พูดคุยเหมือนเดิม
ผู้อ่านทั้งหลาย ตอนนี้ปั้นสดคั้นสดมาสำนวนอาจจะกากๆมึน คำผิดถ้ามีก็แก้ให้ด้วย ไม่ซ่อนข้อความจะซ่อนแค่รูปนะตอนนี้เพราะจะไปทำบุญไปค่ายอาสา 18 วันจ๊ะ ไหนทำบุญให้เด็กบนดอยก็ทำบุญให้ปลิงด้วยเลยละกัน ไม่ต้องถามหาเดะกลับมาเอง
เรื่องที่สองตอนหน้าออกช้านะครับ ไปรับงานท่านอื่นมาเขียน เรื่องอะไรเดะลงแล้วก็รู้เองละ ไม่ใช่ไรอย่าเปลี่ยนมาแนวพลังวิเศษบ้างพอดีกับธีมหลังมันบู๊ๆโหดๆ เลยได้เขียนพอดี (นี้เรื่องผมนี้โหดขนาดนั้น?
)
และประกอบกับเทอมแล้วเวลาหดไปอ่านหนังสือเรียนบ้างกลัวไม่จบ
ป.ล. ไม่ซ่อนไม่รีพลายไม่ว่า รีพลายกากไม่ว่าแต่ถ้าท้อเมื่อไหร่กูเทจริงด้วย ก็อย่างที่บอกรีพลายนี้ละแหล่งพลังงานของนักเขียนเราๆ
อยากเรื่องเรื่องนี้ลงต่อก็ช่วยๆกันนะ
เอ้าหมดเรื่องแล้ว เหมือนเดิม ขอให้สนุกและขอบคุณที่มาอ่านครับ Enjoy
ตอนที่10 วันร้ายๆ
"เฮ้ย มันวิ่งไปทางนั้นแล้วรีบไป อย่าให้มันหลุดไปได้" กลุ่มชายถือปืนหลายคนที่วิ่งกระจายกันตามหาคนที่บังอาจบุกรุกรังลับของมัน มันต้องหาตัวไอ้ตัวบัดซบนั้นให้พบไม่งั้นทุกอย่างอาจพินาศหมด
ไม่นานมุมมืดแถวนั้นก็มีชายวัยกลางคนเดินออกมาเขาปลดกล้องออกกดเอาการด์เมมโมรี่ออกมาเก็บแยกไว้ในกระเป๋าและมองซ้ายขวาและหนีออกจากที่แห่งนี้โดยเร็วแต่ด้วยความรีบร้อนบัตรห้อยคอก็ได้หล่นไว้ตรงมุมนั้นเอง
ไม่นานชายหน้าตาเหี้ยมเกรี้ยม คนหนึ่งก็มาพบมันเข้า มันอ่านชื่อในบัตรช้าๆ นายสุขใจ ไข่เย็น นักข่าวอาชญากรรมสำนักข่าว..." มันฉีกยิ้มชั่วร้ายออกมา "แบบนี้งานยิ่งง่ายขึ้นเยอะ" มันหยิบโทรศัพท์กดเบอร์และเดินหายไปกับเงามืดในค่ำคืนนั้น
"อื้มมมม เฮ้ออ เช้าวันจันทร์มันช่างน่าเบื่อออ" ร่างอ้อนแอ้น ลุกขึ้นบิดขี้เกียจอย่างเกียจคร้าน เสื้อชุดนอนสายเดียวตัวบางสายมันมันหลุดออกจากไหล่ไปข้างหนึ่งเผยให้เห็นผิวเนียนน่าลูบไล้เหนือเนินอกอวบแน่นมือทั้งสองขยี้ตาและปัดผมที่ยุ่งเหยิงให้พ้นหน้าสวยๆของตน
เธอก้าวขาลงจากเตียงไปห้องน้ำเพื่อชำระตัวตามปกติ เสียงฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีเบาๆ สองมือบรรจงขัดสีฉวีวรรณไปตามร่างกายเฉกเช่นทุกวัน จากนั้นก็ใช้ผ้าขนหนูพันกายออกมาแต่งกายร่างงามยืนเปลือยอยู่หน้ากระจกใหญ่ในห้องเธอ
เธอจ้องตัวเองในกระจกมองภาพเงาที่สะท้อนกลับมา ร่างขาวเนียนเปล่งออร่า อกอวบตะง่านยอดสีชมพูแดงเรื่อๆตัดกับสีผิวขาวๆทำให้มันยิ่งดูเด่นสะดุดตา เอวบางหน้าท้องแบนเรียบและสะโพกงอนงามช่วยแต่งเติมสตรีผู้นี้ให้น่าหลงใหลขึ้นอีก ที่กลางหว่างขาเนินนูนก็มีเส้นไหมบางละเอียดเรียบเป็นระเบียบปกคลุมอยู่ไม่มากนัก เธอมองรูปร่างตัวเองแล้วหวนคิดถึงมารดาผู้ล่วงลับ ความงามงดของเธอนั้นได้จากมารดามาแทบทุกกระเบียด แต่นิสัยกลับคล้ายคลึงบิดา
เธอสลัดความคิดออกจากหัวเปิดตู้เสื้อผ้าคว้าเสื้อผ้าออกมา เมื่อจัดการเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมเรียบร้อยแล้วนักข่าวสาวก็เยื้องย่างลงมาที่ชั้นล่างเข้าหัวครัวทำอาหารง่ายๆกินเอง แต่ไม่ได้กินคนเดียวนะ ร่างชายหนุ่มตัวสูงกว่าเธอเล็กน้อยเดินมานั่งที่โต๊ะ เขาใส่ชุดนักเรียนมานั่งเปิดทีวีรอ
"อ้าว ได้แล้วรีบกินรีบไปโรงเรียน" เลนส์ผู้เป็นพี่สาวยกข้าวมาให้น้องตัวเอง
กล้อง: "นี้ๆ พี่สาวคนสวยของน้อง วันนี้ขอไปดูหนังกับเพื่อนนะ ไอ้กล้องนัดหญิงไว้ด้วยไม่ไปเดะเสียคะแนน" น้องชายที่แสนน่ารักของเธอมาบอกตอนทั้งคู่กำลังออกจากบ้าน
เลนส์:"กลับไม่เกิน 4 ไม่สิ 5ทุ่มที่ให้ดึกเพราะเห็นว่าดูหนัง แต่เทอมนี้อย่าให้มีปัญหาที่โรงเรียนอีกนะ" หลังจากสั่งแล้วสั่งอีกจนส่งน้องชายขึ้นรถไปแล้วเธอก็รีบตรงดิ่งไปทำงานทันที
หลังจากฝ่าการจราจรที่ติดหนึบใจกลางเมืองจนมาถึงที่ทำงานก็เกือบสายแล้ว แม้ปัจจุบันกรุงเทพจะเปิดใช้รถไฟฟ้าจนครอบคลุมแต่ยังไงพื้นที่ใจกลางเมืองรถก็ยังคงติดนรกแตกเช่นเคยเป็นอีกหนึ่งปัญหาที่ยังคงคาราคาชังข้ามช่วงสมัยมาอีกเรื่องหนึ่ง
"เลนส์ พี่รบกวนให้ตรวจข่าวอีกรอบ" เธอเงยหัวขึ้นจากโต๊ะทำงานขึ้นมาหากบรุ่นพี่ที่ทำงานของตนและคว้าเอกสารข่าวมาตรวจอีกครั้ง
เลนส์: "เอ๋ มีใครเห็นลุงสุขใจปะค่ะ ตรงนี้มันเป็นของลุงแกอะค่ะ" ทุกคนหันไปมองหน้ากันก่อนจะส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่เห็น
เลนส์ประหลาดใจเพราะโดยปกตินักข่าววัยเก๋าคนนี้ไม่เคยทิ้งข่าวทั้งที่ยังส่งต้นฉบับไม่เรียบร้อยแบบนี้ ทันใดนั้นประตูบานใหญ่ของแผนกข่าวอาชญากรรมก็เปิดขึ้นด้วยความแรง ก่อนบก.ผู้เฮี้ยบและขี้บ่นกลับถามทุกคนในหัวด้วยท่าทางอารมณ์ไม่ดีนัก
"มีใครเห็นไอ้สุขใจบ้างวะ" เมื่อไม่มีใครเห็น บก.ก็สบถดังลั่นด้วยความหัวเสียก่อนเดินออกไป
กบ: "เอ้าๆ ทำงานต่ออย่าไปว่าบก.แกเลยช่วงส่งต้นฉบับก็เป็นงี้ละ แล้วใครติดต่อลุงแกได้ก็บอกด้วยว่าบก.จะฉีกอกกูแล้วกลับมาไวๆเลย"
แม้จะตัวเธอเองจะแปลกใจกับพฤติกรรมของนักข่าวอาวุโสที่ผิดแผกไปแต่ปริมาณงานที่ถาโถมใส่ในวันนี้ก็ทำให้เธอลืมเรื่องนี้ไป
หลังจากเลิกงานแล้วเธอก็ก้าวลงจากตึกและกำลังจะกลับบ้าน รถหรูคันงามก็เลี้ยวปาดเข้ามาเทียบข้างๆตัว เลนส์สะดุ้งโหยงและกำลังจะด่าไอ้เจ้าของรถแต่พอไอ้เจ้าของรถลงมา เธอก็ได้แต่ทำหน้าเหวอใส่ลืมเรื่องที่จะด่าไปซะสนิท
เข้ม: "ว่าไงคนสวย คิดถึงเขาอะเปล่า" หมวดหนุ่มรีบหยอดไปก่อน
เลนส์: "แหวะ ใครจะคิดถึงนายวะ ไอ้ยักษ์หลงตัวเอง" เมื่อได้สติเธอก็เริ่มปะทะคารมกับเขา
เข้ม: "โอยยย เสียใจนะเนี่ยคนมาหาแต่พูดจาแบบนี้ใส่ งอนแปป"
เลนส์: "มีงอนด้วย ไปกินยาผิดขวดมาไง แล้วมาที่นี้ได้ไง แล้วมาทำไมที่นี้ไม่มีคนตาย
เข้ม: "เออๆ เลิกเล่นแล้วก็ได้ มีเรื่องจะคุยด้วยขึ้นรถฉันเลยยัยแสบ ขับไปคุยไปเดะส่งที่บ้านเลย"
เข้มเปลี่ยนสรรภาพกลับไปเป็นอย่างเคย
เข้ม: (ไหนจ่าบอกผู้หญิงชอบให้พูดหวานๆวะ กลับไปต้องด่า) เข้มลงทุนหยอดคำหวานใส่ทั้งที่ปกติคำพวกนี้ไม่เคยอยู่ในสารระบบของตนเลย แต่นั้นก็ไม่ได้ผลกับเธอซะงั้น
เลนส์: "รถนาย? ไม่กี่วันยังขึ้นรถทัวร์มาด้วยกันไหงวันนี้มีรถส่วนตัวแล้วอะ ไปไถ่ใครมา?"
เข้ม: "อะไรวะ คนอุสส่าห์เก็บเงินถอยมาหน้าตาชั้นมันดูจนมากเลยดิ"
เลนส์: "งั้นต้องถามว่าไปตั้งด่านเถื่อนหรือไปเรียกส่วยแก๊งไหนมาได้ละ"
เข้ม: "ด่าจนไม่ว่า ด่าทุจริตนี้เดือดเลย พูดจางี้ระวังตัวไว้นะ"
เลนส์: "จะตบฉัน ?" เธอเลิกคิ้วถาม
เข้ม: "จะจับทำเมีย เลิกเล่นตลกแล้วขึ้นรถมาเลยไวๆ" เข้มเริ่มหงุดหงิดกับตรรกะของเธอคนนี้ที่ต่างกับผู้หญิงคนอื่นๆที่เคยควงเคยฟันมาราวกับคนละมิติ
เลนส์: "ไม่ นายมันอันตรายดีไม่ดีไปกับโจรน่าจะปลอดภัยกว่า มีอะไรก็ไลน์มาดิฉันกลับละ"
เข้ม: "ก็ส่งจนจอตูจะยุบแล้ว อ่านซะที่ไหนละแล้วแน่ใจว่าจะกลับคนเดียวจริงๆ"
ก่อนเข้มจะชี้ไปยังหน้าตึก เหล่าเพื่อนมามุงดูเธอกับตำรวจหนุ่มจนแน่นบางคนหยิบมือถือออกมาถ่ายรูป ราวกับเจอของแปลกซะงั้น สาวๆ หลายคนต่างจับกลุ่มซุบซิบกันและแน่นอนว่าถ้าเธอกลับแบบปกติพวกนางๆ ต่างต้องมาซักรีดข้อมูลไปเมาส์ก่อนเป็นแน่แท้ และท่าทางนายเข้มคงจะมีเรื่องด่วนจริงๆ ถึงมา
เธอจึงยอมเดินไปขึ้นรถที่นายนั้นเปิดประตูรอไว้นานสองนาน เข้มยิ้มอย่างยินดีก็จะรีบกลับขับออกไปทิ้งข่าวลือในวงเพื่อนร่วมงาน
เข้ม: "ทำไมไม่อ่านข้อความ" เข้มถามขึ้นขณะขับรถ
เลนส์: "3G หมดยังไม่ได้ซื้อ ฉันใช้แบบเติมเงิน" เลนส์ตอบอ้อมแอ้มๆ
เข้มยื้นมือมาเขกหัวเธอ หลังจากวันนั้นเข้มพยายามติดต่อเธอแทบตายแต่ดันไม่การตอบกลับมาร้อนจนต้องตามหาที่ทำงานเธอและตรงดิ่งมาหาด้วยตนเองนี้ละแต่นั้นก็ไม่จำต้องบอกให้เธอรู้ รวมถึงแผนวันนี้ด้วย
เลนส์: "ไอ้บ้า เจ็บนะเฮ้ย ตาฉัน ไปเอารถมาจากไหน?" หญิงที่ลูบหัวปอยๆถามขึ้น
เข้ม: "ก็ซื้อเอาไงจะดูเล่มทะเบียนปะละ" เข้มหันมายักคิ้วกวนให้ทีหนึ่ง
เลนส์: "จากเงินเดือนน้อยนิดของตำรวจ มันเป็นไปไม่ได้" เธอมองเขาอย่างจับผิด
เข้ม: "ก็...มือสอง" เข้มไม่อยากโกหกเพราะว่าเธอน่าจะจับได้อยู่ดี
เลนส์: "คนสติดีๆที่ไหนขายรถยังใหม่ปิ๊งแบบนี้ แล้วต่อให้มือสองนายก็ยังไม่มีเงินพอ"
เข้ม: "คนรู้จักไง สภาพนางฟ้าในราคามิตรภาพ เองงี้ไม่ต้องถามแล้ว พี่ของไอ้ดนัยมันพึ่งถอยรถมาแต่โครงการของพี่แกที่จีนเสือกมีปัญหาต้องย้ายไปดูที่นั้นนานพอดูที่นี้จะปล่อยรถทิ้งไว้เปล่าๆก็เสียดาย ไอ้ดนัยเลยมาเสนอฉัน ฉันพอมีเงินเก็บเลยตะครุบไว้เลย ผ่อนอีก6เดือน แต่โอนมาก่อนเลยแมนๆคุยกันสัญญาไม่ต้องด้วย"
เลนส์นั่งนึกตามก่อนจะพยักหน้าหงึกๆ
เลนส์: "ว่าแต่มาหาเนี่ยมีธุระอะไรด่วนย่ะ ถึงกับต้องถ่อมาหามีข่าวจะให้เหรอ" เข้มมองเธอพลางคิดในใจว่าสมนักข่าวจริงๆพอคิดว่าเขาจะมีข่าวให้ตานี้เป็นประกายเชียว
เข้ม: "ธุระของฉันคือจะพาไปดูหนังนี้ละ จองตั๋วไว้แล้ว"
เลนส์: "เฮ้ย มีงี้ด้วยไม่ไปโว๊ยย จอดรถเลยเอาฉันลง" เลนส์เริ่มโวยวายทันทีที่ทราบถึง ธุระ ของหมวดเข้ม แต่ไหนเลยอ้อยเข้าปากช้างเนื้อเข้าปากมันจะยอมคาย ตำรวจหนุ่มกับเปิดเพลงร้องไปขับรถไปอย่างอารมณ์ดี เมื่อโวยแล้วไม่ได้ผล เธอก็เลยงัดมือไปยิกแขน หลายทีเป็นการคาดโทษก่อนจะนั่งหน้ามุ่ยไปตลอดทาง
เข้มขับไปได้ซักพักก็เห็นรถคันหนึ่งจอดนิ่งอยู่ริมฟุตบาท ก่อนที่เข้มจะตัดสินใจว่าจะช่วยหรือจะหลีกทางขับต่อมือนุ่มๆก็มาเกาะแขนเสื้อตน
เลนส์: "นายยักษ์ๆ จอดๆ นั้นรถลุงสุขใจ"
เข้ม: "ใครวะ เธอไม่มีญาติแล้วไม่ใช่ไง?"
เลนส์: "อย่าถามเยอะเอาเป็นว่ารู้จักแล้วกัน จะจอดหรือจะให้โดด" เมื่อพูดมาขนาดนี้เข้มก็เข้าจอดรถข้างหน้ารถของลุงสุขใจของเพื่อนสาวที่นั่งข้างๆของตน
ทันทีรถจอดแม่สาวข้างๆก็โดดออกไปหาชายคนนั้น เข้มเองก็รีบลุกออกไปลุงกับเลนส์ยืนคุยกันอย่างค่อนข้างสนิทจากท่าทางของเธอเข้มเดาได้ว่าชายผู้นี้มีบุญคุณและเธอเคารพแกอยู่พอสมควร
เลนส์: "นี้นายยักษ์มีน้ำมันสำรองให้ลุงแกหน่อยมั้ย"
เข้มเองก็ไม่ใช่คนใจจืดใจดำเปิดท้ายหยิบถังแกลลอนออกมาเติมไปเติมให้รถทันที แต่ดวงตาก็จ้องชายคนนั้นอย่างสังเกต
เข้ม: (ร้อนรนพิลึก) จนเขาเติมไปให้ลุงพอจะไปถึงปั้มในแยกข้างหน้า ทันทีที่รถวิ่งได้ลุงแกก็ขับออกไปอย่างเร่งรีบ
เข้ม: "เลนส์ๆ ลุงแกดูรีบๆนะ แกแอบขนอะไรผิดกฎหมายมารึเปล่า"
เลนส์: "จะบ้าเหรอลุงแกรางวัลนักข่าวดีเด่น 5 ปีซ้อนนะ แกนี้ละหนึ่งในเหตุผลที่มาเป็นนักข่าวกล้องตัวแรกที่ซื้อแกยังช่วยเลือกให้ออกเงินให้ก่อนอีกตั้งหากไม่มีทางจะไปทำอะไรแบบนั้นหรอก"
เข้มแม้จะติดใจแต่ก็ตัดสินใจปล่อยลุงแก กลับไปขึ้นรถพร้อมเธอขับออกไปอีกครั้ง แต่พอถึงห้างเวลามันก็เลยรอบฉายไปเป็นเพราะเสียเวลาจอดรถช่วยลุงสุขใจจนทำให้เป็นเวลารถติด ทั้งคู่เลยเปลี่ยนใจไปกินข้าวกันแทนแน่นอนว่าเจ้ามือก็คือชายหนุ่ม เข้มยังจำที่เธอบอกได้ว่าเลนส์นั้นกินจุ เขาประเมินเธอต่ำไปเข้มกระพริบตามองบิลค่าอาหารหลังจากออกมาจากร้านอีกรอบ
เข้ม: (นี่กินข้าวหรือพากูมาโดนปล้นวะเนี่ย) เดินเล่นกันอีกซักพักเธอก็ชวนกลับ
ขากลับเข้มกลับประหลาดใจที่เลนส์ให้ไปส่งที่สถานีข่าวอีกครั้งเพราะตนลืมของเข้มจำใจต้องเลี้ยวรถกลับไปและวนมาส่งเธอที่บ้านในเวลาราวๆ เกือบสามทุ่มครึ่ง
เมื่อส่งเธอถึงบ้านเข้มก็กลับบ้านไปตามระเบียบไม่ได้เยื้องย่างมาในบ้านหล่อนแม้แต่น้อย เหตุผลคือเลนส์เองก็แอบกลัวหมวดคนนี้อยู่และก็กลัวใจตัวเองอีก ชายหญิงอยู่ด้วยกัน 2-2 อะไรก็เกิดขึ้นได้ หมวดหนุ่มก็เลยคอตกกลับไปและยิ่งจังหวะที่เข้มกำลังตื้ออยู่นั้นน้องชายตัวดีของเธอก็กลับมากันท่าได้พอดิบพอดีเลนส์เลยใช้น้องชายเป็นตัวช่วยตัดบทเข้มไป แน่นอนว่าเจ้าน้องชายตัวดีของเธอจัดการตามน้ำจนเข้มนั้นยอมรามือไปจนได้
เวลาเดียวกับที่เข้มมาส่งเลนส์ที่บ้าน
เอี๊ยดดด เสียงยางบนกับพื้นถนนจากรถที่หันเลี้ยวอย่างรุนแรงรถเก๋งสีเทาเร่งสุดกำลังเพื่อหลีกหนีความตายให้ได้นานที่สุด ปังๆๆๆ เปรี้ยงๆๆ โป้งๆ เสียงอาวุธปืนหลากชนิดที่เข้าปะทะรถคันนั้นจนแทบจะพรุนไปทั่วคัน แต่นั้นก็ยังหยุดรถเขาไม่ได้ รถผู้โชคร้ายหันหนีเข้าถนนสายรองอยากจนตรอก
"แฮ่กกๆ มาเซ่ไอ้พวกสันตีนหมา" ชายผู้ถูกไล่ล่าตะโกนขึ้น แน่นอนว่าพวกมันก็จัดให้ตามคำขอ
แว๊นนนนๆ มอไซด์วิบากสองคันพุ่งมาประกบข้าง คนซ้อนท้ายควักปืนลูกซองออกมาระเบิดกระสุนใส่เขาอย่างเผาขน โครมมม รถเก๋งเลี้ยวเสียหลักออกนอกช้าไปชนต้นไม้อย่างจัง ชายผู้ถูกไล่ล่ากระเสือกตัวออกจากซากรถ เขามองขึ้นไปบนฟุตบาทมอไซด์ที่พึ่งยิงเขาจอดอยู่บนทาง ไม่กี่วิรถกระบะสองคันพร้อมรถตู้อีกคันก็มาจอดเหล่าชายติดอาวุธหลายคนลงมาและมีอีกกลุ่มเล็กๆเดินมาหาตน
"อย่าเข้ามานะ ไม่" เขาพยายามลากตัวเองหนีแต่ด้วยขาที่หักและแขนขวาที่ลูกปรายจากปืนลูกซองเล่นงานจนใช้งานไม่ถนัดการเอาชีวิตรอดของเขาก็ไร้สิ้นความสำเร็จ ผัวะ ชายหน้าเหี้ยมเดินมาดักหน้าและหวดเท้าใส่หน้าชายที่พยายามหนีก่อนลูกน้องทั้งสองจะหิ้วปีกมันขึ้นมา ชายหนุ่มวัยราวๆ50 อ้วนฉุหัวล้านคล้ายขุนช้างเดินมาดูสภาพผู้ถูกตามล่า ลูกสมุนที่หิ้วปีกค้นตัวก็ส่ายหน้าให้ชายหน้าเหี้ยม "ไม่มีเลยพี่สมิง" ชายหน้าเหี้ยมมองไปยังชายร่างอ้วนไอ้ขุนช้างพยักหน้าไอ้สมิงก็บีบปากแผลที่แขนทันที เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังลั่นป่า ไม่มีแม้บ้านแถวนั้น หมาซักตัวยังไม่มีในบริเวณนั้นความช่วยเหลือก็ไม่มีทางมาถึงที่นี้
สมิง: "หลักฐานนั้นอยู่ไหน บอกมา!" มันตะคอกถามอย่างคุกคาม แต่นายสุขใจนักข่าวผู้เปี่ยมไปด้วยอุดมการณ์กัดฟันแน่น ไอ้สมิงหน้าเหี้ยมมีดมีดออกมาแทงที่ที่แขนอีกข้าง "อ้ากกกก" แม้จะเจ็บแค่ไหนที่อยู่ของหลักฐานก็ไม่มีหลุดออกจากปาก สมิงมองนายขุนช้างที่รับโทรศัพท์อยู่ หลังจากคุยจบ เสียงคำสั่งประหารเชลยก็ดังออกมาจากปากมัน "เราเจอหลักฐานแล้ว คนของเราที่ซื้อไว้กำลังไปเอามา ฆ่าไอ้แก่นี้ได้เลย" สมิงผงกหัวอย่างยินดีก่อนจากให้ลูกสมุนลากตัวชายผู้น่าสงสารไปยังซากรถ
สุขใจ: "ไม่จริง ข้าส่งหลักฐานไปให้คนที่ไว้ใจได้แล้ว พวกแกรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่ไหน" ชายผู้บาดเจ็บถามไอ้สมิงอย่างสับสน
สมิง: "เอาเป็นว่าที่นั้นมึงมีคนที่ไว้ใจ ฝั่งกูก็มีคนที่มึงไม่คิดด้วย" สมิงกระซิบเบาให้เขาฟัง นักข่าวสูงวัยได้แต่ร้องอุทานออกมาก่อนเขาจะถูกยัดตัวกลับเข้าไปในรถ พวกมันมัดร่างไร้เรี่ยวแรงและความหวังจัดท่าโดยปราศจากการขัดขืนก่อนไฟจะลุกติดจากรถค่อยๆท่วมซากรถเผาทุกอย่างในรถจนวอดวายไปสิ้น ในนาทีสุดท้ายของนักข่าวชราสิ่งสุดท้ายคือ ขอให้เธอและหลักฐานปลอดภัยก่อนเขาจะสิ้นใจไปในกองเพลิงอำพรางคดีของพวกมันอย่างน่าอนาถใจ
เพล้ง เสียงแก้วน้ำในมือเธอแตกเมื่อดูข่าวด่วนว่ามีเหตุไล่ยิงกันในถนนสายหนึ่งผู้ตายคือลุงสุขใจ
ลุงแกนึกไว้ถูกต้องจริงๆ เลนส์กระสับกระส่ายกังวลถึง ของ ที่ลุงสุขใจให้เธอนำไปซ่อน เธอเลยเอาไปแอบที่สำนักข่าวแต่ตอนนี้สังหรณ์ของเธอมันบอกว่าหากไม่กลับไปเอาหลักฐานชิ้นนั้นจะต้องถูกทำลาย เลนส์ลังเลใจไม่นานก็จะคว้ากระเป๋าย่องออกจากบ้านกลางดึกไปคนเดียว
แต่หากเธอรู้ถึงสิ่งรอคอยเธอที่นั้น เธอคงไม่ติดสินใจแบบนี้
ณ สำนักข่าว.... เวลา 23.47
ในกลางดึกสำนักข่าวที่ควรจะไม่มีใครเข้ามาทำงานในตอนนี้แต่ประตูออฟฟิตเปิดออกมีร่างหนึ่งค่อยๆเดินเข้ามาในโถงทางเดินของสำนักข่าวแล้วร่างนั้นก็หยุดเลี้ยวเข้าไปในห้องๆหนึ่งที่ป้ายติดประตูเขียนไว้ว่า ห้องแผนกข่าวอาชญากรรม
ร่างนั้นเดินเข้ามาในห้องเข้าในด้านในลึกสุดของห้องโต๊ะทำงานถูกแยกไว้เป็นคอกๆมุ่งที่โต๊ะทำงานตัวหนึ่งของกระจุกกระจิกที่วางตกแต่งไว้ทำให้รู้ว่าเป็นของผู้หญิงร่างนั้นลงมือรื้อค้นของในโต๊ะทันทีขณะกำลังค้นไฟก็ถูกเปิดขึ้นก่อนที่คนเปิดไฟจะเดินเข้ามาร่างนั้นรีบพุ่งหลบเข้าไปที่โต๊ะข้างๆมุดตัวลงไปข้างใต้ มือคว้ายมทูตสีดำขนาด .308 ออกมาหากมีคนพบตนคนนั้นจะต้องไม่มีวันได้เอาเรื่องนี้ไปบอกใคร ร่างเดินเข้ามานั้นเดินตรงมาที่โต๊ะมันค่อยๆโผล่หน้าไปมองพบหญิงสาวในชุดเสื้อโค้ชแขนยาวกางเกงยีนส์เดินเข้ามาในโต๊ะตัวเดียวกับที่มันมาหาของสิ่งนั้นใช่เจ้าของโต๊ะคือสาวเลนส์ผู้ครอบครองหลักฐานที่อาจเป็นอันตรายต่อกลุ่มของตนและเมื่อหญิงสาวเห็นว่าโต๊ะของเธอถูกรื้อค้นเธอจึงรีบเข้าไปหยิบของสักพักเธอก็หยิบ
SD CARD ออกมาดูเมื่อพบว่าของชิ้นสำคัญยังอยู่ดีเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เลนส์: ”ยังปลอดภัยดี เอาไปให้นายยักษ์หน้าโหดเลยดีกว่า” เธอกำลังนึกถึงตำรวจหนุ่มผู้ที่มาหาในวันนี้ซึ่งลึกๆเธอก็ชอบที่เค้าชอบโผล่มา ความจริงที่เธอกลับมาเอาการ์ดส่วนใหญ่เป็นเพราะกังวลถึงผู้ไม่หวังดีที่อาจจะขโมยไปได้และของแถมคือจะได้เจอหมวดหนุ่มมารับเธอกลับบ้านโดยใช้หลักฐานเป็นเครื่องมือ ขณะที่สาวน้อยกำลังฝันหวาน เงาของบุคคลที่หวังร้ายต่อหลักฐานก็เห็นว่าหลักฐานอยู่ที่ใดก็ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายทันที
“โทรหาเลยดีกว่า ตานั้นตอนหงุดหงิดอีกแน่ๆ” ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่ามีคนยืนอยู่ข้างหลังเมื่อเธอหันกลับก็พบกับบก.เจ้านายชายวัย40ร่างท้วมเจ้านายตน
บก.: “อ้าวเลนส์มาทำอะไรดึกไม่กลับบ้าน”
เลนส์: “หนูลืมของเลยมาเอาค่ะ”
บก.: “คลิปหลักฐานที่ว่าใช่มั้ยไหนๆ ขอดูหน่อยสิ” บก.กล่าวและยืนมืออกมา
เลนส์: “คงให้ไม่ได้ค่ะ”
บก: “ทำไมละฉันเป็นเจ้านายเธอขอดูงานไม่ได้เหรอ” บก.เริ่มตอบด้วยท่าทีและน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
เลนส์: “งั้นบอกจะขอดู แต่มารื้อโต๊ะหนูละค่ะ” บก.กำลังปฎิเสธ แต่
เลนส์: “อย่าโกหกแขนเสื้อบก.มีเข็มติดอยู่เป็นหลักฐานว่ามารื้อโต๊ะหนู”
บก.ตกใจยกยืนเสื้อขึ้นมาดูแต่มันกลับ ว่างเปล่า บก.ฉุกคิดได้ว่าตนโดนหลอก ในจังหวะที่บก.กำลังสนใจแขนเสื้อเธอก็วิ่งผ่านไปทันที ส่วนเธอรู้ได้ไงว่าบก.เป็นคนขององค์กรนรกนั้น
คำตอบอยู่ที่ขอบเสื้อซึ่งเปื้อนสีจากเก้าอี้ใหม่ของเพื่อนร่วมงานของเธอซึ่งบริเวณที่เปื้อนอยู่ตรงขาเก้าอี้เป็นหลักฐานแสดงว่าบก.หลบลงใต้โต๊ะ คนดีๆที่ไหนมารื้อของตอนดึกและตอนระวังคนเห็น เธอจึงต้องรีบหนีแต่! หมับ แขนขวาของบกกลับคว้าเธอทันและกระชากเหวี่ยงเธอกลับไปในห้องอีกครั้ง และค่อยๆต้อนเธอกลับมาที่มุมห้องตรงโต๊ะทำงานติดผนังไม้ในสุดของห้อง
บก: “เอาหลักฐานมาแล้วสัญญาว่าจะตายแบบไม่ทรมาน”
เลนส์: (หนีไม่ทันก็ต้องสู้ละวะ) “ไปนอนเถอะมึง” เธอกล่าวกลับไปพร้อมตั้งท่าเตรียมต่อสู้กับชายผู้คุกคามเธอ บก.เห็นดังนั้นก็สบถออกมาแล้วปรี่เข้าไปหาเธอ ผัว! ฮุคขวาออกเธอยิงเข้าเต็มแก้มของผู้ร้ายที่ประมาทเมื่อเห็นว่าได้ผลเธอจึงตามไปยิงมัดต่อเนืองหลังจากที่โดนไปสองสามหมัด บก.ก็ฟาดหลังมือสวนใส่เต็มแรง เธอที่กำลังได้ใจรุกไล่ไม่ทันระวัง จึงโดนเข้าเต็มหน้ากระเด็นถลาไปชนโต๊ะ
บก: “ร้ายเรอะมึง” หลังจากมันตั้งหลักจึงแล้วพุ่งใส่เธอ เป็นจังหวะเดียวที่เธอหายมึนมือมันจะห่างออกจากคอเธอเล็กน้อยเลนส์รีบกระชากตัวหลบมันจึงคว้าได้แค่แขนเสื้อทันทีเมื่อมันจับโดนก็รีบกระชากพร้อมๆกับเธอที่รีบกระชากตัวหนีอีกครั้ง แควกกกกกก เสื้อแขนยาวบางๆก็ทนต่อแรงไม่ไหวขาดเป็นแถวยาวถึงหัวไหล่ขาวๆของเธอ เมื่อบก.เมื่อเห็นมันจึงนึกได้ว่าเหยื่อสาวที่ยืนอยู่ข้างหน้านี้จัดเป็นสุดยอดสาวงาม
คนนึงเพียงแต่นิสัยกับการแต่งตัวทำให้ดูไม่ค่อยสวยเท่านั้น เมื่อคิดได้มันจึงเอาเสื้อมาสูดกลิ่นแล้วโยนทิ้งแววตาเปลี่ยนดุร้ายเป็นน่าขนลุกแทน ส่วนฝ่ายหญิงเมื่อเห็นกิริยาแบบนั้นก็พอจะเดาออกว่าเธอกำลังจะเจออะไร หากไม่มีใครมาช่วยหญิงสาวคงยากที่รอดมือมารของ บก.ใจทรามผู้นี้ ต้องโดนมันทะลวงร่องสดซิงๆแน่ๆหญิงสาวพอรู้ว่าตนจะเจออะไรก็คิดในใจ
เลนส์ : (เราต้องสู้ต้องหนีออกไปให้ได้เราต้องไม่ยอมให้ใจเลวนี้ทำอะไรเราหรอก) แต่ถึงแม้กำลังใจดีแค่ไหนเมื่อเห็นอีกฝ่ายหยิบปืนออกมาเธอก็เย็นวูบไปทั้งตัว
บก: “เสร็จกูละมึง ถ้าไม่อยากหัวเป็นรูก็เลิกคิดจะสู้แล้วถอดเสื้อขาดๆออกมาตอนนี้เลย” มันกล่าวอย่างลำพองใจ เมื่อมันเธอไพ่เหนือกว่าเธอจึงจำใจถอดเสื้อนอกสุดออกมาแม้ไม่เต็มใจก็ตาม ร่างงามยืนโชว์อกเต้างามทรงสวยที่ดันเสื้อยืดของเธอออกมาเป็นลูกๆ
บก: “โยนมาทางนี้” เมื่อเธอโยนมามันก็รับแล้วเอาสูดดมแล้วก็โยนทิ้งไป ส่วนเธอนั้นทั้งอายทั้งอัปยศและน้อยใจในโชคชะตาตน
เลนส์: (จะโดนทะลวงก่อนตายทั้งที่ยังเจอคนแบบนี้อีกรู้งี้อ่อยนายนั้นให้โดนก่อนดีกว่า)
บก: “กางเกงนอกด้วยเร็วๆ” เมื่อเธอยอมทำตามมันก็สั่งอีกเธอก็ต้องถอดกางเกงขายาวออก ตอนนี้ร่างงามยืนโชว์ผิวขาวละเอียดทั้งตัวและมือทั้งสองก็ปิดเป้ากางเกงในต่อหน้ามัน ถ้าไม่ปิดมันก็เห็นสิว่าหอยเธออวบขนาดไหน เมื่อขาขาวๆของเธอโผล่มาเป้ากางเกงมันก็เริ่มตึงๆ มันจ้องเธออย่างหื่นกระหายสาวสวยอายุ20กว่าๆยืนใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นลงเรื่อยๆ ทั้งยังเป็นแม่นักข่าวสาวสวยจอมพยศที่ทุกคนจ้องจะเย็ดคนนี้ เมื่อมันมองเช่นนี้เธอก็หลับตาหลบภาพที่เหมือนฝันร้ายของเธอซะน้ำตาแห่งความทุกข์ค่อยๆเริ่มจะไหลออกจากตา คิดถึงคนผู้หนึ่งในเวลานี้เขาจะรู้รึเปล่าว่าเธอกำลังจะแย่บก.โฉดเมื่อเห็นว่าหลับตายอมรับชะตากรรมมันรีบพุ่งไปที่ร่างบางๆที่ยืนอยู่ทันที
มันเข้าไปโอบเธอจากด้านหลังมือมารทั้งสองลูบไล้เรือนร่างบริสุทธิ์ปากก็งับหูไซร้คอด้วยความชำนาญในเกมกาม เลนส์พยายามดิ้นแต่มันก็ไม่ช่วยอะไรเลยซ้ำที่มันทำเธอนั้นเธอขนลุกซู่และกลับไปปลุกอารมณ์มันอีกด้วยมือทั้งสองเคล้นเต้าจากภายนอกพักนึงมันก็ล้วงจากใต้เสื้อยืดที่ปิดบังเต้างามอยู่ มือหยาบๆเข้าลูบตามผิวเนียนๆและขย่ำนมเธอทั้งยกทรงแผ่ความสยิวไปทั้งกายเธอแม้จะเจ็บอยู่บ้างแต่การโจมตีจากปากกับมือก็เริ่มส่งผลต่อร่างกายเธอช้าๆ เธอพยามข่มอารมณ์และไม่ส่งเสียงครางปากพยายามออกเสียงห้ามอย่างอ่อนแรง
เลนส์ : “ไม่เอาอย่าทำแบบนี้นะ....อย่า หยุดนะอย่า ไอ้ชั่วอย่าบีบ อืมม อืออ” บก.ที่เห็นว่าการจู่โจมของมันได้ผลมันรูดเสื้อเธอออกทันทียกทรงสีขาวสีเดียวกับกางเกงในและผิวกายที่ขาวเนียนก็ออกมาให้มันเชยชม
บก.: “มึงนี้ซ่อนรูปกว่าที่คิดนะเนี่ย หุ่นมึงนี้ไม่น่าเป็นนักข่าวน่าจะเป็นเมียน้อยกูแทนวะ” มันกล่าวไปขย่ำเต้าคู่สวยของเธอผ่านเสื้อในนิ้วมือบีบไปที่ทั่วนมจนเธอทนไม่ไหวต้องครางอออกมา
เลนส์: “อูยยยย ซื้ดดดดปล่อยฉันเถอะนะ....อูยอย่าบีบนมแรงนะมันเสียวโอยยยย“ หญิงสาวเมื่อโดนการปลุกเร้าร่างกายเธอก็ตอบสนองอย่างดีความเสียวที่ค่อยๆเพิ่มพูนความเจ็บลดลงไปช้าๆนั้นค่อยทำลายสติเธอไปร่องสวาทเริ่มปล่อยน้ำออกมาตามธรรมชาติ
บก.: ”กลื่นตัวมึงนี้หอมน่าเย็ดสุดๆเลยวะ หอมอ่อนๆดีกูชอบ ฮาๆ” มันพูดจบก็ลงมือไซร้ต้นคอและหูต่อ จนเธอขนลุกสยิวไปทั้งตัว
เลนส์: "อาาา ทำบ้าอะไรวะะ อ๊ายยยเอาปากแกออกไป ไม่หยุดนะ" เมื่อสมใจมันแล้วมันก็เริ่มการจู่โจมขั้นต่อไปซึ่งมันไม่อยากรีบมากมันจะค่อยลิ้มรสสวาทจากนักข่าวคนสวยช้าๆมือหยาบนั้นกระชากยกทรงออกจากตัวเธออย่ารวดเร็วดังผึงส่งเต้างามขาวสะอาดกับยอดอกสีชมพูอ่อนๆขนาดใหญ่กว่าที่มันคิดว่าร่างเล็กจะมีอกขนาดนี้ได้ เมื่ออกเป็นอิสระมือมารทั้งสองก็ลงมือทั้งบีบที่หัวนมทั้งเคล้นทั้งขยี้จนเธอเสียวไปหมด
เลนส์: “อูยยยอย่าถอดนะ โอยยยยยยอา.......ซื้ดดดดดดดหยุดเถอะมันเสียว ไม่ๆๆๆอย่าเขี่ยหัวนม อูวววว บี้ก็ไม่ได้ อือออออ โอ๊ยยย มันเสียว” เธอบิดตัวเร่าๆตามความเสียวที่เพิ่มขึ้นหัวนมเธอแข็งเป็นเม็ดสวยงามสู้มือสวนทางกลับตัวเธอที่อ่อนแรงลงไปทุกที หูตาเริ่มอื้อไปหมดเธอเหมือนจมลงในกระแสเกมกามไปเรี้อยๆ
บก: “เสียวดีใช่มั๊ยละฝีมือกูนี้ไม่ธรรมดาหรอก กูรู้ว่ามึงเริ่มเงื่ยนแล้ว กูจะเคล้นอกสวยๆให้เสียทรงเลย” คำสบประมาททำให้เธอได้สติเธอสะบัดหัวไล่ความสับสนเริ่มตั้งสติทั้งที่ปากร้องครางออกมาอย่างมีอารมณ์ เลนส์: (อูยยยเราต้องตั้งสติให้ได้) “อุ๊ยยเสียวนมจังเลยโอยๆๆๆ” (ทำไมเริ่มรู้สึกดีละไม่ได้ๆต้องตั้งสติ) ระหว่างที่เธอกำลังพยายามตั้งสติมือข้างหนึ่งลากก็ลงไปผ่านหน้าท้องแบนราบไร้ส่วนเกินผ่านไปที่ร่องสวาทที่มีผ้าบางขวางอยู่นิ้วมือมันมือรูดร่องแยกที่ร่องเสียวทันที เลนส์สะดุ้งและเริ่มออกแรงดิ้นแต่ด้วยนิ้วที่รูดเคล้นหีเธอหนักขึ้นเรื่อยๆจากดิ้นหนีก็กลายเป็นดิ้นด้วยความเสียวแทนมือปากหมึกของมันใช้นิ้วบี้ติ่งเล็กๆพร้อมกับถูไปตามร่องแยก
เลนส์: “ตรงนั้นไม่ได้อย่าเขี่ยร่องบี้เม็ดมันเสียวววววว โอยซื้ดดดเสียวไปทั้งตัวแล้ววววววอูยยยยยเอ๊ะๆๆๆ หยุดนะจะไม่ไหวแล้วพอที อาาาาาาาาอืออออ ช่วยด้วยค่ะ อาาาา ไม่ๆพอแล้วได้โปรดหยุดเถอะ” เมื่อบก.ลูบเนินไปสักพักก็พบว่าน้ำเธอเริ่มออกมาจนเริ่มเปียกเต็มมือมันแล้วก็หันมาพูด
บก: “มึงนี้ร่านจังนะโดนกูบีบนมไม่ถึง15นาทีหีก็เริ่มเยี้มแล้ว5555+ หัวนมก็แข็งสู้มือดีด้วยวะ” มือทั้งพยายามหยุดมือของมันแต่แขนที่อ่อนแรงไรก็ไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นเลย ส่วนลึกในจิตใจของเธอเริ่มจะออกมาแล้วสมองเธอเริ่มขาวโพลนขึ้นร่างกายมันกระตุกและร้อนขึ้นๆ เธอร้องอย่างทรมารขึ้นเมื่อบก.เห็นก็ทราบว่าเธอใกล้จะเสร็จแล้วมือข้างที่ลูบเนินก็ลวงเข้าไปลูบร่องสวาทเต็มเนื้อและเร่งความเร็วในการลากนิ้วผ่านร่องสวาทและขยี้ติ่งของเธอที่กำลังพ่นน้ำออกมาเยอะจนเริ่มนองโต๊ะ ปากกลับไปดูดเม้มที่หัวนมของเธออย่างรุนแรงเสียงดัง จ็วบๆๆ
เลนส์: “ไม่ๆๆๆๆพอแล้วจะแตกกกกกกแล้ว ซื้ดดดดดดดดดมะ...ไม่ไหว.....แตกแล้วแล้วววว อะ อะโอววววซื้ดดดดดดด ไม่เอาพอแล้ว กริ๊ดดดด” หัวเธอขาวไปหมดลืมตัวแอ่นนมแอ่นหีสู้มือมันแล้วร่างกายเธอก็กระตุกอย่างแรงปากอ้าค้างน้ำลายไหลออกมา หีพ่นน้ำออกมาตามจังหวะตอดของร่างกายเธอเต็มมือ หญิงสาววัยเจริญพันธ์กำลังสัมผัสความสุขจากมือชายเป็นครั้งแรกในชีวิตหลอนทั้งตกใจตื่นเต้นและเสียวปนๆกันไปในตอนนี้ ร่างงามทำลังซึมซับความเสียวในเกมส์ลงในส่วนลึกช้าๆโดยที่เธอไม่รู้
บ.ก : “ไงละมึงฝีมือกูเสียวมากละสิ” มันตอบด้วยรอมยิ้มของผู้ชนะ มันชำนาญจนรู้เลยว่าเด็กสาวแบบเธอนี้เมื่อได้รับความสุขขนาดนี้เธอจะหลงติดในรสชาติอันดำมืดของเกมกามแน่ๆ เพียงแต่ไม่ใช่ตอนนี้ มันต้องจัดการเพิ่มไฟราคะและความเสียวสวาทลงไปอีก มันแน่ว่ามันต้องได้ทาสกามชั้นเลิศมาให้กระเด้าเล่นแน่ๆมันมองไปยังร่างที่อ่อนระทวยที่ยังคงนอนห้อยขาอยู่บนโต๊ะตัวเอง ปากหายใจหอบใบหน้าแดงซ่าน เหงื่อไหลท่วมตัว ร่องสวาทที่ปล่อยน้ำจนนองเป็นแอ่งเล็กๆ มันจึงเดินไปปิดไฟและปิดประตูเพื่อป้องกันใครจะสังเกตเห็นไฟจากอาคารอีก และเมื่อมันเดินกลับมาหญิงสาวที่นอนอยู่กลับพยายามลุกหนีมันด้วยร่างกายที่อ่อนแรง มันรีบเข้าไปผลักตัวเธอลงที่เดิม
บก.: “จะหนีไปไหนละจ๊ะนี้พึ่งเริ่มเองยังมีอีกเยอะเลย” มันถอดเสื้อผ้าออกหมดเหลือเพียงกางเกงใน แล้วเดินเข้าไปจับมือทั้งสองที่พยายามปิดบังของร่างและสงวนของเธอออกมากดไว้ข้างลำตัว
เลนส์: “ปล่อยนะไอ้ชั่ว”
บก.: “อย่าเรียกชั่วสิเรียกผัวเลยก็ได้กำลังจะได้กันแล้ว”
เลนส์: “ใครจะยอมเป็นเมียแกไอ้ชั่ว ถ้าใครเป็นคงทุกข์ใจตาย”
บก.: “ทุกข์อะไรละ ตะกี้พึ่งน้ำแตกคามือดูสิไหลออกเต็มมือเลย ดูเองเลยร้องดังโครตๆด้วย” มันตอบและโชว์มือของมันที่ยังเปียกน้ำของเธออยู่ เลนส์เจอดอกนี้เข้าไปก็พูดไม่ออกและเพียงแค่คิดถึงนิ้วของมันตัวเธอก็เริ่มมีอารมณ์อีกแล้ว เธอสะบัดหัวพยายามสงบอารมณ์แต่ชายข้างหน้าไม่ปล่อยให้เป็นแบบนั้นมันก้มลงไปดูดไซร้ซอกคอ และละเล็งลิ้นไปตามเต้านมของเธออีกครั้งมือทั้งสองถูกกดอยู่ข้างหัวโดยแขนของมันทั้งสองข้าง ร่างบางเริ่มบิดเร่าๆเพราะความเสียวอีกครั้ง ปากเริ่มส่งเสียงออกมา
เลนส์: “ปล่อยฉันเถอะ ซื้ดดดดดอาาาาาาา ทำไมมันเสียวแบบนี้เนี่ย โอยยยยอูยยยยยยย ไม่ๆอย่านะเอาปากสกปรกออกจากนมชั้นนะ อาาา หยุดสิวะ โอยบอกให้หยุด” สลับเสียงดูดและเลียไปตามตัวของเธอ จ็วบๆๆ แผล็บๆๆ
บก.: “ซื้ดดดของดีแบบนี้ใครจะปล่อยวะกูจะจัดให้สาสมเลย 5555 เลิกแอ็บเป็นคนดีปล่อยตัวตามสบายสิรับรองเสียวลืมโลกแน่ๆ” และมันก็ก้มลงไปดูดนมต่อเพียงไม่นานเธอก็เสียวจนลืมตัวแหกปากร้องครวญครางอีกครั้งเธอเริ่มควบคุมอารมณ์ไม่ได้เสียงครางสลับเสียงการเล้าโลมสลับกัน “อื้อออออโอยยยย" แผล็บๆๆๆ “ซื้ดดดดดอา” จ็วบๆๆ ชายโฉดเห็นว่าทุกอย่างเข้าที่ก็ปล่อยแขนเธอเป็นอิสระแล้วเอามือมาช่วยเคล้นนมเธออีกแรงสร้างความเสียวให้หญิงสาวขึ้นอีก พอมันเห็นว่าเธอไม่ขัดขืนอีกแล้วมือทั้งสองก็ไล่ลงมาที่ขาขาวๆของเธอและลูบมือไล่ตามเรียวขาช้าๆ เพื่อให้เธอไม่ตกใจและค่อยรูดกางเกงในสีเดียวกับยกทรงของเธอออกไปกองไว้ที่ข้อขา เธอรู้ตัวว่าเธอนั้นไม่มีอะไรติดตัวตอนเมื่อเธอเห็นหน้ามันลงไปที่เนินสวาทของเธอมือทั้งสองของมันแหกขาเธอออกให้ได้เห็นร่องงามปิดสนิทที่ช่ำเยิ้มและมันก็ใช้มือหนึ่งแยกร่องออกเพื่อสำรวจภายในพบร่องสีชมพูสดสวยงามอย่างยิ่ง มันเกิดมาไม่เคยเจอหีที่สีสวยขนาดนี้มาก่อนเลย มือทั้งสองของหล่อนรีบมาปิดร่องตนเอง
เลนส์: “อย่าจ้องมันนะ” มันกำลังชมหีของเธออยู่ก็หงุดหงิดจึงจับมือทั้งสองข้างมารวบไว้บนตัวเธอใช้มือหนึ่งยึดไว้มืออีกข้างส่งนิ้วกลางเข้าไปสำรวจภายในร่องสวาทที่แสนเปียกนั้น
เลนส์: “อุ้ยย” เลนส์สะดุ้งเมื่อสิ่งแปลกปลอมชิ้นแรกเข้ามาสำรวจในตัวเธอ บก.ชั่วพบว่าร่องนั้นบีบนิ้วเค้าแน่นมากถึงขนาดใส่ไปไม่หมดนิ้ว บก.รำพึงเบาๆ “งานนี้เสียวแน่ๆมึง” และลงมือสอดนิ้วลงไปจนสุดนิ้ว เลนส์: “อ๊ายยย เอามันออกไป อ๊ายยย โอวว” ร่างงามหลุดปากร้องออกมาใบหน้าเหยเก บก.เห็นเช่นนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า
บก. : “เตรียมตัวแตกอีกรอบแล้วรึยังจ๊ะ” มันขยับมาแยงหีของเธอเพียงอย่างเดียวมันกดนิ้วแล้วกระชากออกช้าๆและเริ่มเร็วขึ้นๆ “อ๊า.....อ๊า...อ๊า.อ๊าอะๆๆๆๆ” จนหญิงสาวบนโต๊ะเสียวจนต้องส่ายหีหนีมือเลยแต่หนียังไงมือมันก็ตามติด เสียงร้องของเธอก็ดังไม่ขาดสาย
เลนส์: “อย่าแยงๆ เอ๊ะๆๆๆ โอยยยยย ซื้ด สะ เสียวหีไปหมดแล้ว ซื้ดดดดดเบาๆหน่อย” เสียงร้องของเธอดังตามจังหวะสาวนิ้วของมัน มันมองเรือนร่างบนโต๊ะอีกครั้งอย่างพิจารณา ใบหน้าสวยตอนนี้ได้แต่อ้าปากกรีดร้องไม่ศัพท์น้ำลายไหลเยิ้มที่มุมปาก คอขาวและอกขนาดใหญ่กว่าที่คิดว่าจะพบในร่างเล็กขนาดนี้หัวนมสีชมพูชูชันน่าดูดเลียมีรอยแดงจากปากและมือของมันอยู่เล็กน้อยลงมาที่หน้าท้องแบนราบไม่มีส่วนเกินลงมาสุดท้ายคือร่องเสียวก็มีหญ้าปกคลุมไม่มากกำลังพอดี ตัวร่องมีนิ้ววิ่งเข้าๆออกๆอยู่พร้อมมาชุ่มช้ำจากน้ำเสียวเธอออกมาเต็มไปหมด
บก.: “กูจะทะลวงหีสวยให้บานเลยรอก่อนเถอะ ให้กูอมรบมึงอีกนิดอีห่าหวงตัวชิบหาย" มันหันมาบอกเธอแต่เธอไม่สนใจเสียงมันแล้วตอนนี้เธอสนแค่นิ้วไปกำลังทะลวงร่องเสียวของเธออยู่แค่นั้น เธอมีความสุขและเสียวจนลืมไปแล้วว่าตนตอนนี้อยู่ในสถานการณ์แบบใด ตอนนี้สาวสวยผู้หยิ่งทะนงโดนความเสียวกลืนกิน สติไม่อยู่กับตัวร่างกายตอบสนองการจู่โจมเพิ่มขึ้นๆๆ เสียงครวญครางของหลอนทำให้บก.ยิ่งอยากลงมือทรมานเธอต่อให้มากขึ้น ปากลงไปไซร้คอมือขย่ำสลับกับบี้ยอดอก ปากเลียจากคอลงมามาดูดละรัวลิ้นที่นมอีกข้างสลับไปมา
บก. : “ชอบละสิมึงหีตอดนิ้วกูตุบๆๆๆ หัวนมก็แข็งขนาดนี้แล้ว”
เลนส์: “คะ...ใคร จะไป ซะ ชอบกันละ อ้ายยยอย่าบี้หัวนมแรงเสียวไปหมดแล้วโอยยซื้ดดด”
บก.เห็นเธอยังปากดีได้อยู่จึงเร่งนิ้วเข้าออกอย่างรวดเร็วแล้วรุนแรงขึ้น นิ้วของมันเข้าออกร่องเธอราวลูกสูบ หญิงสาวกัดริมฝีปากแน่นหีขมิบนิ้วมันแรงขึ้นเรื้อยๆ จนเธอทนไม่ไหวต้องร้องออกมาอย่างทนไม่ได้
เลนส์: “แยงแรงไปแล้ว โอยยยเสียวเหลือเกิน ซื้ดดดดด” หีเธอปล่อยน้ำของมาจนชุ่มนิ้วมันและยังไหลออกมาจนค่อยนองโต๊ะ
บก: “แค่นิ้วก็ร้องแหกปากขนาดนี้รอกูใส่ควยเข้าไปจะขนาดไหนวะ น่าจะดิ๊นหนีหรือว่าจะแอ่นสู้วะร่านๆแบบนี้”
ร่างบางไม่ได้ยินแล้วเธอร้องครวญครางอย่างบ้าคลั่งน้ำลายไหลเยิ้มจนจะถึงคางสะบัดหัวจนผมยุ่ง มันเห็นแบบนั้นจึงแหกขาเธออกแล้วเร่งสาวนิ้วเข้าออกตอนนี้หีเธอรัดนิ้วมันจนแทบสาวไม่ออก
เลนส์: “ไม่ไหวววแล้วจะราดดดดแล้ว ฮืออออ จะแตกอีกแล้ว โอยยยยย หยุดเถอะใจจะขาด อูยยยย เสียวไปหมดแล้ว” เธอลำลักออกมาหน้าตาเหมือนกำลังจะขาดใจตาย เสียงนิ้วเข้าออกหีที่ชุ่มช้ำดังแจ๊ะๆๆๆๆๆ
บก.: ไม่ต้องฝืนปล่อยออกมาเลย ตอนนี้มันจ้องหีเธอตาวาว
เลนส์: ซื้ดดดดดดดโอยยยย จะไม่ไหวแล้ววววว อื้มมมมมม เอ๊ะๆๆ ออกกกแล้วไม่ไหวแล้ว ตะๆๆแตกแล้วอ้ายยยยยยย"
ร่างบางงอตัวกระตุกนิ้วตามนิ้วมือไปซักพักก็ค้างเกร็งหีตอดรับส่งน้ำออกมาเป็นสายเล็กๆนองทั่วโต๊ะแล้วตัวจนร่วงลงไปนอนหมดแรงต้องหอบหายใจหนักๆ น้ำหูน้ำไหลออกด้วยความเสียวที่สุดในชีวิตร่างงามกระตุกน้อยๆ ร่องหีตอดนิ้วตุบๆเป็นจังหวะมันจึงดึงนิ้วออกหีก็กลับมาหุบสนิทอีกครั้งบอกถึงความแน่นกระชับ แต่ขณะเธอยังนอนไม่ได้สติจากความเสียวอยู่นั้นเองขาทั้งสองถูกจับอ้าออกเธอรู้สึกว่าปากร่องมีอะไรเข้ามาสัมผัสเมื่อหันไปดูก็พบนิ้ว 2 นิ้วซุกที่หว่างขาเธอและทิ่มลงที่ร่องอย่างรวดเร็ว มันจู่โจมซ้ำในทันทีเพื่อให้เธอติดใจเพื่ออีกต่อไปอะไรๆก็จะง่ายขึ้น นิ้วทั้งสองแทงเข้าออกรูทันที
เลนส์: “อย่าพึ่งขอพักก่อนนนนนน อาๆๆๆ” มันไม่สนใจนิ้วทั้งสองเข้าอกกอย่างรวดเร็ว
เลนส์: “กริ๊ดดดอย่าพึ่งสิมันเสียวจะตายอยู่แล้ว” เอวเธอส่ายร่อนด้วยฤทธิ์นิ้วเสียงร่องเปียกเสียดสีกับนิ้วดังจ็วบๆๆๆ ร่างกายที่พึ่งสงบกลับมาเร่าร้อนอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
เลนส์: “โอยยยช้าๆหน่อยสิ อือๆๆ เสียวใจจะขาดแล้ว" เมื่อตัวนี้เธอเร่าร้อนสมใจมันมันก็เร่งความเร็วนิ้วทั้งคู่พร้อมกับปากที่ดูดเลียเต้าอย่างอย่างหื่นกระหายอีกครั้ง ตอนนี้เธอลืมไปแล้วว่าโดนข่มขืนรู้ว่าเสียวและเธอตอนการมันอีกเรื่อยๆ เพียงไม่นานร่างกายเธอก็ทนไม่ไหวเธอแตกอีกครั้ง เธอกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งก่อนที่ทิ้งตัวลงไปอีกครั้ง ร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อส่วนน้ำหีไหลนองร่องสีสวยอ้าออกจากนิ้วทั้ง2เล็กน้อย ดวงตาเหม่อลอยปากอ้าออกด้วยความสุขสม หีเธอขมิบตุบๆ
บก.: “น้ำแตกเป็นก็อกน้ำแลยมึงมากูขอชิมหน่อย ถ้าอร่อยกูจะแดกให้แห้งเลย” พูดจบก็ช้อนขาเธอขึ้นพาดไหล่ก้มหน้าลงดูดเลียร่องเสียวทันที ซู้ดดดดจ็วบๆๆ แผล็บๆๆ
“อาาา อย่าๆ ยี้ๆ ไอ้บ้าเอา เอาโอยยๆ เอาปากออกไป ซี๊ดดด ดะเดี่ยวนี้ อ้ายยย" เมื่อลิ้นลงสัมผัสร่างกายเธอก็ตอบสนองทันทีเมื่อเห็นดังนั้นมันจึงละเล็งลิ้นไปทั่วร่องหีสลับดูเน้นๆที่ติ่งจองเธอสลับไปมากับแยงลิ้นเอาไปตวัดข้างใน ร่างบางสะท้านขึ้นมือทั้งสองมาจิกหัวมันด้วยความเสียว
เลนส์: “อย่าดูดติ่งมันเสียวขึ้นสมองแล้วโอยยยยย เสียวจังเลยอูยยยยยย เสียวไปหมดแล้ววว แกทำให้ฉันจะบ้าแล้ว อื้อออ ใครก็ได้หยุดมันที”เธอส่ายเอวขยับหีหนีลิ้นมันเพราะเสียวจนทนไม่ไหวแต่ก็หนีไม่พ้นเธอจึงแอ่นเอวสู้ลิ้นแทนเธอมีความสุขมากที่สุดแล้วตอนนี้
เลนส์: “ไม่ไหวแล้วแรงอีกๆ ซื้ดดด ดีจังเลยเสียวดีจังเลย” แผล็บๆๆๆจ็วบๆๆซู้ดดด
ตอนนี้หีที่เปียกเกือบแห้งสนิทเพราะมันดูดกลืนอย่างสนุกปากกลีบชมๆแบะออกตามแรงลิ้นไปมา
เลนส์: “โอ้วๆๆๆใกล้จะแตกแล้วๆ เอ๊ะ” ขณะที่เธอจะถึงสวรรค์อีกรอบมันก็ถอนปากออกทิ้งเธอไว้กลางคัน ปล่อยให้เธอนอนสงสัย
บก.: “น้ำหีอร่อยมากเลยวะ ว่าแต่มึงเสียวมั้ยที่กูทำเสียวแค่ไหนวะ” มันถามพร้อมขยำนมเธอ
“อูยยยยย” เธอไม่ตอบอะไรเพราะความอายระคนเสียใจที่ปล่อยตัวจามใจรสสวาทของมัน
บก.: “ถ้าไม่ตอบกูจะทรมานมึงแบบนี้ละให้คาค้างแบบนี้จนกว่าจะตอบ มันทรมานเธอต่อไปโดยไม่ยอมส่งเธอไปถึงสวรรค์ เลนส์นอนส่ายด้วยความทรมานซักพักพอทนไม่ไหวเธอจึงเอามือมาบี้ยอดนมตัวเองอีกข้างรูดที่หว่างขาถูไปมาๆ หวังจะจัดการตัวเองแทนมือทั้งสองเคล้นน่าอกสลับกันถูกหีไปมาอย่างร้อนร่าน
เลนส์: อูยยยยซี๊ดดดดด มือทั้งสองของเธอกำลังช่วยตัวเองต่อหน้าคนอื่น โดยที่ปกตินานๆจะทำซักทีแต่ตอนนี้เธอกลับทำแบบไม่อายใคร บก.โฉดมองเธอด้วยสายตาพึงใจที่เปลี่ยนนิสัยหญิงสาวได้ใครจะไปคิดว่านักข่าวผู้หวงตัวจะนอนตกเบ็ดต่อหน้ามัน มือเธอเร่งความเร็วเธอกำลังจะถึงปลายทาง
เลนส์: “โอ้วววๆซื้ดดดดด อึ๊ยยยย”เธอหลับตาและกัดปากตัวเองแอ่นเอวกระตุกๆจวนจะถึงเต็มทีแล้ว แต่ว่ามือทั้งสองถูกมือของอีกคนดึงออกจากร่างตนมากดรวบไว้เหนือหัว
บก.: “ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกสาวน้อย ตอบมาดีๆเลิกแอ๊บเลิกอายซะแล้วจะรู้ว่าสวรรค์แท้ๆเป็นไง ว่าไงไม่อยากเสียวกว่านี้เหรอ รับรองว่าเธอจะติดใจแค่ตอบมา" เธอดิ้นรนอดทนซักพักแต่สุดท้าย
เลนส์: “เสียว” เสียงเบาๆดังออกจากปากเธอที่มองหน้ามันอย่างเว้าวอนดวงตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยความอยากเธอกำลังสุขสมกับรสราคะแล้วเธอต้องการมันอีกตอนนี้ วินาทีนี้ บก.ยิ้มแล้วถามต่อ
“เสียวตอนไหนบ้าง”มันลงไปเลียหัวนมหลังถามเสร็จ
เลนส์: “อูยยย เสียวทุกตอนที่ทำเลยค่ะโดยเฉพาะตอนนิ้วแยงกับลิ้นเลียตรงนั้น อาา” บก.เงยหน้าจากจากหัวนม
บก.: “ตรงนั้นคือตรงไหนละตอบไม่ถูกใจก็ไม่ทำต่อนะ” พลางเลียหัวนมเธอช้าๆมืออีกข้างบี้หัวนมอีกเต้า เลนส์: “ซื้ดดดตรง ตรงหีค่ะหนูค่ะเสียวจนน้ำนองเลยอูยย” เธอตอบแล้วหลบสายตาด้วยความอาย
บก.: “อยากให้ทำต่อมั้ยถ้าอยากให้ทำไรต่อก็ขอดีๆเสียงหวานๆหน่อย” เธอตอนนี้ต้องการเพียงถึงปลายปากเท่านั้นจึงรีบตอบไป
เลนส์: “ช่วยทำหนูต่อหน่อยนะค่ะจะดูดจะเลียจะแยงก็ได้ หนูอยากแตกแล้วอย่าแกล้งหนูเลยนะค่ะได้โปรดหนูทนไม่ไหวแล้วค่ะ โอยยย" เมื่อเหยื่อสาวขอร้องมันก็ไม่ขัดศรัทธา
บก.: “ถ้ามึงร่านนักกูจะดูดจะแห้งเลยหมดตัวเลย” ตอบจบมันก็ลงไปเลียหีต่อทันที ล: “อานั้นแหละแบบนั้นเลยแรงอีกๆอูยยยยซื้ดดดด” มันแบะหีเธออกส่งลิ้นทะลวงเข้าไปในร่องเสียว
เลนส์: “อูยยยยโอยยยยยเสียวจะแตกแล้วเร็วๆหน่อยโอยยยไม่ไหวแล้ว” มันได้ยินจึงเร่งความเร็วและงัดฝีมืออกมาใช้จนหมดไม่ว่าจะแยงจะดูดทั้งลิ้นคว้านดูดเม็ด แผล็บๆซู้ดดด จ็วบบบ เจ๊ะๆ เลนส์จิกหัวดันหน้ามันให้แนบกับร่องสดๆของเธออย่างลืมตัว
เลนส์: “ไม่ไหวแล้นออกแล้วโอยยยยแตกๆๆกริ๊ดดดดด” ร่างงามแอ่นตัวสู้ลิ้นแล้วจึงปล่อยน้ำหีออกมาจนมันกินไม่ทัน ร่างงามกระตุกเฮือกตาเหลือกอ้าปากอ้าค้างงงมือกดหัวมันเข้าไปร่องหีหีตอดลิ้นตุบๆๆ ร่างกายยังกระตุกอยู่นั้นมีนิ้วแทงสวนกระแสน้ำเข้าไปในร่องอีกครั้งลิ้นยาวไปรัวที่ติ่งและรัวลิ้นทันทีนิ้วสองสองแยงเข้าออกทันที เลนส์ที่กำลังพึ่งน้ำแตกร้องกรีดดดออกมา ”โอววววววว โอยยยยยยยยยยยยจะตายแล้วววเสียวเหลือเกิน ซื้ดดด” พลางสะบัดหัวเร่าๆ แผล็บๆๆๆๆๆๆๆ เจ๊ะๆๆๆๆ เสียงลิ้นและนิ้วทำงานอย่างเร็วจนเธอเธอต้องแหกปากครวญคราง
เลนส์: “แตกแล้วโอยยยแตกอีกแล้วพอก่อน ไม่ไหวแล้วววว อ๊าาาาา " ร่างนั้นกระตุกๆสุขสมปล่อยน้ำออกมาอีกครั้งติดๆกันเมื่อเธอเสร็จอีกครั้งติดต่อกันแล้วมันก็ถอยออกมาดูสภาพเธออีกครั้งพร้อมรอยยิ้มของผู้ชนะ ร่างงามนอนแผ่บนโต๊ะกระตุกเฮือกๆตัวเปียกไปด้วยเหงื่อ แขนขาอ่อนแรงร่องหีเปียกเยิ้มไปหมดโดนไปขนาดนั้นยังไม่สลบก็เก่งแล้ว ต่อมามันประคองเธอยืนแต่ด้วยสภาพแบบนี้เมื่อมันปล่อยมือตัวเธอก็ไหลลงไปนั่งแบะขากลับพื้น หมดสภาพเหยี่ยวข่าวสาวสุดห้าว กลายเป็นเพียงหญิงที่กำลังหลงใหลกับเกมกามที่เธอพึ่งรู้จัก
บก.: “ตากูบ้างอมเข้าไป” มันควักควยออกมาขนาด5นิ้วมาจ่อที่ปากเธอ สีดำคล้ำที่จ่อปากเธอกระตุกเหมือนยินดีที่ตามันสักที มันไม่รอคำตอบมือบีบปากเธอออกยัดควยเข้าปากทันที “ซี๊ดดดด” มันสูดปากเบาๆ
บก: “อย่ากัดนะมึงมึงกัดมึงตาย” แล้วมันก็จับหัวเธอโยกเข้าโยกออก
เลนส์: "อ็อกก อุ๊บๆๆบวบๆๆ” สัมผัสแรกของแท่งของบก ทำเธอแทบอ้วกเธอจำใจอมแท่งมันจนน้ำลายชะโลมทั่งลำควย บก.อัดควยสุดลำจนเธอลำลัก แต่มันกลับร้องคราญอย่างมีความสุข
บก.: “อย่าให้โดนฟันนะ ลิ้นเลียปากดูดเหมือนไอติมด้วยซื้ดดด” ซักพักมันก็กดควยเข้าเต็มคอแล้วกระชากออกมา “แค่กๆ แหวะ” เธอไอออกมา ตอนนี้ควยมันเยิ้มด้วยน้ำลายถึงยืดเป็นสายใบหน้าแดงก่ำน้ำหยดน้อยไหลออกมาจากตาแต่นั้นก็ไม่อาจหยุดอะไรได้เลย
บก.: “ปากมึงดีมากเลยวะ ยิ่งมาใช้อมควยกูยิ่งดีกว่าตอนปกติเยอะ” พลางแอ่นควยมาปากเธอ
บก.: “อมต่อสิวะเร็วๆ” แต่หญิงสาวกลับเบี่ยงหน้าหนีเพราะความน่ากลัวของมัน มันจึงหยิบทูตมรณะกระบอกเดิมออกมา เธอจึงจำใจส่งลิ้นออกมาเลยหัวหัวช้าๆและค่อยเลียลำควยไปมาและอมหัวควยแล้วดูดดุ้นเบาๆ อย่าเลี่ยงไม่ได้เธอทำอย่างเต็มที่แล้วเท่าที่เธอทำเป็นแต่มันกลับหงุดหงิดกับท่าทางของเธอที่ไม่ชำนาญเลยมันจึงโยกหัวเธอเหมือนเดิมแทน “อุ๊บๆๆ” ท่อนควยส่งเข้าออกปากเธออย่างเร็วผสมเสียงครางของมัน
บก.: “เลียไปสิลิ้นอะดูดด้วย เออแบบนั้นแหละ โอยยย” เลนส์นั้นยอมรับชะตากรรมแล้วจึงร่วมมือกับมันเต็มที่ในการเลียและดูดดุ้นในปากดัง จ็วบๆๆ เธอเหมือนมีพรสวรรค์ในเรื่องนี้มากเพียงพักเดียวก็ดูดบก.โฉดเสียจนแทบแตก
บก.: “ไม่ไหวแล้วจะออกแล้วปากดูดดีชิบหายเอาน้ำไปเป็นรางวัลซะ” มันโยกหัวเธออย่างเร็วรวดแล้วจึงจนค้างไว้มิดลำ แต่เธอตาเหลือกร้องอือๆๆๆประมาณว่า (ไม่เอาน้ำมึง) แต่ใครจะสนใจกดสุดลำมันก็ระเบิดน้ำกามใส่ปากเธอ น้ำขาวข้นร้อนๆพุ่งเข้าเต็มคอจนล้นออกมาที่ปากเธอจำใจกลืนไป3อึกใหญ่ๆแต่ก็ไม่หมดเธอพยายามดึงหัวออกจากแท่งควยมี่พ่นน้ำอยู่แต่เมื่อเอาออกได้น้ำควยก็ยังพุ่งใส่หน้าเธออีกเป็นชุดท้ายจนเต็มหน้าเธอ เลนส์.: “แค่กๆ น้ำคาวจนแทบอ้วก” เธอบ่นพลางเช็ดหน้าตนด้วยมือเปล่า แต่บก.: ก็ไม่ใส่ใจ
”เลียควยให้กูทีทำความสะอาดหน่อยเธอ” ก็คลานเข้าไปดูดควยมันจนเกลี้ยงและแข็งขึ้นอีกครั้งลิ้นของเธอเลียทั้งหัวลากไปถึงพวงไข่อ้าปากดูดหัวควยเน้นๆสร้างความสุขให้มันสุดๆ ตอนนี้เธอไม่คิดจะต่อต้านอีกแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าเพียง45นาทีใช้เพียงมือกับลิ้นก็เปลี่ยนนักข่าวสาวผู้มากด้วยอุดมการณ์เป็นหญิงสาวใจแตกคนหนึ่งและเป็นหญิงใจแตกที่งดงามยิ่งด้วย บก.จับตัวเธอพลิกหันหน้าให้โต๊ะโค้งท้ายมาทางมันเอาควยจ่อหีจากด้านหลังทันที บก.: “ได้เวลาของจริงแล้วสาวน้อย ยอมๆไปเถอะไม่มีใครมาแล้ว” มันบอกพลางเอามือบีบคลึงนมเธอมืออีกข้างจ่อหัวควยที่ปากช่องเธอแล้วแต่ด้วยสำนึกสุดท้ายเธอพยายามเบี่ยงตัวออกทำให้มันไม่สามารถส่งควยทะลวงช่องได้ซักที
บก.: “อีนี้ชอบรุนแรงใช่มั๊ยเล่นตัวอีกใช่มั๊ย” มันคำรามแล้วผลักตัวเธอนอนหงายห้อยขาบนโต๊ะรวบแขนทั้งสองว่างบนหลังใช้มือซ้ายกดตัวเธอและแขนเอาไว้ มือขวาจับควยเข้าประจำที่แล้วถูร่องเยิ้มช้าๆ น้ำตาเธอไหลออกเพราะความเสียดายความซิงที่เก็บมาตลอดกำลังจะโดนทำลาย บก.เริ่มดันแต่ด้วยความสดใหม่ทำให้ไม่เข้าแม้จะน้ำเยอะขนาดไหน
เลนส์: “เจ็บๆไม่เอาออกไปนะ”
บก.: “มาถึงขนาดนี้ใครจะถอยกันละวะ” ว่าพลางเพิ่มแรงดันเข้าไปอีกจนหัวมีทีท่าว่าจะมุดเข้าไปเธอดิ้นอย่างไร้ความหมาย พรึ่บๆ ไฟทางเดินถูกเปิด
บก.รีบกระชากตัวเธอหลบลงใต้โต๊ะ เธอมีความหวังอีกครั้งมีคนมาที่นี้เธอมีโอกาสรอดแล้ว
กระจกห้องนี้เป็นแบบมองเห็นแค่จากภายในเท่านั้นเธอจึงเห็นผู้คนที่กำลังเดินมาที่ห้อง
เลนส์: “พี่กบ?” เธอรำพึงเมื่อเห็นหน้าคนนั้นชัดๆ ปากเธอกำลังจะร้องหาความช่วยเหลือแต่บก.กลับกระซิบว่า “ถ้ามึงทำอะไรโง่ๆหัวมันกระจายที่พื้นแน่ๆจากนั้นก็หัวมึงด้วย” มันขู่เธอดวงตาของมันแข็งกร้าวมันจรดปืนไปยังร่างนั้น
กบ: “เลนส์เห็นกล้องข้าวพี่มั๊ยอะ ลืมไว้ไหนไม่รู้ไม่เอากลับไปเมียด่าตายแน่ๆ” เค้าถามเมื่อแง้มประตูแล้วเห็นกระเป๋าถือเธอในห้องมืดๆ เลนส์ปาดน้ำตาด้วยความสิ้นหวังเธอไม่อยากให้รุ่นพี่คนดีๆต้องตายอีกคนแค่ลุงสุขใจก็มากพอแล้ว เธอคงต้องยอมเป็นทาสบำเรอกามของมันอย่าเลี่ยงไม่ได้
เธอจำใจตะโกนออกไป
เลนส์: “ไม่มีที่โต๊ะค่ะพี่หลังรถดูรึยัง”
กบ: “ไม่มีเหรอวะ งั้นพี่ไปแล้วเอาของเสร็จก็รีบกลับละพี่ไปแล้วนะ” เธอขานรับคำหนึ่งก่อนที่กบจะเดินออกไป
บก.: “เกือบไปแล้วมั๊ยละกู” มาจับเธอขึ้นมานอนหงายบนโต๊ะแหกขาออก
บก: “งั้นมาต่อกันเลย” มันส่งนิ้วเข้าไปปลุกอารมณ์เธอใหม่หลังจากมีคนขัดจังหวะมันต้องปลุกอารมณ์เธอให้มากกว่านี้ไม่งั้นเอาควยเข้ารูเธอไม่ได้แน่ๆ เลนส์กลับกัดฟันไม่ยอมส่งเสียงครางเธอตั้งสติได้อีกครั้งแม้จะไม่ดิ๊นรนขัดขืนอีกเพราะความสิ้นหวังก็ตามที
บก.: “โธ่.....ทำเป็นขัดขืนตะกี้ยังเด้งเอวสู้อยู่เลย เด้งเอาๆๆ” มันกล่าวและลงไปดูดหัวนมสีชมพูอ่อนๆอีกครั้ง เธอโดนทั้งนิ้วทั้งปากไหนเลยจะทนได้นานร่างกายเธอตอบสนองต่อสิ่งเร้าอย่างรวดเร็วน้ำเริ่มออกมาจากรูพร้อมกับลมหายใจที่ขาดช่วงของเธอ
บก.: “มึงทนไม่ได้นานหรอก เลิกขัดขืนได้แล้ว”
มันพูดจบก็เร่งมือสร้างความเสียวไปอีกขั้นจนเธอนั้นทนต่อด้านมือของเดนคนผู้นี้ไม่ไหวอีกแล้ว
เลนส์: “โอยยยยทนไม่ไหวแล้ววววเสียวววว ซื้ดดดดแรงๆๆ จะออกอีกแล้วโอยๆๆ มันเสียววว อี๊ๆ โอยยยๆ”
บก.: “กูพูดไม่ทันขาดคำ 555+ ร่านชิบหายเลยวะ” หลังจากนั้นเธอก็แอ่นเอวกระตุกๆ ปล่อยน้ำเสียวท่วมมือมันสุขสมไปอีก 1 รอบ เมื่อทุกอย่างกลับมาในเกมส์อีกครั้งแล้วมันก็แหกขาเธออกและจ่อจรวดประจำกายเตรียมทะลวงรูคับๆของเธอทันที
กบ: เลนส์ๆที่รถไม่มีวะดูให้อีกรอบสิ เสียงของกบดังอีกครั้ง บก. ตาเหลือกรีบเอาเธอมาล็อคคอแล้วกระซิบว่า “ไล่มันไปเร็วๆสิวะ” แต่ร่างบางนั้นสติยังหลุดลอยไปกับการสุขสมรอบล่าสุดไป เมื่อมันเห็นว่าเธอยังเคลิ้มไม่เสร็จตัวเธอยังกระตุกๆขมิบน้ำอยู่เลยก็เลิกพึ่งเธออีกมันจ่อปืนที่หน้าประตูหากกบเข้ามาให้ห้อง .308 ก็จะส่งมันไปตายทันที มันผลักเธอลงไปนั่งเบ๊ะขาที่พื้นและขยับตัวให้ติดกำแพงไม้อัดที่กำแพงใกล้มุมห้องเพื่อมุมยิงที่ดีที่สุด
บก.: ประตูเปิดออก มันค้างนกปืนลูกโม่ขึ้น/ เดินเข้ามาครึ่งตัว นิ้วมันเข้าไปแตะไกเพียงก้าวเดียวมันจะยิงคนตรงหน้าทิ้งแล้ว กบกำลังก้าวขาอีกข้าง แต่มันเห็นเหมือนเป็นภาพช้า มันเห็นนกไกกำลังจะสับท้ายกระสุนส่งลูกปืนไปสังหารผู้มาผิดที่ผิดเวลา โป้ง! แล้วทุกอย่างก็ดับลง กองเลือดของชายผู้ชั่วช้าและร่างของมันนอนกองอยู่ข้างหลังร่างหญิงสาวที่ยังคงกระตุกตัวไม่เสร็จบอกถึงว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมาก ที่หัวของมันมีรอยกระสุน กระสุน 9 มิลลิเมตรที่ยิงทะลุกำแพงไม้บางๆเข้าที่สมองของมันทำให้มันตายทันทีก่อนจะรู้ตัวว่าถูกยิงเสียอีก ส่วนกบนั้นหมอบลงก่อนที่จะได้ยินเสียงปืนอีก ร่างอีกร่างพรวดเข้ามาพร้อมปืน M9 ประจำตัวของเค้า หมวดเข้มรีบตามมาเพื่อจัดการบก.ให้เรียบร้อยถ้าหากมันไม่ตายจากการยิงของตน แต่ภาพที่เห็นอันดับแรกคือ หญิงสาวฝีปากดี(แต่น่ารัก)ของเค้า นั่งแบะขาตัวกระตุกๆปล่อยน้ำหีโชว์ตนอยู่ ทั้งร่างกายไม่มีอะไรติดตัวเลย ทุกสัดส่วนของเธอนั้นเค้าได้เห็นมันแล้วตอนนี้ แค่พริบตาความเป็นชายก็คึกคักทันที
กบ: “หมวดโอเคยัง” หมวดหนุ่มได้สติรีบตะโกนกลับไปบอกสายข่าวตัวเอง
หมวดเข้ม: “รีบคลานออกไปก่อนแล้วลงไปรอตำรวจที่กำลังมาข้างล่างเลย” ที่แท้การกลับมารอบ 2 ของกบเป็นแผนช่วยเลนส์จากคนร้าย เค้ารู้ว่าเธอไม่ปลอดภัยแน่ๆ ใครจะเอาของมืดๆและใครจะบ้าฉีกเสื้อโยนเศษทิ้งไว้กันละ เค้ารีบลงมาเอามือถือที่รถกลับพบหมวดหนุ่มที่หน้าตึกเหมือนมารอเลนส์
เค้าจึงรีบบอกตำรวจตรงหน้า หลังจากหมวดวิทยุบอก สน. ท้องที่ก็รีบขึ้นมาพร้อมเอากบเป็นเหยื่อให้มันมายืนติดกำแพงที่เค้ารู้ว่ามันต้องยืนติดกำแพงมุมติดทางเดินเพราะตรงนั้นง่ายที่จะยิงคนเข้ามาที่สุด เค้าจึงยิงรู้ตำแหน่งคนยืน เค้าจึงส่งกระสุนเข้าไปปลัดชีพคนร้ายทันที แม้ไม่คิดว่าจะโดนที่หัวก็เถอะ แต่ต้องนี้เค้าต้องรีบหาอะไรปิดร่างข้างหน้าก่อนไม่งั้นเค้าจะโดนข้อหาข่มขืนแทนแล้ว นายตำรวจเองเห็นแบบนี้ก็แทบตบะแตก ขณะมองหาเสื้อผ้าตาก็ชำเหลืองเก็บรายละเอียดร่างข้างหน้าที่ตาลอยๆหอบหายใจโชว์ความงามให้ตนเห็นไปด้วยจนเวลาผ่านไปทำให้หญิงสาวตั้งสติได้และเมื่อพบว่าคนตรงหน้าเป็นใครแล้ว
เลนส์: “กริ๊ดดดดดดดดไอ้บ้าจ้องแบบนี้ไม่มาข่มขืนเองเลยละ”
หมวด: (หน้าตาของตูหื่นแบบนั้นเลยเรอะวะ?) “ขอโทษๆ รอแปปนึง” ร่างบางเอามือมาปิดตามจุดสำคัญอย่างหวงเนื้อหวงตัว หลังจากใส่เสื้อผ้าแล้วเธอก็ออกมารอข้างนอกพร้อมกับหมวดหนุ่มรอ จนท. ตรวจหลักฐานมาตรวจที่เกิดเหตุ แล้วจึงรีบพาเธอขึ้นรถกลับส่งบ้านเธอ
ขณะขับรถกลับ
หญิงสาวหันหน้าออกทางหน้าต่างไม่พูดไม่จาอะไรเลย แม้เค้าจะชวนคุยหรือกวนประสาทเธอก็ตอบแค่ไม่กี่คำเท่านั้นสภาพจิตใจเธอคงแย่พอสมควรตลอดระยะทางที่เหลือเค้าก็คิดหาวิธีปลอบใจเธอ ส่วนหญิงสาวที่กำลังนั่งร้องไห้เสียใจเงียบๆ กับเรื่องราวที่พึ่งเกิดเธอนั้นรู้สึกเกลียดตัวเองที่มีอารมณ์ร่วมกับมันเสียใจที่ตนไม่เข็มแข็งเสียใจที่เกือบจะกลายเป็นนางรำเรอกาม ความคิดฟุ้งซ่านต่างๆทำให้เธอเสียใจมากขึ้นๆ รู้ตัวอีกทีเธอก็ร้องไห้สะอึ้นอยู่หน้าบ้านเธอและเค้าก็กำลังกอดปลอบเธออยู่ในรถที่จอดอยู่หน้าบ้านเธอนี้ละ เมื่อเธอรู้ตัวเธอก็รีบผลักเค้าออกด้วยความกลัวระคนตกใจตอนนี้เธอกลัวผู้ชายทุกคนไม่มีความไวใจใครทั้งสิ้นเธอรีบลงจากรถทันทีละรีบวิ่งเข้ารั้วบ้าน แต่แขนของเธอโดนดึงเอาไว้ ร่างใหญ่นั้นกลับกอดเธอไว้เบาๆกอดหลวมๆ เพื่อไม่ให้เหมือนกอดแบบปลุกปล้ำแต่กอดเพื่อปลอบใจ เธอตกใจและพยายามดิ๊นหนีตอนนี้เธอเหมือนเป็นบ้าแล้ว หมวดกล่าวปลอบเธอ
หมวด: “ใจเย็นๆสิคุณนี้ผมเองไง” แต่เธอกลับไม่ฟังเมื่อดิ๊นไม่หลุดสิ่งที่เธอทำเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระคือการกัดไปที่ไหล่แบบเต็มเขี้ยว หมวดหนุ่มกลับยืนให้เธอกัดเธอขัดขืนไปจนเริ่มอ่อนแรง
หมวด: “เฮ้ๆ ผมอยู่นี้แล้วที่นี้ไม่มีใครอะไรคุณได้หรือถ้ามีผมจะยิงมันให้เอง โอเคมั๊ยเห็นแบบนี้ ยิงปืนแม่นนะโว๊ยย” เลนส์เมื่อได้ยินก็หยุดดิ๊นพลันได้สติขึ้นมา
เลนส์: (เขามาช่วยเราแท้ๆ แต่เราดันไปกัดเค้าเนี่ยนะ) เมื่อตั้งสติได้เธอก็ปล่อยปากออกจากไหล่เค้าออกมามองหน้า ทั้งคู่มองหน้ากันสักพักดวงตาสองคู่จ้องมองลึกลงไปในตาของกันและกัน
หมวดหนุ่ม: “โอเคขึ้นรึยัง ถ้าไม่สบายใจก็ร้องไห้ออกมาเลย เข้มแข็งมาตลอดอ่อนแอบางก็ได้” คำพูดธรรมดาๆซื่อของเข้มกลับทำให้เธอรู้สึกปล่อยภัยเธอซุกหน้าที่ไหล่พร้อมร้องไห้ออกมา ทั้งคู่ยืนอยู่ตรงนั้นซักพักเธอก็ผลักเค้าออก
เลนส์: “ฉันโอเคแล้วขอบใจนายมากนะ” หมวดหนุ่มยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเธอกลับมาปกติแล้วอย่างน้อยก็ไม่อมทุกข์แบบเมื่อกี้เค้าไม่ชอบเห็นเธอเป็นแบบนี้เลยตัดสินใจกอดปลอบเธอ
เข้ม: (เอาไรคิดวะกูกอดปลอบ นี้ทำไมวันนี้ดูตัวเองแปลกๆวะ) เค้าถามตัวเองในใจมองใบหน้าเธอใบหน้าสวยที่ตาช้ำๆจากการร้องไห้เมื่อเห็นเค้าจ้องตาก็รีบหลบตาลงแต่ทำไมหน้าแดงๆ
เข้ม: “ไม่สบายเหรอหน้าแดงเชียว” แล้วเอามือไปแตะหน้าผากเธอ
เลนส์: ปะ..เปล่าๆ ไม่เป็นไรแล้วหลอนปัดมือเค้าออกแล้วรีบเดินเข้าบ้านทิ้งชายหนุ่มยืนงงที่นอกรั้ว เข้ม: (ไม่เป็นไรได้ไงวะตอนยิ่งจับหน้านี้แดงกว่าเดิมอีก) เลนส์รีบวิ่งเข้าบ้านเอาตัวพิงประตูแล้วหยิบกระจกมาส่องหน้าตัวเองซึ่งแดงจนถึงหูแล้ว ใช่เธอไม่ได้ป่วยตามที่ชายหน้าเข้มๆคิดแต่อยากจะกัดลิ้นตัวเองตาย
เลนส์: (ฉันทำอะไรไปบ้างวะเนี่ย แก้ผ้าโชว์ไปกัดทั้งๆที่เค้ามาปลอบใจ แล้วก็ไปกอดเค้าแถมร้องไห้โชว์อีก ตายๆหมดมาดหมดราคาจริงๆรอบนี้) แต่เมื่อนึกถึงชายหนุ่มเธอก็ยิ้มออกมาเธอสบายใจขึ้นเมื่อเห็นเขามันทำให้เธอรู้สึกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย แต่สลัดความคิดและไปอาบน้ำ
เมื่อเข้าห้องน้ำเธอเปลือยกายอยู่หน้ากระจกมองร่างตัวเองตรวจสอบร่างกายเธอเอง
อกคู่หนึ่งซึ่งเคยขาดเนียนกลับมีรอยแดงเป็นจ้ำๆ ลงมาที่เอวบางๆไม่มีรอยอะไรเธอแยกขาออกแยกกลีบออกดูร่องหีสะอาดยังคงบริสุทธิ์เธอถอนหายใจออกมาพยายามลืมเธอทั้งหมดแล้วก็หยิบสบู่มาอาบน้ำถูฟอกสบู่ไปตัวตามร่างแต่เมื่อถูผ่านหน้าอกเธอกลับรู้สึกมีอารมณ์โดยเฉพาะที่หัวนม เธอยิ่งถูหน้าอกยิ่งถูยิ่งเพลินเธอรู้สึกดีแปลกๆเธอเริ่มเพิ่มน้ำหนักมือเสียงหายใจเริ่มหนักขึ้นเรื้อยๆ จากถูก็กลายเป็นเคล้นอกตัวเองไปแล้ว มือทั้งสองบี้ยอดอกตัวเองเธอร้อนจนทนไม่ไหวเลื่อนมือขวาลงมาลากผ่านร่องตัวเองเธอช่วยตัวเองเหมือนตอนนี้ที่เธออยู่ในสำนึกงาน ร่างงามบิดไปซักพักไปเกร็งค้างถึงฝั่งฝัน แต่ในห้องเธอกลับคิดว่า
เลนส์: (เสียวววจังบก.เอาแค่นิ้วเค้ายังเก็บมาคิดจนต้องตกเบ็ด นิ้วตานั้นยาวใหญ่กว่านิ้วบก.ถ้าเปลี่ยนเป็นตานั้นมันจะเสียวขนาดไหนนะน่าจะใหญ่กว่า บก บก. เยอะ) เพียงคิดร่างกายเธอก็ร้อนวูบวาบเธอรีบตั้งสติพยายามอาบน้ำสระผมจนเสร็จแล้วเข้านอน ขณะกำลังจะนอน
ไล๊ลล! เสียงแจ้งเตือนมือถือที่แจ้งเตือนผ่านแอปแชทก็ดังขึ้นเมื่อเธอกดดูก็พบว่าหมวดหนุ่มส่งข้อความมา เลนส์: “เพลงเหรอ ตานั้นส่งเพลงอะไรมา” เธอกดเปิดเพลงที่เขาส่งมาให้ เมื่อจบเพลงข้อความก็ดังขึ้นอีก
หมวดเข้ม: นอนซะนอนให้หลับถ้าไม่สบายใจอีกก็โทรหาได้ 24 ชั่วโมง
เลนส์ตอบกลับไป : เรื่องวันนี้ขอบใจนายมากนะ
หมวดเข้ม: อย่าคิดมากเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว
เลนส์: แล้วคุณเจ้าหน้าที่มาทำอะไรแถวๆตึกฉันดึกๆละค่ะ โทรศัพท์เงียบไปซักพัก
หมวดเข้ม: นอนได้แล้ว ผมนอนก่อนนะ ถ้ากลัวฝันร้ายก็ฝันถึงผมละนะผมไม่ร้ายนะครับ
หญิงสาวกลับอมยิ้มเล็กๆที่มุมปาก เธอทิ้งตัวลงนอนก่อนแล้วหลับตาเข้าสู่ห่วงนิททราไป
ตรงไหนอยากติให้แก้บอกเลยนะกลับมาจะทำให้งวดนี้งานหยาบจริงจัง
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน