับไอ้คนขับรถนั่นสองคน เข้าใจนะ  แค่นี้ พี่ไม่พูดซ้ำ" ผมพิมพ์ไป คุณฟ้าอ่านข้อความแล้วนิ่งเงียบไป ผมนั่งคิดแผนการไปมาอย่างแยบยล  จนเวลาใกล้ค่ำ ผมเห็นคุณหนูฟางกับคุณฟ้ากลับมาพร้อมกัน คุณฟ้าเธอคงไปรับคุณฟางจากโรงเรียน  ผมแกล้งทำเป็นยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ข้างๆที่จอดรถ
" อ่าวพี่เดช ยังไม่เลิกงานอีกหรอค่ะแหมขยันเชียว  " คุณหนูฟางกล่าวทักทายยิ้มสดใส  แล้วเดินขึ้นตึกใหญ่ไป ครู่หนึ่งคุณฟ้าเดินออกมาจากรถ เห็นผมกำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ 
" วันนี้กลับเร็วนะครับ คุณหนู" ผมเอ่ยทักทาย ทำสีหน้าให้ดูปกติ  แต่ผมเห็นคุณฟ้าเธอสีหน้าไม่ค่อยดี คล้ายกับกังวลอะไรอยู่และเครียดอยู่ข้างในใจจนแสดงออกทางสีหน้า  เธอยืนนิ่งข้างๆรถคันงามมองมาทางผม
"คุณหนูมีอะไรให้ผมรับใช้เปล่าครับเห็นยืนนิ่งนานแล้ว" ผมเอ่ยทักออกไปอีกครั้ง เมื่อเห็นคุณหนูเอาแต่ยืนก้มหน้านิ่ง มือทั้งสองกอดกระเป๋าสะพายไว้แนบอกแน่น แล้วค่อยๆเดินเข้ามาทางผมจนผมเดินไปปิดน้ำและกลับมายืนค่อมตัวรอรับคำสั่งเบื้องหน้าคุณหนู คุณฟ้าสูดลมหายใจเข้ายาวๆแบบคนกำลังกังวล
" เอ่อ...นายเดชพรุ่งนี้นายเดช พาฟ้าไปธุระที่ประจวบทีนะอาจต้องไปสักสี่ห้าวัน " คุณฟ้าเอ่ยเสียงสั่นๆแบบไม่มองหน้าผมเลยเธอเอาแต่ก้มหน้า  เหมือนคนกำลังทำอะไรผิด
" เอ่อ...ได้ครับ " ผมตอบไปพร้อมแอบยิ้มที่มุมปาก
" เตรียมรถไว้ หกโมงเช้า ออกจากบ้านนะ แค่นี้แหละ" คุณหนูฟ้าพูดเสร็จก็รีบพาร่างเล็กๆที่บอบบางเดินจ้ำอ้าวขึ้นตึกใหญ่ไป คืนนั้นผมแทบจะไม่ได้นอนเพราะพยายามคิดแผนการณ์ทั้งหมดให้รัดกุมที่สุด จนเวลาเช้าผมออกมาเช็ดรถไปมารอคุณฟ้าแต่เช้ามืด  เห็นเธอกำลังเดินออกมาจากตึกใหญ่คุณฟ้า กำลังลากกระเป๋าใบใหญ่มาด้วย ผมรีบวิ่งไปช่วยยกกระเป๋าเข้ารถ
" อืมม ขอบใจค่ะ" คุณฟ้าตอบแบบไม่มองหน้าผมเอาแต่ก้มหน้าด้วยสีหน้าเศร้าหมอง   รถบีเอ็มคันงามเคลื่อนออกจากบ้าน คุณฟ้าเอาแต่นั่งเงียบทางด้านหลังห้องโดยสาร ผมแอบชำเลืองมองเธอทางกระจกหลังวันนี้เธอใส่ชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขายาวธรรมดา แต่แค่นั้นผมว่าก็สวยและน่ารักที่สุดในบรรดาสาวๆที่ผมเคยเห็นแล้ว ผมเห็นเธอเอาแต่นั่งนิ่งเงียบตลอดทาง บางครั้งก็ตาแดงๆมีหยาดน้ำตาเอ่อออกมาจนเธอคงกลัวผมเห็นรีบเอากระดาษซับออก
" เอ่อ ..นายเดช แวะเข้าห้องน้ำปั๊มข้างหน้าให้ฟ้าที" คุณฟ้าเอ่ย หลังจากที่เราขับรถมาเกือบสองชั่วโมง  พอรถจอดคุณฟ้าเดินไปทางห้องน้ำของปั๊มน้ำมันเพื่อทำธุระส่วนตัว ผมยังไม่ลงจากรถแต่รีบใช้โอกาสนี้หยิบโทรศัพท์กดพิมพ์ส่งทันที
"สวัสดีครับน้องฟ้า" ผมพิมพ์ไป รอครู่หนึ่ง
" ค่ะ" เธอตอบกลับมาสั้นๆแบบเดิม
"ดีมากที่ทำตามที่พี่นพสั่ง " ผมพิมพ์ไป เธออ่านแต่ยังไม่ตอบ
" User :  P   พี่ให้ตัวแรกก่อนเลยนะในฐานะที่น้องฟ้าเป็นเด็กดี" ผมพิมพ์ไป ดูเธอเปิดอ่านในทันที แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา
" พี่เตรียมจัดกระเป๋าเดินทางมาให้น้องฟ้าแล้ว อยู่ข้างๆรถน้องฟ้า ส่วนกระเป๋าของน้องฟ้าให้ทิ้งไปเสีย  วางไว้แถวนั้นแหละเดี๋ยวพี่ไปเอาเอง ถือว่าแลกกระเป๋ากันก็แล้วกัน " ผมพิมพ์ไป
" อีกอย่าง พี่ให้น้องฟ้า ถอดเอาชุดชั้นในที่ใส่อยู่ทั้งข้างบนและล่างออกให้หมด  ทิ้งในถังขยะหน้าห้องน้ำ ไม่ต้องถามมาก " ผมพิมพ์ไป
 เสร็จแล้วผมรีบเอากระเป๋าที่ซ่อนไว้กระโปรงหลังวางไว้ข้างๆตัวรถด้านนอก แล้วกลับมานั่งในรถต่อ จนครู่หนึ่งเห็นคุณหนูฟ้าเดินออกมาจากห้องน้ำดูเธอดูสีหน้าตื่นตกใจยืนนิ่ง  เก้ๆกังๆ ตัวสั่นๆ มือกอดอกแน่น  เหมือนคนหนาวจัด  อยู่หน้าห้องน้ำ  รีบทิ้งบางอย่างหย่อนลงถังขณะข้างๆห้องน้ำ แล้วรีบเดินกลับมาที่รถ เมื่อเห็นมีกระเป๋าเดินทางใบหนึ่งอยู่ข้างๆตัวรถ  เธอหันมองซ้ายขวา เหมือนมองหาใครสักคน ทำหน้าตื่นๆ
" ไม่ต้องมองหาพี่หรอกพี่จะคอยตามน้องฟ้าไปทุกที่ รีบๆทำตามที่พี่สั่ง เร็ว!."ผมพิมพ์ในรถ ที่กระจกมันมืดจนคนด้านนอกมองเข้ามาไม่เห็น คุณฟ้าเธอเดินมาที่รถแล้วเคาะกระจกเรียกผม ด้านนอก
" มีอะไรครับคุณหนู" ผมแกล้งถาม รีบเปิดประตูออกไป เห็นเธอหน้าซีด ดูตื่นๆ วงแขนเธอยังทำท่ากอดหน้าอกแน่น
"นายเดช เห็นใครเอากระเป๋าใบนี้มาวางตรงนี้ใหม"  คุณฟ้าถามเสียงตื่นๆ สั่นๆ
" เปล่านี่ครับพอดีผมมัวแต่หลับพักสายตา แต่ไม่ใช่กระเป๋าคุณหนูหรอครับ" ผมแกล้งถามแกล้งทำหน้างงๆ  ดูเธอทำหน้าสับสนเหมือนทำอะไรไม่ถูก  นิ่งไปครู่หน่งเหมือนพยายามคิดอะไรบางอย่าง
" เอ่อ... ใช่ๆ พอดีฟ้าเอาออกมาเอง ฟ้าเอาของด้านในน่ะแล้วคงลืมเอากลับเข้ารถ "คุณฟ้าเอ่ยตะกุกตะกักพยายามโกหกผม แต่สายตาก็ยังมองซ้ายทีขวาทีแบบคนหวาดระแวงรอบข้าง แล้วรีบหยิบกระเป๋าข้างรถขึ้นมา
" เอ่อ...นายเดช ฟ้าหิวน้ำ ไปซื้อน้ำในเซเว่นให้ทีนะค่ะ" คุณหนูเอ่ย ผมรีบก้าวเดินไปที่เซเว่น พอพ้นสายตา ก็แอบที่หลังต้นไม้ดูอาการของคุณหนูอยู่ห่างๆ เห็นเธอเปิดรถหยิบกระเป๋าเดินทางของตัวเอง ออกมา ทำหน้าคิดหนัก
" เร็วๆ อย่าให้พี่อารมณ์เสีย" ผมแอบพิมพ์หลังต้นไม้เมื่อเห็นเธอทำท่าจดๆจ้องๆ ดูไม่ทันใจ เห็นเธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข้อความ แล้วก็รีบเอากระเป๋าตัวเองวางไว้ที่ใต้โคนต้นไม้ ใกล้ๆรถ แล้วเธอก็เดินถือกระเป๋าที่ผมเตรียมไว้ให้โยนไปเก็บไว้ที่หลังรถ แล้วเข้าไปนั่งรอผมแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" ได้แล้วครับ น้ำครับ " ผมเข้านั่งประจำที่ ยื่นน้ำเย็นๆให้คุณหนูฟ้าที่ตอนนี้นั่งหน้าเศร้าที่เบาะหลัง ดูเธอเงียบ เอาแต่เหม่อมองไปที่กระจกด้านข้างตลอดเวลา  มือประสานกอดอกอยู่ตลอดเวลา ซึ่งผมคาดว่าเธอคงถอดยกทรงเธอทิ้งไปแล้ว และกลัวผมจะมองเห็นว่าตอนนี้เธอไม่ได้ใส่อะไรข้างในแน่ๆ  ผมได้แต่แอบยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ  จนเวลาผ่านไป ผมขับมาถึงปราณบุรีก็เกือบเที่ยง
" เอ่อ คุณหนูจะทำธุระที่ไหนครับ" ผมแกล้งถามไป ดูเธอนิ่งไม่ตอบเอาแต่ก้มหน้าเศร้า จนผมเลี้ยวเข้าถนนเลียบทะเลมีโรงแรมต่างๆมากมายส่วนใหญ่แถวนี้จะมีแต่โรงแรมหรูๆทั้งนั้น ค่อยๆขับช้าๆรอเธอตอบ
" นายเดช  ..ฟ้าจะพักที่โรงแรมข้างหน้านี้แหละค่ะ" เธอพูดออกมา ด้วยเสียงเรียบเฉย  ผมมองออกไปก็เห็นเป็นโรงแรมกึ่งรีสอร์ท  ใหญ่โตไม่ใช่เล่น ดูหรูหรามีระดับ  คงจะมีแต่คนจำพวกมีอันจะกินมาพักทั้งนั้น ผมเลี้ยวเข้าที่ลานจอดรถหน้าล๊อบบี้โรงแรม ให้คุณฟ้าเธอเดินไปที่ล๊อบบี้เพื่อเช็คอิน 
" นายเดช อ่ะนี่กุญแจห้อง "  เสียงคุณหนูเอ่ยพร้อมยื่นกุญแจห้องพักมาให้ผม
" ฟ้าจะให้นายเดชนอนในรถได้ไงตั้งสี่ห้าวัน  รับไปเถอะ อีกอย่างฟ้ากลัว....."  คุณหนูหยุดคำพูดไว้พร้อมเสียงสั่นเครือ  ตาแดงๆ ผมจึงต้องรับกุญแจไว้  แล้วเดินตามคุณหนูไปที่ห้องพักพร้อมๆกับพนักงานยกกระเป๋าของโรงแรม  จนมาถึงหน้าประตูห้องพัก  ซึ่งห้องที่คุณหนูพักอยู่ติดกับห้องผมเลย  ผมเดาว่าเธอคงกลัวจริงๆนั้นแหละ จึงไม่อยากเหมือนอยู่คนเดียวในสถานการณ์แบบนี้
" อืมม .. ฟ้าขอพักผ่อนก่อนนะ เดี๋ยวมีไรฟ้าโทรบอกก็แล้วกัน" คุณหนูบอกผมก่อนที่จะรีบเปิดประตูพาตัวเองเข้าไปในห้องพัก 
พอผมเดินเข้ามาในห้องพัก นี่ต้องยืนตาค้างไปชั่วครู่ ก็อะไรๆมันดูหรูหราไปสะหมด เตียงขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ใจกลางห้อง ที่นอนดู  ขาวสะอาด น่านอน  เครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆในห้องมันมีแต่ของดีๆและแพงๆถูกประดับตกแต่ง อย่างปราณีต  ผมทิ้งตัวลงบนที่นอนที่หนานุ่มจนยวบเด้งขึ้นลง ตามน้ำหนักตัว  สูดหายใจแรงๆอย่างสบายอารมณ์
" โอ๊ยยย ทำไมกูสบายแท้ ฮ่าๆๆ ไม่คิดว่าชาตินี้จะได้มาพักโรงแรมหรูๆแบบนี้ ฮ่าๆๆ" ผมพร่ำไปก็กลิ้งตัวไปมาบนผ้านวมที่ขาวฟู อย่างสบายอารมณ์  สายตาผมมองไปนอกระเบียงห้องที่มีขนาดกว้างเต็มพื้นที่   ก็เห็นวิวทะเลที่สวยงาม แถมมีอ่างจากุซชี่ขนาดใหญ่ตั้งอยู่นอกระเบียงอีก
" ว่ะ !!สุดยอด!! จะนอนแช่  มองทะเลทั้งคืนเลยกู ฮ่าๆๆๆ" ผมเอ่ยกับตัวเองอย่างชอบใจที่ได้สำผัสกับความหรูหราที่ตัวเองไม่เคยได้พบเจอ ผมนอนกลิ้งไปมาจนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ คงเพราะความเย็นสบายของเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ และที่นอนหนานุ่ม  ตื่นมาอีกที  ดูเวลาก็ปาเข้าไปเกือบหกโมงเย็น  คุณหนูก็ยังไม่โทรตามยังเงียบอยู่แต่ในห้อง ผมงัวเงียขึ้นนั่งบนเตียง มองบรรยากาศในห้องพัก ไปมาสายตาเหลือบไปเห็น แผ่นโบว์ชัวร์ของโรงแรมวางไว้บนต๊ะข้างเตียง จึงหยิบขึ้นดู  โฆษณา ว่ามีไนท์คลับ อยู่ ชั้นบนสุด ไว้สำหรับบริการนักท่องเที่ยว เสียด้วย นั่งคิดอะไรบางอย่าง เสยะยิ้มที่มุมปากน้อยๆ  แล้วควานหาโทรศัพท์ที่ซ่อนไว้ในกางเกงยีนส์ตัวเก่งขึ้นมา
 " เป็นไง น้องฟ้า ถึงที่พักแล้วสินะ" ผมพิมพ์ไป  จนสักครู่เธอก็เปิดอ่าน  แต่ไม่ได้ตอบอะไรมา แสดงว่าเธอไม่ได้หลับแน่ๆ
"ไม่ต้องกังวลหรอก ไม่มีอะไรน่ากลัวทำตัวให้สบาย ฮ่าๆ" ผมพิมพ์ไปอีก เธออ่านแต่ก็ยังเงียบเหมือนเดิม 
"ที่นี่มีไนท์คลับด้วยนะ น้องฟ้าไม่อยากไปเที่ยวพักผ่อนหน่อยหรอ" ผมพิมพ์ไป  เธออ่านครู่หนึ่งแล้วตอบกลับมา
" ไม่" เธอตอบกลับสั้นๆ ซึ่งมันทำให้ผมหงุดหงิดนิดๆ
" พี่จะให้น้องฟ้า ไปไนท์คลับ คืนนี้ สองทุ่ม  ส่วนจะให้กลับกี่ทุ่ม พี่จะเป็นคนกำหนดเอง เ นี่คือคำสั่ง" ผมพิมพ์ไปแบบรวดเร็ว เธออ่าน แล้วไม่ตอบกลับคงจะกำลังเครียดอยู่แน่ๆ
" ใส่ชุด สีดำในกระเป๋าที่พี่เตรียมไว้ด้วย" ผมพิมพ์ไป เธออ่าน ไม่ตอบเช่นเคย แต่ผมเชื่อว่าเธอก็ต้องทำตามแน่ๆ  จนผ่านไปเกือบสิบนาที เสียงไลน์ก็ดังขึ้นมา  คุณหนูฟ้าเธอส่งข้อความมาเองเลยคราวนี้
" ชุดบ้าๆแบบนี้ฟ้าไม่ใส่  แล้ว ชุดชั้นในฟ้าก็ไม่มี แล้วด้วย" คุณหนูพิมพ์มา
" ใส่ซะ อย่าให้ต้องพูดซ้ำ และอย่าคิดว่าจะไปหาชุดอื่นใส่หรือไปซื้อชุดชั้นในที่ไหนมาใส่เพราะพี่เฝ้าดูอยู่  ทำตามที่พี่บอกซะ" ผมพิมพ์ไป เธออ่านแล้วนิ่งไม่ตอบ เดาว่าคงกำลังเครียดแน่ๆ ผมนั่งยิ้มอยู่บนเตียงเดินไปมารอบห้องมองโน่นมองนี่ไปเรื่อย  นั่งจิบเบียร์นอกระเบียงอย่างสบายอารมณ์  จนมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ตอนเกือบทุ่มหนึ่ง ผมรีบกดรับ
" นายเดช เออ......คือ...คืนนี้ฟ้าอยากจะเที่ยวคลับด้านบนโรงแรมน่ะ  แต่ฟ้ากลัว.... นายเดชช่วยไปเป็นเพื่อนฟ้าทีนะๆๆๆ" เสียงคุณหนูดูสั่นๆ ดูเธอคงจะกลัวจริงๆ ยิ่งเธอคิดว่าไอ้หน้าตี๋มันคอยเฝ้าดูอยู่แบบนี้ ยิ่งทวีความกลัวให้เธอเข้าไปใหญ่
" อ๋อ ได้ครับ คุณฟ้าจะขึ้นไปกี่โมงล่ะครับ" ผมแกล้งถาม

พี่เดชจะแกล้งอะไน้องนะ

สนุกมาก ขอบคุณครับ

สุดจัด

กำลังสนุก

 แกล้งน้อง ระวังเข้าตัว

อ้างจาก: adisakwa เมื่อ สิงหาคม 12, 2018, 12:42:51 หลังเที่ยง สวัสดีครับเพื่อนๆหายไปนานเลยครับก็โดนแบนอ่ะสิ  แต่ด้วยความผูกพันและรักในเว็บนี้เลยกลับมาอีก จริงๆแล้วผมมีเรื่องแนวอิโรติคแต่งไว้หลายเรื่องแต่เป็นอีกเว็ปที่ต้องเสียเงินอ่าน แต่สำหรับเพื่อนๆในนี้ ผมลงให้อ่านฟรี !! คงเพราะความผูกพันดั่งว่า ถึงแม้นว่าไร้ท์จะโดนแบนโดยไม่ได้ตั้งใจ และมีความรู้สึกน้อยใจอยู่บ้าง แต่ก็ถือว่าเป็นสีสันแล้วกันเนอะ อิๆ

    "สวัสดีครับคุณฟ้า วันนี้ไปทำงานสายเลยนะครับ"ผมเอ่ยพร้อมสังเกตอาการที่เศร้าหมองบนใบหน้าอย่างเห็นได้ชัด
   "ค่ะ ...."เธอตอบสั้นๆ เหมือนมีเรื่องกลุ้มใจที่ไม่สามารถบอกใครให้รับรู้ได้ ก้มหน้าที่เศร้าหมองเหมือนคนกำลังหลบสายตาเมื่อทำอะไรผิด  แล้วรีบก้าวขึ้นรถขับไปทำงาน 




PART 16
ผมมองจนรถละสายตาออกจากบ้านไป รดน้ำต้นไม้อีกพักใหญ่แล้วเดินกลับเข้ามาในห้องพักคนงาน หยิบโทรศัพท์ขึ้นพิมพ์ส่งข้อความหาคุณหนูฟ้าทันที
   " สวัสดีครับ น้องฟ้า" ผมพิมพ์ไป ข้อความยังไม่ได้อ่าน ผมรอสักพักเธอคงกำลังขับรถอยู่แน่ๆ ผ่านไปชั่วครู่ข้อความขึ้นมาว่าคุณหนูฟ้าอ่านแล้วแต่เธอไม่ตอบอะไร คาดว่าเธอคงจอดรถติดไฟแดงที่ไหนสักแห่ง
   " อ่านแล้วไม่ทักทายพี่เลยนะ  ไหนถ่ายรูปมาให้พี่ดูหน่อยสิว่าวันนี้น้องฟ้าคนสวยใสชุดอะไร" ผมพิมพ์ไป เธอเปิดอ่านแล้วแต่ไม่ตอบ  จนผมเริ่มชักหงุดหงิด
   " พี่บอกครั้งเดียวนะ อย่าให้พี่ต้องโมโห น้องฟ้ารู้นะหากพี่อารมณ์ไม่ดีแล้ว จะเกิดอะไรขึ้น" ผมรีบพิมพ์ไป  รอเธอตอบกลับ 
" ติ้งค์" เสียงไลน์เมสเสจ ดังขึ้น ก็ปรากฎภาพคุณฟ้ากำลังนั่งอยู่ในรถหันใบหน้าไปอีกทาง ให้เห็นเฉพาะชุดที่ใส่อยู่ตามที่ผมเห็นก่อนหน้าเมื่อเช้า
" ดีมากครับ สวยที่สุดเลยน้องฟ้า " ผมพิมพ์ไป คุณฟ้าก็ยังไม่อ่าน  ผ่านไปหลายนาที จนผมเริ่มหงุดหงิด
" พี่ขอตั้งกฎนะ คราวหน้าหากพี่พิมพ์อะไรไปแล้วน้องฟ้าไม่อ่าน หรือไม่ตอบกลับให้เร็ว อย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะ" ผมกดส่งข้อความไปพร้อมแนบรูปภาพเป็นรูปคุณหนูฟ้ากำลังโดนไอ้หน้าตี๋กำลังเอาหน้าของมันตะโบมที่ก้อนทรวงอกเปลือยเปล่าบนเตียง เพื่อย้ำเตือนเธออีกครั้ง คราวนี้ผมรอเพียงครู่เดียว คุณหนูฟ้าก็กดส่งข้อความกลับมา
" ค่ะ" เธอตอบสั้นๆ เหมือนกำลังเครียดกับปัญหาที่เกิดขึ้น ผมยิ้มมุมปาก ได้ผลเธอกลัวจนไม่กล้าขัดคำสั่งของผม
" วันนี้น้องฟ้าแต่งตัวสวยเชียวนะครับ   ทานข้าวเช้ายังครับ" ผมพิมพ์ไป
" ทานแล้ว" คุณหนูฟ้าตอบกลับแทบจะทันที  เป็นอันว่าแรงขู่ของผมได้ผล ผมวางโทรศัพท์ กลับมานั่งคิดแผนการต่อไปว่าจะทำอย่างไรกับนางฟ้าของผมคนนี้ดี ผมนั่งวางแผนจนเกือบเที่ยง งานการไม่เป็นอันต้องทำ จนหลังเครียร์งานรดน้ำต้นไม้ ล้างรถเสร็จผมรีบกลับมานั่งพิมพ์เมสเสจต่ออย่างตื่นเต้นที่ได้แกล้งปลอมเป็นไอ้หน้าตี๋นั่นหลอกคุณฟ้าได้สำเร็จ
" สวัสดีครับน้องฟ้า"  ผมพิมพ์ทักไป
" ค่ะ" เธอตอบมาแบบรวดเร็ว จนผมอดอมยิ้มไม่ได้
" น้องฟ้าทำอะไรอยู่หรอ" ผมพิมพ์ไป
" ทำงาน" เธอตอบกลับสั้นๆเหมือนคนไม่อยากจะคุยด้วย
" พรุ่งนี้พี่อยากให้น้องฟ้าลางานสัก สี่ห้าวัน " ผมพิมพ์ไป ดูเธออ่านข้อความแล้วนิ่งไปสักครู่
" ทำไม"  เธอตอบสั้นๆ
" พี่จะให้น้องฟ้า ไปเที่ยว สักหน่อย เอาเป็นที่ปราญบุรีก็แล้วกัน เนอะ ไม่ไกลมากเงียบๆดีด้วย" ผมพิมพ์ไปดูคุณหนูฟ้านิ่งไม่ตอบเธอคงกำลังคิดว่าผมจะมาไม้ไหนแน่ๆ
" ฟ้าลางานไม่ได้" เธอตอบมาในที่สุด
" ถ้าน้องฟ้าคิดว่าจะไปเที่ยวกับพี่น่ะ ไม่ใช่ครับ ไม่ต้องกลัว แล้วจะต้องลางานให้ได้ด้วย อย่าให้พี่พูดซ้ำ เดี๋ยวพี่โมโหนะ" ผมพิมพ์ไป ดูเธอยังนิ่งไม่ตอบกลับคงกำลังสงสัยอย่างหนัก
" พี่จะให้น้องฟ้าพาไอ้คนขับรถไปด้วย" ผมพิมพ์ไปรอดูเธอตอบกลับ
" พี่นพจะทำอะไรนายเดช อย่าเลยค่ะฟ้าขอร้อง " คุณฟ้ารีบพิมพ์กลับมา เธอคงคิดว่าไอ้หน้าตี๋มันต้องการให้คุณฟ้าพานายเดชไปให้มันทำร้ายกระมั้ง
"ก็ไม่มีอะไร พี่ต้อ้งการแก้แค้นมันนิดหน่อยที่มันบังอาจทำร้ายพี่  พี่จะทำให้มัมเจ็บกว่าพี่เป็นร้อยเท่า" ผมพิมพ์ไป คุณฟ้านิ่งเงียบไปครู่หนึ่งคงกำลังเครียดหาทางออกกับเรื่องนี้
" พี่นพจะทำอะไรเขา  อย่าเลยค่ะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของฟ้ากับพี่นพ"เธอพิมพ์มา ผมยิ้มมุมปาก
" ยังไม่บอกแต่ที่แน่ๆมันจะต้องเจ็บปวดที่มาทำร้ายพี่" ผมพิมพ์ไป
"อย่าเอานายเดชเข้ามายุ่ง ฟ้าขอล่ะอย่าทำร้ายฟ้าและคนอื่นเลย ฟ้าจะลืมเรื่องนั้นไป ขอแค่พี่นพคืนไฟล์บ้าๆนั่นให้ฟ้า " คุณฟ้าพิมพ์ร่ายยาวมาแสดงถึงอารมณ์ที่คงหมดทางสู้
" พี่สั่ง ก็ต้องได้ น้องฟ้าต้องไม่ขัดใจพี่ สรุปพรุ่งนี้น้องฟ้าลางานแล้วไปปราณบุรีกับไอ้คนขับรถนั่นสองคน เข้าใจนะ  แค่นี้ พี่ไม่พูดซ้ำ" ผมพิมพ์ไป คุณฟ้าอ่านข้อความแล้วนิ่งเงียบไป ผมนั่งคิดแผนการไปมาอย่างแยบยล  จนเวลาใกล้ค่ำ ผมเห็นคุณหนูฟางกับคุณฟ้ากลับมาพร้อมกัน คุณฟ้าเธอคงไปรับคุณฟางจากโรงเรียน  ผมแกล้งทำเป็นยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ข้างๆที่จอดรถ
" อ่าวพี่เดช ยังไม่เลิกงานอีกหรอค่ะแหมขยันเชียว  " คุณหนูฟางกล่าวทักทายยิ้มสดใส  แล้วเดินขึ้นตึกใหญ่ไป ครู่หนึ่งคุณฟ้าเดินออกมาจากรถ เห็นผมกำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ 
" วันนี้กลับเร็วนะครับ คุณหนู" ผมเอ่ยทักทาย ทำสีหน้าให้ดูปกติ  แต่ผมเห็นคุณฟ้าเธอสีหน้าไม่ค่อยดี คล้ายกับกังวลอะไรอยู่และเครียดอยู่ข้างในใจจนแสดงออกทางสีหน้า  เธอยืนนิ่งข้างๆรถคันงามมองมาทางผม
"คุณหนูมีอะไรให้ผมรับใช้เปล่าครับเห็นยืนนิ่งนานแล้ว" ผมเอ่ยทักออกไปอีกครั้ง เมื่อเห็นคุณหนูเอาแต่ยืนก้มหน้านิ่ง มือทั้งสองกอดกระเป๋าสะพายไว้แนบอกแน่น แล้วค่อยๆเดินเข้ามาทางผมจนผมเดินไปปิดน้ำและกลับมายืนค่อมตัวรอรับคำสั่งเบื้องหน้าคุณหนู คุณฟ้าสูดลมหายใจเข้ายาวๆแบบคนกำลังกังวล
" เอ่อ...นายเดชพรุ่งนี้นายเดช พาฟ้าไปธุระที่ประจวบทีนะอาจต้องไปสักสี่ห้าวัน " คุณฟ้าเอ่ยเสียงสั่นๆแบบไม่มองหน้าผมเลยเธอเอาแต่ก้มหน้า  เหมือนคนกำลังทำอะไรผิด
" เอ่อ...ได้ครับ " ผมตอบไปพร้อมแอบยิ้มที่มุมปาก
" เตรียมรถไว้ หกโมงเช้า ออกจากบ้านนะ แค่นี้แหละ" คุณหนูฟ้าพูดเสร็จก็รีบพาร่างเล็กๆที่บอบบางเดินจ้ำอ้าวขึ้นตึกใหญ่ไป คืนนั้นผมแทบจะไม่ได้นอนเพราะพยายามคิดแผนการณ์ทั้งหมดให้รัดกุมที่สุด จนเวลาเช้าผมออกมาเช็ดรถไปมารอคุณฟ้าแต่เช้ามืด  เห็นเธอกำลังเดินออกมาจากตึกใหญ่คุณฟ้า กำลังลากกระเป๋าใบใหญ่มาด้วย ผมรีบวิ่งไปช่วยยกกระเป๋าเข้ารถ
" อืมม ขอบใจค่ะ" คุณฟ้าตอบแบบไม่มองหน้าผมเอาแต่ก้มหน้าด้วยสีหน้าเศร้าหมอง   รถบีเอ็มคันงามเคลื่อนออกจากบ้าน คุณฟ้าเอาแต่นั่งเงียบทางด้านหลังห้องโดยสาร ผมแอบชำเลืองมองเธอทางกระจกหลังวันนี้เธอใส่ชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขายาวธรรมดา แต่แค่นั้นผมว่าก็สวยและน่ารักที่สุดในบรรดาสาวๆที่ผมเคยเห็นแล้ว ผมเห็นเธอเอาแต่นั่งนิ่งเงียบตลอดทาง บางครั้งก็ตาแดงๆมีหยาดน้ำตาเอ่อออกมาจนเธอคงกลัวผมเห็นรีบเอากระดาษซับออก
" เอ่อ ..นายเดช แวะเข้าห้องน้ำปั๊มข้างหน้าให้ฟ้าที" คุณฟ้าเอ่ย หลังจากที่เราขับรถมาเกือบสองชั่วโมง  พอรถจอดคุณฟ้าเดินไปทางห้องน้ำของปั๊มน้ำมันเพื่อทำธุระส่วนตัว ผมยังไม่ลงจากรถแต่รีบใช้โอกาสนี้หยิบโทรศัพท์กดพิมพ์ส่งทันที
"สวัสดีครับน้องฟ้า" ผมพิมพ์ไป รอครู่หนึ่ง
" ค่ะ" เธอตอบกลับมาสั้นๆแบบเดิม
"ดีมากที่ทำตามที่พี่นพสั่ง " ผมพิมพ์ไป เธออ่านแต่ยังไม่ตอบ
" User :  P   พี่ให้ตัวแรกก่อนเลยนะในฐานะที่น้องฟ้าเป็นเด็กดี" ผมพิมพ์ไป ดูเธอเปิดอ่านในทันที แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา
" พี่เตรียมจัดกระเป๋าเดินทางมาให้น้องฟ้าแล้ว อยู่ข้างๆรถน้องฟ้า ส่วนกระเป๋าของน้องฟ้าให้ทิ้งไปเสีย  วางไว้แถวนั้นแหละเดี๋ยวพี่ไปเอาเอง ถือว่าแลกกระเป๋ากันก็แล้วกัน " ผมพิมพ์ไป
" อีกอย่าง พี่ให้น้องฟ้า ถอดเอาชุดชั้นในที่ใส่อยู่ทั้งข้างบนและล่างออกให้หมด  ทิ้งในถังขยะหน้าห้องน้ำ ไม่ต้องถามมาก " ผมพิมพ์ไป
 เสร็จแล้วผมรีบเอากระเป๋าที่ซ่อนไว้กระโปรงหลังวางไว้ข้างๆตัวรถด้านนอก แล้วกลับมานั่งในรถต่อ จนครู่หนึ่งเห็นคุณหนูฟ้าเดินออกมาจากห้องน้ำดูเธอดูสีหน้าตื่นตกใจยืนนิ่ง  เก้ๆกังๆ ตัวสั่นๆ มือกอดอกแน่น  เหมือนคนหนาวจัด  อยู่หน้าห้องน้ำ  รีบทิ้งบางอย่างหย่อนลงถังขณะข้างๆห้องน้ำ แล้วรีบเดินกลับมาที่รถ เมื่อเห็นมีกระเป๋าเดินทางใบหนึ่งอยู่ข้างๆตัวรถ  เธอหันมองซ้ายขวา เหมือนมองหาใครสักคน ทำหน้าตื่นๆ
" ไม่ต้องมองหาพี่หรอกพี่จะคอยตามน้องฟ้าไปทุกที่ รีบๆทำตามที่พี่สั่ง เร็ว!."ผมพิมพ์ในรถ ที่กระจกมันมืดจนคนด้านนอกมองเข้ามาไม่เห็น คุณฟ้าเธอเดินมาที่รถแล้วเคาะกระจกเรียกผม ด้านนอก
" มีอะไรครับคุณหนู" ผมแกล้งถาม รีบเปิดประตูออกไป เห็นเธอหน้าซีด ดูตื่นๆ วงแขนเธอยังทำท่ากอดหน้าอกแน่น
"นายเดช เห็นใครเอากระเป๋าใบนี้มาวางตรงนี้ใหม"  คุณฟ้าถามเสียงตื่นๆ สั่นๆ
" เปล่านี่ครับพอดีผมมัวแต่หลับพักสายตา แต่ไม่ใช่กระเป๋าคุณหนูหรอครับ" ผมแกล้งถามแกล้งทำหน้างงๆ  ดูเธอทำหน้าสับสนเหมือนทำอะไรไม่ถูก  นิ่งไปครู่หน่งเหมือนพยายามคิดอะไรบางอย่าง
" เอ่อ... ใช่ๆ พอดีฟ้าเอาออกมาเอง ฟ้าเอาของด้านในน่ะแล้วคงลืมเอากลับเข้ารถ "คุณฟ้าเอ่ยตะกุกตะกักพยายามโกหกผม แต่สายตาก็ยังมองซ้ายทีขวาทีแบบคนหวาดระแวงรอบข้าง แล้วรีบหยิบกระเป๋าข้างรถขึ้นมา
" เอ่อ...นายเดช ฟ้าหิวน้ำ ไปซื้อน้ำในเซเว่นให้ทีนะค่ะ" คุณหนูเอ่ย ผมรีบก้าวเดินไปที่เซเว่น พอพ้นสายตา ก็แอบที่หลังต้นไม้ดูอาการของคุณหนูอยู่ห่างๆ เห็นเธอเปิดรถหยิบกระเป๋าเดินทางของตัวเอง ออกมา ทำหน้าคิดหนัก
" เร็วๆ อย่าให้พี่อารมณ์เสีย" ผมแอบพิมพ์หลังต้นไม้เมื่อเห็นเธอทำท่าจดๆจ้องๆ ดูไม่ทันใจ เห็นเธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข้อความ แล้วก็รีบเอากระเป๋าตัวเองวางไว้ที่ใต้โคนต้นไม้ ใกล้ๆรถ แล้วเธอก็เดินถือกระเป๋าที่ผมเตรียมไว้ให้โยนไปเก็บไว้ที่หลังรถ แล้วเข้าไปนั่งรอผมแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" ได้แล้วครับ น้ำครับ " ผมเข้านั่งประจำที่ ยื่นน้ำเย็นๆให้คุณหนูฟ้าที่ตอนนี้นั่งหน้าเศร้าที่เบาะหลัง ดูเธอเงียบ เอาแต่เหม่อมองไปที่กระจกด้านข้างตลอดเวลา  มือประสานกอดอกอยู่ตลอดเวลา ซึ่งผมคาดว่าเธอคงถอดยกทรงเธอทิ้งไปแล้ว และกลัวผมจะมองเห็นว่าตอนนี้เธอไม่ได้ใส่อะไรข้างในแน่ๆ  ผมได้แต่แอบยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ  จนเวลาผ่านไป ผมขับมาถึงปราณบุรีก็เกือบเที่ยง
" เอ่อ คุณหนูจะทำธุระที่ไหนครับ" ผมแกล้งถามไป ดูเธอนิ่งไม่ตอบเอาแต่ก้มหน้าเศร้า จนผมเลี้ยวเข้าถนนเลียบทะเลมีโรงแรมต่างๆมากมายส่วนใหญ่แถวนี้จะมีแต่โรงแรมหรูๆทั้งนั้น ค่อยๆขับช้าๆรอเธอตอบ
" นายเดช  ..ฟ้าจะพักที่โรงแรมข้างหน้านี้แหละค่ะ" เธอพูดออกมา ด้วยเสียงเรียบเฉย  ผมมองออกไปก็เห็นเป็นโรงแรมกึ่งรีสอร์ท  ใหญ่โตไม่ใช่เล่น ดูหรูหรามีระดับ  คงจะมีแต่คนจำพวกมีอันจะกินมาพักทั้งนั้น ผมเลี้ยวเข้าที่ลานจอดรถหน้าล๊อบบี้โรงแรม ให้คุณฟ้าเธอเดินไปที่ล๊อบบี้เพื่อเช็คอิน 
" นายเดช อ่ะนี่กุญแจห้อง "  เสียงคุณหนูเอ่ยพร้อมยื่นกุญแจห้องพักมาให้ผม
" ฟ้าจะให้นายเดชนอนในรถได้ไงตั้งสี่ห้าวัน  รับไปเถอะ อีกอย่างฟ้ากลัว....."  คุณหนูหยุดคำพูดไว้พร้อมเสียงสั่นเครือ  ตาแดงๆ ผมจึงต้องรับกุญแจไว้  แล้วเดินตามคุณหนูไปที่ห้องพักพร้อมๆกับพนักงานยกกระเป๋าของโรงแรม  จนมาถึงหน้าประตูห้องพัก  ซึ่งห้องที่คุณหนูพักอยู่ติดกับห้องผมเลย  ผมเดาว่าเธอคงกลัวจริงๆนั้นแหละ จึงไม่อยากเหมือนอยู่คนเดียวในสถานการณ์แบบนี้
" อืมม .. ฟ้าขอพักผ่อนก่อนนะ เดี๋ยวมีไรฟ้าโทรบอกก็แล้วกัน" คุณหนูบอกผมก่อนที่จะรีบเปิดประตูพาตัวเองเข้าไปในห้องพัก 
พอผมเดินเข้ามาในห้องพัก นี่ต้องยืนตาค้างไปชั่วครู่ ก็อะไรๆมันดูหรูหราไปสะหมด เตียงขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ใจกลางห้อง ที่นอนดู  ขาวสะอาด น่านอน  เครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆในห้องมันมีแต่ของดีๆและแพงๆถูกประดับตกแต่ง อย่างปราณีต  ผมทิ้งตัวลงบนที่นอนที่หนานุ่มจนยวบเด้งขึ้นลง ตามน้ำหนักตัว  สูดหายใจแรงๆอย่างสบายอารมณ์
" โอ๊ยยย ทำไมกูสบายแท้ ฮ่าๆๆ ไม่คิดว่าชาตินี้จะได้มาพักโรงแรมหรูๆแบบนี้ ฮ่าๆๆ" ผมพร่ำไปก็กลิ้งตัวไปมาบนผ้านวมที่ขาวฟู อย่างสบายอารมณ์  สายตาผมมองไปนอกระเบียงห้องที่มีขนาดกว้างเต็มพื้นที่   ก็เห็นวิวทะเลที่สวยงาม แถมมีอ่างจากุซชี่ขนาดใหญ่ตั้งอยู่นอกระเบียงอีก
" ว่ะ !!สุดยอด!! จะนอนแช่  มองทะเลทั้งคืนเลยกู ฮ่าๆๆๆ" ผมเอ่ยกับตัวเองอย่างชอบใจที่ได้สำผัสกับความหรูหราที่ตัวเองไม่เคยได้พบเจอ ผมนอนกลิ้งไปมาจนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ คงเพราะความเย็นสบายของเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ และที่นอนหนานุ่ม  ตื่นมาอีกที  ดูเวลาก็ปาเข้าไปเกือบหกโมงเย็น  คุณหนูก็ยังไม่โทรตามยังเงียบอยู่แต่ในห้อง ผมงัวเงียขึ้นนั่งบนเตียง มองบรรยากาศในห้องพัก ไปมาสายตาเหลือบไปเห็น แผ่นโบว์ชัวร์ของโรงแรมวางไว้บนต๊ะข้างเตียง จึงหยิบขึ้นดู  โฆษณา ว่ามีไนท์คลับ อยู่ ชั้นบนสุด ไว้สำหรับบริการนักท่องเที่ยว เสียด้วย นั่งคิดอะไรบางอย่าง เสยะยิ้มที่มุมปากน้อยๆ  แล้วควานหาโทรศัพท์ที่ซ่อนไว้ในกางเกงยีนส์ตัวเก่งขึ้นมา
 " เป็นไง น้องฟ้า ถึงที่พักแล้วสินะ" ผมพิมพ์ไป  จนสักครู่เธอก็เปิดอ่าน  แต่ไม่ได้ตอบอะไรมา แสดงว่าเธอไม่ได้หลับแน่ๆ
"ไม่ต้องกังวลหรอก ไม่มีอะไรน่ากลัวทำตัวให้สบาย ฮ่าๆ" ผมพิมพ์ไปอีก เธออ่านแต่ก็ยังเงียบเหมือนเดิม 
"ที่นี่มีไนท์คลับด้วยนะ น้องฟ้าไม่อยากไปเที่ยวพักผ่อนหน่อยหรอ" ผมพิมพ์ไป  เธออ่านครู่หนึ่งแล้วตอบกลับมา
" ไม่" เธอตอบกลับสั้นๆ ซึ่งมันทำให้ผมหงุดหงิดนิดๆ
" พี่จะให้น้องฟ้า ไปไนท์คลับ คืนนี้ สองทุ่ม  ส่วนจะให้กลับกี่ทุ่ม พี่จะเป็นคนกำหนดเอง เ นี่คือคำสั่ง" ผมพิมพ์ไปแบบรวดเร็ว เธออ่าน แล้วไม่ตอบกลับคงจะกำลังเครียดอยู่แน่ๆ
" ใส่ชุด สีดำในกระเป๋าที่พี่เตรียมไว้ด้วย" ผมพิมพ์ไป เธออ่าน ไม่ตอบเช่นเคย แต่ผมเชื่อว่าเธอก็ต้องทำตามแน่ๆ  จนผ่านไปเกือบสิบนาที เสียงไลน์ก็ดังขึ้นมา  คุณหนูฟ้าเธอส่งข้อความมาเองเลยคราวนี้
" ชุดบ้าๆแบบนี้ฟ้าไม่ใส่  แล้ว ชุดชั้นในฟ้าก็ไม่มี แล้วด้วย" คุณหนูพิมพ์มา
" ใส่ซะ อย่าให้ต้องพูดซ้ำ และอย่าคิดว่าจะไปหาชุดอื่นใส่หรือไปซื้อชุดชั้นในที่ไหนมาใส่เพราะพี่เฝ้าดูอยู่  ทำตามที่พี่บอกซะ" ผมพิมพ์ไป เธออ่านแล้วนิ่งไม่ตอบ เดาว่าคงกำลังเครียดแน่ๆ ผมนั่งยิ้มอยู่บนเตียงเดินไปมารอบห้องมองโน่นมองนี่ไปเรื่อย  นั่งจิบเบียร์นอกระเบียงอย่างสบายอารมณ์  จนมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ตอนเกือบทุ่มหนึ่ง ผมรีบกดรับ
" นายเดช เออ......คือ...คืนนี้ฟ้าอยากจะเที่ยวคลับด้านบนโรงแรมน่ะ  แต่ฟ้ากลัว.... นายเดชช่วยไปเป็นเพื่อนฟ้าทีนะๆๆๆ" เสียงคุณหนูดูสั่นๆ ดูเธอคงจะกลัวจริงๆ ยิ่งเธอคิดว่าไอ้หน้าตี๋มันคอยเฝ้าดูอยู่แบบนี้ ยิ่งทวีความกลัวให้เธอเข้าไปใหญ่
" อ๋อ ได้ครับ คุณฟ้าจะขึ้นไปกี่โมงล่ะครับ" ผมแกล้งถาม

น้องหลินหายไปเลยนะครับคิดถึงน้องหลินจะได้กลับมาอีกไหม

จะแกล้งไปนานแค่ไหน

    

ชอบครับอ่านเพลินจนลืมเวลา

วางแผนให้สำเหร็จ