คืนนั้น หลังจากกลับมาถึงปราจีนไม่กี่วัน บรรยากาศในบ้านดูเงียบสงบ แต่ในใจของนิ่มกลับยังไม่เคยสงบเลยสักคืน ภาพการเดินทางกับเนาว์ยังคงวนเวียนอยู่ในหัว—สัมผัสในรถ, ความเสี่ยงในปั๊มน้ำมัน, แม้แต่ค่ำคืนที่ลำปาง ทุกอย่างเหมือนฝันที่ทั้งผิดบาปและหวานล้ำ

เธอพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงข้างเทพ สามีที่นอนหันหลังให้เธอหายใจสม่ำเสมอเหมือนคนนอนหลับสนิท นิ่มกัดริมฝีปากพยายามบอกตัวเองให้หยุดคิด แต่ความกระหายบางอย่างกลับคอยตอกย้ำ

"ทำไมนิ่มถึงยอมไปไกลขนาดนั้น..." เธอพึมพำในใจ

ความสงสัยผุดขึ้นมาอย่างรุนแรง มันไม่ใช่ครั้งแรกที่นิ่มรู้สึกเหมือนเทพรู้อะไรบางอย่างล่วงหน้า—ทุกครั้งที่เธอกลับมาจากเจอกับเนาว์ เทพจะมีสายตาแปลก ๆ คล้ายกับรู้ทุกอย่างอยู่แล้ว

คืนนั้นเอง นิ่มตัดสินใจลุกออกจากเตียงอย่างเงียบเชียบ เดินลงไปข้างล่าง เปิดโน้ตบุ๊กของเทพที่วางอยู่บนโต๊ะ หวังว่าจะหาหนังอะไรดูฆ่าเวลา

แต่สิ่งที่ปรากฏบนหน้าจอทำให้หัวใจเธอแทบหยุดเต้น

โฟลเดอร์หนึ่งถูกตั้งชื่อว่า "งานเก่า" แต่เมื่อเธอคลิกเข้าไปกลับเจอไฟล์วิดีโอจำนวนมาก ภาพแรกที่เปิดขึ้นคือร่างของเธอเอง—กำลังนั่งอยู่ในรถกางเกงถูกถลกขึ้นสูง เนาว์กำลังซุกหน้าลงระหว่างขาของเธอ

นิ่มเอามือปิดปากเพื่อกลั้นเสียงร้องตกใจ หัวใจเต้นโครมคราม น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

"นี่มัน...คลิปเรา...ทำไมถึงมาอยู่ในนี้ได้"

เธอกดเปิดไฟล์อื่นต่อ—ครั้งนี้เป็นภาพจากมุมกล้องมือถือ ขณะที่เธอลงจากรถไปซื้อน้ำในปั๊ม เสื้อเชิ้ตบางแนบเนื้อไร้ชั้นในอย่างที่เนาว์สั่ง แล้วคลิปถัดไป...เสียงเนาว์หัวเราะเบา ๆ ส่งคลิปเข้ามือถือเทพ

นิ่มแทบทรุดลงกับพื้น ความจริงชัดเจนแล้ว—ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอเผลอทำมาตลอด ถูกเทพจับตามองและวางแผนตั้งแต่แรก

มือเธอสั่นเทา กอดโน้ตบุ๊กไว้แน่นก่อนเดินขึ้นไปเรียกเทพที่ยังนอนอยู่บนเตียง

"พี่เทพ..." เสียงเธอสั่นสะท้าน น้ำตาเอ่อเต็มขอบตา "นี่มันอะไร...ทำไมมีคลิปพวกนี้อยู่ในเครื่องพี่"

เทพสะดุ้งตื่นขึ้นมา เห็นสายตาภรรยาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขารู้ทันทีว่าทุกอย่างถูกเปิดเผยแล้ว

"นิ่ม..." เสียงเทพแผ่วเบา "พี่ขอโทษ พี่...พี่เป็นคนวางแผนเองทั้งหมด พี่อยากเห็น อยากรู้ว่านิ่มจะเป็นยังไงเวลาอยู่กับคนอื่น พี่มันเลว..."

นิ่มน้ำตาไหลพราก แต่เสียงกลับแข็งกว่าเดิม
"งั้นแสดงว่าพี่กับพี่เนาว์...รู้กันตั้งแต่แรกใช่ไหม"

เทพก้มหน้าพยักช้า ๆ "ใช่...ตั้งแต่แรก"

บรรยากาศเงียบงันจนได้ยินเสียงนาฬิกาเดินติ๊ก ๆ

ไม่นานนัก เทพตัดสินใจโทรเรียกเนาว์มาที่บ้าน เมื่อเนาว์ก้าวเข้ามาในห้องโถง เขาก้มหน้าหลบสายตา ไม่กล้ามองนิ่มตรง ๆ

"น้องนิ่ม...พี่ขอโทษจริง ๆ ทุกอย่างมันไม่ควรเกิดขึ้น แต่พี่...พี่ก็ห้ามใจไม่อยู่"

นิ่มมองผู้ชายสองคนตรงหน้า ความเจ็บปวดถาโถม แต่ขณะเดียวกันก็รู้ดี—ความสุขที่เธอได้สัมผัสก็เป็นของจริง เธอไม่สามารถโทษใครได้ทั้งหมด เพราะส่วนหนึ่งคือความต้องการของเธอเอง

เธอสูดลมหายใจลึก เอ่ยเสียงสั่นแต่แน่วแน่
"นิ่มยอมรับ...ว่าส่วนหนึ่งก็เพราะนิ่มเองที่เผลอปล่อยใจไป แต่หลังจากนี้ ถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีก นิ่มจะเป็นคนตัดสินใจเอง ไม่ใช่แผน ไม่ใช่การแอบถ่าย ไม่ใช่การโกหก ถ้าพี่เทพรับไม่ได้...เราก็จบกันตรงนี้"

เทพเดินเข้ามาจับมือภรรยา น้ำตาคลอ "พี่เข้าใจแล้วนิ่ม...พี่อยากให้นิ่มมีความสุขจริง ๆ พี่จะไม่ปิดบังอีกแล้ว"

เนาว์เงยหน้ามอง สายตาเต็มไปด้วยความเสียใจ "น้องนิ่ม...พี่สัญญา ต่อไปนี้ ทุกอย่างจะเป็นเพราะน้องต้องการ ไม่ใช่เพราะพี่กับไอ้เทพบังคับ"

นิ่มหลับตาลงครู่หนึ่ง ก่อนลืมขึ้นมา น้ำตายังคลอ แต่ดวงตาเปล่งประกายบางอย่างที่ทั้งสองไม่เคยเห็นมาก่อน
"คืนนี้...นิ่มจะไม่หนีแล้ว ถ้าพี่ทั้งสองยังอยากเห็น...นิ่มจะให้ แต่เพราะนิ่มเลือกเอง"

คำพูดนั้นเหมือนปลดล็อกพันธนาการที่กดทับทั้งสามมานาน บรรยากาศในห้องค่อย ๆ เปลี่ยนจากความอึดอัดเป็นแรงดึงดูดทางกาย เทพก้าวเข้ามาลูบไหล่ภรรยาเบา ๆ เนาว์ขยับอีกด้าน โอบร่างเธอไว้

ห้องนอน
ร่างฉันถูกวางลงบนเตียงนุ่ม เสียงหายใจแรง ๆ ของพี่เนาว์กับพี่เทพสอดประสานกันเหนือร่างฉัน เสื้อผ้าหลุดออกไปทีละชิ้น จนเหลือเพียงผิวกายเปลือยเปล่า

"น้องนิ่ม... สวยจริง ๆ" พี่เนาว์ก้มลงจูบไล้ตั้งแต่ลำคอจนถึงกลีบอก เสียงครางหลุดจากปากฉันโดยไม่รู้ตัว
"อื้อ... พี่เนาว์..."

มือของพี่เทพจับแน่นที่เอวฉัน เขามองตาฉันตลอดเวลา "นิ่มเป็นของพี่... ของเราสองคน"
ฉันสะท้านเมื่อมังกรแข็งร้อนของพี่เนาว์สอดเข้ามาในร่องเสียวทีละนิด ความแน่นตึงทำให้ฉันเผลอกรีดร้องเบา ๆ
"อ๊ะ... มันแน่น... อื้อออ"

พี่เทพไม่ปล่อยให้ฉันว่าง เขาขยับตัวมาประกบปากฉัน จูบหนักแน่น น้ำลายไหลเปียกข้างแก้ม เสียงครางถูกกลืนเข้าไปในจูบนั้น
  พี่เทพชวนให้มาที่ระเบียงเขาอยากเห็นสิ่งที่นิ่มเคยทำกับพี่เนาว์ที่ระเบียง
อากาศยามค่ำเย็นจัด ลมพัดแรง แต่ร่างกายฉันร้อนรุ่มจนแทบไหม้ พี่เนาว์อุ้มฉันออกมาที่ระเบียงไม้ ฉันยืนหันหลัง มือเกาะราวระเบียงไว้แน่น มังกรแข็งดันเข้ามาจากด้านหลัง

"อ๊าา... พี่เนาว์... ลึกมากกก" ฉันครางลั่น ขณะที่พี่เทพเข้ามาด้านหน้า บังคับให้ฉันอ้าริมฝีปากครอบแท่งร้อนของเขา

ร่างฉันถูกสอดใส่ทั้งด้านหน้าและด้านหลังในเวลาเดียวกัน—ปากกับร่องเสียว ราวกับร่างกายฉันถูกเติมเต็มจนไม่มีช่องว่างเหลือ

เสียงครางผสมเสียงลมกลางคืน ดังสะท้อนก้องไปทั่วบ้าน
"อ๊าาา... นิ่ม... จะไม่ไหวแล้ววว"
   และอีกที่หนึ่งที่พี่เทพขอร้องคือสวนหลังบ้านของเราที่มีแคร์ไม่ไผ่นิ่มไม่แน่ใจว่าพี่เทพเตรียมการเอาไว้หรือเปล่า
ยามดึก เงาจันทร์สาดลงมาบนแคร่ไม้ไผ่ ฉันถูกจับนอนหงาย กลางคืนเงียบสงัด มีเพียงเสียงแมลงร้องและเสียงครางของฉัน

"น้องนิ่ม... พร้อมนะ" พี่เนาว์ถามเสียงพร่า
ฉันพยักหน้าทั้งที่น้ำตาความเสียวเอ่อคลอ "ทำเถอะ... นิ่มอยากได้"

ครั้งแรกในชีวิต—ฉันถูกสอดใส่ทั้งสองทางพร้อมกัน ร่องเสียวด้านหน้าโดยพี่เทพ และด้านหลังโดยพี่เนาว์ ร่างฉันถูกกระแทกสองจังหวะสลับกันจนเสียงกรีดร้องสะท้อนก้อง

"อ๊าาาา... ไม่ไหวแล้ว... ลึกเกินไป... ซี๊ดดดดดด"
สองมือฉันกำราวไม้แน่น ร่างกายสั่นสะท้าน แต่หัวใจกลับเต็มไปด้วยความสุขสุดขั้ว

เช้าวันใหม่
แสงแดดส่องลอดผ้าม่าน ฉันนอนอยู่ระหว่างร่างเปลือยของผู้ชายสองคนที่ฉันรักและยอมรับ พี่เทพลูบผมฉันเบา ๆ กระซิบ
"เมื่อคืน... นิ่มทำให้พี่มีความสุขที่สุด"

ฉันยิ้มบาง ๆ "นิ่มก็มีความสุข... แต่นับจากนี้ ถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีก... นิ่มจะเป็นคนตัดสินใจเอง"

พี่เทพกอดฉันแน่น ส่วนพี่เนาว์มองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพและความใคร่ผสมกัน
"น้องนิ่ม... พี่จะรอฟังแค่คำตอบของนิ่ม"

ฉันปิดตาลงอีกครั้ง ความร้อนวาบยังหลงเหลืออยู่ในร่าง แต่หัวใจกลับสงบอย่างประหลาด เพราะนี่คือการเลือกของฉันเอง—การเลือกที่จะเป็นผู้หญิงที่เปิดใจ ยอมรับทั้งความรักและความปรารถนาอย่างเต็มที่

จบลงอย่างมีความสุขทุกฝ่าย
ไม่ต้องมีความลับ ไม่ต้องโกหก

ความลับแตกจนได้

สุดท้ายก็มีความสุดร่วมกันทุกคน

นึกว่าจะได้แห่ในหอพักยาม

เนื้อเรื่องดีครับลากพล๊อตได้ยาว....แต่ถ้าขยายบทรักให้ยาวนานกว่านี้ ผมว่าเรื่องนี้ติดลมบนแน่นอน

 

สุดท้ายนิ่มได้เป็นคนคุมเกมส์

เป็น NTR ที่จบได้อบอุ่นดีครับ รอติดตามเรื่องต่อไป 

นิ่มมีความสุขสุดๆ เลย ดีมากๆ