โจ้ อาจารย์สุดเอ็กซ์ ฉบับปรับปรุง ตอนที่ 33-2
“แล้วควยของกูก็ค่อยๆ สอดเข้าไปในรูหีของครูโจ้อย่างช้าๆ ครูโจ้หน้าแดงก่ำ ครวญครางด้วยความเสียว กูค่อยๆ ดันเข้าไปอย่างยากลำบากด้วยความฟิตของรูหีครูโจ้ แต่ก็มีน้ำหล่อลื่นไหลออกมาช่วยให้ควยกูดันเข้าไปง่ายขึ้น จนในที่สุดก็เข้าไปจนมิดลำ ครูโจ้หน้าแดงก่ำ นอนครวญครางด้วยความเสียว แล้วกูก็ค่อยๆ กระทุ้งควยใส่รูหีครูโจ้อย่างช้าๆ !!!!!!!!”
ณ เขตระหว่างชายป่ากับโรงเรียน ในเวลายามเย็นใกล้ค่ำ วันที่ 4 ของค่ายพัฒนาชนบท กลุ่มชาวบ้านผู้ชาย 4 คน กำลังจินตนาการบทอัศจรรย์ของพวกเขากับครูโจ้คนสวยอย่างเพลิดเพลินในอารมณ์ โดยหารู้ไม่ว่า ผู้หญิงคนที่พวกเขาจินตนาการถึงนั้น กำลังเปลือยกายนั่งคุกเข่า ทั่วใบหน้าและมือเกรอะกรังไปด้วยคราบน้ำกามขาวขุ่นของพรานบุญ ที่นั่งหมดแรงน้ำข้าวต้มอยู่ในห้องน้ำสังกะสีที่อยู่ห่างจากพวกชาวบ้านไปเพียงไม่กี่ก้าว ครูโจ้คนสวยหน้าแดงก่ำ เมื่อได้ยินเสียงชาวบ้านจินตนาการถึงเรือนร่างงามของเธอ ที่ตอนนี้กำลังถูกชาวบ้านคนหนึ่งจินตนาการว่า กำลังกระทุ้งท่อนลำใส่รูสวาทของเธออย่างสนุกสนาน และครูโจ้ก็ครางออกมาอย่างเสียวซ่าน ครูสาวค่อยๆ ดึงมือของเธอขึ้นมา เลียคราบน้ำกามของพรานบุญที่ติดอยู่บริเวณมือของเธออย่างเอร็ดอร่อย และค่อยๆ ลากนิ้วชี้ของเธอกวาดคราบน้ำกามขาวขุ่นบริเวณใบหน้าเข้ามาใส่ปากของเธอราวกับเป็นน้ำหวานเลิศรส ครูโจ้ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน และเดินไปยังร่างกำยำที่นั่งหมดแรงตรงชักโครกอีกครั้ง
อุ๊บบบบบบบสสสสสสส์ !!!!!!!!!!!!!!!
พรานบุญที่นั่งหมดแรงอยู่ก็ตกใจ เมื่อถูกครูโจ้คนสวยนั่งลงคร่อมกับร่างกำยำ และประกบปากจูบอย่างรวดเร็ว อกอวบคู่งามบดเบียดไปกับแผงอกกำยำของพรานบุญ หัวนมเม็ดน้อยๆสีชมพูบดบี้ไปกับหัวนมดำปี๋ของพรานหนุ่ม ส่วนเจ้าพรานน้อยที่พึ่งจะพ่นพิษออกมาก็ถูกเนินสวาทของครูสาวบดบี้จนเริ่มจะแข็งตัวขึ้นอีกครั้ง ครูโจ้ดุนลิ้นสอดเข้าไปในโพรงปากของพรานบุญอย่างเอร็ดอร่อย พรานบุญที่หมดเรี่ยวแรงก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากสอดลิ้นตอบรับการจูบ และนั่งอยู่เฉยๆ ปล่อยให้ครูสาวเป็นฝ่ายรุก
………..
“ในขณะที่ครูโจ้กำลังถูกมึงเย็ดจนร้องครวญครางด้วยความเสียว กูก็ค่อยๆ เดินควยโด่เข้าไปหาครูโจ้ ครูโจ้รู้งาน ใช้มือนิ่มๆ ของเธอคว้าควยกูเข้ามาดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อยเพื่อระบายความเสียว หน้าของเธอแดงก่ำ ผมยาวสลวยยุ่งเหยิง เหงื่อสาวปุดออกมาซ่านกระเซ็นไปทั่วร่างงามของเธอ ใบหน้างามของเธอแดงก่ำขึ้นเรื่อยๆ !!!!!!!”
…………
…………….
“ในขณะที่ครูโจ้กำลังถูกพวกมึงรุกจาก 2 ช่องทางอยู่ กูกับไอ้เชิดก็บดหน้าลงไปซุกไซร้ไล้เลียเต้านมคู่งามคนละข้างจนหัวนมเม็ดสีชมพูแข็งเป็นไต ลิ้นของกูละเลงเลียหัวนมแสนหวานของครูโจ้จนชุ่มไปด้วยน้ำลาย ครูโจ้เสียวซ่านจนทนไม่ไหวแอ่นอกเข้าหาใบหน้าพวกกู และร้องครวญครางในลำคอด้วยความเสียว
………………
………………..
“ครูโจ้โดนรุก 4 ทาง ทนไม่ไหว น้ำแตกออกมา ล้นทะลักรูหี ตอดควยของกูแน่นไปหมด กูค่อยๆ ถอนควยออกจากรูหีครูโจ้ พวกเราจัดแรงเปลี่ยนท่า ให้กูมานอนหงายด้านล่าง พวกมึงจับครูโจ้มานั่งคร่อมเอวกู เอาควยกูจ่อกับรูหีครูโจ้ และค่อยๆ สอดเข้าไปอย่างช้าๆ กูเด้งเอวกระเด้าสวนขึ้นมาจนครูโจ้เสียวซ่าน ไอ้มิ่งเดินมาเอาควยจ่อปากครูโจ้ ครูโจ้รีบคว้าควยไอ้มิ่งเข้ามาอมเพื่อระบายความเสียว ไอ้โทนกับไอ้เชิดเห็นนมครูโจ้เด้งกระเพื่อมก็รีบคว้าเข้ามาดูดเลียในปากอย่างเอร็ดอร่อย !!!!!!!!!!!”
………………
…………………..
“เฮ้ยยยยย พวกเอ็ง ทำอะไรกันอยู่ตรงนั้นวะ มาช่วยกูกับไอ้โย่งประคองครูใหญ่หน่อยเร็ว !!!!!!!!”
ทันทีที่ได้ยินเสียงตะโกน ก็ทำเอาชาวบ้านทั้งหลายหลุดออกจากภวังค์ หันหน้าไปทางชายป่า เห็นตาสิน ชาวบ้านวัยกลางคนอายุราวๆ 57 ปี รูปร่างกำยำ ผิ้วคล้ำกร้านแดด มีความเหี่ยวย่นตามผิวหนังบ้างตามวัย ตาสินเคยเป็นนายพรานรุ่นน้องที่สนิทกับพ่อของพรานบุญมาก่อน และยังเป็นคนถ่ายทอดวิชานายพรานให้กับพรานบุญอีกด้วย ตาสินกับเจ้าโย่งประคองหิ้วปีกครูใหญ่เสือที่ตอนนี้กำลังสลบหมดสติอยู่เนื่องจากฤทธิ์ของไข้ป่า
“ตาสิน ปล่อยได้เลย เดี๋ยวพวกเราพาครูใหญ่ไปบ้านพักเองจ้ะ !!!!!!!!”
ชาวบ้านเมื่อเห็นตาสินกับเจ้าโย่งที่ประคองครูใหญ่ด้วยความเหน็ดเหนื่อย ก็รีบกุลีกุจอเข้ามาช่วยรับร่างของครูใหญ่จากลุงสินกับเจ้าโย่ง เจ้าโย่งเมื่อปล่อยร่างครูใหญ่แล้วก็นั่งลงกับพื้นแถวบ้านพักครูใหญ่ ไอ้โย่งหอบอย่างเหนื่อยอ่อนเนื่องจากช่วยลุงสินประคองร่างครูใหญ่เสือมาตั้งแต่ในป่า
“เห็นตัวผอมๆ งื๊ แบกนานๆ นี่ก็เหนื่อยชิบหายเลยยยยนะ !!!!!”
“นั่นดิ ไอ้โย่ง แล้วครูใหญ่จะรู้รึป่าววะ ว่าพวกเราเป็นคนยิงหนังสะติ๊กใส่ครูใหญ่ในป่าอะ !!!!!!”
“มึงเงียบๆ ไว้ไอ้ทิว มึงไม่พูด กูไม่พูด ก็ไม่มีใครรู้หรอกน่า ว่าแต่ ตอนนี้ครูโจ้จะเป็นไงบ้างวะ”
.
.
.
.
.
“ว๊ายยยยยยยยยยย !!!!!!!!”
ไม่ทันขาดคำ เจ้าทิวกับเจ้าโย่งที่กำลังนั่งพักเหนื่อยก็ยินเสียงผู้หญิงร้องมาจากทางห้องน้ำ เจ้าทิวกับเจ้าโย่งจำเสียงนี้ได้ดี รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
“อ่ะ ไอ้บุญ !!!!!!!!!”
“อาสินนนน !!!!!!!!”
ทางด้านในห้องน้ำสังกะสีนั้นเอง ตาสินที่ประคองร่างครูใหญ่มาตั้งแต่ในป่าก็เกิดอาการปวดฉี่ เมื่อส่งครูใหญ่เสือให้ชาวบ้านดูแลต่อแล้ว จึงได้เดินเข้ามาในห้องน้ำเพื่อที่จะทำการปลดทุกข์เบา แต่ภาพเบื้องหน้าทำเอาลุงสิน ชาวบ้านอาวุโส อดีตพรานป่าวัยกลางคนถึงกับผงะ สาวงามวัยยี่สิบต้นๆ ผิวพรรณผุดผ่องขาวเนียน ไม่เหมือนชาวบ้านในพื้นที่ กำลังเปลือยกาย นั่งคร่อมร่างกำยำ เอามือจับท่อนลำของพรานบุญ ลูกศิษย์คนโปรดเข้ากับปากรูสวาทของเธอ เมื่อได้สติ ทั้งพรานบุญและครูโจ้ต่างผละร่างออกจากกันอย่างรวดเร็ว ลุงสินเบิกตาโพลง เมื่อเห็นเรือนร่างงามด้านหน้าอย่างชัดเจน เรือนร่างอวบอัดขาวโพลนที่เปลือยเปล่า กำลังยืนบิดกายหน้าแดงก่ำ แขนขวาปกปิดหน้าอกคู่งามที่เอ่อล้นออกมานอกเรียวแขนขาวเนียน ส่วนมือซ้ายก็เอื้อมลงไปปิดของสงวนอย่างรวดเร็ว
“ไอ้บุญ นี่มันเขตโรงเรียนนะเว้ย เอ็งนี่ทำอะไรไม่รู้จักกาลเทศะเลยนะ !!!!!!!!”
“มันไม่ใช่อย่างที่อาคิดนะจ๊ะ ชั้นอธิบายได้”
“เอ็งก็มีข้อแก้ตัวกับข้าตลอดแหละ ว่าแต่แม่หนูคนนี้เป็นใครเหรอจ๊ะ ผิวพรรณผุดผ่องขาวเนียน รูปร่างอวบอัดอรชร สวยๆ แบบนี้ ไม่ใช่คนแถวนี้แน่นอน”
พูดไม่พูดเปล่า สายตาของผู้เฒ่าอาวุโสก็สอดส่ายสำรวจเรือนร่างงามเปลือยเปล่าของครูสาวที่กำลังบิดกายไปมา มือขวาปิดหน้าอกคู่งาม ส่วนมือซ้ายปิดของสงวน ใบหน้างามแดงก่ำด้วยความเขินอาย
“หน่ะ หนูเป็นครูที่มาจากกรุงเทพค่ะ มาช่วยพัฒนา สอนภาษาอังกฤษ ให้เด็กในๆ ในหมู่บ้านนี้อ่ะค่ะ!!!!”
ครูโจ้ตอบน้ำเสียงสั่นด้วยความตกใจ ครูโจ้ใจเต้นตุ่บตั่บด้วยความตื่นเต้น เธอไม่คิดว่าจะมีคนที่เข้ามาเห็นเหตุการณ์สวาทระหว่างเธอและพรานหนุ่มเข้าแบบนี้
“อ๋ออออ หนูนี่เอง ครูจากกรุงเทพ ที่เค้าร่ำลือกันว่า งามราวกับนางฟ้า สมคำร่ำลือจริงๆ ด้วยยยย !!!!!”
พูดไม่พูดเปล่า พรานเฒ่าก้าวเข้ามาเล็กน้อยเพื่อเชยชมความงามของครูสาว ส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มไปยังเจ้าของเรือนร่างงาม พร้อมกับเอามือลูบใบหน้างามอย่างแผ่วเบา ครูโจ้เขินหน้าแดงซ่านแอบอมยิ้มภาคภูมิใจในความสวยของตัวเอง เมื่อสมัยหนุ่มนั้นตาสินถือเป็นพรานหนุ่มรูปงามประจำหมู่บ้าน เวลาเอาของป่าไปขายต่างอำเภอก็มักมีสาวๆ ท้องถิ่นมารุมล้อมเข้าหาตลอด พรานสินฟาดเรียบทั้งสาวแก่แม่ม่าย วัยรุ่นแรกแย้มก็ถูกแกเปิดซิงมานับไม่ถ้วน จนได้รับฉายาว่า “พรานสิน ผู้พิชิตพรหมจรรย์” หากแต่เสือไม่ว่าจะร้ายแค่ไหน ก็ย่อมมีวันสิ้นลาย เมื่อพรานสินไปตกหลุมรักแม่ยุวดี ลูกสาวผู้ใหญ่หมู่บ้านข้างๆ ซึ่งรู้ถึงกิตติศัพท์ของพรานสินดี ฝ่ายพ่อสาวเจ้านั้นกีดกันพรานสินทุกวิถีทาง แต่พรานสินก็ยอมถอดเขี้ยวเล็บ สิ้นลายเสือพิสูจน์ความรักของตนเองจนผู้ใหญ่ใจอ่อน ได้แต่งงานอยู่กินกับยุวดีอย่างมีความสุข จนเมื่อ 6 ปีที่แล้ว กาลเวลาและสังขารก็ได้พรากยุวดีเมียรักไปจากพรานสิน ด้วยสังขารที่ร่วงโรย พรานเฒ่าก็ไม่อาจเข้าป่าหาของขายได้อย่างคล่องแคล่วเหมือนวัยหนุ่ม แต่ด้วยร่างกายที่ยังคงแข็งแรงอยู่ เวลามีงานอะไรในหมู่บ้าน พรานเฒ่าก็มักอาสาช่วยเหลือ เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง เพื่อหาอะไรทำไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่านคิดถึงยุวดีเมียรักที่จากไป
“ว่าแต่ทำไมหนูถึงมาแก้ผ้าอยู่ในนี้กับไอ้บุญได้ล่ะจ๊ะ มันรังแกหนูเหรอจ๊ะ ???”
หากแต่เสือก็ยังเป็นเสืออยู่วันยังค่ำ เรือนร่างอวบอัดอรชรที่เปลือยเปล่าของครูสาวทำเอาแก่นกายของพรานเฒ่าที่เหงาซึม และอยู่อย่างโดดเดี่ยวมาถึง 6 ปีเศษ ได้แข็งตัวขึ้นภายใต้กางเกงขายาว หลังจากที่มันสงบมานานหลายปี ตาสินพูดพลางเลื่อนนิ้วลงไปเชยคางครูสาวขึ้นมา เผยให้เห็นใบหน้างามเรียวสวย ที่ถีงแม้จะอ่อนระทวยจากการที่ต้องแก้ผ้าเอาตัวรอดจากเหล่าชายหื่นตลอด 3 วัน ในป่าใหญ่ แต่ใบหน้าครูโจ้ก็ยังดูสวยสดเกลี้ยงเกลาสะกดให้พรานสินนั้นเคลิ้มจนจ้องเธอตาไม่กระพริบ พร้อมกับส่งสายตาหวานไปยังใบหน้างามของครูโจ้
“ป่ะ เปล่าหรอกค่ะ โจ้โดนผอ.กับครูพละจากโรงเรียนในกรุงเทพ วางแผนกับมอมยาสลบและจะข่มขืนโจ้ แต่โจ้หนีออกได้ และได้พรานบุญช่วยไว้น่ะค่ะ *^*”
ครูโจ้ตอบพลางเอียงใบหน้าหลบสายตาของตาสินด้วยความเขินอาย ถึงแม้ว่าอายุจะใกล้เข้าเลขหกไปแล้ว แต่พรานเฒ่าก็ยังคงดูแลร่างกายของตัวเองอยู่เสมอ ใบหน้าถึงแม้จะเหี่ยวย่น และมีริ้วรอยตามวัย ยังคงมีความหล่อเหลาคมคาย รวมถึงร่างกายที่แข็งแรงกำยำ ถึงแม่จะเหี่ยวย่นไปบ้าง แต่กล้ามเนื้อก็ยังเด่นชัดออกมา ไม่แพ้พรานบุญผู้เป็นศิษย์ ครูโจ้หน้าแดงก่ำเมื่อเห็นสายตาหวานเยิ้มของลุงสินที่จ้องมายังเรือนร่างงามของเธอ มือข้างขวาที่ปิดหน้าอกอย่างหมิ่นเหม่ ได้ปลุกเร้าความอยากรู้อยากเห็นของลุงสิน ว่าสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้มือน้อยๆ นั้นจะเป็นอย่างไร
“สวยๆ อย่างหนู ชายใดเห็นก็ไม่มีใครอดใจไหวทั้งนั้นแหละจ้ะ แต่ไม่ต้องกลัวหรอกนะจ๊ะ ฉันไม่มีทางรังแกหนูเหมือนไอ้พวกนั้นแน่นอน”
ตาสินพูดไปพลางเลื่อนมือลงต่ำเรื่อยๆ ไปผ่านซอกคองามระหง ลากลงมายังเนินนมขาวเนียน ลุงสินลากนิ้วไปมาอย่างแผ่วเบาบนเนินนมขาวอวบของครูโจ้ มือขวาที่ปิดหน้าอกคู่งามอยู่ก็เริ่มอ่อนแรงสายตาของลุงสินนั้นสะกดเรือนร่างงามของครูโจ้ให้ยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ สองสายตาสอดประสานกัน ลุงสินเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้างามของครูสาวขึ้นเรื่อยๆ ครูโจ้หน้าแดงก่ำจะเป็นสีชมพูระเรื่อออกมาที่บริเวณแก้มขาวเนียนของเธอ
.
.
.
.
.
“อาสินนน !!!!!”
ในจังหวะที่ปากของลุงสินกำลังจะสัมผัสกับริมฝีปากงามของครูโจ้นั้นเอง พรานบุญก็ลุกขึ้นยืนและตะโกนเรียก ลุงสินได้สติ ผละตัวออกจากร่างงามของครูโจ้ ลุงสินหน้าแดงก่ำ เช่นเดียวกับครูโจ้ที่เอียงหน้าหลบสายตาของพรานเฒ่าที่ตอนนี้ถอยระยะห่างออกไปจากร่างงามของเธอแล้ว แต่ยังมีแอบเหลือบสายตามายังร่างงามที่เปลือยเปล่าบิดกายปิดของสงวนเล็กน้อย
“อาจ๋า ครูจ๋า เกิดอะไรขึ้น !!!!!”
หลังจากนั้นไม่ทันไร โย่งและทิวก็วิ่งเข้ามาถึงในห้องน้ำพอดีก็ตกใจเมื่อเห็นลุงสินเข้ามาอยู่ในห้องน้ำกับพรานบุญและครูโจ้ด้วย เมื่อเห็นทิวกับโย่งเข้ามา พรานสินเริ่มปะปิดปะต่อจากเหตุการณ์ก่อนเข้าไปหาครูใหญ่ในป่าได้
“ไอ้ทิว ไอ้โย่ง !!!!! ย่ะอย่าบอกนะว่า เสียงโครมแถวห้องน้ำก่อนเข้าป่าเมื่อกี๊ คือ อาของเอ็ง และแม่หนูคนนี้ !!!!!!!!”
“ใช่จ้าลุงงง !!!!!!”
“โหยยยย พวกเอ็งนี่นะ เป็นเด็กเป็นเล็ก ทะลึ่งเกินวัยแล้วนะ !!!!!!!!!”
“โถ่ลุง ก็ครูเค้าโดนคนไม่ดีรังแกอ่ะ เสื้อผ้าก็หายหมด ทิวกับไอ้โย่ง และอามาเห็นเข้าก็เลยช่วยครูไว้ และพามาส่งที่โรงเรียนนี่ไง แต่ดันมาเจอลุงเรียกไปซะก่อนนี่ ไม่งั้นทิวก็พาครูไปส่งที่บ้านพักได้แล้วว !!!!!!”
“ไอ้ทิว เดี๋ยวเถอะ เอ็งนี่นะ เป็นเด็กเป็นเล็ก หัดต่อปากต่อคำกับผู้ใหญ่เรอะ !!!!!!!!”
ตาสินพูดพลางเงื้อมือจะตบใส่ทิวอย่างหัวเสีย เมื่อถูกเจ้าเด็กวัย 9 ขวบเถียงฉอดๆๆๆ
“เอาน่าอา อย่าไปถือไอ้ทิวมันเลย มันก็หลานฉันนะ ฉันขอเถอะ !!!!”
“นี่นะ ถ้าอาของเอ็งไม่ขอไว้นะ หัวกบาลเอ็งลั่นไปแล้ววว !!!!!!”
ตาสินพูดพลางชี้นิ้วไปที่หน้าของเจ้าทิวน้อย และถลึงตาใส่อย่างหมั่นไส้
“ชั้นว่าลุงหยุดเถียงกับไอ้ทิวเถอะจ้ะ ตอนนี้พวกชาวบ้านกำลังวุ่นวาย ปฐมพยาบาลรักษาครูใหญ่กันอยู่ ถ้าจะพาครูไปส่งที่บ้านพัก ตอนนี้สะดวกที่สุดแล้วล่ะจ้ะ !!!!!!!”
สิ้นเสียงพูดของเจ้าโย่งก็ทำเอาทุกคนได้สติ เห็นด้วยกับที่เจ้าโย่งหมดทุกคน เนื่องจากตอนนี้ชาวบ้านกำลังวุ่นวาย ปฐมพยาบาลครูใหญ่อยู่ในบ้านพัก จึงเหมาะที่สุดที่จะช่วยกันพาครูโจ้ที่เปลือยเปล่าไปส่งที่บ้านพักได้โดยสวัสดิภาพ ถ้าไม่รีบไปตอนนี้ จะยิ่งไม่ปลอดภัย และคนที่มาเห็นเรือนร่างงามที่เปลือยเปล่าของครูโจ้ จะไม่ได้มีแค่ตาสินพรานเฒ่าผู้ใจดีเป็นแน่
..................
ทางเขตชายป่าอีกฝั่งหนึ่งของโรงเรียน บริเวณบ้านพักของผอ.สุชาติ ครูชัย และนักเรียน
“โถ่เว้ยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!! อีกนิดเดียวแล้วแท้ๆ กูเกือบจะได้เย็ดหนูโจ้อยู่แล้วเชียว !!!!!!!!!!!!”
“ใจเย็นครับท่าน ตราบใดที่ครูโจ้ยังแก้ผ้าเปลือยเปล่าอยู่ในป่าแบบนี้ ก็คงไม่ไหนได้ไม่ไกลหรอกครับบบ !!!!!!!”
“ไอ้ชัย มึงพูดน่ะคิดบ้างมั๊ย มึงเห็นมั๊ยว่าไอ้เด็กแสบ 2 คน กับไอ้พรานบ้านนอกมันมาช่วยหนูโจ้จากพวกเราไปได้ ถ้าไม่มีพวกมัน กูคงได้เย็ดหนูโจ้ไปแล้ว คิดแล้วโมโหโว้ยยยยย !!!!!!!!!”
“แต่ท่านอย่าลืมสิครับว่า พรุ่งนี้เราก็กลับกันแล้ว ไอ้พวกนั้นมันปกป้องครูโจ้ได้แค่ที่นี่เท่านั้นแหละครับ มันคงไม่ตามครูโจ้กลับมาที่กรุงเทพหรอก ผมว่าเรารอจังหวะ กลับไปที่กรุงเทพ ไอ้ครูโอก็ถูกส่งไปดูงานที่ต่างประเทศ กว่าจะกลับก็อีกสองเดือน ไม่มีใครมาคอยปกป้องครูโจ้แล้ว ถึงตอนนั้นพวกเราวางแผนใหม่ให้ดีๆ แล้วจับครูโจ้มาเผด็จศึกก็ได้ครับ !!!!!”
“เออว่ะ เข้าท่าดีนะไอ้ชัย คราวนี้ล่ะ หนูโจ้ไม่มีทางรอดควยกูไปได้แน่ !!!!!!!!!”
ผอ. พูดในขณะที่เดินเข้ามาในบ้านพักกับครูชัย ทั้งสองคนอยู่ในสภาพที่มอมแมมอิดโรยจากการตะลุยป่าเพื่อที่จะไปพิชิตสวาทครูสาว แต่ก็ไม่สำเร็จ ผอ.สุชาติเหลือบลงไปเห็นเสื้อยกทรงและกางเกงในลายลูกไม้สีดำของครูโจ้ที่ถูกครูชัยถอดไว้ตกอยู่บนพื้นในบ้านพัก ผอ.สุชาติค่อยๆ หยิบยกทรงขึ้นมา และค่อยๆ เอาขึ้นมาสูดดมแนบชิดติดจมูกอย่างหื่นกระหาย
“โอยยยยยสสสสสส์ กลิ่นนมของหนูโจ้ หอมจังเลย !!!!!!!”
กลิ่นยกทรงของครูโจ้ทำเอาอารมณ์หื่นกระหายของ ผอ.สุชาติ ได้ถูกจุดขึ้นอีกครั้ง ผอ.หื่น แลบลิ้นเลียไปยังยกทรงด้านที่ปกปิดติดกับเต้านมคู่งามของครูโจ้อย่างอเร็ดอร่อย
“โอยยยยสสส์ นมหนูโจ้ มันอร่อยอะไรเช่นนี้ หนูโจ้ของอา อาสสสส์ !!!!!!!”
ไอ้ผอ. พูดไป เลียไป ดมไป พร้อมกับเอามืออีกข้างกุมเป้าตัวเอง ถูไปมาอย่างหื่นกระหาย เช่นเดียวกับไอ้ครูชัยที่ตอนนี้ไปหยิบเสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีชาวของครูโจ้ที่ถูกมันถอดไว้ขึ้นมาดม และแลบลิ้นเสียไปมาอย่างหื่นกระหาย
“โอยยยย กลิ่นตัวครูโจ้ มันช่างหอมยั่วยวนอะไรเช่นนี้ โอยยยยสสส์ อาสสส์ เงี่ยนโว้ยยยยย !!!!!!”
“นมว่าหอมแล้ว หีนี่สุดยอดกว่าอีก หนูโจ้จ๋า เป็นของอาเถอะ !!!!!!!!!”
หลังจากที่อิ่มเอมไปกับกลิ่นนมบนยกทรงของครูสาวแล้ว ผอ. สุชาติก็หยิบกางเกงในลายลูกไม้ขึ้นมาดอมดม และสูดซี๊ด ใช้ลิ้นเลียไปมาอย่างหื่นกระหาย
“หีหนูโจ้นี่รื่นรสจริงๆ นี่แค่เลียกางเกงในยังอร่อยขนาดนี้ ถ้าได้เลียของจริง อาจะเลียให้ล้มเลยนะหนูโจ้จ๋า !!!!!!!”
พูดไปก็ดมไป มืออีกข้างก็ลูบเป้าไป ผอ. รู้สึกได้ถึงแก่นกายที่กำลังแข็งตัว พร้อมจะโผล่ออกมาจากพันธนาการอย่างเต็มที่
“กูไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยย ไม่ได้เย็ดคนขอได้เย็ดกางเกงในก็ยังดีวะ !!!!!!!!!!”
พูดเสร็จ ผอ. สุชาติก็จัดการปลดตะขอ รูดซิปกางเกง พร้อมกับดึงกางเกงในลงไปกองกับพื้นอย่างรวดเร็ว เอากางเกงในครูโจ้ไปห่อพันรอบท่อนลำ และใช้มือสาวอย่างเมามันส์
“โอยยยยสสส์ อาสสสส์ หีหนูโจ้สุดยอดไปเลยจ้า เย็ดมันส์จริงๆ อาสสสส์ !!!!!!!!”
“โอยยยยสส์ ก้นครูโจ้สุดยอดไปเลยครับบบ อาสสสส์ แบบนี้แหละ ถูควยผมอีก แบบนั้นเลยยยย !!!!!!!”
ไอ้ครูชัยตอนนี้ก็กำลังสนุกไม่แพ้กัน เมื่อมันหยิบกระโปรงสั้นสีดำของครูโจ้ที่ถูกมันถอดไว้มาพันรอบควยและชักว่าวอย่างเมามันส์แข่งกับ ผอ. สุชาติ
“โอยยยยสสส์ อาสสสส์ หนูโจ้จ๊ะ สุดยอดไปเลยยยย อาขอดูดนมหน่อยได้มั๊ยจ๊ะ อาสสส์ อร่อยจังเลยจ้า !!!!!!!”
ผอ. สุชาติไม่ได้ชักว่าวเปล่าๆกับกางเกงในของครูโจ้ แต่ว่ามืออีกข้างก็หยิบยกทรงขึ้นมาดอมดมอย่างหื่นกระหาย ผอ.ใช้ลิ้นไล้เลียไปทั่วยกทรงทั้งด้านหน้า ด้านหลัง สายยกทรง รวมถึงตะเข็บ จนยกทรงราคาแพงเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายของ ผอ.บ้ากาม ที่กำลังสาวท่อนลำใส่กางเกงในลายลูกไม้สุดเซ็กซี่ของครูโจ้คนสวยอย่างไม่บันยะบันยังราวกับกำลังเย็ดครูสาสอยู่จริงๆ
“แผ่นหลังของครูโจ้สุดยอดไปเลยครับ อาสสส์ ไอ้ชัยขอเลียให้ทั่วหลังเลยนะครับ อาสส์ๆๆๆๆ !!!!”
ไอ้ครูชัยเองก็ไม่ยอมแพ้ สาวท่อนลำใส่กระโปรงครูสาวอย่างไม่ยั้ง และสูดดมเนื้อผ้าบริเวณด้านหลังของเสื้อเชิ๊ตครูโจ้ กลิ่นเหงื่อสาวของเธอสร้างอารมณ์กำหนัดให้ครูชัยยิ่งสาวท่อนลำหนักขึ้นเรื่อยๆ
“โอยยยยยยสสสสส์ ๆๆๆๆๆๆๆ ครูโจ้ครับ สุดยอดไปเลยยยยย ขอแตกใส่ตูดหน่อยนะครับ ไอ้ชัยไม่ไหวแล้วววววววววว !!!!!!!!!!”
ในที่สุดไอ้ครูชัยก็ทนต่อจินตนาการของตัวเองไม่ไหว สาวท่อนลำแบบสุดแรงเกิดไม่ยั้งข้อมือ ท่อนลำพองตัวในกระโปรงสีดำที่พันรอบลำอย่างสุดๆ และระเบิดน้พกาม กลิ่นคาวคลุ้งออกมาจนเหนียวเหนอะหนะไปทั่วกระโปรงสีดำราคาแพง
“โอยยยยยยยยย หนูโจ้จ๋า อาไม่ไหวแล้วววว ขอแตกในหีเลยนะจ๊ะ อาสสสส์ !!!!!!!!!!”
ฝั่งของผอ. สุชาติเองก็ทนไม่ไหวกับรสสัมผัสและกลิ่นกายของครูโจ้คนสวย จนต้องเร่งข้อมือสาวท่อนลำสุดแรง จนมันพองตัวเต็มที่ ระเบิดน้ำกามขาวขุ่นออกเหนียวเหนอะหนะเต็มกางเกงในของครูโจ้ ผอ.สุชาติกดกางเกงในไว้กับท่อนลำจนน้ำกามหยดสุดท้ายไหลออกมา ตอนนี้กางเกงในลายลูกไม้สีดำแสนเซ็กซี่ราคาแพงของหนูโจ้คนสวย เกรอะกรังเหนียวเหนอะไปด้วยคราบน้ำกามขาวขุ่นของ ผอ.หื่น ถูกวางลงข้างๆกับกระโปรงสั้นรัดรูปสีดำเปรอะไปด้วยคราบน้ำกามของครูพละบ้ากาม สองชายหื่นนั่งลงกับเก้าอี้อย่างเหนื่อยอ่อน และจ้องมองผลงานของตัวเองอย่างมีความสุข
....................
โปรดติดตามตอนต่อไป
...........................
ปล.หายไปนาน วันนี้มาลงให้อ่านยาวๆ กันไปเลยครับ อีกนิดเดียวเท่านั้นก็จะถึงบทสรุปของค่ายพัฒนาชนบทแล้ว ในภาคนี้ เสื้อผ้าเป็นสิ่งหายาก พวกเรามาเอาใจช่วยครูโจ้ให้กลับถึงที่พัก และได้เสื้อผ้ากลับมาใส่อย่างสวัสดิภาพด้วยกันดีกว่าครับ
ปล.2 กว่าจะคิดออก เขียนเสร็จแต่ละตอน เสียไปหลายน้ำ ได้โปรดช่วยคอมเม้นติชม แนะนำผลงานของผมได้อย่างเต็มที่ เพื่อที่จะได้เอาไปพัฒนาในงานเขียนต่อๆไปด้วยครับ
ปล.3 ใครที่จะมามักง่าย พิมพ์สั้นๆ ตอบ ขอแค่ได้อ่านก็พอ ถ้าอยากถูกแบนอดอ่านนิยายดีๆแบบนี้ ผมก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วนะครับ
ปล. สุดท้ายนี้ อีกวันเดียวก็จะกลับกรุงเทพแล้วววว มีใครอยากให้ครูโจ้แก้ผ้า สัมผัสธรรมชาติอยู่ในป่าต่อกันมั่งม๊ายยยย หรือว่าสงสารครูโจ้ อยู่ป่านาน แถมไม่มีเสื้อผ้า กลัวครูโจ้เป็นหวัด อยากให้ได้เสื้อผ้ากลับมาใส่ แล้วกลับเมืองหลวง คอมเม้นกันได้เต็มที่เลยคร้าบบบบบบ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน