🧡 XONLY 🧡

 








       ณ.ทุ่งเสรี หมู่บ้านเล็กๆที่ตั้งอยู่ห่างไกลจากตัวเมืองเละอำเภอ ที่นี่เป็นหมู่บ้านเล็กๆมีบ้านเรือนแค่ยี่สิบกว่าหลัง ตั้งอยู่ใจกลางท้องทุ่งและผืนป่าเล็กๆไม่กี่สิบไร่ แต่ห่างไกลจากตัวเมือง ที่นี่นอกจากจะห่างไกลแล้วยังไม่ค่อยเจริญถึงแม้ว่าจะพอมีไฟฟ้าและถนนคอนกรีตตัดผ่าน แต่มันก็ถูทำมาหลายสิบปีแล้วและขาดการซ่อมบำรุง จึงมีสภาพเป็นหลุมเป็นบ่อไม่ต่างจากถูกปล่อยทิ้งและหมู่บ้านนี้ก็ไม่เคยมีเจ้าหน้าที่ใดๆมาเหลียวแลเลยสักนิดแม้ว่าจะมีการเลือกตั่งใหม่ไม่รู้กี่หนต่อกี่หน แต่สภาพถนนและผู้คนในหมู่บ้านก็ถูกปล่อยให้อยู่กันเอง ต่อให้มีผู้ใหญ่บ้านก็ไม่ได้ช่วยอะไรเพราะตัวผู้ใหญ่ก็เป็นแค่หัวหน้าหมู่บ้านที่ชาวบ้านเลือกมาเท่านั้น จึงไม่มีค่าในสายตาของหน่วยงานที่รับผิดชอบในเขตตำบลหรืออำเภอนั้นเลยที่ดีหน่อยคือยังพอมีคลื่นโทรศัพทร์อยู่บ้างแต่ก็แค่ขีดเดียว หมู่บ้านนี้จึงตั่งชื่อตามที่ชาวบ้านเรียกกันคือหมู่บ้านที่ถูกทอดทิ้งหรือทุ่งเสรีที่ชาวบ้านถูกปล่อยให้อยู่กันอย่างเสรี!


  ปี2560 ทางการได้ส่งครูเข้ามาเปิดโรงเรียนเล็กสอนเด็กในหมู่บ้านทุ่งเสรี อันเนื่องมาจากชาวบ้านได้ร้องขอไปเหตุเพราะระยะทางจากหมูบ้านเข้าเขตตำบลที่มีโรงเรียนนั้นไกลกว่า70กิโล จึงเป็นเรื่องยากที่จะพาลูกๆหลานไปเรียนได้ ซึ่งทางตำบลก็จัดหามาให้โดยได้ครูหนุ่มวัย28อาสามาเปิดโรงเรียนสอนที่หมู่บ้านนี้ ชื่อครู..เอก มาจากกรุงเทพ และ ยังมีคุณหมอแฟนของครูเอกพ่วงมาด้วย ชื่อ หมอบี วัย25 ทีแรกชาวบ้านขอแค่ครู แต่เนื่องด้วยครูเอก หรือ เอกภพ...ต้องย้ายมาอยู่ที่ทุ่งเสรีจึงทำให้หมอบี หรือ รุจิรา ที่เป็นแฟนต้องตามมาด้วย นั้นจึงเป็นเหตุให้ทุ่งเสรีมีหมอมาประจำการ!


   วันที่20 มีนา 2560  รถกะบะสองประตูยี่ห้อโตโยต้าสีดำได้วิ่งผ่านเส้นทางคอนกรีตอันเป็นหลุมเป็นบ่อเข้ามายังทุ่งเสรี รถคันนั้นได้วิ่งมาจอดที่หน้าบ้านหลังหนึ่งริมถนนเป็นบ้านไม้หลังเก่าชั้นเดียวซ่อมซอ! พอรถจอดกระจกประตูหน้าก็ลดเปิดลง พร้อมกับใบหน้าของสาวสวยยื่นออกมามองชายที่นั่งอยู่หน้าบ้าน จนชายคนนั้นถึงกับจ่องด้วยสายตาตื่นตะลึงในความสวยของหญิงสาวบนรถ

   "อือ...ขอโทษนะคะ...ลุง...บ้านของ..เออ..ผู้ใหญ่มาไปทางไหนคะ...." หญิงสายที่ยื่นหน้าออกมาจากรถเอ่ยถามชายที่นั่งอยู่หน้าบ้าน

  "อ๋อ...เฮือนผู้ใหญ่มาบ่...ไปทางผุ่นเด้อ....ขับตรงไปโลด...ไปจนฮอดม่องกกไม้ใหญ่ๆที่มีคันโยกน้ำหะละ...อันนั้นละ...เฮือนผู้ใหญ่มา..." เสียงตอบจากชายดังกล่าวที่พูดเอ่ยออกมาด้วยสำเนียงคนพื้นถิ่นอีสาน

  "เออ...ต้นไม้...ที่มีคันโยกน้ำ...อืม...ค่ะขอบคุณค่ะ..." เสียงตอบของหญิงสาวที่ดูจะไม่ค่อยเข้าใจในภาษาที่ชายคนนั้นพูดแต่เธอก็พอจับใจความได้บางส่วน

  พอรับรู้สถานที่คร่าวๆหญิงสาวก็หันไปบอกกับคนขับและเลื่อนปิดกระจกก่อนที่รถจะวิ่งไปต่อ

  "เค้าบอกว่า..อืม...ที่มีต้นใหญ่ๆ...มีคันโยกน้ำหน้าบ้านอะ...เค้าจับใจความได้แค่นี้.." หญิงสาวได้หันไปบอกกับคนขับขับ

   "อืมม...ตรงไปใช่ไหม...ที่มีคันโยกน้ำเนาะ.." ชายคนขับกล่าว

  ต่อมารถโตโยต้าสีดำคันดังกล่าวก็วิ่งตามทางมาเรื่อยๆอย่างเชื่องช้าเพราะหลุมบ่อ จนผ่านมาราวๆ500เมตรก็เลี่ยวเข้าข้างทางตรงหน้าบ้านหลังหนึ่งที่มีต้นกระบกใหญ่กับคันโยกน้ำอยู่ใต้ต้น พอรถจอดทั้งหญิงสาวแะชายคนขับก็ยื่นหน้าออกมาจากรถชะโงกมองหาคนในบ้าน ก่อนที่จะมีชายแก่วัย50กว่าเดินออกมาจากหลังบ้าน ชายคนนั้นใส่ชุดชาวไร่ขาดๆเก่าๆตัวอ้วนดำเดินดุ่มๆมายังรถที่จอดอยู่พร้อมกับเสียงเอ่ยถามของชายคนขับรถที่ดังขึ้นมาถามชายวัย50ที่กำลังเดินมา?

   "เออ..ขอโทษนะครับ...นี่ใช่บ้านผู้ใหญ่มาไหมครับ..." ชายคนขับรถเอ่ยถาม

   "อ๋อ...ครับ...ผมนี่ละครับผู้ใหญ่มา...สวัสดีครับ..คุณ.." เสียวตอบจากชายวัย50ที่เดินมาหรือผู้ใหญ่มาที่ชายขับรถตามหา

  "ผม...ครูเอกครับ...ที่ถูดส่งให้มาสอนเด็กๆที่นี่ครับ..." ชายขับรถหรือเอกภพตอบ

   "ครับๆ..สวัสดีครับคุณครู...เอาๆจอดรถก่อนครับลงมาคุยกันในบ้านก่อน.." เสียวบอกจากผู้ใหญ่มา

  "ครับ...ผู้ใหญ่...จอดตรงนี้ได้นะครับ..." เอกตอบพร้อมขับรถเข้าไปจอดในลานหน้าบ้านของผู้ใหญ่มา

  พอผู้ใหญ่มาบอกให้เอกขับรถเข้ามาจอดที่ลานหน้าบ้าน เอกก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดตามที่ผู้ใหญ่มาชวน ก่อนที่เขาและหญิงสาวที่มาด้วยจะลงจากรถมานั่งคุยกับผู้ใหญ่ที่แคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน!

  "อืม...ครูเอกถูกส่งมาประจำอยู่ที่หมู่บ้านนี้ใช่ไหม" ผู้ใหญ่มาถาม

  "ครับผู้ใหญ่..." เอกตอบ

  "อืม...แล้ว...คนนี้ละ.." ผู้ใหญ่มาหันไปมองหญิงสาวที่มากับครูเอกและกล่าวถามว่าเธอคือไคร

"อ๋อ...คนนี้แฟนผมครับ...ชื่อบี...เธอเป็นหมอครับ.." เอกกล่าวบอก

  "อืม...ย้ายตามครูมาหรอ.."  ผู้ใหญ่มาถาม

  "ครับ...พอผมถูกส่งมาที่นี่แฟนก็เลยขอย้ายมาอยู่ด้วยครับผู้ใหญ่..." เอกกล่าวบอก

"อืม...ดีครับครู...ที่นี่จะได้มีทั้งครูทั้งหม...อืมแล้วครูก็..ไม่ต้องเรียกผู้ใหญ่หรอก...เรียกผมลุงมาเถอะ...ไม่ต้องเป็นทางการหรอก..." ผู้ใหญ่มากล่เอเอกกล่าว

   "ครับผู้ใหญ่...เออ!..ลุงมา." เอกกล่าว

  "อืมม...งั้นเดียวผมเรียกไอ้นวยพาครูไปที่บ้านพักแล้วกันนะครับ...รอแปบ..." ลุงมากล่าวบอกเอกก่อนจะเดินไปหลังบ้านแล้วร้องตะโกนเสียงดัง..


    "ไอ้นวย..มึงมานี่หน่อย.."เสียงตะโกนของลุงมา

  "โอว...มีหยัง..."เสียงตอบจากทุ่งหลังบ้าน

  ไม่นานจากเสียงตะโกนของลุงมาและเสียงจากทุ่งหลังบ้านก็มีร่างของชายหนุ่มวัยรุ่นผิวดำเดินมาพร้อมกับลุงมา พร้อมกับที่หนุ่มคนนั้นเอ่ยออกมาด้วยความสงสัยเมื่อเดินมาเห็นเอกและบี?

  "ไผหะพ่อ...คือหล่อแท้...อีกคนกะงามๆ..ปาด..ปานนางฟ้าขาวอีหลี.." เสียงเอ่ยถามจากหนุ่มวัยรุ่ยที่ถามลุงมา

   ลุงมาไม่ได้ตอบที่หนุ่มวัยรุ่นคนนั้นถามแต่กับพาเดินมายื่นอยู่ไกลกับเอกและบีก่อนจะเอ่ยบอกมาว่า!

  "นี่ไอ้นวยครับ...ลูกชายผม...เดียวมันจะพาครูไปที่บ้านครับ" เสียงบอกจากลุงมา

  "ครับ..ลุงมา..." เอกตอบรับคำ

  "นวย...มึงพาครูกับหมอเพิ่ลไปเฮือนพักเด้อ...อยู่โรงเรียนน่ะ.." ลุงมากล่าวบอกนวยลูกชาย

  "อืมม...ครูกับหมอเบาะ...ปาด..กะว่าแล้ว...คือหล่อคืองานแท้...เอ้าๆ..ตามผมมาเด้อครับ...คุณครูคุณหมอ"  เสียงกล่าวบอกพร้อมกับนวยที่เดินออกไปหน้าบ้าน

  เอกและบีก็กลับขึ้นรถก่อนจะถอยรถออกจากบ้านผู้ใหญ่มา ต่อมาเอกก็เรียกให้นวยหนุ่ววัยรุ่นราว15-16ขึ้นรถมา และทันทีที่นวยก้าวขึ้นมานั่งบนรถก็ร้องด้วยความตื่นเต้น

  "อูววว...ปาด....อันนี้เบาะรถ..ปาด...ปาด..เกิดมาบ่เคยนั่งจักเทือ..." เสียงร้องของนวย

เอกและบีถึงกับยิ้มเมื่อเห็นท่าทีของนวยที่ดูจะตื่นเต้นเมื่อได้ขึ้นมานั่งบนเอกกเอกกล่าวถาม

"นี่พึ่งเคยนั่รถหรอ..นวย" เอกกล่าวถาม

"ครับ..เทือแรกครับ" นวยตอบเอกด้วยท่าทีตื่นเต้นมองไปทั่วรถ
 
  "อืม...บ้านพักไปทางไหน..." เอกถาม
 
  "ตรงไปเลยครับจนสุดโค้ง..แล้วเลี้ยวไปทางซ้ายจนสุดทาง..กะฮอดแล้วครับ" นวยบอก

  เอกก็ขับตามที่นวยบอกเขาตรงมาจนเจอโค้งก็เลี้ยวซ้ายและตรงไป เอกขับตรงตามทางดินแดงมาไกลจากบ้านผู้ใหญ่เกือบกิโลก็ถึงโรงเรียนเล็กที่มีอาคารชั้นเดียวและมีบ้านพักอยู่หนึ่งหลัง  ตลอดสองข้างทางที่ผ่านเอกก็สังเกตุว่ามีบ้านคนอยู่แต่ห่างๆกันเกือบร้อยเมตร!


   พอมาถึงบ้านพักในโรงเรียนเอกก็ขับรถเข้าไปจอดที่หน้าบ้านและดับเครื่อง ก่อนจะลงมาขนของที่อยู่ท้ายกระบะเข้าไปในบ้านโดยมีนวยลูกลุงมาช่วยขน พอขนเสร็จเอกก็เดินดูรอบบ้านๆก็พบว่ามีไฟฟ้าให้ใช้และห้องน้ำก็มีน้ำจากบ่อดินที่มีปั้มดูดให้ ถือว่าสะดวกสะบายพอควร

  "นี่นวย...บ้านหลังนี้พึ่งสร้างหรอ.."  เอกถามด้วยความสงสัยที่บ้านพักนั้นดูใหม่และข้างของสิ่งอำนวยความสดวกอย่างปั้มน้ำก็เหมือนพึ่งติดตั่ง

  "ครับ..สร้างแล้วเมื่ออาทิตย์ก่อนนี่ละครับครู..." นวยกล่าวบอก

  "อ๋อ...อืมม..." เอกรับคำ
 

ตัวละครเยอะน่าติดตาม

นางเอกของเรื่องจะเป็นไงมาตาม

น่าสนใจ ครูกับหมอมาอยู่บ้านนอก

มาอยู่ในที่แบบนี้ ระวังจะโดนดี

ตามติดชีวิตครูบีครับ

รอดูหมอบีเลยครับ

ะเสรีขนาดใหนน้อ

รอดูหมอบี

มาที่แบบนี้ไม่มีใครมาเป็นเพื่อนหรือว่าจะมาหาเพื่อนนอนที่ใหม่กันละ

รูกะหมอน่าจะฉลองบ้านพักใหม่แน่ๆ

มาถึงคืนแรกต้องเปลี่ยนบรรยากาศแล้วครับ รอติดตามต่อไปครับ

แนวชนบทตัวละครเยอะติดตามครับ

นวย เปิดหมอ ก่อนเลย

สุดยอด