บ่วงเสน่หา 88 (ชุมนุม1)

               เพียงเสี้ยวลมหายใจ เหตุการณ์นองเลือดได้ประทุขึ้นและจบลงด้วยการสูญเสียอย่างรวดเร็ว  เหมือนสายลมพัดผ่านพอรู้ตัวริ้วลมที่โอบพัดก็ผ่านไปแล้ว  ร่าง 4 ร่างที่ไร้วิญญาณ ของเฒ่าทะมู พล คุณนายสุและสางสาว ถูกนำมายังโถงถ้ำนอนเรียงรายบนแท่นหิน ภายในห้องมีแสงรำไรระยิบจากอัญมณีหลากหลายชนิดเป็นตัวกำเนิดความสว่างภายในห้อง  แก้วจินดายืนถือจอกที่ทำด้วยทองสลักอักขระโบราณสีดำละเอียดยิบ ประดับด้วยนิลกาญ และพลอยสีแปลกตา ภายในจอกมีของเหลวสีขาวขุ่นคล้ายน้ำนมอยู่เต็มจอก  ข้างกายยืนด้วยยักษ์เฒ่าอายุกว่าสองสามร้อยปี ในมือถือคัมภีย์สีเขียวกระดำกระด่าง “นายหญิง ตบะข้าอาจจะไม่แรงกล้าเท่านายท่าน พิธีครั้งนี้อาจไม่ประสบผลเหมือนครั้งนายหญิง ”  ยักษ์เฒ่าก้มหน้าส่ายหัวอย่างอับจนปัญญา  “ทำเท่าที่ทำได้เถอะ ดีกว่าไม่มีโอกาสเลยสักนิด  เริ่มกันเถอะ ” แก้วจินดาจิตใจช่างแข็งแกร่งนัก นึกครั้งยังเป็นกลอยใจถ้าผ่านเหตุการณ์แบบนี้คงไม่มีจิตใจกระทำการสิ่งใดได้   แว่วเสียงสวดมนต์ดังออกมาจากห้องโถงจากเบาเนือบช้าจากนั้นเร่งเร้าและทรงพลังสลับกันไป ท้องฟ้ามีเสียงอสุนีบาตฟาดทำลายไปทั่วผืนป่า  สัตว์จตุบาททวิบาทหมอบคลานตัวสั่นอยู่กับพื้นอย่างหวาดกลัว  ผ่านไป 2 วัน ลมฟ้าจึงสงบภายในโถงถ้ำบังเกิดแสงสว่างเจิดจ้า การเรียกวิญญาณผสานร่างดำเนินมาถึงจุดสุดท้าย ภายในโถงถ้ำยืนด้วย แก้วจินดา ยักษาเฒ่า  อีกร่างเป็นร่างชายแข็งแกร่งบึกบืนเต็มไปด้วยมัดกล้ามหน้าตาหล่อเหลาเป็นใครไปมิได้นั้นคือไอ้พลผัวรักของแก้วจินดาหรือกลอยใจในร่างใหม่ที่สลัดร่างชายหนุ่มสูงโปร่งแต่บอบเบาตามแบบคุณชายที่สง่างาม  อีกร่างเป็นหญิงงามขาวผ่องทุกสัดส่วนตึงแน่นไปด้วยเนื้อเนียน โดยเฉพาะสะโพกและสองเต้าสะท้านโลก ที่โดดเด่นงดงามยิ่ง เป็นใครไปมิได้นอกจากคุณนายสุ  แต่ทุกอย่างไม่อาจสมบูรณ์พร้อม  ด้วยอาคมและน้ำนมชุบร่างไม่ได้ทรงอนุภาพเหมือนครั้งเฒ่าทะมูทำพิธีให้แก้วจินดา  ร่างกำเนิดใหม่ของเจ้าพลและคุณนายสุมิอาจออกจากอาณาเขตพื้นถ้ำแห่งนี้ได้  ต้องอาศัยอาบน้ำนมพันปีและแสงจันทร์ภายในถ้ำไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยปี  “ไม่ต้องกังวลไป ชะตาฟ้าลิขิตไว้ รอข้าบำเพ็ญอาคมเท่าทะมูคนเก่าก็ไม่ใช่ปัญหาแล้ว ”ไ อ้พลอาศัยเศษเสี้ยวความทรงจำของเฒ่าทะมูประคองเมียรักไว้ในอ้อมกอด    “เรื่องในชับบอนต้องลำบากน้องกลอยใจหน่อยนะ ข้าจะสั่งการให้พวกส่างเขียวยกพลไปช่วยอีกทาง ” คุณนายสุเมื่อผสานร่างกับส่างสาวแต่ยังอาศัยตบะที่แกร่งกล้าสั่งการพวกส่างเขียว   “ให้พวกมันย้ายมาอาศัยบริเวณนี้เถอะ จะได้ช่วยดูแลพวกพี่หลังฉันออกไปช่วยพวกเราในชับบอน ทางโน้นไม่สามารถใช้จำนวนมากเอาชัยได้ จะพากันไปตายเสียเปล่า ”    ย่ำรุ่งอีกวันแก้วจินดาก็ใช้อาคมย่นระยะทางไปสมทบกับพรรคพวกหื่นบ้านนาในชับบอนอย่างเร่งรีบด้วยกลัวจะเกิดการเปลี่ยนแปลงที่เกินจะคาดเดา
                       ขบวนของเสี่ยนำชัยคืนนี้ถูกชักนำโดยไอ้ยักษ์คงและอุไรให้อาศัยถ้ำเชิงเขาที่ไม่ลึกมากนัก เดิมเป็นที่อาศัยของหมีควายสูงกว่า 3 เมตรแต่ถูกเสือสาวอุไรและลูกบ้านชับบอนไล่ตะเพิดเหมือนไล่หมูไล่หมายังไงอย่างงั้น ทำเอาพวกเสี่ยนำชัยคอย่น หน้าซีด เมือนึกว่าตนทำตัวเจ้าชู้ไก่แจ้ใส่เมียไอ้ยักษ์คง “แม่ง..นี้กูเกือบตายห่าแล้วขาวๆอวบๆแบบนี้ไม่นึกว่าจะโหดสัสขนาดนี้ ”เสี่ยนำชัยปาดเหงือ  “ผมบอกเสี่ยแล้ว ” ไอ้จวนกระชิบกระชาบกลัวเสือสาวได้ยิน  หลังเสร็จสิ้นภาระกิจกับพวกลูกหาบ เสือสาวกับไอ้ยักษ์คง   ก็หายลับไปยังหลังถ้ำพร้องชักชวนพวกเสี่ยนำชัยให้ไปอาบน้ำ   ไอ้จวนไอ้มี ซึ่งคุ้นเคยกับเหล่าหื่นบ้านนาอยู่แล้วไม่รอช้าลุกขึ้นตามไปติดๆ ด้วยร่างกายเหนียวหนืดไปด้วยเหงือคราบหินคราบดินมาหลายวัน   “ไปลุงแม้น ฉันก็อยากลงน้ำให้ชื่นใจสักวัน อีกอย่างอาจได้ดูของขาวๆอวบๆ ฮาๆๆๆ” เสี่ยนำชัยชักชวนเฒ่าแม้น   
   ไอ้ยักษ์คงและเมียสาวพอถึงลำธารใสก็ไม่รอช้าถอดเสื้อผ้ากระโจนลงน้ำว่ายวนอย่างสนุกสนาน  ทำเอาเหล่าเสี่ยนำชัยกลืนน้ำลายลงคอดังเอี๊อกๆ   “ไอ้จวน ไอ้มีมาๆทางนี้โว๊ยมาถูขี้ไคลให้เมียกูหน่อย ” ไอ้ยักษ์คงตะโกนโวกเวก  มีหรือสองแสบจะพลาดรีบแหวกน้ำดำผุดดำว่ายไปหาทันที  ไอ้สองสหายมือไม้สั่นด้วยสัมผัสกับเนื้อนุ่มมือขาวอวบเย้ยฟ้าท้าดิน “อย่าขัดแรงนาฉันเจ็บ ”อุไรหลับตาพริ้มนอนร่างขาวอวบบนหินใหญ่กึ่งนั่งกึ่งนอน ครึ่งล่างจมอยู่ในน้ำใสสะอาดตา มองเห็นเนินนูนอวบใหญ่อยู่รำไร ส่วนไอ้ยักษ์คงก็นวดขมับให้เมียรักส่งสายตาให้เมียคนงาม  ก่อนหน้านั้นเสือสาวและผัวรักสังเกตเห็นสายตาหื่นกามของพวกเสี่ยนำชัยและพรรคพวก จึงอาศัยการณ์นี้กลั่นแกล้งพวกมันเอาสนุก   เสี่ยนำชัยและเฒ่าแม้นจดๆจ้องๆอย่างอิจฉาในวาสนาของไอ้จวนไอ้มี   ส่วนสองแสบตอนนี้ท่อนร่างของพวกมันตั้งโด่ด้วยกลิ่นสาบเสือสาวที่หอมกรุ่น เนื้อเนียนนิมมือไปทุกส่วนสัด  ไอ้จวนเริ่มใจกล้าด้วยไม่เห็นยักษ์คงไม่ถือสาว่าความค่อยๆ ลูบไล้สองเต้าของเสือสาวส่วนไอ้มีค่อยๆเลือนมือจากน่องขึ้นไปถึงสะโพกอวบใหญ่เริ่มจะรุกล้ำไปที่เนินโหนก  เสือสาวหลับตาครวญครางอย่างสุขใจ  ไอ้ยักษ์คงเห็นเสี่ยนดำชัยจดๆจ้องก็กวักมือเรียก “มาเสี่ย มาทางนี้ครับน้ำทางนี้เล่นสนุกกว่า ” มีหรือเสี่ยหื่นจะพลาด    ไอ้จวนไอ้มีพวกมึงหลบๆไปกูกับเสี่ยจะนวดให้น้องอุไรเอง  ทั่วทั้งอำเภอฝีมือไม่มีใครเกินพวกกู  เฒ่าแม้นสาธยาย “จริงหรือลุง ทำไมฉันไม่รู้แล้วเสี่ยด้วย เสี่ยนวดเป็นเหรอครับ ” ไอ้มีแย้งอย่างไม่ยอม “มึงไม่รู้อะไร  กูสมัยหนุ่มๆ เคยทำงานโรงนวดในบางกอกมาก่อน ทั่วพระนครไม่มีใครเกินกู  ไปๆพวกมึงหลบไปข้างๆ ”    

 ::Bloody::เป็นป่าที่เสียวตลอดจริงๆ

หายไปนานจนลืมไปเลยนะครับ อยากให้เขียนลงบ่อยๆนะครับ

เฝ้ารอเธอมาแสนนาน  จนตามเรื่องไม่ติดแล้วครับ(มีหลายเรื่อง) ขอบคุณท่านผู้ประพันธ์อีกครั้ง เราเองต้องค่อยๆทบทวนด้วยครับ

หายไปนานเลย ยังติดตามอยู่ตลอดนะครับ  อยากติดตามเรื่องนี้ไปจนจบเลยครับ

น่าสนุกตื่นเต้นดีจัง

นวดขัดจนได้แย้กันไม่

เนื้อเรื่องเริ่ม งง แล้ว แต่ความเสียวยังเหมือนเดิม

หายไปนานเลย

รวมร่างแล้วต้องมีความเสียวเพิ่มขึ้นแน่ๆ แต่เสี่ยแผนสูงนะ มาหลอกนวดเฉยเลย

อุไรคงสบายตัวแน่โดนเอาอกเอาใจจากชายหลายคน

ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็คอยอ่านอยู่ตลอดครับ

อยากให้เหล่าหื่นบ้านนารวมตัวกันอีกครั้งคงบันเทิงกันน่านู

วิบากกรรมของชาวป่าซับบอน

ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ก็รอเสมอครับ ต้องไปอ่านท้าวความตอนเก่าก่อน