มาแล้วกับนิยายที่ทุกท่านรอคอย! 13 เกมสยิว ภาค 2 เล่มที่ 3 เพียง 59 บาท เรื่องราวของ "เขต" เจ้าชายแห่งวงการอสังหาริมทรัพย์ผู้ใช้ชีวิตดั่งเจ้าชายในเทพนิยาย มีทั้งเงิน ทั้งบริษัทและภรรยาสาวแสนสวยอย่าง "เดียร์" คราวนี้ทั้งสองจะต้องเจอภารกิจวัดใจที่จะพิสูจน์ว่ารักแท้หรือราคะกันแน่ ร่วมพิสูจน์กันได้ตามลิ้งค์ด้านล่างนี้
เนื้อหาข้างล่างเป็นส่วนหนึ่งใน 13 เกมสยิว ภาค 2 เล่มที่ 1--------------------------------------------------------
เขตแอบมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยใจระทึก ตอนนี้เดียร์ ภรรยาสาวของเขากำลังนั่งคุยกับคุณบริบูรณ์อย่างสนุกสนานบนโซฟาตัวใหญ่ โดยมีเสียงเปียโนน่ารักจากน้องเบลล่าที่คอยบรรเลงไม่ให้เงียบจนเกินไป
เขตเริ่มเข้าใจที่เดียร์เคยเล่าให้ฟังถึงความรักในเปียโนของน้องเบลล่าแล้ว เด็กน้อยคนนี้ไม่เคยเบื่อหรือเหนื่อยล้า เวลาที่อยู่กับเปียโนน้องเบลล่าจะมีความสุขจนลืมสิ่งรอบข้างเลย
“ว่าแต่วันนี้คุณเขตกลับเย็นนะครับเนี่ย” หลังจากชวนคุยมารอบโลก คุณบริบูรณ์ก็วนกลับเข้าเรื่องผัวเมียจนได้
“ค่ะ ช่วงนี้เขตเขางานเยอะน่ะค่ะ ตื่นเช้ากลับมืดทุกวัน”
“ไม่เหงาแย่เหรอครับแบบนี้” นักธุรกิจจอมเจ้าเล่ห์เริ่มแสดงความเป็นห่วง
“ก็ไม่เหงาหรอกค่ะ”
“อ..อ๋อครับ” เดียร์ไม่เล่นตามเกม ทำเอาคุณพ่อวัยกลางคนไปต่อไม่ถูก
“เกิดมาเป็นผู้หญิง จะทำอะไรได้นอกจากอดทนล่ะคะจริงมั้ย?”
ถึงเดียร์จะไม่ได้มีความรู้ด้านการบริหารหรือการเจรจา แต่ด้วยความที่เธอคลุกคลีกับเขตมาตลอด ทำให้เดียร์แอบครูพักลักจำมาพอสมควร การทำตัวเป็นคนที่ต้อยต่ำกว่าและดูน่าสงสารคือไม้เด็ดที่ผู้หญิงร้อยเล่มเกวียนมักใช้กัน ซึ่งคุณบริบูรณ์เองก็หลงคารมณ์ไปเป็นที่เรียบร้อย
“ไม่เห็นจะต้องอดทนเลยครับ จะผู้หญิงหรือผู้ชายก็เหงาได้เหมือนกัน ขอแค่พูดออกมา”
“คุณบริบูรณ์ วันๆเดียร์ก็อยู่แต่ในบ้าน ไม่รู้จะไประบายให้ใครฟัง”
“ก็กับพี่ไง แต่ก่อนอื่นต้องเรียกพี่ว่า พี่บูรณ์ก่อนดีกว่านะ เจอกันมาหลายเดือนแล้วทำไมรู้สึกห่างเหินจัง”
ชายวัยสามสิบกว่าไม่พูดเปล่า มือของเขาเอื้อมมาวางบนมือของเดียร์ เขตที่แอบมองอยู่ถึงกับกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ การเห็นชายอื่นมาเกี้ยวพาราสีใส่ภรรยาของตน มันทำให้เขาตื่นเต้นผสมความทุกข์ตรมอย่างบอกไม่ถูก ถึงจะนั่งยองจนเมื่อยแต่เขตก็ต้องอดทนเอาไว้
“ด..ได้ค่ะ พี่บูรณ์”
“พี่เข้าใจเรานะ พี่ก็เคยหลงผิดทำงานจนลืมวันลืม ปล่อยให้อดีตภรรยาของพี่ต้องรออยู่บ้าน ถึงมันจะสายไปแล้ว พี่ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปคืนดีกับภรรยาได้อีก แต่พี่ก็สัญญาจะดูแลน้องเบลล่าเป็นอย่างดี เพื่อไม่ให้บกพร่องในฐานะพ่อ”
เขตอยากจะออกไปพูดขัดมาก เพราะเท่าที่เขาได้ยินมา คุณบริบูรณ์เลิกกับภรรยาก็เพราะว่าวันๆเขาเอาแต่เล่นการพนัน กินเหล้า เจ้าชู้มั่วผู้หญิงไปเรื่อย ที่มาเริ่มกลับตัวกลับใจเพราะเขาไม่อยากเสียสิทธิในการเลี้ยงน้องเบลล่าไป
“ถ้าเขตได้เสี้ยวนึงของพี่บูรณ์ก็คงดี อย่าว่าแต่ในฐานะพ่อเลย ฐานะสามีก็ยังไม่ผ่าน” เขตนึกขำ เดียร์เล่นละครได้ไหลลื่นกว่าที่เขาคิดไว้มาก นี่สินะข้อดีของการฝึกใส่หน้ากากเข้าสังคมตั้งแต่เด็ก
“ทำไมล่ะ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“เอ่อ…เดียร์เป็นผู้หญิง..เดียร์คิดว่าไม่ควรจะคุยเรื่องพวกนี้” เธอยังคงความเป็นผู้หญิงสูงศักดิ์ได้ดี
“โธ่คนสวย อันที่จริงเราก็รู้จักกันมานาน เรื่องพวกนี้นิดหน่อยคุยกันได้”
“คุณแม่เคยบอกว่ามันไม่เหมาะสมที่จะคายเรื่องที่ลับในที่แจ้ง”
“ตอนนี้ก็มีเราแค่สองคนเอง น้องเบลล่าก็เล่นเปียโนอยู่ อย่าคิดมากเลย เราเก็บไว้ก็อึดอัด ระบายให้พี่ฟังจะดีกว่า”
“จ..จะดีเหรอคะ” เดียร์ทำหน้าตาเขินอายเม้มริมฝีปาก แสดงทีท่าว่ากำลังลังเล
“อื้ม เราพูดกับพี่ได้ทุกเรื่อง ไม่ต้องอายนะ”
“ด..ได้ค่ะ คือว่าช่วงนี้เขตเขาหมกมุ่นอยู่กับงานจนลืมทำ..เอ่อ..การบ้านกับเดียร์เลย” สาวสวยนั่งตัวบิด ปกติเธอไม่คิดจะพูดเรื่องพวกนี้กับชายอื่นอยู่แล้ว
“อ่าฮะ พี่เข้าใจ”
“เดียร์เลยพยายามเรียกร้องความสนใจ ถึงกับลงทุนไปซื้อชุดชั้นในลายลูกไม้มาเลยนะคะ ต..แต่เขตเขาก็ไม่สนใจอยู่ดี”
“ห..หมายถึงว่าเราจงใจเซ็กซี่เพื่อเขาเลยใช่มั้ย”
หน้าตาของพี่บูรณ์ออกอาการหื่นกระหายชัดเจน จนเดียร์ยังเกร็ง หัวใจของเธอเต้นระรัวจนกลัวว่าอีกฝ่ายจะได้ยิน สายตาอันเจ้าชู้เหลือบลงไปมองหน้าอกขนาดใหญ่ที่ดันเสื้อเชิ้ตออกมาเป็นทรงสวยชัดเจน แค่คิดว่าชายท่าทางหื่นกามคนนี้จะได้สัมผัสจุดสงวนของเดียร์ เขตก็มวนไปทั่วท้องแล้ว ถึงจะแค่นอกเสื้อก็ตาม
“วันนี้เราก็ใส่ลูกไม้อยู่เหรอ?”
“ช…ใช่ค่ะ”
“ถ้าเขตไม่สนใจ ให้พี่ดูแทนก็ได้นะ” พี่บูรณ์เจ้าเล่ห์นักแต่เขตรู้ดีว่าเดียร์ไม่ยอมหรอก
“พี่บูรณ์ก็ พูดเล่นไปเรื่อย”
“เราโตๆกันแล้วนะเดียร์ พี่ไม่พูดเล่นหรอก อย่างน้อยให้พี่ช่วยเราให้คลายเหงานะ”
ดูจากท่าทางเดียร์คงตื่นเต้นน่าดู เขตรอดูอยู่เหมือนกันว่าเธอจะปฏิเสธเช่นไร ชายหนุ่มคิดแผนสำรองไว้แล้วว่าถ้าหากเดียร์ไม่สามารถล่อลวงให้พี่บริบูรณ์แต้ะอั๋งตัวเธอได้ เขตจะไปจ้างหมอนวดมาทำการนวดเดียร์ เพื่อเป็นการผ่านโจทย์ไปแบบศรีธนญชัย
“ม..ไม่ดีกว่านะคะ เดี๋ยวน้องเบลล่าออกมาจะเข้าใจผิดเอา”
“งั้นเราไปดูกันที่ลับตาคนดีกว่ามั้ย?”
และสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น สายตาของเดียร์เปลี่ยนไป เขตรู้จักภรรยาของเขาดี สายตาแบบนั้นหมายถึงเธอกำลังตื่นเต้นและอยากรู้อยากเห็น การชักชวนของพี่บูรณ์ส่งผลกระทบกับเดียร์มากกว่าที่เขตคิด จะโทษเดียร์ก็ไม่ได้ เพราะเขตเองไม่ได้จำกัดข้อตกลงอย่างชัดเจน
เดียร์พยักหน้าตอบตกลง ก่อนที่เธอจะบอกให้พี่บูรณ์เดินตามมา มันเหมือนกับฝันที่เป็นจริงสำหรับนักธุรกิจหนุ่มเจ้าเล่ห์ ใบหน้าของเขาดีใจอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้ภาพที่เขตเห็นคือ ภรรยาสาวแสนสวยกำลังพาชายหนุ่มวัยสามสิบกว่าเดินไปยังห้องน้ำชั้นล่าง แล้วเขตก็ได้ยินเสียงล็อคกลอนประตู
ชายหนุ่มว้าวุ้นใจมาก ถ้าเข้าไปในห้องน้ำแบบนี้เขาจะเห็นได้อย่างไรว่าทั้งคู่ทำอะไรกัน สมองของเขตทำงานหนักยิ่งกว่าตอนประชุม มันปวดไปทั่วสมองลามมาถึงหัวใจ เดียร์ทำแบบนี้ต้องมีเหตุผลรองรับ และในตอนนั้นเองเขตก็คิดอะไรขึ้นมาได้
เจ้าชายแห่งอสังหาริมทรัพย์วิ่งสุดกำลังออกไปนอกตัวบ้าน ก่อนจะวิ่งอ้อมไปตามกำแพงบ้าน จนมาถึงด้านหลังที่เป็นจุดซักและตากผ้า เป็นไปอย่างที่เขตคิดไว้ มีพัดลมระบายอากาศของห้องน้ำอยู่จริงๆ เขตรีบปีนเครื่องซักผ้าขึ้นไปส่องที่ช่องพัดลมโดยไม่สนว่าเครื่องซักผ้าจะพังรึเปล่า
สิ่งแรกที่เขตเห็นคือ สายตาของเดียร์ที่เหลือบมองมาทางเขา แสดงว่าภรรยาสาวกำลังรอเขามาอยู่ มุมที่เขตดูคือมองผ่านโซนอาบน้ำไป มีเพียงราวแขวนผ้าม่านกันน้ำที่ล่อสายตาอยู่ นอกนั้นไม่มีอะไรปิดกั้นสายตาของเขาเลย เขตเห็นชัดทั้งเดียร์และพี่บูรณ์หัวจรดเป้า
“ตกลงทำใจให้พี่ดูได้หรือยังครับ” เดียร์คงใช้เหตุผลทำใจในการยื้อรอเวลาจนเขตมา
“อ..อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะคะ”
“แน่นอน โดยเฉพาะกับเขต”
เดียร์ค่อยๆปลดกระดุมเม็ดที่สาม สี่และห้าตามลำดับอย่างช้าๆ เขตที่แอบมองเผลอกลั้นหายใจไม่รู้ตัว ทั้งที่ตอนแรกเขากะจะให้สัมผัสกันแบบสวมเสื้อผ้าอยู่ด้วยซ้ำ ไม่นานกระดุมที่เกี่ยวเสื้อเชิ้ตเข้าด้วยกันก็ถูกปลดออกจนหมด เดียร์ค่อยๆแหวกเสื้อออกให้อีกฝ่ายได้เชยชม
หน้าอกของแท้ขนาด 36C ใหญ่กลมถูกโอบรัดด้วยบราลายลูกไม้สีดำ ตัดกับผิวสีขาวอมชมพู การที่เดียร์เขินอาย มันยิ่งขับสีผิวของเธอออกมาเด่นชัดยิ่งขึ้น เขตไม่เคยเห็นเดียร์ใส่บราแบบนี้มาก่อน เธอดูสวยและเซ็กซี่มาก น่าเสียดายที่เขาต้องมาเห็นคู่กับชายอื่นแบบนี้
“หน้าอกของเดียร์นี่สวยจริงๆ ทั้งขาวทั้งใหญ่”
“พี่บูรณ์ก็พูดไป…”
“จะว่าอะไรมั้ย..ถ้าพี่ขออนุญาติสัมผัสหน้าอกของเดียร์หน่อย”
“ม…ไม่ดีกว่านะคะ เดียร์เองก็แต่งงานแล้วด้วย เรื่องพวกนี้คงไม่เหมาะสม”
“ไม่มีใครรู้หรอกนะครับ.. ในห้องนี้มีแค่เราสองคน”
“เดียร์ว่าแค่นี้ก็น่าจะเกินพอแล้ว..”
“เอางี้มั้ย… เรามาแลกกันจับดู”
พี่บูรณ์เอาลูกดื้อเข้าสู้ เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนออกจนหมดแล้วถอดออกกองลงไปกับพื้นห้องน้ำ เผยให้เห็นหน้าอกที่ใหญ่โตสมชายชาตรี ถึงจะไม่ได้รูปร่างมีมัดกล้ามเพอร์เฟ็คเหมือนคนเข้าฟิตเนส แต่ดูก็รู้ว่าพี่บูรณ์เคยเป็นนักกีฬามาก่อน และท่าทางจะแข็งแรงมาก
เขตแอบเห็นสายตาที่เดียร์มองแผ่นอกของอีกฝ่าย เธอดูตกใจตื่นเต้นเหมือนกับตอนที่เห็นเขตแก้ผ้าครั้งแรกไม่มีผิด ใบหน้าที่ใสซื่อแต่อยากรู้อยากเห็นของเดียร์เคยทำให้เขตหลงจนหัวปักหัวปำมาแล้ว
พี่บูรณ์ค่อยๆจับเสื้อเชิ้ตที่ยังคลุมไหล่เดียร์อยู่ถอดออกไป โดยที่สาวสวยขัดขืนไม่ทัน ตอนนี้ทั้งสองก็ไม่มีเสื้อคลุมอยู่แล้ว เดียร์รีบเอามือมาปิดหน้าอกด้วยความเคยชิน
“ไม่ต้องอายนะครับ เราลองจับของพี่ดูก่อนก็ได้”
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน