“อ้าว คุณมีน!!... ไหนบอกว่าจะกลับดึกไงครับ” ไอ้เอกมันทักผม แล้วทำไมมันถึงรู้ว่าผมจะกลับดึกวันนี้
“ไอ้เอก ทำไมมาอยู่ตรงนี้ แล้วนี่เมียกูอยู่...!” ยังไม่ทันจะถามเสร็จ ผมก็ได้ยินเสียง
จ๊วบ... จ๊วบ... ซู๊ด... เสียงดูดอะไรบางอย่างที่ผมคุ้นเคยดังออกมาจากห้องนั่งเล่น ปกติผมจะได้เสียงนี้ดังออกมาจากห้องนอนเวลาที่มิ้นกับไอ้เอกมันอยู่ด้วยกัน
ไอ้เอกมันแสยะยิ้มแป้นแล้นให้ผม พร้อมกับชี้นิ้วลงไปทางด้านล่างบอกให้ผมดู
ความรู้สึกเสียวสันหลังเย็นเฉียบถาโถมเข้ามาใส่ผม ผมรู้อยู่แล้วจากเสียงดูดนั้นว่าเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าคืออะไร แต่ก็ต้องจำใจเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น และเหตุการณ์ตรงหน้าก็เริ่มกระจ่างขึ้นเรื่อยๆ จากที่มุมมองตอนแรกผมเห็นแค่ช่วงบนของไอ้เอก ก็ค่อยๆเห็นด้านล่างลงมาเรื่อยๆ จนเห็นหัวของผู้หญิงคนนึงกำลังผงกหัวขึ้นลงอย่างรัวๆ เสียงดูดจ๊วบๆก็ดังขึ้นเรื่อยๆ ใช่แล้วผู้หญิงคนนั้นไม่ใช้ใครไหน เมียผมนั้นเองกำลังดูดไอติมของไอ้เอกอย่างเอร็ดอร่อย...
ผมเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น ได้เห็นเหตุการณ์ตรงหน้าจนหมดแล้ว เมียผมกำลังนั่งยองๆแอ่นก้นหันมาทางผม หัวก็ผงกขึ้นลงๆอยู่ เห็นแผ่นหลังขาวๆเนียนๆบ่งบอกว่าท่อนบนเธอกำลังเปลือยเปล่า ส่วนท่อนล่างของเมียผมใส่แค่กางเกงใน T-Sting สีดำตัวโปรดของผม และเป็นตัวเก่งของเธอที่ไว้ใส่สำหรับยั่วผมเท่านั้น แต่คราวนี้จุดประสงค์สำหรับการยั่วนั้นกลายเป็นเจ้าเอกมัน
“ทะ..ที่รัก...” ผมเรียกเมียเสียงสั่น
พอมิ้นได้ยินก็หันกลับมามองผม ทั้งที่ปากยังคาบอาวุธของไอ้เอกอยู่ ท่าทีเธอดูไม่ตกอกตกใจอะไรเลยที่เห็นผม ซ้ำร้ายยังคงผงกหัวดูดไอติมของไอ้เอกต่อหน้าผมอีกสักพัก ก่อนที่มิ้นจะรูดไอติมขึ้นจนหลุดออกจากปากดัง “บ๊วบ”
“มีน... รอแป๊ปนึงนะ เดี๋ยวเค้ากับเอกก็ขึ้นไปข้างบนแล้ว”
“พอดีเอกเค้าไม่ยอมขึ้นไป ถ้าเค้าดูดให้ไม่เสร็จอ่ะ” แล้วเธอก็หันกลับไปผงกหัวต่อโดยไม่ได้สนใจผมแล้ว
ผมมองหน้าไอ้เอกที่กำลังนั่งแหกขาอยู่บนโซฟาให้เมียผมจัดการกับไอติมมันอย่างสบายใจ
“มึงเล่นอะไรของมึงเนี่ยไอ้เอก” ผมถามมัน
“ผมป่าวเล่นครับคุณมีน ก็คุณมิ้นนั้นแหละมาท้าผมเอง”
“ก็ตอนแรกคุณมิ้นเค้าเห็นไข่ผมที่บวมตุงไปด้วยน้ำเ-ี่ยนของผม ก็มาลูบเล่นแถมบอกว่าเดี๋ยวเค้าจะรีดพิษออกให้ฟีบเอง”
“เนี่ยก็รีดมาตั้งนานแล้ว ยังไม่ได้น้ำสักหยดเลย” “เพราะงั้น!!!” แล้วไอ้เอกมันก็เอามือมาดึงกางเกงใน T-Sting ของมิ้นขึ้น จนเธอต้องเหยียดขาตั้งตรงแอ่นก้นงอนๆขึ้น
“ถ้าทำไม่ได้ก็ใช้-ีคุณมิ้นรีดน้ำไปเก็บในนี้แทนละกัน” มันพูดไปแล้วก็เอานิ้วมันสามนิ้วยัดเข้าไปร่องของเมียผมจนมิดนิ้วมัน
“ดะ...เดี๋ยวก่อน” ผมพยายามจะพูดห้าม
แต่ดูเหมือนสองคนนั้นจะไม่สนใจผมแล้ว เพราะต่างคนต่างมีจุดหมายกันทั้งคู่ เมียผมก็พยายามใช้ทั้งปากทั้งมือ หมายที่จะรีดน้ำของไอ้เอกออกให้ได้
ส่วนไอ้เอกก็ใช้นิ้วทั้งสามของมัน ทั้งคลึงทั้งบี้ ยัดใส่ร่องน้องสาวของมิ้น จนตอนนี้ท่าทางจะร้อนจัด เพราะน้ำเหงื่อไหลชุ่มออกมาเต็มไปหมด
แต่เหมือนว่าคนที่จะถึงที่หมายจะไม่ใช่ไอ้เอกมัน แต่เป็นมิ้นซะมากกว่า ตอนนี้เธอสั่นก้นกระตุกดุกดิ๊กไปมา เพราะไอ้เอกมันรัวนิ้วอย่างไวไม่หยุดยั้ง แล้วมันก็เป็นจริงเพราะจู่ๆเธอก็เกร็งก้นกระตุกอย่างแรง จากที่ขาเธอเหยียดตรงก็อ่อนแรงพุบลงไปทันที
มิ้นผู้ซึ่งเป็นฝ่ายแพ้อย่างราบคาบ นอนฟุบหัวคว่ำหน้าบนตักไอ้เอก หายใจหอบอย่างรุนแรง ส่วนไอ้เอกก็กำลังแสยะยิ้มอย่างผู้ชนะ
“หมดเวลาแล้วครับคุณมิ้น คงต้องใช้-ีคุณมิ้นรีดน้ำ-วยผมซะแล้วแหละ”
แล้วไอ้เอกก็ยกเมียผมขึ้นมาคล่อมตัวมัน จับขามิ้นแหกออก มันจับอาวุธมันที่แข็งตั้งเด่ชี้จุดหมายมุ่งตรงไปยังร่องของน้องสาวเมียผมหมายจะทิ่มแทง แล้วมันก็เอามือทั้งสองข้างของมัน จับตรงน่องของมิ้นค่อยๆกดให้มิ้นโน้มตัวลงมาคล่อมทับอาวุธของมัน
มันค่อยๆกดมิ้นลงมา จนตอนนี้ปากร่องน้องของมิ้นกำลังคาบตรงหัวอาวุธของไอ้เอก ร่องของเมียผมค่อยๆแบะกว้างออกแล้วค่อยๆดูดส่วนหัวสดๆของอาวุธไอ้เอกที่ไม่มีอะไรป้องกันจนมิดหัว
แต่แล้วก็กลายเป็นมิ้นที่รวบรวมแรงฮึดสุดท้าย ยกตัวขึ้นออกจากไอ้เอก เผยให้เห็นส่วนหัวของอาวุธไอ้เอกที่หัวมันเยิ้มเคลือบไปด้วยน้ำเหงื่อของร่องเมียผม แล้วมิ้นก็เอามือมาบังตรงร่องเธอไว้
“ไม่เอาเอก... ไม่เอาสดสิ” เมียผมพูดไปเสียงสั่นๆ เธอยังคงมีสติไม่ยอมให้ไอ้เอกจัดการโดยไม่สวมปลอกอาวุธ
ไอ้เอกทำหน้าเซ็งๆที่เห็นเมียผมไม่ยอม พร้อมบ่นๆว่าไม่ใส่ไม่ได้เหรอ แต่จนแล้วจนรอดมิ้นก็ยังไม่ยอม ทำเอาผมโล่งใจไปได้เปาะนึง
แล้วทั้งสองคนก็หันหน้ามาหาผม หมายที่จะขอปลอกอาวุธจากผม เพราะผมจะเป็นคนที่ซื้อเตรียมเอาไว้เสมอ แต่พอผมนึกได้ก็หน้าซีดถอดสีจนเห็นได้ชัด ใช่ครับผมไม่ได้ซื้อเตรียมไว้ หลังจากที่ไอ้เอกมันไม่ได้มาที่บ้านของเราสองคนนานแล้ว ผมก็ลืมที่จะซื้อตุนเอาไว้
พอไอ้เอกมันเห็นผมทำหน้าถอดสี ก็รู้ว่าผมไม่มีของจะให้มัน ตอนแรกมันบอกให้ผมออกไปซื้อ แต่ผมไม่ยอม ถ้าออกไปตอนนี้มีหวังมันได้ฉีดลูกมันเข้าตัวเมียผมแน่ๆ
พอไม่มีทางอื่น ผมเลยจะเสนอไปว่า “งะ...งั้น วันนี้พอแค่นี้ก่อนไม๊”
แต่ดูเหมือนไอ้เอกมันจะไม่ได้สนใจผมแล้ว มันกลับไปคะยั้นคะยอมิ้นว่าจะทำทั้งอย่างนี้ให้ได้ ต่างฝ่ายต่างดื้อดึงกับไปมา ไอ้เอกก็จะทำ ส่วนมิ้นก็ไม่ยอม ต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอม
ไอ้เอกพยายามเอามือที่เมียผมบังออก พร้อมกับดันอาวุธของมันไปด้วย อ้อนขอให้มันได้ทำ นะคับๆอยู่หลายครั้ง ส่วนเมียผมก็อิดออดไม่ยอม แต่ก็ดูเหมือนอ่อนๆลงไปบ้าง แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ยอม จนไอ้เอกมันฉุนกึกโมโหขึ้นมาจนเผลอสบถออกมา
“เ-ี้ยเอ๊ย ไม่ย้งไม่เ-็ดแล้วก็ได้วะ ทีหลังกูไม่มาเ-็ดแล้วก็ได้วะ!” มันเผลอตะคอกใส่เมียผม
พอได้ยิน มิ้นก็ทำตาขวางใส่มันทันที ดูเธอคงจะโกรธไม่เบา ไอ้เอกเห็นมิ้นทำสีหน้าไม่พอใจ ก็หน้าถอดสี มันคงรู้ตัวแล้วว่ามันซวยแล้ว
“คะ..คุณมิ้นครับ ผม..ขะ...ขอ...ทะ..โทษ” แล้วมันก็กำลังเอามือสองข้างจะมาลูบหน้าเมียผม แต่มิ้นเอามือจับหยุดไว้ไม่ให้ไอ้เอกมันลูบ มิ้นมองหน้ามันตาถลนจนน่ากลัว ไอ้เอกทำหน้าหงอยกลืนน้ำลาย ผมแอบขำในใจ คิดในใจสมน้ำหน้ามัน
“ใคร......”
.
.
“ใครอนุญาติ”
.
.
.
“ใครอนุญาติ..... ให้มึงไม่มาเ-็ดแล้วหะ!!!!!!”
แล้วเมียผมก็ขย่มกดสะโพกลงมา ทับอาวุธเสียบเข้าร่องเธอจนมิดด้าม เสียงดัง..ตลั้ม!!!...
!?!? ผมตกใจกับภาพที่ได้เห็น แต่ไอ้เอกมันคงตกใจมากกว่า ตัวมันเกร็งจากการที่มันไม่ได้ทันได้ตั้งตัวที่จะรับแรงกระแทกจากสะโพกเมียผม
“เอ๊ะ!?!?” มันพูดพร้อมมองหน้าเมียผม
มิ้นยังมองหน้าไอ้เอก ถลึงตาใส่
“กู.... ไม่ยอมให้มึงหยุดเ-็ดกูหรอก” แล้วเธอก็ขย่มกระแทกใส่ไอ้เอกรัว นี่เมียผมบ้าเลือดไปแล้ว...
เสียงเนื้อกระแทกกันดังสนั่นหวั่นไหว ไอ้เอกที่ตอนแรกทำหน้างงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้มันยิ้มอย่างผู้ชนะแล้ว มันเด้งสะโพกของมันแข่ง สู้กับเมียผมกลับไป
“เออ ใครมันจะหยุดเ-็ด -ีอวบๆตอดๆอย่างนี้ กูจะเ-็ดแม่งทุกวันเลย” ไอ้เอกมันหยาบกลับใส่เมียผม
“มึงพูดแล้วนะ” มิ้นตอบกลับ
ทำไมกลายเป็นทั้งสองคนพูดจากันบ้าดีเดือด ไม่ต่างจากการกระทำที่รุนแรงไม่แพ้กัน ตอนนี้ผมเหมือนกลายเป็นส่วนเกินยังไงก็ไม่รู้
มิ้นยังขย่มไอ้เอกอย่างไม่รู้จักเหนื่อย ส่วนไอ้เอกก็กระแทกแทงสวนกลับมาอย่างไม่ยั้งเหมือนกัน ถ้าไอ้เอกมันถึงขีดสุดตอนนี้มีหวัง....
“ทะ...ที่รัก” ผมพูดเสียงหงอยๆ พอมิ้นได้ยินก็หันมามองหน้าผม เหมือนสติจะกลับมา เธอเริ่มผ่อนแรงไม่ได้ขย่มหนักเหมือนตอนแรก
“ไอ้เอกมันไม่ได้ใส่....” เหมือนเธอจะได้สติรู้ตัวแล้ว เมียผมกำลังจะหยุดขย่มไอ้เอก
แต่ไอ้เอกมันไม่หยุด กระแทกสวนขึ้นไปใส่มิ้นอย่างแรงเสียงดัง..ตั๊บ.. แล้วมันก็รัวกระแทกไม่หยุด ตั๊บๆๆๆ จากตอนแรกที่เหมือนมิ้นจะได้สติ ตอนนี้เธอหันหน้ากลับไปหาไปเอกแล้ว ตอนนี้ทั้งสองคนไม่ได้สนใจผมแล้ว
ผมยืนก้มหน้ารับชะตากรรมความพ่ายแพ้ ส่วนไอ้เอกตอนนี้มันก็ยืนขึ้นอยู่เหมือนกัน ไอ้เอกมันแข็งแรงอุ้มเมียผมเหมือนไม่ได้รู้สึกหนักอะไรพร้อมกับเด้งสะโพกกระแทกเสียงดังปั๊บๆๆ ส่วนมิ้นก็เอามือกอดคอรั้งมันไว้ ปากก็จูบกับมันอย่างดูดดื่ม
“อย่างน้อยก็ห้ามแตกในนะ” ผมตะโกนออกไป ความพยายามอย่างสุดท้ายที่ผมทำได้ เพราะไม่อยากแพ้ที่พนันกับไอ้เอก แล้วจะโดนเตะออกจากบ้านไป
“อืม...ไม่หรอก” มิ้นหยุดจูบกับไอ้เอกหันมาตอบผม
แต่ไอ้เอกมันหันกลับมาวางเมียผมบนโซฟา จับขามิ้นฉีกแหกออกพร้อมกับกดลงแนบกับตัวเธอ มันขึ้นไปบนโซฟาจับอาวุธมันจ่อเตรียมพร้อมขย่มใส่
เมียผมจับหน้ามันให้มามองเธอ “ใช่ไม๊เอก... เอามาปล่อยข้างนอกนะ”
ไอ้เอกมันยิ้มให้ “จะไม่ให้-วยผัว ฉีดน้ำใส่-ีเมีย แล้วจะให้ใครทำ”
“ดะ...เดี๋ยว อุ๊บ...” เมียผมกำลังจะพูด แต่ไอ้เอกมันจูบปากเธอ พร้อมกับกระแทกขย่มดังปั๊กๆๆ ตอนแรกเหมือนเธอจะขืน แต่สักพักเธอก็จูบมันกลับ พร้อมกับกอดคอมันไปด้วย
ตอนนี้ผมหมดหนทางที่จะทำอะไรได้แล้ว ได้แต่ยืนมองไอ้เอกขย่มใส่เมียตัวเอง นี่เราจะต้องมาดูมันฉีดลูกใส่เมียตัวเองเหรอเนี่ย แต่มันก็ให้เวลาผมทำใจอยู่นานเลย เพราะมันดันโครตอึดกระแทกใส่มิ้นดังปั๊กๆๆอยู่นาน ไม่หยุดมาสิบกว่านาทีแล้ว จังหวะนึงไอ้เอกมันก็ชี้ให้ผมดูหน้าของมิ้น เพราะมันกระแทกใส่เมียผมจนตอนนี้ตาลอยมองบน แลบลิ้น สติลอยออกจากร่างไปแล้ว
แล้วไอ้เอกก็เร่งกระแทกรัวกว่าเดิม แถมหนักยิ่งขึ้น ทำไมมันโหด มันอึดได้ขนาดนี้วะ ไอ้เอกเริ่มครางเสียงหลงเหมือนกำลังจะขาดใจ เหตุการณ์ที่ผมไม่อยากให้เกิดกำลังจะมาถึง ถุงไข่ของไอ้เอกที่บวมเป่งกำลังจะได้รับการบรรเทาแล้ว มันเร่งจังหวะให้หนักกว่าเดิม แล้วมันก็เปล่งเสียงร้องออกมาอย่างดัง ผมหวังว่าอย่างน้อยไอ้เอกอาจจะปราณีถอนอาวุธของมันออกมาราดบนตัวเมียผมเพื่อเพิ่มความสะใจ แต่เปล่าเลย มันดันกดแช่เข้าใปให้ลึกที่สุด ลูกอัณฑะของมันค่อยๆหดตัวอย่างรวดเร็ว บ่งบอกว่ามันได้ปล่อยสิ่งที่อยู่ข้างในออกมาจนหมด ส่วนร่องของมิ้นก็ขมิบดูดตอดของไอ้เอกมันราวกับว่ามันยินดีกับสิ่งที่ได้รับจากอาวุธของไอ้เอก
ผมก้มหน้ายอมรับความพ่ายแพ้อย่างหมดรูป....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากฝันร้าย...........
หยีตาเพราะแสงแดดที่ส่องเข้ามาในห้องนอนห้องเดิมของผม มองกวาดไปรอบห้องก็มาพบเจอกับหนูน้อยคนนีงกำลังยืนจ้องหน้าผมอยู่
“ปะป๋า....” ใช่แล้วหนูน้อยคนนี้กำลังเรียกผมอยู่
“ปะป๋าตื่นสายอีกแล้ว... คุณปู่คุณย่าเค้ามารับนู๋เมย์แล้วน้า....” ลูกสาวกำลังบ่นผมที่ผมยังไม่ตื่น
“ปะ เดี๋ยวพ่อลงไปส่งนะลูกเมย์ แล้วนี่แม่อยู่ไหนล่ะ?” ผมถามถึงมิ้น แล้วค่อยๆพาลูกเดินลงบันได
“ม่ามี๊ อยู่ในครัวค่ะ”
แล้วผมก็ส่งลูกขึ้นรถปู่-ย่าไป ซึ่งปกติท่านจะพาหลานไปเที่ยวทุกวันเสาร์เป็นประจำ
ผมยืนมองฟ้า นี่ก็ผ่านมาสองปีกว่าๆแล้วเหรอจากเหตุการณ์ร้ายนั้น ผมยังคงฝันร้ายถึงมันอยู่บ่อยๆเลย
….
…
..
終わり
จบเรื่อง “เปลี่ยน”
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและสนับสนุนเรื่อง “เปลี่ยน” จนมาถึงตอนสุดท้ายนะครับ
แต่ยังไม่หมดเท่านี้ “เปลี่ยน” ยังเหลืออีก 1 ตอน เป็นตอน “ปัจฉิมบท” ที่เป็นบทสรุปของเรื่องราวทั้งหมด ยังไงขอให้ทุกท่านอดใจรออีกสักพักนะครับ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน