หายไปนานเลยค่ะ ทั้งเรียนทั้งงาน ขอโทษ ขอโทษเรื่องเก่าๆที่เขียนมานะคะ พอจะกลับมาเขียนต่อก็ลืมความรุสึกตอนไหนไปเรียบร้อย เหมือนไม่ใช่คนแต่งเองซะงั้น.. เรื่องนี้เลยปูพื้นใหม่ เอา comment ที่ผ่านๆมาเข้ามาปรับปรุงด้วย แต่ก็ยังไม่ครบทุกอย่าง ปล. ที่จริงจะเขียนเล่นไว้อ่านเอง แหะๆ ถ้ายังไงก็ลองอ่านดูนะคะ ตอนแรกนี้ยังไม่มีอะไรเท่าไหร่ รูปจะมีตอนหน้าขึ้นไปเน้อ
จิน ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้น ช่วงฤดูหนาวทางตอนเหนือ มีชายหนุ่ม อายุ 18 ปี ชื่อ เรียว กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่หลังห้องเรียน เขาเป็นคนที่เบื่อทุกอย่าง ทุกคนในครอบครัวก็ไม่ค่อยใส่ใจเขาตั้งแต่เด็กๆ ส่วนที่โรงเรียนก็ไม่มีเพื่อนแม้แต่คนเดียว เพราะเขาค่อนข้างเข้ากับคนได้ยาก แถมยังเจ้าเล่ชอบแกล้งแต่สาวๆเป็นประจำอีกด้วย วันนี้เรียวนั้นเบื่อเป็นพิเศษ เลยคิดหาเรื่องแกล้งสาวๆในโรงเรียนอีกตามเคยที่ทำเป็นประจำ
" กริ้งงงงง.. " เสียงพักกลางวันดังขึ้น
ทุกคนในห้องทำความเคารพคุณครูเสร็จก็แยกย้ายไปทานข้าว ส่วนเรียวยังคงนั่งรอจนคนในห้องออกไปจนหมดทุกคน
' เห่ออ.. ทำไมถึงน่าเบื่ออย่างนี้นะ วันนี้ขอแกล้งให้หายเบื่อหน่อยเถอะ '
* เรียวมีความสามารถเฉพาะตัวตั้งแต่กำเนิด แต่ยังไม่มีใครรู้ ความสามารถของเรียวคือ น้ำกามของเรียวจะมีความข้นสูงมากและยังมีปริมาณมหาศาล สามารถปล่อยออกมาได้หลายร้อยครั้งก็ไม่หมด
* เรียวลุกจากเก้าอี้เดินไปหาโต๊ะเรียนโต๊ะแรกซึ่งเป็นโต๊ะของผู้หญิง เรียวค้นกระเป้าและหยิบชุดพละที่ต้องใส่เรียนในช่วงบ่ายออกมา พร้อมกับชักท่อนเอ็นในกางเกงออกมาสาว ไม่นานก็มีน้ำกามสีขาวขุ่นพรุ่งออกมาปริมาณมหาศาล เรียวพยายามเล็งน้ำกามให้ตกใส่ชุดพละอย่างแม่นยำ ทั้งเสื้อสีขาวและกางเกงบูมเมอร์เลอะน้ำกามของเรียวจนเปียกแชะไปหมด และเรียวก็ทำกับชุดพละของผู้หญิงทั้งห้อง
พอเขาทำจนพอใจ เรียวก็นึกขึ้นได้ว่าเขาเคยทำแบบนี้มาแล้ว แล้วผู้หญิงที่เป็นเจ้าของชุดก็สังเกตุเห็นคราบที่เลอะชัดเจน จนไม่ใส่กัน เขาจึงตัดสินใจเช็ดคราบน้ำกามด้านนอกชุดออก ให้เหลือน้ำกามไว้แต่ด้านใน การทำเช่นนี้เรียวใช้เวลาไปมากพอสมควร กว่าจะทำตามแผนจนครบก็กินเวลาจนหมดคาบพักเที่ยงพอดี
เวลา 13.00น. ครูพละ
" วันนี้ใครไม่ได้เอาชุดมาจะต้องโดนทำโทษ ให้เวลาไปเปลี่ยน 10 นาที และไปรวมตัวที่ยิม แยกย้ายได้ "
นักเรียนได้ยินแบบนั้นจึงรีบเปลี่ยนชุดทันทีในห้อง ส่วนนักเรียนหญิงก็คว้าชุดออกไปเปลี่ยนในห้องน้ำ
ห้องน้ำ
" นี่แก.. ชุดฉันมันเปียกปล่าว ลองจับดูหน่อยสิ "
" ไม่เป็นไรหรอก เปียกนิดเดียว รีบเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวไม่ทันนะ แต่จะว่าไปชุดฉันก็เปียกๆเหมือนกัน "
" หยี่.. นี่กลิ่นอะไรอะ ทำไมมันฉุนๆ "
เนื่องจากนักเรียนหญิงเข้าไปรวมตัวในห้องน้ำราวๆ 10 คน ทำให้กลิ่นน้ำกามที่ติดตามชุดแรงขึ้น แต่เพราะความรีบจึงทำให้ไม่สังเกตุดีๆว่าที่แท้ชุดมันเปียกอะไรกันแน่ รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในโรงยิมแล้ว
โรงยิม ครูพละ
" เหลืออีก 2 นาที นะ "
นักเรียนหญิงจับกลุ่มคุยกัน
" ชุดฉันมันรู้สึกเหนียวๆลื่นๆ อะ อยากเปลี่ยนชุดจัง "
" หยี่.. ลองจับเสื้อมาดม กลิ่นมันฉุนๆ ติดจมูกเลยแก "
" ตรงข้างล่าง ฉันรู้สึกว่าน้ำมันจะซึมเข้าไปข้างในของฉันแล้ว "
ครูพละ
" เอาหละ หมดเวลา ใครมาช้ากว่านี้ต้องโดนทำโทษ "
มีนักเรียนหญิง สองคนวิ่งมาด้วยความเร่งรีบ แต่ก็สายไปแล้ว
" ครูคะ หนูมาทันรึปล่าว หนูรีบที่สุดแล้วค่ะ "
" ใช่ๆ หนูแต่งตัวเสร็จก็รีบวิ่งมาทันที "
" หมดเวลาไปแล้ว พวกเธอไปวิ่งรอบยิม 5 รอบ !! " ครูพละทำเสียงดุ
" ค่าาาๆๆ หนูไปแล้ว "
หลังจากนั้นก็เรียนกันตามปกติ โดยที่น้ำกามในชุดก็เริ่มแห้งติดตามตัวแถมกลิ่นยังโชยไม่ลดลงแม้แต่น้อย เมื่อผ่านไปจนหมดคาบนักเรียนก็แยกย้าย โดยเฉพาะนักเรียนหญิงที่เร่งรีบไปเปลี่ยนชุด เพราะทุกคนเริ่มจำกลิ่นแบบนี้ได้แล้ว ว่ามันคืออะไร
ห้องน้ำ นักเรียนหญิงจับกลุ่มคุยกันในห้องน้ำและเปลี่ยนชุดไปด้วย
" แกคิดเหมือนฉันไหม นี่มันคือน้ำไอนั่นแน่ๆ "
" ฉันก็ว่างั้น ฉันเคยเห็นในหนังเอ๊ก "
" แกเคยดูด้วยหรอ แต่ทำไมมันถึงมาเลอะชุดพวกเราได้หละ "
" เมื่อเดือนที่แล้วก็เลอะไอนี่นะ แถมเยอะด้วย แต่วันนี้มันเลอะเฉพาะข้างใน ฉันว่าต้องมีผู้ชายในห้องแกล้งเราแน่ๆ ปริมาณขนาดนี้คงไม่ใช่คนเดียว ต้องเป็นผู้ชายทั้งห้องชัวๆ "
" ว๊ายย.. นั้นฉันก็ใส่ชุดเลอะน้ำไอนั่นมาทั้งคาบเลยสิ จนน้ำมันแห้งติดตามตัวไปหมดแล้ว แถมกลิ่นก็ยังฉุนมากอีกต่างหาก แบบนี้จะล้างออกไหมเนี๊ย "
เรียวที่แอบฟังอยู่นอกห้องน้ำและขำอยู่คนเดียวเบาๆอย่างสนุก โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า มีบางสิ่งจับตามองเรียวตั้งแต่เดือนที่แล้วมาโดยตลอด
ระหว่างทางกลับบ้าน แม่หมอข้างทาง
" ทุกสิ่งที่้ต้องการจะเป็นจริง เพียงแค่เดินมาหาแม่หมอ ข้ารู้ว่าเจ้าไปแกล้งผู้หญิงมา "
เรียวตกใจที่แม่หมอพูดแบบนั้น
" นี่แก.. รู้ได้ไง "
" หึๆๆ.. เอามือมาวางบนไพ่สิ สิ่งที่เจ้าปราถนาจะเป็นจริง "
" แกรู้ได้ไง ว่าฉันต้องการอะไร "
" โลกนี้มันน่าเบื่อใช่ไหมหละ "
เพียงประโยคสุดท้ายเรียวก็ตัดสินใจทำตามที่แม่หมอบอกทันที
" ดีมากเจ้าหนุ่ม ข้าจะพาเจ้าไปอีกโลก ที่เจ้าต้องการทำอะไรก็ได้ ด้วยกฏเกณฑ์ที่เจ้าเป็นคนกำหนดเอง ดีไหมหละ "
" แต่ต้องแลกกับชีวิตในโลกนี้ของเจ้า เจ้าต้องตายก่อน ถึงข้าจะสามารถช่วยเจ้าได้ "
เรียวได้ยินแบบนั้นก็รีบดึงมือออกจากแม่หมอทันที
" แกมันบ้า ใครจะไปยอมตาย แกมันก็แค่แม่หมอหลอกลวง "
" ไม่เป็นไรๆ ถ้าคิดได้เมื่อไหร่ก็จงกินสิ่งนี้เข้าไปซะ " แม่หมอส่งเม็ดยาสีแดงให้เรียว
" แต่เจ้าต้องกินก่อนเที่ยงคืนวันนี้ ถ้าหลังจากนั้นเจ้าได้ตายฟรีแน่ ฮ่าๆๆๆๆ " หลังจากเสียงหัวเราะแม่หมอก็เลือนหายไป เหมือนไม่เคยอยู่ตรงนี้มาก่อน
สิ่งที่เรียวเห็น ทำให้เชื่อแม่หมอได้อีก 50% เพราะคิดว่า บางทีอาจจะโดนวิญญาณหลอกให้ตายและเข้ามายึดร่างของเขาก็ได้ เรียวตัดสินใจเก็บยาเม็ดสีแดงใส่กระเป้าแล้วเดินกลับบ้าน
เวลา 23.30น. ในห้องนอนชั้นสอง ที่มีไฟส่องสว่างออกมานอกระเบียง มีชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงระเบียงกำลังดูเม็ดกลมๆสีแดงฉานอยู่นาน จนเวลาผ่านไปจน 23.50น. ชายคนนั้นที่ชื่อเรียวก็ตัดสินใจกลืนเม็ดสีแดงลงคอ หลังจากนั้นไม่กี่วิ เขาก็เหมือนหมดสติ ทุกอย่างดำมืดไปหมด แต่ยังรู้สึกตัวทุกอย่าง และในความมืดมิดก็มีแสงสว่างอยู่ข้างหน้าเขาจ้ามากจนเขาเหมือนคนตาบอด แล้วเขาก็หมดสิ้นความรู้สึกไป ทุกอย่างกลับไปมืดมิดอีกครั้ง
" ตี๊ด.. ตี๊ด.. ตี๊ด.. ตี๊ด.. " เสียงเครื่องวัดชีพจรดังขึ้น
เรียวคิดว่า โดนแม่หมอหลอกจนต้องมาเข้าห้อง ICU เรียวมีสติอยู่ได้ไม่นานก็สลบไปอีกรอบ...
" เพี๊ยย.. " เสียงตีเบาๆ
เรียวรู้สึกว่า มีมือมาตีที่ก้นอย่างเบาๆ แต่ทำให้เรียวรู้สึกเจ็บมาก ทำให้เขากั้นความเจ็บปวดไว้ไม่อยู่ แล้วตะโกนร้องไห้ออกมาเสียงดัง สิ่งที่เกิดขึ้นเรียวก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่เขารู้สึกว่าทุกอย่างรอบตัวใหญ่ไปหมด ในความสงสัยมากมายเขาอยากจะพูดถามขึ้น แต่พยายามเพียงใดก็ไม่สามารถพูดออกมาได้ จนเขารู้สึกว่าทุกอย่างหยุดอยู่กับที่และมีร่างของหญิงสาวเผยขึ้นเบื้องหน้าเขา เขาจำได้ว่านั่นคือแม่หมอที่เคยเจอ
" ข้ารู้.. ว่าเจ้ากำลังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น และเจ้าก็คงโกรธข้าด้วยใช่ไหมหละ แต่เจ้าจะรู้สึกขอบคุณข้าเอง ตอนนี้เจ้าเกิดใหม่ ณ อีกโลก เป็นโลกที่ข้าปกครอง ข้าก็เบื่อเช่นเจ้า ข้าเลยช่วยให้เจ้าหายเบื่อ และข้าจะดูว่าเจ้าจะทำเช่นไร ต่อจากนี้จงใช้ชีวิตอย่างปกติ จนเจ้าอายุ 18 ปี ข้าจะมาพบเจ้าใหม่ "
ร่างของหญิงสาวเปล่งแสงขึ้นและหายไปในอากาศ ต่อจากนั้นทุกอย่างก็กลับเป็นปกติ เรียวรู้แล้วว่าเขาเกิดใหม่ที่อีกโลก แม่ของเขาในโลกนี้ตั้งชื่อเขาว่า จิน และหลังจากนั้นจินก็ใช้ชีวิตอย่างปกติ ในโลกนี้ จนมีเพื่อนมากมาย จินเป็นคนที่ฉลาดเขามักจะสอบในอันดับต้นๆของห้อง แถมยังหน้าตาดีอีกด้วย ทุกอย่างปกติและจินก็มีความสุข จนถึงคืนที่ฉลองวันเกิดอายุครบ 18 ปีของจิน
ทุกคนในห้องมาร่วมฉลองวันเกิดให้กับจิน
" พวกเรา.. มาฉลองวันเกิดให้เพื่อนคนสำคัญเราหน่อย " หลังจากพูดจบ ไฟก็ดับลงพร้อมกับเสียงเพลงวันเกิด
จินเป่าเทียนวันเกิดตัวเอง หลังจากเทียนดับทุกอย่างก็มืดสนิท และทุกคนรอบๆหยุดนิ่งเหมือนเป็นรูปปั้น มีแสงสว่างออกมาข้างหน้าจิน มีหญิงสาวที่ใส่ผ้าคลุมสีขาวปรากฏขึ้น และเขาก็นึกเรื่องที่เกิดในอีกโลกจนเขาต้องมาโลกนี้ขึ้นมา
" แม่หมอใช่ไหม ผมขอบคุณมาก ที่ให้ผมเกิดมาโลกนี้ ทุกคนรักผมมาก ต่างจากโลกที่ผมมาอย่างสิ้นเฉิง "
" เจ้าคิดเช่นนั้นรึ เจ้าแค่ยังไม่รู้ความจริงเท่านั้น ว่าทุกคนคิดยังไงกับเจ้า วันนี้ข้ามาให้พลังกับเจ้าตามสัญญา "
" ความจริง ?? " จินยังคง งง กับสิ่งที่แม่หมอพูด
" พอเจ้าได้พลัง เจ้าคงเข้าใจทุกอย่างเอง อะกินนี่ซะ " แม่หมอส่งยาเม็ดสีฟ้าลอยมาหาจิน จินไม่รอช้ารีบกินยาเม็ดสีฟ้าทันที
" ข้าไปละ โลกที่ข้าสร้าง เจ้าจะทำอะไรก็ได้ แต่ห้ามฆ่าใครเด็ดขาด " หลังจากเสียงหายไปร่างของแม่หมอก็จางหายไปเช่นกัน ทุกอย่างกลับเป็นปกติ
ไฟสว่างขึ้น
" จินเป็นอะไรอะ จิน.. จิน.. " พอไฟสว่างขึ้นเพื่อนทุกคนก็ต้องตกใจเพราะจินนอนหมดสติอยู่บนพื้น
ความหมายที่จะสื่อของชื่อตัวเอก ^^
เรียว = Real = ความจริง
จิน = จินตนาการ