ต่อจากตอนที่แล้ว ไอ้ลิงบ้ากลับมาที่บ้านแล้ว แต่ก็วิ่งไปทั่วสวนเลย โดยที่มีพ่อทศเอาไม้ที่ถือเหมือนดาบวิ่งไล่หวดไปด้วย แล้วไอ้ลิงบ้าก็วิ่งเร็วมากๆเลย นั่นสภาพคนเพิ่งหายป่วยจริงๆเหรอ จากที่พ่อเราถามหาพ่อทศในตอนแรก แต่พอเจอซีนเมื่อกี้ พอเราถึงกับนิ่งเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นพ่อเราช็อตแบบนี้คงไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ พ่อเขารีบเปลี่ยนคำถาม มาถามว่าแล้วแม่เจ้าโทนล่ะ เราก็บอกแม่ทิพย์ทำกับข้าวอยู่คะ เดี๋ยวนะพอพูดเรื่องทำกับข้าว เมื่อกี้ปู่เทียนใช้ให้โทนมาบอกแม่ทิพย์นี่นาว่าให้ทำกับข้าวเพิ่ม เง้ออออ ปู่เทียนรู้ได้ไง
เราก็เลยบอกพ่อคะ แม่คะ เข้าบ้านก่อนเถอะค่ะ เราก็เดินนำหน้าไปก่อนเลยนะ แม่ทิพย์กำลังทำกับข้าวเลย คุณน้าก็เดินช่วยผัด ช่วยทอดอยู่ เราก็บอกแม่ทิพย์คะ พ่อกับแม่หมิวมาค่ะ แม่ทิพย์ก็หันมามองแล้วบอก รอแปปนะเดี๋ยวหาน้ำให้ แม่เราก็บอกไม่ต้องหรอกกก ทำกับข้าวเถอะ
เราก็เลยบอกหนูเอาน้ำมาให้เองค่ะ เราวางถุงชุดแล้วก็เดินไปตู้เย็นอ่ะหยิบน้ำ เดินไปในครัวหยิบแก้วมารินน้ำให้พ่อกับแม่ พ่อกับแม่คือยืนนิ่งเลย อ้าวเป็นอะไรกันทั้งคู่ พี่แมนก็เข้ามาพูดใกล้ๆ แหม ๆ ๆ รู้จักไปหมดเลยนะทุกซอกทุกมุมของบ้านเขา ทำยังกับเป็นบ้านตัวเอง เราก็หันไปมองพี่แมนเลยไอ้พี่แมนบ้าพูดไรเนี่ย พี่แมนก็หัวเราะ 5 5 5 5 แล้วก็พูดว่า
แม่ทิพย์คร๊าบไม่ต้องทำเผื่อก็ได้นะคร๊าบ รบกวนเปล่าๆ แม่ทิพย์บอกไม่เป็นไรๆปู่เขาบอกให้ทำเผื่อไว้แล้วแหละ พ่อกับพี่แมนพูดกันเลยปู่เหรอ แล้วก็หันมามองเรา เราก็พยักหน้าบอกอื้อๆ ปู่เขาบอกให้แม่ทิพย์ทำเผื่อไว้ก่อนพ่อจะมาอีกค่ะ อุ้ย . . . พ่อกับพี่ชายเรามองหน้ากันเลย
ส่วนแม่เราก็เดินไปในครัวแล้วพูดเลย ไหน มีอะไรให้ช่วยไหมทิพย์ อ้าวว แม่เราไหงเดินไปงั้นอ่ะ แม่เราก็บอกไม่เป็นอะไรคุณนายนั่งพักเถอะ แม่เราก็บอกมามา จะให้เจ้าของบ้านทำเลี้ยงอย่างเดียวได้ไง . . . อ้าวว แม่เราไปสนิทซะแล้วอ่ะ พ่อกับพี่แมนก็มองแม่แล้วยิ้มเลย . . . แม่เราอยู่บ้านก็คงเบื่ออ่ะแหละ มาเจอแบบนี้ก็คงมีอะไรให้ทำเพิ่ม แต่พี่แมนพูดนะว่า แย่แล้วครับพ่อ แบบนี้แม่มาที่นี่บ่อยๆแน่ๆ
พ่อก็บอกอื้มๆ อ้าวว อะไรเนี่ยยย เราก็บอกงั้นหนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ ตอนนั้นคุณน้าก็พูดว่าเปลี่ยนบนห้องโทนจะสะดวกกว่านะคุณหนู. . . อื้ออ ไปก็ได้ เชอะไม่ได้อยากไปเลย พ่อเราก็ถามว่าเดี๋ยวเจ้าหมิว รู้เหรอห้องเจ้าโทนไปทางไหน เราบอกค่ะพ่อ พี่แมนก็ยิ้มแบบกวนๆอีกแล้ว เง้อออ อะไรเนี่ยยย
พี่แมนก็เลยชวนพ่อว่าไปนั่งข้างนอกกันดีกว่าครับพ่อ พ่อก็อื้มป่ะเดี๋ยวขวางทางแม่ครัวเปล่าๆ เราก็เดินมาเปลี่ยนชุดข้างบนในห้องไอ้ลิงบ้าอ่ะ . . . . งื้มมมม พูดไงดี ห้องน้ำที่บ้านกว้างกว่าห้องนอนอีกอ่ะ ไม่ ๆ ๆ ห้ามพูดแบบนี้ดิ่ ถึงจะแคบแต่โทนก็ชอบห้องนี่มากๆแน่ๆ
เราก็มอง มอง มองไปรอบๆห้องอีกครั้ง จนนึกได้ว่าคราวก่อนที่แอบมากับเตยก็เห็นมุมๆนึงเป็นเหมือนโต๊ะกระจกที่วางพวกแป้งกับพวกครีมหลอด เราเห็นอะไรบางอย่าง โอ้โหไอ้ลิงเจ้าชู้พอมาดูดีๆอ่ะ มีแต่รูปที่ถ่ายคู่กับสาวๆทั้งนั้นเลย นี่อะไรเนี่ยพี่พลอย พี่พลอยเป็นใครใส่ชุดยูโดเหมือนกันด้วย แล้วมีรูปถ่ายคู่กับใครอีกเนี่ย
ใส่ชุดดรัมเมเยอร์ คือภาพแต่ละภาพเหมือนแปะไว้ตามขอบเหล็กอ่ะแล้วมีแม่เหล็กเล็กๆแปะทับอยู่ ดูจากทรงผมไอ้ลิงบ้าแล้วตอนมัธยมชัวร์ๆ เนี่ยเจ้าชู้มาก เราก็หมั่นใส้เลยตอนนั้นแต่ก็ต้องรีบเปลี่ยนชุดอ่ะ ชุดก็เป็นกางเกงขาสามส่วนอ่ะ เสื้อก็โปโล พอเปลี่ยนชุดอะไรลงมาแล้ว ที่เห็นคือแม่เราดูสนุกมากอ่ะตอนช่วยแม่ทิพย์ทำกับข้าว นี่เป็นครั้งแรกที่แม่เราเจอคุณน้าคนสนิทย่าหอมนะ
แต่ดูเขาเข้ากันได้ดีเลยอ่ะ เราก็เลยเดินออกมาข้างนอก เห็นพ่อกับพี่แมนยืนมองซุ้มพิธีอยู่ พ่อเราก็บอกอืมม มะรืนใช่ไหมงานรับขวัญเจ้าโทน เราบอกค่ะพ่อมีเวลาเตรียมงานพรุ่งนี้อีกวันนึง พ่อบอกอื้ม ๆ ๆ จะได้รู้ว่ามีอะไรที่พอช่วยได้บ้าง พ่อก็มองไปรอบ ๆ ๆ ตอนนั้นปู่เทียนกับย่าหอมก็เดินออกมานะ พี่แมนก็รีบเดินมาใกล้ๆพ่อเลยแล้วพูดว่านั่นปู่ของไอ้โทนครับพ่อ เราก็เดินไปบอกนั่นก็ย่าของโทนค่ะพ่อ
พ่อเรายืนแบบรอต้อนรับเลยเหมือนเจอญาติผู้ใหญ่ พอทั้งสองท่านเข้ามาใกล้อีกหน่อยพ่อเราก็ไหว้แล้วโค้งตัวสวยๆเลยอ่ะ ด้วยความที่พี่แมนเคยคุยกับปู่เทียนมาแล้ว พี่แมนก็บอกไปว่าพ่อผมอยากจะมาช่วยงานเลย อยากมาที่บ้านก่อนครับปู่เทียน ปู่ก็มองพี่แมนแล้วก็ยิ้มนะ แล้วก็มองไปที่ย่าหอม ย่ามองก็บอกว่างั้นก็ขอรับน้ำใจครั้งนี้ไว้นะ ขอบคุณที่เมตตาไอ้ตัวเล็กมันนะ พ่อเราก็มองเรา คงสงสัยว่าใครคือไอ้ตัวเล็ก เราบอกว่าโทนน่ะคะพ่อ พ่อเราก็บอกว่าไม่ต้องขอบคุณอะไรเลยครับ เพราะทางนี้ก็ได้เจ้าโทนช่วยอะไรหลายๆอย่างเหมือนกัน
ย่าหอมก็มองแบบปกติอ่ะแหละ เอาอีกแล้วเสียงป๊อปแป๊กมาอีกแล้ว โทนวิ่งหอบแฮ่กๆๆมาเลย วิ่งผ่านหน้าเราแล้วก็เบรกอ่ะ เราพูดว่าอ้าวพี่แมนมาเมื่อไรเนี่ยพี่ โทนก็ยกมือที่ถือกระบองอ่ะไหว้พ่อเราแล้วบอกคุณท่านสวัสดีครับ มาเมื่อไรครับเนี่ย แล้วตอนนั้นย่าหอมก็พูด ‘ ไอ้ตัวเล็ก มารยาทน่ะมีไหม ‘
สีหน้าโทนเปลี่ยนเลยเหมือนเด็กโดนดุอ่ะ โทนรีบวางท่อนไม้นั่นอ่ะแล้วยกมือไหว้พ่อเราใหม่อีกครั้ง แล้วถามว่าคุณท่านมานานหรือยังครับ คืออาการของโทนเปลี่ยนไปจนรู้เลยอ่ะ พ่อเราก็บอกว่า พ่อพึ่งมาน่ะเจ้าโทน แล้วนี่หายดีแล้วใช่ไหมถึงวิ่งเล่นแบบนี้ได้ โทนบอกไม่ได้อยากวิ่งเลยครับ ย่าหอมกระแอมอีกทีนึง
โทนก็เงียบเลย ง้ะ ! ไอ้ลิงบ้ากลัวย่าหอมขนาดไหนเนี่ย แล้วพ่อทศก็ถือท่อนไม้คือเหมือนดาบคู่อ่ะ พ่อทศก็บอกอย่า ละสายตาเว้ยไอ้ลูกหมา แล้วไอ้ลิงก็โดดหลบเลยนะ คือเคยดูหนังเรื่องสายโลหิตอ่ะ พ่อทศก็หวดไม้แบบนั้นคือเรียกว่าไงดี หวดแบบมีแบบแผนก็คงได้แหละ พ่อทศฟาดเฉียงลงโทนก็รับไม้นะ ตอนนั้นพ่อทศก็ถีบเลย ไอ้ลิงก็กลิ้งหลุนๆ แล้วลุกขึ้นมานั่งแล้วบอก พ่อ ๆ ๆ นี่เอาจริงเหรอ
ตอนนั้นพ่อทศเดินมาข้างหน้าย่าหอมอ่ะ แล้วมองไอ้ลิงบ้าแล้วส่งซิก ยึกๆ คือรู้เลยคงจะบอกว่า ย่าเอ็งอยู่ตรงนั้นนะไอ้ลูกหมา แล้วย่าหอมก็พูดว่าพอละสู้ไม่ได้เลยสักนิดเลยนะไอ้ตัวเล็ก โทนเงียบเลย อ้าววว ถ้าเป็นปกตินี่โทนคงงอแงอ้างนู่น อ้างนี่แล้ว แต่โทนนั่งเงียบเลย นั่งแบบหน้าบุ่ยๆ น่าร๊าก... ไม่ใช่ ๆ ๆ ๆ ไม่ใช่น่ารักหน้ามึนต่างหากไอ้ลิงบ้า กอลิล่าเรียกพี่ มีที่ไหนเพิ่งออกจากโรงพยาบาลก็วิ่งรอบสวนเลย
เราก็มองไปที่โทนนะตอนนั้นเหงื่อคือปุดๆ ๆ ๆ ไหลมาจากทุกรูขุมขนเท่าที่เราจะมองเห็นได้เลย โดนเฉพาะที่แขนคืออย่าเรียกว่าเหงื่อออกเลย เรียกว่าอาบน้ำคงไม่เกินไปมากกว่า นั่งหอบแฮ่ก ๆ ๆ ๆ ส่วนพ่อทศยังดูชิลด์ๆสบายๆเลย ย่าหอมก็มองๆแล้วบอกว่าไอ้ตัวเล็กเดี๋ยววันนี้ไปนอนวัดล่ะเข้าใจไหม
โทนก็มองแล้วบอกครับ . . . อ้าว ไม่ใช่หือไม่อือเลย คือเอาง่ายๆอ่ะทุกคนอย่างเวลาที่โดนพูดอะไร คนเรามันก็มักจะมีปฏิกิริยาตอบกลับไปตามแต่ละคนใช่มะ แต่นี่ไอ้ลิงป่าคือตอบแค่ครับคำเดียวเลย ปู่ก็ถามว่าไอ้ลูกหมาน้อยเอ้ย นอนไปก่อนนะ 1 วัน บ่ายๆค่อยกลับมาเตรียมตัวนะ โทนก็บอกครับปู่
ปู่หันมาหาพ่อทศแล้วพูดว่า ส่วนเอ็ง ! พ่อยศก็ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า รู้แล้วๆ ให้จัดการเรื่องไอ้พวกตัววุ่นว่ายใช่ไหม ปู่เทียนบอกอื้ม ถ้าพวกมันจะมาก็จัดการให้ดี เอ็งคงไม่อยากเดือดร้อนใช่ไหม พ่อทศบอกเฮ้ออ ไอ้พวกนี้พาลำบากแท้ๆ ตอนนั้นย่าหอมก็มองแล้วพูดว่า เป็นหัวหน้าคนอย่าได้พูดครับนี่ออกมาอีกนะ พ่อทศหันไปมองควั่บบบบ ย่าหอมก็บอกว่าไปเก็บมาเลี้ยงแต่ละคนดีๆทั้งนั้น
พ่อทศก็มองหน้าไอ้ลิงบ้าเลย อ๋อยโดนเล่นทั้งคู่เลย พ่อเราก็ยืนฟังเงียบเลย พ่อเราเป็นแบบนี้อยู่แล้ว แบบนี้คงกำลังเก็บข้อมูลแน่ๆ แล้วปู่เทียนก็มองมาที่พ่อเราแล้วบอกว่า วันนี้ก็อยู่กินข้าวเย็นด้วยนะคุณน่ะ พ่อเราก็ยกมือไหว้แล้วบอกขอบคุณครับ ตอนนั้นปู่เทียนก็มองไปทางรถพ่อเราอ่ะ แล้วก็มองย่าหอมนะ ปู่เทียนพยักหน้านิดนึง
ย่าหอมก็เลยบอกเราว่าแม่หนูไปบอกคนขับรถนะว่าฉันอนุญาตให้เข้ามาได้ เราก็ห๊ะ! คืออะไร แล้วตอนนั้นไอ้ลิงบ้าก็โดดดึ๋งเลย ไอ้ลิงพูดขึ้นพี่จวบบบ แล้วกำลังจะเดินไปทางนั้น ย่าก็กระแอมขึ้นมา แค่อึ่ฮึ่ม โทนคือเบรกเอี๊ยดเลย เนี่ยทำไมดูกลัวย่าขนาดนี่เนี่ย
น้องลิงนั่งนิ่งๆเลยตอนนั้น ย่าบอกไปจัดโต๊ะหน่อยไอ้ตัวเล็กวันนี้มีแขกมากินข้าวด้วย โทนก็บอกครับย่าแล้วก็เดินไปข้างๆบ้านอ่ะ เราก็มองๆ ย่าก็บอกว่าไม่ต้องเกรงใจนะ คนสนิทย่าหอมก็เดินออกมานะ แล้วพูดว่าให้จัดสำรับเลยไหมแม่ย่า ตอนนี้จะ 5 โมง แล้วล่ะ ย่าหอมก็บอกว่าจัดได้เลย
ย่าหอมบอกอีกว่าเดี๋ยวจะมืดจำค่ำซะแล้ว แล้วหันไปมองอีกที คือไอ้ลิงบ้าแบกโต๊ะมาอ่ะทุกคน มันเป็นแบบโต๊ะพับที่เจอตามร้านข้าวแกงทั่วไปอ่ะ เนี่ยแบบเนี่ย
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แล้วคือหิ้วมาสองตัวเลยตัวอ่ะ แบบว่าจับไอ้ต้องแท่นเหล็กตรงกลางมา แต่ว่าตอนนั้นไอ้ลิงไปใส่เสื้อมาแล้วนะ เพราะถ้ามาทั้งถอดเสื้อก็คงดูไม่ดีอ่ะ ไอ้ลิงแบกมา ตอนแรกคิดว่า 2 ตัว ไม่ใช่อ่ะทุกคนมันคือ 4 ตัว นี่หิ้วมาได้ไงอ่ะ รู้ว่ามันอาจจะไม่ได้หนักมาก สำหรับไอ้ลิงกอลิล่า แต่ว่าจับท่าไหนมาเนี่ยถึงแบกมาได้
พอวางเสร็จแล้วก็วางกาง กาง กาง คือโต๊ะสี่ตัววางซ้อนกัน 2 แถวอ่ะ กางพั่บ ต่อ กางพั่บต่อ แล้วก็เดินไปทางสวนไปแบกเก้าอี้พลาสติกมาอีก แล้วคือมันเป็นเก้าอี้ที่ซ้อนกันขึ้นสูง ๆ ๆ ๆ แบบเนี้ย
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
คือเพราะจะจัดงานด้วยเลยมีเก้าอี้เยอะ โทนก็ไปแบกมาทั้งตั้งอ่ะ เราก็คิดโอ๊ยยไอ้ลิงบ้า จะบ้าพลังไปไหน โทนไปแบกมาแล้วก็แบบทำงานไวมากเลยนะ ดึง ดึง ดึง ดึง แล้วคือรู้เลยล่ะว่าทำงานพิเศษมาเยอะจริงๆเพราะดูคล่องแคล่วไปหมด วาง ๆ ๆ ๆ ๆ จนเข้าตำแหน่งทั้งหมด
แต่ที่แปลกคือ โทนไปยกแคร่ไม้ไผ่มาด้วย 1 หลัง 2 หลัง แล้วตอนนั้นแม่เราก็เดินออกมา เหงื่อแม่ออกเต็มเลย เราก็รีบเข้าไปหาแม่ แต่แม่เรายิ้มไม่หุบเลยบอกว่าไม่ได้ทำกับข้าวเองซะนานเลย แม่เรามาถึงก็ยกมือไหว้ปู่เทียนกับย่าหอมเลยนะ ย่าหอมคือยิ้มตอบรับเลย คือยิ้มมากกว่าปกติเลย แล้วก็พูดว่าตามสบายนะคุณนาย
แม่เราก็ตอบค่ะ พ่อกับพี่แมนตอนนั้นก็กวักมือเรียกเราให้เข้าไปหานะ พี่แมนบอกไอ้นี่มันคล่องจริงๆวุ๊ย เราก็บอกว่าก็เคยทำงานเสิร์ฟมาก่อนแหละมั้งพี่แมนเลยคล่องแบบนี้
พี่แมนบอกแหม ๆ ๆ รู้เยอะเชียวนะ เอ้า !!!!!! อะไรของพี่ชายเราเนี่ย แล้วแม่เราก็บอกเจ้าหมิวมาช่วยแม่ยกกับข้าวหน่อยได้ไหม เราก็ค่ะ ๆ ๆ โห ทุกคนพอเดินเข้าไปคือแบบ นี่ 3 คนทำอะไรได้เยอะขนาดนี้เนี่ย ที่แน่ๆเลยคือมีต้มยำน้ำข้นแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่าอะไร ไอ้จะเรียกว่าต้มยำกุ้งเราก็ไม่แน่ใจ เรามองแล้วท่าทางจะหนัก
แต่ว่าตอนนั้นไอ้ลิงบ้าก็มายกหม้อต้มยำไปเลยอ่ะ หูยย สีสวยมากอ่ะ ส้มๆแดงๆ แล้วกับข้าวทุกอย่างจะใส่หม้อเล็กๆไว้นะทุกคน หม้อเล็กๆมีหูข้างๆ แต่ดูจากสภาพแล้วคงใช้ทำกับข้าวมานานอ่ะสมบุกสมบันมากๆ โอ๊ยย กลิ่นหอมมากๆเลยอ่ะ เราก็เห็นพ่อของเราไปยืนคุยกับปู่เทียน ย่าหอม แล้วก็พ่อทศอ่ะ แล้วไอ้ลิงบ้าก็หิวแคร่มา 1 หลัง
แคร่ไม้ไผ่อ่ะ แต่อันนี้ดูสูงนะ อันใหญ่ด้วย มาวางตุ้บ !!! ไว้ในส่วนที่เป็นเหมือนหัวโต๊ะอ่ะ เอามาทำไม แล้วไม่ใช่แค่นั้นนะทุกคน ไอ้ลิงบ้าก็เอาแคร่มาอีกตัว แล้วก็เดินไปในบ้าน คือยกเหมือนถาดไม้ไผ่ คล้ายๆของขันโตกหวายอ่ะ ตอนนั้นปู่เทียนกับย่าหอมก็มานั่งบนแคร่นั่นนะ แล้วโทนก็เอาถาดขันโตกอ่ะไรนั่นแหละ มาวางให้ทั้งสองท่าน
คือพูดยังไงดีเหมือนจัดสำรับอาหารสำหรับปู่กับย่าเลย ปู่เทียนพูดว่าคงไม่ถือกันนะ พ่อเราก็บอกไม่เลยครับไม่เลย เท่ากับว่าปู่เทียนกับย่าหอมจะมีถาดแบบขันโตกสานด้วยหวายหรือไม้ไผ่ คนละ 1ถาดนั่นแหละ
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ก็คือท่านจะไม่ทานข้าวโต๊ะเดียวกับเราแต่ก็นั่งติดๆกันนะ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมปู่เทียนกับย่าหอมต้องแยกไปนั่งทานด้วยนะ แล้วมีสำรับแยกไปด้วย
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน