เห้ยตื่นมึง... แบงค์เดินมาปลุกเคนที่นอนฟุบคาโต๊ะทำงานหลังจากที่ใช้เวลาทั้งคืน
...หาว~อือๆ 
กี่โมงแหละเนี่ย บิดขี้เกียดอาการง่วงซึม
อีก 5 นาทีจะ 6 โมงละ...มึงไหวป่าวเนี่ย? แบงค์ถามเคนด้วยความเป็นห่วง
นิดนึงวะ...เฮ้อ... เคนตาปรือมองไปที่เอกสารกองเท่าภูเขาที่เขากับเเบงค์ช่วยกันทำทั้งคืนแต่ยังเหลืออีก 50% ก็จะเสร็จสมบูรณ์
เฮ้อ...นี้ขนาดทำทั้งคืนนะเนี่ยเออนะ! อย่างน้อยก็เสร็จไปตั้งครึ่งนะมึงเออๆ เพลียชิปหาย...ขอบใจนะมึงที่อยู่ช่วยใอ่ห่า! ไมพูดงั้นงั้นวะฮาๆ เออๆกูขอโทษมึงกลับก่อนเลยเดียวกูขอทำต่ออีกแปปนึงเออๆงั้นเดียวกูกลับก่อนนะโชคดีมึงแบงค์ก็เดินออกไปจากห้องทำงานเหลือเพียงเคนที่ยังคงทำงานต่อหลังจากที่พักสมองไปได้ครึ่งชั่วโมง แก๊กๆ
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
จนผ่านเวลา 7 โมงพนักงานก็เข้ามาสแกนนิ้วทำงาน
อ้าวเคน! อยู่ทำโอถึงเช้าเลยรึ? ผู้จัดการได้เดินเข้ามาทำงานก็เห็นเคนกำลังนั่งทำเอกสาร
สวัสดีครับผู้จัดการ...ครับงานยังไม่เสร็จดีเลยควบกะครับ พักบ้างนะ เดียวร่างกายจะพักเสียก่อน ผู้จัดการทักขานด้วยความเป็นห่วง
ขอบคุณครับผู้จัดการ เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน