จริงๆฉากช่วงตอนเช้าของทุกวันเป็นอะไรที่ผมเขียนไปขำไปนะครับ ถ้าใครอ่านแล้วขำลองเม้นบอกกันหน่อยนะครับ
และจะมีเรื่องอยากรบกวนความคิดเห็นหนึ่งเรื่องครับ คือผมมีแพลนจะทำ Ebook ไว้อยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ติดนิดนึงคือเรื่องการติดเหรียญรายตอนกับราคาของ Ebook
โดยที่คิดไว้คือ Ebook จะมีเนื้อหา 20 Ep (จบภาคโศภิตา) มีราวๆ150 หน้าบวกลบ
เป็น Ver.Uncen (ไม่แน่ใจว่า Uncen ได้แค่ไหน) และเพิ่มรายละเอียดหลายอย่าง
ซึ่งเนื่องจากผมมีติดเหรียญรายตอนไปแล้วและได้มาคำนวนดูราคารวมจนถึง EP20 (ราวๆ 32-36บาท)
ผู้อ่านจะจ่ายถูกกว่าแบบ Ebook มากๆ Ebook ที่คิดไว้คือราคาประมาณ 60 - 80บาท
จึงอยากจะขอความคิดเห็นหรือคำแนะนำสำหรับเรื่องนี้หน่อยครับ ผมจะได้เอาไปปรับ และทำให้คนที่จ่ายรู้สึกคุ้มค่าครับ
อีกเรื่องคือตอนหน้าอาจจะนานหน่อยนะครับ วันที่ 17-19 กันยานี้ผมไปพักผ่อนแถวหัวหิน
และเนื่องจากเป็นวันเกิด ผมก็จะไม่ซ่อนตอนนี้ด้วยครับ
ใครมีร้านหรือคาเฟ่อร่อยๆแนะนำกันได้นะครับ อิอิสนับสนุนให้กำลังใจเพิ่มเติมและอ่านตอนใหม่ได้ตามช่องทางดังนี้ครับ แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
อย่าลืมเข้าไปพูดคุยกันได้ที่เพจนะครับ แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
หลังจากที่ริทและโศภิตาเสร็จกามกิจลงอย่างเร่าร้อน ทั้งสองก็นอนลงด้วยกันบนเตียงของริทเหมือนเคย
เด็กหนุ่มนอนหงายโดยมีใบหน้าเรียวงามของม่ายสาวหนุนอยู่บนอกเปลือยของเขา และในขณะเดียวกันนั้น ร่างกายส่วนที่เหลืออยู่ของเธอก็กอดก่ายเขาอยู่อย่างแนบชิดเช่นกัน
ถัดไปอีกไม่กี่นาที โศภิตาก็ผล็อยหลับสนิทคาอกของริทไปอย่างเหนื่อยอ่อนพร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก เป็นภาพที่หากใครมาเห็นคงคิดว่าเป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันแน่นอน
สัมผัสจากเรือนกายอันนุ่มเนียนของโศภิตาที่ทาบทับร่างของริททำให้เขารู้สึกสบายไปทั้งเนื้อตัว และในไม่ช้า ริทก็เผลอหลับตามเธอไปอย่างมีความสุขเช่นกัน
แผนการสำหรับแม่บุญธรรมของเขากำลังดำเนินไปได้ด้วยดี และเมื่อถึงเวลาที่เธอจะยอมพลีกายให้อย่างเต็มตัว เธอก็จะเฝ้าแต่ร้องขอการปรนเปรอเนินเสียวอันฉ่ำเยิ้มจากเขาในทุกๆวัน
แผนของริทยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขายังคงตั้งมั่นที่จะเปลี่ยนแม่บุญธรรมคนสวยของเขาให้กลายเป็นทาสสวาทอย่างสมบูรณ์แบบ
ผู้ซึ่งจะร้อนรุ่มเงี่ยนง่านและเชื่อฟังรับใช้เขาอย่างเต็มที่โดยไร้คำโต้แย้ง เพื่อแลกกับการให้ลำโตของเขาเข้ากระทุ้งลึกๆยังภายในของเธออยู่ตลอดเวลา
เมื่อแสงอาทิตย์ยามเช้าตรู่ส่องแสงลอดบานหน้าต่างเข้ามายังภายในห้อง ริทก็รู้สึกตัวตื่นขึ้น และความคิดแรกที่เขามีต่อโศภิตาก็คือเธอจะตอบสนองเช่นไรในเช้าวันนี้
แน่นอนว่าโศภิตาจะต้องรู้ได้แล้วว่าตนไม่สามารถต่อต้านความสุขที่สะสมมาตลอดทั้งสามคืนได้ แม้ว่าเธอจะบอกห้ามเขาหรือกระทั่งตั้งใจแน่วแน่และสัญญากับตัวเองเพียงไร
สิ่งเหล่านั้นก็จะมลายหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อร่างกายของเธอเกิดอาการรุ้มร้อนและโหยหาแต่เขาและนั่นจึงทำให้ริทยังคงสงสัยว่าเธอจะยังแสดงท่าทีปฏิเสธอยู่อีกหรือไม่เมื่อเธอตื่นขึ้น
แต่ใครจะไปรู้ เช้านี้โศภิตาอาจจะเริ่มยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเธอได้แล้ว
ยอมรับว่าร่างกายของตนต้องการความสุขที่มีเพียงเขาเท่านั้นจะให้ได้ และยอมรับว่าเธอเองก็ชอบมันมากเสียด้วย
ไม่นานนักหลังจากที่ริทรู้สึกตัว โศภิตาก็ตื่นขึ้นเช่นกัน ร่างของเธอยังคงอยู่ใกล้ชิดกับบุตรชายเนื่องเพราะขนาดของเตียงนอนไม่ได้ใหญ่มากมายนัก
ดั่งเช่นสองราตรีก่อนหน้า ความทรงจำในคืนก่อนพุ่งผุดขึ้นท่วมท้นในใจของโศภิตาจนทำให้เธอต้องเขินและอับอายอีกครั้ง
มันเกิดขึ้นซ้ำอีกแล้ว เธอสิ้นหวังและไม่แม้แต่จะขัดขืน ม่ายสาวยอมแพ้ต่อความรู้สึกอันประเดประดังภายในไม่ถึงนาทีเท่านั้น
โศภิตาแทบจะอยากลบตัวตนทิ้งเมื่อนึกถึงเหตุผลที่เธอกระวนกระวายหาชุดเซ็กซี่มาสวมใส่ และยังที่เธออ้าอมความเป็นชายของเขาเข้าเต็มคำอย่างสนุกปาก
แต่นั่นยังไม่ใช่ส่วนที่แย่ที่สุด โศภิตายังจำได้ว่าตนเองหิวกระหายที่จะดูดดื่มน้ำกามของริทแค่ไหน
เธอทำราวกับไม่ได้ดื่มกินอะไรมาสักสองสามวัน แถมตอนนี้ความอร่อยของมันยังคงคาติดปลายลิ้นเธออยู่เลยด้วยซ้ำ
ในทุกๆวันที่ผ่านมา โศภิตารู้สึกว่าตนเองเริ่มจะทำอะไรที่มันลามกๆมากขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งการร่วมรักกับริทเองก็ยังร้อนแรงหนักหน่วงเพิ่มขึ้นในอัตราเดียวกัน
แต่น่าแปลกที่ตอนนี้เธอกลับสนุกกับการกระทำเหล่านี้แทนที่จะรังเกียจหรือปฏิเสธมัน
และกระทั่งตอนนี้เพียงแค่นึกถึงรสสยิวที่ได้รับ เธอก็เกิดอยากจะร่วมรักกับบุตรชายขึ้นมาแล้ว แม้ว่าร่างกายของเธอจะไม่เกิดอาการร้อนรุ่มเหมือนอย่างเคย
ถึงกระนั้น โศภิตาก็สลัดความคิดนั้นทิ้งไปอย่างรวดเร็วและเริ่มลุกจากเตียง เธอรู้ว่าการบอกกับริทว่าเรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกครั้งคือคำพูดอันไร้ประโยชน์
โศภิตารู้ตัวเองดี คืนนี้ยังไงเธอก็จะจบลงที่เตียงของเขาอีกครั้ง
โศภิตาพยายามไม่ให้เกิดเสียงดังขณะเธอเก็บเสื้อผ้ามาสวมใส่โดยแอบหวังว่าริทจะไม่พูดอะไรขึ้นในระหว่างที่เธอกำลังจะออกไป
ปกติแล้วเขามักจะจับนู่นจับนี่และไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ และครั้งนี้ มันก็ยังคงเป็นเช่นนั้น
“แม่จะไปเงียบๆแบบนี้เหรอ?”
โศภิตาชะงักด้วยตกใจเล็กน้อยเพราะยังหวังว่าริทจะไม่สังเกตเห็นเธอ เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับเขาในตอนนี้
ถึงม่ายสาวรู้ตัวแล้วว่าร่างกายของตนต้องการร่วมรักกับริท แต่เธอก็ยังคงเขินอายเกินกว่าจะพูดเรื่องอื่น และก่อนที่เธอจะคิดพูดอะไรออก ริทก็ชิงเอ่ยขึ้น
“ครั้งนี้เรามาจูบอรุณสวัสดิ์กันสักหน่อยดีไหมครับ หรือแม่จะยังเอาแต่หลอกตัวเองแล้วบอกผมเหมือนเดิมว่ามันไม่ควรจะเกิดขึ้นอีก”
ม่ายสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อได้ยิน เธอเม้มปากเน้นขณะหยุดยืนนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ
“ไม่…ตอนนี้แม่เข้าใจแล้วล่ะ แม่จะไม่บอกกับลูกแบบนั้นอีกแล้ว ‘ความสัมพันธ์’ ของเราจะยังคงเป็นแบบนี้ต่อไป”
“แล้ว...จูบล่ะครับ?”
โศภิตาหน้าขึ้นสีเมื่อได้ยิน ถึงเมื่อคืนจะเกิดจูบอันดูดดื่มร้อนแรงหลายครั้ง แต่กับยามปกติเช่นนี้ เธอย่อมเขินอายมากเกินกว่าจะยอมทำมัน
เด็กหนุ่มลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปหยุดตรงหน้าเธอ เขาทำปากยื่นออกมาเล็กน้อยเพื่อสื่อให้ม่ายสาวเห็นว่าเขาต้องการเพียงจุ๊บเบาๆจากเธอ
โศภิตายังคงลังเล แต่ในที่สุด เธอก็รวบรวมความกล้าและตัดสินใจที่จะยอมทำตาม ม่ายสาวยื่นหน้าเข้ามาใกล้ริทอย่างช้าๆ ตอนนี้เธอกับเขาเกินเลยกันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
อีกทั้งเธอก็ยังชอบและสนุกกับความสุขที่ริทมอบให้เป็นอย่างมาก โศภิตาตระหนักได้ว่ามีเพียงบุตรชายเท่านั้นที่จะสามารถมอบความสุขเช่นนี้ให้กับเธอได้
และแม้จะไม่รู้ว่าทำไมหรืออย่างไร แต่เธอจะไม่มีทางเกิดความรู้สึกเช่นนี้ขึ้นกับผู้ชายคนอื่นอีกแน่นอน
แต่ม่ายสาวก็ยังมีความกังวลในใจ เธอกลัวว่าวันหนึ่งเขาจะไม่ต้องการและหยุดความสัมพันธ์นี้ลง
ยังคงมีหญิงสาวหน้าตาน่ารักสละสลวยอีกมากมายที่รอเข้าอยู่ข้างนอกนั่น และในไม่ช้านาน เขาก็จะเลิกสนใจร่างกายที่เริ่มสูงวัยกว่าของเธอ
ดังนั้น โศภิตาจึงตัดสินใจที่จะทำให้บุตรชายพอใจให้มากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่น่าอับอายเพียงใดสำหรับเธอก็ตาม
รสเสียวที่ได้จากการร่วมรักกับริทนั้นช่างมหัศจรรย์เกินที่เธอจะบรรยายได้ ตอนนี้โศภิตาไม่อยากสูญเสียมันไป
เธอจึงหวังให้ริทพอใจและไม่เลิกสนใจเธอเร็วนักเมื่อได้เห็นความพยายามอย่างเต็มที่ของเธอต่อเขา
และนั่นก็ทำให้เธอโยนความลังเลและการตัดสินใจในหัวทิ้งไปก่อนจะเข้าจุ๊บปากริทเบาๆตามที่เขาต้องการ
เด็กหนุ่มตอบสนองด้วยการดูดริมฝีปากแดงระเรื่อนั้นเล็กน้อย และมันก็ทำให้เขามีความสุขมากเมื่อได้เห็นแม่บุญธรรมของเขายอมทำอะไรแบบนี้แม้ว่าร่างกายจะยังเป็นปกติ
ริทเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของเธอแล้ว และมันก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกลิงโลดเป็นที่สุด
สิ่งที่ม่ายสาวไม่เคยรู้เลยก็คือ ริทจะไม่มีวันหมดความสนใจในสัดส่วนรูปร่างอันเย้ายวนของเธอไปได้ อีกทั้งเขายังต้องการให้เธอตกเป็นของเขาโดยสมบูรณ์เพื่อจะได้ร่วมรักกับเธอทุกวันเสียด้วยซ้ำ
หลังจากจูบเล็กๆจบลง โศภิตาก็ยิ่งเขินอายขึ้นกว่าเดิม ม่ายสาวรีบก้มหน้างุดๆย่องออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วโดยบอกว่าจะรีบไปอาบน้ำและลงมาทำมื้อเช้า
ริทปล่อยเธอไปเพื่อเตรียมตัวที่จะออกวิ่งตามตารางที่จัดไว้อีกครั้ง แผนการของเขากับแม่บุญธรรมคืบหน้าขึ้นทุกวันๆ
และเมื่อมันลุล่วง เธอจะไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้โดยปราศจากความเป็นชายของเขา
เมื่อริทวิ่งเสร็จตามที่ตั้งใจ เขาก็รู้ได้ทันทีว่าตนเองรู้สึกเหนื่อยอ่อนน้อยลงกว่าแต่ก่อน ร่างกายของเขาแข็งแรงขึ้นอีกแล้ว
เด็กหนุ่มออกกำลังกายต่ออีกนิดหน่อยก่อนจะอาบน้ำให้สดชื่น และเมื่อทำทุกอย่างเรียบร้อย เขาก็ลงไปชั้นล่างเพื่อมื้อเช้าอันหอมกรุ่นที่แม่บุญธรรมของเขาเตรียมไว้ให้
ริทเห็นพี่สาวนั่งรออยู่ก่อนแล้วโดยหันหลังให้เขา พลันความคิดบางอย่างก็เกิดขึ้น
เด็กหนุ่มยิ้มที่มุมปาก เขาอยากจะเห็นว่าเธอจะทำตัวยังไงต่อสิ่งที่เขากำลังจะทำ ริทจึงย่องเข้าไปด้านหลังของรินรดาก่อนจะเอามือวางบนไหล่ของเธอทั้งสองข้างและเริ่มออกแรงนวดช้าๆ
รินรดาสะดุ้งเล็กน้อยและอยากจะปัดมือของน้องชายออกไปในทีแรก
แต่ก่อนที่จะได้ทำหรือพูดอะไร ระลอกแห่งความสุขสมก็ไหลอาบไปทั่วทั้งร่างของเธอโดยมีต้นกำเนิดจากไหล่ทั้งสองข้าง
“อาา.าา.าาห์” เนื่องจากความกะทันหัน รินรดาจึงเผลอหลุดครางออกไปโดยไม่อาจระงับตนเองได้ หน้าของเธอแดงสุกราวลูกตำลึงขณะรีบยกมือทั้งสองข้างมาปิดปาก
“ว้าววว! นี่ผมนวดดีขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย” ริทกลั้นหัวเราะ
“อ.เอออ ใช่ๆ ด.ดีมาก อย่างนั้นแหละ” รินรีบเออออทันทีเพราะไม่อยากให้ริทเข้าใจผิด
แน่นอนว่าริทไม่ได้เข้าใจผิด แต่เขากำลังชอบใจเป็นอย่างมาก การได้ยินพี่สาวสุดสวยหลุดครางอย่างน่ารักทำให้เขารู้ว่าคำสั่งยังใช้ได้ผล และตอนนี้มันก็กำลังทำให้เธอเกิดอารมณ์เข้าอีกแล้ว
เด็กหนุ่มหยุดมือลงเมื่อโศภิตานำอาหารอย่างสุดท้ายมาวางก่อนที่ทั้งหมดจะเริ่มกินอาหารด้วยกันอย่างเงียบๆ
โศภิตาเงียบเพราะยังคงเขินอายกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ และเธอยังไม่แน่ใจว่าความสัมพันธ์ของเธอกับริทจะดำเนินต่อไปเช่นไร
รินรดาเงียบเพราะร่างกายของเธอออกอาการเดิมอีกแล้ว และครั้งนี้มันยังมากกว่าก่อนหน้าหลังจากเธอโดนมือมารของน้องชายนวดเข้าที่ไหล่
รินจึงรีบกิน สร้างข้อแก้ตัว ก่อนจะรีบพุ่งกลับไปยังห้องนอนของตน และสิ่งที่เธอจะทำเมื่ออยู่ในห้อง มันก็ไม่ใช่ความลับสำหรับริทเลย
เด็กหนุ่มกินอาหารอย่างมีความสุขเงียบๆคนเดียว และเมื่อมื้อเช้าจบลงเขาก็ขอตัวกลับไปอ่านหนังสือที่ห้อง
หากเป็นก่อนหน้า ริทคงไม่สนใจในการเรียนมากขนาดนี้ แต่ตอนนี้เขาสามารถอ่านหนังสือทุกเล่มได้อย่างรวดเร็วและเข้าใจมันได้ง่ายๆ
สมองที่พัฒนาขึ้นของเขากำลังโหยหาความรู้เพิ่มเติม
มันคอยกระซิบบอกเขา ความรู้คือพลัง