ขออภัยผู้อ่านทุกท่านที่ปล่อยให้รอนานนะครับ พอดีผมจะเขียนเรื่องล่วงหน้าประมาณ 2-3 ตอน แต่ช่วงนี้มันเขียนค่อนข้างลำบากนิดนึง เพราะเขียนไปก็เสียวไป เลยจะช้าหน่อยครับ แต่รับรองว่าทุกคนจะไม่ผิดหวัง
เรื่องราวดำเนินไปยังไงต่อ ติดตามต่อได้เลยครับ
--------------------------------
พิษสวาทบ่วงบาศกามา ตอน 11
หลังจากที่มนัสนันท์สะสางงานของตนเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็รีบโทรศัพท์กลับไปบอกมารดาว่าคืนนี้จะไปทานอาหารข้างนอกบ้านและคงจะกลับบ้านช้า ด้วยไม่อยากทำให้ชไมพรต้องเป็นห่วงเหมือนอย่างครั้งที่แล้ว
มนัสนันท์ขับรถไปตามเส้นทางที่ขึ้นโชว์บอกบนหน้าจอมือถือเพื่อไปยังจุดมุ่งหมายที่สุขุมนัดกับเธอเอาไว้ จนตอนนี้ก็เป็นเวลาประมาณหนึ่งทุ่มตรง เธอก็เดินทางมาถึงร้านอาหารที่เป็นจุดหมายปลายทาง หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ทันทีที่ย่างก้าวเข้าไปในร้าน แล้วก็อดรู้สึกแปลกใจไม่ได้ที่สุขุมนัดแนะเธอมาคุยในร้านแบบนี้ เพราะบรรยากาศด้านในนั้นถูกตกแต่งเอาไว้อย่างมืดสลัว จนดูจะเหมาะสมกับคนที่ตั้งใจจะมานั่งดื่มเหล้าเคล้าเสียงเพลงมากกว่าที่จะมานั่งรับประทานอาหารธรรมดา ๆ แล้วหางตาของเธอก็เหลือบไปเห็นสุขุมที่นั่งรออยู่ก่อนแล้วที่โต๊ะด้านใน จึงรีบเดินเข้าไปหา
“พี่สุขุมนัดมายมาคุยข้างนอกแบบนี้ตกลงมีเรื่องอะไรหรอคะ?” ทันทีที่มนัสนันท์นั่งลง เธอก็รีบสอบถามถึงสาเหตุด้วยรู้สึกร้อนใจเมื่อเห็นท่าทีที่สุขุมแสดงออกตอนกลางวัน
“เราสั่งอาหารกับเครื่องดื่มกันก่อนดีไหมครับ แล้วค่อยเข้าเรื่องกัน” สุขุมยังไม่อยากรีบร้อนเล่าเรื่องเพราะบนโต๊ะยังขาดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ถือเป็นองค์ประกอบสำคัญในค่ำคืนนี้ เขาจึงเอ่ยชวนให้มนัสนันท์สั่งอาหารและเครื่องดื่มพลางยื่นเมนูให้กับเธอ ส่วนเขาก็ได้เรียกบริกรเพื่อสั่งเบียร์หนึ่งเหยือกให้กับตัวเอง และถือวิสาสะสั่งค็อกเทลให้กับเจ้านายสาว
"วันนี้มายว่าจะไม่ดื่มน่ะค่ะ ครั้งที่แล้วดื่มมากไปจนเป็นภาระให้พี่สุขุมต้องเป็นคนไปส่งเลย"
"เรื่องคืนนั้นสบายมากครับ แต่ไหน ๆ มาแล้วลองดูสักแก้วซิครับ ที่นี่ทำค็อกเทลอร่อยมากเลยนะครับ" สุขุมยังคงคะยั้นคะยอให้มนัสนันท์ลองค็อกเทลของร้านนี้อย่างไม่ลดละ เพราะหากไม่มีมันเป็นตัวช่วย มีหวังแผนการของเขาในคืนนี้คงจะพังลงไม่เป็นท่า
“ตกลงว่ามีเรื่องอะไรหรอคะ?” พอมนัสนันท์ยอมสั่งเครื่องดื่มตามที่สุขุมแนะนำ เธอก็กลับมาถามเข้าเรื่องอีกครั้งด้วยความร้อนรนใจ เพราะท่าทีของสุขุมเมื่อตอนกลางวันมันค้างคาใจของเธออยู่
"เฮ้อออ… ผมก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดดีไหม?" สุขุมแสดงท่าทีลำบากใจผ่านทางสีหน้า พลางเอ่ยคำพูดที่แฝงเร้นซ่อนนัยอะไรบางอย่างเอาไว้ นั่นยิ่งทำให้จิตใจของมนัสนันท์อยู่ไม่เป็นสุข จนอยากจะรู้เรื่องราวให้ได้เสียตอนนี้
"มีอะไรก็พูดมาเถอะค่ะ" มนัสนันท์ยังคงคาดเดาไม่ออกว่าสุขุมตั้งใจจะพูดเรื่องอะไรกับเธอกันแน่ แต่เธอก็คิดว่าอาจจะเป็นปัญหาบางอย่างในที่ทำงาน จนไม่สามารถพูดให้พวกพนักงานคนอื่นได้ยินได้
“ก็ได้ครับ… ตอนนี้คุณมายกับแฟนเป็นยังไงบ้างหรอครับ” แต่แล้วสุขุมกลับเปิดประโยคด้วยการถามเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอและแฟนหนุ่ม ทำเอามนัสนันท์รู้สึกแปลกใจที่ได้ยินอยู่ไม่น้อย
“ก็กลับมาพูดคุยกันดีแล้วค่ะ ทำไมหรอคะ?” มนัสนันท์ก็เพิ่งจะอัพเดทเรื่องความสัมพันธ์ของเธอและแฟนหนุ่มให้สุขุมฟังไปไม่นานนี้ จึงไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงต้องมาถามซ้ำอีกครั้ง เว้นแต่ว่าเรื่องราวที่ไม่น่าสู้ดีที่สุขุมกำลังจะเล่านั้นเป็นเรื่องของบอส พอคิดไปแบบนี้จิตใจก็เริ่มสั่นไหว สายตาก็เริ่มฉายแววความกังวลออกมาให้เห็น
“เอ่อ... ก็เรื่องนี้แหละครับที่ผมนัดคุณมายมาวันนี้"
"ช่วยพูดให้ชัดมากกว่านี้หน่อยได้ไหมคะ ว่ามันเรื่องอะไรกัน?" สุขุมยังคงอารัมภบทไม่เข้าเรื่องเสียที จนมนัสนันท์ที่รู้สึกกระวนกระวายใจจนแทบทนไม่ไหว จึงต้องรีบบอกให้เขาลงรายละเอียดให้มากกว่านี้
"ไม่แน่ใจว่า…………..
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน