แจ้งเหมือนเดิมนะครับสำหรับพวกคอมเม้นท์แบบมักง่ายหรือใส่อิโมชั่นอย่างเดียวผมแจ้งทีมงานให้แบนทันทีนะครับขอบคุณครับ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากที่กลับมาถึงเมืองไทยไม่ถึง 2 อาทิตย์ดี ทางแฟนของโกโก้ได้รับเอกสารแจ้งถึงการปฏิเสธในการเสนอเป็นตัวแทน ทำความผิดหวังให้กับแฟนของโกโก้พอสมควร แต่ก่อนที่เธอจะกลับเมืองไทยแม่ของเบย์ได้ให้คนนำของฝากให้กับลูกสาวของเพื่อนเธอด้วย จนผ่านไปเดือนเศษ โกโก้กับเพื่อนอีก2-3 คนรวมถึงยุ้ยที่ได้พาลูกสาวไปด้วยไปช้อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้าหรู แต่จังหวะที่โกโก้นั้นมัวแต่เดินและก้มดูโทรศัพท์จนไปถึงทางเลี้ยวหักมุม เธอเกือบจะเดินชนคนที่เดินสวนมาอีกทาง แต่ด้วยความไวของคนที่เดินสวนมานั้นเบี่ยงตัวหลบทัน โกโก้ร้องออกมาด้วยความตกใจ
“อุ๊ยขอโทษคะ อ้าวพี่เบย์”
คนที่เธอเกือบจะเดินชนคือเบย์ ที่มองเธอมาด้วยสีหน้าที่ยิ้มๆแต่เธอไม่ชอบรอยยิ้มแบบนี้เลย และเบย์ไม่ตอบอะไร แต่ด้วยความลืมตัวโกโก้เผลอเอามือไปจับข้อมือด้านขวาของเบย์ พอสัมผัสกับผ้าที่พันรอบข้อมืออยู่ทำให้เธอรู้สึกตัว และก้มไปมองก่อนจะยกมือของเบย์ขึ้นมาดูแล้วถามด้วยความตกใจ
“มือเป็นอะไรคะพี่เบย์”
“ซ้นนิดหน่อยครับ”
อดีตนักบินตำรวจตอบพร้อมดึงมือกลับอย่างสุภาพ และหันไปทักเพื่อนเธอพร้อมกับลูกสาวอย่างคุ้นเคยครู่หนึ่งก่อนจะขอตัวเดินไปทันทีโดยที่เธอไม่ได้ถามอะไรเพิ่ม โกโก้ได้แต่มองตามด้วยความรู้สึกอย่างบอกไม่ถูกแล้วหันมามองเพื่อนก่อนจะบอกว่า
“เป็นไงละ หลบเก่งมาก เราอุตส่าห์ทักแต่ไม่ตอบ มือเป็นอะไรก็ไม่ยอมบอก บัวก็ถามแต่ไม่ตอบคนเรา มาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้”
ยุ้ยได้แต่ยิ้มไม่ตอบคำถามของเพื่อน แต่ตัวเธอเองนั้นรู้ดีว่าเบย์เป็นคนยังไง จากการที่ได้พูดคุยและยิ่งตอนไปเจอที่นอร์เวย์ ทั้งเธอกับแฟนต่างเห็นตรงกันว่าเบย์นั้นมีความรู้ความสามารถเยอะ แต่ไม่เคยแสดงออกมาให้เห็น แฟนเธอนั้นเดาว่า คงมาจากหน้าที่ ที่รับผิดชอบอยู่จากเป็นข้าราชการที่เกี่ยวข้องกับงานของผู้ใหญ่ระดับสูงเลยต้องเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่พอมารับบทนักธุรกิจเบย์นั้นปรับตัวได้เร็วยิ่งเธอได้คุยกับแพ็ตเพื่อนของเธอ ทำให้รู้ว่าเบย์มีความสามารถขนาดไหน ภายใต้บุคลิกที่นิ่งเฉย แต่เรื่องที่เพื่อนเธอไม่เลือกเบย์ยุ้ยนั้นถือเป็นเรื่องส่วนตัว เพราะเรื่องแบบนี้บังคับใจกันไม่ได้คนที่ถูกเอาใจมาตลอดกับคนที่เอาใจคนไม่เป็นถ้าไม่ปรับตัวหากันมันก็ลำบาก แต่เธอก็แอบเสียดายแทนเพื่อนมีเรื่องที่เธอรู้แต่ไม่อยากเล่าให้เพื่อนฟังเพราะมันสายไปเสียแล้ว ภาพบางภาพที่เธอเห็นที่บ้านของเบย์ที่นอร์เวย์มันบ่งบอกได้ว่า ช่วงที่เพื่อนเธอมักจะบ่นว่าติดต่อเบย์ไม่ได้จู่ๆก็หายไปตอนที่เบย์มาจีบเพื่อนเธอนั้น เบย์ไปปฏิบัติภารกิจอะไรที่ไหน ยุ้ยได้แต่เก็บงำเรื่องพวกนี้ไว้กับแฟนของเธอ ส่วนโกโก้เธอรู้ดีว่าเบย์มาที่เพราะอะไร ที่ห้างนี้มีร้านอาหารอยู่ร้านหนึ่ง เบย์ชอบมาทานสลัดที่ร้านนี้และเบย์เคยพาเธอมาทานบ่อยๆ ทำให้โกโก้นั้นขุ่นใจมา แต่เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งชื่อเกรซ ซึ่งเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่แรกได้พูดขึ้นมา
“ไวชิบเป้ง ถ้าเป็นคนธรรมดาชนกับไอ้โก้ไปแล้ว แต่นี่หลบได้โคตรเร็ว ฉันจะบอกแต่ไม่ทัน สมกับเป็นนักบินจริงๆประสาทไวโคตร”
ยุ้ยหันไปมองเพื่อนที่มองตามเบย์ไปด้วยสายตาแปลกๆ เพราะเกรซนั้นแทบจะไม่รู้จักเบย์ แต่เป็นคนที่บอกให้โกโก้อย่าเลือกคบกับเบย์ตอนที่เพื่อนมาขอคำปรึกษา เกรซนั้นถึงกับเรียกเบย์ว่า”ไอ้บื้อ “ทั้งๆที่ฟังแค่คำบอกเล่าจากเพื่อนเท่านั้น ซึ่งตอนนั้นเธอก็ไม่เห็นด้วยกับคำที่เพื่อนเรียกเบย์ทั้งๆที่ไม่รู้จักแต่เกรซกลับไม่สนใจ ยุ้ยมองเพื่อนด้วยความคิดอะไรบางอย่าง เพราะสายตาของเกรซที่มองตามเบย์นั้นดูแปลกๆ เพื่อนเธอคนนี้ขึ้นชื่อว่าใช้ผู้ชายเปลือง แต่ยุ้ยไม่รู้ว่าเกรซนั้นคิดอะไรในใจ แต่ก่อนที่โกโก้จะบ่นอะไรมามากกว่านี้ยุ้ยรีบพาเพื่อนเดินไปอีกทาง จนซื้อของกันเรียบร้อยต่างพากันแยกย้ายโดยโกโก้กลับรถคันเดียวกับยุ้ยขณะที่อยู่บนรถโดยยุ้ยเป็นคนขับเธอได้บ่นออกมาดัง
“คนอะไรก็ไม่รู้ จะอยู่คุยกันหน่อยก็ไม่ได้เลี่ยงตลอด อยากรู้จังเพราะอะไร”
พอเห็นเพื่อนยังเงียบอยู่โกโก้ได้ถามขึ้นมา
“ยุ้ยแกว่าเป็นเพราะอะไรที่พี่เบย์ถึงหลบหน้าฉันตลอด คุยผ่านเฟซก็ไม่สนใจที่จะตอบ เจอที่นอร์เวย์ก็ไม่ยอมพูดด้วย ทำไมเค้าไม่หนักแน่นเลย จริงๆเราก็ไม่ถึงขั้นเป็นแฟนกัน แค่ดูใจกันเท่านั้น เออถ้าเป็นแฟนกันแล้วเลิกกันจากกันแบบไม่ดีก็ไปอย่างแต่นี่ไม่ใช่ จะเลือดเย็นไปถึงไหนกัน”
“ถ้าแกกังวลมากก็อันเฟรนเค้าไปก็สิ้นเรื่อง จะได้ไม่ต้องมานั่งพะวงเรื่องพี่เบย์ โก้แกแต่งงานแล้ว ฉันไม่รู้นะว่าทำไมแกถึงยังสนใจพี่เบย์เป็นพิเศษ แกก็พูดเองว่าไม่ได้เป็นแฟนกัน ในเมื่อแกไม่เลือกเค้าแต่แรก แกก็อย่าไปสนใจให้มากนัก ปล่อยวางไปเหอะ พี่เบย์เค้าจะคุยหรือไม่คุยกับแก อย่าไปใส่ใจเลยโก้”
มันทำเอาเธอสะดุดใจเหมือนกันกับคำเตือนของเพื่อน เธอแสดงออกมากไปหรือเปล่า ใช่เธอแต่งงานแล้วแล้วทำไมยังไปพะวงกับคนที่เธอไม่เลือก แต่เธอก็ตอบเพื่อนไปอย่างไม่ตรงกับใจ
“ฉันไม่มีทางอันเฟรนก่อนเป็นอันขาด ถ้าพี่เบย์อยากทำก่อนก็เชิญปล่อยไว้แบบนี้ดีแล้ว”
โกโก้ตอบเพื่อนไม่หมดแต่ยุ้ยก็ไม่ถามต่อเพราะรู้ดีว่าเพื่อนเป็นคนนิสัยยังไง แถมเรื่องนี้เธอเคยถามเบย์เหมือนกันและคำตอบที่ได้รับก็คล้ายๆกัน
“เฮ้อ คู่นี้ขิงก็ราข่าก็แรงไม่ยอมกันเลยคนหนึ่งก็เอาแต่ใจส่วนอีกคนก็อีโก้สูง สมกับเป็นนักบินจริงๆ ขนาดเฉียดตายมา2-3ครั้งยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอ้าลองดูใครจะใจอ่อนก่อนกัน”
ยุ้ยนึกในใจแต่ไม่พูดอะไรออกมา ปล่อยให้เพื่อนนั่งใช้ความคิดไปเงียบๆ แต่ใจพะวงไปที่เกรซเพราะเธอนั้นเริ่มจะเดาออกว่าเกรซคิดอะไรอยู่จากสิ่งที่เห็นหลังจากที่เบย์เดินหลบไป ยุ้ยถอนหายใจเบาๆ และสิ่งที่ยุ้ยนั้นคาดเดานั้นมันถูกต้อง เพราะเกรซนั้นเริ่มให้ความสนใจเบย์ตั้งแต่รู้ว่าเบย์ไปทำงานที่นอร์เวย์เป็นทายาทมหาเศรษฐี แต่เธอไม่แสดงออกอะไรได้แต่ตามส่องในเฟซของเบย์อย่างเงียบๆ ฝ่ายเบย์นั้นพอหลบไปได้รีบโทรหาโอ๋ทันที
“โอ๋ พี่ว่าเราไปหาอะไรทานกันแถวๆโรงแรมดีกว่า พี่พึ่งเจอโกโก้กับยุ้ย เมื่อกี้นี้เอง”
“ได้คะพี่ โอ๋จะถึงอยู่พอดี”
เบย์นั้นมาถึงเมืองไทยเมื่อเช้าวันนี้เพื่อไปเยี่ยมปู่กับย่า แต่หาเวลามาค้างกับโอ๋ก่อนจึงนัดทานอาหารกันก่อน แต่บังเอิญมาเจอโกโก้ก่อนทำให้ต้องเปลี่ยนแผนทันที พอเข้าไปในรถเบย์ได้บ่นออกมา
“เวรเกือบหลบไม่ทัน ถ้าความแตกโอ๋แย่แน่ๆ”
เบย์กลัวโกโก้จะมาเห็นตนเองกับโอ๋เลยต้องรีบหลบ เพราะยังไงโอ๋ก็ทำงานกับโกโก้อยู่ แต่ในอนาคต เบย์นั้นหาทางออกให้กับโอ๋ไว้เรียบร้อยแล้ว แต่มันยังไม่ถึงเวลา และเบย์ได้ตัดสินใจให้โอ๋ไปเจอกันที่โรงแรมก่อนจะออกไปทานข้าวด้วยกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง โอ๋พอเจอเบย์มีผ้าพันที่ข้อมือเธอก็ถามด้วยความเป็นห่วง
“มือไปโดนอะไรมาคะพี่”
“ซ้นนะครับ พี่ชกกระสอบทรายแล้วพลาด เส้นเอ็นมันเลยอักเสบ”
“ไปหาหมอหรือเปล่าคะพี่”
“ไปครับ เลยได้รับคำสั่ง งดขับเครื่องบิน 1 อาทิตย์ จากแม่นะไม่ใช่หมอ มาไทยเที่ยวนี้พี่เลยเป็นผู้โดยสารอย่างเดียว”
หลังจากทานอาหารเรียบร้อยภายในรถ โอ๋เอามือลูบไปที่ต้นแขนของเบย์แล้วอดใจไม่ไหวกัดไปเบาๆ
“ขอกัดหน่อยเถอะคะ หมั่นเขี้ยวมาก พี่เบย์รู้ไหมว่าตอนนี้พี่เบย์นะล่ำกว่าตอนเป็นตำรวจซะอีก สาวๆในร้านมองตาเป็นมันเลย”
เบย์หัวเราะเบาๆ ก่อนจะตอบหญิงสาว
“มีเวลาออกกำลังมากขึ้น เลยใช้ห้องฟิตเนสที่บ้านให้เป็นประโยชน์ครับ ปล่อยมันฝุ่นจับมาหลายปีแล้ว”
โอ๋เอาแก้มไปแนบที่ต้นแขนที่ล่ำกำลังดี ตอนนี้หุ่นของเบย์ดีมากๆ ไม่ถึงขนาดนักกล้ามที่ล่ำจนดูน่าเกลียดในสายตาของเธอ” หุ่นแบบนี้ละกำลังดีกินอร่อย “ เธอคิดระหว่างที่เบย์ขับรถกลับไปโรงแรมพร้อมเอามือลูบไปที่หน้าขาของเบย์ตลอดทางเพื่อเป็นการปลุกอารมณ์ พอไปถึงโรงแรม โอ๋นั้นไม่ผิดหวัง หลังจากที่ ร่างเปลือยเปล่าของเธอกำลังรองรับร่างของเบย์ ที่กำลังจูบกับเธออย่างดุเดือด มือของโอ๋ลูบไปทั่วร่างที่แกร่ง พอจมูกของเบย์เริ่มซุกไซร้ไปตามลำคอและเม้มที่ติ่งหู
“โอวววววววว พี่เบย์ขา”
เธอร้องครางออกมาด้วยความเสียว ก่อนจะขยับตัวเพราะมือของเบยเริ่มไปชยำโคกหีที่โหนกนูนของเธอ เสียงครางของเธอนั้นออกจากปากเป็นระยะ ยิ่งนิ้วของเบย์กรีดเข้าไปในรูหี โอ๋ส่ายตัวไปมาตอนนี้นมทั้งสองข้างของเธอกำลังถูกเบย์ดูดสลับไปมา พร้อมกับนิ้วที่เริ่มชักเข้าของในรูหีของเลขาม่ายสาว ถึงนมเธอจะแบนราบสะโพกที่ไม่อวบหนา แต่เบย์นั้นติดใจลีลารักของโอ๋อย่างมาก เธอนั้นร้อนแรงถูกจุดติดได้เสมอ ถ้าเธอรู้ว่าเบย์กลับมาไทยเบย์ไม่ต้องชวน โอ๋จะเป็นคนชวนตลอด ครั้งนี้โอ๋ทนไม่ไหว เธอกดหัวของเบย์ลงไปที่โคกหีของเธอ
“พี่เบย์ขา อย่าทรมานโอ๋เลยคะ เลียให้หน่อย ซี๊ดดดดดดดดดดด”
เสียงครางของเธอดังออกมาทันทีที่ลิ้นของเบย์กวาดเข้าไปในรูหีของเธอ โอ๋แอ่นตัวเพื่อรองรับการลงลิ้นของเบย์และจับมือของเบย์มาที่นมของเธอ เบย์สนองตอบทันที ลิ้นนั้นเลียหีมือบี้ที่หัวนม ทำเอาเธอหลับตาพริ้มใบหน้าบ่งบอกด้วยความเสียว เสียงครางนั้นดังออกมาเป็นระยะ เธอไม่เร่งเร้าให้เบย์เย็ดเธอ เพราะเธอตั้งใจไว้แล้วว่าอยากเสร็จด้วยลิ้นของเบย์ก่อน ส่วนยกต่อไปเธอเตรียมทีเด็ดไว้แล้ว เมื่อม่ายสาวไม่เร่งรัด เบย์จึงเลียหีอันโหนกนูนไม่เลิก โอ๋แอ่นกายรับเป็นระยะ จนเสียงครางเธอถี่ขึ้น ก่อนจะเกร็งไปทั้งตัว แต่เบย์นั้นยังเลียไม่เลิก เมื่อเจอแบบนี้โอ๋ไม่ห้าม เพราะเธอไม่เอากับเบย์มาร่วมเดือนแล้ว แถมเธอได้ข่าวเรื่องที่บริษัทของตุ๊กตาไปคุยเรื่องธุรกิจกับเบย์ที่นอร์เวย์ เธอพอจะคาดเดาได้ว่าคงมีรอบพิเศษของทั้งคู่แน่นอน เธอปล่อยให้เบย์เลียหีเธอตามใจชอบ จะพาไปถึงสวรรค์ชั้นไหนโอ๋ก็รับได้ จนเธอเกร็งตัวเป็นครั้งที่ 2 เบย์จึงได้เลื่อนหน้ามาที่นมเธอ ปากที่ยังติดคราบน้ำรักของเธอตอนนี้กำลังเล็มหัวนมทั้ง 2 ข้าง สลับไปมา
“พี่เบย์ขา โอ๋ถึง 2ครั้งแล้วนะเพลียแย่แล้วพี่เบย์พอก่อนเถอะคะ”
เธอร้องบอกด้วยมารยาหญิง
“แต่พี่ยังไมถึงนี่”
ทำไมโอ๋จะไม่รู้เพราะควยที่กำลังแข็งนั้นกำลังสัมผัสที่หน้าขาเธอ แต่เธอแกล้งเป็นพลิกตัวนอนคว่ำ และเบย์นั้นสนองตอบด้วยการจูบไปทั่วแผ่นหลัง ไล่ไปถึงก้นและขาทั้งสองข้าง โอ๋ครางด้วยเสียงที่แผ่วเบา พอเบย์จับก้นเธอยกขึ้น เธอจัดท่าให้พร้อมก่อนจะหันไปบอกด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยวนว่า
“พี่เบย์ไม่ใช้ต้องถุงยางนะคะ ใช้วาสลินดีกว่า โอ๋วางไว้ข้างกระเป๋าแล้ว”
“ทำไมละ หรือโอ๋ปลอดพอดี”
“เปล่าคะ แต่พี่เบย์ไม่ลองทางใหม่บ้างหรือคะ”
เธอพูดพร้อมส่งสายตายั่วยวนและส่ายก้นไปมาเล็กน้อย เบย์เข้าใจทันที จัดการหยิบวาสลินที่เธอวางไว้ข้างกระเป๋าบนโต๊ะข้างหัวเตียงมาทาที่รอบรูก้นเธอ เบย์ไม่เคยลองรักแบบนี้มาก่อน แต่เมื่อถูกเจ้าของเชิญชวนก็อดไม่ได้ที่จะลอง โอ๋ยกก้นให้สูงขึ้นเมื่อเบย์จัดท่าพร้อม
“เบาๆนะคะพี่โอ๋ไม่เคย แต่อยากลอง”
เธอบอกด้วยเสียงสั่นๆ มันเจ็บแทบจนเธอร้องออกมาแต่ฝืนใจยอมให้เบย์ที่ค่อยๆดันควยเข้าไปในรูก้นจนสุด และช่วยขยับตัวให้ถนัดขึ้นเมื่อเบย์เริ่มโยกตัว ตอนนี้เธอมีอาการจุกแทน ก่อนที่ความเสียวมันจะมาแทนที่ เป็นครั้งแรกของเธอที่ถูกเย็ดทางประตูหลัง เธออยากลองและที่สำคัญจะได้มัดใจเบย์ให้หลงใหลเธอมากขึ้น จากที่ฟังๆมาและดูคลิป พอเจอของจริงทั้งเจ็บทั้งเสียวแต่โอ๋ยอมทน เช่นเดียวกับเบย์ที่ทางรักใหม่นี้มันช่างฟิตจริงๆ ถึงจะแปลกใจที่จู่ๆหญิงสาวเป็นคนเชิญชวนเอง เมื่อโอ๋เสนอมันยากที่จะปฏิเสธ ยิ่งเบย์ใช้นิ้วล้วงเข้าไปในรูหีของเธอ เจอแบบนี้เจ้าของโคกอันน่าพิสมัยถึงกับร้องครางออกมาสุดเสียงด้วยความเสียว
“อูยยยยยยยยยยยยยย พี่เบย์เสียวคะเสียว อูยๆๆๆ ดีคะดี อย่าบี้คะอย่าบี้เม็ดโอ๋ทนเสียวไม่ไหว”
เธอครางไปส่ายตัวไป ความกระสันต์มันทวีคูณเพิ่มขึ้น โอ๋นึกไม่ถึงว่าจะเจอ 2 รู พร้อมๆกัน แต่มันถึงใจเธอยิ่งนักหลังจากที่อดมาร่วมเดือน แต่เบย์ถึงจะอยากทอดจังหวะรักให้นานไปหว่านี้แต่ด้วยความฟิตของช่องทางรักใหม่ มันทำให้กลั้นไม่ไหวหลังจากที่กระเด้าไปอีก2-3ครั้ง เบย์ได้ปล่อยน้ำกามออกมาในรูก้นของโอ๋ และร่างของทั้งสองต่างราบไปบนเตียง เบย์หายใจถี่ๆแรงๆ แต่โอ๋นั้นแทบสลบเพราะเธอไปถึงสวรรค์ติดต่อกันถึง 3 ครั้ง เบย์จูบตรงต้นคอเธอแรงๆก่อนจะพลิกตัวมานอนบนเตียงโอ๋พลิกตัวมานอนหนุนที่ทรวงอก
“ดีไหมคะพี่เบย์”
“ก็แปลกดีพี่ไม่เคยเจอมาก่อน”
“โอ๋ก็เหมือนกันคะ แต่โอ๋อยากลองเลยชวนพี่เบย์”
“เจ็บไหม”
น้ำเสียงที่ถามด้วยความเป็นห่วงแค่นี้เธอก็สุขใจแล้ว
“นิดหน่อยคะ แต่เสียวมากกว่าคะ”
เบย์กอดหญิงสาวแต่ไม่พูดอะไรออกมา และดูเหมือนโอ๋จะหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย แต่เบย์นึกย้อนไปถึงเมื่อช่วงบ่ายที่เจอโกโก้ ถ้าไม่นัดเจอโอ๋ก่อนเบย์ก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าจะอยู่คุยกับโกโก้ต่อหรือเปล่า เบย์รู้ตัวเองดีว่าตั้งแต่โกโก้จะแต่งงาน ตนเองนั้นเป็นฝ่ายหลบมาตลอด วันที่เจอที่เชียงใหม่เบย์เห็นโกโก้ตั้งแต่เดินมาที่ลานจอดแล้ว แต่ก็ฝืนใจที่จะไม่ทัก จนกลับมาถึงค่ายเบย์ไม่ยอมมากินข้าวกลางวันที่จัดไว้ให้ ถึงแม้อดีตหัวหน้าจะบอกว่าโกโก้ถามถึงแต่เบย์ก็นิ่งเฉย รวมถึงล่าสุดที่เจอที่นอร์เวย์ ทั้งๆตนเองขอให้แม่ช่วยทำอาหารที่โกโก้ชอบ แต่เบย์ก็ไม่ยอมไปทานด้วยหรือพูดคุยกับหญิงสาว ความรู้สึกอันเจ็บปวดที่โกโก้ไม่เลือกตนเองเป็นแฟนจนถึงวันที่เธอแต่งงานนั้น มันยังหลงเหลืออยู่ทั้งๆที่เบย์พยามฝืนใจมาตลอด ไม่ติดตามไม่แสดงความเห็นอะไรเวลาที่หญิงสาวโพสต์ในเฟซของเธอหรือของตนเอง ทั้งๆที่ผ่านมาเบย์บอกกับตัวเองว่าระยะความห่างมันจะช่วยเยียวยาได้และเธอได้แต่งงานไปแล้ว แต่มันก็ไม่ถูกทั้งหมด เวลาที่คร่ำเคร่งกับงาน หรือออกกำลังกายหนักๆมันช่วยให้ลืมโกโก้ไปได้แต่พอไม่ได้ทำอะไร ความรู้สึกนั้นมันกลับมาทุกครั้ง จนถึงตอนนี้เบย์ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องหลบโกโก้ ทั้งๆที่หลบไปก็ไม่ช่วยอะไร ทุกปัญหาตั้งแต่ตอนเรียนจนถึงวันนี้เบย์ไม่เคยหลบ พุ่งชนตลอด ยิ่งเป็นความเสี่ยงสูงเบย์ยิ่งชอบ มันท้าทายความรู้สึกของตัวเองมาตลอดตั้งแต่สมัยไปเรียนขับเฮลิคอปเตอร์ที่สหรัฐและเกิดชนกับนกตัวใหญ่ เบย์คุมสติได้เป็นอย่างดีจนเอาเครื่องกลับมาได้ ทำให้ครูการบินนั้นชมว่าเบย์มีทั้งสติทั้งฝีมือ ใครที่เคยทำงานกับเบย์จะรู้ดีว่า เรื่องไหนที่ต้องเสี่ยงเบย์นั้นกล้าทำตลอด ขับคอปเตอร์ไปรับคนที่ติดบนตึกที่ไฟไหม้ ฝ่าดงกระสุนตอนปะทะกับชนกลุ่มน้อยเพื่อไปรับตำรวจที่บาดเจ็บ ล่าสุดก็ชนนกฝูงใหญ่ และที่ร้ายแรงคือเครื่องดับไป 1เครื่อง นักบินที่บินไปด้วยขนาดมีชั่วโมงบินเครื่องบินลำนี้สูงยังคุมสติได้ดีไม่เท่าเบย์เมื่อรู้ว่าเครื่องดับ จนเบย์ต้องบอกให้เปิดคู่มือการบิน ว่าต้องปฏิบัติอย่างไรบ้าง ก่อนจะช่วยกันนำเครื่องลงอย่างปลอดภัย จนนักบินและเจ้าหน้าที่ทางนอร์เวย์เอ่ยชมเบย์จากใจจริงว่ามีทั้งฝีมือและสติ
ในเรื่องงานที่รับผิดชอบ เบย์ก็ไม่หวั่นถึงบางโครงการจะต้องใช้เงินจำนวนมากแต่เบย์กล้าอนุมัติ การคุมคนจำนวนมากในองค์กรใหญ่เบย์ก็ไม่หวั่น แต่ทำไมตนเองถึงต้องมาหวั่นไหวกับผู้หญิงคนหนึ่งเบย์ก็ให้คำตอบไม่ได้ จะอันเฟรนหรือบล็อคเธอในเฟซ เบย์ก็คิดว่ามันไม่ใช่เพราะโกโก้ไม่ได้ทำอะไรผิดและถ้าทำแบบนี้เท่ากับตนเองยอมรับว่าแพ้ใจกับเธออย่างหมดสิ้น ทำให้เบย์เผลอถอนใจแรงๆ จนคนที่นอนหนุนอกนั้นตื่นขึ้นมา
“มีอะไรหรือเปล่าคะพี่”
“ไม่มีอะไรครับ หลับไปเถอะ”
เบย์กอดโอ๋แน่นขึ้นแล้วหอมไปที่ผมเธอเบาๆ ก่อนที่โอ๋จะหลับไปอีกครั้ง จนกลางดึกทั้งคู่ชวนกันไปอาบน้ำและพอกลับมาที่เตียง ครั้งนี้โอ๋เป็นฝ่ายปลุกเบย์เธออยู่ด้านบน หลังจากใช้ลิ้นปลุกเร้าที่หัวนมทั้งสองข้างของเบย์และมือรูดที่ควยของเบย์ไปมา จนเธอเลื่อนหน้าลงไปด้านล่างใช้ลิ้นเลียไปทั่วควยที่เริ่มจะแข็งตัวจนควยของเบย์แข็งขึ้นมาอีกครั้งโอ๋ใช้ปากครอบทันที เสียงครางออกจากเบย์ไม่ขาดเมื่อเจอกับฝีปากของโอ๋ เธอใช้ปากลิ้มรสควยของเบย์จนพอใจ ก่อนจะจัดการสวมถุงยางและเป็นฝ่ายที่ขึ้นไปนั่งบนตัวเบย์ โอ๋จับควยที่แข็งผงาดไปจ่อที่รูหีของเธอก่อนจะหย่อนกายลงไปครอบจนสุดและเริ่มโยกตัวไปมาอย่างช้าๆ พร้อมเอามือของเบย์ที่ประคองเอวเธออยู่เลื่อนไปจับนมทั้งสองเต้าของเธอ ครั้งนี้เสียงครางของทั้งคู่ดังประสานกันไม่หยุด เธอแอ่นตัวให้เบย์ขยำนมขอเธอได้ตามใจชอบ ส่วนเอวนั้นโยกไม่หยุด ยิ่งใกล้ถึงจุดหมายโอ๋ยิ่งโยกตัวเร็วขึ้นก่อนพาทั้งเธอกับเบย์ไปจุดหมายอีกครั้ง จนวันต่อในตอนเช้าเบย์จัดการกับเธออีกยก ทำเอาโอ๋ระบมทั้งข้างหน้าข้างหลังแต่ความระบมของเธอนั้นทำให้เธอมีความสุขอย่างยิ่ง
จนเบย์กลับไปนอร์เวย์ และด้วยงานที่รัดตัวทำให้เบย์ไม่โพสต์อะไรลงในเฟซ แต่ผ่านไป 2เดือนเศษ น้องสาวของวิทย์หัวหน้าเก่าของเบย์นั้นแต่งงาน โกโก้ไปร่วมงานตั้งแต่ตอนเช้าเพราะเธอสนิทกับครอบครัวนี้พอสมควร และไปคนเดียวเพราะแฟนเธอไปต่างประเทศพอดี พอไปถึงงาน เธอได้ยินเพื่อสนิทของเบย์ที่ชื่อโจได้ถามไปยังหัวหน้าเก่าของเบย์
“พี่วิทย์แล้วไอ้เอ็มดีละ มันบอกผมว่ามันจะมาตอนเช้าด้วย”
“เออวะ ยังไม่เห็นมัน หรือมันยังไม่ตื่น”
เพื่อนสนิทเบย์รีบโทรศัพท์หาทันทีก่อนจะพึมพำออกมา
“ไม่เปิดเครื่อง”
“ลองโทรไปที่บ้านสิ”
“บ้านไหนละพี่ มันมาที่นี่มันนอนที่ระยองตลอด บ้านของน้ามันไม่ค่อยจะนอนไว้จอดรถอย่างเดียว เดี๋ยวๆๆๆๆๆ ผมมีเบอร์บนเครื่อง”
โจกดโทรศัพท์เพื่อโทรอีกเบอร์ แล้วโกโก้เห็นโจนั้นคุยโทรศัพท์กับปลายสายอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะวางและหันไปบอกกับวิทย์
“มันมาไม่ทันพี่ตอนนี้มันอยู่พม่า”
“ไปทำอะไรที่นั่นวะ”
“เปล่าพี่ ผมหมายถึงตอนนี้เครื่องมันบินอยู่ในน่านฟ้าพม่า ผมโทรหามันบนเครื่อง มันบอกไปเสียเวลาที่ ดูไบเกือบ 4 ชั่วโมง ตอนแวะเติมน้ำมัน พายุทรายเข้าพอดี ทางนั้นเลยปิดน่านฟ้าไป 4ชั่วโมง โทรไปนักบินอีกคนรับแสดงว่ามันกำลังขับเครื่องบินเอง”
วิทย์พยักหน้าแต่ไม่พูดอะไร ส่วนโกโก้นั้นผิดหวังเล็กน้อยที่ไม่เจอเบย์ แต่เธอยังมีความหวังที่จะได้เจอในช่วงเย็น ในช่วงที่ผ่านมาเธอพยามยามที่จะทำเป็นไม่สนใจ แต่ก็อดไม่ได้และยิ่งไม่รู้ความเคลื่อนไหวของเบย์ทำให้เธอหงุดหงิดพอสมควรแต่ต้องเก็บอาการไว้และเฟซของเจนนิเฟอร์ก็โพสต์แต่เรื่องของตัวเอง ไม่เคยเอ่ยถึงหรือมีภาพของเบย์มาให้เห็น แถมเรื่องข่าวของการร่วมทุนของบริษัทของพ่อตุ๊กตากับบริษัทของพ่อเบย์ที่จะเปิดในไทยทำเอาเธอรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ โกโก้คิดถึงเรื่องที่เชียงใหม่ที่ตุ๊กตาแสดงออกว่าสนใจเบย์อย่างมาก และที่มาทำธุรกิจร่วมกันแบบนี้เธออดคิดไม่ได้ว่านอกจากข้อเสนอดีๆที่แฟนของเธอบอกว่า บริษัทของพ่อตุ๊กตามาเหนือเมฆ ยอมร่วมลงทุนแทนที่จะเป็นตัวแทนทำเอาบริษัทอื่นๆที่เสนอตัวนั้นคาดไม่ถึง ทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าเป็นเพราะตุ๊กตาด้วยหรือไม่ จนถึงช่วงหัวค่ำในโรงแรมหรูใจกลางเมือง โกโก้นั้นพยายามแอบชำเลืองมองไปที่ประตูทางเข้าตลอดเวลา และไม่นานนักคนที่เธอคอยได้เดินเข้ามาพร้อมเพื่อนอีก2-3 คน เบย์อยู่ในชุดสูทที่ตัดเย็บอย่างประณีต แต่ไม่ผูกไทด์ ก่อนจะเดินเข้าไปเคารพนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่หลายคนที่มาร่วมงานเธอพยายามจะเข้าไปทักเบย์แต่หาจังหวะไม่ได้ จนช่วงงานใกล้จะเลิกเธอจึงเดินไปหาและได้ยินเพื่อนของเบย์ถามขึ้น
“มึงไม่อยู่ช่วงงานปาร์ตี้ก่อนหรือ”
“ไม่ละ กูจะไประยอง กว่าจะไปถึงก็เฉียดๆเที่ยงคืนแล้ว แล้วปู่รอด้วย”
“งั้นโชคดีเพื่อนขับรถดีๆละ”
“เออวันจันทร์เจอกันที่สามพราน”
เบย์กล่าวลาเพื่อน โกโก้จึงรีบเดินไปดักหน้าทันที
“พี่เบย์คะ”
“ครับ”
เบย์ขานรับพร้อมกับรอยยิ้มที่เธอไม่ชอบเท่าไหร่
“จะกลับแล้วหรือคะ”
“ครับ”
โกโก้พยายามปรับอารมณ์เพราะเธอเริ่มขุ่นมัวจากคำพูดและรอยยิ้มของเบย์ที่ถามคำตอบคำก่อนจะถามไปอีก
“ครั้งนี้จะมาอยู่หลายวันหรือเปล่าคะ”
“ไม่กี่วันครับ”
“แล้วพี่เบย์จะกลับนอร์เวย์วันไหนคะ”
คำตอบที่ได้รับคือรอยยิ้มเท่านั้น ทำให้เธอนั้นหมดความอดทนก่อนจะพูดไปด้วยอารมณ์
“งานนี้คงสำคัญมากนะคะ พี่เบย์ถึงมาได้ แต่งานของโก้พี่เบย์กลับไม่ใส่ใจ”
เธอพลาดไปซะแล้วด้วยอารมณ์ทำให้คำพูดแบบเด็กๆหลุดออกมาและแก้ไขอะไรไม่ทันแล้ว เพราะเบย์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า
“ถ้าไม่มีอะไรพี่ขอตัวนะครับ”
เบย์ก้มหัวเล็กน้อยก่อนะเดินเบี่ยงตัวออกไป โกโก้นั้นอยากจะบอกว่าขอโทษแต่พูดไม่ออกเธอได้แต่มองหน้าเบย์ที่เรียบเฉยไม่หันมามองเธอและจังหวะที่มือของทั้งคู่เฉียดใกล้กันโกโก้พยามยามจับมือของเบย์ไว้แต่รั้งไว้ไม่อยู่ เบย์เดินไปโดยไม่หันมามอง เธอได้แต่มองตามและสะอื้นอยู่ในใจ และตัดสินใจกลับทันที จากที่ตั้งใจจะอยู่ร่วมงานปาร์ตี้ พอไปถึงลานจอดรถเธอพยายามมองหาเบย์เผื่อจะเจอ เมื่อเข้าไปในรถเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะโทรหาเบย์เพื่อจะขอโทษ แต่เธอตัดสินใจไม่โทรหาเพราะไมรู้ว่าเบย์จะรับสายของเธอหรือไม่ ต่อให้ส่งข้อความไปแทนมันก็ไม่เกิดอะไรขึ้นมา น้ำตาเธอไหลออกมาระหว่างขับรถกลับบ้าน เช่นเดียวกับเบย์ระหว่างที่ขับรถ ตนเองก็ไม่สบายใจเท่าที่ควรเพราะรู้ดีว่า ตนเองนั้นไปยั่วอารมณ์ของโกโก้ก่อนจนทำให้เธอแสดงนิสัยและคำพูดแบบเด็กๆออกมาจนได้
ผ่านไป 2อาทิตย์เศษๆที่สนามบินสำหรับเครื่องบินส่วนตัวในฝรั่งเศส เบย์ยืนมองเจ้าหน้าที่สนามบินขนกระเป๋าเดินทางใบใหญ่2-3ใบขึ้นไปบนเครื่อง โดยมีน้องสาวยืนยิ้มอยู่ข้างๆ
“ไปขึ้นเครื่อง เรียบร้อยแล้ว”
“ฮ่าๆๆ ประเดิมเครื่องลำใหม่เลย แต่พี่เบย์ไม่ต้องขับอยู่คุยเป็นเพื่อนเค้าด้วย ขามาตัวเองก็ขับมาแล้ว”
เบย์ไม่ตอบน้องสาวแต่เดินนำไปขึ้นเครื่อง พอขึ้นไปบนเครื่อง แพ็ตรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่เธอถามไปที่พี่ชายก่อน
“พี่เบย์ถ่ายได้เป่า”
“ตามใจ เร็วๆหน่อยละ เครื่องจะขึ้นแล้ว”
แพ็ตยิ้มออกมาอย่างดีใจที่พี่ชายอนุญาต
“หูยยย แต่งสวยจังเลย แต่ไม่มีเก้าอี้ยาวไว้นอนเหมือนลำนั้นแฮะ”
เธอพูดออกมาก่อนจะถ่ายภาพ เพราะในห้องโดยสารมีเก้าอี้ 8 ตัว แต่จัดเป็นเก้าอี้เดี่ยวหันหน้าหน้ากันมีโต๊ะเล็กคั่นกลาง รวม 4 ชุด เธอถ่ายรูปจนพอใจก่อนจะไปนั่งและเรียกให้พี่ชายมานั่งกับเธอ ระหว่างเครื่องกำลังแท็กซี่เธอเอาแว่นสายตาอันหนาเตอะมาเช็ด ก่อนจะตอบคำถามของพี่ชายที่ถามมา
“เป็นไงบ้างละมาเที่ยวครั้งนี้”
“ก็สนุกดี เที่ยวแบบนี้ก็ดีนะพี่เบย์ แต่ต้องรายงานพ่อกับแม่ทุกวัน”
“ก็แน่อยู่แล้วมาคนเดียวนี่”
น้องสาวเบ้ปากให้พี่ชาย แพ็ตนั้นใช้เวลาว่างหลังจากลาออกจากงานที่ทำอยู่มาเที่ยวยุโรปคนเดียวเกือบเดือน ก่อนจะไปฝึกงานที่นอร์เวย์เพือเตรียมรับตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปของบริษัทที่จะเปิดใหม่ในไทย และวันนี้เบย์บินมารับน้องสาวที่ฝรั่งเศส พอเครื่องตั้งระดับ เธอถามพี่ชายทันที
“พี่เบย์ ป้าทำอะไรมาให้แพ็ตกินหรือเปล่า”
“นู่นอยู่ในตู้ ยังอุ่นอยู่เลยมั้งถ้าไม่แน่ใจก็เวฟเอา”
เธอรีบเดินไปที่ทำเป็นครัวบนเครื่องทันทีก่อนจะจัดการอุ่นอาหาร และทำหน้าย่นเมื่อพี่ชายตะโกนบอกให้ชงกาแฟ จนเรียบร้อยเธอยกอาหารและแก้วกาแฟมาที่นั่ง
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน