สัปประยุทธ์ทะลุฟ้า NTR บทที่ 10 ไฉ่หลินและเซียวเซียว (พิเศษ)

[Oumale]

อัพเพิ่มเป็นตอนพิเศษรับปีใหม่ครับ

และในวันปีใหม่นี้ผมก็มีโปรโมชั่นพิเศษที่น่าจะถูกที่สุดเท่าที่เคยมีมาแล้ว

เฉพาะวันที่ 1 มกราคม 2568 วันนี้วันเดียวเท่านั้นนะครับ

ค่าเข้ากลุ่มลับสองกลุ่มพร้อมกันจะเหลือเพียง 100 บาท

และสำหรับคนที่เคยเข้ากลุ่มใดกลุ่มหนึ่งแล้ว (สัปประยุทธ์หรืออสูรพลิกฟ้า)

หากต้องการเข้าอีกกลุ่มจะเหลือเพียง 50 บาท

โปรนี้มีวันเดียวเท่านั้นนะครับ ระยะเวลาจะหมดลงในตอนเที่ยงคืน

สุขสันต์วันปีใหม่ครับ
----------------------------------------------------------------

รวมนิยายทั้งหมด

สัปประยุทธ์ทะลุฟ้า NTR (ทั้งหมด 35 ตอนจบ)
บทที่ 1 จุดจบอันเลวร้าย
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=289806.0
บทที่ 2 จุดเริ่มต้นความอัปยศ
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290054.0
บทที่ 3 ทาสราคะ กู่ซวินเอ๋อร์
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290316.0
บทที่ 4 บุปผางามกลางหมู่มาร
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291040.0
บทที่ 5 ซวินเอ๋อร์คาวโลกีย์
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291294.0
บทที่ 6 เสี่ยวอีเซียนยอมจำนน
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291632.0
บทที่ 7 สองสาวงามลากคันไถ
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292197.0
บทที่ 8 ทาสกามที่สมบูรณ์แบบ
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292706.0
บทที่ 9 การตัดสินใจของไฉ่หลิน
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=293690.new#new
บทที่ 10 ไฉ่หลินและเซียวเซียว
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 11 แม่ลูกในห้วงตัณหา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2568)
บทที่ 12 งานแต่งงานแสนสุข
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2568)
บทที่ 13 คืนเสียบริสุทธิ์ของบุตรสาว
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2568)
บทที่ 14 ห้องหอระเริงกาม
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2568)
บทที่ 15 น่าหรันเหยียนหรานและหยุนหยุน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2568)
บทที่ 16 อาจารย์และศิษย์กลายเป็นทาส
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2568)
บทที่ 17 เบิกทวารศิษย์อาจารย์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2568)
บทที่ 18 ความลับเหล่าหญิงงาม
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2568)
บทที่ 19 น่าหรันเหยียนหรานประสบเคราะห์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2569)
บทที่ 20 คืนแรกของน่าหรันเหยียนหราน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2569)
บทที่ 21 ทาสคนต่อไป จื่อเหยียน!!
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2569)
บทที่ 22 จื่อเหยียนสิ้นท่า
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2569)
บทที่ 23 บทเรียนของจื่อเหยียน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2569)
บทที่ 24 จื่อเหยียนยอมจำนน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2569)
บทที่ 25 ทาสคนสุดท้าย หยาเฟย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2569)
บทที่ 26 โสเภณีมืออาชีพ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2569)
บทที่ 27 การค้าของหยาเฟย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2569)
บทที่ 28 งานประมูลทาส
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2569)
บทที่ 29 งานประมูลทาส 2
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2569)



เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai 
ค่าเข้า 150 บาทราคาเดิม และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน
[/size]

--------------------------------------------------------------------------------------------

บทที่ 10 ไฉ่หลินและเซียวเซียว
   
     แม้นไม่มีข้อมูลใด ๆ บ่งชี้ เพียงคำนึงจากใบหน้าที่มีรูปร่างละม้ายคล้ายเหมือนกว่าเจ็ดส่วน ย่อมสามารถบอกได้ทันทีว่าเด็กคนนี้คือบุตรีของไฉ่หลิน แก้วตาดวงใจคนสำคัญของเซียวเหยียน...เซียวเซียว　　
　　
     เซียวเซียวกุมมือของนางไว้แนบอก ก้าวเข้ามาในหอคอยอย่างประหม่า ด้วยสัญชาตญาณอันเฉียบคมที่สืบทอดมาจากงูหลามกลืนสวรรค์ มันบอกให้นางทราบว่าระดับพลังของบุรุษแปลกหน้าเหล่านี้ไม่ได้ด้อยไปกว่ามารดาของนาง เหนือล้ำยิ่งกว่าตนเองมากโข สายตาที่จับจ้องมาบนร่างกายของนางทำให้เด็กสาวรู้สึกเย็นวาบไปทั่วตัวอย่างอธิบายไม่ถูก สาวน้อยไม่รู้ว่ามันเป็นการคิดไปเองรึเปล่า
   
     เซียวเซียวมองทุกคนในตระกูลหุนด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อย นางมองไปที่บิดาของนาง และสุดท้าย...ด้วยท่าทางราวกับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ถูกจับได้ว่าแอบขโมยกินของว่าง สายตาของนางหลบเลี่ยง ก้มหน้าลงต่ำ ไม่กล้าสบตาผู้เป็นมารดา และกล่าวเบา ๆ ราวกับยุงบิน
　　
     "ท่านแม่ ข้าขอโทษ..ข้า...ข้า..."
   
     นางไม่เคยเกรงกลัวท่านพ่อ ไม่แม้สักนิด แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือความโกรธของท่านแม่และไม่อยากเห็นความผิดหวังในสายตามารดา
   
     อย่างไรก็ตาม แม่ของนางกลับมิได้ตำหนิอันใด นางเพียงอ้าแขนของนางอย่างนุ่มนวลเฉกเช่นทุกทีและเรียกชื่อนางเบา ๆ ต้อนรับการกลับมาของเด็กหญิงอย่างอ่อนโยน แม้นว่าที่นี่จะไม่ใช่บ้านของตัวเอง แต่มีทั้งพ่อและแม่อยู่ที่นี่ เท่านี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับสาวน้อยคนหนึ่ง
   
     ดุจเดียวกับเรือที่กลับจากการเดินทางอันยาวนานและได้เทียบท่า เซียวเซียวตบเท้าของนางและโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของผู้เป็นมารดา ฝังใบหน้าที่สวยใสเข้ากับอกอูมดั่งภูเขา สูดจมูกพลางสะอื้นเสียงค่อย ไฉ่หลินลูบหลังที่เรียบลื่นราวกับหยกของบุตรีอย่างอ่อนโยน สายตาเปี่ยมไปด้วยความรักสุดหัวใจ
　　
     ทั้งนี้ทั้งนั้น ผู้อาวุโสจากตระกูลหุนกำลังตกตะลึงอยู่ข้าง ๆ จากพลังฝีมือของพวกเขา พวกเขาสามารถบอกได้ว่าเซียวเซียวได้เหยียบย่างเข้าสู่ขอบเขตบรรพบุรุษแล้ว แม้บรรพบุรุษจะไม่ใช่ระดับพลังที่คู่ควรจะกล่าวถึงในสายตาของพวกเขา แต่บรรพบุรุษที่อายุน้อยขนาดนี้ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
　　
     ในอนาคต นางจะเป็นอุปสรรคที่ทรงพลังยิ่งกว่าเซียวเหยียน ไม่น่าแปลกใจว่าทำไมท่านประมุขถึงโกรธเกรี้ยวยามได้ยินว่าเซียวเซียวหนีไปแล้ว ทว่าในเมื่อนางหนีไปได้แล้ว ไฉนจู่ ๆ ถึงกลับมาตอนนี้?
   
     ไม่ต้องกล่าวถึงเหล่าผู้เฒ่า กระทั่งไฉ่หลินก็งุนงงสับสน
　　
     ไฉ่หลินพูดเบา ๆ "ข้าไม่ได้บอกเจ้าให้หาป่าหรือหุบเขาที่ไม่มีใครพบเห็นและซ่อนตัวหรอกรึ? ศึกษาวรยุทธ์ที่จัดเตรียมไว้และตั้งใจฝึกฝนห้ามฟุ้งซ่าน หลังจากทะลวงขอบเขตเทพยุทธ์เจ้าจึงจะสามารถกลับมาได้ คอยสืบหาข้อมูลของพันธมิตรเหยียนอีกที เจ้าในตอนนี้เป็นถึงบรรพบุรุษตัวน้อย สมควรไม่มีปัญหาในการใช้ชีวิตที่โลกภายนอกแต่อย่างใด"
　　
     เซียวเซียว "ท่านแม่ ข้ามองหาท่านแต่ไม่เจอทั้งท่านแม่กับท่านพ่อ ข้าหวาดกลัวและเหงามาก นอนไม่หลับทุกคืนเลย ข้าเพียงอยากกลับมาหาท่านแม่ แต่ทันทีที่เข้าแอบเข้ามาในแดนลับ ข้าก็ถูกผู้ชายคนนั้นเจอตัว..."
　　
     จากนั้นนางก็ชี้ไปที่หุนเทียนตี้และกล่าวต่อ "เขาแข็งแกร่งมาก เซียวเซียวเอาชนะเขาไม่ได้..."
   
     ไฉ่หลินเพ่งมองหุนเทียนตี้ตาไม่กระพริบ
　   
     หุนเทียนตี้โบกมือ "ข้าแค่จับตัวนาง ไม่มีส่วนใดบุบสลายแม้แต่เส้นผม"
　   
     เซียวเซียว "เขาเอ่ยว่า...ตราบใดที่ข้าเชื่อฟัง ท่านพ่อกับท่านแม่ก็จะปลอดภัย"
　   
     กลีบปากสีแดงสดแตะหน้าผากของบุตรสาวเบา ๆ และถอนหายใจ ต่อให้ลูกสาวของนางจะเกิดมามีพลังสูงส่งขั้นบรรพบุรุษ แต่นางก็ยังเป็นแค่เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไร้เดียงสา ไม่เคยผ่านโลกมาก่อน ไม่อาจนับว่าเป็นความผิดของนางได้ สรรพสิ่งในโลกนี้ล้วนไม่เที่ยง เป็นเรื่องยากที่บางสิ่งจะเป็นไปตามความต้องการเสมอ
   
     ไฉ่หลินมองหุนเทียนตี้ด้วยสีหน้าซับซ้อนและพึมพำ "ขอเพียงเจ้าปล่อยเซียวเหยียนและเซียวเซียวไป ข้ายินดีที่จะทำทุกอย่างเพื่อตระกูลหุน ไม่ว่าจะต้องทรยศหักหลังผู้ใด"
　　
     หุนเทียนตี้ "ฮ่าฮ่าฮ่า ข้านึกไม่ถึงว่าราชินีเมดูซ่าผู้งดงามจะไร้เดียงสาขนาดนี้ เป็นแค่ทาสความใคร่จะมีทุนรอนให้ต่อรองได้เช่นไร เซียวเซียว...ให้แม่ของเจ้าเห็นว่าเจ้ามีของดีปานใด"
　　
     ไฉ่หลินสัมผัสได้ชัดเจนว่าร่างที่ละเอียดอ่อนของเซียวเซียวสั่นกระตุก ขณะที่นางมองบุตรสาวตัวเองดิ้นจนหลุดจากอ้อมแขนของตน ก่อนจะถอดเสื้อคลุมหลวมโพรกตัวนอกออก นางก็ตกใจเมื่อทราบว่าลูกสาวของนางสวมชุดท่อนบนที่ร้อนแรงและเย้ายวนไม่ต่างจากตัวนางเอง คล้ายคลึงกับไฉ่หลินในวัยเด็ก ร่างเล็ก ๆ มัดผมสองข้าง มีดวงตาที่สดใสและฟันขาวกระจ่าง มีทรวดทรงกระทัดรัดและงามหมดจด แม้ว่าสรีระของนางจะยังไม่โตเต็มที่ แต่ก็มีรูปลักษณ์และส่วนโค้งเว้าที่เกินกว่าเด็กทั่วไปจะเทียบเทียม
   
     เรียกได้ว่าเป็นเสน่ห์ที่สวรรค์ปั้นแต่ง ร่างกายของเด็กหญิงเต็มไปด้วยกลิ่นอายบริสุทธ์และความไร้ที่ติอันเป็นเอกลักษณ์ของสาวน้อยวัยแรกแย้ม ครั้นนางได้สืบทอดความสวยสง่าเหนือโลกีย์ดุจเดียวกับแม่ของนาง ก็ราวกับอาภรณ์ชั้นดีที่ถูกปักแต่งเพิ่มขึ้น ผสมความบริสุทธิ์และความรัญจวนไว้ด้วยกัน หลอมระหว่างความเป็นเด็กและเสน่ห์ของผู้ใหญ่ ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าชาชั้นดีที่ปรุงแต่งเป็นพันปี

　　
   
     นางเป็นดรุณีที่ปลุกเร้าความเป็นชายได้อย่างล้นเหลือ หลายคนปรารถนาที่จะมัดนางไว้บนเตียงและกระทำชำเรา ยัดเยียดความสุขของการเป็นสตรีเพศให้
　　
     เซียวเซียวเคยร้องขอหวังจากสวมใส่เสื้อผ้าแบบเดียวกับมารดาหลายครั้ง ทว่าไฉ่หลินที่เอ็นดูบุตรสาวมาตลอดกลับไม่ยอมรับปากในเรื่องนี้ นางจะใส่ได้อย่างไร? มีเพียงไฉ่หลินเท่านั้นที่ทราบว่าลูกสาวของนางจะน่าทึ่งขนาดไหนหากสวมใส่อาภรณ์น้อยชิ้น นางจะ...อันตรายอย่างยิ่ง แม้นว่านางจะมีพลังระดับบรรพบุรุษตั้งแต่กำเนิด แต่เซียวเซียวก็ยังเป็นแค่เด็กหญิงอ่อนโลก
   
     แน่นอนว่ามีอีกเหตุผลหนึ่งที่ไฉ่หลินจะไม่มีวันยอมรับ ทุกครั้งที่นางเห็นเซียวเหยียนและเซียวเซียวเล่นกัน นางมักมีความรู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย...คล้ายกับเป็นความริษยา เช่นเดียวทุกครั้งที่นางเห็นซวินเอ๋อร์เกาะติดเซียวเหยียนไม่เว้นว่าง
   
     บุตรสาวของนางเชื่อฟังคำสั่ง นางยืนอย่างเงียบเชียบ ยืนอย่างเขินอายต่อหน้าทุกคน แอ่นทรวงอกออกมาให้โดนเด่น กระชับกางเกงในให้คับเน้นส่วนโค้งงอนของบั้นเอว เสื้อผ้าของนางดูลามกไม่แพ้มารดา สำทับกับความงามอันไร้ที่ติ
 
     แน่นอนว่านางไม่ควรถูกตำหนิในพฤติกรรมที่ไร้ยางอายนี้ ขอบตาของไฉ่หลินเปียกชื้น ท้ายที่สุดบุตรสาวผู้น่ารักของนางก็หนีไม่พ้นชะตากรรมการกลายเป็นทาสกามอันต่ำต้อย...  　　
   
     ไฉ่หลิน "เจ้าทำเรื่องแบบนี้กับลูกสาวข้าได้เยี่ยงไร นางยังเด็ก...ไม่รู้เรื่องระหว่างชายหญิงด้วยซ้ำ"
　   
     เซียวเซียว "ท่านแม่ สิงที่ท่านทำได้ เซียวเซียวก็ทำได้เช่นกัน ข้า...ข้าอยากช่วยเหลือท่านแม่ ข้าไม่เด็กแล้วนะ เมื่อวาน...ข้าได้กินน้ำของบุรุษเป็นครั้งแรก...เขาให้ข้าเลียทำความสะอาดด้วยปาก"
　　
     หุนเทียนตี้ "แค่สอนสั่งเล็กน้อย ไม่คู่ควรที่จะกล่าวถึง"
　　
     ไฉ่หลินกอดลูกสาวของนางอย่างตรมทุกข์ มารดาและบุตรสาวสบตากันอย่างเงียบ ๆ และร่ำไห้เบา ๆ
　　
     หุนเทียนตี้ "เนื่องจากเซียวเซียวพึ่งมาถึง ข้าไม่ใช่คนไร้เหตุผล วันนี้ข้าจะไม่เกินเลยกับนาง ทว่าลูกสาวของเจ้าช่างฉลาดเรียนรู้ไว ในฐานะแม่...เจ้าควรทำอะไรสักอย่างเพื่อสั่งสอนบุตรสาวตัวเองใช่รึไม่?"
　　
     ไฉ่หลินขมวดคิ้วและกล่าว "ขอบคุณนายท่านที่เมตตา ไฉ่หลิน...ทาสผู้นี้จะแสดงให้บุตรสาวดูด้วยตัวเอง...ว่าการเป็นทาสราคะของตระกูลหุนต้องทำอย่างไร..."
　　
     เซียวเซียวก้มหน้าลงและพูดขึ้น "ข้า...เซียวเซียว บุตรสาวของท่านพ่อเซียวเหยียน นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ข้าสาบานที่จะเป็นทาสราคะของตระกูลหุน ข้า...ข้าจะเชื่อฟังนายท่านเป็นอย่างดี..."
　　
     มารดาและบุตรสาวเอ่ยพร้อมกัน "พวกเรายินยอมเป็นทาสของตระกูลหุนที่ต่ำช้าและน่ารังเกียจเยี่ยงสุนัขตัวเมีย..."
　　
     เหล่าผู้อาวุโสอดไม่ได้ที่จะเสียใจที่พวกเขาไม่สามารถร่วมรักกับคนลูกได้ คนทั้งหมดต่างถอนหายใจและคร่ำครวญ แต่เนื่องจากเป็นวาจาของหุนเทียนตี้ พวกเขาย่อมไม่กล้าไม่เชื่อฟัง ต่อให้มีความกล้าเพิ่มขึ้นอีกเป็นร้อยเท่าก็ตาม
   
     ยิ่งกว่านั้น ทั้งแม่และลูกสาวล้วนสาบานตนเป็นทาส เป็นเรื่องของเวลาที่จะได้ครอบครองทั้งสอง ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนจนเสียการ
　　
     ไฉ่หลินหยิบก้อนพลังแห่งความมืดมาจากหุนเทียนตี้และกล่าวกับบุตรสาว "เซียวเอ๋อร์ ตั้งใจฟัง หลอมรวมสิ่งนี้เข้ากับเส้นชีพจรในร่างกายของเจ้า มันอาจเจ็บปวดเล็กน้อยในตอนแรก แต่สักพักก็จะดีขึ้นเอง"
　　
     เซียวเซียว "มันคืออะไรท่านแม่ เหตุใดท่านจึงหน้าซีดเซียวนัก?"
　　
     ไฉ่หลิน "ด้วยขุมพลังแห่งความมืดนี้ เจ้าจะมิอาจต่อต้านตระกูลหุนได้เช่นเดียวกับข้า และเจ้าจะต้องทำสิ่งที่น่าอับอายจนไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดอีกมากมายหลังจากนี้"
   
     นางหวังว่าลูกสาวของนางจะปฏิเสธแม้จะรู้ว่าไร้ประโยชน์ก็ตาม
   
     เซียวเซียวไม่ได้ทำให้คนตระกูลหุนผิดหวัง นางซึมซับพลังแห่งความมืดในมือของมารดาเข้าไปในร่างกายแต่โดยดี ก่อนจะฝืนยิ้มและกล่าวว่า "เซียวเซียวเต็มใจที่จะเป็นเหมือนท่านแม่"
   
     "ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ เราจะเป็นแม่ลูกกันเสมอ ข้ารักเจ้ายิ่งกว่าใครในโลก..."
　　
     ไฉ่หลินปล่อยลูกสาวของนางอย่างไม่เต็มใจ นางลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าเขินอาย ก้าวไปข้างหน้าและพูดกับทุกคน
　　
     "ศาสตร์การเปลื้องอาภรณ์ประจำตัว 'อสรพิษลอกคราบ' !!"
   
     นางประสานมือเข้าหากันและยกขึ้นเหนือหัว แสงหลากสีพลันสาดส่องออกมาจากปลายนิ้ว ห่อหุ้มร่างกายนางจากบนลงล่าง เครื่องประดับไหล่ที่งดงาม อาภรณ์ท่อนบนที่รัดรึง กระโปรงยาวสวยสง่า และรองเท้าสีแดงส้นสูงค่อย ๆ จางหายไปภายใต้แสงสีสุดวิจิตร ทีละชิ้น ทีละชิ้น ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและกระเหี้ยนกระหือรือ จนเสื้อผ้าอันตรธานไปจนหมด
   
     ราชินีขั้นเทพยุทธ์แสนเลื่องชื่อนางนี้ เปลี่ยนไปสวมอาภรณ์ที่หวาบหวามสุดฤทธิ์ ไม่ต่างจากชุดชั้นในที่เปิดเผยเรือนร่างทุกสัดส่วน เสื้อคลุมตัวนอกเป็นชนิดที่ลามกอนาจารจนสตรีธรรมดาไม่กล้าสวมใส่ มันเป็นเพียงผ้าโปร่งบางที่มีไว้สำหรับทาสความใคร่ เนื้อผ้าน้อยยิ่งกว่าเศษเหลือ ยอดปทุมไม่มีสิ่งใดปกปิดปลายถันสีชมพูเลย การออกแบบไม่ได้ตั้งใจสร้างมาบดบังส่วนนี้ด้วยซ้ำ หญ้าอ่อนบนส่วนล่างถูกตัดเล็มไว้อย่างประณีต มีแค่ผ้าสามเหลี่ยมผืนน้อยเท่านั้นที่ใช้ปิดร่องแคบอันตีบคับ มองเห็นแท่งทรงกระบอกลอดออกมาชัดจน
　　
     ส่วนบั้นท้ายนั้นเปิดโล่งยิ่งกว่า เนื้อส่วนก้นเรียบลื่นราวกับเต้าหูและสั่นระริกตลอดเวลา สามารถแลเห็นคนร้ายที่แทรกสอดอยู่ในช่องทางด้านหลังอย่างถนัดชัด มันกำลังสั่นส่งเสียงที่ไร้ยางอายออกมาไม่หยุด

     จุดสงวนสามจุดบนร่างถูกเปิดเผยออกมาหมดเปลือก ยามประกอบกับเศษอาภรณ์ที่ประดับตกแต่งไม่ให้โป๊เปลือยอย่างสมบูรณ์ ยิ่งส่งเสริมให้ราชินีเมดูซ่าผู้นี้ทวีความน่าละอายกว่าเก่า
   
     หุนเทียนตี้ลูบคางของตนพลางยิ้ม "ความอัศจรรย์ของ 'อสรพิษลอกคราบ' นี้ ไม่ได้ด้อยไปกว่า 'มวลบุปผาร่วงโรย' ของซวินเอ๋อร์เลย ดูเถิด ขนาดลูกสาวคนสำคัญของเจ้าก็อยากจะเปลื้องผ้าตามผู้เป็นมารดาไปด้วย"
　　
     ได้ยินดังนั้น ไฉ่หลินก็หันขวับอย่างช่วยไม่ได้ นางเดินไปหาเซียวเซียวและกล่าว "ข้างดงามรึไม่เมื่อใช้ศาสตร์การเปลื้องอาภรณ์นี้"   
　　
     เซียวเซียวพยักหน้าจริงจัง "งดงามมาก!! ไม่มีใครงดงามไปกว่าท่านแม่ของข้า"
　　
     ไฉ่หลิน "ข้าเป็นแม่ของเจ้า ข้าจะสอนเจ้าเอง"
　　
     เซียวเซียว "ท่านแม่ ข้าก็อยากงดงามเหมือนท่าน ถอดให้ข้า...ถอดเสื้อผ้าของข้าด้วย..."
　　
     ไฉ่หลินร้องอืมเบา ๆ และบรรจงถอดชุดให้บุตรสาวนางเหมือนที่เคยทำมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนในอดีต เพียงแต่ตอนนี้สถานการณ์ต่างออกไป แม่และลูกสาวอยู่บนเตียงเดียวกัน เผชิญความอับอายร่วมกัน สองสตรีที่งามสง่าไร้ราคี บัดนี้กลับกลายเป็นโสเภณีที่เปลืองตัว

   
     อาภรณ์สีแดงถูดปลดออกและร่างเปลือยก็ปรากฏเป็นครั้งแรก อย่างที่คาดไว้ บุตรีย่อมเหมือนกับมารดา สืบทอดความเย้ายวนมาไม่ต่างกัน　　

     มารดาและบุตรีโค้งคำนับลงอย่างนอบน้อม หน้าอกทั้งเล็กใหญ่ปลุกกระตุ้นสัญชาตญาณดิบของผู้คน บั้นท้ายเล็กใหญ่ของพวกนางสั่นสะท้าน ประกอบด้วยความสวยงามที่ดีเลิศคนละแบบ สตรีที่โตเต็มวัยมีร่างกายที่พูนพร้อมและอัดแน่นล้นด้วยสัดส่วนที่ตระการตาสมความเป็นผู้หญิง ส่วนเด็กสาวก็มีขนาดเจียมตัวและบริสุทธ์สดใสราวกับทารกแรกเกิด
   
     หุนซือฉีไม่สามารถระงับความต้องการอันต่ำตมของตนได้อีกต่อไป พร้อมกับเสียงอุทาน เขาดึงเซียวเซียวมาไว้ตรงหน้า กอดรัดนางไว้ในวงแขน ล่วงล้ำส่วนสงวนทั้งสามจุดของนาง คว้าเนินอกทรงกระเปาะด้วยอุ้งมืออันหยาบกร้านและบีบเค้น ใช้นิ้วที่หยาบโลนของตนหนีบเม็ดละมุดเบื้องล่างตามใจชอบ เขาถูกห้ามมิให้ร่วมรักก็จริงแต่สามารถลูบคลำตัวนางได้อย่างไม่จำกัด ดรุณีร่างน้อยเม้มกลีบปากแน่นและดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนของชายชราด้วยสีหน้ารังเกียจ นางดูน่าสงสาร ตัวเล็กจนอดเวทนามิได้ ทว่าต้องยอมรับการถูกย่ำยีโดยมิอาจปฏิเสธ
 
(ตอนนี้ผมเปิดให้อ่านทั้งหมดนะครับ ส่วนที่ถูกซ่อนไว้คือตัวอย่างตอนต่อไปเท่านั้น)


---------------------------------------------------[/size]
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Sade]

 

[jetdo100]

โดนทั้งแม่ทั้งลูกเลย โหดร้ายเกินไปแล้วท้านหุ้น

[fuvvd]

ก็ดูโอ้ไปเลยสินะ

[Horing]

เสร็จทั้งแม่ทั้งลูกเลยไปเหลือ

[chanky2007]

เหมาๆ ตอนนี้ไม่โดน อนาคตก็โดน

ขอบคุณครับ

[kowkow]

ความหวังก็ไม่เหลือแล้ว เมดูซ่าน่าสงสารที่สุด

[yuta279]

น่าสงสารน้องเซียวเซียวที่สุด

[DemiGodz]

โดนทั้งแม่ทั้งลูกเลยเรอะ

[hmx]

รื่นรมย์

[kodzilla]

เทครัวเลย

[fallout]

หวังว่าไม่โหดร้ายเกินไป

[kul1]

แล้วทาสคนที่ 4 ก็ตามมาติด แถมเป็นแม่ลูกกันด้วย

[aomjun]

น่ารักคับ

[Somchai6666]

เซียวเซียว จะเสียซิงมั๊ย