เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่ผมเก็บไว้ในส่วนลึกของหัวใจ และมักจะนึกถึงทุกครั้งเมื่อได้กลับมา ยังที่ศึกษาสมัยเรียนคือจริงๆเรื่องนี้ต้องย้อนกลับไปสมัยผมเรียนมหาวิทยาลัย ความสุขตลอด 4 ปีในรั้วแห่งนี้ แต่ซึ่งผมก็จำไม่เคยลืม กับอาจารย์ที่ผมสนิทมาก อาจารย์พึ่งได้เข้ามาสอนได้ไม่นาน เนื่องด้วยแกต้องกลับมาใช้ทุนที่ต้องไปเรียนต่างประเทศ จนจบ ซึ่งหน้าที่นอกจากงานสอน คือเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ฝ่ายกิจการนักศึกษา คือดูแล เรื่องกิจกรรมของนักศึกษา ในคณะ การออกค่าย การจัดกิจกรรม ต่างๆ แล้วด้วยผมเป็นเด็กกิจกรรม เด็กเรียนดี การที่ได้มารู้จัก สนิทสนม จึงเป็นเรื่องตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ผมมักจะเรียกเธอว่า "อาจารย์พิม" เธอเป็นคนน่ารัก เรียบร้อย พูดจาไพเราะ ใบหน้าที่สวยได้รูป ตัดกับแว่นบางๆที่ดูมีเสน่ห์ การแต่งตัวที่มีสไตล์ รูปร่างของเธอ ค่อนข้างที่จะเพอรเฟค เพราะเธอดูแลตัวเองดีมาก เป็น vegan คือพวกที่ทานผักไม่ทานเนื้อ ออกกำลังกายประจำ ด้วยการวิ่ง และเล่นบาส หลักจากเลิกงาน รอบๆมหาวิทยาลัย...หลักจากที่เราสนิทกัน มันก็เริ่มจากตรงที่ ผมต้องมีเอกสารให้เธอเซนต์ประจำ บางทีก็ล่วงเลยเวลางาน
...จากที่เราได้สนิทสนมกันมากขึ้นในระยะเวลาหลายเดือนมาก ความไว้เนื้อเชื่อใจจึงตามมา แต่นั่นก็เป็นไปในรูปแบบของ "อาจารย์-ลูกศิษย์" ความคิดที่จะเกินเลยนั้นไม่มีเลย ด้วยตัวผมเองเป็นเด็กค่อนข้างเนิร์ด ใส่แว่น เจ้าเนื้อด้วยซ้ำ ตามประสาเด็กบ้าเรียนบ้ากิจกรรม ความคิดระยำตำบอน ไม่มีในหัว แล้วในสายตาอาจารย์คงเป็นลูกศิษย์เอาถ่าน ไม่มีพิษภัยใดๆ และผมออกจะติดเพื่อนด้วยซ้ำ จนวันนึงในตอนเย็น หลังจากที่เราไปเล่นบาสเสร็จ ก็ชวนกันไปทานข้าวหลังมหาวิทยาลัย และในระหว่างที่ทานอยู่นั้น ผมสังเกตุได้ว่า เธอเอาแต่จ้องหน้าผม ไม่ค่อยทานเหมือนปกติ แล้วจู่ๆเธอก็เอามือมาจับมือผมที่กำลังถือช้อน แล้วเธอก็ถามผมขึ้นมาว่า
อ.-เธอชอบคนอายุมากกว่าไหม?
ผม-ผมก็ออกจะอาการงงๆ แล้วก็ตอบว่า จะให้ดี ขอรุ่นๆเดียวกันดีกว่า แต่ถ้าสวยน่ารัก แบบ อาจารย์ ก็ไม่แน่ !!!
อ.-เธอใช้มือลูบผมแล้ว ทัดหูตัวเอง ด้วยความเขิน แล้วจึงถามต่อว่า... แล้วเธอเคยมีแฟนไหม?
ผม-เคยสมัย ม6 แต่ก็เลิกกันไปเพราะต่างคน ต่างสอบได้คนละที่ครับ ...
การสนทนาค่อนข้างออกรส จนผมเผลอพลั้งปากออกไปด้วยความคะนองว่า นี่ถ้าเรียนรุ่นเดียวกัน ผมคงจีบอาจารย์ไปแล้ว ...
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น