ซีรีย์
บันทึกลับเมียสาวผัวเผลอ ซีรี่ย์แสบๆคันๆ ของบรรดาเมียที่มีเรื่องคาวสวาทเก็บความลับไว้ไม่เคยบอกให้ผัวรู้ เอามาให้อ่านหนึ่งชุด (มี 7 ตอน) เฉพาะ
"บันทึกของชู้รักชาวสวน" นะครับ ในซีรี่ย์ ยังมีตอน
บันทึกของคุณพ่อเพื่อนรัก บันทึกสวาทลุงคนขับ บันทึกรักหัวหน้าฝ่าย บันทึกสวาทพี่เขยน้องเมีย บันทึกลับครูสาวหนาวใจ บันทึกลับแม่เลี้ยงที่รัก บันทึกสวาทลูกสะใภ้สายเสียว บันทึกลับรุ่นพี่ลวงกาม บันทึกสวาทชู้รักแลกเงิน บันทึกลับเริงรักเพื่อนผัว บันทึกสวาทอาสาวสอนเสียว
ถ้าสนใจก็เชิญทุกท่านไปอุดหนุนได้ที่
รวมทั้ง E-Book ใน meb ด้วยนะคร้าบ
นิยายแนวผัวเมีย แอบดู ชู้ NTR นอกใจ มีให้ดูเพียบ เชิญติดตามนะครับ
ขอบคุณทุกการติดตาม ขอบคุณทุกคอมเมนท์ครับ (คอมเมนท์เปิดเนื้อหาที่ซ่อนไว้นิดหน่อยนะครับ)
ภาพประกอบ ผมขอสงวนให้เฉพาะคนอ่านในแบบเสียเงินนะครับ
บันทึกของชู้รักชาวสวน....ตอนที่ 1 จุดไฟราคะเสียงเตียงโยกสั่นเป็นจังหวะ กันต์สาวสวยนอนหงายแล้วเอาขาโอบรัดให้จุมผู้เป็นสามีร่วมรัก ทั้งสองร่างล้วนเปลือยเปล่า มีแสงสีขาวนวลอาบร่างสลัวๆ
"อ้าสสส...อ้าสสส...ซี้ดสสส" กันต์คราง นอกจากขาที่กอดรัดมือก็โอบร่างของจุมไว้ จุมก้มลงไปดูดปาก สักพักก็เปลี่ยนท่ายกขากันต์ขึ้นมาให้ชี้เพดานแล้วคุกเข่ากระแทกเข้าหา
"อ้าสสส...พี่จุม...อ้าสสส...ไม่ไหว...อ้าสสส" กันต์ส่งสัญญาณ จุมกัดฟันกระเด้าติดกันอีกหลายครั้ง พอจังหวะที่กันต์กระตุกพร้อมกับขมิบตอดรัดจุมก็ทานไม่ไหว
"โอ้ยยย...น้องกันต์...พี่...พี่ถึง...โอ้ยยย" จุมคราง คิดในใจว่าวันนี้ช่างโชคดีที่ถึงพร้อมกันต์ เพราะที่ผ่านมามักจะไม่ประสบผลสำเร็จ
“อ้าสสส...พี่จุม....โอยยย...โอยยย” กันต์ยังคงร้องครางจนกระทั่งเริ่มคลายกำหนัด จากนั้นก็ค่อยๆคลายการกอดรัดพร้อมกับที่จุมก็ถอนแก่นกายออกมาก่อนจะหยิบทิชชู่มาซับน้ำให้
"วันนี้เก่งนี่คะ" กันต์บอกพลางโอบกอดผัวสุดที่รัก
"สงสัยเพราะเพิ่งมีไรกันเมื่อวานซืน วันนี้เลยอึดหน่อย" จุมบอก
"อืมมม...น่าจะใช่ค่ะ" กันต์ยิ้ม นานๆทีจะมีไรติดๆกันแบบนี้ แม้จะเป็นวันเว้นวันก็ตาม
"ว่าแต่เสาร์อาทิตย์นี้ต้องไปสวนอีกมั้ย" จุมถาม ขยับมานอนหงาย กันต์ยังเอาทิชชู่ซับน้ำที่ยังไหลซึมออกมาก่อนจะตอบ
"ไปค่ะ...ผลไม้กำลังจะเก็บขาย ตามิ่งก็ไม่ค่อยไหว เห็นบอกว่าจะให้เมฆ...ลูกชายแกนะค่ะมาทำแทน" กันต์บอก
"ตามิ่ง...พี่จำได้ แก่จนจะไม่ไหวอยู่แล้ว พี่ว่า...กันต์ต้องวางแผนขายสวนแล้วนะ จะได้ไม่ต้องไปดูแล ลำพังงานประจำก็เหนื่อยจะแย่แล้ว วันหยุดยังต้องไปสวนอีก" จุมทำหน้ากังวล
"ถ้าไม่ติดกับพ่อเคยสั่งเสียไว้ให้ดูแลคนงานกับสวนที่ท่านรักมาก กันต์คงขายค่ะ แต่เห็นคนงานแล้วก็สงสารนะคะ อืมม...แต่ตามิ่งรับประกันว่าเมฆลูกชายแกจะแบ่งเบาภาระได้ดีกว่าแกค่ะ แกบอกว่าต่อไปกันต์อาจไม่ต้องไปทุกวันหยุดก็ได้" กันต์บอก
"เอางั้นเหรอ งั้นก็ตามใจ แต่ก็ต้องดูแลตัวเองเหมือนที่บอกนะ" จุมเอามือลูบผม
"ได้ค่ะ ขับรถช้าๆ อย่าไปไหนมาไหนตอนค่ำ ต้องติดต่อพี่จุมวันละสามครั้ง อิอิ" กันต์ทวนคำ
"ดีมากจ้า น่ารักที่สุด” จุมบอก ก่อนที่กันต์จะลุกไปห้องน้ำ
กันต์ใส่ชุดนอนเซ็กซี่ออกมาหา แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อจุมตาปรือเหมือนจะหลับ
“อืมมม...ฝันดีนะ" จุมบอก
"ฝันดีค่ะ" กันต์บอกบ้าง ก่อนจะยืนเซ็งเมื่อเห็นสามีหลับ กันต์อยากให้สามีทำต่ออีกสักรอบ เมื่อตอนแต่งงานปีแรกยังไหว แต่หนึ่งปีให้หลังเป็นแบบนี้ทุกที
กันต์นอนคิดเรื่องบ้านสวน ก่อนหน้านี้กันต์นานๆกลับครั้ง แม้สวนของพ่อกันต์จะห่างจากเมืองหลวงไม่เกินสองชั่วโมง แต่งานประจำรวมทั้งความเหนื่อยล้า ทำให้กันต์ไม่ค่อยมีเวลากลับบ้าน กันต์ปล่อยให้พ่อต้องอยู่ที่บ้านสวนลำพัง แม่ของกันต์จากไปตั้งแต่กันต์ยังเล็ก ส่วนพ่อก็จากไปเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ภาระการดูแลสวนก็ต้องตกเป็นของลูกสาวคนเดียวอย่างกันต์
วันเสาร์เช้ามืดกันต์ก็ออกเดินทาง กันต์ทำแบบนี้เป็นประจำมาได้สองเดือนกว่า เช้าวันหยุดแบบนี้รถราไม่มากจึงใช้เวลาขับแค่ชั่วโมงกว่า พอถึงบ้านก็เจอกับป้าแม่บ้านที่ออกมาต้อนรับ
"เชิญค่ะคุณหนู" แม่บ้านบอกก่อนรับกระเป๋ามาถือให้
"ตามิ่งมายังคะ เห็นว่าจะพาเมฆมาพบ” กันต์บอก
"มาแล้วค่ะ อยู่ในห้องรับแขก งั้นเดี๋ยวป้าเก็บกระเป๋าให้นะคะ" แม่บ้านบอก กันต์ก็พยักหน้ารับ แม่บ้านคนนี้เป็นเมียของคนงาน กันต์จ้างให้ดูแลบ้านเพราะกันต์จะกลับมาแค่เสาร์อาทิตย์เท่านั้น
"สวัสดีครับคุณหนู" ตามิ่งยกมือไหว้เมื่อเจอหน้า
"สวัสดีค่ะ มาแต่เช้าเลยนะคะ" กันต์บอก
"ก็คุณหนูนัดไว้นี่ครับ คุณผู้ชายไม่มาเหรอครับ" ตามิ่งถาม
"เสาร์ อาทิตย์ เวลาทองของเค้าค่ะ เค้าต้องดูแลร้าน" กันต์บอก
"อ๋อครับ ผมสอนงานให้เมฆหมดแล้วนะครับ ผมว่าเดือนหน้าผมจะปลดระวางซะที ผมจะกลับไปอยู่ที่บ้าน ส่วนเงินเดือนเมฆก็แล้วแต่คุณกันต์จะกรุณามันนะครับ จริงๆมันโตมาได้ทุกวันนี้ก็เพราะนายท่าน มันไม่ต้องเอาเงินเดือนก็ยังได้" ตามิ่งบอก
"อย่าเพิ่งพูดเรื่องเงินเดือนเลยค่ะ ดูผลงานก่อน แต่ตามิ่งต้องรอให้เก็บผลผลิตล๊อตนี้เสร็จก่อนนะคะ แล้วค่อยมาดูอีกทีว่าเมฆจะทำงานสู้ตามิ่งได้มั้ย" กันต์ยิ้ม
"ผมรับประกันครับ ผมส่งมันเรียนจนจบเกษตรก็เพื่อมาช่วยงานที่นี่ ด้วยเกียรติของผมที่รับใช้คุณพ่อและคุณหนูมาเกือบสามสิบปี ผมรับประกันว่าลูกชายคนนี้มีความรับผิดชอบและสู้งานครับ" ตามิ่งบอก ทำเอากันต์ต้องอมยิ้ม
"แล้วอยู่ไหนคะเมฆ อย่าบอกนะคะว่านอนตื่นสาย" กันต์ถาม
"ไม่ครับ...ตื่นตั้งแต่ตีห้าแล้ว ตอนนี้คุมคนงานถางหญ้า ต้องขอโทษที่จะต้องพาคุณหนูไปที่สวนนะครับ เพราะเราต้องวางแผนเก็บผลผลิตแล้วตั้งแต่พรุ่งนี้" ตามิ่งบอก
"ได้ค่ะ...งั้นไปกันเลยนะคะ" กันต์บอก ก่อนจะลุกขึ้นเดินลงไปที่สวน
กันต์เดินผ่านเรือนพักของตามิ่งที่อยู่ข้างบ้าน ผ่านเรือนพักคนงานที่อยู่ห่างออกไปในสวน ตามิ่งพากันต์เดินไปที่สวนซึ่งห่างออกไปพอประมาณ จริงๆไม่ต้องนำทางกันต์ก็คุ้นเคยเป็นอย่างดีเพราะกันต์โตมาจากที่นี่ แล้วตามิ่งก็พาเดินมาถึงที่คนงานกำลังถางหญ้ากันอย่างขะมักเขม้น
"เมฆ...เมฆ...มานี่...มานี่ก่อน คุณหนูมาแล้ว" ตามิ่งบอก กันต์มองเห็นเมฆวิ่งเหยาะๆมาหา กันต์จำได้ว่าเจอกันครั้งสุดท้ายเมฆยังไม่ประสา แต่ตอนนี้เมฆโตขึ้นมาเป็นหนุ่มรูปร่างสันทัด เมฆมีบุคลิกที่กันต์สัมผัสได้ว่าเป็นคนเก่งและขยัน อีกทั้งหน้าตาก็ถือว่าอยู่ในขั้นใช้ได้ และที่สำคัญร่างกายที่ฟิตปั๋งเต็มไปด้วยมัดกล้ามมันบวมเบ่งจนทำให้เสื้อที่ใส่ดูตัวเล็กไปถนัดตา
ขณะเดียวกัน เมฆยังจำคุณหนูคนสวยได้ ตอนเป็นเด็กเริ่มหัดช่วยตัวเองใหม่ๆ นอกจากจะจินตนาการไปถึงดารา ก็มีคุณหนูคนสวยคนนี้ที่เมฆเก็บมาจินตนาการถึง แต่พอมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเมฆก็รู้สึกประหม่าไม่กล้าสบตา ตอนนี้เจ้านายทั้งสวยทั้งสวยทั้งเซ็กซี่ แม้จะแต่งงานแล้วแต่ก็ดูดีดูสวยใสไม่ต่างจากนางฟ้า
"เมฆ...สวัสดีจ๊ะ ไม่เจอกันนานเลยนะ" กันต์บอกพร้อมกับรับไหว้เมฆ
"ค...ครับ คุณหนู” เมฆบอก
“ต้องขอบคุณคุณหนูนะ เค้าตกลงจะให้แกลองทำงานแทนพ่อ แกต้องตั้งใจทำงานรู้มั้ย” ตามิ่งบอก
"ครับๆ ขอบคุณครับ" เมฆยกมือไหว้อีกครั้ง จากนั้นตามิ่งก็เริ่มคุยเรื่องแผนการเก็บผลผลิตให้ฟัง ทั้งกันต์และเมฆตั้งใจฟังและพยักหน้ารับ และตกลงใจทำตามแผนที่ตามิ่งวางไว้
วันอาทิตย์ผ่านไป คนงานเริ่มเก็บผลผลิตได้พอประมาณ ตามิ่งหัดให้เมฆทำบัญชีรวมทั้งการตรวจสอบกับพ่อค้าที่มารับซื้อ เมฆถึงจะดูซื่อแต่ก็หัวไวเพราะเรียนจบด้านนี่มา เมฆตั้งใจเพื่อที่จะทำหน้าที่ให้เหมือนกับที่ตัวเองเคยทำไว้ กันต์มองแล้วก็เริ่มมั่นใจและวางใจเมฆว่าสามารถมาแทนตามิ่งได้
หนึ่งเดือนผ่านไปที่ตามิ่งปล่อยให้เมฆดูแล กันต์แค่กลับไปตรวจบัญชีกับเมฆ กับพ่อค้า และเช็คยอดเงินในบัญชีเท่านั้น กันต์เริ่มมั่นใจและตกลงในส่วนของเงินเดือนให้เมฆเหมือนกับที่ตามิ่งได้รับ ตอนนี้ตามิ่งจึงได้กลับไปอยู่ที่บ้านอย่างสบายใจ และถึงตอนนี้ตั้งแต่เมฆมาอยู่ที่บ้านกันต์ก็รู้สึกอุ่นใจกว่าตอนตามิ่งอยู่ เมฆดูแข็งแรงและดูแลทั้งในและนอกบ้านได้ ในบ้านมีปัญหาอะไรเมฆแก้ไขได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเครื่องไฟฟ้า ซ่อมหลังคา ตัดต้นไม้ ผ่านไปแค่เดือนเดียวกันต์ก็รู้สึกประทับใจจนคิดจะขึ้นเงินเดือนให้แล้วตอนนี้
“อาทิตย์นี้ต้องใส่ปุ๋ยแล้วนะครับ” เมฆบอก
“แล้วสั่งร้านยังเมฆ” กันต์ถาม
“ผมสั่งเรียบร้อยแล้วครับ เค้าบอกจะมาส่งพรุ่งนี้” เมฆบอก ตอนนี้ทั้งสองสนิทกัน เมฆจึงไม่มีอาการประหม่าเหมือนเมื่อก่อน
“พอเค้าส่งบิลมาเมฆก็ส่งไลน์ไปบอกพี่นะ พี่จะโอนเงินให้” กันต์สั่ง
“เงินที่ร้านรับซื้อค้างไว้น่าจะพอครับ เดี๋ยวผมทำบัญชีสรุปไปให้ดู” เมฆบอก
“โอเคจ๊ะ...งั้นก็เรียบร้อย ไม่มีอะไรแล้ว เมฆไปพักผ่อนได้เลยจ๊ะ” กันต์ส่งยิ้มให้
“ผมว่าจะไปกั้นฝายตรงธารน้ำหน่อยครับ เราน่าจะเก็บน้ำได้เพิ่มขึ้น” เมฆบอก
“พักผ่อนบ้างก็ได้จ๊ะ โหมงานหนักเกินไปเดี๋ยวไม่สบาย” กันต์บอก
“ไม่เป็นไรครับ งานแค่นี้ทำอะไรผมไม่ได้หรอก” เมฆบอก
“อืมม...ขอไปดูด้วยสิ เมื่อก่อนตอนเด็กๆเล่นน้ำที่ลำธารนั้นประจำเลย” กันต์บอก
“ตอนนี้สวยกว่าเดิมครับ ผมเอาหินมาทิ้งทำเป็นฝายน้ำล้น เหมือนน้ำตกเลยครับ” เมฆบอก
“เหรอ...ดีจัง งั้นไปกันเถอะ” กันต์ลุกขึ้นเดินตามเมฆไปที่ลำธาร
น้ำใสไหลผ่านหินที่เมฆมาทิ้งไว้ กันต์เห็นแล้วรู้สึกอยากเล่นน้ำขึ้นมา แต่ตอนนี้คงไม่เหมาะเพราะเมฆอยู่ ครู่ต่อมากันต์ที่กำลังนั่งห้อยขาในลำธารก็เห็นเมฆถอดเสื้อออกจนมองเห็นมัดกล้ามเป็นครั้งแรกเต็มตา เมฆเดินไปยกหินแล้วมาจัดฝายอยู่ในลำธาร ท่อนล่างของเมฆอยู่ในน้ำจนกางเกงแนบเนื้อเห็นเป็นรูปเป้า ใบหน้าและช่วงไหล่ที่อาบเหงื่อดูเร้าใจ กันต์รีบสลัดความคิดบ้าๆทิ้งไปทันที แต่พอหันไปมองอีกทีก็อดวาบหวิวในใจไม่ได้ สุดท้ายกันต์ก็นั่งมองจนเมฆทำฝายเสร็จ นี่เป็นครั้งแรกที่กันต์เห็นเมฆแตกต่างออกไปจากที่ผ่านมา
จนกระทั่งสุดสัปดาห์ถัดมาซึ่งมีวันหยุดสามวัน กันต์อยากจะชวนจุมให้ไปดูสวนบ้าง แต่จุมก็ยังห่วงงานที่ร้านซึ่งเค้าบอกว่าเป็นเวลาทอง วันศุกร์กันต์จึงต้องเดินทางไปบ้านคนเดียวเหมือนเช่นที่ผ่านมา
กันต์ไปถึงบ้านตอนพักเที่ยงพอดีและไม่ได้บอกใครไว้ล่วงหน้า ตอนนี้แม่บ้านก็ดูเหมือนจะไม่อยู่ พอลงจากรถกำลังจะเดินไปที่บ้าน สายตาก็เหลือบเห็นเรือนพักของเมฆจึงตัดสินใจเดินไปหาก่อน หน้าเรือนพักตอนนี้กันต์มองไม่เห็นใคร กันต์สงสัยว่าเมฆอาจจะเข้าสวน แต่กันต์ก็ได้ยินเสียงเหมือนทีวีดัง กันต์ลองย่องไปส่องที่หน้าต่างแล้วก็เห็นทั้งภาพทั้งเสียงที่ทำให้ตกใจ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน