ใครยังไม่ได้อ่านตอนก่อนหน้าจิ้มเลย
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
SEX NOTE
สมุดโน้ตกระชากพรหมจรรย์
ตอนที่ 3 อ่า! บิดขี้เกียจเสียหน่อย ก่อนจะไปนั่งชมบรรยากาศยามเช้าที่หน้าระเบียงบ้าน หลังจากเดินทางมายาวนานจนมาถึงบ้านหลังนี้
บ้านหลังนี้ไม่มีใครอยู่นอกจากผม เป็นบ้านที่สร้างขึ้นมาใหม่สด ๆ ร้อน ๆ เอาไว้ให้ผมดูแลกิจการที่เปิดไว้ ส่วนพ่อ แม่ พี่สาว น้องสาว ก็อยู่บ้านหลังเก่าไป
พอดีตอนที่ผมจากบ้านมาเรียนมหาวิทยาลัยแห่งนี้ แล้วมีไอเดียเปิดกิจการหลาย ๆ อย่าง เพราะเห็นลู่ทาง แล้วมันก็ไปได้สวยดังหวัง พอตอนนี้ได้สมุดที่ว่านี่มาอีก บรรลัยล่ะงานนี้ แต่ก่อนอื่นผมคงต้องเช็คอะไรเกี่ยวกับสมุดอีกหลายอย่างก่อน และต้องทำเลยตอนนี้ คือที่จริงก็ง่วงนอนอะนะ แต่มันคาใจ แล้วก็มีสิ่งที่คิดไว้ในหัวอยู่หลายเรื่องเลย ต้องสะสาง
คงต้องไล่เป็นข้อ ๆ ไปเลย อย่างข้อแรก ชื่อที่เขียนจะต้องมีเรื่องกามกับเราเท่านั้น หรือมีอะไรกับคนอื่นได้ด้วย หรือตามสถานการณ์พาไปหรือเปล่านั้น เรื่องนี้ผมต้องทำการค้นหา แล้วคน ๆ นั้นต้องซิงอีกต่างหาก
เอาล่ะตอนนี้ ผมจะทำการเช็คว่าเรื่องกามที่จะเกิดต้องเกิดกับผมที่เป็นเจ้าของสมุดคนเดียวเท่านั้น หรือกับคนอื่นก็ได้ แม้ไม่ได้เขียนชื่อลงไปก็ตาม ถ้าสถานการณ์ หรือเหตุผลมันสมเหตุสมผลดีแล้ว
ส่วนเรื่องซิงนี่ ผมเข้าใจว่าถ้าเขียนชื่อลงไปแล้วมีช่องปรากฏก็เป็นอันผ่าน ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็คงเป็นชื่อที่ผิด หรือไม่ก็ไม่ซิง คงไม่มีผลกระทบอะไรล่ะมั้ง เพราะไม่ได้เขียนอะไรไว้ มา มาลองกัน
หืม! ‘โปรดอ่านด้านในปกหลัง’ มีข้อความแดง ๆ โชว์หราขึ้นอยู่หน้าปกสมุดด้วย
อ๋อ! ผมเข้าใจละ เหมือนกับว่าทุกครั้งที่ใช้สมุดจนสำเร็จผล จะได้อัพเกรดสมุดให้ใช้งานได้หลากหลายขึ้นได้ด้วย ซึ่งมันให้ผมทำเครื่องหมายเลือกว่าจะเลือกอะไร เหมือนทำแบบสอบถาม
ข้อแรกเหมือนจะถามผมว่าจะอัพเกรดอะไร ระหว่างเพิ่มช่องข้อความ 1 ช่อง กับเลือกเพิ่มหน้ากระดาษ 2 หน้า ซึ่งผมขอเพิ่มหน้ากระดาษไป
ข้อที่สอง ให้ผมเลือกหนึ่งในสามอย่าง ดังนี้ มีเลือกสร้างรหัสเป็นตัวเลขแทนสถานที่ หรือข้อความได้ 2 รหัส หรือว่าจะเพิ่มเวลาในการกำหนดเหตุการณ์ล่วงหน้าในเหตุการณ์ที่ 1 เพิ่มอีก 1 ชั่วโมง และสุดท้าย เพิ่มกรอบเวลาการกระทำใน 5 เหตุการณ์ อีก 2 ชั่วโมง ผมก็เลือกเป็นสร้างรหัสจะลดจำนวนตัวอักษรที่เขียน
หลังจากผมจัดการตอบคำถามครบถ้วน ข้อความต่าง ๆ ในหน้าปกหลังด้านในก็หายไป พร้อมกับมีหน้ากระดาษเพิ่มมาอีก 1 แผ่น หรือก็คือ 2 หน้า แล้วก็มีกระดาษเพิ่มเติมมาอีกแผ่นด้วย
เป็นส่วนให้ผมกำหนดรหัสแทนข้อความนั่นเอง ซึ่งมันก็มีกฎอีกเช่นเคยแต่ไม่ได้ยุ่งยากอะไรนัก ซึ่งในแต่ละรหัสจะสามารถกำหนดข้อความแทนลงไปได้ไม่เกิน 20 ช่องข้อความ หลักการก็แนวเดียวกับกำหนดเหตุการณ์นั่นแหละ
รหัส 1 ผมแทนข้อความว่า “หัวใจวายตายทันที” เผื่อฉุกเฉิน แล้วผมคิดว่าต้องเขียนในเหตุการณ์ที่ 5 ด้วยล่ะมั้ง เพราะผมคงไม่สามารถบังคับคนตายให้ทำอย่างอื่นได้ต่ออีกหาก เขียนไว้ในเหตุการณ์อื่น
รหัส 2 แทนข้อความว่า “ลบความทรงจำสามสิบนาทีที่แล้ว” ใช้ไป 18 ช่องแหนะ ที่ผมเขียนให้ลบแค่ 30 นาที ก็ไม่รู้จะเอาเท่าไหร่ แล้วก็เผื่อว่าเขียนในเหตุการณ์แรก แล้วมันเวลามันถอยมาเกินกว่าเวลาที่กำหนดในเหตุการณ์แรก กลัวมันจะไม่ได้ผล เอาไว้เขียนตอนเหตุการณ์ฉุกเฉินด้วย อะไรแบบนั้น แล้วอีกอย่างผมว่า ผมสามารถเขียนไปพร้อมกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ด้วยหรือเปล่า อันนี้ต้องลองต่อไป
แล้วตอนนี้ผมก็เข้าใจอะไรอีกเรื่องคือ ตัวเลข ทำไมไม่มีบอกในกฎ แม้ว่ามันจะเป็นตัวอักษรก็ตาม แต่พอมาเจอในส่วนกำหนดรหัสแล้ว ผมเข้าใจทันทีว่าการกำหนดเหตุการณ์ต้องเป็นตัวหนังสือเท่านั้นเลย ส่วนตัวเลขไว้ใช้เป็นรหัสแทนข้อความเอา คงจะอย่างงี้สินะ
ครั้งนี้ผมจะหาเหยื่อสามคน ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คงเป็นเพื่อนกันนี่ แหละ รู้ ๆ กันว่ามันไม่มีแฟนกันทั้งสามคน คนหนึ่งสายเรียน คนหนึ่งสายมีข้อจำกัดเยอะขึ้นคานไปสิรอไร อีกคนตอนเรียนผมไปเตาะไว้เยอะอยู่ น่าจะซิงแน่ ๆ
คนที่ผมไปเตาะไว้เยอะ ผมจะลองให้เธอไปเปิดประสบการณ์อะไรบางอย่างเสียหน่อย มันจะเป็นไปตามนั้นหรือเปล่าคงต้องขึ้นอยู่กับสมุดแล้วล่ะ
นฤมล ไพศาลพินาศ พอเขียนชื่อลงไปปับ ช่องข้อความก็โผล่มาเลย แสดงว่าซิงจริง ๆ อย่างที่คิดสินะ
เหตุการณ์ที่ 1 เวลา 8.00 น. ทักทายลุง
เหตุการณ์ที่ 2 เวลา 12.30 น. สงสารลุง
เหตุการณ์ที่ 3 เวลา 16.30 น. ไปส่งลุง
เหตุการณ์ที่ 4 เวลา 18.00 น. ดูแลลุง
เหตุการณ์ที่ 5 เวลา 20.00 น. เอาวะ
เพื่อนผมคนนี้ ผมเจอเธอแทบจะทุกวันอยู่แล้ว เธอจบแล้วก็เรียนต่อ ป. โท ก็ยังอยู่ที่มหาวิทยาลัยเหมือนเดิม ผมเลยคาดเดาอะไรบางอย่างได้ ลุงที่ว่า ผมคิดว่าแล้วแต่สมุดมันจะสรรหามา ลุงแถวคณะมีเยอะอยู่ ลุง รปภ. ลุงขายอาหาร ลุงขายไอศกรีม เอาน่า ผมว่าน่าจะสมเหตุสมผลอยู่
ต่อมาอีกสองคน จัดฉากให้มันทั้งคู่ได้กันไปเลยเป็นไง แต่อาจจะลองอะไรสักหน่อย แล้วแต่สมุดเลย ถ้าให้ได้กันก็ตามบุญตามกรรมนะเพื่อนผม แต่มันอยู่คนละจังหวัดกับผมเลย ก็ต้องมีลูกเล่นอะไรเสียหน่อย
สกล มากมาย ... ก็อย่างที่บอกมันซิง ช่องข้อความก็โผล่มาตามปกติ
เหตุการณ์ที่ 1 เวลา 16.00 น. จู่จู่ก็รักเพื่อน
เหตุการณ์ที่ 2 เวลา 16.30 น. ซื้อโกโปร
เหตุการณ์ที่ 3 เวลา 17.30 น. ตอบรับคำขอ
เหตุการณ์ที่ 4 เวลา 18.30 น. ตั้งโกโปรในห้องน้ำ
เหตุการณ์ที่ 5 เวลา 8.00 น. ทิ้งโกโปร
อัมพรา ใจจร ... ชัวร์ ๆ ซิง จริง ๆ
เหตุการณ์ที่ 1 เวลา 17.30 น. ชวนกันทำจิ้มจุ่ม
เหตุการณ์ที่ 2 เวลา 19.00 น. กับถึงบ้านเช่า
เหตุการณ์ที่ 3 เวลา 23.00 น. เมาแล้วอาบน้ำ
เหตุการณ์ที่ 4 เวลา 24.00 น. นอน
เหตุการณ์ที่ 5 เวลา 8.10 น. ตื่นหลังหลับยาว
คือเหตุการณ์คร่าว ๆ มันมีในหัวนะ แต่ไม่รู้ว่าสมุดมันจะเป็นอีท่าไหน เหมือนอย่างที่ผมลองใช้ครั้งแรก เหตุการณ์คร่าว ๆ มี และเหมือนจะเป็นไปตามนั้นด้วย มาดูกันว่าครั้งนี้จะเป็นยังไง
ตอนนี้ผมคงต้องนอนหลับพักผ่อนเสียหน่อย แล้วค่อยมาเริ่มตามติดเพื่อนมลตอนบ่ายแก่ ๆ แล้วก็เตลิดไปเอาโกโปรพรุ่งนี้ด้วย ผมนี่ลงทุนจริง ๆ
ตืด ตืด ตืด! โทรศัพท์สั่นอยู่ข้างที่นอนผม ใครโทรมากัน อ้าว! มล โทรมาทำไมวะ หรือว่าผมจำเป็นต้องมีส่วนร่วมในเรื่องกามที่ว่า ไม่นะ ลองฟังเหตุการณ์หน่อย
“มีอะไรรึ คุณมล” ผมทักทายแบบฉบับของผมไป
“ไปด้วยกันหน่อยซัม จำลุงที่ขายไอติมได้ปะ” ผมก็ตอบรับไป เป็นลุงขายไอศกรีมสินะ
“ลุงแกโดนรถชนแขนร้าวเข้าเฝือก วันนี้ป้าแกต้องไปทำธุระ เค้าเลยจะไปช่วยดูลุงให้สักหน่อย วันนี้ลุงจะออกจากโรงบาล เอารถมารับหน่อยได้ปะ” เอ๋! แสดงว่าเหตุการณ์ที่ผมกำหนดยังคงดำเนินอยู่สินะ
“เค ๆ ได้ ๆ เดี๋ยวไป ถึงแล้วจะโทรหานะ” ตอนนี้ผมยังไม่รู้รายละเอียดแน่ชัดว่ามันจะเกิดอะไรต่อไป แต่ความรู้สึกบางอย่างผมบอกว่า มันเริ่มเข้าเค้าไปเสียทุกที
ก่อนอื่นผมต้องจัดแจงรีบอาบน้ำ แล้วก็รีบออกไปหามลก่อน เห้ย เดี๋ยวนะ เราต้องขับรถไปอีกจังหวัดด้วยนี่ คงไม่เสียเวลามากหรอกมั้ง เวลาเดินทางราวสองชั่วโมงเศษ ก็คงน่าจะทันยุหรอก
ไม่นานหลังจากผมตื่นผมก็มาถึงหน้าโรงบาล แน่นอนมีมล กับลุงวัยกลางคนที่ใส่เฝือกแขนทั้งสองข้างนั่งอยู่ ผมจึงลงไปช่วยทั้งสอง แล้วพาไปส่งที่บ้านของลุงต่อไป ซึ่งเวลาก็ตามที่เขียนบอกเล่าในสมุดเปะ สี่โมงครึ่ง
บนรถผมก็ถามไถ่อาการของลุงไปเรื่อย บวกกับมลเป็นคนเล่ารายละเอียดด้วย แต่ผมก็ไม่สนใจตรงนั้น สนใจเพียงว่าวันนี้เรื่องกามที่ว่าจะตรงใจผมไหม แล้วมีผมเข้าไปเกี่ยวนี่จะเป็นแบบไหน ผมว่าสมุดมันแค่จะให้ผมเลือกว่าอยากจะทำอะไรมากกว่า
หลังจากที่จัดแจงกับอาหารบนโต๊ะหลังเข้ามาในบ้านลุงเรียบร้อย ซึ่งก็มีบรรดาลูก ๆ ของลุงที่รออยู่แล้ว กับป้าก็อยู่ ก่อนที่ป้า กับ ลูกของลุงแกจะขอตัวออกเดินทาง ซึ่งไปทำอะไรนั้น ผมไม่สนใจฟัง
แต่เวลานี้ เหลือเพียงเราสามคนในบ้านของลุงเรียบร้อย กับเวลาที่เริ่มใกล้เข้าสู่เหตุการณ์ที่สี่ไปทุกขณะ และนั่นเอง ผมจึงต้องทำตัวให้สองคนตรงหน้าผมอยู่กันสองต่อสอง ผมอยากให้มลเปิดประสบการณ์ครั้งแรกกับผู้มีประสบการณ์ ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“เออ มล จะออกไปไหนอีกมะ เดี๋ยวว่าจะไปดูร้านสักหน่อย เดี๋ยวกับมารับตอนดึก ๆ” ออกอุบายไป ซึ่งมลก็พยักหน้ารับ
“ลุงครับ งั้นผมล็อคกุญแจหน้าบ้านเลยนะครับ เวลาผมมารับจะได้ไม่เสียงดังรบกวน” ทั้งลุง กับมลก็เห็นด้วยในสิ่งที่ผมว่าไป ผมกะจะให้มลอยู่กับลุงสักระยะตามเวลาในสมุด แล้วค่อยกลับมารับ อ้าว แล้วงั้นผมจะรู้ได้ไงว่าเหตุการณ์มันไปถึงไหน
ผมจัดแจงติดกล้องแอบถ่ายไว้เรียบร้อยแล้วไงล่ะครับ มีในห้องน้ำ 3 ตัว ห้องนอนลุงอีก 2 ตัว ต่างมุมจะได้ชัด ๆ พอตอนผมมารับมลค่อยมาเก็บออกไป เท่านี้ผมก็จะได้มีคลิปไว้ดู ไม่แน่อาจจะติดต่อออกมาเป็นหนังเรื่องหนึ่งก็เป็นได้นะ แล้วเอาไปขาย ผมคิดไปถึงขั้นนั้นเลยรึ
เอาน่าค่อยมาตรวจดู ตอนนี้ก็ไปหาซื้ออุปกรณ์หลาย ๆ อย่างเพิ่มเติมเอาไว้อีกดีกว่า เผื่องานหน้า ตอนนี้เพิ่งจะหกโมงเย็นตอนที่ผมเริ่มขับรถออกมาจากบ้านลุง แล้วผมจะกลับเข้าไปอีกราว ๆ สี่ห้าทุ่ม ใจหนึ่งผมก็อยากแอบเข้าไปในบ้าน แล้วไปแอบดูเหตุการณ์สด ๆ ให้รู้แล้วรู้รอด แต่แบบนี้ดีแล้ว เดี๋ยวผมจะกลายเป็นมีเอี่ยวกับเรื่องกามไปด้วย
อย่างที่บอก ผมกำลังพยายามตรวจสอบเงื่อนไขต่าง ๆ ของสมุดว่าจะออกมาในแนวทางใด เลยต้องทำอะไรที่มันยุ่งยากแบบนี้ แล้วดูเหมือนว่ามันจะไปได้สวย
แต่เดี๋ยวก่อน! ผมลืมคิดอะไรไปหรือเปล่า แล้วลุงจะลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับลุงด้วยเปล่าวะ เอ่อ! คงไม่หรอก กฎมันก็บอกว่า “และทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องจะถูกลบเลือนไป” พออ่านดี ๆ งั้นคลิปที่ถ่ายน่าจะโดนลบเลือนด้วยไหมนะ เอาน่าใจร่ม ๆ อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด
ห้าทุ่มตรงผมก็มาตามนัด ในขณะที่มลจัดแจงเก็บโน้ตบุคที่เธอหอบมาทำงานด้วยที่บ้านลุง ผมก็ขอตัวเข้าห้องน้ำ พร้อมกับเก็บกล้องคืน แล้วก็แอบเข้าห้องลุง เพื่อเก็บกล้องที่เหลือ ดูเหมือนลุงจะหลับไปแล้ว
ฮั่นแน่ เสื้อผ้า เสื้อผ้ามีความเปลี่ยนชุด ผมก็ไม่ได้ถามอะไร พอเห็นภาพแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ รีบ ๆ เลยเจ้ามล ผมจะรีบไปเช็คกล้อง พอจัดแจงส่งมลกลับหอเสร็จ ผมรีบบึ่งรถกลับบ้านทันที เพื่อเช็คกล้อง และภาพจากกล้องทั้งห้าก็ถูกเปิดพร้อมกัน
เหตุการณ์มันเริ่มจากที่ผมไปได้ไม่นาน มลเข้ามาในห้องเพื่อมาเอากระโถน สงสัยจะเอาไปให้ลุง เดี๋ยวนะลุงก็เดินมาฉี่ได้นะถ้าปวด แต่อีกไม่นานมลก็พาลุงเข้าห้องน้ำมา อ้าว! แล้วจะเอาไปทำไมฟะ สงสัยสื่อสารไม่ตรงกัน
แค่เข้าห้องมาทั้งคู่ ใจผมเริ่มตกวูบลงไปตาตุ่มแล้ว ไม่ใช่ตกใจอะไร แต่มันตื่นเต้น เฝือกที่ใส่ทั้งแขนทำให้ลุงถอดกางเกงเองไม่ได้ ดังนั้นมลจึงเป็นคนถอดให้ ดูจากสีหน้าทั้งคู่ท่าจะเขินนิด ๆ
ของของลุงเหมือนจะหย่อนยานไปแล้ว ก็แหงสิปูนนี้แล้ว ดูได้จากสภาพของหนังหุ้มไข่ ส่วนตรงนั้นมันจะคงรูปแบบเหลว ๆ ไม่เล็กจนเกินไป ก่อนที่ลุงจะนั่งลงในโถส้วม พร้อมกับเริ่มฉี่
“ขอโทษนะเจ้ามล ที่ให้มาเห็นอะไรแบบนี้” เสียงลุงแกว่าขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกคะ ช่วย ๆ กัน ก็ลุงถอดกางเกงเองไม่ได้นี่นา” มลก็ตอบกลับไป เหมือนจะไม่รู้สึกตกใจอะไร แบบนี้ดี ยิ่งดูเหมือนหนังเข้าไปอีก
“ไหน ๆ แล้วลุงอาบน้ำเลย ไม่สิเช็ดตัวเลยไหมคะ เดี๋ยวมลจัดการให้” เฮ้ย! มาว่ะ ถ้าผมจะชักเป็นตามคงไม่ผิดแปลกอะไรสินะ ราวกับกำลังดูหนังเอวีเลยเนี่ย แล้วไม่ใช่ซับไทยด้วย แต่เป็นพากษ์ไทย ว่าไปนั่น
“ไม่เป็นไรหรอกเจ้ามล วันเดียวเอง” ซึ่งมลก็พยักหน้ารับ พร้อมกับใส่กางเกงคืนให้ลุง อ้าว! เห้ย แล้วมันจะไปต่อยังไงวะ
หลังจากพวกเขาทั้งสองออกจากห้องน้ำไป ก็ห่างหายจากกล้องไปนานเลย จนเวลาทุ่มเศษ ๆ ก็กลับเข้ามาพร้อมกันอีกครั้งในห้องน้ำ คราวนี้เหมือนเกิดเรื่องอะไรขึ้น เห็นเสื้อผ้าเลอะกันมาทั้งคู่
“ขอโทษนะ เจ้ามล ลุงไม่น่าขอกินด้วยเลย” กินอารายว้า หรือจะเป็นพิซซ่าถาดนั้น น่าจะใช่ วันนี้มีแขกมาบ้านพวกลุง คือพวกผม ลูก ๆ แกเลยเลี้ยงขอบคุณด้วย สั่งของมาเสียเยอะเลย อีกอย่างเจ้ามลก็สายกินอยู่แล้ว แม้จะไม่ได้อ้วน แต่ก็มีน้ำมีนวลล่ะนะ คงจะกินไม่เลิกจนลุงหิวตามแล้วขอกินด้วย มือแกหยิบไม่ได้ มลเลยต้องป้อน งานเลยเกิดล่ะมั้งนะ
“ไม่เป็นไรคะ มล ซุ่มซ่ามเองด้วยแหละ งั้นมลเอาน้ำเช็ด ๆ เสื้อมลออกก่อนแล้วกัน เดี๋ยวมาจัดการทางลุง” เหมือนที่เสื้อมลจะมีเศษอาหารเลอะอยู่
“เอาเสื้อป้าในตู้เปลี่ยนก่อนไหมเจ้ามล ในตู้ห้องข้าง ๆ ห้องน้ำนี่เอง จะได้เอาเสื้อตัวเองไปผึ่งลมไว้ก่อน” มลก็ออกไปตามลุงว่า กับมาพร้อมเสื้อตัวใหม่ ที่มันเหมือนจะตัวใหญ่ ตรงคอเสื้อที่เห็นถึงไหนต่อไหนเลยทีเดียว อยู่ในกล้องมุมหลังโถส้วมมันเห็นนะสิ แต่มลมันไม่ได้ใส่แค่ชุดชั้นใน มีเสื้อซับด้วย เฮ้อ!
หลังจากที่มลเข้ามาในห้องน้ำแล้วนั้น เธอก็เริ่มจัดแจงเรื่องเปลี่ยนกางเกงให้ลุงด้วยเลย เพราะมันก็เลอะเช่นเดียวกัน
“เออ ลุงคะ มลว่าเช็ดตัวเลยดีกว่า เศษอาหารมันอาจจะซึมลงมา มันสกปรก เดี๋ยวมลจัดการให้” มลเสนอแนะลุงไป
“งั้น ก็แล้วแต่เจ้ามลเลย แต่มลไม่รังเกียจลุงเหรอ ที่ต้องมาเช็ดตัวให้คนแก่อย่างลุง”
“ไม่หรอกค่า! มล คิดว่าลุงก็เหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งจริง ๆ” พอเห็นแบบนี้ ผมล่ะน้ำตาซึม แล้วซึมหนักกว่าเดิมไปอีก เมื่อลุงแกลูบหัวมลด้วยความเอ็นดู ทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน นี่ผมทำอะไรลงไป
ภายในห้องน้ำ เป็นห้องน้ำไม่ได้ใหญ่โตอะไร มีโถส้วมอยู่มุมหนึ่ง อีกมุมเป็นถังใส่น้ำใบใหญ่ ถัดออกมาเป็นฝักบัว ตำแหน่งตอนนี้ลุงแกนั่งอยู่กับตั่งตัวเล็ก ๆ ระหว่าง โถส้วม กับถังน้ำ ประมาณกลาง ๆ ห้องน้ำแล้ว ส่วนมลตอนนี้ก็หากะละมังเล็ก ๆ มาใส่น้ำ เพื่อเตรียมจะเช็ดตัวให้ลุง
แต่ทันใดนั้น เรื่องก็เกิดจนได้ กะละมังที่มลใช้ใส่น้ำมาดันกรอบ คือมันคงจะใช้งานนานแล้วจนมันกรอบจนแตกคามือมลในวันนี้ น้ำที่ใส่มาเลยหกเลอะกางเกง แล้วก็เสื้อบางส่วนมลจนเปียก ฮั่นแน่! ผมว่ามันเอาแล้ว สมุดทำพิษอีกแล้ว
“ผ้าเช็ดตัวอยู่ไหนคะ” มลถามลุงก่อนจะรีบลุกออกไปจากห้องน้ำ หลังลุงบอกว่าอยู่ไหน
มลกลับเข้ามาในห้องน้ำ พร้อมกับสิ่งที่แปลกตาออกไป ส่วนบนมลถอดเสื้อออกเลย แต่ก็มีเสื้อซับ กับชุดชั้นในข้างในอยู่ดี แต่มันก็เผยผิวที่ขาวเนียนอยู่ดี มลขาวมาก มีน้ำมีนวลกำลังดีเลยล่ะมั้ง ตรงหน้าท้องมีรอยชั้นของไขมันอยู่ ก็แน่แหละสายกินอย่างเธอ
ส่วนข้างล่างเป็นผ้าถุงแทน ตอนแรกก็คิดว่าจะเป็นอย่างที่ผมคิด ถ้าเป็นวัฒนธรรมญี่ปุ่น ผมว่ามาในชุดอย่างที่เราก็รู้ ๆ กันอยู่แน่ ๆ หรือว่าจะเป็นเฉพาะในเอวีวะ
คราวนี้มลเปลี่ยนกะละมังใบใหม่ที่อยู่แถว ๆ นั้นแหละ พร้อมผ้าขนหนูผืนเล็ก ๆ มาชุบน้ำแล้วเช็ดตัวให้ลุง เริ่มจากส่วนหัว แล้วเพื่อไม่ให้บรรยากาศมันเงียบเหงา ลุงแกเลยเล่าเรื่องหลาย ๆ อย่างไปด้วย มลบรรจงเช็ดตัวให้ลุงอย่างพิถิถัน ซึ่งตอนนี้ลุงแกก็ล่อนจ้อนอยู่ และไม่มีทีท่าว่าตรงนั้นมันจะแข็งเลย นี่สินะวัยหมดสมรรถภาพ ถ้าผมอยู่ตรงนั้นแข็งโด่สุดตีนแล้วมั้ง ขนาดนั่งดูผมยังแข็งแล้วเนี่ย
หลังจากจัดการกับส่วนหัว หรือใบหน้าเสร็จก็ลงมาต่ำอีก คราวนี้เป็นลำตัว มลก็เช็ดให้อย่างดีเช่นเคย เน้นตรงรักแร้มากหน่อย ก่อนจะมาเน้นที่หัวนม
“ขนนี่หงอกด้วย ลงไม่ถอนออกเหรอ” มลหัวเราะไปพลาง เช็ดหัวนมลุง ขนที่ว่าเป็นขนที่ยาวกว่าเพื่อนตรงหัวนมของลุง แถมมันหงอกด้วย
“มันเป็นเหมือนขนประจำตัวลุงนะ ลุงจะลองดูว่ามันจะยาวขนาดไหน มันก็มีหลุดออกบ้างตามเวลา แล้วก็เกิดขึ้นใหม่ พอเถอะเจ้ามล ตรงหัวนมมันจั๊กจี้”
“ค่า ๆ!” มลก็ตอบรับ แล้วลงไปที่สะดือ ก็ล้วงเช็ดให้อย่างดี แล้วผมก็เริ่มสงเกตุเห็นบางอย่าง เห้ย! ของลุงเริ่มขยายว่ะ หรือคิดไปเองวะ
“ข้างล่างของลุง มล เปลี่ยนเป็นใช้ฟอกสบู่ล้างน้ำเลยนะคะ” ลุงแกก็พยักหน้ารับ พร้อมกับคุยเรื่องต่าง ๆ ต่อไปเช่นเคย
มลเทน้ำในกะละมังทิ้ง พร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กก็บิดแล้วพาดไว้แถวนั้น ไม่ช้าก็เริ่มหันมาจัดการกับลุงต่อ โดนเริ่มจากการใช้ขันตักน้ำมาราดบนขา และที่เท้า ก่อนจะใช้สบู่ถูลูบไปที่ขาจนเกิดฟอง รวมไปจนถึงเท้า ก่อนจะล้างน้ำออกในที่สุด
“เออ คือว่า ตรงนี้” มลช่างใจอยู่สักครู่ ก่อนจะถามลุงกลับไป “มลล้างให้ได้ใช่ไหม”
“จะดีเหรอเจ้ามล ตรงนี้มันสกปรกนะ แต่ถ้าไม่ถือก็ตามใจเลย ขอบใจมากนะที่ดูแลลุง” มลยิ้มรับ
“ไม่เป็นไรเลยลุง มลไม่ถืออะไรเลย ตอนนี้ลุงลุกขึ้นก่อน” มลบอกกล่าวต่อลุง ซึ่งลุงก็ทำตามไม่ขัดอะไร
มลตักน้ำมาราดตรงนั้น แล้วก็ราดก้น ก่อนจะเริ่มเอาสบู่มาฟอกก้น รวมไปถึงตรงแถว ๆ รูก้น จนเสร็จ ก่อนจะมาด้านหน้า ซึ่งคราวนี้มลคิดว่าต้องทำความสะอาดอย่างดี เลยคิดว่าน่าจะนาน
“ลุงเดี๋ยวไปหาเก้าอี้ที่สูงก็นี้มาให้นั่งนะ จะว่าไป นี่ลุงดูแลตรงนี้มั้งมั้ยเนี่ย!” มลว่า
“ก็ล้างตามปกตินะ สงสัยตอนลุงเข้าเฝือกเลยไม่ได้ล้างเท่าไหร่มั้ง เก้าอี้น่าจะอยู่หลังบ้าน” ลุงตอบคำถามของมล
มลออกจากห้องน้ำไปเดินหาเก้าอี้พลาสติกตามที่ลุงบอก ก่อนจะกลับมาในเวลาไม่นานพร้อมเก้าอี้ตามที่ว่า ลุงก็นั่งลงในมุมเดิมหันหน้าเข้าหามลเหมือนเดิม ส่วนมลก็ยึดตั่งที่ลุงเคยนั่งมานั่ง แต่ท่านั่งทำเอาของผมตั้งมาอีกรอบ มลถลกผ้าถุงขึ้นเพื่อให้นั่งตั่งตัวเล็ก ๆ ที่ว่าได้ถนัด เลยเห็นขาอ่อนขาว ๆ แต่ทั้ง ๆ ที่ก็เห็นมาบ่อยไป ตอนมลใส่กางเกงขาสั้น แต่ครั้งนี้ทำไมมันคิดวะ
“ของผู้ชายเป็นแบบนี้เองเหรอลุง เห็นที่เป็นแบบของผู้ใหญ่ครั้งแรก” มลให้ความคิดเห็นต่อไอ้นั่นของลุง
“จะวัยไหนก็เหมือนกันนะ ต่างก็แค่มีขนขึ้นล่ะมั้งลุงว่า กับสัดส่วนที่โรยราไปตามกาลเวลา” พูดไปลุงก็หัวเราะไป มลก็ยิ้มรับ
“แล้ว มล กำลังจะจับตรงนี้ มันจะไม่แข็งเอาเหรอ จากที่รู้มาอะลุง” มลเปิดประเด็นสงสัยขึ้นใหม่อีก
“ไม่หรอก มันสงบเสงี่ยมมานานแล้ว ของลุงเสื่อมไปละ” มลก็พยักหน้ารับ
“งั้น มลเริ่มแล้วนะ มาสระผมกันเสียหน่อย” มลพูดขึ้นแบบนั้น จนทำให้ลุงถึงกับหัวเราะ ผมก็อมยิ้มตามเลย เล่นมุกด้วย มันคือสระขนตรงนั้นนั่นเองตอนต่อไป
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น