จากผู้เขียน
"เรื่องนี้ผมขอจบแบบขัดใจคนอ่านเล็กน้อยนะครับ ไม่เหมือนกับเรื่องที่ผ่านๆมามักจะจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง ผมเลือกที่จะจบแบบอยากจะให้คนอ่านคิดต่อไปเองว่าเนื้อเรื่องจะเป็นต่อไปอย่างไร เพราะจริงๆแล้วผมแต่งตอนจบไว้ 4แบบ แต่สุดท้ายขอเลือกการจบแบบนี้ แต่ผมจะไม่กั๊กนะครับว่าผมเขียนไว้แบบไหนบ้าง ผมจะบอกอย่างให้ได้ใจความนะครับ"
-ก่อนที่ส้มจะลาออก ส้มกับกรมีเซ็กส์กันโดยที่ส้มไม่ป้องกันจนส้มรู้ว่าเริ่มตั้งท้องเลยขอลางานไป 1 อาทิตย์เพื่อเตรียมที่จะกลับไปอยู่ที่บ้านที่ลำปางบ้านของส้มนั้นมีฐานะพอสมควรและส้มอธิบายทางบ้านให้เข้าใจในเรื่องที่ตัวเองท้องและขอร้องพ่อกับแม่ตัวเองว่าอย่าโกรธกร เพราะกรไม่รู้เรื่องนี้พร้อมบอกเหตุผลเดียวกับที่บอกกรจนพ่อกับแม่ของส้มเห็นใจ ส้มกลับมาแจ้งขอลาออกกับกรเพราะตั้งใจจะไปเลี้ยงลูกคนเดียวเพราะรู้ว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับกรทั้งๆที่รักกรหมดหัวใจ แต่ส้มบอกนัยสำคัญไว้ในจดหมายตรงประโยคที่ว่า "ส้มจะเก็บความรักของคุณกรที่มอบให้ไว้กับตัวและดูแลอย่างดีตลอดชีวิต"
**** ขอเพิ่มเติมตรงบทสนทนานิดนึงจะได้ขยายความเพิ่มอีกนิด**
ผมมองหน้าเธอนิดนึงก่อนที่กอดจะร่างของเด็กน้อยแน่นขึ้นโดยที่เธอไม่ขัดขืนผม
"ส้มนี่คือ....."
"คุณกรไปนั่งตรงนั้นก่อนคะ"
เธอพูดแล้วก่อนที่จะเดินนำผมนั่งตรงโต๊ะม้าหินอ่อนข้างๆบ้าน ส้มหันมาบอกว่า
"คุณกรส้มขอลูกคืนเถอะคะ กุ้งยังไม่ชินเดี๋ยวร้องไม่หยุด"
ผมส่ายหน้า ก่อนที่จะบอกว่า
"ก็กอดกรแน่นเลยนี่ ไม่เห็นจะร้องเลย"
ส้มไม่พูดอะไรต่อเดินพาผมไปที่โต๊ะม้าหินอ่อน
ผมยังอุ้มเด็กคนนั้นอยู่พร้อมถามเธอไปว่า
"ส้มนี่ลูกของเราใช่ไหม"
ส้มเริ่มน้ำตารินออกมา พร้อมพยักหน้า
"แล้วทำไมส้มถึง................"
"คุณกรจะว่าส้มใจดำก็ได้คะ ที่ส้มทำแบบนี้ แต่ส้มก็มีเหตุผลของส้ม"
เธอพูดด้วยเสียงสะอื้นแต่ไม่ขอลูกกลับไปอุ้มปล่อยให้ผมอุ้มต่อเด็กน้อยก็ซบมาที่บ่าผมเหมือนคุ้นเคย
"ตอนนั้นตั้งแต่ส้มรู้ว่าคุณไข่มุกบินตามไปหาคุณกรที่ฮ่องกง ส้มก็แน่ใจว่าการคบกันของเรามันต้องจบลงในเวลาไม่นาน ส้มเลยคิดจะหลีกทางไม่อยากให้คุณกรต้องพะวงและทำผิดต่อแฟนคุณกรไปมากกว่านั้น แต่ส้มอยากได้อะไรบางอย่างเพื่อมาชดเชยความรักที่มอบให้คุณกรที่ส้มไม่เคยแสดงออกมาก่อน ส้มเลยตัดสินใจที่จะมีลูกกับคุณกรโดยไม่ให้คุณกรรู้ ส้มจะได้รักลูกเหมือนรักคุณกร เพราะส้มจะมาใช้ชีิวิตที่นี่กับลูกอย่างเงียบๆ ส้มเลยไม่ยอมคุมแต่บอกคุณกรว่าส้มกินยา พอส้มแน่ใจว่าท้องส้มเลยขอหลีกทางให้กับคุณไข่มุกทันที"
เธอพูดพร้อมเสียงสะอื้นไม่หยุด
ผมนิ่งไปสักพักหนึ่งก่อนบอกว่า
"แล้วส้มไม่คิดจะส่งข่าวให้กรรู้บ้างหรือ......"
***บทสนทนามันก็ประมาณนี้นะครับ ก่อนจะไปเชื่อมโยงกับตอนจบที่ผมทำไว้อีก 3แบบ********
"ตรงนี้ผมขอขยายใจความก่อนที่จะไปถึงตอนจบที่ผมเขียนไว้แบบนี้"
1.กรรับรู้ว่ากุ้งคือลูกและขอที่จะช่วยดูแลลูกด้วยแต่ตอนแรกส้มจะไม่รับ เพราะบอกว่าไม่ติดขัดเรื่องเงินแต่กรไม่ยอม ส้มเลยยอมรับแต่ขอว่ากรอย่าทำให้ส้มลำบากใจและไม่อยากให้ชีวิตสมรสของกรพัง กรรับปากแต่ขอมาหาลูกบ้างตรงนี้ส้มไม่ขัด กรกลับไปที่บ้านพร้อมบอกกับที่บ้านตรงๆว่าตัวเองมีลูกกับส้มและรับที่จะเลี้ยงดูลูกโดยไม่ยุ่งเกี่ยวกับส้มฉันท์ชู้สาวอีก ทางบ้านยอมรับส่วนไข่มุกพอกลับจากต่างประเทศ กรเล่าเรื่องให้ฟังและยอมรับสิ่งที่จะตามมาแต่ไข่มุกกลับเห็นใจสองแม่ลูกและชื่นชมที่กรแสดงความรับผิดชอบ และให้อภัยกรพร้อมยอมรับสิ่งที่กรทำ
จบแบบนี้ก็ออกแนวน้ำเน่านิดๆ ไข่มุกนี่แม่พระสุดๆและแฮปปี้เอนดิ้งทุกฝ่าย
2.กรกลับบ้าน ทางบ้านรับรู้เข้าใจ แต่ไข่มุกไม่ยอมให้อภัยจนขอหย่า กรยอมหย่าและกลับไปรับส้มกับลูกมาอยู่ด้วยกัน
แบบนี้ก็พอจะแฮปปี้นะครับ
3.กรไปหาและรู้ว่าส้มป่วยเป็นมะเร็งขั้นสุดท้ายจนในที่สุดก็ต้องเข้าโรงพยาบาล และก่อนที่จะตายฝากลูกให้กรช่วยเลี้ยงดูต่อแต่ก็มีปัญหานิดนึงตรงที่ตอนแรกพ่อกับแม่ของส้มไม่ยอมเพราะรักหลานมาก แต่กรก็พยายามสุดชีวิตและทางบ้านของกรพร้อมไข่มุกก็ยอมรับเด็กคนนี้ด้วยเหตุผลเหมือนข้อที่ 1 จนพ่อกับแม่ส้มยอมและกรพาหลานมาหาตากับยายทุกเดือน
นี่แหละครับตอนจบของเรื่องนี้ที่ผมเขียนไว้ แต่ผมขอเลือกแบบที่ 4 คือให้คนอ่านไปจินตนาการต่อกันเองว่าอยากให้จบแบบไหนครับแล้วเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป
ขอบคุณครับที่ติดตามผลงาน ผมอ่านทุกความคิดเห็นทีแสดงเข้ามาครับและพร้อมจะปรับปรงุแก้ไขในส่วนที่หลายๆคนได้แสดงความคิดเห็นมาครับ
ขอบคุณครับ