ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

อสูรพลิกฟ้า NTR ตอนที่ 14 สองดรุณีหนึ่งผู้เฒ่า

เริ่มโดย Oumale, กรกฎาคม 01, 2024, 07:37:56 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Oumale

----------------------------------------------------------------

ตอนทั้งหมด
Soul land ความผิดพลาดของเสี่ยวอู่
ตอนที่ 1 : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=287099.0
ตอนที่ 2 : ในกลุ่มลับเท่านั้น
ตอนที่ 3 : กำลังแปล (ในกลุ่มลับเท่านั้น)
ตอนที่ 4 : กำลังแปล (ในกลุ่มลับเท่านั้น)
ตอนที่ 5 : กำลังแปล (ในกลุ่มลับเท่านั้น)
ตอนที่ 6 จบ : กำลังแปล (ในกลุ่มลับเท่านั้น)

อสูรพลิกฟ้า NTR
ตอนที่ 1 คำเชิญของราชินีมาร
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=268782.0
ตอนที่ 2 คำตอบของเชียนเย่หยิงเอ๋อร์
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=268805.0
ตอนที่ 3 สุนัขของจักรพรรดินี
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=268902.0
ตอนที่ 4 ปรมันตร์สิ้นท่า
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=268939.0
ตอนที่ 5 แดนลำนำเหมันต์
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=282706.0
บทที่ 6 ปิงหยุนผู้ร่วงหล่น
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=282999.0
บทที่ 7 วาสนาเทพอัคคี
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=284373.0
บทที่ 8 หั่วพั่วหยุนชำระแค้น
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=284474.0
บทที่ 9 ความอื้อฉาวของจักรพรรดินิปีศาจน้อย
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=285365.0
บทที่ 10 การตัดสินใจของมู่เซวียนหยิน
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=285490.0
บทที่ 11 เกลี้ยกล่อมหมาป่าสวรรค์
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=286536.0
บทที่ 12 พิธีสถาปนา
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=287533.msg3075079#msg3075079
บทที่ 13 พ่อและลูกสาว
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=288260.0
บทที่ 14 สองดรุณีหนึ่งผู้เฒ่า
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 15 ไฉจือสิ้นพรหมจรรย์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2567)
บทที่ 16 หมาป่าสวรรค์ที่เปลี่ยนไป
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2567)
บทที่ 17 มู่เซวียนหยินxฉืออู่เหยา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2567)
บทที่ 18 แรกสัมผัสอู๋ซิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2567)
บทที่ 19 คำสารภาพของใต้หล้าอันดับเจ็ด
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2567)
บทที่ 20 เฟิงเสวี่ยเอ๋อร์ผู้ว่าง่าย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2568)
บทที่ 21 ทายาทหมาป่าสวรรค์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2568)
บทที่ 22 มารยาปรมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2568)
บทที่ 23 นารีแพทย์ ซูหลิงเอ๋อร์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2568)
บทที่ 24 บิดามารดาของหยุนเช่อ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2568) 
บทที่ 25 คำสารภาพและการล่อลวง
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2568) 
บทที่ 26มารดาออกศึก
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2568)
บทที่ 27 มู่หยูโหรวสมปรารถนา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2568)
บทที่ 28 ครั้งแรกของอู่ซิน?
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2568)
บทที่ 29 ความด่างพร้อยของฉู่เยว่ชาน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2568)
บทที่ 30 หนึ่งจักรพรรดินี สองบุรุษ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2568)
บทที่ 31 โอกาศของวายุเหมันต์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2568)
บทที่ 32 พัฒนาการของอู่ซิน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2569)
บทที่ 33 จัสมินอาบโลกีย์ ต้น
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2569)
บทที่ 34 จัสมินอาบโลกีย์ ปลาย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2569)
บทที่ 35 ชางชูเหอผู้บริสุทธ์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2569)
บทที่ 36 ความเสียสละของชางชูเหอ (ล่าสุด)
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2569)

เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai 
ค่าเข้า 150 บาท และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน

[/size]
--------------------------------------------------------------------------------------------

ภาพประกอบจินตนาการ

(ไฉจือ)
[/img]
(สุ่ยเม่ยอิน)

--------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 14 สองดรุณีหนึ่งผู้เฒ่า

    ช่วงเวลาเดียวกับที่หยุนเช่อและบุตรสาวของมันกำลังแสดงความรักให้กัน
   
    พื้นที่ใต้ดินอันมืดมิดในนครจักรพรรดิหยุน
   
    ดรุณีน้อยสองคนปรากฏกายขึ้นควบคู่กัน นางหนึ่งส่วนสวมเสื้อคลุมและกระโปรงสีดำดุจม่านราตรี ส่วนอีกคนอยู่ในอาภรณ์สีสดใสซึ่งตรงข้ามกันโดยสิ้นเชิง
   
    "เฮ้อ...ท่านปู่ฟ้าอนันตกาลกลับกลายเป็นเช่นนี้..."
   
    สุ่ยเม่ยอินเลี่ยงไม่ได้ที่จะถอดถอนใจยามเห็นเต็มตาว่าจักรพรรดิฟ้าอนันตกาลซึ่งครั้งหนึ่งเคยหมายตารับนางเป็นศิษย์ ทั้งยังเป็นผู้ที่สูงส่งหาใดเปรียบในมณฑลบูรพา บัดนี้กลับล่อแล่ไม่ต่างจากเปลวเทียนกลางสายลม
   
    "เหอะ!! สมควรที่ลงเอยเช่นนี้ แค่ให้มันมีชีวิตอยู่ได้ก็นับเป็นวาสนาครั้งใหญ่ของมันแล้ว"
   
    ไฉจือสบถอยางชิงชัง
   
    "โอ้ พี่สาวไฉจืออย่าได้กล่าวดุร้ายปานนั้น ท่านปู่ฟ้าอนันตกาลกำลังจะได้รับความบริสุทธิ์ของท่าน แถมยังจะได้เป็นบิดาของลูกที่ท่านให้กำเนิด มันถือเป็นสามีของท่านคนหนึ่ง..."
   
    "...อึก!! ถ้าไม่ใช่เป็นความต้องการของพี่เขย ข้าคงจะตัด...ของมันทิ้งไปแล้ว..."
   
    ไฉจือมีบางคำที่ไม่กล้าพูด
   
    "แท่งเนื้อ"
   
    สุ่ยเม่ยอินที่อยู่ด้านข้างช่วยเอ่ย
   
    "...ใช่...ตัดแท่งเนื้อเน่า ๆ ของมันออก"
   
    ครั้นพิธีสถาปนาจักรพรรดิเสร็จสิ้น ไฉจือก็มาพบสุ่ยเม่ยอินอย่างที่นางคาดไว้
   
    แน่นอนว่านางพูดคุยอย่างหมดเปลือกและสอนทุกอย่างที่หยุนเช่อให้นางประสบในไข่มุกฟ้าอนันตกาล นาทีนี้กล่าวได้ว่าไฉจือเป็น 'สาวมากประสบการณ์' ทั้งที่ไม่เคยเสียตัวแม้แต่ครั้งเดียว

    จักรพรรดิฟ้าอนันตกาลไร้คำจะเอ่ย เมื่อไม่กี่ปีก่อน ร่างจิตพิสุทธิ์ (สุ่ยเม่ยอิน) เป็นไข่มุกที่เจิดจรัสไร้มลทินที่สุดในแดนเทพบูรพา ทว่าหลังจากคบค้าสมาคมกับหยุนเช่อ นางกลับพ่นคำว่า 'แท่งเนื้อ' ได้อย่างไม่อายปาก

    "เอาล่ะ เรามาเตรียมตัวกันก่อนก่อนเถิด"

    สุ่ยเม่ยอิยหยิบศิลาบันทึกภาพออกมาสองสามก้อนและวางไว้รอบทิศ
   
    "...จริง ๆ แล้ว...อย่าเก็บภาพไว้ได้รึไม่...เกิดมันรั่วไหลโดยบังเอิญ...ข้ามีหวังจบสิ้นแน่แท้..."
   
    ไฉจือจับจ้องสุ่ยเม่ยอินที่กำลังเตรียมสถานที่ด้วยอารามตื่นเต้นและถามอย่างเขินอายจนหน้าแดง
   
    "นี่ไม่ใช่เพราะพี่สาวไฉจือไม่กล้าโดนท่านปู่ฟ้าอนันตกาลย่ำยีต่อหน้าพี่ใหญ่หยุนเช่อหรอกรึ ฉะนั้นเราย่อมต้องบันทึกไว้ทุกอย่างละเอียด อีกทั้ง...นี่ถือเป็นการสูญเสียพรหมจรรย์ครั้งแรกอันสำคัญยิ่งของพี่สาวไฉจือ...เราจะปล่อยให้สูญเปล่าไม่ได้เด็ดขาด"
   
    สุ่ยเม่ยอินตำหนิไฉจือพร้อมวางมือไว้บนสะโพกราวกับผู้ใหญ่ที่ดุเด็ก คำพูดของนางชอบธรรมมากจนไฉจือเถียงไม่ออก

    "เรียบร้อย!! ต่อไปก็ต้องช่วยให้ท่านปู่ฟ้าอนันตกาลเตรียมพร้อมเช่นกัน หืม...หนักอะไรปานนี้ ร่างกายของเขาแข็งอย่างกับซากศพตายด้าน..."   

    สุ่ยเม่ยอินมุ่งเน้นการฝึกฝนไปที่จิตวิญญาณ ดังนั้นในแง่ของร่างกาย แม้ว่านางจะมีพละกำลังขั้นต่ำของขอบเขตจ้าวเทวะ แต่ไหนเลยจะรับมือกับบุคคลที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นถึงจักรพรรดิศักดิ์สิทธิได้ง่าย ๆ ต่อให้เป็นร่างที่ไม่ต่างจากซากศพก็ตาม
   
    "เหอะ!! ตาแก่ไร้ประโยชน์ ให้ข้าช่วย..."
   
    ไฉจือพลิกร่างจักรพรรดิฟ้าอนันตกาลได้อย่างสบายด้วยการเตะครั้งเดียว มิหนำซ้ำนางเหมือนจะใส่แรงไปมากกว่าที่ควร จักรพรรดิฟ้าอนันตกาลที่ถูกเตะถึงกับเลือดกลบปากกระอักโลหิตกองโต
   
    "ไอหยา...เกิดเขาตายจะทำอย่างไร ช่างเถิด!! ไม่ตายก็พอแล้ว...เรามาถอดกางเกงของเขาออก...ฮึบ..โอ้!!! นึกไม่ถึงว่าท่านปู่ฟ้าอนันตกาลจะยิ่งใหญ่ขนาดนี้!! นี่...นี่มันใหญ่โตกว่าที่ข้าเคยเห็นในอดีตมาก ใหญ่จนไม่มีผู้ได้เทียบได้เลย!!"
   
    พริบตาที่สุ่ยเม่ยอินถอดกางเกงของจักรพรรดิฟ้าอนันตกาลออก มังกรยักษ์ที่กำลังหลังใหลก็ดีดพึงออกมาฟาดแขนบอบบางของสุ่ยเม่ยอิน แรงจนทิ้งรอยแดงไว้ให้นางเล็กน้อย
   
    เวลานี้ เนตรงามของสุ่ยเม่ยอินกำลังสะท้อนภาพของแกนกายยักษ์ไม่ไหวติง เสมือนว่านางต้องการประทับรูปลักษณ์ของมันไว้ในจิตวิญญาณของตัวเอง...จิตพิสุทธิ์ที่ซึ่งเคยไร้มลทิน
   
    "เจ้านี่เห็นได้ชัดว่าใหญ่โตเกินไปสำหรับครั้งแรก ทว่าเราถอยกลับไม่ได้แล้ว...มาเถอะ รีบแก้ผ้าออกพี่สาวไฉจือ!!"
   
    กล่าวจบ สุ่ยเม่ยอินก็ถอดชุดกระโปรงของนางออกโดยไม่รอไฉจือ เมื่อเห็นสุ่ยเม่ยอินปลดเปลื้องอาภรณ์ทั้งหมดอย่างไม่ลังเล นางก็ไม่มีทางเลือกนอกจากค่อย ๆ ถอดตาม
   
    ชุดสีดำและสีสดใสร่วงลงบนพื้น สุ่ยเม่ยอินเปลือยเปล่าต่อหน้าจักรพรรดฟ้าอนันตกาลได้อย่างไม่อับอาย ขณะที่ไฉจือใช้แขนและมือของตนเพื่อปกปิดส่วนสำคัญ สรีระทั้งสองบอบบางราวกับเด็ก 
   
    "เอ้า ใยท่านจึงเขินอายอยู่ได้ อีกไม่นานจะต้องร่วมรักกับเขาอยู่แล้ว...ฮึบ!!"
   
    สุ่ยเม่ยอินแยกมือของไฉจือออกทั้งสองข้าง เผยให้เห็นหน้าอกขนาดเล็กจ้อยที่ไม่ทันได้เติบโต ยอดปทุมด้านบนสุดและปานนมมีลักษณะจิ้มลิ้มอันเป็นเอกลักษณ์ของเด็กหญิง กระทั่งขนอุยก็งอกเงยเพียงบางเบาประหนึ่งหญ้าอ่อน ยังคงอยู่ในช่วงเติบโตได้อีกมาก

    "อ๊า!! ฮือ...มะ แม้แต่...พี่เขย..ก็ยังไม่เคยเห็นร่างเปลือยข้าสักครั้ง..."


   
    ไฉจือพยายามดิ้นรนอย่างเต็มที่ แต่ไหนเลยสุ่ยเม่ยอินจะยินยอม ทั้งสองคนมีความสูงพอ ๆ กัน สุ่ยเม่ยอินโถมตัวกอดไฉจือและบดเบียดยอดอกเข้าหากัน จากเดิมที่พวกมันอ่อนนุ่มก็ค่อย ๆ แข็งตัวจนชูชัน พร้อมกันนั้นมือบางของสุ่ยเม่ยอินก็ขยับลงมาที่ถ้ำน้อยของไฉจือ นางบรรจงสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางอันคับแคบ
   
    "อื๊ออออ!!"
   
    ไฉจือไม่ได้มีภาพลักษณ์เคร่งขรึมดั่งหมาป่าสวรรค์อีกต่อไป แต่เป็นแค่เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ถูกสุ่ยเม่ยอินรังแก
   
    จากนั้นสุ่ยเม่ยอิ่นก็สอดลึกจนสัมผัสถึงเยื้อพรหมจรรย์ได้ด้วยปลายนิ้ว นางลูบมันเบา ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้บุบสลาย เร่งความเร็วจนร่องสวาทเปียกชื้น
   
    "อือ...อ่า..."
   
    ไฉจือพึ่งเคยรับรู้ความรู้สึกนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต นางพยายามกลั้นเสียง และต้องการจะหลุดพ้นการคุกคามของสุ่ยเม่ยอิน อย่างไรก็ตาม เทพดาราหมาป่าสวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่กลับไม่มีปัญญาต่อต้านสุ่ยเม่ยอินในเวลานี้ นางเพิ่มความเร็วของเรียวนิ้ว ยิ่งรุนแรงเท่าไหร่ กำลังที่จะต่อต้านของไฉจือก็ยิ่งน้อยลง
   
    ทันใดนั้น ไฉจือก็โค้งตัวร่างกระตุก เท้าสั่นจนจิกลงบนพื้น พ่นของเหลวออกมาจากส่วนลับจำนวนมาก สุ่ยเม่ยอินดึงนิ้วออกอย่างทันการ แต่มวลน้ำรักอันมหาศาลทำให้นางไม่อาจหลบเลี่ยงการเปียกปอน เช่นเดียวกับจักรพรรดิฟ้าอนัตกาลที่ไม่ต่างกับถูกน้ำทั้งถังราดใส่หัว 
   
    "ว้าว!! พี่สาวไฉจือถึงจุดสุดยอดได้อลังการยิ่ง!!"
   
    ไฉจือพึ่งสัมผัสประสบการณ์เสร็จสมไปหมาด ๆ แต่ร่างนางก็ไม่ได้หมดแรงจนทรุดฮวบ เห็นดังนั้นสุ่ยเม่ยอินก็นั่งลงและจ้องเข้าไปในส่วนสงวนของไฉจือเต็มตา หลังจากถูกเบิกทางด้วยนิ้วของนาง บัดนี้รุูที่ปิดสนิทเป็นเส้นตรงแต่เดิม มันขยายกว้างขึ้นจนเห็นภายในแล้ว แต่ขณะที่สุ่ยเม่ยอินกำลังแหวกออกเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียด สายน้ำอีกขุมก็พุ่งออกมาใส่หน้านางเต็มแรง
   
    "อ๊ะ!! พี่สาวไฉจือกลั้นแกล้งข้า!!"
   
    สุ่ยเม่ยอินทราบได้ทันทีว่าไฉจือจงใจทำ
   
    "ฮิฮิ...ฮิฮิฮิฮิ...นั่นเป็น...การลงโทษของเจ้า..."
   
    "ฮึ่ม!! ข้าจะฟ้องพี่ใหญ่หยุนเช่อภายหลัง เอาล่ะ!! เราเล้าโลมกันจนได้ที่แล้ว ถึงเวลาที่จะทำตามเป้าหมายหลัก มาตรงนี้ พี่สาวไฉจือ"
   
    สุ่ยเม่ยอินดึงไฉจือเขยิบไปอีกนิดจนสุดท้ายส่วนลับของไฉจือก็อยู่ในตำแหน่งเดียวกับมังกรยักษ์ของจักรพรรดิฟ้าอนันตกาลที่นอนอยู่ด้านล่าง
   
    ทั้งนี้ทั้งนั้น สุ่ยเม่ยอินกลับพบปัญหาบางประการ เป็นเพราะจักรพรรดิฟ้าอนันตกาลถูกขังอยู่ในคุกใต้ดินมาเป็นเวลานาน ถึงแม้ผู้ฝึกตนจะสามารถใช้พลังปราณกำจัดสิ่งสกปรกออกจากร่างได้ แต่กับจักรพรรดิฟ้าอนันตกาลที่สูญสิ้นพลังจนไม่ต่างจากตายไปแล้วครึ่งตัว เป็นเรื่องยากที่จะทำอะไรแบบนั้น แท่งบุรุษและทั่วร่างมันจึงอัดแน่นไปด้วยคราบไคลและสิ่งสกปรกหมักหมม ฝืนใช้ทั้งแบบนี้ช่องคลอดที่ยังบริสุทธิ์ผุดผ่องของไฉจือจะต้องเหม็นเน่าตั้งแต่ครั้งแรกอย่างไม่ต้องสงสัย

     



เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน




peenan001

 ::HoHo:: อย่าไว้ใจมังกรหลับ  มันอาจจะดีดผึง มาเมื่อไหร่ ก็ได้






leexiaopai1


maitree_kongton



Horing


ijuinrei