ต่อจากตอนที่แล้ว เผลอจุ๊ปน้องลิงไปเพราะคิดว่าเป็นเตย
ง่ะ ทำไงดีล่ะเราเผลอจุ๊ปน้องโทนไปแล้วง่ะ เง้ออ เราผละตัวออกแล้วรีบด้วยความตกใจก็เช็ดปาก เช็ด เช็ด เช็ด แล้วก็มองน้องโทนตอนนั้นคือเราคิดไม่ออกเลยล่ะว่าจะทำยังไงดี คือมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะจุ๊ปคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนเนี่ย น้องโทนก็ยังคงทำหน้าซังกะตายอยู่แล้วพูดขึ้นมาว่า
ผมแปรงฟันแล้วครับ แล้วพี่หมิวก็อย่าไปเผลอทำแบบนี้กับใครนะครับ ถ้าพี่เตยรู้พี่เตยจะงอแงเอานะ เราได้ฟังแล้วก็งงว่าสิ่งที่โทนพูดมันหมายความว่าไงกันนะ แล้วตอนนั้นพี่แมนก็เดินขึ้นมาถามว่าเป็นไงบ้างไอ้หมิว แปะใบพลับพลึงหรือยัง
เราก็สะดุ้งบอกอื้อ ๆ ๆ ๆ แล้วตอนนั้นฝนก็ตกฟ้าก็ผ่าเปรี้ยง เราก็สะดุ้งไปกอดอีลิงอีกแล้ว แล้วเขาร้องโอ๊ยเลยนะ พี่แมนก็ตะโกนเฮ้ยไอ้หมิวไอ้โทนมันเจ็บ เราก็ยิ่งตกใจเลยคราวนี้คือโทนลงไปนอนหน้าซุกฟูกเลย แล้วคือเท้าเกร็ง มือเกร็ง หมัดเกร็งไปหมดเลย
ตอนนั้นตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเลย พี่แมนก็บอกมามาออกมา อยู่ก็ทำมันเจ็บตลอดจากที่แค่เส้นเอ็นฉีกมันจะกลายเป็นขาดก็งานนี้แหละออกมาเลย ให้ไอ้โทนมันนอนได้แล้ว เรามองหน้าพี่แมนแบบรู้สึกผิดมากๆเลยนะ เรามองพี่แมนมองโทน มองพี่แมน มองโทน
แล้วก็ต้องเดินออกมาเพราะไม่อยากจะดื้อกับพี่แมน ปกติถ้าเราไม่ทำโทนเจ็บขนาดนี้เราคงหาทางขออยู่ในห้องนี้ต่อได้แหละ แต่ว่าเราพึ่งทำเขาเจ็บเพิ่มเราก็ไม่รู้จะอ้างอยู่ต่อยังไงดี เราเดินลงมาข้างล่างในก็เริ่มสาดลงมา เสียงฝนมันดังชัดมากๆเลยนะ
แล้วสักพักพี่แมนก็เดินลงมาแล้วพูดทันทีว่าไอ้หมิวเอ๊ยยย ไปกอดมันแบบนั้นมันเจ็บแขนนะนั่น เราถามเลยว่าเดี๋ยวดิ่พี่แมนไม่โกรธที่น้องกอดโทนเลยเหรอเนี่ย พี่แมนก็เดินลงมานั่งโซฟาไม้ข้างๆแล้วถามว่า โกรธอะไรมันก็อยู่ของมันเฉยๆ แกนั่นแหละไปกอดมันเอง
แล้วจะให้พี่ไปโกรธมันเรื่องอะไร เราก็มองงอนๆเลยพี่แมนก็ดีดหัวเราทีนึงแล้วบอกว่า ไอ้หมิวเอ๊ย ตั้งแต่เด็กจนมาตอนนี้ พี่น่ะดูแลแก เท่าที่พี่ชายคนนึงจะดูแลน้องสาวคนนึงได้นะ แต่จำไม่ได้ว่าดูแลแกให้กลายเป็นคนที่สูงส่งจนคนอื่นๆแตะตัวไม่ได้นะ เราก็มองแล้วบอกเด่อเอ๊ย
พี่แมนบอกเราอีกว่า ทุกอย่างมันต้องมีเหตุมีผลไม่ใช่ไอ้บ้าห้าร้อยแบบในละครที่เข้าไปหาเรื่องไม่มีเหตุผลแบบนั้น แล้วอีกอย่างพี่ก็ว่าไอ้โทนก็ไม่ได้จะกอดแกเท่าไรหรอกนะ เนี่ยก็เป็นซะแบบเนี้ย เราถามว่าอะไรเนี่ยพี่แมนไหงพูดงั้นอ่ะ แล้วเราก็หลุดเผลอพูดไปว่า พี่แมนไม่รู้หรอกเมื่อกี้น้องชายพี่อ่ะจะทำอะไรหมิว
เนี่ยพอหลุดออกไปแบบนี้ไม่ถึง 2 วินาทีเรารู้เลยว่าพลาดแล้วพลาดแล้วไง แย่แล้วน้องโทนโดนพี่แมนจัดการแน่เลย แต่พี่แมนก็ถามว่าอ๋อเมื่อกี้ที่มันจับแกกดอ่ะเหรอ ... เราสะดุ้งเลยหาพี่แมน พี่แมนเห็นเหรอ
พี่แมนบอกว่าก็เห็นตอนที่มันล็อคตัวแกอยู่ ตอนนั้นเราอยู่ดีๆก็เกิดน้อยใจขึ้นมาเลยล่ะ เราน้ำตาคลอเลยพี่แมน พี่แมนรู้ไหมว่าตอนนั้นน้องกลัวแค่ไหน กลัวที่โดนเอามือสอดเข้ามา กลัวตอนที่โทนจับคอเสื้อมารัดคอ แล้วตอนนั้นพี่แมนก็ลูบหัวเราเบาๆแล้วบอกว่า
ถ้ามันเป็นอะไรมากกว่านั้นพี่จะเข้าไปถีบขาคู่ไอ้โทนแน่นอน แต่พี่อยากให้แกรู้นะไอ้หมิว ผู้ชายน่ะมันไว้ใจไม่ได้อย่างที่ไอ้โทนบอกแกนั่นแหละ พี่แมนบอกว่าตอนแรกก็จะเข้าไปแหละ พี่แมนบอกว่าพี่อาจจะดูใจร้ายนะไอ้หมิว แต่การให้แกได้เรียนรู้จากประสบการณ์จริงๆ มันน่าจะดีกว่า
ตอนนั้นเราก็เข้าใจแหละแต่มันก็อดน้อยใจไม่ได้ก็มีงอแงบ้างพี่แมนก็โอ๋ ๆๆ น้องสาวพี่โดนจับกดนิ่งขยับไม่ได้เลย เราก็ตีพี่แมนบอกไอ้พี่แมนบ้าน้องกลัวนะตอนนั้นอ่ะ พี่แมนก็บอกว่าแต่ไอ้โทนมันก็ไม่ได้จับอะไรใช่ไหม เราก็บอกอื้อไม่ได้ทำไร นอกจากโดนกอดเฉยๆ
พี่แมนก็บอกว่าตอนแรกก็เกือบพรวดพราดเข้าไปเหมือนกันแหละ แต่ก็ใจเย็นไว้ก่อน เราถามพี่แมนว่าทำไมง่า ทำไมไม่เข้ามาเลยง่า รู้ไหมเนี่ยน้องโดนกดแน่นเลย พี่แมนก็บอกว่าเอ้า กางเกงตัวนอกของแกก็ยังไม่ได้ปลิวไป แล้วมันจะทำอะไรแกได้ เราก็บอกโหต้องรอกางเกงน้องหลุดเหรอ
พี่แมนก็หัวเราะและเคาะหัวเราเบาๆแล้วบอกว่า ไอ้หมิวพี่รู้ว่าแกเองก็มีอะไรกับแฟนแล้ว แกไม่ใช่คนที่จะไม่เคยอะไรกับเรื่องพวกนี้แล้ว พี่พูดถูกมั้ย แกไม่ใช่เด็กเหมือนเมื่อก่อนที่พี่จะต้องโอ๋ตลอดเวลานะ เรามองแล้วบอกเด่อเอ๊ยรู้แล้วน่า พี่แมนก็พูดอีกว่า
พี่ค่อนข้างไว้ใจไอ้โทนนะ ไม่งั้นพี่ไม่ให้แกขึ้นไปข้างบนกับมันสองคนหรอก แต่ถ้ามันคิดจะทำอะไรพี่ก็พร้อมที่จะกระทืบมัน ตอนนั้นเรากำลังจะพูดต่อนะ แต่พี่แมนก็บอกต่อว่า แล้วที่สำคัญพี่ก็อยากรู้ว่า แกจะยอมให้มันอะไรหรือเปล่า เราร้องหาอะไรนะพี่แมน
พี่แมนก็บอกว่า ก็น๊าาาา เดิมทีแกก็คบกับผู้ชายมาก่อนอยู่แล้ว แล้วการที่จะยอมให้คนที่ชอบลูบคลำๆมันก็มีโอกาสที่จะเป็นไปได้ ตอนนั้นคืออายอ่ะเขินอ่ะ บอกตามตรงว่ามันก็มีแว๊ปนึงที่คิดว่าจะยอมให้โทนสัมผัสดูบ้าง แต่พอนึกถึงเตยเราก็บอกตัวเองว่าไม่ได้ๆเรามีแฟนแล้วนะ
เราบอกพี่แมนเง้ออ พี่แมนคิดอะไรเนี่ย พี่แมนก็ลูบหัวเราเบาๆแล้วบอกว่า แต่น้องสาวพี่ก็พยายามดิ้นๆๆนะ ถึงจะดิ้นด๊อกแด๊กๆๆ ก็เถอะ พี่แมนบอกว่าจำไว้นะไอ้หมิว ไม่ว่าพี่จะใหญ่แค่ไหน พ่อแม่จะมีอำนาจแค่ไหน แต่มันก็ไม่ใช่ทุกครั้งจะคุ้มครองหรือปกป้องแกได้
พี่ไม่ได้เคลื่อนย้ายชั่วพริบตาแบบโงกุนได้นะที่จะได้ไปหาแกในทันที เพราะงั้นแกจะทำอะไรแกก็ต้องคิดให้เยอะเข้าใจมั้ย เราก็ตอบอื้อๆๆ ซึ่งมันก็เกือบจะดีแล้วแท้ๆนะ แต่พี่แมนก็บอกว่า เห้ออ แต่จะว่าไปก็ไม่คิดนะว่าแกจะไปล็อคคอไอ้โทนแบบนั้น แล้วนี่คงไม่ได้เคลิ้มไปทำอะไรแปลกๆใช่มั้ย
เราพูดเสียงสูงเลยพี่แม๊นนนนน พูดไรเนี่ย แล้วพี่แมนก็หัวเราะ 5 5 5 5 5 แล้วบอกว่า เฮ้ออ โทนเอ๊ย โทนลำบากแท้ๆมึง เราก็ถามว่าอะไรพี่แมน โทนลำบากอะไร พี่แมนก็บอกว่า ก็เจอคุณหนูเอาแต่ใจแบบแกเนี่ย เราก็ถามว่าอะไรแบบน้องแล้วทำไม พี่แมนก็บอกว่ามันก็คงรับมือลำบากแหละ ถ้ารู้ว่าแก แอบชอบมัน 555555
เราก็ถามอะไรใครชอบอะไร ๆ ๆ ๆ ๆ ตอนนั้นพี่แมนก็ทำหน้าแล้วหืมใครโทรมา พี่แมนขยับตัวและหยิบมือถือขึ้นมา รับสายบอก สวัสดีตอนดึกครับคุณรุกะ เราก็อ่อคงโทรมาคุยเรื่องธุระล่ะมั้งนะ แต่พี่แมนก็บอกว่า คาคาชิ... อ๋อไอ้โทนเหรอ โอ้ยยยยยยยย
โทรมาเรื่องงานไม่ว่าเลย นี่โทรมาถามหากันเฉยเลย พี่แมนบอกว่า โทนพักผ่อนอยู่ครับ อะไรนะครับมีเรื่องอยากคุยกับโทนได้ครับ อีก 5 นาทีนะครับ แล้วพี่แมนก็วางไป เราบอกพี่แมนเลย พี่แมนดึกแล้วทำไมไม่ให้โทนพักผ่อนล่ะ พี่แมนก็มองหน้าเรา ไม่พูดอะไร เราก็ต้องรีบลุกไปหาเลย แล้วบอกว่ามันดึกแล้วนะพี่แมน
พี่แมนก็บอกหืมอะไรของแกไอ้หมิว ปกติแกไม่เคยห่วงใครแบบนี้นะนอกจากเตย เราก็บอกว่าก็เจ็บตัวอยู่ก็ควรได้พักสิ่ ทำไมต้องให้คุยล่ะ เนี่ยเดี๋ยวก็ต้องยกแขนหยิบโทรศัพท์อีก แล้วพี่แมนก็ถอนหายใจแล้วยื่นหน้าจอมาให้เราดูซึ่ง ที่พี่แมนให้เราดูคือประวัติการโทรออก ซึ่งมันมีของพ่อแม่ และที่ทำงาน คือถ้ารุกะโทรมาต้องขึ้นเบอร์แปลกๆ หรือชื่อของรุกะสิ่
นั่นไง โอ๊ยยย เราโดนพี่แมนแกงอีกแล้ว พี่แมนมองหน้าเราแล้วแอบยิ้มเหมือนพยายามกลั้นไม่ให้หัวเราะอ่ะ หน้าตานี่คือชั่วร้ายมาก พี่แมนมองหน้าจอแล้วบอกว่า เฮ้อออ จุ๊ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่ไหว ๆ ๆ น้องสาวพี่นี่หึงคนอื่นไปทั่วเลย จุ๊ ๆ ๆ ๆ แย่ ๆ ๆ เง้ออออออ พี่แมนบ้าแกล้งน้องอีกแล้ว
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน