จบแล้วสำหรับเรื่องนี้ ภาคแรก คิดว่าจะมีต่อแน่ เดี๋ยวไปเรื่องอื่นๆ ก่อนนะครับ
3 วัน 2 คืน ที่ผมได้ไปทำงานนอกสถานที่แบบค้างคืน ในตอนกลางวัน คือ ช่วงเวลาเหนื่อยจากการทำงานตามปกติ แต่พอตกกลางคืน ผมก็ต้องเหนื่อยราวกับเป็นช่วงเวลาฮันนีมูนเลย เพราะเมื่อผมได้พี่หยงเป็นเมียทางพฤตินัยแล้ว เธอก็เหมือนปลดล็อคตัวตนอีกด้านออกมา จากครั้งแรกในห้องเอกสารที่ผมเป็นฝ่ายรุก ครั้งต่อมาผมนอนสบายเลยเพราะลีลาการรุกของพี่หยงล้ำลึกเอามากๆ
มันเป็น 2 คืนที่สุดเหวี่ยงเอามากๆ จนถึงตอนกลับ พี่หยงขอกลับด้วยกันกลับผม ผมเลยได้ที่วางแขนดีๆ สบายๆ นั้น คือ ตรงหว่างขาของเมีย
พี่หยงในชุดเดรสเกาะไหล่สีขาวลายดอกไม้ ชุดที่เผยเรือนร่างช่วงไหล่อันขาวเนียน แถมเพราะเป็นชุดเกาะไหล่ ที่ผมมองไม่เห็นสายเสื้อใน ทำให้ผมหวนนึกถึงเรื่องที่พี่หยงเคยบอกได้
“จริงหรอพี่ ที่เวลาใส่ชุดเสื้อโปร พี่ไม่ใส่เสื้อใน” ผมถาม
“จริง คือ งี้แก ตั้งแต่เด็กละ ฉันรู้สึกอึดอัดเวลาใส่เสื้อในอ่ะ ถ้ามีโอกาสนะจะไม่ใส่เลย” พี่หยงตอบ ผมก็นึกตาม ตลอดเวลา 3 วัน 2 คืนนี้ ใช่ตามนั้นเลย พอเรากลับมาถึงโรงแรม สิ่งแรกที่พี่หยงทำ คือ ถอดเสื้อในออก
“แล้วทำไมกล้าละ” ผมถามต่อ
“ก็ฉันลองทดสอบดูก่อน พอถอดออกนะ มันมองไม่ออกจริงๆ ให้คนอื่นดูก็ไม่เห็น” พี่หยงบอก
“ให้ใครดู” ผมถามต่อ
“ก็ยัยแพรวไง” พี่หยงตอบ ใบหน้าของพี่แพรวสาวที่เุผมกับพี่หยงวันนั้นลอยขึ้นมา
“เชื่อไหม โอ พอยัยแพรวเห็นพี่ไม่ใส่แล้วไม่มีคนจับได้ วันรุ่งขึ้นมันก็เลยถอดด้วย หน้ามันนี้นะแดงสุดๆ” พี่หยงเล่า ทำให้ผมนึกภาพตาม แต่ก็นึกได้ไม่นาน
“แหน่ะ เงียบแบบนี้จินตนาการถึงนมยัยแพรวสินะ อยากได้เมียเพิ่มอีกหรอไง” พี่หยงตีแขนผมด้วยอาการหึงหวง แม้จะตีไม่หนักแต่ก็แรงจนชาอยู่พอควร
“โอ๊ย เปล่า แค่คิดตามว่าพี่เขาดูจะเรียบร้อยขนาดนั้น ไม่คิดว่าจะกล้าแบบนี้ไง” ผมตอบ
“ให้มันแล้วไป ถ้าพี่รู้นะว่าเจ้านี้ซุกซน จะตัดให้ขาดเลย” พี่หยงตีเข้าที่หว่างขาผม
“ใครจะกล้าละ ยิ่งเมียเด็ดแบบนี้ด้วยแล้ว” ผมพูด ทำเอาพี่หยงแสดงท่าทีเขินๆ ในรถก็เงียบสักพัก ก่อนที่ผมจะกลั้นใจถามในสิ่งที่ค้างคาใจ
“ถามจริง ผมเปิดซิงพี่จริงๆ ใช่ไหม?” ผมถามด้วยความสงสัย
“ทำไม แกจะหาว่าฉันเคยผ่านชายอื่นมาสินะ แกมองฉันยังไง ใช่สิ” พี่หยงแสดงท่าทีตามที่ผมคิดไว้เลย ถึงได้กลัวไม่กล้าถาม ผมต้องรีบแก้ไขสถานการณ์ตรงหน้า
“ไม่ใช่ๆ ผมรู้แหละว่าเปิดซิงพี่ แต่ที่ผมถามหมายถึง ทำไมลีลาเรื่องบนเตียงของพี่ถึงเก่งขนาดนี้ เก่งจนไม่น่าเชื่อว่าไม่มีประสบการณ์มาก่อน” ผมรีบอธิบาย พี่หยงหันมามองด้วยใบหน้าที่แดง เขินอาย
“ก็ ก็ดูหนังเอาสิย่ะ” พี่หยงบอก
“พี่ชอบดูหรอ” ผมถามย้ำ
“เออออออ ฉันดูตั้งกะ ม.ต้นแล้ว พอใจม่ะ” พี่หยงบอกด้วยอาการเสียงดัง
“ชอบมากต่างหาก ผมละติดใจพี่สุดๆ” ผมตอบ คำตอบแบบนี้ทำให้พี่หยงรู้สึกเป็นปลื้มสุดๆ เธอหันมามองผมก่อนจะเอามือลูบน้องชายผมในจังหวะที่กำลังขับรถอยู่
“เออ โอ พี่จะบอกอะไรสักหน่อย” พี่หยงพูดทั้งๆ ที่มือยังลูบเป้ากางเกงผมไปด้วย
“อะไรพี่”
“อย่าบอกใครนะเรื่องของเรานะ” พี่หยงบอก
“ทำไมละ พี่มีคนอื่นหรือไง ที่ไม่อยากให้เขารู้ว่าผมเป็นผัวพี่แล้วนะ” ผมแสดงท่าทีไม่พอใจบ้าง ทั้งๆ ที่รู้แหละว่าไม่ได้โกรธอะไรขนาดนั้น
“ไม่ใช่นะ แกก็รู้ว่าสายงานการเงินแบบเรา การคบหาเป็นแฟนกันในสาขาเดียวกันมันไม่ได้” พี่หยงอธิบาย ผมเข้าใจได้ในทันที เพราะหลายครั้งที่คนที่สนิทสนมแบบแฟนกัน พอทำงานร่วมกันมันก็สามารถสร้างช่องโหว่เพื่อทุจริตได้ง่าย ถึงจะไม่ได้มีประกาศเป็นกฏลายลักษณ์อักษรก็ตามเพราะขัดกับกฎหมาย แล้วก็ไม่ได้เป็นการให้ออก แต่ที่ผ่านมาพอมีใครสนิทสนมมากๆ ก็ถูกจับย้ายสาขา ถ้าโชคดีอยู่จังหวัดเดียวกันก็ดีไป แต่ส่วนใหญ่ย้ายข้ามภูมิภาคเลย ผมนึกตามแล้วก็เห็นด้วย
“จริงครับ” ผมตอบไป ก่อนที่เราสองคนจะคุยตกลงเกี่ยวกับการวางตัว แน่นอนตอนนี้ผมกับพี่หยงตัดสินใจคบหาแบบแฟนแล้ว เพียงแค่ไม่บอกใครให้ได้รู้ เราสองคนจะแสดงบทบาทเหมือนที่เคยเป็นมา ไม่แสดงออกถึงความรักใคร่แบบแฟนให้ใครได้รู้ แต่พอเลิกงานกลับถึงบ้านเมื่อไหร่ ก็จะเป็นแฟนที่แสนรัก รวมถึงเป็นผัวเมียสุดเร่าร้อนบนเตียง
3 เดือนแห่งความอึดอัด ผมกับพี่หยง แสดงบทบาทได้ดี ในที่ทำงานไม่มีใครระแคะระคายเรื่องของพวกเราเลย ถึงจะมีเผลอแสดงท่าทีสนิทกันมากไปบางครั้ง แต่ก็เป็นเหมือนทุกครั้ง คือ เข้าใจว่าเราแค่หยอกล้อเท่านั้น แต่เพราะหลายครั้งที่เราก็เผลออยากยั่วยวนอีกฝ่าย ถึงแม้จะได้จัดหนักในตอนเย็น แต่บางเวลาการแกล้งในที่ทำงานก็นำพาให้เราเงี่ยนอย่างไม่อาจห้ามใจได้ เช่น การหันมาโชว์กางเกงในของพี่หยง
“โอๆ” พี่หยงส่งไลน์มาหา ผมเลยหันหปหาเธอ เหมือนเช่นเมื่อก่อนที่พี่หยงนั่งอ้าขาเปิดให้ผมส่องเข้าไปด้านในกระโปรง แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้โชว์กางเกงในเพราะผมไม่เห็นมันเลย เห็นแต่หีอูมๆ ที่เปียกเยิ้ม เธอยิ้ม ก่อนจะส่งข้อความมาต่อ
“เงี่ยนอ่ะ มองผัวทำงานแล้วอยากโดนเย็ด หีแฉะสุดๆ” ข้อความของพี่หยงทำเอาควยผมลุกได้อีก แต่จะให้รอจนถึงเลิกงานก็คงจะไม่ไหว เมื่อเป็นตามนี้พวกเราจึงต้องหาทางแก้
ห้องเอกสาร สถานที่แห่งความทรงจำ ที่ถึงแม้จะร้อนแต่ถ้าเปิดหน้าต่าง เปิดพัดลมก็เย็นพอควร สถานที่ที่ผมกับพี่หยงนัดกันมาแบบไม่ต้องนัด ในช่วงพักเที่ยง ถึงจะเป็นเวลาสั้นๆ แต่ก็บรรเทาความเงี่ยนได้พอควร
แต่ความลับไม่มีถาวร ในวันหนึ่งที่ห้องเก็บเอกสารตอนพักเที่ยง ในระหว่างที่ผมกับพี่หยงกำลังนัวเนียกันอย่างเพลิดเพลิน พี่หยงกำลังนั่งตักของผม ต่างคนต่างก็จับอวัยวะเพศของอีกฝ่าย จู่ๆ ประตูเปิดขึ้น ผมกับพี่หยงสะดุ้ง แล้วหันไปมอง พี่แพรวยืนอึ้งอยู่ตรงหน้าประตู เธออยู่ในชุดกิจกรรมสีสันสดใสกับผ้าหนาๆ ที่เคยพูดกัน ใบหน้าของเธอดูจะตกใจเอามาก กับภาพที่เธอเห็นตรงหน้า
ก่อนที่อะไรๆ จะบานปลาย ผมรีบไปจูงมือพี่แพรวเข้ามาในห้อง ในแบบที่ควยผมยังชี้โด่ออกมาจากเป้ากางเกงด้วยซ้ำ มันคงเป็นการอึ้งที่ไม่รู้จะทำอย่างไร พี่แพรวจึงตามผมเข้ามา เธอมองหน้าผม ก้มมองควยผม ก่อนจะหันไปมองพี่หยงที่เสื้อผ้าเปิดเผยหลายจุด
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน