🧡 XONLY 🧡

   "อะ อ๊ะ อ๊ายยยยยยยยย อือ"
   "ชู่ววววววว เบา ๆ เดี๋ยวมีคนได้ยิน" หนุ่มหล่อรีบยกมือขึ้นปิดปากสาวแว่นที่นั่งหมื่นเหม่อยู่บนโถชักโครก กระโปรงยาวแบบนักศึกษาปี 1 ถลกขึ้นไปกองอยู่ถึงเอว กางเกงในห้อยอยู่ที่ข้อเท้าข้างหนึ่ง ขาทั้งสองข้างยกอ้าสูงอยู่เหนือหัวของหนุ่มหล่อร่างสูง ที่ยังคงรัวเอวใส่เธอแบบไม่มียั้ง ทำเอากลีบเกสรดอกไม้ที่บอบบางปริปลิ้นออกมาตามท่อนเอ็นขนาดเท่าบ้องข้าวหลามย่อม ๆ ที่สาวเข้าสุดออกสุดซ้ำแล้วซ้ำเล่า
   "อะ อื๊ออออออ" สาวแว่นยังคงส่งเสียงครางอู้อี้แม้เมื่อปากถูกปิด "อายอ๊อเอาเอาๆอิ อาอิ๊ด"
   "เอาเบา ๆ ก็ไม่มันสิ อูยยยยยย" ชาคริตโต้ ใจจริงอยากจะยื้ออีกสักหน่อย แต่ก็รู้ว่าเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว จึงพยายามปิดปากสาวแว่นให้แน่นขึ้น (โดยไม่ปิดจมูก) แล้วเร่งสปีดการซอยให้หนักขึ้นไปอีก
   "อื๊อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ อี๊"
   "ชู่ววววววววว"
   "อื๊อออออออออออออออออออออออออออ"
   "อูยยยยยย จะแตกแล้ว จะแตกแล้ว"
   "อื๊ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ"
   "อาาาาาาาา"
   พล็อก
   ทันทีที่ได้ปลดปล่อย ชาคริตก็ดึงน้องรักออกมาจากร่องสวาท ของเหลวสีขาวขุ่นไหลตามออกมาไม่ขาดสายไหลลงไปในโถชักโครกใต้ก้นของสาวแว่น
   "แฮ่ก ๆ ๆ น้ำฟ้าสุดยอด" ชาคริตเอ่ยปากชมสาวแว่นคู่ขาด้วยสายตาที่รักใคร่
   "งือออออออ" น้ำฟ้าครางเบา ๆ ดวงตาที่เบิกโพลงด้วยความเสียวเริ่มหรี่ลง "นายมันหื่น ชาคริต หื่นไม่เลือกเวลาเลยด้วย"
   "ก็...." ชาคริตยักไหล่ "เลิกเรียนตั้งแต่บ่ายสอง วันนี้กว่าจะเข้าเชียร์ก็ห้าโมง ต้องรอพวกเอกเคมก่อน การบ้านก็ทำเสร็จหมดแล้ว จะให้ทำอะไรรอล่ะ"
   "ไปอ่านหนังสือในห้องสมุด เตรียมบทเรียนพรุ่งนี้ไง" น้ำฟ้าพึมพำ
   "อืมมมม ในห้องสมุดก็ดีนะ เงียบดี น่าจะ...."
   "ชั้นเกลียดนาย"
   "แต่เรารักน้ำฟ้านะ"
   สาวแว่นแก้มแดง "รักชั้นก็รีบมาเช็ดให้เลย ดูซิเนี่ย แตกในเละเทะหมดเลย"
   เสียงเปิดประตูจากด้านนอกทำเอาสองหนุ่มสาวสะดุ้ง น้ำฟ้ารีบปิดปากและยกขาขึ้นจากพื้น ชาคริตทิ้งตัวลงนั่งบนโถชักโครกเบียดกับน้ำฟ้า หากมีใครมองเข้ามา ก็คงจะเห็นแค่เท้าผู้ชายคู่เดียว น้ำฟ้าไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ นี่อุตส่าห์เลือกห้องน้ำในตึกเรียนชั้นที่มีคนน้อย ๆ แล้วนะ
   โชคดีที่คนที่เข้ามาไปยืนตรงโถปัสสาวะเพียงครู่เดียว ก่อนจะไปล้างมือและออกจากห้องน้ำในเวลาไม่ถึงนาที
   "กี่โมงแล้ว" น้ำฟ้ากระซิบถามชาคริต
   "สี่โมงสี่สิบ"
   "เดี๋ยวจะเข้าห้องเชียร์แล้ว รีบไปเถอะ"
   "เดี๋ยวเราจะออกไปก่อน ถ้าทางสะดวกจะร้องเพลงเชียร์ดัง ๆ นะ แต่ถ้ามีคนจะเข้า เราจะร้องเพลงประจำมหาลัย น้ำฟ้าก็รีบหลบนะ"
   "อือ แล้วก็...."
   "ก็?"
   "ตอนซ้อมเชียร์นายอย่าไปอีอ๋อกับพวกพี่ว๊ากอีกล่ะ"
   "เค้ามาอี๋อ๋อเราเอง" ชาคริตบอก "แต่ไม่ต้องห่วง เราไม่คิดมีใครอีกแล้วนอกจากน้ำฟ้ากับน้องญา"
   หลาย ๆ ครั้งชาคริตก็รู้สึกผิดกับตัวเองนะ เขารู้ว่าในช่วงชีวิตมัธยม ทำตัวเหลวไหลเหลวแหลกไปมาก รังแกย่ำยีผู้หญิงไปหลายคน จนได้สมญานาม ว่านักเปิดซิง ที่ครั้งหนึ่งเขาเคยภูมิใจหนักหนา โชคดีที่ในปีสุดท้าย เขาได้มาเจอหญิงสาวที่แสนดี อย่างน้องราชณิญา ที่บัดนี้กำลังเรียนอยู่ในชั้น ม.6 ที่ช่วยให้เขากลับมาเป็นผู้เป็นคนได้ แถมยังได้พิชิตใจน้ำฟ้า สาวแว่นคนสวยที่เขาหลงไหลใฝ่ฝันถึงมาตั้งแต่วัยประถมมาแนบกายเสียอีกคนหนึ่ง หนุ่มหล่อสัญญากับตัวเอง ว่าจะหยุดที่ตรงนี้ และทุ่มเททั้งชีวิตที่เหลือให้กับคนรักทั้งสอง ไม่เหลียวมองสาวหน้าไหนอีกแล้ว
   ถึงจะต้องยอมรับก็เถอะ ว่าสาว ๆ ในมหาลัยหน้าตาดีกว่าที่เขาคิดไว้เยอะเลย
   
   ห้องเชียร์
   "ร้องเพลงค่ะ ร้องเข้าไป นี่โต ๆ กันแล้วนะคะ ไม่ใช่อนุบาลหมีน้อย ร้องเสียงอ่อยกันเหลือเกิน ร้องโว๊ยยยยยย" พี่หวานตะโกน
   "สัส" ตี๋ หนุ่มหล่อขาวสูงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ชาคริตบ่นกับเป็ด เพื่อนตัวเตี้ยล่ำดำทะมึน "แม่ง แก่กว่ากูปีเดียว สั่งจัง บอกกูให้ร้อง ให้ร้อง เดี๋ยวกูจะรอดูว่าบนเตียงมึงจะร้องยังไง อีหวาน"
   เป็ดหัวเราะแผ่ว ๆ
   "แล้วน้องหยกกับน้องพอลล่านะคะ เอาชายกระโปรงลงด้วยค่ะ เพิ่งอยู่ปี 1 เอง จะรีบอ่อยผู้ชายไปไหน...."
   "พูดไม่ดูตัวเองนะ อีหวาน" ตี๋กระซิบกับเป็ด "มึงอ่ะ ใส่สั้นจนขยับนิดนึงก็เห็นหีแล้ว"
   "ไม่เห็นนะ" ไอ้เป็ดเถียง "วันนี้พี่เขาใส่กางเกงในสีขาวเรียบ ๆ เมื่อวานใส่ลายดอกไม้สีชมพู วันก่อนใส่ลายลูกไม้สีดำ"
   "เออ จริงของมึง" ตี๋ยอมรับ "ว่าแล้ว มึงว่าหยกกับพอลล่า ใครจะเย็ดมันส์กว่ากันวะ"
   "กูว่าพอลล่าว่ะ นมใหญ่กว่า"
   "อืม แต่กูว่าหยกว่ะ เอวเป็นเอว ตูดเป็นตูด"
   "ทำไมกูต้องมายืนใกล้ไอ้สองตัวนี้ด้วยว๊ะ" ชาคริตพึมพำกับตัวเอง ได้ยินไอ้สองคนนี้คุยกันแล้วคิดถึงไอ้ชัยยังไงไม่รู้
   แล้วอะไรก็ตามที่ทำให้ชาคริตนึกถึงไอ้ชัย ไม่ใช่สิ่งดีแน่นอน
   ไอ้ชัยเป็นเพื่อนสนิทกับชาคริตมาตั้งแต่ตอน ม.ต้น แต่เมื่อต่างคนต่างโตขึ้น ไอ้ชัยที่เริ่มหมกมุ่นทางเพศ ก็อาศัยชาคริตเพื่อนรัก ที่หล่อ ฉลาด เป็นที่หมายปองของสาว ๆ เป็นเครื่องมือ มันเกลี้ยกล่อมให้ชาคริตกลายเป็นหนุ่มเจ้าชู้ หลายใจ ที่ไล่ฟันสาวไม่เลือกหน้า เพื่อที่ตัวมันเองจะได้คอยตามเก็บสาว ๆ ที่ใจแตก จริง ๆ จะโทษไอ้ชัยคนเดียวก็ไม่ถูก เพราะชาคริตเองก็ต้องยอมรับ ว่าตัวเองในตอนนั้นสะใจไม่น้อยที่ได้ไล่พิชิตความสาวของเด็กหญิงแสนสวยไม่เลือกหน้าที่ไอ้ชัยชี้เป้าให้
   แต่เมื่อชาคริตเริ่มสำนึกได้ และพยายามกลับตัว ไอ้ชัยก็ต้องหาวิธีใหม่ ๆ มาล่าเหยื่อ ทั้งศาสตร์มืดมนตร์ดำและอิทธิพลนอกกฎหมาย มันเคยถึงกับลักพาตัวชาคริต กับน้องญาแฟนสาว ซึ่งเคยเป็นเหยื่อที่ไอ้ชัยหมายตามาก่อนไป เพื่อจะได้ข่มขืนน้องญาต่อหน้าชาคริต โชคดีที่ได้เพื่อนที่แสนดีของชาคริตอย่างน้ำฟ้า ที่แจ้งให้ตำรวจเข้ามาช่วยเหลือได้ทันท่วงที ทำให้ราชณิญารอดมาได้อย่างหวุดหวิด อาจเป็นด้วยเหตุนี้ ที่ทำให้น้องญาตกลง ยอมแบ่งชาคริตกับน้ำฟ้า ที่ทำให้ชาคริตอยู่ในสถานะที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
   "น้องเบญ ดีมากค่ะ น้องน้ำฟ้า ร้องให้ดังสิคะ ไปหมดแรงมาจากไหน ฮึ!!!!" เสียงพี่หวานแหกปากเรียกให้ชาคริตออกมาจากภวังค์ พร้อม ๆ กับเสียงกระซิบกระซาบจากไอ้สองตัวข้าง ๆ
   "แล้วอีแว่นนั่นล่ะ"
   "แหวะ" เป็ดทำท่าอาเจียน "หน้าจืดแถมแบนเป็นไม้กระดาน"
   เชอะ พวกมึงไม่รู้อะไรซะแล้ว สาวแว่นสุดยอด!!!
   "ถ้าให้มึงโหวตดาวคณะมึงเลือกใครวะ" ตี๋ถาม
   ".....อีเบญมั้ง"
   กว่าซ้อมเชียร์จะเลิก ชาคริตก็เสียงแหบคอแทบแตก ยิ่งช่วงหลัง ๆ พี่หวานประธานเชียร์เห็นว่าฝั่งผู้ชายเอาแต่คุยไม่ยอมร้องเพลง ยิ่งโดนไล่ให้ร้องหนักขึ้น
   "ป่ะ น้ำฟ้า กลับบ้าน" ชาคริตสะกิดไหล่น้ำฟ้า
   "อืม" น้ำฟ้าพยักหน้าและเดินตามชาคริตไปที่ลานจอดรถ

   "รู้ไหม.....มันไหลออกมา" น้ำฟ้าเอ่ยปากทันทีที่ขึ้นรถได้
   "อะไร" ชาคริตถาม
   "ที่นายแตกในชั้นในห้องน้ำ มันไหลออกมา เต็มกางเกงในเลย ไม่รู้เบญได้กลิ่นหรือเปล่า"
   "อ๋อออออ" ชาคริตเกาหัว "ขอโทษที"
   "อูยยยยย มันแหยะอยู่เต็มกางเกงในเลยอ่า"
   "ถอดออกสิ"
   "ชาคริต นายมันอุบาทว์"
   "ก็ในรถมีแค่เรา"
   น้ำฟ้าชำเลืองมองรอบลานจอดรถนิดหนึ่ง ก่อนจะก้มลงไปสไลด์กางเกงในที่ชุ่มแฉะออกแล้วเหวี่ยงใส่หน้าชาคริต
   "พอใจยัง"
   "ซู้ดดดดดด"
   "ชั้นบอกหรือยัง ว่านายมันอุบาทว์"
   "พูดแบบนี้เดี๋ยวพาเข้าม่านรูดซะนี่"
   "แล้วพากลับบ้านมันต่างยังไงกับม่านรูด ฮึ!!!"
   
   หลังจากได้หารือกับชาคริตแล้ว น้ำฟ้าก็ตัดสินใจไปโกหกพ่อแม่ ว่าอยากจะย้ายไปอยู่หอใกล้ ๆ มหาวิทยาลัย แต่จริง ๆ คือ เธอเก็บข้าวของมาอยู่กับชาคริตที่บ้านของเขา เรื่องที่บอกว่าเพื่อให้เดินทางไปมหาวิทยาลัยได้สะดวกขึ้นก็จริงนั่นแหละ เพราะได้นั่งรถหรู แอร์เย็นฉ่ำ ๆ ไปมหาวิทยาลัยทุกวัน แทนที่จะต้องโหนรถโดยสารสาธารณะ
   แต่แน่นอน เป้าหมายที่แท้จริงไม่ใช่เรื่องเดินทางหรอก
   เธอมีความสุขมาก ๆ ที่ได้อยู่ข้างชาคริตตลอด สุขล้นทั้งทางกาย ทางใจ และทางเพศ ที่ชาคริตปรนเปรอให้เธอแบบไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย
   ปรนเปรอให้ขนาดไหนน่ะเหรอ ก็ขนาดที่ว่าเธอแทบไม่เคยได้ใส่เสื้อผ้านอนเลย แถมยังได้อาบน้ำกับชาคริตบ่อยพอ ๆ กับที่อาบคนเดียวด้วย
   ฉะนั้น ที่เธอจิกกัดว่ากลับบ้านก็ไม่ต่างจากป่านรูด ก็ไม่เกินความจริงแต่อย่างใด......นอกจากเรื่องที่ได้อยู่แล้วสบายใจกว่า
   
   พอกลับถึงบ้านน้ำฟ้าก็ตรงเข้าครัวไปทำอาหาร ขณะที่ชาคริตไปเก็บเสื้อผ้าที่ตากไว้ ไม่ช้า อาหารจานสวยก็มาตั้งพร้อมบนโต๊ะ
   "หูยยยยยย น่ากินเหมือนทุกครั้งเลย" ชาคริตบอกเมื่อเดินกลับเข้าบ้านมา น้ำฟ้ายิ้มกริ่มด้วยคำชมของหนุ่มคนรัก
   แต่กินข้าวได้ครึ่งจาน สายตาชาคริตก็ชำเลืองจากชามข้าวมาที่น้ำฟ้าบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ
   "เห้อออออ ก็ได้ ก็ได้" น้ำฟ้าถอนหายใจ และปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกจนหมด "พอยัง?"
   ชาคริตส่ายหน้า
   น้ำฟ้าถอดเสื้อนักศึกษาออก ตามด้วยยกทรง
   "โอเคคคคคคคค" ชาคริตคราง "นี่แหละ อาหารตาสุดยอดเหมือนอาหารปากแล้ว"
   "นายมันโรคจิต ชาคริต" น้ำฟ้าบ่น
   "ก็น้ำฟ้าสวยขนาดนี้ ใครจะอดใจไหวล่ะ"
   "บ้า...."
   ...
   .....
   ........
   "น้ำฟ้าขึ้นมานอนบนโต๊ะกินข้าวได้ไหม"
   น้ำฟ้าที่ลุกขึ้นยืนกำลังจะเอาจานอาหารของตัวเองไปแช่ชะงักกึก
   "นายคิดอะไรพิสดารได้อีกแล้วสิ"
   "น๊าาาาา"
   น้ำฟ้าถอนหายใจ ก่อนจะปีนขึ้นไปนอนราบบนโต๊ะ "แบบนี้เหรอ?"
   ชาคริตไม่ตอบ แต่ตักอาหารที่เหลือติดก้นจานเทลงบนร่างขาวเนียน
   "อั๊ยยยยย ทำอะไรน่ะ"
   "เราอยากจะกินน้ำฟ้าอ่ะ" พูดไม่พูดเปล่า ลิ้นสาก ๆ เริ่มตวัดเลียไปบนผิวเนียนของน้ำฟ้า ตวัดเอาเมล็ดข้าวเข้าปากนุ่ม
   "ว๊ายยยย จั๊กจี๊อ่า ชาคริตก็ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย"
   แผล่บ แผล่บ "อืมมมม อร่อยมาก"
   "ชั้นทำ มันก็ต้องอร่อยสิ อื๊ออออออ"
   "อร่อยเพราะได้กินจากตัวน้ำฟ้านี่แหละ" ชาคริตบอกพลางก็เลียเอาน้ำซอสจากรอบสะดือบุ๋ม
   "โอ๊ยยย ตัวชั้นสกปรกหมดแล้วนะ"
   "อืมมมมมม แผล่บ ไม่สกปรกสักนิด หวาน อร่อย แผล่บ น่ากิน แผล่บ ดูสิ ตรงนี้น่ากินมาก จ๊วบบบบบ"
   "นั่นหัวนมชั้น!!!! อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   "จ๊วบบบบ จ๊วบบบบบบบบ อืมมมมม อร่อยยยยยย ซู๊ดดดดดดด แต่ แต่ทำไมไม่มีน้ำนมเลย จ๊วบบบบบบ"
   "นายจะบ้าเหรออออออ ชั้นไม่ได้ ซี๊ดดดดดดดดดด ไม่ได้ท้องนี่ อู๊ยยยยยยยยยยยยยย ยาคุมก็กินตลอด อื๊ออออออออออ"
   น้ำฟ้าตัดสินใจเริ่มกินยาคุมหลังจากย้ายมาอยู่กับชาคริตได้ไม่นาน มีอยู่หลายสาเหตุด้วยกันที่ทำให้เธอตัดสินใจแบบนี้ ทั้งเรื่องที่หลาย ๆ ครั้ง แม้ว่าชาคริตจะหยิบถุงยางเข้าไปในห้องนอนหลายกล่อง แต่สุดท้ายถุงยางก็หมดทั้งที่ชาคริตยังติดลมบนอยู่ดี จะให้เดินไปหยิบมาเพิ่มรึก็ค้างคากันทั้งสองฝ่าย สุดท้ายเธอจึงต้องโดนแตกในอยู่ดี เธอจำได้ว่าคืนแรกที่ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ชาคริตแตกในเธอแบบไม่ป้องกันไปสี่หรือห้าน้ำได้ เธอลุ้นแทบตายตอนใช้ชุดตรวจครรภ์ ถ้าท้องก่อนได้เข้ามหาลัยโดนพ่อแม่ฆ่าตายแน่
    อีกประเด็นที่ทำให้เธอตัดสินใจกินยาคุม คือเรื่องที่ถุงยางลังยักษ์ที่แม่ชาคริตซื้อมาให้แหว่งหายไปเร็วจนน่าใจหาย ในช่วงสุดสัปดาห์สุดท้ายก่อนมหาวิทยาลัยจะเปิดเทอม น้องญามานอนค้างด้วยเป็นการสั่งลา พอถึงเวลาต้องทำความสะอาดบ้าน เธอเดินตามเก็บถุงยางใช้แล้วที่กระจัดกระจายเกลื่อนกลาดอยู่รอบบ้านได้เกือบสี่สิบถุง ถึงแม้ในจำนวนนั้นอาจมีบางถุงที่ตกค้างเก็บทิ้งไม่หมดจากกิจกรรมครั้งก่อนหน้าของเธอกับชาคริต แต่ถ้าต้องพึ่งถุงยางอย่างเดียว เธอก็เกรงว่าถุงสำรองที่มีอาจอยู่ได้อีกไม่นาน
   แต่แน่นอน ชาคริตมองว่าการที่เธอหันมากินยาคุม เป็นใบอนุญาตให้แตกในได้ทุกเมื่อ
   "อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   เผลอนิดเดียว ชาคริตก็ปีนตามขึ้นมาอยู่บนโต๊ะกินข้าวแล้ว กระโปรงยาวที่สวมถูกถลกขึ้นไปกองที่เอวเหมือนเมื่อบ่าย เจ้าตัวน้อยที่ตั้งชันออกมาจากในกางเกงพุ่งพรวดเข้าไปทีเดียวกระทุ้งถูกปากมดลูกดังกึก น้ำฟ้าตาเหลือกด้วยความจุกปนเสียว ปากอ้าพะงาบ น้ำลายไหลยืด ชาคริตได้แต่อมยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าของสาวแว่นคนสวยที่ตีท่าเป็นเด็กเรียบร้อยคงแก่เรียนมาได้ทั้งวัน เห็นแล้วได้อารมณ์สุด ๆ
   "อูยยยยย ไม่ให้ตั้งตัวกันเลย เหรอ ว๊ายยยยยยยยยยย อย่าเพิ่งซอย อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย ของชั้นแหกหมดแล้ววววววววววววววว"
   ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
   บั้นเอวกระแทกรัวเร็วถี่ ทุกดอกเข้าสุดออกสุด ส่งแก่นกายเข้าไปสัมผัสส่วนลึกที่สุดของสาวคนรักที่รอรับด้วยความยินดีปรีดา โต๊ะกินข้าวสั่นสะท้านด้วยแรงแห่งรักอันดุเดือนพลุ่งพล่าน ยาวนานรอบแล้วรอบเล่า
   "อืออออ จะเสร็จแล้วนะ น้ำฟ้า อื๊ออออออออออออออ" ชาคริตกระเด้าต่ออีกสามสี่ทีก็ปลดปล่อยสายธารแห่งรักอันร้อนระอุ พวยพุ่งเข้าไปในร่องรักที่อบอุ่นจนหมดสิ้น ชายหนุ่มดึงตัวตนออกมดังพล็อกก่อนจะก้าวลงจากโต๊ะ
   "ชาคริตตตตตต ชั้นรักนายนะ" น้ำฟ้าหอบ "อูยยยยยย มันร้อนเต็มอยู่ในห้องชั้นเลย"
   "เราก็รักน้ำฟ้า" ชาคริตบอก "รักมาก และอยากจะรักต่อไปเรื่อย ๆ ด้วย"
   เขาจูบปากสาวคนรักอย่างอบอุ่น ก่อนจะดึงร่างเธอลงมาที่พื้นแล้วเริ่มบรรเลงบทเพลงแห่งรักอีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้ง แล้วก็อีกครั้ง สังเวียนแห่งรักเคลื่อนจากพิ้นห้องรับประทานอาหารไปสู่โซฟา ห้องน้ำ บนบันไดขึ้นชั้นสอง บันไดขึ้นชั้นสาม ที่พื้นหน้าห้องนอน ก่อนจะไปจบที่บนเตียงของชาคริตในห้องนอนใหญ่ที่สุดในบ้านในที่สุด
   "นี่ได้นอกสถานที่ที่มหาลัยครั้งนึงนายมีอารมณ์ขนาดนี้เลยเหรอ" น้ำฟ้าครางเบา ๆ เมื่อเห็นสภาพน้องสาวที่เริ่มบวม เธอไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าในมดลูกยังมีที่เหลือเก็บน้ำของชาคริตหรือเปล่า "วันนี้พอแล้วนะ ชาคริต พรุ่งนี้วันศุกร์ มีเรียนคาบเช้าแปดโมง"
   "เราตั้งนาฬิกาปลุกแล้ว ไม่ต้องห่วง" ชาคริตบอก
   น้ำฟ้าถอดแว่นตาออกแล้ววางบนโต๊ะหัวเตียง "หลับฝันดีนะ ชาคริต"
   "เราได้นอนกอดน้ำฟ้า ฝันดีอยู่แล้วหละ" ชาคริตบอก เขาเดินไปปิดไฟ แล้วกลับมาทิ้งตัวลงบนเตียงเคียงข้างน้ำฟ้า  
   
   กริ๊งงงงงงงง
   มือบอบบางเคลื่อนเข้าหาโทรศัพท์บนโต๊ะหัวเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน
   "ชะ ชะ ชาคริต" น้ำฟ้าเรียก "นาฬิกาปลุกแล้ว"
   แขนกำยำยังคงกอดร่างเธออยู่ ไม่แน่ใจว่าหลับกันไปตั้งแต่เมื่อไหร่  
   "อืออออออ" ชาคริตลืมตาขึ้นมา ก่อนจะยกมือขึ้นขยี้ตาอย่างงัวเงีย
   "น้ำฟ้า......เช้า ๆ แบบนี้ น้ำฟ้าตื่นมาหัวยุ่ง..............ดูเซ็กซี่มากเลย"
   "......นายจะทำอะไรน่ะ.....ไม่ได้นะ....มีเรียนเข้าแปดโมงนะ ไม่ หยุด อย่าเข้ามา ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องมาหื่นเลย ชั้นไม่เอาด้วย!!!!"

   เก้าโมงครึ่ง
   ประตูห้องเรียนรวมเปิดผั๊วะออก ชาคริตกับน้ำฟ้ารีบตาลีตาเหลือกเข้ามาในห้อง
   "นักศึกษาทำไมมาเข้าเรียนสายกันจังครับ" ผู้ช่วยอาจารย์ที่ทำหน้าที่เช็คชื่อในห้องเรียนรวมถามเสียงขุ่น
   "รถเสียครับ/ค่ะ" ชาคริตกับน้ำฟ้าตอบพร้อมกัน
   ที่นั่งในห้องเรียนรวมเต็มแน่นเกือบหมดแล้ว โต๊ะหลังสุดที่ปกติชาคริตนั่งกับน้ำฟ้าก็กลายเป็นที่ให้ไอ้ตี๋กับไอ้เป็ดนั่งอี๋อ๋อกับหยกแล้ว
   "นั่น" น้ำฟ้าชี้ เมื่อเห็นที่นั่งว่างติดกันสองที่จุดเดียวในห้อง สองหนุ่มสาวรีบมุ่งตรงเข้าหาทันที
   "หวัดดี เบญ" น้ำฟ้าโบกมือทักสาวหน้าตาสะสวย ผมยาวถักเปียสองข้างที่นั่งอยู่ที่โต๊ะนั้น "เรานั่งด้วยนะ"
   เบญพยักหน้าหงึก ๆ น้ำฟ้าทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ สาวผมเปีย ขณะที่ชาคริตนั่งลงที่ที่นั่งริมสุด
   "มาช้าจังนะ แอบไปจู๋จี๋กันอยู่เหรอ" เบญถามน้ำฟ้าด้วยเสียงแกมหยอกเย้า
   "บ้า!" น้ำฟ้ารีบสั่นหัวทันที "เราบอกแล้วไง ว่าชาคริตกับเราไม่ใช่แฟนกัน"
   ชาคริตเงี่ยหูฟังสองสาวคุยกัน เขารู้ว่าน้ำฟ้านั่งติดกับเบญเวลาซ้อมเชียร์รับน้อง (เพราะชื่อ น กับ บ อยู่ติดกัน) แต่เขาไม่เคยได้คุยกับสาวผมเปียคนนี้มาก่อน แล้วก็......รู้สึกตะหงุดตะหงิดใจยังไงไม่รู้พอได้ยินน้ำฟ้าบอกว่าเขาไม่ใช่แฟนเธอ จริง ๆ มันก็ถูกนั่นแหละ เพราะแฟนเขาคือราชณิญา ขณะที่ศักดิ์ของน้ำฟ้าคือเมียน้อย แต่เมื่อได้ยินจากปากของเธอเองว่าเธอกับเขาไม่ใช่แฟนกันก็ทำให้หัวใจหล่นวูบอยู่
   "โอเค โอเค เราขอโทษ แต่อดคิดไม่ได้จริง ๆ นี่นา ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ขนาดมหาลัยยังมาด้วยกันเลย"
   "ก็เราจบมาจากโรงเรียนเดียวกัน บ้านก็อยู่ใกล้ ๆ กัน ก็มาด้วยกันสิ" น้ำฟ้าโวย
   "ใจเย็น น้ำฟ้า เราก็แค่สงสัย" เบญบอก "ว่าแล้วน้ำฟ้าสบายดีป่าวเนี่ย หน้าซีดตัวสั่นเชียว"
   น้ำฟ้าเหลือบมองชาคริต ความกังวลเห็นชัดเต็มที่ในสายตา ขาเธอยังสั่นผับ ๆ อยู่เลยจากกิจกรรมเมื่อเช้า
   "รถเราเสียบนทางด่วนน่ะ" ชาคริตบอกเบญ "เกือบเกิดอุบัติเหตุแน่ะ น้ำฟ้าตกใจกลัวมาก"
   "อืออออ" น้ำฟ้ารีบพยักหน้า
   "โอ๋ ขวัญเอ๊ยขวัญมานะ น้ำฟ้า ไม่เป็นไรแล้ว" เบญบีบมือน้ำฟ้า
   "ขอบใจนะเบญ" น้ำฟ้าบอก "เราไม่เป็นไรแล้วหละ นั่งพักสักแปปนึงคงจะหาย....แต่...เบญได้จดที่อาจารย์พูดไว้ไหม ตอนก่อนเราจะมาน่ะ"
   "จดสิ นี่ไง ชาคริตกระเถิบเข้ามาดูด้วยกันก็ได้นะ"

    เย็นนั้น
   "วันนี้ไม่ไปห้องเชียร์เหรอ" ชาคริตถามเมื่อเขากับน้ำฟ้าลงมาจากอาคารเรียนแล้วเห็นเพื่อนในคณะแออัดกันอยู่ในโถงใต้อาคารเรียน
   "อ๋อ โทษที ชาคริต" เสียงใส ๆ เรียกมาจากในฝูงชน ชาคริตหันไปเห็นเบญม้วนผมเปียเล่นอยู่ "พวกพี่เชียร์มาบอกตอนที่ชาคริตกับน้ำฟ้ายังไม่มาน่ะ วันนี้เราจะไปเชียร์โต้แข่งกับพวกคณะบัญชีกัน เราลืมบอกไปเลย"
   "อ๋อ โอเค" น้ำฟ้าบอก "ที่คณะเราเหรอ หรือนี่เตรียมจะเดินไปคณะบัญชี"
   "ที่นี่แหละ น่าจะเป็นที่โถงนี่แหละ ในห้องเชียร์ที่ไม่พอหรอก" เบญตอบ
   พูดยังไม่ทันขาดคำ เสียงพวกพี่เชียร์ร้องเรียกให้เข้าแถวก็ดังขึ้น พรึ่บเดียวพวกน้องปี 1 ก็เข้าเป็นแถวตามที่ซ้อมกันไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย
   "เอาหล่ะค่ะ" พี่หวานตะโกน "พวกบัญชีเดินกันมาแล้ว โห่ดัง ๆ นะค่ะ พร้อมกัน นึง ส่อง ซั่มมมมมมมม"
   โห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่ห่
   นักศึกษาปี 1 คณะบัญชีในแถวเรียบร้อยเนี๊ยบพอ ๆ กับของนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์เดินเรียงกันมาตั้งแถวตรงข้ามกับฝั่งคณะวิทย์ แต่แถวยังไม่ทันตั้งเสร็จ เสียงโห่ร้องกึ่งต้อนรับ กึ่งขับไล่จากคณะวิทย์ยังไม่ทันเงียบ ร่างบอบบางแน่งน้อยร่างหนึ่งก็ถลันออกมาจากแถวฝั่งคณะบัญชี เสียงร้องแหลมใสด้วยความยินดีผสมแปลกใจดังก้องไปทั่วโถง



   "พี่ชาคริต!!!!!"
   
พูดคุยกับผู้เขียน

สวัสดีครับ ทุกท่าน กลับมาอีกครั้งหนึ่งแล้วนะครับ ขอกราบสวัสดีผู้อ่าน ทั้งหน้าเก่า (คิดถึงกันไหม) และหน้าใหม่ทุกท่าน และหวังว่า ผลงานในรอบนี้ จะสร้างความสุขให้กับทุกท่านได้บ้าง ไม่มากก็น้อยนะครับ

มั่วรัก นักเปิดซิงนี้ เป็นภาคต่อ ของเรื่อง วุ่นรัก นักเปิดซิงนะครับ ท่านที่ไม่เคยได้ติดตามกัน หากสนใจ สามารถอ่านตอนที่ 1 ได้จากลิงค์นี้นะครับ
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=266852.0
และเรื่องนักเปิดซิงทั้งสองภาค เกิดในจักรวาลเดียวกัน กับเรื่อง มนตรา สงคราม ความรัก ที่ท่านสามารถตามอ่านตอนแรกได้ จากลิงค์นี้ครับ
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=254541.0

สุดท้ายนี้ ถ้าทุกท่านมีเรื่องติชมประการใด สามารถแสดงความคิดเห็นได้เลยนะครับ

ปล. สวัสดีปีใหม่นะครับ ถ้าใครอ่านเรื่องนี้ในวันที่โพสต์พอดี

ชาคริต มีทั้งน้ำฟ้าและญา ยังมั่วไม่พอหรือนี่

สาวคนนี้จะเป็นใครกันนะ

ิเจอสาวสวยนักศึกษา ชาคริตจะอดใจได้แค่ไหน

น่าติดตามภาคต่อมากครับ น้องญาจะตามมาไหม

แค่ชื่อเสียงก็เจิมมาแต่ไกลเลย ญา ได้แหกอกพี่ชาคริตไปอีกตลอดภาคสองแน่นอน

สาวใหม่มาเพิ่มแล้ว

ขึ้นมาหาลัยแล้วงานนี้นายชาคริตคงมี่มากกว่าสองคน

รออ่านภาคต่ออยู่เลยครับ
ตอนนี้เป็นนักศึกษาแล้ว น่าจะมีเรื่องให้ชาคริตสนุกได้เยอะเลย

 ::Hmmm::ใครเพิ่มมาอีกกันละเนี่ยสงสัยจะงานเข้า

ชาคริตคนเดิมกลับมาอีกแล้ว รอติดตามมานาน 

ชาคริต เนายแน่จริง 40กว่าถุง

ได้เจอสาวคนใหม่แล้ว
ไม่รู้ว่าเบญเป็นเลส หรือ จะมาร่วมกลุ่มกับพี่คริต
แต่แบบนี้น่าสงสารน้องญานะที่ยังไม่เข้ามหาวิทยาลัย

มีเก็บคนอื่นเพิ่มเลยหรอ

จะมีสาวคนใหม่มั้ยนะ