ในบริษัทรับทำบัญชีแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองเชียงราย ในห้องทำงานที่ตกแต่งอย่างหรูหราที่ดูดีเกินกว่าจะเป็นบริษัทที่มีที่ตั้งเป็นตึกแถว4 ชั้น 1 คูหา กำนันน้อมที่กำลังนั่งดูรายงานงบดุลอยู่ เสียงโทรศัพท์มือถือได้ดังขึ้น กำนันยกขึ้นมาดูที่หน้าจอพอเห็นชื่อที่โทรเข้ามากำนันนั้นกดรับทันที
“ว่าไงครับคุณสาธิต”
“กำนันสะดวกคุยไหมครับ”
“สำหรับคุณสาธิตผมคุยได้ตลอดครับ”
“คืออย่างนี้กำนัน ผมมีเรื่องจะปรึกษาและขอความช่วยเหลือ กำนันก็รู้ดีว่าผมพึ่งสูญเงินไปร่วมร้อยล้าน ผมนะอยากได้ทุนคืนครับ แต่ผมก็รู้จากธงว่ากำนันมีคนของ ป.ป.ส. ไปกวน”
“ผมพอจะรู้แล้วละครับว่าคุณสาธิตหมายถึงอะไร”
กำนันตอบอีกฝ่ายด้วยเสียงที่ราบเรียบ ก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดต่อทันที
“ใช่ครับกำนัน ถึงมันจะเสี่ยงแต่ผมมองว่าเราควรทำ เพราะพวกตำรวจมันต้องนึกไม่ถึงว่าเราจะกล้าทำทั้งๆที่มันพึ่งจับของรายใหญ่ไปได้ และอีกอย่างถ้าเราไม่ทำคนอื่นมันก็ทำครับ เราจะเสียโอกาสเปล่าๆ ผมเลยอยากลองปรึกษากำนันว่าถ้าจะขนของเข้ามาช่วงนี้ กำนันพอจะช่วยผมได้ไหมครับ ผมบอกตรงๆงานนี้ผมซื้อผ่านจากกำนันครับ และอีกอย่างของที่จะส่งไปสหรัฐมันก็โดนจับไปด้วย ถ้าตัวกำนันจะส่งเอง ผมว่ามันจะทำกำไรให้กำนันได้เยอะนะครับ ผมอยากเสี่ยงครับเพราะทางใต้มันก็ต้องการยาบ้าเยอะ ทางนั้นถามผมมา ผมก็ยังไม่กล้าตอบไป แต่กลัวว่าถ้าไม่มีให้ทางนั้นก็จะไปหารายอื่น ผมกลัวเสียลูกค้าไม่รวมแถบภาคกลางอีก”
กำนันน้อมไตร่ตรองก่อนจะคุยรายละเอียดกับสาธิตพักใหญ่หลังจากวางสายกำนันได้ใช้โทรศัพท์บนโต๊ะเรียกผู้จัดการของบริษัทรับทำบัญชีแห่งนี้เข้ามาหาที่ห้อง ทันทีที่หญิงสาวคนหนึ่งเข้ามาในห้อง
“จิ๋วโทรเรียกจิตกับคำรณ..”
กำนันเอ่ยชื่ออกมาอีก3-4 คน โดยสั่งให้ทั้งหมดไปพบกับกำนันที่รีสอร์ทอีก 2 ชั่วโมง
“คะพี่น้อม”
อีกฝ่ายรับคำ ผู้จัดการบริษัทรับทำบัญชีนี้เป็นอีก 1 ในเมียเก็บของกำนัน อายุ 30 เศษๆแต่รูปร่างหน้าตานั้นชวนเร้าใจโดยเฉพาะการแต่งกายที่โชว์รูปร่างตลอด กำนันมองไปที่รูปร่างของเธอภายในเสื้อสูทที่สวมทับอยู่คงเป็นเสื้อสาวเดี่ยว คอกว้างทำให้เนินอกทั้งเต้าโผล่ออกมาให้เห็นอย่างชัดเจนแถมนุ่งกระโปรงสั้นอีก แต่พออีกฝ่ายจะออกจากห้องกำนันได้บอกไปที่เธอ
“จิ๋วไปด้วยประชุมนะ เอาตัวเลขของคุณสาธิตที่โดนจับล่าสุดและของเปายุ่นให้เอาไปด้วยและลองประมาณการคร่าวๆถึงกำไรด้วยนะ อย่าลืมหักค่าใช้จ่ายก่อนเอาทั้งบนโต๊ะใต้โต๊ะ”
อีกฝ่ายรับคำสั้นๆ แต่กำนันมองไปที่เรือนร่างของเมียเก็บ พร้อมถอนหายใจแรงๆและบอกทันทีที่อีกฝ่ายเอามือจับไปที่ประตู
“จิ๋วล็อกประตูก่อน”
พอกำนันพูดแบบนี้อีกฝ่ายหันมายิ้มแล้วทำตาม ก่อนจะเดินเข้ามาหาและนั่งตะแคงบนตักพร้อมเอามือคล้องคอ
“พี่น้อมนี่หื่นได้ทุกเวลาเลยนะ”
“ก็แต่งตัวโป๊ทำไมละ”
“ก็พี่ชอบแบบนี้ไม่ใช่หรือ”
มืออันสากของกำนันลูบคลำไปที่ทรวงอกเธอ ก่อนจะล้วงผ่านคอเสื้อเข้าไปสัมผัสเนื้อแท้และบีบขยำเบาๆ จิ๋วขยับตัวเล็กน้อยเพื่อให้กำนันจับนมเธอได้สะดวกขึ้น มือที่ล้วงผ่านยกทรงไปสัมผัสเนื้อแท้ หัวนมของเธอถูกบี้ไปมาจนจิ๋วเริ่มครวญครางกำนันจึงบอกไปยังเมียเก็บ
“ไปที่โซฟาเถอะแล้วโม๊คให้พี่หน่อย”
“จ๊ะพี่”
หญิงสาวทำตามพร้อมลุกขึ้นยืน ก่อนจะถอดเสื้อสูทตัวนอก พร้อมเสื้อสายเดี่ยวโยนไปบนเก้าอี้แล้วเดินนำกำนันไปที่โซฟา เธอรอให้กำนันนั่งก่อนถึงจะนั่งลงข้างๆ จิ๋วก้มไปที่กางเกงของกำนันแล้วจัดการถอดเข็มขัด ปลดตะขอรูดซิบกางเกงแล้วถอดกางทั้งชั้นนอกชั้นในรูดลงไปกองที่ข้อเท้า แล้วนำมือไปจับควยที่เริ่มจะแข็งตัว จิ๋วใช้มือรูดขึ้นลงไปอย่างช้าๆ ส่วนมือของกำนันเอื้อมไปปลดตะขอยกทรงแล้วถอดออกจากตัวเธอ มืออันสากกกร้านของกำนันลูบคลำไปที่นมของเมียเก็บคนนี้ ปล่อยให้จิ๋วใช้มือกับปากบรรเลงรักให้ พอควยที่ดำของกำนันแข็งตัวเต็มที่ จิ๋วใช้ปากครอบทันที ส่วนมือของกำนันนั้นเลื่อนลงไปตามแผ่นหลังจนถึงขอบกางเกงในแล้วล้วงผ่าน ไปถึงสะโพกที่กลมกลึง กำนันขยำเบาๆ2-3ครั้งแล้วเลื่อนไปถึงโคกหีที่ขนหมอยเริ่มชุ่มฉ่ำ ก่อนจะใช้นิ้วล้วงเข้าไป
จิ๋วหายใจแรงๆ แต่มือกับปากยังสร้างความเสียวให้กับกำนันไม่หยุด มันเป็นเรื่องปกติของทั้งคู่ เพราะกำนันมักจะเกิดอารมณ์กับเธอเสมอในห้องทำงานนี้เสมอ จนนิ้วของกำนันส่งเธอไปถึงจุดหมายแล้ว แต่กำนันยังไม่ถึง จิ๋วเร่งจังหวะผงกหัวขึ้น ทำให้กำนันส่งเสียงครางไม่หยุดก่อนจะปล่อยน้ำกามเข้าปากเธอ จิ๋วถอนใจแรงๆ แต่ใช้ลิ้นจัดการคราบไคลที่เกิดขึ้นจนหมด แล้วผงกหัวขึ้นมามองไปที่กำนันแล้วทำเป็นค้อนก่อนจะลุกเดินเข้าไปในที่ห้องน้ำ หลังจากทั้งคู่จัดการทำความสะอาดคราบไคลที่เกิดขึ้นและแต่งตัวเรียบร้อย ก่อนที่จิ๋วจะเดินออกจากห้อง กำนันได้บอกไปยังเมียสาว
“จิ๋วคืนนี้เรียกรุ้งให้ไปหาที่โรงแรมด้วยนะสัก 3 ทุ่ม ”
“พี่น้อมอยากกินแซนวิชหรือคะ”
“ก็ไม่ได้กินมานานแล้วนี่ ดีไหมละ”
จิ๋วรับคำด้วยทีท่าอายๆก่อนจะเดินส่ายสะโพกออกจากห้อง กำนันมองตามด้วยสายตาที่หื่นกระหายไม่เลิก จิ๋วนั้นเป็นอีก 1 ในเมียเก็บที่สนองตัณหากำนันได้อย่างดี เธอนั้นเป็นคนสำคัญในระดับหัวหน้าอีกคนที่ทำงานให้กำนัน ด้วยความรู้ความสามารถทั้งบัญชีและการเงิน กำนันจึงเปิดบริษัทรับทำบัญชีบังหน้าพร้อมให้จิ๋วช่วยดูแล บริษัทนี้เป็นศูนย์กลางของการทำบัญชีทั้งจริงและปลอมในธุรกิจทุกอย่างของกำนัน ธุรกิจบนดินที่กำนันเปิดบังหน้าจะมีบริษัทนี้ช่วยทำบัญชีให้ จึงกลายเป็นแหล่งฟอกเงินของกำนันได้อย่างดี ห้องทำงานที่หรูหราพร้อมอุปกรณ์สำนักงานทุกอย่างที่ดูหรูหราของสำนักบัญชีแห่งนี้มาจากการฟอกเงินทั้งสิ้น อาคารพาณิชย์แห่งนี้มี 4 ชั้น 2 ชั้นแรกเป็นส่วนออฟฟิตของพนักงานประมาณ 20 คน ชั้น 3 เป็นห้องเก็บเอกสารและห้องประชุม ส่วนชั้น 4เป็นห้องทำงานของกำนันและจิ๋ว
ประวัติของจิ๋วนั้น อดีตในช่วงวัยรุ่นเคยเป็นเมียของมือปืนคนสำคัญของกำนันน้อมมาก่อน แต่ถูกรองพิชญ์สมัยอยู่กองปราบวิสามัญ กำนันจึงช่วยเหลือส่งเสียให้เรียนจนจบก่อนจะกลายเป็นเมียของกำนันอีกคนและเป็นคนสำคัญอย่างยิ่ง ค่าใช้จ่ายในทุกๆเรื่องของธุรกิจกำนันทั้งใต้ดินและบนดินจิ๋วจะเป็นคนคอยดูแลในเรื่องนี้ และตอนนี้บริษัทแห่งนี้ทีมงานของสารวัตรต้นนั้นกำลังจับตาดูอยู่
พอถึงช่วงบ่ายภายในห้องทำงานของกำนันน้อมรีสอร์ท พร้อมกับลูกน้องอีก 5-6 คน หลังจากที่กำนันเล่าเรื่องที่ได้คุยกับสาธิตไปแล้ว กำนันได้ถามขึ้นมา
“ว่ายังไงงานนี้ พวกมึงคิดว่าเราควรรับไหม”
มีความเงียบเข้าก่อนที่เทพจะตอบ
“ผมว่าเรายังไม่ควรครับกำนัน”
“เพราะอะไร ว่ามาเทพ”
คนใกล้ชิดของกำนันจะรู้ดีว่า กำนันน้อมนั้นรับฟังความเห็นอยู่เสมอไม่ยึดความเห็นของตนเองเป็นใหญ่ มันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้กำนันอยู่มาได้ถึงทุกวันนี้
“อย่างที่เรารู้ๆกันอยู่ครับ ตั้งแต่เรื่องเปายุ่นที่ผมเห็นเหตุการณ์เอง และเรื่องของ ป.ป.ส ที่จับไอ้เหน่งไปโรงพัก ตอนนี้เราถูกจับตาจากทางตำรวจอยู่แน่นอนครับกำนัน แต่ผมก็คิดไม่ออกว่าทางนั้นจะมีแผนอะไรกับเรา แต่เราไม่ควรวางใจครับ และที่ผมกลัวคือ ถ้าเราไปอยู่ที่ทางฝั่งนั้นครับ”
“มึงกลัวอะไร”
เทพถอนหายใจก่อนจะตอบ
“เรื่องวันนั้นมันติดตาผมอยู่ครับกำนัน ที่ผมกลัวคือขนาดอยู่ฝั่งไทยยังยิงทิ้งได้ แล้วถ้าข้ามไปฝั่งนั้น กฎหมายไทยมันเอื้อมไปไม่ถึง มันอาจจะมีอะไรที่รุนแรงกว่านั้นครับและพวกเราก็รู้กันดีอยู่ว่าทีมสังหารในวันนั้นพวกมือพระกาฬทั้งนั้น”
กำนันเข้าใจความหมายของเทพดี เพราะเทพกับปทุมเป็นนั้นจะเป็นหัวหน้าทีมคุ้มกันเวลาขนยาที่ฝั่งพม่า พอปทุมตายตอนนี้เหลือแต่เทพคนเดียวที่กำนันไว้ใจเรื่องนี้นอกเหนือจากจิต
“กูรู้ว่ามึงกลัวจะมีการส่งทีมแอบข้ามฝั่งไปดักฆ่าพวกเราที่ฝั่งนั้นใช่ไหม เรื่องนี้ก่อนกูมาที่นี่กูโทรไปคุยกับพวกว้าแล้ว ทางนั้นบอกว่ายังไงทางไทยก็ไม่กล้าล้ำแดนเข้ามา เพราะทางพม่าก็คงไม่ยอมแน่ถ้าไทยส่งกองกำลังติดอาวุธเข้ามา มึงไม่ต้องกังวล เพราะถ้ามันจะถล่มเราจริงๆ มันต้องไปเป็นกองร้อยคนแค่6-7 คนทำอะไรพวกเราไม่ได้หรอกหรือถ้าพวกมันกล้าจริงใช้เครื่องบินมาทิ้งระเบิดสิแต่พวกมันไม่กล้าส่งเครื่องบินล้ำแดนไปหรอก”
“แต่ผมเห็นด้วยกับเทพนะครับกำนัน”
คำรณที่เป็นนักเคมีได้เสริมขึ้นมา
“มันอันตรายจริงๆ ถึงกำนันจะยอมเสี่ยงก็เถอะครับ ผมว่าเราไม่ควรวางใจ เพราะดีไม่ดีแถวนี้ทั้งตำรวจทั้ง ป.ป.ส. เต็มไปหมด และเรื่องสายข่าวตามชายแดนอีกครับ เราน่าจะรอไปก่อนครับ”
กำนันน้อมเม้มปากแน่น เรื่องที่ลูกน้องบอกไม่ใช่ตนเองจะไม่สนใจ แต่เรื่องผลประโยชน์ที่จะได้รับมันมากก่อนจะตอบไปยังลูกน้อง
“กูเข้าใจดี แต่เรื่องนี้กูบอกตรงๆว่ามันจะทำเงินให้เราเยอะ ทางพวกว้ามันก็มีของอยู่แล้ว ถ้าเราไม่ซื้อก็มีคนอื่นมาซื้ออยู่ จริงๆกูอยากได้ดีลขายไปที่สหรัฐนานแล้ว ถ้าทำได้เท่ากับเราขยายฐานเพิ่มไปอีก กูพึ่งคุยกับไอ้ตัวแทนมาแล้ว มันบอกว่าทางนั้นยังต้องการยาอยู่ถ้าเราจะทำจริงๆมันจะประสานให้ เพราะตอนนี้มันไม่กล้าขยับตัวคนของมันตายไปเยอะ ส่วนของคุณสาธิตทางนั้นจะจ่ายเพิ่มให้เราอีก 10 เปอร์เซ็นต์เพราะนอกจากยาบ้าแล้วยังมีพวกอาวุธด้วยคุณสาธิตต้องการเพิ่ม จิ๋วคำนวณคร่าวๆให้กูดูแล้ว หลังจากที่เราหักลบค่าเบี้ยรายทางตั้งแต่ฝั่งพม่ามาถึงที่นี่ เรากำไรร่วมๆ 40-50 เปอร์เซ็นต์ กูเลยอยากลองเสี่ยงดู กูใคร่ครวญแล้ว มันจริงอย่างที่คุณสาธิตบอก ถ้าเราไม่ทำตอนนี้ก็จะมีคนอื่นทำแทน เงินมหาศาล มากองอยู่ตรงหน้าแล้วกูไม่อยากพลาดโอกาส ธุรกิจเราต้องการเงินพวกนี้มาจุลเจือด้วย กูตัดสินใจแล้ว ว่าจะทำ ไอ้จิตไอ้เทพ ไปคิดแผนมาว่าตอนที่เราจะขนข้ามฝั่งไทยเราจะใช้วิธีไหนบ้างและไปดูด้วยว่าด่านฝั่งพม่าใครจะเข้าเวรช่วงไหน ทางเราจะได้รู้เวลาพวกคนที่เรายัดเงินมันได้เข้าเวรช่วงไหน เราจะได้ขนของได้สะดวกขึ้น “
กำนันเว้นระยะไว้เผื่อว่าจะมีใครถามแต่พอไม่มีจึงได้สั่งงานต่อ
“คำรณมึงเตรียมตัวข้ามไปที่คลังฝั่งนั้น และให้จิตเลือกด้วยว่าจะเอาคนไหนไปบ้าง เอาไปสัก 10-15 คน เตรียมอาวุธให้พร้อม ทางว้ากูจะขอคนมาเพิ่มเหมือนกันแต่ไม่รู้จะได้หรือเปล่านะ เพราะทางมันก็ต้องเอาไว้คุ้มกันโรงงาน ตอนนี้มันมีคนเฝ้าคลังให้เรากี่คน”
“4 คน ครับกำนัน “
“งั้นมึงบอกพวกมันเลยว่าให้เตรียมตัว ขาดเหลืออะไรบอกมา ทั้งอาหารทั้งน้ำมันทั้งกระสุน อย่าลืมตรวจเครื่องปั่นไฟทั้ง 2เครื่องด้วย เพราะเราคงต้องใช้คลังหลายวัน”
“ครับนาย”
“งั้นรอให้ทางนั้นแจ้งมาก่อนว่าจะขนของมาให้เราได้เมื่อไหร่แล้วทางกูจะบอกอีกทีว่าจะให้ไปวันไหน ส่วนตอนนี้มีอะไรมาคุยกันที่นี่เพราะมะรืนนี้หลานของเมียกูจะขึ้นมาเยี่ยม ระวังอย่าให้เกิดเรื่องอะไรขึ้นละ”
ทุกคนต่างรู้ดีคำว่าเมียที่กำนันบอกคือเมียหลวงของกำนัน ที่บรรดาเมียคนอื่นๆต้องให้ความเคารพห้ามไปวุ่นวายไม่อย่างนั้นจะเจอบทเรียนสั่งสอนจากกำนัน แบบเบาๆคือตบสั่งสอนถ้ายังไม่เชื่อฟังคือหายสาบสูญ ทำให้บรรดาเมียคนอื่นๆต่างเชื่อฟังคำสั่งนี้อย่างเคร่งครัด ทุกคนรับคำสั่งก่อนจะแยกย้ายกันออกไปยกเว้นจิตทันทีที่ทุกคนออกไปหมดแล้ว กำนันได้ถามไปที่จิต
“ได้เรื่องอะไรของไอ้แคนเพิ่มมาบ้าง”
“ไม่มากครับ อย่างที่เรารู้ๆกัน เรียนนายร้อยตำรวจรุ่นเดียวกับธง แล้วมาอยู่กองปราบก่อนย้ายไป ป.ป.ส.ครับ”
กำนันเม้มปากแน่นพร้อมถอนหายใจ
“เราต้องระวังตัวไว้ให้ดี กูว่ามันไม่ปล่อยเราแน่นอน งานนี้วางแผนให้ดีนะ หาวิธีล่อมันให้หลงกล ลองปล่อยข่าวลวงให้มันว่าเราจะขนยา เผื่อมันหลงกลเอาให้เป็นแบบปูพรมตั้งด่านค้นรถแล้วเจอมันแต่ผลไม้ไม่ก็พวกขยะเอาให้มันเสียหมาไปเลย ถ้าเราถูกมันค้น และเท่ากับว่ามันตามกลิ่นเราอยู่แน่นอน แต่หาวิธีที่มันซับซ้อนหน่อยนะ แล้วเราจะหาวิธีตลบหลังมันอีกที กูจะทำให้แสบกว่าที่พวกมันเคยเจอ เอางานนี้ให้เสร็จก่อน ไอ้เหี้ยแคนมันท้าทายกูดีนักกูไม่ปล่อยมันแน่นอน”
“ครับกำนัน ผมก็ว่าอย่างนั้น มันมองผมแบบท้าทายมากแต่ระวัง รองพิชญ์ด้วยนะครับ”
“ใช่นั่นแหละกูถึงบอกให้วางแผนให้แนบเนียน กูเจอฤทธิ์รองพิชญ์มาเยอะแล้วกูไม่อยากเสี่ยง ซุ้มมือปืนกูแตกกระจายก็เพราะรองพิชญ์ คนของเราหลายคนถูกจับตายไม่ก็ติดคุกไปไม่รู้เท่าไหร่ ตั้งแต่ตอนนั้นที่รองพิชญ์ย้ายมาอยู่กองปราบจนขึ้นเป็นผู้การ เราโดนไปเท่าไหร่แล้วดีที่หลักฐานไม่เคยถึงกู ตอนนี้กูถึงต้องเร่งทำเงินก่อน ปีหน้ารองพิชญ์ขึ้น ผบ.กูจะหยุดทุกอย่าง กูมั่นใจว่ารองพิชญ์จับตากูแน่นอน”
“ทำไมกำนันถึงเชื่อว่ารองพิชญ์จะได้ขึ้น ผบ.ครับ เวลายังเหลืออีกเยอะการเมืองอาจเปลี่ยนก็ได้”
“คนมือสะอาดอย่างรองพิชญ์นะแถมบารมีอีกเพียบ การเมืองทำอะไรไม่ได้แน่นอนมึงจำไม่ได้หรือตอนพวกไอ้เทพโดนจับ เราขอให้ใครช่วยได้บ้างไอ้พวกนักการเมืองหลบหมดพอรู้ว่ารองพิชญ์มาคุมคดีเอง กูกะจะขนยาอีก 4-5 ครั้งแล้วหยุดช่วงรองพิชญ์เป็น ผบ.หลังจากนั้นค่อยว่ากัน แล้วอย่าลืมแล้วอย่าลืมเรื่องไอ้แคนละ”
กำนันทิ้งท้ายจิตรับคำพร้อมวางแผนที่จะย้อนรอยแคนอย่างเงียบๆเพราะรู้ว่าตนเองนั้นเป็นเป้าหมายที่ถูกแคนหมายหัวไว้แน่ ส่วนคืนนั้นกำนันกับจิ๋วได้กลับมาโรงแรมแห่งหนึ่งที่ตนเองนั้นถือหุ้นอยู่โรงแรมนี้เป็นโรงแรมระดับ 3 ดาวแต่หลังฉากคือแหล่งค้ากามแหล่งใหญ่อีกแห่งหนึ่ง ภายในห้อง วี ไอ พี มีหญิงสาวคนหนึ่งมารออยู่แล้ว เธอชื่อรุ้งอีกหนึ่งสาวที่เป็นเมียเก็บของกำนัน เธอทำหน้าที่เป็นรีเซฟชันโรงแรมแห่งนี้ เธอตกเป็นเมียกำนันหลังจากที่กำนันเข้ามาเป็นหุ้นส่วนโรงแรมนี้ด้วยความเต็มใจพร้อมทำหน้าที่จัดหาผู้หญิงให้กับแขกที่มาพักด้วย รุ้งจัดเตรียมทั้งอาหารทั้งเครื่องดื่มไว้รออยู่ เธอเป็นอีก 1 สาวที่เร่าร้อนและสนองตัณหาของกำนันได้อย่างเต็มที่ ไม่ว่ากำนันจะต้องการแบบไหนรุ้งนั้นสนองตอบได้ตลอด
กำนันกับจิ๋วเดินเข้าไปที่ชุดโซฟารับแขก รุ้งจัดการรินเบียร์ให้ทันที หลังจากที่ทั้ง 3 ดื่มกันได้ที่ กำนันได้โอบเอวทั้งสองสาวไปที่เตียง โดยที่จิ๋วกับรุ้งนั้นไม่ขัดเขิน เพราะต่างคุ้นเคยกับบทรักแบบนี้มานานแล้ว มีเมียของกำนันไม่เพียงกี่คนที่ยอมสังเวยกามในแบบเซ็กส์หมู่ และจิ๋วกับรุ้งต่างเป็น 1 ในนั้น ทั้งคู่ต่างรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตนเองจนไม่เหลืออะไร ก่อนจะมาช่วยจัดการถอดเสื้อผ้าของกำนัน แล้วร่างอันเปลือยเปล่าของทั้ง 3 ต่างนัวเนียกันอยู่บนเตียง ตัวของกำนันคร่อมอยู่บนร่างของสองสาว จิ๋วนั้นผิวคล้ำกว่ารุ้งเล็กน้อยแต่หน้าอกนั้นใหญ่กว่า รวมไปถึงโคกหีที่โหนกนูนและหมอยอันดกดำ ส่วนรุ้งนั้นนมขนาดพอดีกับตัวหัวนมสีน้ำตาลโคกหีนั้นพอดีกับตัวแต่หมอยนั้นดกพอๆกับจิ๋ว หน้าของกำนันก้มไปนมของจิ๋ว หัวนมสีคล้ำที่เจ้าของแอ่นกายมาเพื่อรองรับการดูดดื่มจากกำนัน กำนันดูดสลับกับนมของรุ้งที่นอนอยู่ข้างๆ มือทั้งสองข้างขยำไปที่นมของทั้งสองสาว จนกำนันพลิกไปนอนหงายบนเตียงทั้งรุ้งกับจิ๋วต่างลุกขึ้นมา เป้าหมายคือที่ควยของกำนัน ทั้งคู่ต่างช่วยกันใช้ลิ้นเลียไปที่ควยของกำนันจนแข็งตัวเต็มที่ จิ๋วปล่อยให้รุ้งใช้ปากกับควยกำนันต่อ ตนเองเลื่อนหน้าไปด้านบนแล้วจัดการดูดดื่มกับหัวนมของกำนันสลับไปมา ทำเอากำนันน้อมนั้นครวญครางไม่หยุด จนจิ๋วเลื่อนหน้าขึ้นมาด้านบน ปากของทั้งคู่ประกบกัน ต่างฝ่ายต่างมอบบทจูบอันเผ็ดร้อนให้อีกฝ่าย แล้วกำนันเป็นฝ่ายดันจิ๋วขึ้นไปจนจิ๋วนำเอาเต้านมไปจ่อตรงปากของกำนันปล่อยให้กำนันดูดดื่มอยู่ครู่แล้วถึงเลื่อนตัวขึ้นไปอีก โคกหีอันโหนกนูนของจิ๋วที่ไม่สมกับชื่อเจ้าตัวไปจ่อที่ปากกำนัน ลิ้นของกำนันน้อมกวาดเข้าไปทันที มือของจิ๋วนั้นจับที่หัวเตียงแน่น ใบหน้าบ่งบอกถึงความเสียวเมื่อเจอลิ้นของกำนัน
จนกำนันบอกให้เปลี่ยนท่า จิ๋วลงไปนอนหงายบนเตียง ส่วนรุ้งนั้นคร่อมไปบนตัวจิ๋ว ทั้งสองสาวต่างแลกจูบกันอย่างดูดดื่มหน้าอกเบียดสีกันไปมาจนรุ้งเลื่อนตัวไปด่านล่างนมทั้งสองถูกรุ้งดูดดื่มสลับไปมาครู่ใหญ่แล้งถึงเลื่อนไปที่กลางลำตัว หน้าของรุ้งฝังไปที่โคกหีของจิ๋ว ส่วนก้นนั้นรุ้งยกสูงขึ้น กำนันที่ยืนอยู่ปลายเตียงได้ไปประกบด้านหลังของรุ้ง
“พี่ขอด้านหลังนะรุ้ง”
กำนันบอกไปที่เมียสาวด้วยเสียงอันกระเส่า รุ้งนั้นพยักหน้าแทนคำตอบเพราะปากเธอไม่ว่าง กำนันดันควยเข้าไปในรูก้นของหญิงสาว มันเป็นอีกบทสวาทหนึ่งที่รุ้งกับจิ๋วมอบให้กำนันเหนือเมียคนอื่น บทรักทางประตูหลังนั้นสร้างความหรรษาให้กับกำนันอย่างมาก กำนันกระเด้าไปอย่างช้าๆ มือข้างหนึ่งลูบคลำไปที่สะโพกอันผายกว้างของหญิงสาวส่วนอีกข้างล้วงเข้าไปในรูหี ส่วนรุ้งนั้นยังลงลิ้นสลับกับนิ้วล้วงไปรูหีของจิ๋ว จนทั้ง3 ไปถึงจุดหมายไล่ๆกัน หลังจากที่พักกันไม่นาน บทรักบทที่ 2 จึงเริ่มขึ้นอีกครั้งคราวนี้เป็นจิ๋วที่ถูกกำนันเย็ดตูด และในกลางดึกคืนนั้นระหว่างที่ทั้ง 3 ต่างหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เสียงโทรศัพท์ของกำนันได้ดังขึ้น ทำเอาเจ้าตัวตื่นมาด้วยความโมโหแต่พอเห็นเป็นชื่อของจิต ทำเอากำนันรู้ทันทีว่าต้องเป็นเรื่องด่วนจึงรับกดรับสายทันที
“ว่าไงวะจิต”
“กำนันครับคำรณโดนยิง”
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน