ย้อนไปอ่านตอนพี่หมิวเล่าพร้อมกันเลย

เขาที่ไม่รู้ว่าใครพูดว่าอย่าฟังความข้างเดียวให้ฟังทั้ง 2 ฝั่งแล้วจะเห็นภาพที่ชัดเจน แต่บอกเลยนะว่าหมิวน่าจะชอบโทนอยู่ไม่น้อยเลย อารมณ์ประมาณประทับใจที่มาช่วยทั้งที่พึ่งรู้จักกัน เพราะถ้าไม่ชอบคงไม่ถามว่าไม่รักเจ๊แล้วเหรอ

หมิวสวยใช่มั้ยละโทน

หลงวันซะแล้วโทนเอ๋ย 

อ่านในมุมเทพโทนแล้วเจ้หมิวดูซอฟลงตอนอ่านของเจ้หมิวนี่ขำเจ้แกมากลนลานกว่าจะได้พูดกันแต่ละคำ

โดนกาแฟไปจนเบลอจะไปเรียนวันอาทิตย์ซะแล้ววว

รีบจนลืมวันลืมคืนเลยทีเดียว อย่างว่าแหละเจอคนสวยทีก็จะลนๆหน่อย

อ่านแล้วเข้าใจเลยครับ..

งวงจนเบลอเลยครับ

ความในใจนะเนี่ย

ยังขำไม่หายจากที่หมิวเล่า "ฉันหิวข้าว  งั้นผมจะรีบขับกลับบ้านครับ" โทนเอ๊ยโทน

นอนนี่แหละ

เป็นช่วงเริ่มทำความรู้จักกัน ก็เลยมีความไม่เข้าใจกันอยู่เยอะ

พี่หมิวจะชวนไปทำอะไร

ได้เห็นอีกมุมของอีกเรื่อง บอกเลยว่าละเอียดยิบ