ตอนที่ 15  โดย  ช.ชัชวาลย์

หลังจากมอบของขวัญให้วิภาวรรณแล้วทั้งคู่ก็พากันเดินกลับเข้าบ้าน วีรพลขอแยกเข้าบ้านตัวเองและขอให้วิภาวรรณไปที่บ้านเขา เธอขอไปเปลี่ยนชุดก่อนแล้วจะตามไป แล้วต่างคนต่างก็แยกเข้าบ้าน พอจะเข้าบ้านวิภาวรรณพบกับโชคและปิ่นสองสามีภรรยาที่หล่อนจ้างมาแม่บ้านและคนสวนยืนรอหน้าบ้าน กำลังจะกลับ คงจะรอหล่อนก่อนกระมัง ทั้งสองคนอายุก็ประมาณเกือบเท่าวิภาวรรณ อ่อนกว่าปีสองปี เห็นวิภาวรรณถือกล่องก็ถามเพราะก่อนหน้านี้เห็นหมอวีรพลถือมาและเดินตามหาหล่อน ปิ่นก็บอกไปว่าอยู่ในสวน พอตอนกลับมาเห็นวิภาวรรณถือ ปิ่นได้ข่าวจากก้อยที่ร้านในตัวเมือง เลยพอจะรู้อะไรลางๆ เพราะ 4-5 วันมานี้ก็เห็นวิภาวรรณใช้รถของวีรพล เพียงแต่ที่บ้านสวน จะไม่ค่อยเห็นเจ้านายสาวใหญ่กับวีรพลมีท่าทีอย่างไรต่อกันสักเท่าไหร่ เพราะต่างก็ออกไปทำงานนอกบ้าน เสาร์อาทิตย์สองสามีภรรยาก็ไม่ได้มาทำงาน
"คุณภาคะ ถือกล่องอะไรมาเอ่ย สวยเชียวมีอะไรอยู่ข้างในคะ เห็นคุณหมอเดินถือตามคุณภาไปในสวน" ปิ่นถามขณะที่ยืนคู่กับโชค ตาจ้องมองรอคำตอบอย่างอยากรู้อยากเห็น และลุ้นว่าจะเหมือนที่เธอคิดหรือเปล่า วิภาวรรณก็อึกอัก ได้แต่ยิ้มเขินๆ
"เอ่อ..... ปล่าวหรอกไม่มีอะไรมากหรอกจ๊ะ แค่ของขวัญธรรมดาๆ..."
"อุ้ยยย พี่โชค ดูสิ สร้อยเพชร หูววววว วับวาวขนาดนี้ ราคาคงหลายแสนอาจเป็นล้านเลยนะนี่" เพ่งดูที่คอของวิภาวรรณพลางจุ๊ปากทำตาโต วิภาวรรณสะดุ้ง เพราะยังไม่ได้ถอดของขวัญที่วีรพลมอบให้สักชิ้นเก็บไว้เลย ถือแต่กล่องเปล่าเดินกลับมา จะแก้ตัวว่าเป็นของตัวเองก็ไม่มีใครเชื่อ ใครจะอุตริใส่สร้อยเพชรเดินเล่นในสวน ก็ได้แต่เขินอาย อึกอักๆ ทำอะไรไม่ถูก พูดอะไรยังไม่ออก เอามือมาจับลูบสร้อยเส้นนั้น
"อ๋อ สร้อยนี้นะเหรอ เอ่อ.. อ่ะ..."
"เอ๊ะ แหวน คุณภาใส่แหวนด้วย ปิ่นไม่เคยเห็นคุณภาใส่แหวนนินา"
เอ้า.... ความลับแตกกระจาย วิภาวรรณก็ไม่รู้จะปิดบังอะไรอีกแล้ว
"คุณหมอเค้าขอภาแต่งงานน่ะ ปิ่น โชค"
"ว้าวววว ดีจัง ยินดีด้วยคะคุณภา แหม...คุณหมอนี่ร้ายนะคะ เห็นท่าทางเงียบๆ น้ำนิ่งไหลลึก มาอยู่ไม่กี่เดือนเอง แต่ปิ่นก็ชอบนะคะ ดูท่าทางเป็นคนดี น่าไว้ใจได้ ต่อไปนี้บ้านนี้จะได้มีสมาชิกเพิ่ม คนภาจะได้ไม่เหงา แต่ว่า..... คุณภาคงต้องจ้างแม่บ้านกับคนสวนเพิ่มแล้วล่ะคะ บ้านกว้างกว่าเดิม ที่สวนก็ยิ่งมากกว่าเดิมด้วย เราสองคนทำไม่ไหวแน่ๆ คะ เนอะพี่โชคเนอะ ไหนๆ ก็จะได้รื้อรั้วกั้นบ้านแล้วนี่คะ" โชคก็ได้แต่ยิ้มพยักหน้าเห็นด้วยตามภรรยา วิภาวรรณยังยิ้มระรื่นอยู่ไม่หาย เอาอีกแล้ว มีแต่คนพูดเรื่องรั้วบ้านกันจัง
"จ้า แล้วค่อยว่ากันอีกที ภาขอกลับเข้าบ้านก่อนนะ ปิ่น โชค"
"ค่า คุณภา เราสองคนลากลับก่อนนะคะ วันจันทร์ค่อยเจอกันค่ะ"
"กลับก่อนนะครับ คุณนาย" ทั้งสองไหว้วิภาวรรณแล้วก็จากไป.....

วิภาวรรณอาบน้ำเสร็จเปลี่ยนชุดเป็นชุดเสื้อคล้ายๆ เสื้อนอน ยาวเกือบถึงเข่า เนื้อผ้าลินินเนื้อละเอียดบางเบาวาวละเลื่อม เกือบจะแนบเนื้อทั้งลำตัว คอกว้างลงมาหน่อย แขนเสื้อเป็นสายแบบเสื้อคอกระเช้า สีชมพูอ่อนๆ อันเป็นสีโปรด ซึ่งหล่อนมีเกือบทุกชุด เผยลำแขนกลมเนียน ยิ่งหล่อนเป็นคนผิดขาว ชุดนี้ยิ่งขับผิวให้ขาวอมชมพู สวยหวานมากขึ้นไปอีก ใบหน้าเรียวรูปไข่สวยหวานไม่ต้องเอ่ย บัดนี้ ยิ่งเปล่งปลั่งเอิบอิ่มยิ่งนัก เมื่อเปลี่ยนชุดแล้ว ก็ลงมาที่ครัวหยิบจับข้าวของสองสามอย่าง เดินออกไปยังบ้านวีรพล
พอเข้าไปถัดจากห้องรับแขกเป็นห้องนั่งเล่นกึ่งทำงาน เห็นวีรพลสวมเสื้อกล้ามหลวมๆ กางเกงกีฬาสั้นๆ เนื้อผ้าร่มนั่งง่วนอยู่ตรงหน้าโซฟา เขานั่งกับพื้นเหยียดขายาวๆ ของเขาสอดใต้โต๊ะกระจกที่อยู่ด้านหน้า เอนหลังพิงโซฟา เปิดทีวีทิ้งไว้แต่ไม่ดู บนโต๊ะกระจกใสสูงประมาณฟุตหนึ่งข้างหน้าเขามีโน๊ตบุ้คเครื่องหนึ่งและกระดาษเอกสาร หลายอย่างกระจายเต็มโต๊ะ เห็นเขาวุ่นอยู่กับโน๊ตบุ้ค สลับกับหยิบเอกสารขึ้นมาอ่าน ขีดนั่นเขียนนี่ไปมา
"พล ทานอะไรหรือยังคะ"
"ทานมาบ้างแล้วจากในเมือง ก่อนเข้ามา" เขาตอบเสียงเรียบๆ โดยที่ยังไม่ได้หันมองหน้า ยังคงสาละวนอยู่กับเอกสาร
"แล้วจะทานของว่างอะไรอีกมั้ยคะ ผลไม้ หรือกาแฟ ภาจะจัดมาให้"
"ก็ดีครับ ขอบคุณ" เขาก็ยังไม่หันมามองหล่อนอีก วิภาวรรณเดินไปในห้องครัวเล็กๆ จัดผลไม้ใส่จาน ชงกาแฟ และคุกกี้ ใส่ถาดเดินมาที่เขา ขยับจัดกระดาษเอกสารแล้ววางถาดไว้บนโต๊ะ เข้าไปนั่งข้างเขา สอดกระชับแขนเขา เกยคางไว้ที่ไหล่มองดูงานที่เขาทำ
"ทำอะไรคะ?"
"เคลียร์เอกสารของคนป่วยที่โรงพยาบาลน่ะครับ ไม่ได้ทำตั้งอาทิตย์เลยต้องรีบเอากลับบ้านมาตรวจ เคลียร์ให้เรียบร้อย" ตอบไปก็เอียงแก้มมาชนแก้มหล่อนหยอกเย้าเล่น แต่ยังคงทำงานต่อไป ผละจากหน้าคอมพ์ฯ ก็หยิบเอกสารหลายฉบับมาอ่าน เอนหลังพิงเชิงโซฟา อ่านเอกสารไปทีละหน้า วิภาวรรณเปลี่ยนจากคลอเคลียที่ไหล่ของเขาแล้ว ก็ขยับสอดตัวเองลอดใต้แขนลงไปเอนนอนบนตักเขา ตะแคงข้างหันหลังให้เขา บางทีก็มีขยับพลิกหน้าไปมาอยู่บริเวณหน้าขาของวีรพล เขาก็ยังอ่านเอกสารไปเรื่อย แต่มือข้างหนึ่งก็ลดมาลูบแก้มบ้างลูบตั้งแต่ไหล่เรื่อยไปตามลำแขนของหล่อนบ้าง ยามที่วิภาวรรณขยับพลิกไปมา ตรงหน้าขาของเขาก็ชักร้อนผะผ่าว มือของหล่อนก็ลูบไล้เล่นไปเรื่อยตามต้นขา วีรพลผละสายตาจากเอกสาร มองมาที่คนรักที่นอนหนุนตักเขาอยู่ มองเห็นลำแขนกลมกลึงขาวเนียน หล่อนนอนตะแคง แขนด้านบนวางแนบลำตัว อีกข้างล่างลูบๆไปตามขาเขาเบาๆ มองตามไปที่ลำแขนจนสุดปลายเห็นสะโพกกลมกลึงที่เนื้อผ้ามันแนบ เย้ายวนตา หล่อนนอนคู้ขาเข้านิดหน่อย เลยสะโพกไป ชายเสื้อชุดนั้นมันรั้งขึ้นมาเกือบจะถึงก้นกอย เป็นปลีขาขาวเนียนจนสุดปลายขา ยิ่งชุดสีชมพู ผิวหล่อนยิ่งยั่วเย้าหมอหนุ่มอย่างยิ่ง วิภาวรรณพลิกหันมาตะแคงหันหน้าเข้าหาตัวเขามือก็ลูบไล้เล่นที่บริเวณหน้าท้อง บางทีก็ทำเป็นเกาะชายขอบกางเกงกีฬาเล่นโดยไม่สนใจเขา ลมหายใจอุ่นๆ พ่นใส่หน้าท้อง หน้าอกประชิดบริเวณข้อศอกของเขา วีรพลโยนเอกสารที่ถือไว้ทิ้งบนโต๊ะแทบจะทันที แขนข้างหนึ่งช้อนคอหล่อนให้ลุกขึ้นนั่ง พอลุกขึ้นนั่ง วิภาวรรณก็หัวเราะกึ่งๆ กลั้นไว้
"คิคิคิคิ อ่านจบแล้วเหรอคะ" หน้าหล่อนยิ้มระรื่น ตาใสเป็นตากวาง
"ไม่องไม่อ่านมันละ คุณเล่นมายั่วผมอย่างงี้ ใครจะมีสมาธิอ่านได้"
"ภาก็ไม่ได้ทำอารายซ้ากหน่อยยยย... อ่านไม่เสร็จก็อ่านต่อสิคะ" หล่อนยังลอยหน้าพูดหัวเราะระรื่น นั่งข้างแนบชิดเกาะแขนเขาหน้าอกเบียดกับลำแขนเกยคางไว้บนไหล่ ชายตามองเขาด้วยสายตาทะเล้นนิดๆ อมยิ้มหน่อยๆ
"ค่อยมาอ่านทีหลัง ตอนนี้ขอทำโทษคนจอมกวนซะก่อน"
ว่าแล้วก็รวบกอดร่างเย้ายวนนั้น วิภาวรรณหัวเราะระริกอย่างชอบใจที่ยั่วตบะเขาได้ เมื่อเขาปล้ำกอดจูบ ก็ดิ้นขัดขืนได้นิดหน่อยเท่านั้น ก็หยุดนิ่งไป คงสู้แรงเขาไม่ได้หรือไม่อยากสู้ก็ไม่รู้ หน้าเขากับเธอตอนนี้ห่างกันแค่ปลายจมูก ต่างจ้องตากันนิ่งเงียบ
"ไม่ได้กอดมาหลายวันแล้ว คิดถึ้งง คิดถึง" แค่ได้ฟังวิภาวรรณก็สุดปลื้มแล้ว ยิ้มตอบรับเขาแล้วประกบปากจูบเขาอย่างดูดดื่มอ้อยอิ่ง วีรพลเอามือลูบไล้ไปตามไหล่ต้นแขน ป่ายป่ะไปหมด มือวิภาวรรณก็ไม่ยอมแพ้ลูบขึ้นตั้งแต่หน้าท้องสอดเข้าไปในเสื้อกล้ามจนถึงแผ่นอก มีข่วนเบาๆ วีรพลเลื่อนพรมจูบแก้ม ลงซอกคอ คางสากไปด้วยเคราสั้นๆ ที่เขาเพิ่งโกนก็ถูไถแถวๆ ไหปลาร้า ทำให้วิภาวรรณจั๊กกะจี้ปนสยิว ขนลุกซู่ เริ่มได้ยินเสียงสูดปาก มือเขาหมับเข้าที่หน้าอกที่ยังไม่ได้ถอดอาภรณ์ ลูบคลึงเบาๆ วิภาวรรณก็เริ่มบิดส่ายร่างกายไปมา
"พลจ๋า ภาสยิวไปหมดแล้ว"
"ก็อยากแกล้งผมนิ แบบนี้ต้องสั่งสอนให้เข็ด หึหึ" น้ำเสียงเขาเข้ม จึงมองหล่อนด้วยสายตาเจ้าเล่ห์นิด แล้วเขาก็เอามือบีบเต้านมอยู่นอกเสื้อ แลบลิ้นเลียตรงปลายติ่งจนน้ำลายเปียกเป็นรอยตรงเต้าทั้งสองข้าง หล่อนเองก็แอ่นอกสู้ สูดปากครางในลำคอ พอวีรพลถอนปากออก ก็จับให้หล่อนขึ้นไปนั่งบนโซฟา ถลกชายเสื้อถอดออก เหลือแต่ชุดชั้นในสีชมพูทั้งชุด คุกเข่าลงก็ซุกไปที่หว่างขา วิภาวรรณถ่างขาออกเล็กน้อย วีรพลกรีดนิ้วหน้าร่องหลืบอยู่นอกกางเกงใน ขึ้นๆ ลงๆ มือหนึ่งก็ลูบไปตามต้นขากลมกลึงรับกับสะโพกผาย แล้วก็เผยอปากพรมจบตรงหว่างขา วิภาวรรณคว้าศีรษะได้สองมือก็กดขยุ้มผมเขาเบาๆ สะโพกแอ่นร่อนรับการจู่โจม ตาปรือ ปากเผยอครางเบาๆ วีรพลทำต่อได้สักครู่ ก็ผละถอยออกจับสองขาแนบประชิด รูดขอบกางเกงในออก วิภาวรรณก็ยกสะโพกให้เขาถอดแต่โดยดี รูดม้วนถอดมาได้แค่ขาพับก็ปล่อยไว้จับขาวิภาวรรณโย้ไปข้างหน้า ก้มหน้าประชิดที่แคมกลีบซึ่งแนบสนิท เป็นพูออกมาลอยเด่น ฉกลิ้นตวัดเลียรอบๆ ต้นขาก่อนจะไล้เลียตรงแคม
"พลจ๋า เลียหีให้ภาที ภาอยากให้พลเลียใจจะขาดแล้ว"
"ก็จะเลียอยู่นี่แหละ ใจเย็นๆ สิจ๊ะ ภาจ๋า"
"อูยยย อย่างง้านแหละคะ เลียหีเมียให้หายอยากไปเลย ผัวจ๋าาา"
"เลียหีภาอร่อยลิ้นจริงๆ มันนุ่มน่าดูดเลียมาก"
"ภาก็ชอบให้ผัวเลีย มันเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก อูยยย พลขาาา"
แล้ววีรพลเงยหน้ามาถอดชั้นในทิ้งแล้วก็เปลี่ยนมาเป็นจับขาวิภาวรรณแบะออก ถ่างกว้าง มือหนึ่งแบะแคมหี ลูบไปมาสวนขึ้นลง ปากก็อ้าตวัดลิ้นเลีย
"อุ้ยยย โดนแตดภา อ๊อยยย ที่รัก ภาเสียวไปหมดแล้ว เลียเก่งอะไรอย่างงี้ อาาา......ซี้ด....."
คราวนี้วีรพลแยงนิ้วเข้าไป รู้สึกข้างในจะเอ่อไปด้วยน้ำเงี่ยนมันนุ่มลื่น มีการตอดกระตุกรัดนิ้วตุบๆ แล้วค่อยกระแทกนิ้วเข้าออกช้าๆ หน่วงๆ ลิ้นก็ตวัดเลียตรงแตดรัวระริก จนวิภาวรรณส่ายร่อนสะโพกอย่างสุดทานทน
"อูยยยย ที่รัก เสียวทั้งหี ทั้งแตด แบบนี้ภาไม่ไหวแน่ อ๊อยยยยส์..."
วีรพลเร่งจังหวะนิ้วระรัวเร็ว จนแทบมองไม่ทัน ปากก็ดูดดุนเม็ดละมุดไล้เลียทั่วบริเวณแคมหีวิภาวรรณ เล่นเอาวิภาวรรณเด้งส่ายก้นพัลวัน สองมือขยุ้มเบาะโซฟาแน่น มือเกร็งไปหมด วีรพลก็เพิ่มจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วแทงระรัวเข้าไป
"โอยย... พลจ๋า ภาเสียวเหลือเกิน ทนไม่ไหวแล้ว อ๊ายยยยซ์..." สิ้นเสียงหล่อนก็ดีดกระดกก้นร่า สองขาหนีบโอบรัดคอวีรพลจนแทบขยับไม่ได้ วิภาวรรณทิ้งตัวลง เสียงหายใจเฮือกใหญ่ นั่งหอบอยู่บนโซฟา วีรพลเงยมองหน้าหล่อน ปลายจมูก ปากอาบไปด้วยน้ำเมือกและน้ำลายส่งยิ้มให้หล่อนอย่างพอใจ ขยับลุกขึ้นถอดเสื้อกล้ามออก พร้อมกางเกงกีฬาและกางเกงใน เหลือเหลือแค่ตัวเปลือยเปล่าทิ้งตัวลงนั่งตระกองกอดวิภาวรรณ ประกบปากจูบ วิภาวรรณก็ตอบรับด้วยการตวัดลิ้นเลียรอบฝีปากเขาดูดดื่มและเร่าร้อน สักพักจึงผละร่างออกจากกัน หล่อนส่งยิ้มตาเยิ้ม
"ผัวจ๋า เก่งจังเลย ทำเอาเมียเสร็จก่อนอีกแล้วนะ แบบนี้รักตายเลย"
"ก็อยากให้รักไง จึงพยายามทำให้เมียมีความสุขมากที่สุด"
"ทีนี้เมียทำให้มั่ง จะดูดเลียให้ อืมม ช่างใหญ่อะไรอย่างนี้"
ค่อยๆ จับบีบเล่นเบาๆ ที่จริงวีรพลแข็งโด่ตั้งแต่เริ่มแล้ว ยิ่งมาถูกบีบ ยิ่งทำให้เสียวมากขึ้น หล่อนเริ่มกระถอกท่อนควยคนรัก จากเบาๆ ก็เริ่มรัว แล้วก็หยุด กำบีบ รูดขึ้นลงช้าๆ แล้วก้มลงอ้าปากอมทีเดียวมิดสุดคอหอย แล้วค่อยๆ เม้มปากรูดกลับ วีรพลถึงกับต้องขมิบก้น กระดกควยด้วยความเสียว
"ภาจ๋า ดูดได้เก่งจริง อูยย ผม ผะ..ผัวเสียวควยไปหมด"
"ผัวควยใหญ่คับปากเมียเลย ดูดมันส์ อา... แต่คงดูดได้ไม่นาน ภาเมื่อยปากก่อนแน่ๆ"
"แค่นี้ผัวก็เสียวสุดๆ แล้ว มาเถอะ ขอเย็ดหีเมียดีกว่า เงี่ยนแล้วที่รัก"
ต่างตอบโต้ด้วยคำหยาบโลน วีรพลเริ่มชอบวิภาวรรณมากขึ้นก็ตรงนี้ หล่อนดูเรียบร้อยอ่อนหวาน ในที่ทำงานก็ดูเรียบขรึมวางตัวเป็นผู้ใหญ่ แต่เวลาเรื่องบนเตียงหล่อนจะเริ่มร่านและร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เข้าทำนองที่ว่า เป็นนางพญาในสังคมและที่ทำงาน อยู่บ้านเป็นกุลสตรี เป็นโสเภณีกับสามีที่เตียงนอน วิภาวรรณขยับลุกขึ้นคร่อมเขาที่นั่งเอนอยู่บนโซฟา ค่อยจับลำแก่นกายตั้งตรง มือหนึ่งแหวกกลีบแคมหีตัวเอง เมื่อตรงเป้าได้ที่...
"อ๊ายยยย ที่รัก จะกระเด้าสวนก็ไม่บอก อูยยยย นี่แนะๆ แกล้งกันดีนัก จะขย่มให้หักคาเลย อูยยย นี่ขนาดเราเย็ดกันสองสามครั้งแล้ว ยังคับหีเมียอยู่เลย"
"ผมว่าหีภา กับควยผมคงสมพงษ์กัน มันเข้ากันได้ดี อาาา ทั้งรัดทั้งดูดแบบนี้ เสียวสุดๆ เลยเมียจ๋าาา"
"คะ ที่รัก อูยยยย ดูดนมให้เมียด้วยสิคะ เมียจะได้เสียวทั้งหีทั้งนม"
วีรพลมองเห็นสองเต้าที่ไหวขึ้นลงตามจังหวะขย่ม ก็คว้าหมับ คลึงเคล้น วิภาวรรณก็แอ่นกายเข้าหา แต่บั้นเอวและสะโพกหล่อนยังไหวยวบยาบ เป็นลอนคลื่นอย่างผู้ชำนาญการเย็ด วีรพลก็สลับดูดเลยเต้านมกลมกลึงสลับซ้ายขวา
"เบาๆ ก่อนนะที่รัก อย่าเพิ่งเร่ง ผัวยังไม่อยากน้ำแตกตอนนี้ อูยยย อยากเย็ดเมียนานๆ"
"แตกแล้วเย็ดเมียอีกก็ได้ ภาให้พลเย็ดได้ตลอดอยู่แล้ว อูยยย ผัวจ๋าาา"
"วันนี้ขอเย็ดหนึ่งยกแต่นานๆ หน่อย และจะไปทำงานต่อ ภาโอบคอผมไว้นะ"
"จะทำอะไรคะ ผัวขา ไม่อยากให้เมียขย่มต่อเหรอ กำลังมันส์เชียว"
"อยากเย็ดรูปแบบอื่นดูบ้าง อ่ะ อึ้บ" เมื่อวิภาวรรณโอบรัดคอเขาไว้ ก็กอดรั้งสะโพกหล่อนลุกขึ้น
"อุ้ย ตาย อุ้มเมียเย็ดด้วย อูยยยย มันเข้าลึกสุดกั่นเลย ที่รัก"
วีรพลอุ้มหล่อนไปทั้งๆ ที่ท่อนควยยังคาอยู่ เวลาเดินเยิบๆ ไป ก็รั้งก้นหล่อนขย่มขึ้นลง เขาอุ้มเดินไปที่โต๊ะทำงาน ซึ่งตอนนี้ไม่มีอะไรวางไว้เกะกะ แล้ววางหล่อนริมขอบโต๊ะ สองแขนโอบที่เอวแล้วยืนกระเด้าเยิบๆ
"อ๊อยยยย พลจ๋าาา เข้าใจทำจริงๆ ดูสิมองเห็นควยผัวเข้าหีเมียยวบยาบเลย อูยยย ยิ่งดูยิ่งเสียว"
"เคยดูแต่หนังของเจ้าธร ตอนนี้ได้ทำจริง อูยยย มันเสียวเร้าใจจริงๆ เมียจ๋า ขอผัวกระเด้าแรงๆ นะ ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาา.....เมียจ๋า"
"เมียก็ไม่ไหวแล้ว แรงๆ เลยคะ ที่รัก อึ้ยย..... ทำไมเสียวอย่างงี้"
วีรพลเลื่อนแขนขึ้นไปใต้วงแขนวิภาวรรณสอดเกาะไหล่หล่อนไว้ เพื่อยึดให้ยืนปักหลักได้มั่น วิภาวรรณก็โอบสีข้างเขา มองหน้ากันตาเยิ้มชวนสวาท แล้ววีรพลก็เริ่มจังหวะที่เนิบๆ ถอนควยยาวๆ แล้วกระทุ้งเข้า
"อูยยยย เข้าแต่ละที่ลึกถึงมดลูกเมียเลย พลจ๋า อูย...แรงๆ ได้แล้วคะ ไม่ไหวแล้ว ขอน้ำแตกท่านี้แหละ ผัวขา...."
"จ๊ะ เมียจ๋า...ผัวก็ทนจะไม่ไหวแล้ว อาาาาา ที่รัก...."
วีรพลกระแทกกระทั้นแรง ถี่ขึ้น โอบกอดกันแรงแน่นขึ้นจนวิภาวรรณกอดเข้าไว้แน่นหลับตาปี๋ กัดฟัน ทั้งเขาแหละหล่อนเหงื่อโชกไปหมด
"แรงๆ ที่รัก ภา.. จะ น. นา .น้ำ อ๊ายยยยย............." ยังพูดไม่ได้ความว่าอะไร วิภาวรรณก็กอดเขาแน่นหวีดร้อง วีรพลตั้งใจจะเล่นท่านานๆ แต่ก็ด้วยความแปลกใหม่ อีกทั้งตอนนี้หีวิภาวรรณตอดบีบกระชับรุนแรง เกินสุดทานทน
"ผมก็จะแตกแล้ว ที่รัก อ๊าาาาา...อะ ออกแล้ว......"
เขากดหนอกควยเบียดแน่นกับเนินหีคนรัก ก้นกระตุกยิกๆ แล้วกอดวิภาวรรณค้างไปชั่วขณะจนลืมหายใจไป แล้วก็ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ น้ำรักขาวข้นค่อยๆ เล็ดเยิ้มออกมาจากกลีบแคม ลงที่ขอบโต๊ะเป็นหยดๆ วิภาวรรณยังคงกอดซบไหล่เขาอยู่ ลมหายใจทั้งคู่หอบปานไปวิ่งรอบสนามมา แล้ววีรพลก็กอดอุ้มหล่อนกลับมาที่โซฟาที่เดิมโดยยังไม่ถอดควยออกเลย พาหล่อนมาวางนอนยาวตามความยาวของโซฟาที่เดิม วิภาวรรณจูบเขาอ้อยอิ่ง แล้วค่อยถอนปากออก ไล้นิ้วเรียวไปตามริมฝีปากเขา จ้องหน้าส่งยิ้มหวาน
"หายคิดถึงหรือยังคะ ที่รัก"
"ยัง... ขนาดเห็นหน้าอยู่ยังคิดถึงเลย" เขาตอบกลับด้วยคำพูดที่จำมาจากซีรี่ย์เกาหลีเรื่องนึง แต่เขาก็รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ มือลูบไปตามแผ่นหลังเบาๆ
"อึ้ยยยย ปากหวาน พลเนี่ย รู้ตัวมั้ยคะ ว่าตัวเองมีพรสวรรค์"
"หืมมม อะไรจ๊ะที่รัก"
"ชอบทำให้คนอยู่ใกล้เคลิบเคลิ้มมีความสุข ยิ่งเวลาพูดจาออดอ้อนนี่ ภาต้องเคลิ้มตามทุกที อย่าไปออดอ้อนใครอีกนะคะ รู้มั้ย ที่รักจ๋า" ไล้นิ้วแตะปากแล้วบีบจมูกเขาขยี้เบาๆ อย่างรักใคร่ วีรพลยิ่งปลื้มไปใหญ่ ความอ่อนหวานของวิภาวรรณกลับมาเป็นเจ้าหญิงในฝันของเขาอีกครั้ง.........

ขอบคุณครับฟินเลยสุดยอดมากๆครับ