ไม่รู้ว่าลืมเรื่องนี้กันไปรึยัง 55 ห่างหายไปสักพัก ไม่ค่อยมีเวลาเลยครับ คิดว่าอีกไม่กี่ตอนผมคงตัดจบครับ จริงๆแพลนในหัวมีไอเดียอะไรหลายๆอย่างที่อยากเขียน อยากเอามาไว้ในเรื่องนี้นะ แต่ก็ไม่อยากปล่อยทิ้งเอาไว้แบบนี้ให้มันค้างๆคาๆ เลยคิดว่าจะตัดจบในอีกไม่กี่ตอนดีกว่า กลัวจะไม่ค่อยมีเวลามาเขียนครับ55 ใครที่ยังจำได้ก็ฝากเป็นกำลังใจให้นนและครีมกันต่อนะครับ
เผื่อใครอยากตามไปย้อนอ่านตอนเก่าๆอ่านได้ตามนี้ครับ
ติวรักนักถ่ายรูป 1
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230478.0ติวรักนักถ่ายรูป 2
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230487.0ติวรักนักถ่ายรูป 3
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230494.0ติวรักนักถ่ายรูป 4
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230510.0ติวรักนักถ่ายรูป 5
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230524.0ติวรักนักถ่ายรูป 6
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230605.0ติวรักนักถ่ายรูป 7
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230676.0ติวรักนักถ่ายรูป 8
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230779.0ติวรักนักถ่ายรูป 9
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=231115.0ติวรักนักถ่ายรูป 10
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=232885.0__________________________________________________
เมื่อครีมเปลี่ยนชุดออกมาจากห้องน้ำ นนก็ยังแกล้งแซวต่อ
นน: “สรุป เธอชอบของฝากที่เราซื้อมาไหมครีม เอ้ะ หรือจะให้สอนอีกรอบดี เผื่อเธอยังจำวิธีใช้ไม่ได้”
ครีมได้ฟังก็หน้าแดงด้วยความอายขึ้นมา “มะ ไม่ต้อง เราจะกลับแล้ว ขับรถไปส่งเราเดี๋ยวนี้”
นน: “โอเคคร้าบครูพี่ครีม”
ระหว่างทางครีมไม่ได้คุยอะไรกับนนมากนัก เป็นเพราะกำลังอายกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้อยู่
เป็นอีกครั้งที่เหตุการณ์นำพาจนเลยเถิดไปไกล แต่ครีมก็แอบรู้สึกมีความสุขในใจลึกๆ เพราะการที่นนทำให้ครีมถึงจุดสุดยอด ก็ทำให้ครีมได้ปลดปล่อยตัวเอง ผ่อนคลายจากความตรึงเครียดในการเรียนด้วย
ครีมกลับมาบ้าน หยิบกระเป๋าขึ้นมาดูก็พบของฝากชิ้นนั้นอยู่ในกระเป๋า หยิบขึ้นมามองก็รู้สึกเสียววูบๆที่ท้องน้อย แต่ก็วางลงไป “ยี้ เอาของแบบนี้มาไว้ที่เราทำไมเนี่ย” “ว่าแต่ล้างรึยังนะ” ครีมพูดไปบ่นไปพลางกับตัวเอง ก่อนจะเก็บลงไป โดยเอาไปซ่อนเก็บในลิ้นชัก
เช้าวันเสาร์ที่ครีมนัดเดินทางไปสอบร่วมกับออย
ในขณะที่ครีมกำลังรอออยเพื่อขึ้นรถบัสโดยสารเพื่อไปสอบที่กรุงเทพ
ครีม: “ทำไมออยยังไม่มาอีกนะ ใกล้จะถึงเวลารถออกแล้ว” ออยกำลังจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรไปถามออย ว่าอยู่ที่ไหนแล้ว โทรศัพท์ครีมก็ดังขึ้นมาก่อนพอดี เป็นออยที่โทรเข้ามา
ออย: “ครีม เราขอโทษจริงๆ แต่เราท้องเสียหนักมาก น่าจะไปสอบไม่ไหวแล้ว เธอไปคนเดียวได้ไหม”
ครีม: “อ่าว ออย เป็นอะไรมากไหม ไม่ต้องห่วงเรานะ เราไปคนเดียวได้ เธอพักผ่อนรักษาตัวเองดีๆนะ”
ออย: “จ้า ขอโทษทีนะครีม”
ครีม: “ขอบใจจ้า ออย”
จริงๆแล้วครีมก็แอบกลัวการที่ต้องนั่งรถโดยสารเดินทางไปคนเดียว ยิ่งเป็นการเดินทางข้ามจังหวัดเสียอีก
ระหว่างที่ครีมกำลังจะเดินขึ้นรถ นนก็มาพอดี เนื่องจากวันนี้เป็นวันเสาร์ที่นนไม่ต้องติวหนังสือ เลยว่างเป็นพิเศษ นนตั้งใจซื้อขนมมาฝากให้ครีมกินระหว่างเดินทางข้ามจังหวัด
นน: “ครีม เราซื้อขนมมาฝาก เธอเอาไว้กินระหว่างนั่งรถนะ”
ครีม: “อ่าว นน เอามาให้เราถึงนี่เลย ขอบใจนะ”
นน: “แล้วออยล่ะ ยังไม่มาอีกเหรอ”
ครีม: “พอดีออยไม่สบายน่ะ เลยไปสอบด้วยไม่ได้แล้ว”
นน: “แล้วเธอจะไปคนเดียวยังไง เดินทางไกลๆคนเดียวมันอันตรายนะ แล้วนี่รถจะออกกี่โมง”
ครีม: “อีก5นาที”
นน: “งั้นรอเราตรงนี้แปบนึง”
นนรีบวิ่งไปที่ตู้ขายตั๋ว ก่อนจะบอกว่าขอซื้อตั๋วที่จะเข้ากรุงเทพรอบที่กำลังจะออก แล้ววิ่งกลับมาหาครีม
นน: “เราได้ตั๋วแล้ว ขึ้นไปบนรถกันครีม”
ครีม: “แต่ว่า เธอไม่ได้เตรียมตัว เตรียมของอะไรมาเลยนะ”
นน: “ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเราค่อยหาซื้อเอาก็ได้ แต่เราไม่อยากปล่อยให้เธอนั่งรถไปคนเดียว”
ระหว่างรถออกมา ครีมก็ทั้งประทับใจและรู้สึกขอบคุณนนที่มาเป็นเพื่อน ไม่งั้นครีมคงรู้สึกกังวลมาก
ครีม: “ขอบใจนะนน ที่อุตส่าห์นั่งมาเป็นเพื่อนกับเรา”
นน: “แล้วนั่งมาเป็นแฟนไม่ได้เหรอ นนแกล้งแซวครีม”
ครีม: “บ้า...” ครีมพูดด้วยความเขินเล็กน้อย
ระหว่างทางครีมก็เอาหนังสือขึ้นมาอ่านเพื่อเตรียมสอบเป็นระยะ ส่วนนนก็หลับบ้างตื่นบ้างตลอดทาง แถมตอนหลับก็หันหัวไปซบไหล่ครีมอีก
รถทัวร์วิ่งมาประมาณ3ชั่วโมง ก็ถึงจุดหมาย
นนและครีมเลยลงมาจากรถ
นน: “แล้วจากตรงนี้จะไปสถานที่สอบยังไงล่ะ”
ครีม: “นั่งรถตู้อีกต่อแปบเดียวก็ถึงแล้ว”
ทั้งสองเดินไปขึ้นรถตู้เพื่อไปมหาวิทยาลัยที่จัดการสอบ
เมื่อถึงมหาวิทยาลัยนนและครีมเดินไปอาคารที่จัดสอบ
ครีม: “อีก20นาทีเราต้องขึ้นไปสอบละ นนจะกลับก่อนก็ได้นะ เราเกรงใจ”
นน: “ไม่เป็นไร เราจะรอจนกว่าเธอจะสอบเสร็จนี่ล่ะ เดี๋ยวเดินเล่นแถวๆนี้รอ เธอสอบเสร็จกี่โมงนะ”
ครีม: “น่าจะเกือบๆ5โมงเย็นเลย งั้นเราขึ้นไปเตรียมสอบก่อนนะ งั้นฝากดูตารางรถทัวร์ให้หน่อยสิว่าตอนเย็นมีรอบกลับกี่โมง เรายังไม่ได้ซื้อตั๋วขากลับเลย”
นน: “อืมๆ ไปสอบเถอะ เดี๋ยวเราดูเอง”
ระหว่างที่ครีมขึ้นไปสอบ นนก็เดินเล่นบริเวณมหาวิทยาลัยไปเรื่อยๆ จนเบื่อก็เอามือถือมาเสริชดูตารางรถทัวร์ขากลับ มีเที่ยว5โมง15 กับ 1ทุ่มครึ่ง 5โมง15 น่าจะเร็วไปคงไปไม่ทัน แต่1ทุ่มครึ่งก็มืดเกิน กว่าจะกลับถึงก็คงดึก นนเลยยังไม่ตัดสินใจ รอถามครีมก่อนดีกว่า
ช่วงพักสอบตอนกลางวัน ครีมและนนไปกินข้าวด้วยกันที่โรงอาหารใต้ตึกที่สอบ
นน: “ครีม เราดูตารางแล้ว มันมีรอบ5โมง15 น่าจะไม่ทันนะ อีกรอบก็ทุ่มครึ่งเลย”
ครีม: “ทุ่มครึ่งน่าจะดึกไปนะ เดี๋ยวเราจะพยายามรีบออกมาให้เร็วแล้วกัน จะได้ไปให้ทันรอบ5โมง15”
นน: “เราแล้วแต่ครีมนะ ถ้าทันก็ไปรอบ5โมง15”
ครีม: “เราขึ้นไปเตรียมตัวสอบตอนบ่ายก่อนนะ เจอกันนะนน”
นนรออยู่ตรงใต้ตึกจนประมาณ4โมง50 ครีมก็ลงมา
ครีม: “เราสอบเสร็จก่อนเวลานิดหน่อย รีบไปขึ้นรถตู้กันนน เดี๋ยวจะไม่ทันไปขึ้นรถทัวร์” ครีมรีบวิ่งด้วยความกลัวจะไม่ทันรถทัวร์รอบ17.15น.
นน: “ค่อยๆเดินก็ได้ครีม เดี๋ยวก็สะดุดล้มหรอก” นนพูดพลางวิ่งไปด้วยกันกับครีม
ระหว่างที่ครีมไปใกล้ จนเห็นรถตู้อยู่ข้างหน้าอีกแค่200เมตรจะถึง ครีมก็รีบวิ่งจนไปสะดุดกับอิฐที่วางไว้บนฟุตบาท จนครีมล้มคะมำไถลไปกับพื้น
ครีม: “โอ๊ยยย” ครีมร้องด้วยความเจ็บปวด
นน: รีบเข้ามาดูอาการครีมทันที “ครีม เป็นอะไรมากไหม” พลางช่วยพยุงตัวครีมขึ้นมาแล้วพบว่าแขนทั้งสองข้างของครีมเต็มไปด้วยเลือดจากแผลที่ไถลไปกับพื้นเมื้อกี้ โชคดีที่ครีมเอาแขนลงไปก่อน หน้ากับตัวเลยไม่มีบาดแผล แต่ตอนนี้ครีมเจ็บที่แขนมากจนแทบไม่มีแรงขยับแขนบวกกับเลือดที่ออกมามากจนทำให้นนต้องพาไปโรงพยาบาล
นน: “ครีม ทนเจ็บแปบนึงนะ เดี๋ยวเรารีบพาไปโรงพยาบาล” นนรีบเสริชหาโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุดแล้วเรียกรถรับจ้างแถวนั้นให้พาไปที่โรงพยาบาล
ระหว่างที่นนรอครีมหน้าห้องหมอด้วยความเป็นห่วง ก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเสริชหาอะไรบางอย่าง
ในที่สุดครีมก็ออกมาพร้อมผ้าพันแผลที่แขนทั้ง2ข้าง
นน: “เป็นยังไงบ้างครีม หมอว่ายังไงบ้าง”
ครีม: “หมอบอกว่าโชคดีที่กระดูกเราไม่ได้หัก อะไร แต่แผลก็ไถลยาวอยู่ หมอบอกว่าวันแรกๆห้ามให้แผลโดนน้ำ เดี๋ยวเราต้องไปรอรับยาตรงนู้น หมอให้ยาแก้ปวดกับยาทามา”
นน: “ครีม นั่งรอตรงนี้แหล่ะ เดี๋ยวเราไปเอายามาให้เอง”
ครีม: “แต่เราต้องไปจ่ายเงินนะ”
นน: “เราบอกให้นั่งรออยู่นี่ไง เดี๋ยวเราจัดการเอง”
นนพูดแล้วก็รีบเดินไปแผนกรับยาพร้อมจ่ายเงินแทนครีม
นน: “อ่ะ เราเอายามาให้แล้ว”
ครีม: “ขอบใจนะ ว่าแต่ตอนนี้กี่โมงแล้วล่ะนน จะไปทันรถรอบทุ่มครึ่งไหม”
นน: “ตอนนี้ทุ่มกว่าแล้ว จากโรงพยาบาลน่าจะไปไม่ทันนะครีม”
ครีม: “แล้วรอบถัดไปล่ะนน มีรอบไหนอีกบ้าง เราไม่อยากนอนในโรงพยาบาลตรงนี้นะ”
นน: “งั้นรีบตามเรามา”
นนกดเรียกรถจากแอพในมือถือ ประมาณ5นาที รถก็มาถึง
นน: “รถมาแล้วครีม รีบขึ้นเร็ว”
นนและครีมขึ้นไปบนรถ ระหว่างทางครีมรู้สึกไม่ค่อยคุ้นกับทางที่รถขับมา ว่าเป็นทางเดียวกับทางที่ไปสถานีรถทัวร์ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เพราะไม่คุ้นกับเส้นทางในกรุงเทพ คิดว่าคงมีทางไปหลายทาง
เมื่อรถขับมาประมาณ20นาที คนขับก็จอดส่งนนและครีม
ครีมลงมาก็แปลกใจ เพราะที่นี่มันไม่ใช่สถานีรถทัวร์
ครีม: “นี่ที่ไหนอ่ะนน แล้วเราไม่รีบไปขึ้นรถทัวร์เกรอ เดี๋ยวไม่ทันหรอก”
นน: “ไม่ต้องหรอกครีม เราดูรอบแล้วอีกรอบมันดึกมาก ถ้าเรากลับกันตอนกลางคืนมันอันตราย ระหว่างที่เธอเข้าไปรักษาเราก็เสริชหาโรงแรมแล้วก็จองที่นี่ไว้แล้ว ที่นี่น่าจะเป็นโรงแรมที่ดูดีที่สุดในระแวกนี้แล้ว เข้าไปกันเถอะ”
ครีม: “นน ทำไมพามานอนโรงแรมล่ะ แต่เราอยากกลับบ้านนะ เดี๋ยวที่บ้านเราเป็นห่วง”
นน: “กลับดึกๆสิ ที่บ้านเป็นห่วงมากกว่า นอนนี่แหล่ะคืนนึง พรุ่งนี้ค่อยกลับกัน”
นนจัดแจงลากครีมเข้ามาข้างในโรงแรม พร้อมทำเรื่องเช็คอิน เสร็จเรียบร้อยก็หยิบคีย์การ์ดแล้วพาครีมขึ้นลิฟต์ไปบนห้อง
ครีม: “หา ทำไมจองห้องเดียวล่ะ เราไม่อยากนอนกับเธอนะ!!” ครีมเริ่มโวยวายเมื่อรู้ว่านนจองห้องเดียว
นน: “เอาน่า แค่นอนคืนเดียวเอง นอนห้องเดียวกันจะได้ประหยัดไง แถมเธอยังเจ็บแขน ก็ต้องมีคนคอยช่วยเหลือสิ เอ้าถึงห้องแล้วเข้ามาสิ”
ครีมเดินตามเข้าไปอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่คิดว่าก็แค่คืนเดียว เดี๋ยวเช้าก็กลับแล้ว เมื่อเข้ามาปุ้บนนก็ปิดประตูลง
นน: “ห้องใหญ่ใช้ได้เลยนะ เตียงใหญ่ดี นอน2คนสบายเลย”
ครีม: “นี่เธอไม่จองห้องที่เป็นเตียงแยกเหรอ”
นน: “เตียงแบบนั้นมันเล็ก นอนไม่สบายหรอก แถมห้องประเภทนี้เขามีแต่เตียงใหญ่” นนพูดแก้ตัวออกไป
ครีมถอนหายใจ ก่อนจะพูดว่า”แล้วเราไม่ออกไปกินอะไรกันก่อนเหรอ มื้อเย็นยังไม่ได้กินเลย”
นน: “ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเราสั่งroom serviceขึ้นมาเอง แต่ตอนนี้เธอไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ชุดเธอเลอะเทอะไปหมดตอนที่ล้ม”
ครีม: “แต่เราไม่มีชุดเปลี่ยน”
นน: “ไม่ต้องห่วง เราเตรียมชุดไว้ให้เธอเปลี่ยนแล้ว”
ครีมเลยหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
นน: “เธอเจ็บแขนอยู่นะ ให้เราช่วยดีกว่า”
ครีม: “ไม่ต้องเลย จะมาทะลึ่งกับเราอีกล่ะสิ เรารู้ทันนะ” ครีมรีบปิดประตูห้องน้ำกลัวนนจะเข้ามา
แต่เมื่อพยายามถอดชุดเท่าไหร่ก็ถอดไม่ได้ เพราะแขนขยับแทบไม่ได้ เนื่องจากผ้าพันแผลหนามากจนงอแขนไม่ได้ ปลดกระดุมไม่ได้สักที
จนในที่สุดครีมต้องเปิดประตูห้องน้ำออกมา
นน: “เราบอกแล้วไม่ฟัง ดื้ออยู่ได้ มาๆให้เราช่วยดีกว่า” นนพูดจบก็ไม่รอให้ครีมตอบ เดินมาปลดกระดุมเสื้อครีมทันที ปลดทีละเม็ดๆจนหมดแล้วก็ดึงออกมาจากกระโปรง
นน: “ครีมกลางแขนหน่อยสิ เราจะดึงเสื้อออก”
ครีมที่ตอนนี้ไม่มีทางเลือกเพราะงอแขนไม่ได้ ได้แต่กางแขนให้นนดึงเสื้อออกมา ตอนนี้ท่อนบนของครีมเหลือเพียงบราเซียที่ห่อหุ้มหน้าอกอวบอิ่มของครีมอยู่ ส่วนท่อนล่างก็เอื้อมมือไปแกะไม่ถนัด นนจึงทำหน้าที่ปลดตะขอกระโปรงให้ครีมแล้วดึงออกมาจนมากองอยู่ที่เท้า ทำให้ตอนนี้ครีมเหลือแค่เพียงชุดชั้นในสีเรียบปกปิดท่อนบนและล่าง
นน: “หันหลังมาสิ เราจะปลดตะขอบราให้”
ครีม: “อ่ะ เอ่อ ไม่ต้องก็ได้...”
นนไม่รอช้า เดินมาด้านหลังครีมแล้วปลดตะขอทันที ทำให้เต้านมคัพCสุดอวบพร้อมจุกสีน้ำตาลอ่อนอมชมพูเด้งดึ๋งออกมาจากบราตัวน้อย ครีมตอนนี้อายมาก แต่ไม่สามารถงอมือมาปิดบังเรือนร่างได้ ได้แต่ยอมให้นนดึงบราหลุดออกมาจากหน้าอกใหญ่ นนเมื่อดึงบราออกมาแล้วก็โยนทิ้งทันที พร้อมกับเอื้อมลงไปถอดกางเกงใน ซึ่งเป็นสิ่งสุดท้ายที่ครีมเหลืออยู่บนร่างออก ครีมที่อยู่ดีๆก็โดนนนจับแก้ผ้าจนเปลือยเปล่า ในตอนนี้รู้สึกตัวชาไปทั้งตัว
นน: “อ่าว จะยืนอยู่นิ่งทำไม ไปอาบน้ำกัน”
ครีม: “เอ่อ เราอาบเองได้”
นน: “ได้ยังไงล่ะ แขนเจ็บแบบนี้ จะอาบน้ำยังไง เดี๋ยวเราอาบให้เอง” ครีมยังยืนเปลือยนิ่งอยู่ด้วยความมึนงง นนจึงใช้จังหวะนี้อุ้มครีมขึ้นมาแล้วเดินเข้าห้องน้ำ ก่อนจะพาวางลงไปในอ่างอาบน้ำ
นน: “ดีนะที่เราจองห้องSuite มีอ่างอาบน้ำด้วย”
นน: “เธอเอนลงไปนะ เดี๋ยวเราเปิดน้ำจากฝักบัวให้” “อุ่นกำลังดีไหม” นนถามครีมถึงอุณหภูมิน้ำที่เปิด
ครีม: “อือ อื้ม”
นน: “ครีม วันนี้เธอแขนเจ็บ เราต้องอาบน้ำให้เธอ งั้นถือว่าสัญญาที่เคยสัญญาไว้วันนี้คงต้องยกเว้นนะ”
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน