ตูม เสียงปืนใหญ่ เสียงข้าศึก เสียงตะโกนกรีดร้อง ดังขึ้นทั่วแดนสุพรรณบุรี จันทร์เมื่อได้ยินเสียงปืนใหญ่ เธอรีบวิ่งเพื่อกลับไปยังบ้านของตัวเอง เมื่อเปิดประตูบ้านไป เหล่าคนใช้อยู่ในสภาพโกลาหล หลายคนยังเมาค้าง ทำให้เกิดความวุ่นวายไปทั่ว จันทร์รีบวิ่งขึ้นเรือน พบว่านวล อยู่ในชุดผ้าบางๆ ที่เธอสวมใส่นอน สีหน้าตื่นตกใจเป็นที่สุด
"พี่จันทร์ เกิดไรขึ้น" นวลรีบโผกอดตัวพี่สาวไว้ เธอร้องไห้ด้วยความกลัว
"สงสัยข้าศึกจะบุก เราต้องหาทางเอาตัวรอด" จันทร์รีบตั้งสติ เธอเดินออกมานอกห้อง เห็นพ่อของเธอกำลังวุ่นวายสั่งการคนใช้ให้เตรียมพร้อม
"พ่อ เกิดไรขึ้น" จันทร์รีบพุ่งตัวไปหาพ่อเธอทันที
"พวกรามัญบุกนะสิ พ่อได้ข่าวจากเจ้าเมืองมาระยะแล้ว แต่พวกมันมากันไวกว่าที่คิด" พ่อรีบบอกด้วยความกังวล
"แล้วเราจะเอาไงดี" จันทร์รีบถาม
"พ่อกับพวกเจ้าเมือง ได้เตรียมเส้นทางลับหนีแล้ว พวกเจ้ารีบไปก่อนเลย"
"แล้วพ่อละ" นวลถาม
"เดี๋ยวพ่อตามไป" ว่าแล้วพ่อก็เตรียมการ เรียกเหล่าคนใช้ให้เตรียมพร้อมพาตัวลูกสาวหนีไปก่อน เมื่อพ่อชะโงกหน้าดูที่นอกชานเรือน ก็เห็นกลุ่มคนที่แต่งตัวแปลกๆ กำลังถือมีดไล่ฟันคนไปมา

พ่อรีบสั่งให้คนใช้ทั้งหลายรีบพาลูกสาวทั้งสองคนหนี พวกเธอรีบวิ่งไปทางหลังบ้าน ลัดเลาะลงไป เป็นช่วงเวลาที่เครียดและวิตกมากที่สุดในชีวิต เสียงปืนใหญ่ เสียงไฟไหม้ ดังไปทั่ว เสียงกรีดร้องของผู้คน เด็กเล็กส่งเสียงจนหัวใจของจันทร์ประหวั่นพรั่นพรึง ไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน แม้จะเหนื่อย ปวดเมื่อยขา แต่ทุกคนก็เดินกันด้วยความเงียบ จนมาถึงถ้ำแห่งหนึ่งที่อยู่ในบริเวณป่า มีต้นไม้ขึ้นทึบจนมองไม่เห็น เมื่อเดินเข้าไป จันทร์ก็พบกับคนคุ้นหน้าคุ้นตา มีแก้วกับขวัญ กำลังอยู่ในสภาพโทรมไม่ต่างกัน แม้จะได้พบเจอแต่ก็ไม่กล้าที่จะส่งเสียงอะไร

เป็นเวลาสั้นๆ ที่ยาวนาน ภายในถ้ำที่มืดมีเพียงแสงจันทร์ส่องลงมา ทุกคนไม่มีใครพูดอะไร นวลทำท่าจะร้องไห้แต่ก็อุดปากตัวเองไว้

"พรึ่บ" ทุกคนในถ้ำหันมองตรงหน้าถ้ำ จันทร์กับนวลยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เมื่อพ่อของเธอเป็นคนเปิดประตูออก จันทร์รีบโดดออกไปหาพ่อ ร่างกายเขาดูโทรม เหงื่อไหลจนชุ่ม ในมือกำดาบไว้แน่น ข้างกายพ่อมี อิน เจ้าบ่าวหมาดๆ ยืนถือดาบอยู่เช่นกัน
"อิน แล้วเย็นละ" จันทร์ถามถึงพี่เลี้ยง ที่เธอแปลกใจว่าทำไมถึงไม่เห็นด้วย หรือไม่ได้หนีมาด้วยกัน
"นาง ตายแล้วขอรับ" อินตอบด้วยความเศร้า ทำเอาจันทร์ก้มหน้าลง ไม่อยากยอมรับความจริง
"ใคร ใครกัน" นวลถามออกมาทั้งน้ำตา
อินก็ตอบเบาๆ

"ข้าเอง" พูดจบอินก็แทงดาบที่ถือไว้ เข้ากลางหลังขอพ่อจันทร์ เลือดพุ่งกระฉูดไปทั่ว เพราะดาบทิ่มทะลุผ่านหัวใจ ทุกคนตรงนั้นต่างตกใจ พ่อขาดใจตายไปต่อหน้าต่อตาจันทร์กับนวล ที่ยืนอยู่ข้าง เห็นเหตุการณ์แบบใกล้ชิด เมื่ออินแทงเสร็จ ชายนับสิบก็ออกมาตามหลัง พวกมันถือดาบ วิ่งเข้าแทง เข้าฟัน เหล่าชายทั้งหลายที่อยู่ในถ้ำ จันทร์ที่ยังคงตกใจกับภาพที่พ่อถูกแทง ทรุดตัวลง แล้วก็แทบจดจำอะไรไม่ได้




ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ผ่านไปยังไง ผ่านไปนานแค่ไหน จันทร์จำได้เพียงความรู้สึกอุ่นของเลือด ที่แทบจะอาบร่างเธอ จนเธอเริ่มรู้สึกตัว เมื่อตอนที่แก้วเข้ามาเขย่าตัว

ตอนนี้ทั้งหมดอยู่ในกรงขังที่สร้างขึ้นจากไม้ ภายในห้องมีคนอยู่ประมาณ 20 คน มีแต่หญิง โดนกรงของจันทร์มีอยู่แต่หญิงวัยแรกรุ่น มีทั้งจันทร์ นวล แก้ว ขวัญ และคนอื่นๆ อีก 10 คน จันทร์หันมองรอบตัว นวลตอนนี้อยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน โชว์ปทุมถันสีขาว หัวนมชมพูเด่น เธอกำลังอยู่ในสภาพช็อคคล้ายกับจันทร์ เลยไม่ได้สนใจว่ากำลังเปลือยอยู่
"เกิดไรขึ้น" จันทร์ถามแก้ว เลยเพิ่งได้สังเกตว่าพวกเธอถูกมัดขาไว้ด้วยเชือก
"พวกข้าศึก บุกฆ่าพวกของเราเหลือแค่พวกผู้หญิง ส่วนชายตายหมด" แก้วเว้นวรรค
"พวกมันจับพวกเรามา แต่มีคนนึงเห็นนวลแล้วคงหื่น เลยจับนางถอดเสื้อออก กะจะลากนางไปข่มขืน แต่ไอ้อิน มันแทงคนนั่นตายไปแล้ว"
เมื่อได้ยินชื่อของอิน จันทร์ก็เกิดความแค้นขึ้นมา ภาพที่พ่อถูกแทง และเย็นที่ถูกมันฆ่า ทำให้จันทร์กำหมัดแน่น

แล้วจู่ๆ ก็เกิดความเคลื่อนไหวที่ด้านนอก พวกคนที่คุมกรงต่างยืนขึ้น ประตูที่อยู่ไม่ไกล เปิดออก เห็นเป็นกองทัพนับพันค่อยๆ เดินเข้ามา จันทร์เห็นคน 4-5 คนที่ขี่ม้าเข้ามา

พวกเขาเดินเข้าไปในเรือนที่จัดเตรียมไว้อย่างลวกๆ แล้วจันทร์ก็มองเห็นอิน กำลังเดินเข้าไปในเรือน เธอมองตามมันอย่างไม่ละสายตา แต่เพราะอยู่ไกล เลยไม่รู้ว่าคุยอะไร แถมพวกนั้นยังคุยด้วยภาษาที่จันทร์ไม่เคยได้ยิน

ด้วยความเหนื่อยล้า ความหิว จันทร์ก็รู้สึกเหนื่อยจนเผลอหลับไป เธอผิงตัวนวลเอาไว้ จับผ้าของนวลขึ้นปิดปทุมถัน ที่มันล่อสายตาคนคุมไว้อยู่

"เฮ้ย ตื่น!" ทุกคนในกรงขังสะดุ้งขึ้น เมื่อมีเสียงเคาะประตู มีชายจำนวนหนึ่งเดินมา แต่เป็นที่กรงด้านข้าง ที่ส่วนใหญ่เป็นสาวรุ่นๆ เดียวกับจันทร์ แต่เป็นพวกทาส คนใช้ ไม่ใช่ลูกสาวคหบดี แบบกรงนี้

"กูมาบอกข่าวดีแก่พวกมึง" คนหนึ่งในนั้น จันทร์จำหน้าได้ว่าเคยเห็นในคนงานบ้านของแก้ว
"พวกกูเป็นทัพแห่งพระเจ้ามังระ นำทัพโดยเนเมียวสีหบดี จะยกทัพไปปราบกรุงศรีอยุธยา" มันเว้นวรรคหน่อยหนึ่ง แล้วพูดขึ้นว่า
"ในการศึก มีแต่เหล่าชายฉกรรจ์ ท่านแม่ทัพเลยตั้งเป้า ให้พวกมึงคือของรางวัล กูบอกเลย ใครที่คิดขัดขืน มันต้องตาย!!!"

พูดจบ เหล่าชายที่เดินตามมาก็พุ่งเข้าไปคว้าตัวหญิงที่มันหมายปอง เกิดเสียงกรีดร้องของหญิงในกรงนั้น พวกจันทร์ได้แต่มองด้วยความหวาดวิตก ไม่สามารถทำอะไรได้

หญิงหลายคนถูกอุ้มออกมาจากกรงนั้น ด้วยความหื่นกระหายของพวกมัน ต่างก็ไม่สนใจสถานที่ พาสาวๆ จับกดลงตามพื้นดิน พวกเธอแต่ละคนแม้จะไม่ได้สวยเท่าพวกลูกคหบดี แต่ก็เป็นหญิงสาววัยสวย บางคนก็เป็นนางรำบ้าง ร่างกายอันสวยงาม ถูกพวกชายเนื้อตัวดำๆ ลาก อุ้มไปมา บางคนก็จับถอดเสื้อผ้าพวกนางตั้งแต่ที่อุ้ม เนื้อสีขาว สีแทน โผล่ให้เห็นกันทั่ว
"กรี๊ด ไม่เอา ปล่อยฉันไป"
"โอ๊ว นมโคตรสวยเลยเว้ย ควยกูแข็งไปหมด"
"เฮ้ย มึง สาวของมึงโคตรดี เอาแม่งเสร็จ กูต่อนะเว้ย"

แล้วมีอยู่คนนึง อุ้มสาวน่าจะประมาณ 14 จันทร์พอคุ้นหน้า เธอชื่อ ฝน เป็นลูกสาวของพ่อค้าเล็กๆ ในตลาดที่จันทร์ไปเที่ยวเล่นบ่อยๆ

มันอุ้มฝนมาวางไม่ห่างจากกรงที่พวกจันทร์อยู่ ก่อนที่มันจะฉีกผ้าที่นุ่งห่มฝนไว้ออกด้วยความรุนแรง ร่างกายสาวแรกแย้มที่ควรจะได้เผยโฉมแก่สามีคนเดียว เมื่อถึงเวลาเข้าเรือนหอ ตอนนี้ ถูกกระชากออกมาให้เผยโฉมแก่แสงจันทร์ กับชายที่ดูไม่มีค่าให้ฝนได้เหลียวตามอง สีหน้าของฝนดูหวาดกลัว ส่งเสียงร้องไห้สะอื้น สะเทือนจิตใจของพวกจันทร์เป็นที่สุด
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

สายลับแผลงฤทธิ์

อินคงไอ้ฟาดอีจันอีกคนเป็นแน่

ไอ้อิน นี่ไม่ธรรมดา เป็นใครกันแน่

มีผัวเป็นข้าศึก​

สงสารเลยเจอแบบนี้

 
รางวัลชิ้นใหญ่ ดิ้นได้ ถูกใจแน่ๆ

พระเอกต้องมียศแน่ๆ แต่ว่ารางวัลคืออะไรกันนะ

ดูท่าแล้วแต่ละนางคงรับศึกหนัก

สุดยอดครับ แนวนี้หาอ่านยากมาก ชอบผลงานชิ้นนี้มากก

ในอดีตก้อมีฉากข่มขืน ได้อารมมากครับ

ตอนแรกก้อแรงแล้ว

มาเป็นกองทัพเลย แย่แน่สาวๆ

สงสารเชลยศึกสาวๆเลยครับ

จันทร์จะรอดใหมน้อ ลุ้นกันต่อไป