เชื่อใจ7
และไอ้ยูรก็ไปเปิดร้านแต่ความแค้นในใจของผม มันเหมือนโดนสุมไฟแค้น อยู่เต็มอก
ผมกลับมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดในวันนั้น
“ทำไมกลับมาเร็วล่ะคะ”
“อ๋อช่วงนี้เหมือนไม่ค่อยสบายเลยไปไกลๆรวดไม่ไหวต้องกลับมาพักน่ะ”
พอสักพักผมก็เริ่มพูดกับมิ้นขึ้นมาว่า
“พี่จะไล่ลุงยุรออกนะ”
“ทำไมเหรอคะ” มิ้นทำหน้าตกใจ
“อ๋อพี่ให้เพื่อนเค้าสืบประวัติ ลุงยูรมา เค้าบอกว่าติดคุกเพราะขดมยของและฆ่าคนตาย” มิ้นทำหน้าตกใจ
“พี่เลยคิดว่าเราไม่ควรเอาคนอย่างนี้มาไว้ในบ้านเรา มิ้นว่าไง”
“มิ้นก็เห็นว่าลุงแกขยันขันแข็งดี “
“แต่พี่ไม่ไว้ใจ เพราะคดีฆ่าคนมันฆ่าข่มขืนด้วย” มิ้นทำท่าตกใจกว่าเดิท
“จริงเหรอคะ”
“แล้วพี่จะหลอกมิ้นทำไมล่ะ”
“แล้วร้านเราจะทำยังไงล่ะคะถ้าให้ลุงยูรออกไปจริง”
“ ไม่เป็นไรช่วงนี้พี่ก็จะขอให้โจที่ช่วงนี้ปิดเทอมอยู่ให้ ไปส่งของให้ก่อน และเราค่อยหาคนใหม่ไปด้วย”
“แล้วโจจะยอมไหมคะ”
“พี่คุยกับโจแล้ว เค้ายอม”
มิ้นเงียบๆ ผมเลยแกล้งถามมิ้น
“มิ้นว่าไงถ้าพี่จะไล่ลุงยูรออก”
“มิ้นก้แล้วแต่พี่โชคแล้วกัน แล้วพี่จะบอกเหตุผลอะไรกับลุงยูรล่ะ”
“พี่มีวิธีแล้วกัน”
พอสักพักลุงยูรเห็นหน้าผม ก็เข้ามาไหว้ ผม และยิ้มให้ ผมเลยยิ้มตอบและบอกว่า
“ลุงยูรเ ดี๋ยวผมจะให้เงินลุงก้อนนึงนะ ลุงจะเอาไปลงทุนหรือหางานใหม่ก็ตามใจลุงแล้วกัน”
“ทำไมล่ะครับ”
“ตอนนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดีไม่ค่อยมีกำไรน่ะ”
“ผมก็เห็นร้านขายดีนี่ครับหรือลดเงินเดือนผมก้ได้ครับ”
“ผมบอกว่า ผมไล่ลุงออกไงฟังไม่รู้เรื่องเหรอ” ผมเริ่มเสียงแข็งขึ้น
“ผมผิดอะไร”
“มึงเล่นชู้กับเมียกูยังไม่ผิดอีกเหรอ” ผมพูดจบ มันสะอึก
“ผมเปล่านะครับ”
“ก็กูเห็นกับตามึงจะเปล่าได้ไง”
มันไม่พูดไม่จาเดินไปเก็บของ ที่บ้านมัน
ผมตามไป หามันและบอกว่า
“ถ้ามึงยังแอบติดต่อเมียกูหรือมาเล่นชู้อีกที กูเอาถึงตายแน่แค่ลูกน้องที่ทำงานกูก็มีเยอะพอสมควรและ ญาติกูมีทั้งนักการเมืองและข้าราชการจะลองไหม”
“ไม่ๆครับผมกลัวแล้ว”
“และมึงอย่าบอกเมียกูนะว่ากูรู้เรื่องของมิ้นแล้ว”
“ครับ ครับ ผมสัญญาว่าจะไม่พูด”
และมันก็เก็บของแล้วรีบออกไปวันนั้นเลย และผมก็แกล้งเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ของมิ้นด้วยกันการติดต่อกับไอ้ยูร
หลังจากวันนั้น มิ้นก็คลอดลูกชายให้ผม และ ไม่กี่เดือนมิ้นก็กลับมาสวยหุ่นดีเหมือนเดิม
และผมก็เย็ดกับมิ้น และผมสังเกตมิ้นก็แกล้งเสร็จ เหมือนที่บอกลุงยูร ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะผมทำได้ดีที่สุดแค่นี้ และหลังจากคลอดลูกดูอารมณ์ทางเพศมิ้นดูน้อยลงไปมาก
บางครั้งผมก็แอบดูเธอ ช่วยตัวเองผมไม่รู้จะทำยังไง ในใจก็คิดจะให้ไอ้โจมาช่วยก็กลัวมันจะปากโป้ง
ส่วนที่ร้าน ของผมก็ได้ เจมส์ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกับมิ้น มาทำงาน เจมส์อายุ20พอดีจบ ปวช. ทำงานเก่งเพราะผมค่อนข้างระแวงพวกลูกจ้างผู้ชายคนอื่นแต่เจมส์เป็นญาติกับมิ้น แล้ว ตั้งแต่ได้เจมส์มาทำงานผมก็วางใจและอุ่นใจ ขึ้นมาก
ช่วงนี้ผมไปต่างจังหวัดทีละนานๆ พอกลับมาก็ซื้อขนมมาฝากเจมส์ เพราะผมฝากให้แกเป็นหูเป็นตากับมิ้นให้ผมและถ้ามีอะไรหรือใครมาจีบหรือมาหาให้บอกผมตลอด ผมจะให้เงินพิเศษ แก็ทำงานให้ผมเต็มที่ จนผมสบายใจ
“พี่โชคครับ เมื่อวาน มีคนมาหาพี่มิ้นนะครับ”
“ใครล่ะเพื่อนเหรอ”
“ไม่น่าใช่นะครับน่าจะเป็นคนรู้จักรึเปล่า เพราะเห็นอายุมากแล้ว”
“เอารถอะไรมา”
“มอร์ไซด์ครับ ดรีมสีดำ”
พอฟังแค่นี้ผมก็เริ่มระแวงเพราะว่ารถของไอ้ยูรก็สีดำ
“รูปร่างหน้าตาเป็นไง”
“อายุมากแล้วครับ ผมขาวๆผิวคล้ำ” พูดเพียงเท่านี้ผมก็รู้แล้ว
“มานานไหมเจมส์”
“ไม่นานครับแป็บเดียว”
“และมิ้นเค้าบอกว่าเป็นใคร”
“เป็นคนรู้จักครับ”
“อ๋อสงสัยจะ ลุงยูรคนงานเก่าของมิ้นแน่ๆพี่ก็ว่าคุ้นๆ” ผมแกล้งกลบเกลื่อนเพราะไม่อยากให้ลูกน้องรู้เรื่องในบ้าน
“ครับเห็นพี่มิ้นเรียกลุงยูร”
ผมก็แกล้งพยักหน้า และทำยิ้มๆไม่ให้มีพิรุจ
และสักพักผมเลยแกล้งหันไปพูด
“นี่เจมส์อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกมิ้นนะ”
“ทำไมเหรอครับ”
“ไม่ใช่อะไร ลุงยูรชอบมายืมเงินมิ้นและมิ้นชอบแอบให้ โดยไม่บอกผม”
“อ๋อเหรอครับ”
“แต่พี่รู้ว่าแกเอาไปเล่นการพนัน เลยไม่อยากให้แต่มิ้นชอบแอบให้ บางทีก้แอบออกไปให้”
“ไม่นี่ครับ พี่มิ้นไม่เห็นออกไปไหนเลย”
“อ๋ออย่างนั้นก็ดี ถ้ามิ้นไปไหนบอกพี่นะ เพราะพี่ไม่ค่อยอยากให้มิ้นไปสุงสิงกับผีพนัน”
“ครับถ้าพี่มิ้น ออกไปเมื่อไหร่ผมจะโทรบอกให้ครับ”
พูดจบผมก็ควักเงินให้เจมส์ เจมส์รีบยกมือไหว้ใหญ่