ค่อนข้างมโนหนักมากเรื่องนี้ 55 **พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกขออภัย**
แก๊งก่อกวน ตอนที่ 4 " หมดเวลา.. " เสียงผู้กองนพที่นั่งดูอยู่เอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มอย่างชัยชนะ ในมือของเขามีรีโมทเล็กๆแอบซ่อนอยู่ และนี่อาจจะเป็นแผนการตั้งแต่ต้นแล้วก็ได้
" ไม่.. อ๊างงง.. " หมวดฝนที่พยายามแย้งแต่ก็ทนความมเสียวจากดิลโด้ไม่ไหว ไม่ทันที่จะพูดจบก็ต้องครางต่อสีหน้าของเธอดูผิดแปลกไปอย่างมาก ถ้าใครมาเห็นจะต้องมองว่าหมวดฝนเป็นผู้หญิงร่านอย่างแน่นอน
ในหัวหมวดฝนไม่สามารถคิดสิ่งใดได้อีกต่อไปมีเพียงความเสียวที่รุมเร้าภายในหัวสมองของเธอ แม้หมวดฝนจะพ่ายแพ้แต่อีกนิดเดียวแก้วก็เต็มแล้วแท้ๆ ถ้าจะให้พูดก็คืออีกแค่คนเดียวเท่านั้นหมวดฝนก็ชนะแล้ว
" ผมไม่ใช่คนใจร้าย ให้โอกาสแก้ตัวเสมอ สนใจเล่นเกมลงโทษไหมหละครับ " ผู้กองที่นั่งดูอยู่ชะโงกหน้ามาใกล้ๆหมวดฝนและพูดพร้อมกับปิดเครื่องให้ดิลโด้หยุดสั่น
หมวดฝนตอนนี้บุคลิกของเธอถูกทำลายจนหมดสิ้น เธอได้แต่นอนขดตัวสั่น มีน้ำไหลนองเต็มพื้น สีหน้าดูมีความสุขที่สุดในชีวิตจนตาเหลือกลิ้นห้อย เมื่อได้ยินที่ผู้กองพูดเธอก็ใจเต้นแรงอย่างลืมตัว
" เล่น.. " หมวดฝนพยายามใช้แรงที่เหลืออยู่ตอบออกมา เสียงที่ได้แม้จะเบาแต่ผู้กองนพก็ได้ยินชัดเจน หลังจากนั้นหมวดฝนก็พยุงตัวเองขึ้นยืนแต่ขาที่อ่อนแรงก็ทำให้เซไปมาบางครั้ง
" กติกามีอยู่ว่า ต้องจัดการน้ำในแก้วให้หมด ภายใน 1 นาที จับเวลาได้ " ผู้กองนะพูดกติกาเสร็จและไม่ให้หมวดฝนได้ทันตั้งตัวเขาก็บอกจับเวลาทันที
หมวดฝนไม่รีรอถ้าพลาดโอกาสนี้เธอจะต้องเดินแก้ผ้ากลับบ้านแน่นอน หมวดฝนยกแก้วขึ้นและกระดกลงคออย่างไม่ลังเล สร้างความแปลกใจให้กับนักโทษและผู้กองเป็นอย่างมาก ถ้าเป็นเมื่อก่อนจากนิสัยที่หยิ่งกับผู้ชายอย่างหมวดฝนไม่แม้แต่จะมองน้ำกามด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ได้เปลี่ยนไปแล้วหมวดฝนกลืนน้ำกามลงคออย่างไม่รังเกลียด
อึก อึก อึก อึก.... หมวดฝนเหมือนจะทำท่าทีเหมือนจะอ๊วกในอึกแรกแต่พอชินกับรสชาติในปากหมวดฝนรู้สึกว่ามันออกไปทางอร่อยด้วยซ้ำ แม้รสชาติจะแปลกๆก็ตาม หลังจากนั้นเธอก็กลืนน้ำกามลงคอเหมือนกินน้ำอย่างปกติ ในสายตาคนอื่นสีหน้าหมวดฝนราวกับกำลังกินของที่ดูธรรมดาๆ
" อาาา " หลังจากหมวดฝนดื่มจนหมดเธอก็ถอนหายใจเหือกใหญ่ ราวกับกลั้นใจกินน้ำเปล่าจนหมดแก้ว แต่น้ำแก้วนี้ไม่ใช่น้ำธรรมดาเท่านั้นเอง ไม่เพียงแค่นั้นเธอยังใช้ลิ้นเลียไปรอบปากเพื่อกินน้ำกามที่ติดอยู่ให้หมดทุกหยด
" ดีมาก นี่รางวัล " ผู้กองนพพูดพร้อมกับโยนกระโปรงไปที่หมวดฝน
หมวดฝนรับกระโปรงด้วยความดีใจ เธอกำลังคิดว่าในที่สุดก็หมดเวรหมดกรรมซักทีโดยที่ลืมคิดถึงเข็มขัดดิลโด่ เมื่อจับกระโปรงมาดูดีๆมันเป็นกระโปรงที่ยาวถึงหัวเข่าทำให้หมวดฝนยิ่งดีใจมากขึ้น เพราะในตอนแรกเธอนึกว่าจะได้กระโปรงสั้นๆหรืออะไรที่มันลามกซะอีก
หมวดฝนใส่กระโปรงด้วยความดีใจแต่แล้วเธอต้องหยุดคิด หมวดฝนมองยังไงก็ไม่เห็นเสื้อที่ถอดไว้เลย ตอนนี้ในหัวของเธอได้แต่โทษตัวเองที่พลาดถอดไว้ไกลตัว ตอนนี้คงโดนใครซักคนหยิบไปแน่นอน หมวดฝนรู้แบบนั้นจึงหันไปมองผู้กองนพด้วยสายตาแค้นๆ นมทั้งสองเต้าที่ได้รูปดูขาวเนียนไม่ได้มีสิ่งใดปกปิด มันทำให้เหล่านักโทษควยแข็งไปตามๆกัน
" มีอะไรครับ ยังไม่อยากกลับบ้านหรอ ฮ่าๆ " ผู้กองนพรู้ดีว่าหมวดฝนนั้นมองมาทำไม แต่ก็ถามออกไปด้วยเสียงกวนๆ หมวดฝนที่ทนฟังก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะผู้กองนพถือไพ่เหนือกว่ามาก
" เอาอย่างงี้ ผมมีเกมให้เล่นแลกกับเสื้อ สนใจไหมครับ " ผู้กองนพพูด
" เกมอะไรรีบบอกมา " หมวดฝนตอบด้วยสีหน้าโกรธๆ เสียงที่ออกมาใครได้ยินก็รู้ได้ว่าหมวดฝนกำลังหงุดหงิดกับอะไรบางอย่าง
" เกมนี้กติกาง่ายๆ จัดการให้มันหดให้หมด 'ตืดดด..' 'อาา..' " ผู้กองนพพูดจบก็เปิดเครื่องสั่นต่อ หมวดฝนร้องครางและทรุดลงไปอีกครั้ง เกมในครั้งนี้น่าจะเป็นงานยากสำหรับเธอเอามากๆ
สำนักงานข่าว ทางด้านของนักข่าวนภาตั้งแต่วันนั้นเวลาก็ผ่านมาหลายวันและไม่มีวี่แววของพวกแก๊งก่อกวนเลย ทำให้เธอไม่สบายใจแต่ก็ต้องมาทำงานปกติ และในวันนี้เป็นคิวงานที่ต้องออกมาประกาศข่าวสดๆผ่านทีวี
" เตรียมตัวๆ เราจะเริ่มในอีก 5 นาที " มีเสียงจากกองถ่ายตะโกนเสียงดังบ่งบอกให้รู้ว่าอีก 5 นาทีจะเริ่มถ่ายทอดสด
นภากำลังนั่งประจำตำแหน่งอยู่หลังโต๊ะ นภาแต่งหน้าแต่งตัวดูดีเป็นพิเศษในวันนี้ ใบหน้าของเธอแสดงถึงความจริงจังในการทำงานเป็นอย่างมาก แต่สิ่งที่เธอเป็นกังวลก็มาจนได้
ตืดดดด.. โทรศัพท์ของแก๊งก่อกวนมีการสั่น นภารู้ได้เลยว่ามันต้องส่งคำสั่งแปลกๆมาแน่นอน และช่วงเวลานี้ก็เป็นเวลาที่เธอไม่อยากทำมากที่สุด แต่เมื่อครุ่นคิดสักพักนภาก็ต้องหยิบมันขึ้นมาอ่าน
" ช่วยตัวเองหน้ากล้องซะ " ข้อความสั้นๆที่ถูกส่งมาทำให้สีหน้านภาเปลี่ยนไป จากหน้าที่ดูมั่นใจและจริงจัง ตอนนี้มีสีหน้าแห่งความกังวลเต็มไปหมด
" ไม่ได้ อย่าให้ฉันทำแบบนี้เลย " นภาส่งข้อความกลับไป แต่ข้อความกลับไม่ถูกส่ง มันแจ้งเตือนมาว่า ซิมไม่มีเงิน! สีหน้านภาดูกังวลหนักขึ้นทันทีจนมีคนสังเกตุ
" พร้อมยังครับ เราจะเริ่มในอีก 1 นาที " เสียงจากกองถ่ายตะโกนถามความพร้อมของทุกคน ทำให้นภาสะดุ้งและละทิ้งทุกอย่างทำสมาธิกับการทำงานเท่านั้น
นภาตัดสินใจว่าไม่ว่าจะยังไงก็ไม่มีทางทำตามเด็ดขาด ถ้าเป็นอย่างอื่นยังพอทำตามได้ แต่ถ้าให้ช่วยตัวเองออกกล้องสดๆอาชีพการงานของเธอคงพังทลาย และไม่เพียงแค่นั้นในสายตาของคนอื่นจะมองเธอจากหน้ามือเป็นหลังมือทันที การถ่ายทอดสดจึงดำเนินไปจนจบและดูปกติธรรมดาเหมือนทุกวัน
หลังจากนภาทำงานเสร็จสิ้นและไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ นภารีบตรงไปซื้อบัตรเติมเงินเพื่อส่งข้อความกลับไปต่อรอง แต่ก่อนนภาจะพิมพ์เสร็จก็มีข้อความส่งมาก่อน
" ทำไมไม่ทำ " นภาครุ่นคิดคำตอบอยู่พักนึงและตอบกลับไป
" ฉันขอโทษ อย่าปล่อยคลิปไปนะ ฉันจะทำตามทุกอย่าง แต่นี่มันมากเกินไป ถ้าฉันทำทุกอย่างคงจบสิ้น " นภาพิมพ์ตอบกลับ
" จะทำตามทุกอย่างแน่นะ " ข้อความถูกส่งกลับมา
" แน่นอน ขอแค่อย่าปล่อยคลิป " นภารู้สึกกลัวมากเพราะถ้าคลิปนั้นหลุดไปหน้าตาทางสังคมของเธอคงถูกทำลายย่อยยับ นภาจึงยอมและพิมพ์ตอบกลับไป
" ไปห้องเก็บของชั้นใต้ดิน " นภาเห็นข้อความก็รีบตรงดิ่งไปที่ชั้น 4 ทันที
นภาไม่ได้คิดเลยว่ามันมีอะไรแปลกๆ เพราะเหมือนทุกอย่างถูกจัดฉากไว้อยู่แล้ว ราวกับว่าพวกแก๊งก่อกวนจะรู้ว่าเธอจะไม่ทำตามและต้องยอมทุกอย่างจึงเตรียมของบางอย่างให้เธอไว้ล่วงหน้า
" ฉันถึงแล้ว " เมื่อถึงห้องเก็บของชั้นใต้ดิน นภาก็รีบพิมพ์ตอบไปอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้พวกเขาโกรธเคือง
" แก้ผ้าใส่ของที่อยู่ในกระเป๋าและถ่ายรูปมา " นภาเห็นข้อความจึงรีบเปิดกระเป๋าเพื่อดูของข้างในทันที
แม้กระเป๋าจะใหญ่โตแต่ของข้างในกลับน้อยนิด นภาตกใจกับของด้านในและหันกลับไปปิดประตูทันที นภาคิดในใจว่าวันนี้คงต้องทำอย่างเดียวไม่งั้นคลิปคงหลุดแน่นอน
นภาถอดชุดอย่างเร่งรีบและสวมใส่ของในกระเป๋าที่เตรียมไว้อย่างดี ของดังกล่าวมีเพียงวิกผมสีบลอนด์ทรงสั้นหน้าม้ากับแว่นตาสีดำ พอนภาใส่เสร็จเรียบร้อยหน้าตาเธอก็เปลี่ยนไปอย่างมากถ้าไม่รู้จักเธออย่างสนิทสนมและเจอหน้าบ่อยๆคงไม่รู้ว่าเป็นนภานักข่าวสาวอันดับ 1 หลังจากนั้นนภาก็ถ่ายรูปในสภาพเปลือยส่งไป
" ดีมาก เอาทุกอย่างไว้ในกระเป๋าและไปที่รถ " นภาอ่านและทำตามอย่างว่าง่าย ถ้าเธอตุกติกอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดีในตอนนี้
นภาออกจากห้องใต้ดินและมองรอบๆด้วยความระมัดระวัง เส้นทางที่จะไปยังรถของเธอต้องผ่านหลายสถานที่มาก แถมในที่แห่งนี้ยังเป็นสำนักงานข่าวถ้าเกิดใครมาเจอคงเป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่นอน เล่นรูปร่างที่เย้ายวนอาจจะไม่ใช่แค่เป็นข่าวก่อนหน้านั้นคงโดนทำอะไรต่อมิอะไร
ระหว่างหลบๆซ่อนๆตามมุมกำแพงนภาต้องระวังตัวในทุกๆด้านเมื่อจินตนาการถึงตอนที่ถูกพบน้ำในร่องก็ไหลนองออกมาตามธรรมชาติ ความหื่นเริ่มสะสมโดยไม่รู้ตัว ความรู้สึกอิสระที่ไม่มีเสื้อผ้าปิดบังกายมันให้ความรู้สึกที่ดีมากๆ ในใจลึกๆนภาเริ่มชอบไปกับมัน
เมื่อคิดถึงเสื้อผ้าที่ถูกเก็บไว้ในห้องและร่างกายตอนนี้ก็ไม่มีสิ่งใดปิดบังอะไรได้ก็ยิ่งทำให้ขาอ่อนระทวยการเดินแต่ละก้าวสั่นไปด้วยความเสียว และทางข้างหน้าเมื่อเลี้ยวขวาจะเป็นทางยาว นภาชะโงกหน้าไปดูและเห็นพนักงาน 2 คนยืนคุยกัน
เมื่อนภาเห็นแบบนั้นก็ยิ่งเสียว เธอระแวงด้านหลังว่าจะมีคนเดินมาตอนไหนและข้างหน้ายังมีคนขว้างทางอยู่ ถ้ากลับไปตอนนี้ก็เท่ากับเธอเสียเวลากับทางนี้ไปเปล่าๆ แม้จะดีที่คนส่วนมากจะอยู่ในชั้น 3 แต่ก็ไม่ได้แปลว่าในชั้นใต้ดินจะไม่มีคนเลย
" ทำยังไงดี " นภาพูดกับตัวเองด้วยความตื่นเต้นร้อนรน เพราะตอนนี้จะไปต่อก็ไม่ได้จึงต้องหาที่หลบพักที่ปลอดภัยก่อน
ในที่สุดนภาก็คิดออกข้างหน้าไม่ไกลจะมีห้องน้ำให้หลบ แต่ต้องเสี่ยงอย่างมากแม้พนักงานที่ยืนคุยกันจะอยู่ไกลแต่ถ้าพวกเขารู้ตัวและหันมาเจอทั้งหมดคงจบสิ้น ตอนนี้นภาร้อนรนใจถึงขีดสุดเธอไม่รีรออะไรอีกแล้ว
นภาออกตัววิ่งไปที่ห้องน้ำ เพียงไม่กี่วิก็มาถึงแต่แล้วหัวใจก็บีบเหมือนมันจะระเบิดออกมา ในภาพข้างหน้ามีป้ายกำลังทำความสะอาดอยู่หน้าห้องน้ำหญิง นภาไม่คิดนานเธอตัดสินใจวิ่งเข้าห้องน้ำชายทันที
" เห่อ.. ดีนะที่ไม่มีใครอยู่ " นภาถอนหายใจเหื้อกใหญ่และพูดกับตัวเองเบาๆ
" วันนี้เด็ดเหมือนเดิม ขนาดกูมองทุกวันยังไม่เบื่อ " เสียงผู้ชายจากไกลๆ
เมื่อนภาได้ยินเสียงก็ใจเต้นแรงพร้อมกับตกใจกลัวว่าจะมีคนมาพบ นภารีบวิ่งเข้าห้องส้วมทันที
" เออ อาทิตย์ก่อนกูเห็นไปเดินห้าง โคตรเด็ด " เสียงชายอีกคนดังจากไกลๆและเสียงนี้ดูคุ้นเคยสำหรับนภามาก อาจจะเป็นคนรู้จักหรือคนใกล้ตัว
" วันนี้เป็นไงกูยังไม่เห็นเลยว่ะ " เสียงใกล้ขึ้นเรื่อยๆเหมือนพวกเขากำลังเดินเข้ามาในห้องน้ำ แม้นภาจะหลบในห้องส้วมเธอก็หยุดหัวใจที่เต้นรัวไม่ได้เพราะสภาพตอนนี้นภากำลังนั่งเปลือยอยู่ในห้องน้ำชาย
" วันนี้มันถ่ายทอดสดไง แต่งหน้าแต่งตัวเหมือนเดิม แต่ก็ยังสวยน่า.. " เสียงชายคนนั้นเหมือนจะพูดบางอย่างและก็หยุดไป แต่นภาที่หลบอยู่ก็เข้าใจความหมาย ตอนนี้เสียงอยู่ใกล้มากเหมือนกำลังยืนคุยอยู่หน้าห้องที่เธอหลบ
จากสถานการณ์เช่นนี้อารมณ์เงี่ยนของนภากลับพุ่งสูงขึ้น จนไม่อาจจะหะห้ามใจตัวเองได้แล้ว หีของนภาแฉะมากหัวนมก็แข็งตั้งชูชัน นภาค่อยๆเอามือเร้าโลมทั้งหีทั้งนมของตัวเองและแอบฟังบทสนทนาต่อไป
" ถ้าได้เป็นเมียตกงานกูก็ยอม " เสียงที่คุ้นเคยเป็นคนเอ่ย
" ใช่ กูก็ด้วย ถ้าได้เย็ดซักครั้งก็คุ้มแล้ว " เสียงอีกคนเสริมทันที
จากที่นภาได้ยินก็ทำให้การช่วยตัวเองได้อารมณ์มากขึ้นสำหรับเธอ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคุยถึงใครแต่ในใจลึกๆเธอคิดโดยไม่รู้ตัวว่า อยากให้พวกเขาพูดถึงเธอมากๆ
" อีนภามึงเอ้ย ทำกูของขึ้นตลอด " เสียงที่คุ้นเคยกล่าวด้วยเสียงหื่นๆ
" ไม่ไหวละกูขอเข้าห้องน้ำ " อีกคนพูดขึ้นและเดินเข้าห้องน้ำ
" เออกูด้วย ไม่งั้นไม่มีสติสตังทำงานแน่ๆ " เสียงที่คุ้นเคยเดินเข้าห้องน้ำข้างๆห้องที่นภาหลบอยู่และพูดออกมาเสียงดัง
จากคำสนทนาของพวกเขาทำให้นภารู้ว่าพวกเขากำลังพูดถึงเธอเอง ในใจเต้นแรงจนแท๊บระเบิด นภาไม่เคยรู้มาก่อนว่าพวกผู้ชายที่นี่จะคิดกับเธอแบบนี้ ในเมื่อเป็นแบบนี้มือของเธอก็ช่วยตัวเองเร็วขึ้นๆ และในที่สุดนภาก็ตัวสั่นกั้นเธอยกสูงขึ้นมีน้ำพุ่งกระจายไปถึงประตู สีหน้าบ่งบอกว่าเธอมีความสุขมากๆ
ตอนนี้เธอช่วยตัวเองเสร็จแบบสะใจที่สุดเท่าที่เคยทำมา จากสถานการณ์และคำพูดคุยที่แอบฟังมันช่วยเอื้อต่อเธอเป็นอย่างมาก นภาเริ่มติดใจกับการทำแบบนี้แล้ว และคิดว่าถ้าหากช่วยตัวเองแบบปกติคงไม่สามารถเติมเต็มจิตใจนภาได้อีกต่อไป
นภาสูดหายใจเต็มปอดและตัดสินใจบางอย่าง ต่อจากนั้นเธอก็เดินออกจากห้องส้วมอย่างระมัดระวัง ในทางเข้าห้องน้ำชายนภาค่อยๆชะโงกหน้าไปตรวจสอบเส้นทางว่ามีใครรึปล่าว และพบว่าพนักงานก่อนหน้านี้ไม่อยู่แล้ว
และเมื่อตรวจดูจนแน่ใจว่าไม่มีคนนภาก็รีบวิ่งอย่างรวดเร็วไปที่ประตูทางออก ระหว่างที่วิ่งนภารู้สึกถึงความอิสระและแรงลมที่พัดเข้าปะทะร่างกายอันเปลือยเปล่าของเธอ มันให้ความรู้สึกที่แปลกแต่มันก็รู้สึกดีเอามากๆ หัวนมนภาเริ่มตั้งขึ้นอีกรอบพร้อมกับมีน้ำไหลไปตามขา เหมือนการช่วยตัวเองเมื่อกี้ยังไม่พอสำหรับนภา
" เห้ออ.. " หลังจากวิ่งผ่านประตูรถเธอก็จอดอยู่ใกล้ๆ ที่นี่เป็นลานจอดรถชั้นใต้ดินและโชคดีที่ไม่มีคนเดินแถวนี้ เมื่อขึ้นรถอย่างปลอดภัยนภาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
" ฉันถึงรถแล้ว " นภาส่งข้อความไปบอกตามคำสั่ง
" ดีมาก.. [ไฟล์แนบ] " ไม่นานก็มีข้อความตอบกลับ เป็นคำชมพร้อมกับมีไฟล์แนบซึ่งเป็นไฟล์แผนที่
บ้านร้าง ที่บ้านร้างหลังเดิมที่แก๊งก่อกวนใช้หลบซ่อนอยู่ ตรงหน้าต่างมีหมวดกระแตหลบอยู่ ในใจเธอกระวนกระวายแปลกๆดูจากสีหน้ากำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง และแล้วหมวดกระแตพยักหน้ากับตัวเองทำให้รู้ได้ว่าเธอตัดสินใจได้แล้ว
หมวดกระแตเดินกลับไปที่รถและปลดอุปกรณ์ป้องกันตัวทิ้งทั้งหมด ทั้งมีดปืนและของมากมายทิ้งไว้ที่รถทั้งหมด ตอนนี้เหลือเพียงเครื่องแบบตำรวจหญิง หมวดกระแตค่อยๆเดินไปที่ประตูบ้านร้างอย่างมั่นคง
ก๊อกๆๆๆ " ใครว่ะ " เดชที่กำลังสนุกกับการดูกล้องผ่านโน้ตบุ๊คก็เอ่ยขึ้นด้วยความตกใจ
" ใครจะมา ที่นี่บ้านร้างนะเว้ย " กิตพูดเสริม
" เอาไง จะหนีหรือจะลุย " นัดยืนขึ้นหยิบไม้และพูด
" เดี๋ยวกูไปดูเอง " กิตแสดงความเป็นหัวหน้ากลุ่มหยิบไม้จากมือนัดและเดินไปที่ประตู
ประตูค่อยๆเปิดออกช้าๆ กิตระมัดระวังตัวมากจากประสบการณ์ต่างๆ กิตค่อยๆเปิดและใช้สายตาที่ว่องไวดูว่าใครยืนอยู่หลังประตูบานนี้ และเมื่อเห็นเขาก็ต้องตกใจพูดออกมาเสียงดัง
" เห้ยตำรวจ! " " เดี๋ยว " หมวดกระแตที่ยืนอยู่หลังประตูยกมือขึ้นสองข้างพร้อมกับพูดเสียงดังสวนกลับไป แต่ก็ไม่ทันความไวของกิตก่อนที่จะพูดสวนกลับไปกิตก็วิ่งเข้าไปเรียบร้อย
จากเหตุการณ์ที่รวดเร็วจนหมวดกระแตตั้งตัวไม่ทัน เมื่อเธอคิดได้ก็รีบวิ่งตามเข้าไป พอถึงด้านในไม่มีใครอยู่แม้แต่คนเดียว มีเพียงโน้ตบุ๊คตั้งอยู่กับกระดาษข้อมูลบุคคลอย่างละเอียดพร้อมกับมีรูปติดอย่างชัดเจน นั่นคือรูปของนักข่าวสาวอันดับ 1 นภา!
ข้างๆโน้นบุ๊คยังมีโทรศัพท์ 1 เครื่องที่เปิดจอค้างไว้ข้างในหน้าจอมีข้อความต่างๆ และเมื่อหมวดกระแตเลื่อนอ่านก็เข้าใจสถานการณ์ทันที มุมปากของเธอยิ้มขึ้นแม้จะไม่ได้สิ่งที่ต้องการแต่นี่ก็ทำให้เธอสนุกได้เช่นกัน
ปั้มน้ำมัน หลังจากที่นภาเดินทางมาถึงสถานที่ตามไฟล์ก็มาถึงปั้มน้ำมันแห่งหนึ่ง ที่นี่เป็นปั้มขนาดใหญ่เพราะเป็นจุดพักรถผู้คนจึงเยอะเป็นพิเศษ ตอนนี้เธอยังอยู่ในสภาพเดิมที่ใส่เพียงวิกผมกับแว่นตาสีดำปลอมตัว ก่อนหน้านี้ที่ขับรถมาก็ทำเธอเสียวไม่น้อย เพราะกระจกรถเธอไม่ได้ทึบแต่อย่างใดมันยังใสซะจนมองได้ชัดเจน
ตอนนี้นภาก็เริ่มชินกับสภาพแบบนี้และเริ่มชอบมันมากด้วยซ้ำ และตอนนี้ไม่ได้อยู่ในสถานะนักข่าวแต่เป็นเพียงคนแปลกหน้าเพราะปลอมตัวอยู่
" ฉันถึงแล้ว " นภาส่งข้อความไป
ตอนที่แล้ว : แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ตอนต่อไป : แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น