น้องหมวยดูภาพไปเรื่อย ๆ จนหมด แล้วเธอก็ถอยย้อนมาดูภาพเยื่อพรหมจรรย์ของตัวเองอีกครั้ง กะทะสังเกตว่าสีหน้าและแววตาของน้องหมวยเต็มด้วยความภาคภูมิใจ และกะทะก็มองเธออย่างชื่นชม แล้วกะทะก็กระซิบบอกน้องหมวยว่า

"น้องหมวย..ขอพี่ดูเยื่อสาว..อีกทีนะ..."
"พี่เรียกว่าเยื่อสาวเหรอ..."
"เอื้อ..มันฟังดูไม่เป็นทางการดี...นะ.."
"พี่กะทะมาขอดู..หมวยเขินจัง..."
"นะ..พี่ดูหน่อย..."
"ดูบนจอไม่ได้เหรอ...นี่กำลังฉายอยู่บนจอเลย..."
"ไม่ได้อารมณ์เหมือนดูของจริงหรอก..." น้องหมวยตีแขนเค้าเบา ๆ แล้วสบัดหน้าพูดว่า
"งั้น..ตาม..ใจ..." แล้วเธอก็นอนหลับตาพริ้ม

กะทะจับขาให้น้องหมวยอ้าออก สอดตัวลงไปนอนคว่ำกลางหว่างขาน้องหมวยอีกครั้ง ควานมือจะไปหยิบไฟฉาย แต่เอื้อมไม่ถึง พอดีน้องหมวยลืมตาขึ้น เธอจึงยื่นมือไปหยิบไฟฉายส่งให้กะทะทันที กะทะรับมาแล้วเปิดไฟฉายให้สว่างจ้า ขณะจะใช้ปากคาบ น้องหมวยจึงพูดว่า

"ให้หมวย..ช่วย..ม่าย.." กะทะได้ยินคำพูดของน้องหมวย ใจเค้าลิงโลดเบ่งพองจนแทบจะเบิดออกจากอก
"ดี..ดี...ดี..มาก..."

น้องหมวยยื่นมือลงมาที่กลีบแคม แล้วเธอก็ให้ปลายนิ้วกดแหวกแคมของเธอให้อ้าออกไปจนเต็มที่ กะทะใช้มือจับไฟฉายส่องมองเข้าไปภายในของน้องหมวย นอกจากเค้าเห็นเยื่อสาวของเธอชัดกว่าเดิมแล้ว เค้ายังรู้สึกถึงความล้ำลึกมหัศจรรย์ของธรรม ขณะนั้นใจของกะทะกลับย้อนมามองที่ตัวเอง กะทะส่องไฟฉายดูอยู่นานในทุกแง่มุม แล้วตอนท้ายกะทะรู้สึกถึงคำกล่าวของคุรุว่า

"ในลึกล้ำที่แสนสุดจะลึกล้ำของธรรมชาตินั้น ตรงนั้นเหมือนเป็นประตูที่เปิดให้เข้าไปสัมผัสกับความจริงใหม่ ๆ บางอย่างของธรรมชาติ"

กะทะมองเข้าไปภายในเสมือนเหม่อลอย แต่กระบวนการพลังปราณภายในของกะทะได้ขับเคลื่อนปราณผ่านจักระต่าง ๆ รอบแล้วรอบเล่าแทบไม่หยุด พอกระบวนการวนรอบของปราณเสร็จสิ้น กะทะระบายลมหายใจที่แสนจะแผ่วเบา แล้วกะทะเริ่มจะตื่นเต้นกับกระบวนการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง ที่ตอนนี้เค้าสามารถโคจรพลังปราณผ่านจักระต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดาย แล้วสุดท้ายเค้าดึงพลังทั้งหมดกลับมาอยู่ที่จักระกำเนิดได้ทั้งหมด

ความรู้สึกทั้งหมดของกะทะกลับมาที่ช่องสวาทของน้องหมวยอีกครั้ง คราวนี้เค้าเห็นการเปลี่ยนแปลง ดูเหมือนว่าน้องหมวยจะขมิบบีบรัดกล้ามเนื้อภายในของเธอ แสงไฟฉายที่สว่างส่องทำให้กะทะเห็นชัดถึงหยาดน้ำล่อลื่นที่เยิ้มออกมาตามแรง ขมิบบีบรัด กะทะเข้าใจได้เลยว่าขณะนี้น้องหมวยคงคิดจินตนาการไปต่าง ๆ นา ๆ ในกามที่จะเกิดขึ้นจากตัวเค้า

กะทะจึงตัดสินใจปิดกระบอกไฟฉายแล้วขยับตัวเข้าไปอีกนิดนึง จากนั้นกะทะก้มลงจูบแล้วใช้ริมฝีปากบีบเม้มที่เม็ดแดงแววใส กะทะบีบริมฝีปากเม้นเบา ๆ น้องหมวยเหมือนจะมีอาการสั่นริกทีเดียว กะทะอยากจะลิ้มรสจึงเอาปลายลิ้นไปแตะที่ปลายเม็ดที่อยู่กับริมฝีปากเค้า กะทะไม่เพียงแตะเอาไว้เฉย ๆ แต่กะทะตวัดปลายลิ้นเหมือนจะโลมเลียไปมาด้วย เท่านั้นเองน้องหมวยก็สุดแสนที่จะอดทนอดกลั้นต่อความซ่านกระสันต์ที่เกิด ขึ้นเป็นครั้งแรกในชีวิตสาวเอาไว้ได้

น้องหมวยบิดตัวจนตัวสั่น มีเสียงครางจากปากที่พยายามกัดฟันแน่นเพื่อเก็บอาการออกมา "อี๊ดดดสสสส์..." แม้จะแผ่วเบาเพราะเธอไม่กล้าที่จะระบายความเสียวออกมาทางเสียงเหมือนกับพี่ พลอย ต่อไปต้องอธิบายและทำความเข้าใจกับเธอ

กะทะโจมตีเม็ดน้อยของน้องหมวยจนเธอโลมหลั่ง "น้ำพุกำเนิด" ออกมามากมาย กะทะจึงอ้าปากออกส่งลิ้นเข้าโลมไล้ไปทั่วกลีบอวบอิ่มของน้องหมวยทันที มือน้องหมวยที่วางอยู่บนที่นอนใกล้ ๆ สะโพกยกขึ้นเกี่ยวใต้เข่าตัวเองแล้วดึงรั้งลงมาจนเข่าแทบจะแนบอก

กะทะฟุบหน้าลงกับเนินเนื้อโอฬาร จมูก ปาก ลิ้น ทำหน้าที่อย่างกลมกลืน จนน้องหมวยห่อปากคราง "ซี้ดดดส์" ระงมห้องอย่างไม่อาจที่อดกลั้นไว้ได้อีกต่อไป กะทะให้หัวแม่มือทั้งสองข้างของเค้ากดที่ริมกลีบและรั้งออกให้ลิ้นของเค้า ได้สอดแทรกเข้าไปภายในของน้องหมวยได้ล้ำลึกยิ่งขึ้น

ยามที่ลิ้นของกะทะได้สัมผัสกับ "น้ำพุกำเนิด" กะทะรู้สึกได้ชัดเจนว่ากระแสปราณจากท้องน้อยของเค้าพรุ่งพร่านขึ้นมาอยู่ที่ จักระบริเวณคอ ยามนี้กระแสนั้นเป็นสีแดงจัดเพราะถูกอาบย้อมไปด้วยไฟแห่งราคะ พอปลายลิ้นเค้าได้ลิ้มรส "นำพุกำเนิด" ของน้องหมวยที่หลังโลมออกมามันมีกระแสพลังเป็นสีชมพูอ่อน แต่ถั่งโถมมาดุจกระแสน้ำยามเขื่อนแตก กะทะให้กระแสปราณของเค้าเข้าโอบรับเคล้าเคลียชักนำกระพลังดังกล่าวของน้อง หมวยเข้ามาจักระ แล้ววิ่งลงไปตามแนวกระดูกสันหลัง ลงไปยังจักระมูลฐาน จากนั้นขึ้นมาสู่จักรบริเวณท้องน้อย หมุนวนอยู่ภายในนับสิบรอบแล้ววิ่งทะลุทะทวงขึ้นมาตามแนวกระดูกสันหลังอีก ครั้งจนถึงจักระมงกุฎ แล้วกะทะรู้สึกเหมือนว่ามีการระระบิดกัมปนาทขึ้นเหนือจักระมงกูฏของเค้า

กะทะรู้สึกซาบซ่านโปร่งเบาและสบายเนื้อตัวเป็นที่สุด กะทะขับปราณพลังของเค้าเข้าสู่มดลูกแดนกำเนิดของน้องหมวยระลอกแล้วละลอกเล่า แบบไม่หมดสิ้น ไม่เหมือนกับครั้งก่อน ๆ ที่เค้าทำกับพี่พลอย นี่แสดงว่าเค้าก้าวหน้าขึ้นอีกแล้ว มาจากโศลกที่คุรุส่งมาเข้าประแสจิตเค้านั่นเอง "ลึกล้ำ... ธรรมชาติ.. ประตู..เปิด...สัมผัส... ธรรมชาติ" แบบนี้นี่เอง

กะทะยังโลมลิ้นและริมฝีปากของเค้าต่อเนื่องไม่ขาดตอน น้องหมวยก็ซ่านกระสันต์สวาท แต่เค้ารู้ดีว่ามันเป็นเพียงการกระสันต์สุขจากรสสวาทเท่านั้น ยามที่เค้าส่งพลังปราณที่ประสานสัมพันธ์เข้าไป มันทำให้น้องหมวยเธอผ่อนคลายร่างกายทุกส่วน ขณะนี้น้องหมวยและตัวเค้าเหมือนอยู่ท่ามกลางอู่มดลูกของมหาจักรวาลอันเป็น อนันต์ที่เอิบอิ่มและสมบูรณ์สุข

กะทะนึกถึง "คุรุผู้ปราณี" ของเค้าอีกครั้ง แล้วกะทะก็นำทางให้น้องหมวยเข้าสู่จุดสูงสุดของแดนกระสันต์สวาท น้องหมวยคราง "อูวววววว...." ยาวมาก แต่กระแสเสียงที่แปล่งผ่านออกมานั้นกังวานแว่วหวานเสียเหลือเกิน

ขณะที่น้องหมวยได้เข้าสู่แดนกระสันต์สวาทอย่างสมบูรณ์แบบนั้น ภายในของกะทะก็เกิดสิ่งมหัศจรรย์ เค้ามองเห็นต่อมเพศของเค้ามีการบีบเกร็ง ตอนแรกกะทะก็ตกใจเพราะนี่แสดงออกถึงการจะขับหลังของน้ำกำเนิด ในนาทีวิกฤติกะทะได้ยินเสียงคุรุผู้ปราณีก้องกังวาลเข้าในโสตสัมผัสว่า

"ให้ดู..แล้วรู้เท่านั้น อย่างไม่บังคับหรือควบคุมใด ๆ ให้กระบวนการธรรมชาติของจักรวาลดำเนินต่อไป เธอจออกจากเปลือกไข่ในอีกไม่นาน..."

ใจกะทะสงบลงทันที เค้ามองการบีบรัดอีกชั่วครู่ แล้วอาการบีบรัดก็กระจายซ่านไปยังจักระทั่วตัว แต่ในที่สุดก็ย้อนกลับมาหลอมรวมกับกันใหม่ที่จักระบริเวณท้องน้อย

[post]กะทะฟุบหน้าลงกับเนินสามเหลี่ยมโอฬารของน้องหมวยอยู่อย่างนั้น น้องหมวยเองก็สุขสบายจนไม่อยากจะกระดิกตัว ท่าของคนทั้งสองจึงดูเหมือนจะแปลก คนหนึ่งนอนโดยมีก้นหนุนอยู่ริมเตียงเอามือทั้งสองเกี่ยวที่ข้อพับใต้เข่าดึง รั้งลงมาจนเข่าแนบอก แล้วมีอีกคนหนึ่งนั่งคุกเข่ากับพื้นแล้วเอาใบหน้าซบอยู่กับฐานสวาทของฝ่าย หญิง

ทั้งสองต่างก็ดื่มด่ำในรสสวาทที่คนปกติไม่เคยจะได้รับ กามของคนปกติจะเป็นกามที่เร่าร้อน รุนแรง และผสมด้วยโทสะอยู่ภายในจนไม่สามารถแยกแยะออกจากกันได้ การเสพกามจึงเต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย หอบหายใจ อ่อนล้า และสูญเสียพลังทั้งของฝ่ายหญิงและฝ่ายชาย แต่ไม่ใช่กะทะกับน้องหมวย พลังปราณของกะทะเข้าควบคุมการโคจรของพลังปราณน้องหมวยให้สงบสันติ ความซ่านกระสันต์ก็ดำเนินไปตามธรรมชาติ แต่ร่างกายใช้พลังงานน้อยมาก การหายใจไม่เหนื่อยหอบ การบิดเกร็งของกล้ามเนื้อที่ก่อให้เกิดสิ่งเป็นพิษในระบบการเผาผลาญน้อยมาก ไม่มี

สภาพของทั้งสองนั้นเปรียบเสมือนกระสันต์สุขอยู่ในฌาน เหมือนนอนลอยตัวอยู่ในอุโมงค์น้ำที่มีหนาแน่นของเกลือมาก ๆ ร่างลอยนิ่งโดยไม่ต้องใช้ความพยายามแม้สักนิดในทรงตัว ร่างของคนทั้งสองเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยพลังปราณที่มองไม่เห็น ในสภาพเช่นนั้นมีแต่ความสงบและสันติที่กะทะชักนำให้น้องหมวยสาวผู้โชคดีได้ มาสัมผัส น้องหมวยไม่รู้สึกเลยว่าตัวเองเหนื่อยอ่อนแม้แต่นิดเดียว ร่างกายของเธอไม่ได้ขับสารพิษออกมา จึงมีแต่ความสุข ความแช่มชื่นเหมือนได้กินโอสถทิพย์ สภาพเช่นนี้..อาจจะมี แต่ก็คงมีอยู่แต่แดนสวรรค์ หรือความสุขของหมู่เทพเท่านั้น[/post]

กะทะอย่างนี้ก็ล่องลอยในสมาธิเลยสินะ