อ.พี่ขวัญ "นี่เธอ ออกมาหรือยัง"
"กำลังเดินไปที่รถครับจารย์" มิกซ์
"อาจารย์จะเปลี่ยนใจก็ได้นะครับ ไม่น่ามาเดือดร้อนเพราะผมเลย" มิกซ์
อ.พี่ขวัญ "จารย์ตัดสินใจแล้ว เธอก็เป็นลูกศิษย์จารย์คนนึงนะ"
อ.พี่ขวัญ "จะให้จารย์ทิ้งลูกศิษย์เดือดร้อนโดยไม่ช่วยอะไรเลยได้ยังไง"
"แต่มันอันตรายนะครับจารย์ ไม่รู้ว่าพวกนั้นจะให้จารย์ทำอะไรบ้าง" มิกซ์
อ.พี่ขวัญ "เอาน่า ไปถึงก็รู้เองแหล่ะ ถ้ามีจารย์ไปด้วย พวกนั้นจะลดหนี้ให้ตั้งครึ่งนึงไม่ใช่หรอ"
อ.พี่ขวัญ "มันคงไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอกน่า พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว คิดไรมาก จริงมั้ย"
"จะไม่คิดมากได้ไงครับ พวกนั้นจะให้เราสองคนไปทำอะไรก็ไม่รู้" มิกซ์
อ.พี่ขวัญ "ไม่เป็นไรหรอกน่า พวกมันให้ทำอะไรก็รีบๆ ทำไป จะได้จบๆ"
อ.พี่ขวัญ "แค่นี้ก่อนนะ คุยไปขับรถไปมันอันตราย"
"แต่นี่ไม่เหมือนทั่วๆ ไปนะครับ จารย์ อ่าว โหลๆๆๆ ฮะโหล จารย์" มิกซ์
ว้า วางสายไปซะแล้ว ผมรู้สึกผิดกับอ.พี่ขวัญจริงๆ ที่ต้องให้อาจารย์มาเดือดร้อนเพราะพฤติกรรมแย่ๆ ของผม พวกนั้นจะพาอาจารย์ไปทำอะไรบ้างก็ไม่รู้ ถึงพวกมันไม่ยอมบอก แต่ผมก็พอรู้ว่าจะพาอ.พี่ขวัญไปทำอะไร พวกนั้นมันมีอิทธิพลในถิ่นนี้เอามากๆ นอกจากเปิดรับพนันบอลแล้วยังทำธุรกิจมืดๆ เทาๆ ตั้งหลายอย่าง ผับ บาร์ บ่อน อีกทั้งพวกมันเส้นใหญ่มากๆ เปิดกิจการมานานตั้งแต่เริ่มตั้งมหาลัยได้เลยมั้งแต่ยังไม่มีใครทำอะไรพวกมันได้จนถึงทุกวันนี้ ผมก็ไม่น่าไปบ้าพนันกับพวกมันเลยจริงๆ คงเพราะเพื่อนเลวๆ ของผมแท้ๆ ท้าผมเล่น ทีแรกผมบอกว่าไม่เล่นๆ แต่ก็โดนพวกมันตื้อจนใจอ่อนจนได้ พอเล่นครั้งแรก ผมก็ได้เงินมาไม่ค่อยมากเท่าไหร่ เลยลองครั้งที่สองเพราะคิดว่าคงไม่น่าจะเป็นอะไรและเผื่อจะได้เยอะขึ้น แล้วก็ได้อีกจริงๆ แล้วผมก็เล่นชนะมาเรื่อยๆ จนผมได้เงินจากการเล่นพนันบอลเป็นหลักแสน ผมกับเพื่อนเลยติดพนันงอมแงม เล่นไม่เว้นแต่ละวันเพราะว่ามันได้เงินมาอย่างง่ายมากๆ พอช่วงหลังๆ มา เพื่อนผมเล่นเสียเยอะจนติดหนี้พนันพวกนั้น แล้วโดนพวกนั้นรังควาญจนเรียนต่อไม่ได้ โดนดักซ้อมมั่ง ดักตีมั่ง ขู่ฆ่ามั่ง จนมันรีไทร์นตัวเองออกไป ส่วนผมก็เริ่มเล่นเสียมาเรื่อยๆ แทงทีไรพลาดทุกที พลาดนิดพลาดหน่อยแต่เสียเยอะมากๆ จนผมก็เริ่มติดหนี้พวกนั้นเหมือนกัน ช่วงแรกๆ พวกมันก็ให้ยืมก่อน จากหลักพัน หลักหมื่น จนครั้งสุดท้าย คือหลักแสน แล้วพวกนั้นก็อ้างว่ายังไงผมก็ไม่มีปัญญาคืน ทั้งๆ ที่ทางบ้านผมรวยอยู่แล้ว ผมควรมีปัญญาคืนแน่ๆ แต่ทางบ้านผมนี่สิ ส่งให้ผมเรียนโดยที่กินอยู่อย่างสบายเพื่อหวังให้ผมเรียนจบแล้วเอาความรู้ไปสานต่องานที่บ้าน แล้วผมดันทำตัวเหลวแหลก มิหนำซ้ำติดการพนันเป็นหนี้ตั้งหลายแสน ถ้าทางบ้านผมรู้ มีหวังผมคอขาดแน่ๆ ผมจึงกลัวที่จะบอกทางบ้านเรื่องนี้ กลัวที่จะใช้เงินทางบ้านมาใช้หนี้พวกมันมากกว่าโดนพวกมันซ้อมเลยทีเดียว พอผมขับรถถึงปั๊มที่นัดหมาย ผมก็ขับไปจอดข้างๆ ปิ๊กอัพสีกรมท่าที่ อ.พี่ขวัญเดินลงจากรถพอดี
"อ.พี่ขวัญไม่ต้องลำบากเพื่อผมขนาดนี้ก็ได้นะครับ" ผมรีบเข้าไปห้าม อ.พี่ขวัญ และพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอกลับบ้านไป เพราะอีกไม่ถึงห้านาทีก็ถึงเวลานัดหมายแล้ว
"ไม่เป็นไรหรอกน่า มันอาจจะไม่เลวร้ายเหมือนที่เธอคิดก็ได้" อ.พี่ขวัญก็พูดอย่างไม่รู้ชะตากรรมตัวเองเอาซะเลย
"อ.พี่ขวัญไม่เข้าใจหรอครับว่าพวกมันจะพาอ.พี่ขวัญไปทำอะไรบ้าง มันอันตราย อ.พี่ขวัญกลับเถอะครับ ผมขอร้อง" ผมพูดยังไม่ขาดคำเลย ก็มีรถตู้มาจอดแล้วพวกนั้นก็เดินมาถึง ผมหลบหน้าพวกมันแต่พอหันมาหาอ.พี่ขวัญเห็นอ.แกหน้าเสียเล็กน้อย
"พวกพี่ใช้ไหมที่น้องมิกซ์ติดค่าพนันพวกพี่" ผมตัวสั่นยืนก้มหน้าอยู่ แต่อ.พี่ขวัญก็พูดกับพวกนั้นอย่างไม่มีทีท่าเกรงกลัว
"ใช่แล้ว มึงคืออาจารย์ขวัญ ใช่ไหม นึกว่าจะไม่กล้ามาซะอีก"
"น้องมิกซ์เป็นลูกศิษย์ขวัญเอง พวกพี่ช่วยยกหนี้ให้น้องเค้าอีกได้ไหม น้องเค้ายังเด็ก เงินตั้งห้าแสน น้องเค้าจ่ายไม่ไหวหรอก"
"อะไรกันอาจารย์ พนันแพ้ก็ต้องจ่ายสิครับ พวกมึงคิดจะเบี้ยวหรือไง"
"ป่าวๆ ขวัญรู้ว่าเสียพนันก็ต้องจ่าย แต่น้องเค้ายังเด็ก ช่วยยกเว้นให้หน่อยไม่ได้หรอ"
"บ้านมันรวยจะตาย โทรกลับบ้านกริ๊งเดียวก็มีตังมาจ่ายแล้ว"
"ไม่นะครับอาจารย์ ถ้าให้ผมโทรกลับบ้าน ให้พวกนั้นอัดผมให้ตายตรงนี้เลยดีกว่า"
"พูดดีนะไอ้เด็กเวร เดี๋ยวอัดแม่งตรงนี้เลยดีมั้ยเนี่ย"
"เดี๋ยวก่อนสิ อย่าทำอะไรน้องเค้านะ"
"ได้ กูไม่ทำอะไรมันก็ได้ แต่มันต้องจ่ายเงินให้พวกกูภายในวันนี้ ไม่งั้นโดนอัดเหมือนเมื่อวานแน่"
"เห็นบอกถ้าให้ขวัญมาจะลดหนี้ให้ครึ่งนึงใช่ไหม"
"เออๆ ไอ้มิกซ์มันเล่าให้ฟังแล้วสินะ"
"พวกพี่ๆ จะให้ขวัญทำอะไรบ้าง จะได้ชดใช้หนี้ให้หมดเร็วๆ"
"ก็ไม่ยากหรอก แค่มากับพวกกู พวกกูจะให้คืนละพัน มึงก็เก็บตังคืนละพันจนกว่าจะครบ แค่นั้นเอง"
"พวกเลว พวกแกจะพาฉันไปทำอะไรคืนละพัน ฝันไปเถอะ"
"งั้นก็ตามใจ พรุ่งนี้ก็เตรียมพาไอ้มิกซ์ไปเข้าเฝือกได้เลย"
"พวกเลว ฉันจะไปแจ้งตำรวจ"
"อย่านะครับอาจารย์ ไม่รู้พวกนั้นมีปืนหรือป่าว มันคงไม่รอให้เราไปแจ้งตำรวจหรอกนะครับ"
"ตกลงพวกมึงเอาไงอีอาจารย์ขวัญ จะไปกับพวกกูหรือกลับไปจองศาลาให้ไอ้มิกซ์ลูกศิษย์มึง 555"
"นี่พวกพี่จะเอาถึงตายเลยหรอ อย่าถึงขนาดนั้นเลยนะ"
"มึงคิดว่าพวกกูพูดเล่นหรือไง เอาไง จะไปหรือไม่ไป"
"วันละพัน สองแสนห้าก็สองร้อยห้าสิบ" อ.พี่่ขวัญพึมพำๆ แต่ผมพอจับใจความได้
"ถ้ามึงไม่ไปกูขออัดไอ้เด็กเวรก่อนซักทีละกันเว้ย" ผมรีบเอายกมือขึ้นมาป้องตัวเองก่อนที่อ.พี่ขวัญจะเข้าไปห้ามพวกมัน
"หยุดนะ!! ปะๆๆไปก็ไป"
"ก็แค่นั้น งั้นไป ขึ้นรถกะพวกกู"
"เดี๋ยว พวกพี่สัญญานะว่าจะไม่ไปยุ่งกับน้องเค้าอีก"
"เห๊อะ ถ้ามึงตุกติกก็ไม่แน่"
"อ.พี่ขวัญ เปลี่ยนใจก็ได้นะครับ ผมไม่ต้องทำเพื่อผมขนาดนั้นก็ได้ครับ เปลี่ยนใจเถอะนะครับ ผมขอร้องนะ" ผมกระซิบบอกอ.พี่ขวัญด้วยความรู้สึกผิดที่ต้องให้อาจารย์มาใช้หนี้พนันแทนตัวเอง
"ไม่เป็นไรมิกซ์ จารย์บอกว่าจะช่วยก็คือช่วย ส่วนเธอก็ไม่ต้องโดนพวกมันรังควาญด้วยไง"
"แต่อาจารย์ พวกนี้มัน....." ผมพยามพูดเบาๆ พอได้ยินแต่ก็เหลือบไปเห็นพวกมันจ้องมองมาทางผม ผมเลยรีบหลบไปหลังอ.พี่ขวัญ
"ฟรื้ดดดดด.." เสียงเปิดประตูรถตู้ซึ่งเป็นเสียงที่ทำให้ผมขนสันหลังลุกซู่และผมเดาว่าอาการของอ.พี่ขวัญก็ไม่ต่างกัน
"ตกลงจะไปหรือไม่ไป เดี๋ยวแม่งตื้บไอ้เด็กเวรแม่ง" แล้วพวกมันก็ทำท่าจะถีบผมแต่อ.พี่ขวัญเอาตัวไปขวางไว้
"ไปๆ ไปแล้ว"
ผมได้แต่มองตามอ.พี่ขวัญที่เดินขึ้นรถตู้พวกมันไป ในจังหวะที่ประตูรถตูกำลังจะปิด อ.พี่ขวัญก็มองหลังมาทางผมด้วยสายตาที่ยอมจำนนท์บวกกับสายตาแห่งความห่วงใยของครูที่ประเสิร์ฐที่มีต่อลูกศิษย์ไม่เอาไหน อย่างผม แล้วประตูก็เลื่อนจนปิดไป ผมลุกขึ้นยืนพยายามมองหาอ.พี่ขวัญบนรถตู้ เห็นเธอมองมาทางผมตลอดเวลา จนรถตู้ได้ขับออกไปจากปั๊มน้ำมัน ผมยืนตัวสั่นเทาทำอะไรไม่ถูก จะบอกใครก็ไม่ได้ จะแจ้งตำรวจก็ไม่ได้ นี่เราพาอาจารย์พี่ขวัญมาถึงจุดๆ นี้ได้ยังไงกัน เรานี่มันชั่วแสนชั่ว เลวแสนเลว ผิดมนุษย์มนา แล้วเสียงไลน์ก็ดังขึ้น
อ.พี่ขวัญ "ไม่ต้องห่วงจารย์หรอกนะ จารย์ดูแลตัวเองได้ จารย์เอาตัวรอดเก่ง อิอิ" โหย หน้าสิ่วหน้าขวานยังจะมาตลกอีก
"อ.พี่ขวัญครับ เปลี่ยนใจเถอะนะครับ แค่นี้ผมก็รบกวนอาจารย์เกินไปแล้วครับ" มิกซ์
"กลับเถอะนะครับ อย่าไปกับพวกนั้นเลยนะครับมันอันตราย" มิกซ์
อ.พี่ขวัญ "ไม่ต้องเป็นไรหรอกมิกซ์ มันอาจจะไม่เลวร้ายขนาดนั้นก็ได้"
"ไม่เลวร้ายได้ไงครับ พวกมันพาอ.ไปทำอะไรก็ไม่รู้" มิกซ์
"กลับบ้านเถอครับ มันอันตราย ผมขอนะครับ" มิกซ์
"เดี๋ยวผมไปขอเงินที่บ้านก็มาใช้พวกมันก็ได้ อาจารย์จะได้ไม่ต้องไปเสี่่ยง" มิกซ์
"นะครับจารย์" มิกซ์
"อ.พี่ขวัญ" มิกซ์
"ตอบหน่อยครับ อย่าเงียบไปสิ ผมเป็นห่วง" มิกซ์
"จารย์......." มิกซ์
ผ่านไปสิบกว่านาทีแล้ว อ.พี่ขวัญยังไม่มีแม้แต่จะอ่านไลน์เราเลย ไม่รู้จะเกิดอะไรมิดีมิร้ายกับอาจารย์หรือป่าว ปกติ อ.พี่ขวัญจะเป็นคนฉลาดทันคน และไม่ยอมไปกับใครง่ายๆ แม้แต่เพื่อนๆ ของแกเองชวนไปเที่ยวแกยังไม่ค่อยไป แต่คราวนี้ถึงกับยอมไปกับคนพวกนั้นเพราะผม ส่วนผมก็ช่วยอะไรอ.พี่ขวัญไม่ได้ซักอย่าง ผมมันไม่เอาไหนจริงๆ ปล่อยให้อาจารย์ผู้แสนดีไปกับพวกแก็งค์อันฑพาลโดยช่วยอะไรไม่ได้เลย
ผมยังเฝ้ามองไลน์ของอ.พี่ขวัญอยู่โดยที่ขับรถกลับคอนโดไปด้วย จนถึงห้อง อาบน้ำลวกๆ แล้วเอายาทาที่ฟกช้ำจนเสร็จอ.พี่ขวัญก็ยังไม่อ่านไลน์ผมซักที จนผมเอนตัวลมลงบนที่นอนพร้อมกับเฝ้าดูไลน์ของอ.พี่ขวัญอย่างไม่คลาดสายตา เมื่อไหร่อ.จะอ่านไลน์แล้วตอบกลับมาซักทีนะ ผมรู้สึกเป็นห่วงอ.พี่ขวัญเอามากๆ อาจารย์ไม่น่ามาเดือดร้อนเพราะผมเลย ผมเฝ้ามองไลน์ของอาจารย์จนผมสลึมสลือเกือบจะหลับเสียงไลน์ก็ดังขึ้น ผมรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
เพื่อน 1 "เฮ้ย มึงทำการบ้านอ.พี่ขวัญเส็ดยังวะ ส่งพรุ่งนี้นะเว้ย" ผมอ่านจบแทบอยากขว้างโทรศัพท์ทิ้ง
"โอ๊ยไอ้สาด วันนี้กูไม่ว่าง มีธุระด่วน ฝากมึงทำหน่อย เด๋วพรุ่งนี้เช้ากูไปลอก" มิกซ์
เพื่อน 1 "กินแรงกูอีกแล้วสาด ประจำเลยมึง"
"เออๆ เดี๋ยวกูเลี้ยงสัตว์ใหญ่สองขวด เชป่ะ" มิกซ์
เพื่อน 1 "ขอสามได้มั้ยวะ 555"
"สองขวดพอไอ้สาด การบ้านแค่สามข้อ อะไรนักหนาวะ" มิกซ์
เพื่อน 1 "เออ ๆ สองก็สอง ห้ามเบี้ยวนะมึง แค่นี้นะ"
ผมโยนโทรศัพท์ลงบนเตียงแล้วล้มตัวนอนต่อ เมื่อไร่อ.พี่ขวัญจะตอบไลน์ซะทีเนี่ย ผมเป็นห่วงใจจะขาดอยู่แล้ว มองไปที่นาฬิกาเวลาสองทุ่มกว่า ผมนอนพลิกไปพลิกมาสองสามรอบแล้วเดินไปกินน้ำ ระหว่างที่กำลังกระดกขวดน้ำอยู่เสียงไลน์ก็ดังขึ้นจนผมแทบสำลักน้ำ ผมรีบวิ่งไปที่เตียงทั้งๆ ที่ยังถือขวดน้ำอยู่แล้วรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
เพื่อน 2 "ไอ้มิกซ์ แม่งยิงซอมบี้สองตัวแล้วไปไหนต่อวะ กูติดอยู่ด่านนี้มาชั่วโมงนึงแล้วเนี่ย" ผมอ่านจบแทบอยากขว้างโทรศัพท์ทิ้งรอบที่สอง
"มึงก็เดินไปที่เคาเตอร์กลางห้อง มันมีคีย์การ์ดอยู่ เอาคีย์การ์ดไปเปิดประตู กูบอกมึงสิบรอบแล้วมั้งไอ้สาด" มิกซ์
เพื่อน 2 "เออๆ ก็กูลืมนี่หว่า ใครจะจำแม่นเหมือนมึงวะ โดยเฉพาะเรื่องเกมส์เนี่ย"
"เปิดประตูเส็ดมึงอย่าลืมเก็บสมุนไพรกับกระสุนทางซ้ายมือก่อนล่ะ ไอ้เวร แค่นี้นะกูติดธุระอยู่" มิกซ์
ผมอยากจะบ้าตาย เพื่อนผมจะรู้มั้ยเนี่ยว่าผมกำลังเดือดร้อนแค่ไหน ผมโยนโทรศัพท์ลงบนเตียงอีกครั้งแล้วถือเอาขวดน้ำไปเก็บ พอเดินไปได้ครึ่งทางเสียงไลน์ก็ดังขึ้นอีก ไม่รู้เพื่อนคนไหนจะไลน์มาอีกก็รู้ผมเลยไม่สนใจ เอาขวดน้ำไปเก็บที่ตู้เย็นจนเสร็จแล้วเดินไปที่ครัวหาอะไรรองท้อง พอเดินมาถึงเตียงก็เห็นไลน์อาจารย์พี่ขวัญส่งรูปมา 2 รูปกับข้อความ 3 ข้อความ ผมหยิบโทรศัพท์มากดดูไลน์ใจตุ้มๆ ต่อมๆ
อ.พี่ขวัญ "รูปที่ 1 รูปอ.พี่ขวัญนั่งอยู่ร้านชาบูกับพวกผู้ชายแปลกหน้า"
อ.พี่ขวัญ "รูปที่ 2 รูปอ.พี่ขวัญคีบกุ้งเทปูระเข้าปาก"
อ.พี่ขวัญ "ไม่ต้องห่วงจารย์หรอกนะ"
อ.พี่ขวัญ "พวกนั้นไม่ได้ทำอะไรจารย์หรอก"
อ.พี่ขวัญ "พวกเค้าพาจารย์มากินชาบูอยู่เลย"
"ครับอาจารย์ ผมเป็นห่วงแทบแย่ ที่แท้ก็นั่งกินชาบูซะงั้น" มิกซ์
อ.พี่ขวัญ "คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง แต่พวกนั้นบอกว่าจะพาจารย์ไปส่งก่อนเที่ยงคืน"
"ยังไงผมก็เป็นห่วงจารย์อยู่นะครับ" มิกซ์
อ.พี่ขวัญ "เธอพักผ่อนเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ไม่ต้องห่วงจารย์หรอก พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว"
"ผมขอโทษนะครับอาจารย์ ที่ทำให้อาจารย์ต้องมาเดือดร้อนเพราะผม" มิกซ์
อ.พี่ขวัญ "เดือดร้อนอะไรกัน ชาบูอร่อยจะตาย แต่ไม่รู้ว่าร้านไหน เด๋ววันหลังต้องมากินอีก"
อ.พี่ขวัญ "แค่นี้ก่อนนะ"
"ดูแลตัวเองด้วยนะครับอาจารย์ กินเผื่อด้วยนะครับ" มิกซ์
นี่มันอะไรกัน ไอ้เราก็อุตสาห์เป็นห่วง แต่นางกลับมานั่งกินชาบูเฉยเลย รู้งี้กระโดดขึ้นรถตู้ไปด้วยซะก็ดี ว่าแต่พวกนั้นจะให้อ.พี่ขวัญไปนั่งกินด้วยแล้วจ่ายให้อ.พี่ขวัญพันนึงเนี่ยนะ พวกมันจะให้ทำแค่นั้นจริงๆหรอ แต่ก็ขอให้เป็นอย่างนั้นจริงๆ เถอะ แล้วผมเดินไปปิดไฟแล้วก็กลับมานอนที่เตียงหลับไปด้วยความง่วง
และเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ก็มีเสียงไลน์ดังขึ้น ผมสลึมสลือเปิดไลน์ขึ้นมาดู เห็นรูปผู้หญิงเปิดนมอยู่ที่ลานจอดรถ 2-3 รูป เหมือนจะใช้มือปิดหน้าตัวเองสองรูปและอีกรูปนึงเห็นหน้าเกือบๆ เต็ม ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะเพื่อนๆ ชอบแกล้งส่งรูปโป๊ให้ผมเป็นประจำ แต่เอะใจที่ผู้หญิงหน้าตาคุ้นๆ และชุดก็คุ้นๆ แล้วผมก็หลับต่อ สักพักใหญ่ๆ เสียงไลน์ก็ดังอีก ผมก็เปิดดูอีก คราวนี้เป็นรูปผู้หญิงอีกแล้วเหมือนจะเป็นคนเดิม แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นชุดนักบินสาวที่เป็นชุดคอสเพลย์เซ็กซี่ๆ 3-4 รูป เหมือนกำลังเต้นยั่วผู้ชายอยู่ในห้องไฟสลัวๆ สองรูปแรกชุดก็ปกติดี ส่วนรูปที่สามกับรูปที่สี่นั้นเหมือนจะปลดกระดุมเสื้อออกจนเห็นนมทั้งสองเต้ากำลังเต้นยั่วๆ อยู่ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจนึกว่ารูปโป๊ทั่วไปแล้วก็หลับต่อ สักพักผมรู้สึกปวดฉี่เลยลุกเข้าห้องน้ำ พอเสร็จกิจก็เดินมาที่เตียงกะว่าจะนอนต่อก็นึกขึ้นได้ว่าใครส่งรูปอะไรมา ผมจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะเช็คว่าใครส่งรูปโป๊มาให้ผม ผมเห็นอ.พี่ขวัญส่งรูปมาเจ็ดแปดรูปและคลิปมา 1คลิป แต่ผมไม่สนใจเพราะว่าน่าจะเป็นรูปที่ชาบู แต่พอผมเช็คไลน์เกือบทุกคนแล้ว ไม่เห็นมีใครส่งรูปอะไรมาเลย ผมจึงรีบเปิดดูไลน์อ.พี่ขวัญ เห็นคลิปและรูปหลายๆ รูป ผมจึงรีบเปิดคลิปก่อน คลิปนี้ส่งมาเมือครึ่งชม.ที่แล้ว เป็นคลิปอ.พี่ขวัญใส่ชุดคอสเพลย์นักบินหญิงเซ็กซี่กำลังเต้นยั่วๆ อยู่ คลิปยาวประมาณ 15 วินาที ก็พอรู้ว่าสเต็บแดนซ์อ.พี่ขวัญเซ็กซี่แค่ไหน ผมรู้สึกเป็นห่วงอ.พี่ขวัญขึ้นมาทันที ไหนบอกจะกินชาบูอย่างเดียวไง ไหงมาโคเวอร์แดนซ์โชว์ซะงั้น ผมจึงรีบโทรไลน์ไปหาอ.พี่ขวัญทันที หวังว่าอาจารย์จะรับสายเรานะ(23.00น)
มิกซ์ "ฮะโหลครับ อาจารย์พี่ขวัญ นึกว่าจะไม่รับสายซะแล้ว"
อ.พี่ขวัญ "อื้อ มีอะไรหรอมิกซ์ โทรมาซะดึกเลย" เหมือนเสียงอ.พี่ขวัญจะกระเส่าเล็กน้อย พร้อมกับเสียงดนตรีเป็นจังหวะโดยเฉพาะเสียงเบส แต่ก็พอคุยกันรู้เรื่อง
มิกซ์ "อาจารย์กลับหรือยังครับหรือยังอยู่กับพวกนั้นอยู่ครับ"
อ.พี่ขวัญ "อ๋อ ยังเลยมิกซ์ น่าจะเสร็จเที่ยงคืนแหล่ะ อุ้ยส์"
มิกซ์ "อาจารย์เป็นไรหรือป่าวครับเหมือนร้องอะไรซักอย่าง"
อ.พี่ขวัญ "ป่าวๆ ไม่มีอะไร พอดีจารย์ทำช้อนตกพื้นหน่ะ เดี๋ยวจารย์ก้มเก็บก่อนนะ โอ๊ย เบาๆ ก่อนสิ"
มิกซ์ "ว่าแต่อาจารย์ไม่เป็นอะไรแน่นะครับ"
อ.พี่ขวัญ "ใช่จร่ะ ไม่มีอะไรจริงๆ"
มิกซ์ "แล้วพวกนั้นให้อาจารย์ทำอะไรบ้างครับ"
อ.พี่ขวัญ "อ๋อ พวกนั้นก็แค่ให้อาจารย์มารับรองแขกของพวกมันหน่ะ ไม่มีอะไรหรอก แค่เอนเตอร์เทรนแขกเขาประมาณนี้ อ๊อยส์"
มิกซ์ "อาจารย์ไม่เป็นอะไรแน่นะครับ" เหมือนเสียงผู้ชายคุยกันอะไรก็ไม่รู้ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจ
อ.พี่ขวัญ "จร่ะๆ ไม่เป็นอะไรจริงๆ ซี๊ดสส์ อะเด๋วจารย์กินน้ำก่อนนะ อื้มๆ อู้ๆๆๆๆ อื๊อ!! มิกซ์ แว่วี้ อึ๊ก แค็กๆๆ แค่นี้ก่อนนะ อื้ม อื้อๆๆๆ"
มิกซ์ "อาจารย์ดูแลตัวเอง อ้าว วางสายไปซะแล้ว"
นี่อ.พี่ขวัญต้องมาลำบากเพราะเราแท้ๆ ดึกๆ ดื่นๆ แทนที่จะได้หลับได้นอน ต้องมาต้อนรับแขกช่วยไอ้พวกเลวนั่น ว่าแต่อ.พี่ขวัญส่งรูปอะไรมาให้เรากันนะ ผมจึงเปิดไลน์อ.พี่ขวัญเพื่อที่จะดูรูปที่จารย์แกส่งมาให้
อ.พี่ขวัญ "รูป 1 รูปผู้หญิงมือนึงดึงชายเสื้อขึ้นจนเห็นนมทั้งสองเต้า แต่ใช้อีกมือนึงปิดหน้าตัวเองไว้ แต่ชุดที่ใส่ผมคุ้นมากว่าเคยเห็นที่ไหน"(21.30น)
อ.พี่ขวัญ "รูป 2 รูปเดิมแต่มือเหมือนจะมาปิดที่กล้องเหมือนห้ามไม่ให้ถ่าย"(21.30น)
อ.พี่ขวัญ "รูป 3 รูปเดิมแต่มือที่เหมือนจะปิดกล้องได้เลยผ่านไปแล้ว ไม่นะนี่รูปอาจารย์พี่ขวัญจริงๆ หรอเนี่ย"(21.30) ผมถึงกับกลืนน้ำลายดังเอื๊อก คาดไม่ถึงว่าอ.พี่ขวัญผู้รักนวลสงวนตัวจะกล้าเปิดเต้าโชว์ให้พวกนั้นถ่ายรูปที่ลานจอดรถได้ ผมจึงเปิดไปดูรูปถัดไป
อ.พี่ขวัญ "รูป 4 เป็นรูปผู้หญิงใส่ชุดคอสเพลย์นักบินหญิงเซ็กซี่กำลังเต้นยั่วเบาๆ ดูคล้ายๆ อ.พี่ขวัญมากแต่หน้าไม่ชัด"(22.30)
อ.พี่ขวัญ "รูป 5 รูปผู้หญิงคนเดิมแล้วเต้นท่ายั่วยวนกว่าเดิมอีก เป็นท่านั่งยองๆ แหกขา แต่หันหลังให้กล้องจึงทำให้ไม่เห็นหน้า"(22.30)
อ.พี่ขวัญ "รูป 6 รูปผู้หญิงคนเดิมแต่เป็นท่าที่ยืนขึ้นหันด้านข้างมาหากล้อง มือนึงแหวกเสื้อออกข้างนึงจนเห็นเต้านมข้างนั้น ส่วนอีกมือนึงก็ดึงกระโปรงส่วนที่แหวกข้างขึ้นมาเกือบถึงเอว เหมือนจะโชว์ว่าตอนนี้ไม่ได้ใส่กกน. ผมเห็นแล้วถึงกับแข็งเลยทีเดียว" (22.30)
อ.พี่ขวัญ "รูป 7 รูปสุดท้าย เป็นรูปที่อ.พี่ขวัญกำลังเต้นยั่วด้วยท่านั่งยองๆ แหกขาเหมือนรูปที่ 5 แต่ถ่ายจากด้านหน้า ซึ่งภาพที่ผมเห็นแทบทำให้ผมน้ำแตกเลยทีเดียว ซึ่งนั่นก็คือรูปที่กระดุมเสื้อถูกปลดออกเกือบหมดแล้วแหวกเสื้อออกโชว์นมทั้งสองเต้าเต็มๆ ส่วนท่อนล่างถึงยังสวมกระโปรงนักบินเซ็กซี่ตัวจิ๋วอยู่ แต่ด้วยท่าเต้นท่านี้มันทำให้มองเห็นยันกลีบหีของอ.พี่ขวัญแถมยังเห็นหน้าอ.พี่ขวัญอย่างชัดเจนเลยทีเดียว" (22.30) รูปนี้ทำเอาผมวิ่งเข้าห้องน้ำเกือบไม่ทัน ไม่นะ ทำไมอ.พี่ขวัญถึงยอมทำเพื่อผมถึงขนาดนี้ ผมน้ำตาคลอเบ้าๆ ทั้งๆ ที่พึ่งจะน้ำแตกไปเพราะรูปนั้นของอ.พี่ขวัญ พอผมตั้งสติได้ก็รีบโทรหาอ.พี่ขวัญ แต่คราวนี้โทรยังไงก็ไม่รับสาย ไม่รู้ทำอะไรกันอยู่ ผมกระหน่ำโทรจนเมื่อยมือจนเผลอหลับไป
พอตื่นนอนตอนรุ่งเช้าผมรีบเปิดดูไลน์ อ.พี่ขวัญดู ก็มีรูปส่งมาใหม่รูปนึง เป็นรูปผู้หญิงนั่งอ้าขาทับควยผู้ชายที่โซฟาท่าหันหน้าออก ทำให้เห็นภาพหีที่อมควยมิดด้ามอย่างชัดเจน โดยที่หมอยและหน้าท้องมีน้ำขุ่นๆ เลอะเต็มไปหมด ที่เอวยังมีคล้ายๆ กระโปรงถูกดึงขึ้นไป ส่วนบนเห็นแค่ถึงฐานนมและเสื้อเหมือนตัวที่อ.พี่ขวัญใส่โคเวอร์แดนซ์เมื่อคืน ไม่นะ นี่เป็นภาพโป๊ทั่วๆ ไปหรือว่าจะเป็นรูปอ.พี่ขวัญจริงๆ กันแน่นะ รูปนี้โดนส่งมาประมาณเกือบเที่ยงคืน ผมได้แต่หวังว่าอย่าได้เป็นรูปอ.พี่ขวัญเลยทั้งๆ ที่ชุดในรูปนั้นเหมือนชุดที่อ.พี่ขวัญใส่เต้นโคเวอร์แดนซ์เมื่อคืน ผมจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วขับรถไปดูที่ลานจอดรถปั๊มเมื่อวานกลัวว่าพวกนั้นจะพาอ.พี่ขวัญไปที่อื่นต่อจนไม่ได้กลับบ้าน แต่พอไปถึงก็ไม่มีรถอ.พี่ขวัญจอดที่ตรงนั้นแล้ว....
คุยกับผู้แต่ง
ขออนุญาตฝากผลงานสำหรับเพื่อนๆ สายเปย์ด้วยนะครับ อิอิ
ยังไงก็อย่าลืมมาร่วมเป็นแรงผลักดันให้กับผู้แต่งได้สร้างสรรค์ผลงานดีๆ อย่างต่อเนื่องด้วยนะครับ
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคร้าบ
ตอนต่อไปนะครับ อิอิ
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=205448.0