« เมื่อ: เมษายน 07, 2012, 11:04:01 PM »
Zircon Sidestory 1 โดย Adslman (ต่อจากตราบฯ 50)Zircon Sidestory 1
Zircon Sidestory 1 “ล่าสวาทตะวันงาม!!!!”
[ post](“อย่างไรดิฉันก็ต้องกล่าวคำขอโทษอีกครั้งหนึ่งค่ะ”
“ครับ...แต่หวังว่าคงจะไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีกเพราะมันส่งผลต่อความเชื่อมั่นของโรงพยาบาลเรา”
“ดิฉันให้สัญญาค่ะ”
“เมื่อครู่คุณศรมรกตติดต่อมาแล้วว่ายินดีจะชดใช้ค่าเสียหายให้ทั้งหมด...เอาเป็นว่าเรื่องนี้ควรจบได้สักทีนะคะ”)
“ท่านพี่--”
“เฮ้ย!!...หวิดจะได้หนังสือพิมพ์ปิดหน้าแล้วมั้ย!?...หัดเตือนให้เร็วๆกว่านี้หน่อยสิยะ!!!”
“เป็นความผิดของน้องเช่นนั้นหรือ?”
“...................................................”
“...ส่งที่บ้านนะเจ้าคะ”
“ไม่ไปงาน?”
“น้องจะตามไปภายหลัง”
“เออๆ”
...ฉัน “ศรเพทาย ราศีกาญจนา” หลานสาวคนโตของครอบครัววิษณุมนตรีวัย 26 ปีปัจจุบันทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลในเครือของตระกูล...เส้นสาย?...ก็แล้วแต่จะคิดและฉันก็ไม่มีหน้าที่คอยไล่ตอบข้อซักถามด้วย...
(อารมณ์กำลังขุ่นไม่อยากอธิบายมาก)
“...ไม่ลงตามเจ้านายล่ะ?”
“คุณหนูรองให้ดิฉันอยู่กับคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ”
“อยู่รึ?...ฉันกำลังมองหาเหยื่อพอดีเดี๋ยวก็จับหล่อนกินซะหรอก!!”
“หากคุณหนูใหญ่ต้องการดิฉันก็หาได้ขัดข้อง”
“จริงน่ะ?”
“เจ้าค่ะ...แล้วดิฉันก็น่าจะหวานอร่อยถูกใจคุณหนูใหญ่มิใช่น้อยเลยนะเจ้าคะ”
“ยังจะรับมุกอีกแฮะแม่องครักษ์แพรไข่มุกนี่?...จ๋า~~...มาอยู่ที่งานแล้วเหรอ?...โอเคจ้ะ”
“.................................................”
“ไหม...ฝากเอารถไปเก็บด้วยและคำพูดนั่นฉันจะจำไว้ไม่ลืม”
...ฉันกับน้องม่อนกลับมาที่โยนกบูรพาอีกครั้ง...ที่จริงก็ไม่ได้อยากไปงานเลี้ยงสักเท่าไหร่แต่พอดีมันรู้สึกเซ็งๆกับเรื่องวุ่นวายในโรงพยาบาลโดยวีรเวรของนางเสือหลงป่าสองตัวรวมถึงไม่อยากให้อีกฝ่ายเสียน้ำใจจึงตกปากรับคำชวน...
“เชิญที่โต๊ะด้านหน้าจ้ะ...คุณสุรีย์พรรณและคุณหยาดฝนมารออยู่ก่อนแล้ว”
“จ้างวงดนตรีมาแสดงด้วย?”
“ไหนๆก็จัดเลี้ยงทั้งที...สามีน้าเลยอยากให้ใครต่อใครมางานเยอะๆ”
“พี่รีบจัดอาหารกับเหล้าเบียร์มาเพิ่มเร็วๆเข้า!!”
“ตายล่ะ!!!...สลัดผัก”
“หมดเหรอ?...บ้า!!...นี่คือของโปรดที่ต้องจัดไว้ให้คุณหนูเป็นพิเศษ...ฉันอุตส่าห์เตือนแล้วเตือนอีกนะพี่!!!”
“ไม่เป็นไรๆ...ฉันก็ไม่อยากแปลกแยกจากคนอื่นหรอก”
“น้าต้องขออภัยจริงๆจ้ะ...ไว้วันหลังจะขอแก้ตัวใหม่นะ”
...ชาวบ้านในตำบลโยนกจัตุรัสจะปฏิบัติต่อคนของตระกูลวิษณุมนตรีอย่างดีเลิศที่สุดเช่นงานวันนี้ที่นั่งก็ต้องจัดให้เฉพาะใครจะแปลกปลอมมาร่วมโต๊ะด้วยไม่ได้...ฉันเคยพูดกับคุณตาไว้นานมากแล้วเพราะมันออกจะเป็นการสิ้นเปลืองและแบ่งแยกกันโดยไม่จำเป็น...ทว่า...
(“ใช่ว่าตาจะไม่บอกแต่พวกเขาเต็มใจทำเอง”
“พวกเราไม่ได้วิเศษวิโสไปกว่าพวกเขาสักหน่อยนี่คะ?”
“เซคเอ๊ย!!...ตาจะสอนอะไรเจ้าสักอย่างนะ...การที่เราคอยเอาใจใส่ช่วยเหลือเกื้อกูลยามเดือดร้อนโดยไม่ทอดทิ้งและหวังผลตอบแทนใดๆฉะนั้นพวกเขาจึงได้มอบความรักความนับถือกลับมาแล้วการที่ไม่เคยไปขู่เข็ญบังคับให้ชาวบ้านมารัก...แบบนี้สิมันจึงถาวรยั่งยืน”
“หมายความว่าความรักที่คงทนต้องมาจากความจริงใจไม่ใช่เกิดเพราะความเกรงกลัว”
“อย่างหลังมันไม่ยืนยาวหรอกมิหนำซ้ำยังทำให้ผู้คนเกลียดชังและหมั่นไส้เรามากขึ้นเรื่อยๆ...จำใส่ใจเอาไว้เถิดหลาน...นั่นคือคุณสมบัติของนักปกครองที่ดี”)
“มานานยัง?”
“สักพักค่ะ”
“ฮู!!...แก้มแดงนะพี่?”
“อุ่นเครื่องมาก่อนหน้านี้น่ะจ้ะ”
“ม่อนล่ะคะ?”
“กลับไปบ้านเดี๋ยวก็คงมา”
...แคทกับฝนล่วงหน้ามาถึงก่อนฉันไม่นานและไม่ได้ตั้งใจจะร่วมงานแต่ฉันชวนซึ่งก็ทำให้เจ้าภาพดีอกดีใจอย่างมาก...
“น้องเอ้ไม่มา?”
“เพื่อนน้าที่ประจิมติดต่อมาว่าคุณสุริยาวรรณไม่สบายและน้าก็ไม่กล้าเชิญคุณศรรัตน์กับคุณศรโกเมน”
“ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนต้องระวังสุขภาพโดยเฉพาะคนเจ้าสำอางอย่างพี่เอ้...แค่แดดจัดหรือลมแรงหน่อยก็ไม่ค่อยจะยอมโผล่ออกจากบ้านแล้ว”
“ส่วนสองคนนั่นไม่ชอบงานรื่นเริงและที่ๆมีคนพลุกพล่านแต่อ๋อมเขาชื่อศรบุษราคัมต่างหาก”
“น้าก็เคยเรียกแต่ถูกมองตาเขียวปั๊ดเลย...เขียวจริงๆนะคะตาข้างขวาน่ะ!!!”
“ไม่แปลก...พวกเราก็โดนเธอจ้องอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อบ่อยๆ”
“เพราะมีความสามารถพิเศษคือการโมโหชาวบ้านชาวช่องได้ตลอดเวลาไง...เฮอะ!!...แต่คนอะไรว้าไม่ชอบชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้กลับเปลี่ยนตามอำเภอใจซะนี่?”
“ทำตัวแปลกแยกกันจังเลยเนอะ?...โอ้!!...ได้เวลาหนูโชว์ลูกคอแย้ว~~”
“เต็มที่เลยน้องรัก!!...เหอะไรเนี่ย?...ยังพร่องไปไม่ถึงครึ่งแก้ว”
“ก็รู้ว่าหนูไม่ชอบ”
“น่า--...ไม่เมามากหรอก...สักหน่อยก็ดีเดี๋ยวเขาจะเสียน้ำใจนะ”
...แคทก็เลยต้องดื่มอย่างเสียไม่ได้เพราะฉันคือผู้หนึ่งที่เธอให้ความเกรงอกเกรงใจมาก...
“ยังยืนยันอีกครั้งขอเป็นคนเบื้องหลังก็พอใจ...รักเธอไม่เปลี่ยนแปรแม้ว่าเธอจะเป็นของใคร~~”
“น้องฝนช่างมีน้ำเสียงที่ก้องกังวานจริงๆ”
“แต่ร้องผิดคีย์”
“ไม่ใช่ประเด็นสำคัญเพราะไม่ใช่การประกวด...แคทก็ขึ้นไปร้องบ้างสิ...พี่อยากฟังเพลงล่องแม่ปิง”
“...ไม่มีอารมณ์ค่ะ”
“อ้าว?”
(รู้สึกแคทจะแปลกๆไปหรือเปล่า?)
“นี่เป็นการเรียกน้ำย่อยนะคะ...ต่อไปเป็นเพลงค่อยๆรักค่า~~”
“เสียงไพเราะหวานจับใจจังเลยครับ!!”
“คุณหยาดฝนได้โปรดรับความรักจากผมด้วยเถอะ!!!”
“ผมรักคุณหยาดฝนที่สุดในโลกครับ~~”
“วี้ดวิ้ว~~...กกน.น่ารักจัง!!”
“!!!”
“ฮะช้า~~...ลามกจริงๆน๊าเจ้าพวกนี้!!”
“จะจับต่อยเรียงคิวให้หมด!!!”
“เฮ่ยๆๆๆ...นั่งลงๆ...ใจเย็นน้องใจเย็น!!!”
...เอาแล้วไหมล่ะ!?...แปลกไปจริงๆด้วยไม่ผิดแน่!!!...ดีนะที่ยุดแขนไว้ทัน...
(รึจะเป็นเพราะน้ำเมาเบญจวารี?)
“ห้ามทำไมคะ?...นี่แหละเหตุผลที่แคทเกลียดผู้ชาย!!”
“เอาน่า--...ถือว่าให้อาหารตาก็แล้วกันแถมเจ้าตัวยังไม่เห็นโวยอะไร...ใจเย็นๆ--”
“.................................................”
“พี่ขอนะพี่ขอ”
“ฮึ!!...ดีอกดีใจกันเสียเหลือเกินนะกะอีแค่ได้เห็นกางเกงในผู้หญิง?”
“ผู้ชายก็เป็นเพศที่น่าขบขันอย่างนี้แหละ”
(แต่เราก็มองตาแทบไม่กระพริบเหมือนกัน...หึๆๆ...เวทีสูงแค่เมตรกว่าแถมใส่กระโปรงสั้นยังไงก็ต้องเห็น)
“...แล้วพี่ล่ะ?”
“ปละ...เปล่านะจ๊ะ”
“ไม่รู้ใส่สีอะไร?”
“สี...ฟ้า...อุ๊บ!!!”
“พี่เซคลามกที่สุด!!!...อยากดูก็ดูของตัวเองไปสิคะ”
“โธ่~~...เห็นจนเบื่อละ!!”
“งั้นไม่ต้องว่าใครอื่น”
“แหม!!...งอนอีกแล้ว--”
“...เปล่า”
“เพราะพี่ไม่ขอน้องแคทดูใช่ไหมๆ...โอ๊ย!!”
“ต่อหน้าแขกเหรื่อก็เพลาๆความหื่นซะบ้างเถอะค่ะ”
“เจ็บง่ะ~~...หมู่นี้ไหงถึงใจร้ายกับพี่จังเลยแต่ไม่เป็นไร...เอ--...คืนนี้น้องสวมกางเกงในสีอะไรน๊า?”
“................................................”
“น้องฝนใส่สีฟ้างั้นน้องแคทก็ต้อง...สี...แดงอ่อนๆชัวร์!!!”
“บะ...บ้า~~...พี่เซคบ้า!!”
“เดาจากยกทรงที่แคทใส่ไง...ฮิๆๆ...หน้าแดงเชียวเร้อ?”
“ให้ตายสิ!!...ทีเรื่องอย่างนี้เก่งนักนะคะ?”
“แถมลวดลายต้องน่ารักมากซะด้วย...งี้แหละผู้ชายเขาถึงชอบดูกัน”
“แต่น้องไม่เห็นจะอยากดูกางเกงในผู้ชายสักนิด”
“ฮะๆๆๆๆๆ”
“ขำอะไรคะ?”
“น้องพูดได้ตรงกลางใจพี่ไง...ชอบๆๆ...เออ--...แต่หากเป็นผู้ชายแก้ผ้าล่ะน้องสนใจมั้ยเอ่ย?”
“...อยู่บ้านนั้นก็เห็นซะจนชินตา”
“จริง...เอ๋?...แต่ไม่ใช่แค่นั้นม้าง~~”
“ขอตัวไปห้องน้ำค่ะ”
“นะ...นี่--”
...อืม--...ฉันเริ่มจะรู้สาเหตุแล้วว่าทำไมสาวสวยผมยาวจึงมีอารมณ์ไม่ผ่องใสคล้ายกับเป็นวันนั้นของเดือน?...
(ไปพิสูจน์เล้ย!!!)
“...............................................”
“...............................................”
“อุ๊ย!!”
“หลบหน้าพี่เหรอจ๊ะ?”
“ไม่ได้หลบค่ะ”
...ฉันอาศัยช่วงจังหวะที่แคทกำลังล้างมือตรงเข้าสวมกอดทางด้านหลัง...เธอสะดุ้งเล็กน้อยและเอ่ยปรามเบาๆซึ่งฉันไม่สนใจก่อนจะเริ่มวาดมือไปหาหน้าอกอันเป็นของโปรดแต่ถูกยั้งไว้ด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นอีกครั้ง...
“อย่ารุ่มร่ามสิคะ--”
“ก็พี่เข้าใจความรู้สึกของแคทนี่นา...มามะ!!...ขอแหมแก้มทีนะน้องจ๋า~~”
“...............................................”
“พอค่ะ...ใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดี”
“งั้นเราไปหาที่คุยกันเงียบๆสองคน”
“น้องต้องคอยดูแลฝน”
...ไปซะแล้ว~~...อื้ม!!...แต่ยังไงก็ได้หอมแก้มประเดิมฉะนั้นไม่ยอมแพ้หรอก...คืนนี้น้องแคทต้องตกเป็นของฉันเหมือนทุกครั้งน่า!!!!...หึๆๆๆๆ...อื๋อ?...
“เจ้าหนู!!...มาทำอะไรที่นี่!?...เห็นเหรอ?”
“ไม่...ไม่เห็น”
“อย่าโกหกนะ!!...อ้าวเวร!?...ร้องให้ทำไม?”
“ก็พี่จะตีผม~~”
“ตีที่ไหนกันเล่าโธ้!!...ใครรู้จะเข้าใจผิดหาว่าฉันแกล้งเด็ก...หยุดร้องเดี๋ยวนี้เลยไอ้หนู!!!”
(ไม่ยอมหยุดแถมชักดังขึ้นเรื่อยๆ...เดี๊ยนอยากจะบ้าตาย!!!)
“โอ๊ย!!...เป็นผู้ชายซะเปล่าแต่ใจเสาะขี้แยชะมัด...เอางี้ๆๆ...ถ้าหยุดร้องพี่จะให้ตังค์ไปซื้อหนมอร่อยๆนะเออ--”
“จริงๆเหรอครับ?”
“เอ้า!!...อย่าบอกใครนะว่าพี่ให้”
“...ขอบคุณครับ”
“อ้อ!!...แล้วไม่ว่าเห็นอะไรหรือไม่ก็ตามจงลืมซะให้หมดทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...ถ้าทำตามที่พี่สั่งแล้วเจ้าหนูจะได้ตังค์มากกว่านี้อีกเยอะแต่หากไม่ฟังล่ะก็พี่กลับมาตีเราแน่!!!...นะจ๊ะ?”
“เข้าใจครับ”
...ควักแบงค์สีฟ้าเพิ่มให้อีกใบกันเหนียวพอเจ้าหนูหัวแกละรับแล้วก็วิ่งตื้อไปทันที...ไม่รู้กังวลเกินไปหรือเปล่าแต่ละอ่อนน้อยขนาดนั้นจะรู้ปะสีปะสาอะไรเหรอ?...
(อย่างมากก็คงจะแค่ตกใจที่เห็นผู้หญิงหอมแก้มผู้หญิงด้วยกันเท่านั้นหรอก)
“...................................................”
“การเรียนเป็นไงบ้างจ๊ะ?”
“เรื่อยๆค่ะ”
“เรียนจบหนูแคทอยากทำอะไร?”
“คิดไว้หลายอย่าง...ทำงานบริษัทก็ดีหรือจะสอบราชการเหมือนคุณพ่อก็ไม่เลวเลยค่ะ”
“ทำงานบริษัทเรอะ?...กำนันคงยอมนิ”
“ใช่--...ท่านจะปล่อยให้หลานสาวคนโปรดไปทำงานเป็นลูกจ้างคนอื่น...ยายว่าไม่มีทางร้อก!!”
“หนูแคทกับหนูฝนอยู่สืบทอดทรัพย์สมบัติของตระกูลดีกว่า”
“งั้นจะเรียนไปทำไมล่ะคะ?...ดูอย่างพี่เซคก็อุตส่าห์บากบั่นตั้งใจเรียนหมอจนจบและทำงานมีเงินเดือนกิน”
(กำลังชมเรา!?...ต่อเลยน้องต่อเลย!!)
“ตอนนั้นคุณหนูใหญ่ก็ถูกกำนันคัดค้านมากเหมือนกันไม่ใช่รึ?”
“แต่สุดท้ายคุณตาก็ยอมเพราะเห็นแก่คำสั่งเสียของคุณลุงโยทะกาที่ต้องการให้พี่เซคเรียนหมอน่ะค่ะและที่น่าชื่นชมมากก็คือเธอทำได้สำเร็จ”
...หุๆๆ...หากคนเราได้รับคำชมแล้วลอยได้ล่ะก็ตัวฉันคงทะยานขึ้นถึงกลุ่มเมฆแน่ๆ...ขนลุกซู่ด้วยความปลาบปลื้มใจที่มีน้องสาวดีๆแบบนี้...
“คุณศรเพทาย?”
“ชู่ว!!”
(แย่งที่คนนั่งโต๊ะข้างๆเพื่อแอบฟังน้องแคทชื่นชมตัวเอง...เหอๆๆ)
“อะไรก็ดีแทบทุกอย่างเสียแต่นิสัยทะลึ่งลามกและชอบทำอาการหื่นกับน้องๆ”
“!!!!”
“หืม?”
“เปล่าค่ะไม่มีอะไร”
(ตกจากสวรรค์สู่พื้นดินดังแอ๊ก!!...ยัยแคทกล้านินทาเราถึงขนาดนี้เชียว?...แน่ะ!!!...รู้ตัวนี่หว่าว่าเราย่องมานั่งใกล้ๆ!?)
“แต่ว่าไปแล้วหนูแคทยิ่งโตก็ยิ่งสวยนะเนี่ย?”
“หนูฝนก็ด้วย...สวยเหมือนแม่นิภาทั้งคู่แหละ”
“มีคนมาชอบบ้างหรือเปล่า?”
“โอ๊ยเอ็งถามผิดแล้ว!!!...จะต้องถามว่าวันไหนบ้างที่ไม่มีหนุ่มๆมาจีบ--”
“แคทยัง...ไม่อยากชอบใครค่ะ”
“หน้าตาสะสวยรูปร่างก็ดีแบบนี้สงสัยทำหนุ่มน้ำลายหกมานักต่อนักแล้วสิจ๊ะ?”
...ข้อนี้เห็นด้วย!!!...ทรวดทรงองค์เอวของแคทดีกว่าฉันแทบจะทุกส่วนสัด...ในฐานที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันต้องชมว่าน่าทึ่งโดยเฉพาะหน้าอกที่สุดแสนโปรดปรานก็เต่งตึงใหญ่กว่า...แคท 35 ของฉัน 34...
(ถอยไปตั้งหลักที่ข้างเวทีซึ่งน้องฝนดูท่าจะติดลมบนแล้วเพราะยังไม่มีทีท่าจะยอมวางไมค์ง่ายๆแถมทั้งเต้นทั้งโยกย้ายส่ายสะโพกจนพวกหนุ่มๆข้างล่างร้องเย้วๆกันใหญ่เชียว...แต่ทว่าเวลานี้เราสนใจแม่สาวคนพี่มากกว่า)
“เฮ้อ!!...ยิ่งดูก็ยิ่งงดงามนัก...จะดูต่อหน้าหรือซุ่มแอบก็สวยจับตางามจับจิตแท้น้อ~~...ถ้าเราเกิดเป็นผู้ชายล่ะก็...”
“ท่านพี่”
“เอ้ยมาเงียบๆตกใจหมด!!!”
“น้องเห็นท่านพี่กำลังใช้ความคิดบางประการอยู่จึงมิต้องการเข้าไปขัด...มิทราบว่าคือ?”
“ความคิดบางประการที่ว่าคือคืนนี้ฉันต้องทำยังไงถึงจะได้น้องแคทคนสวยไปนอนกกกอดคลายหนาวย่ะ!!!...ว่าแต่อะไรล่ะ?”
“...น้อง...ติดต่อท่านแม่มิได้เจ้าค่ะ”
“ป่านนี้คงจะนอนไปแล้วม้าง~~”
“เพิ่งผ่านยามหนึ่งไปมิเท่าไหร่เอง?”
“เจ้าเศกมันโทรบอกพี่ว่าคุณแม่ออกไปเที่ยวทั้งวันกลับมาก็คงจะเหนื่อยแหละอีกอย่างการนอนน้อยหรือนอนดึกก็เป็นอุปสรรคของผิวสวย...เมื่อคุณแม่ยังงามหมดจดไม่สร่างซาก็ต้องใส่ใจกันบ้าง”
“...............................................”
“ไม่มีอะไรน่า--...เข้าไปสนุกกับทุกคนดีกว่า”
...แต่เอาเข้าจริงเจ้าแมวหลงทางก็ไม่ปรากฏตัวในงานเลย!?...สำหรับรายนี้ก็ช่างหัวมันก่อนเถอะเพราะมีเรื่องที่น่าสนใจมากกว่าคือทำยังไงแคทถึงจะ “โอเค” ยอมไปขึ้นสวรรค์กับฉัน...
(แม้จะเป็นพี่แต่เราก็ไม่อาจบังคับขืนใจไปเสียทุกอย่างได้)
“วิธีที่ง่ายที่สุดเหรอ?...จับมอมเหล้าให้หลับซะเลยเป็นไงจะได้ไม่พูดมาก!!!...โทษฐานจงใจนินทาพี่สาวที่น่ารักอย่างเรา...ฮึๆๆ...แค่คิดก็สนุกแล้ว”
(ล็อคเป้า!!...จู่โจม!!!)
“ไปไหนมาคะ?”
“ก็...ตามแต่เสียงหัวใจเรียกร้องน่ะ”
“หนูถามจริง”
“พี่ก็ตอบตรง”
“..................................................”
“อ้า~~...นี่ซี่เลือดถึงสูบฉีดดี!!!...ลองมั้ย?”
“ไม่ค่ะ”
“..................................................”
(ระวังตัวแจเชียวนะ!)
“...จะไปได้หรือยังคะ?”
“หืม--...ไป?”
“ก็จากนี้พี่อยากจะทำอะไร?”
“...แคทล่ะจะไปไหน?”
“แล้วแต่พี่”
(อุ๊ยตายว้ายกรี๊ด!!!!!!!!!!!!...ยังไม่ทันจะได้เริ่มแผนล่าสวาทให้เป็นรูปเป็นร่างแต่แม่สาวตะวันงามกลับออกปากเชิญชวนซะเอง...นี่เราฝันไปหรือเปล่าเนี่ย?)
“พูดจริงง่ะ?”
“เห็นแคทเป็นคนชอบพูดโกหกไปได้”
“ไชโย!!!!”
“ดังนั้นไม่ต้องใช้แผนมอมเหล้าหรอกค่ะ”
“รู้ด้วย?”
“ถ้าลงว่าพอใจซะอย่างก็ไม่จำเป็นต้องบังคับเพราะหนูนี่แหละจะเป็นคนชวนเข้าห้องซะเอง”
“ว้าวๆๆ...น้องเนี่ยช่างน่ารักที่สุดในโลก!!!!”
...จะด้วยเพราะความเมาหรือความต้องการทางเพศก็ตามแต่โอกาสทองของฉันมาถึงแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!...ทว่า...ในขณะที่ฉันจะกระซิบชวนแคทให้ไปที่บ้านนั่นเอง...
“เฮ้อ!!...ร้องซะคอแห้งเลยแถมเต้นจนปวดขาไปหมด”
“ฮะๆๆ...พอได้จับไมค์แล้วไม่ยอมวางเชียวนะน้อง”
“มันสนุกจนติดลมเพลินจ้า!!”
“พี่กับแคทจะกลับบ้านแล้วนะ”
“โอเค--...พี่เซคฝากเจ๊ด้วย...ฝนจะอยู่ต่อ”
...บ้านงานกับบ้านฉันอยู่ไกลกันประมาณ 7 กิโลเมตรแต่รถฉันให้ไหมเอาไปเก็บแล้วฉะนั้นจึงต้องติดรถของแคทไปส่วนม่อนจะพาน้องฝนกลับไปนอนที่โยนกอุดรซึ่งอยู่ไม่ไกลและสามารถเดินถึงได้ภายในสิบนาทีถ้าไม่เมาแอ๋ซะก่อน...
....................................................................................................................................
“มองอะไรอยู่?”
“...หมอกลงจัดมาก”
“ฤดูหนาวหมอกจะเยอะ...ที่จริงพี่อยากชวนแคทไปที่ห้องลับของคุณแม่แต่จนใจที่ไม่มีกุญแจ”
“ที่นี่ก็ดีแล้วค่ะ...คุณป้าไม่อยู่น้องม่อนก็ไปค้างที่โยนกอุดร”
“อื้อ!!...ชั้นนี้ไม่มีใครอยู่นอกจากเราสองคนจ้ะ”
“แคทรูดม่านแล้วนะคะ”
“ที่จริงไม่ต้องปิดก็ได้มั้ง?...หมอกเยอะแบบนี้ไม่มีใครเห็นเราทำอะไรกันได้หรอก”
“ลมพัดเข้ามามันหนาวค่ะ!!”
“เออจริง!!!...อ่ะ...น้ำอุ่นจะเต็มอ่างแล้วไปอาบซะสิ”
“ก็มาอาบด้วยกันสิคะ”
...ไม่มีเหตุผลจะต้องปฏิเสธแต่ฉันขอนั่งมองน้องสาววัย 22 ให้เต็มๆตาก่อน...แคทถอดเสื้อกันหนาวไหมพรมสีเทาออกเป็นอันดับแรกตามด้วยเสื้อยืดสีขาวลายเขียว...อื้อฮือ!?...ก้อนเนื้อนุ่มสองเต้าที่มีบราเซียร์สีแดงอ่อนโอบอุ้มอยู่นั่นทำให้น้ำลายของฉันไหลย้อยออกมาที่มุมปากทันที...
“มองอะไรนักคะ?”
“ก็มองคนสวยอ่ะ~~”
“พี่เซคก็สวย”
“ยังห่างไกลแคทจ้ะ...อืม--...ที่ติดผมสีส้มไม่ใช้แล้วรึ?”
“ตอนนี้ใช้ติดเสื้ออยู่ค่ะ...มันเอามาต่อกันเป็นอันเดียวและทำเป็นเข็มกลัดได้”
...แคทหันหลังตอบขณะปลดเข็มขัดและรูดซิปก่อนดึงกางเกงยีนส์ลง...ฉันทายถูกจริงๆด้วยเพราะกางเกงในที่เธอสวมอยู่มีสีแดงอ่อนๆประดับลายลูกไม้ทั้งด้านหน้าและด้านหลังเรียกว่าโปร่งแบบเห็นของดีพอรำไร...
“หนูลองซื้อมาใส่เอง...โป๊ไปหรือเปล่าคะ?”
“ไม่หรอก--...ชิดซ้ายไปเลยถ้าเทียบกับของพี่”
“นั่นสิคะ...แคทก็ไม่ได้ใส่ให้ใครดูแต่ใส่เพื่อระบายอากาศ”
“ให้พี่ดูคนเดียวก็พอ”
“ค่าๆ”
...ทีแรกคิดว่าแคทจะถอดยกทรงเป็นอันดับต่อไปแต่สาวเจ้าเลือกที่จะรูดกางเกงชั้นในออกจากเรือนร่างอันแสนเย้ายวนก่อน...
“หนูมัดผมดีกว่ามั้ง?”
“ไม่ต้อง”
“มันจะเกะกะ”
“พี่ชอบจ้ะ...มา...ยกทรงพี่จะถอดให้เอง”
...สาวสวยสะบัดผมยาวเดินมาหาฉันอย่างว่าง่าย...แหม่...ฉันเอื้อมมือแกะตะขอบราแต่ตาดันมัวจ้องเนินโคกของลับจนถูกเตือน...ก็มันน่าจูบน่าเลียสุดๆเลย...
“พี่เซค!!...หนูเจ็บ--”
“หา!?”
“เล็บพี่น่ะจิ้มนมแคท”
“อุ๊ยโทษทีๆ!!!”
“มองเพลินเลยนะ!!”
“อ๋า!!...ยังเห็นรูก้นไม่ชัดอ่ะ”
“ดูพอละ~~...ที่อื่นมีไม่มองดันมองตูด...สงสัยแคทต้องระวังซะแล้วล่ะ”
“ระวังทำไมหรือจ๊ะ?”
“กลัวโดนเข้าข้างหลัง...มันเจ็บ”
...แคทพูดพลางรีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่มปิดทำเอาฉันอดเห็นหน้าอกอันอวบอึ๋มที่ปรารถนามานาน...แกล้งกันๆ...
“ใจร้าย~~”
“ถ้าอยากดูต่อก็รีบตามเข้ามาในนี้”
“งั้นได้เลยน้อง!!!!...ไม่ต้องท้าๆ”
...ฉันรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร็วจี๋โดยที่แคทยืนยิ้มกอดอกหลังพิงประตูห้องน้ำ...ถุงน่อง,เสื้อคลุมยาวสีขาว,เสื้อเชิ้ตสีชมพู,กางเกงขาสั้นสีน้ำเงินล้วนออกไปพ้นจากตัวฉันในหน่วยนับเป็นวินาทีทั้งสิ้น(จะบอกเค้าทำไมหว่า?)...
“พี่เซคไม่ได้ใส่ยกทรงเหรอเนี่ย?”
“ไม่--”
“สวมแค่เสื้อกล้ามแถมกางเกงก็ขาสั้นจัง...ไม่หนาวขาบ้างหรือ?”
“...มีถุงน่อง”
“แล้วกางเกงในที่พี่ใส่...โอ้โห!!!”
“จีสตริงไงจ๊ะ...ก็บอกแล้วว่าของแคทยังเด็กๆ”
“ทำไมตรงเป้ามันเปิดอ้าซ่าอย่างนั้น?...แคทไม่กล้าใส่หรอกนะ...ข้างหลังก็สุดๆเลย”
“มันทำจากลูกปัดจ้ะ...แบบนี้พี่มีสองตัวสีดำกับสีแดงแต่ศิเอาตัวสีแดงไป”
“อือ--”
“ให้พี่เข้าไปเร็วๆ...หนาว!!!”
“เพิ่งมารู้สึกตอนนี้เหรอคะ?...ฮะๆ”
“ยิ่งดูยิ่งหมั่นเขี้ยวนัก!!!...ขอประเดิมในนี้ก่อนได้มั้ย?”
“ว้ายไม่เอาค่ะ!!!...อาบน้ำให้สะอาดสะอ้านก่อน”
“พี่ใจร้อนอยากฟันแคทใจจะขาดรอนๆแล้ว~~”
“แน่ใจว่านั่นคือคำพูดของผู้หญิง?”
“แล้วพี่ไม่ใช่ผู้หญิงหรือไงจ๊ะ?”
“หนูชักไม่แน่ใจแล้วล่ะ...อุ๊ย!!!...อย่าเพิ่งสิคะพี่”
...ก็ฉันมัวแต่ซุกไซ้จูบเฟ้นบีบคลึงไปทั่วตัวแคทจนไม่เป็นอันอาบน้ำอาบท่า...บทจะได้ฟันสาวสวยง่ายๆทุกอย่างมันก็เข้าที่เข้าทางไปซะหมด...นอกจากจะอาบตัวเองแล้วแคทยังต้องอาบให้ฉันด้วยและกว่าจะออกจากห้องน้ำได้เราสองคนพี่น้องก็แลกจูบอย่างดูดดื่มกันเกือบๆสิบครั้ง...ทว่า...ความสนุกในคืนนี้เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้นเอง!!!!!!!!!!!...[/post] |