แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 ตอนวัยแห่งความรัก 7 หยุดเลยแล้วกันแนะนำให้อ่านเรื่องก่อนหน้าก่อนนะคับ
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=229016.0แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=228587.0แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=231757.0--------------------------------------------------------------------------------------------------
มันก็น่าแปลกนะ...
ผมขอจะเป็นแฟนพี่แก๋มมานานแสนนาน พี่แก๋มกลับเห็นผมเป็นกิ๊ก จนผมเลิกขอพี่แก๋มเป็นแฟนไปแล้ว พอกำลังจะเริ่มกะเจน พี่แก๋มเกิดอยากเป็นแฟนกะผม ชีวิตทำไมมันไม่เคยลงตัวเสียที ผมจูบพี่แก๋มแทนคำตอบ
“เจ็บมากมั๊ยพี่” พี่แก๋มส่ายหน้า
“ก็นิดหน่อย ต้องเป็นก้องเท่านั้น ไอ้เหี้ยนั่นมันทำให้พี่ค้างคา พี่ยังไม่ได้อะไรกะมันเลย แม่งเสร็จนกกระจอกไม่กินน้ำไปสองที”
“ว่าไง....ตอนนี้พี่ขอเป็นแฟนก้องแล้วนะ”
“พี่ เอ่อมมม...ผมขอโทษพี่จริงๆ ผมมีแฟนแล้ว...”
เมื่อพูดไปแล้ว ผมค่อยมานึกในใจ --เชี่ยก้องเอ๊ย มึงพูดไปได้ไงวะ เจนเพิ่งตอบ “ไม่” เมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้เอง-- พี่แก๋มก็ดีกะผมไม่น้อย แต่วันนี้....ผมเกิดอยากเป็นแฟนกะเจน
พี่แก๋มพยักหน้า ยิ้มให้ผม แล้วดึงผมไปกอด
“สำหรับก้องนะ...มีหรือไม่มีสถานะอะไรกะพี่ ก้องก็คือก้องของพี่อยู่ดีแหละ พี่ไม่เป็นไรหรอก เราเป็นแบบนี้กัน...พี่ก็มีความสุขดี”
เช้าวันต่อมา หลังกินข้าวต้มฝีมือเก๋ ผมพาพี่แก๋มไปส่งคอนโด ก่อนกลับคิดค่าส่งพี่แก๋มอีก 1 ครั้ง จากนั้นพี่แก๋มก็ไปมาหาสู่กะผมแบบเดิม ประมาณเดือนละครั้ง
อาทิตย์ต่อมา ผมก็ยังคงซ้อมบอลตามปกติ ที่จะไม่ปกติก็มีปานนี่หละ ช่วงหลังๆมานี่...หลังจากผมเริ่มโน้มเอียงไปทางเจน ก็ห่างๆปานไป ไม่ได้ไป“อาบน้ำ”กะปานมาหลายวันแล้ว และปานเองก็หายหน้าไปเหมือนกัน แต่วันนี้ปานมาเฝ้าผมซ้อมบอลและไม่ได้มาคนเดียว ปานมากะเพื่อนผู้ชายของเธอคนนึง ผมแอบสังเกต ไอ้น้องผู้ชายนี่ก็เด็ก ม 4 ผมเห็นหน้ามันบ่อยๆ ช่วงหลังๆ เดินกะน้องปาน จนวันนี้มานั่งดูผมซ้อมบอล มันไงกันวะ ช่วงพักครึ่ง ปานพาน้องผู้ชายมาแนะนำ
“พี่ก้องคะ นี่ปอมค่ะ เพื่อนปาน” ไอ้น้องปอมยกมือไหว้ผม
“ให้พี่ไปส่งบ้านวันนี้หรือเปล่า....ปาน” เป็นคำเชื้อเชิญเพื่อให้ปานรอ”อาบน้ำ”กะผม แต่ปานส่ายหน้า
“เดี๋ยวปานมีทำรายงานกะปอมค่ะ ปานจะมาบอกพี่ก้องว่า ปานไม่ดูพี่ก้องซ้อมจนจบ จะไปก่อนนะคะ”
ผมพยักหน้า ไอ้เจ้าปอมเดินไปแล้ว ปานล้าหลังนิดนึง แล้วส่งกระดาษเล็กๆให้ผมก่อนจะวิ่งตามปอมไป ผมนึกในใจน้องสองคนนี่ก็สมกันดีนะ ผมแกะกระดาษออกอ่าน
“พี่ก้อง ปานอยู่ที่ห้องเรียนปานนะ พี่ตามมาอีกครึ่งชั่วโมง”
ผมแอบยิ้มดีใจอยู่ในใจ เดี๋ยวผมคงได้หายคิดถึงปานแล้ว มันทำให้ผมไม่มีอารมณ์จะซ้อมต่อ
“ไอ้เหี้ยก้อง มึงรีบร้อนจะไปไหน”
เสียงไอ้เอ็มตะโกนทักทายมา ไอ้เอ็มมันเลิกซ้อมเหมือนกันเพื่อไปส่งเจน
“เออ กูจะไปหาปาน เค้าต้องการความช่วยเหลือทำรายงานห่าไรไม่รู้”
“มึงช่วยไรกันแน่วะ ทำรายงานหรือทำลูก...” แล้วไอ้เอ็มก็หัวเราะ
“น้องนะเว้ย เบาๆหน่อยมึง” ด้วยสายตาของมัน ผมรู้ว่าไอ้เอ็มจะสงสัยผมกะปานมากๆ
ผมอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นไปเร็วกว่าที่ปานนัดไว้ ตอนนี้เย็นมากแล้ว โรงเรียนคนเริ่มบางตาลงไปมาก ยิ่งบนตึกเรียนยิ่งไม่มีคนเหลืออยู่เลย ผมมาถึงห้องเรียนของปาน มองเข้าไปไม่เห็นปานนั่งอยู่
แต่ได้ยินเสียงกุกกักมาจากหลังตู้เหล็ก
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน